الخطبة الأولى
إنَّ الْحَمْدَ لِلَّهِ، نَحْمَدُهُ وَنَسْتَعِينُهُ وَنَسْتَغْفِرُهُ، وَنَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ شُرُورِ أَنْفُسِنَا وَمِنْ سَيِّئَاتِ أَعْمَالِنَا، مَنْ يَهْدِهِ اللَّهُ فَلَا مُضِلَّ لَهُ، وَمَنْ يُضْلِلْ فَلَا هَادِيَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أَنْ لَا إلـٰه إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ.
أَمَّا بَعْدُ، فَإِنَّ خَيْرَ الْكَلَامِ كَلَامُ اللهِ، وَخَيْرَ الْهَدْيِ هَدْيُ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، وَشَرَّ الْأُمُورِ مُحْدَثَاتُهَا، وَكُلَّ مُحْدَثَةٍ بِدْعَةٌ، وَكُلَّ بِدْعَةٍ ضَلَالَةٌ، وَكُلَّ ضَلَالَةٍ فِي النَّارِ.
ឱបងប្អូនមូស្លិមទាំងឡាយ! ខ្ញុំផ្ដាំផ្ញើពួកអ្នកនិងខ្លួនខ្ញុំអោយកោតខ្លាចអល់ឡោះ ព្រោះវាជាការផ្ដាំផ្ញើរបស់អល់ឡោះចំពោះមនុស្សជំនាន់មុននិងជំនាន់ក្រោយ។ អល់ឡោះមានបន្ទូលថា៖
ﵟوَلَقَدۡ وَصَّيۡنَا ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ مِن قَبۡلِكُمۡ وَإِيَّاكُمۡ أَنِ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَۚ ﵞ ﵝالنِّسَاء : ﵑﵓﵑﵜ
“ហើយពិតណាស់ យើងបានផ្ដាំផ្ញើអ្នកដែលទទួលគម្ពីរមុនពួកអ្នក និងពួកអ្នកឱ្យកោតខ្លាចអល់ឡោះ”
ដូច្នេះ ចូរកោតខ្លាចអល់ឡោះ និងប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះទ្រង់។ ចូរស្តាប់បង្គាប់ទ្រង់ និងកុំប្រឆាំងនឹងទ្រង់។ ហើយចូរដឹងថាក្នុងចំណោមក្តីមេត្តារបស់អល់ឡោះចំពោះខ្ញុំបម្រើរបស់ទ្រង់ គឺទ្រង់បានរៀបចំរដូវកាលនៃអំពើល្អ ដែលអំពើល្អត្រូវបានបង្កើនឡើង នឹងអំពើអាក្រក់ត្រូវបានលុបលាង និងតំណែងរបស់អ្នកមានជំនឿត្រូវបានលើកឡើងក្នុងឋានសួគ៌។ នេះជាផ្នែកនៃគតិបណ្ឌិតរបស់អល់ឡោះព្រោះអល់ឡោះគឺជាអ្នកមានគតិបណ្ឌិតក្នុងបញ្ជារបស់ទ្រង់ មានគតិបណ្ឌិតក្នុងការប្រព្រឹត្តរបស់ទ្រង់ និងមានគតិបណ្ឌិតក្នុងការកំណត់របស់ទ្រង់។
ខ្ញុំបម្រើរបស់អល់ឡោះ! ក្នុងចំណោមគតិបណ្ឌិតរបស់អល់ឡោះក្នុងបញ្ជារបស់ទ្រង់ គឺទ្រង់បានបញ្ញត្តិឱ្យពួកគេបួសខែរ៉ម៉ាទន ដែលតម្រូវឱ្យទប់ខ្លួនពីការបរិភោគ ផឹក និងរួមភេទចាប់ពីពេលព្រលឹមរហូតដល់ថ្ងៃលិច។
1. អល់ឡោះបានបញ្ញត្តិការបួសដោយគតិបណ្ឌិតដ៏មហិមា ដែលធំបំផុតនោះគឺ ការទទួលបាននូវការកោតខ្លាច។ អល់ឡោះមានបន្ទូលថា៖
﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ﴾
“ឱបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿ! ការបួសត្រូវបានកំណត់លើពួកអ្នក ដូចដែលវាត្រូវបានកំណត់លើអ្នកមុនពួកអ្នកដែរ ដើម្បីឱ្យពួកអ្នកក្លាយជាអ្នកដែលកោតខ្លាច។”
បានច្បាស់ពីអាយ៉ាត់ដ៏ថ្លៃថ្នូរនេះថា គតិបណ្ឌិតនៃការបញ្ញត្តិការបួសគឺ ដើម្បីសម្រេចការកោតខ្លាច។ ការកោតខ្លាចគឺខ្ញុំបម្រើធ្វើការការពាររវាងខ្លួនគេនិងទារុណកម្មរបស់អល់ឡោះ ដោយធ្វើនូវអ្វីដែលទ្រង់បញ្ជា និងចៀសវាងអ្វីដែលទ្រង់ហាមនិងព្រមាន។ ដូច្នេះខ្លួនប្រាណត្រូវបានហ្វឹកហាត់ឱ្យមានការប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះអល់ឡោះ ដោយអ្នកបួសចៀសវាងអ្វីដែលខ្លួនចង់ធ្វើទោះបីជាអាចធ្វើបាន ព្រោះគេដឹងថាអល់ឡោះមើលឃើញគេ។
2. ក្នុងចំណោមគតិបណ្ឌិតនៃការបួសគឺ វាជាមធ្យោបាយឈានទៅរកការអរគុណចំពោះពរជ័យទាំងឡាយ។ ការបួសគឺជាការទប់ខ្លួនពីការបរិភោគ ផឹក និងរួមភេទ ដែលជាពរជ័យដ៏ឧត្តុង្គឧត្តមបំផុត។ ការទប់ខ្លួនពីវាក្នុងរយៈពេលបួសធ្វើឱ្យមនុស្សដឹងពីតម្លៃរបស់វា ព្រោះពរជ័យទាំងឡាយមិនត្រូវបានគេដឹង ប៉ុន្តែនៅពេលបាត់បង់វាទើបគេដឹងពីតម្លៃរបស់វា។ ដូច្នេះការបួសពីវានាំឱ្យគេអរគុណអល់ឡោះចំពោះពរជ័យទាំងនោះ។
3. ក្នុងចំណោមគតិបណ្ឌិតនៃការបួសគឺ វាជាមធ្យោបាយឈានទៅរកការបោះបង់អ្វីដែលអល់ឡោះហាមឃាត់ ព្រោះការបួសគឺជាហេតុនៃការទប់ស្កាត់តណ្ហានិងកាត់បន្ថយភាពក្រអឺតក្រទមនិងភាពលោភលន់របស់វា។ ពេលនោះវានឹងចុះចូលចំពោះការពិត និងទន់ភ្លន់ចំពោះមនុស្សលោក។ ផ្ទុយទៅវិញ ការឆ្អែតជានិច្ច ស្រវឹង និងរួមភេទជាមួយស្ត្រី នាំឱ្យមានភាពអំនួត និងក្អឺតក្រទម។
4. ក្នុងចំណោមគតិបណ្ឌិតនៃការបួសគឺ វាជួយខ្លួនប្រាណក្នុងការយកឈ្នះលើតណ្ហា។ ព្រោះនៅពេលខ្លួនប្រាណឆ្អែត វាស្វែងរក់តណ្ហា តែនៅពេលឃ្លាន វាឈប់ចង់បានអ្វីដែលវាប្រាថ្នា។ ដូច្នេះហើយណាពី ﷺ បានមានប្រសាសន៍ថា៖
>يَا مَعْشَرَ الشَّبَابِ، مَنْ اسْتَطَاعَ مِنْكُمْ الْبَاءَةَ فَلْيَتَزَوَّجْ، فَإِنَّهُ أَغَضُّ لِلْبَصَرِ، وَأَحْصَنُ لِلْفَرْجِ، وَمَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَعَلَيْهِ بِالصَّوْمِ، فَإِنَّهُ لَهُ وِجَاء< [رواه البخاري/رقم: 5066]
«ឱក្រុមយុវជន! អ្នកណាក្នុងចំណោមពួកអ្នកដែលមានលទ្ធភាពរៀបការ ចូររៀបការចុះ ព្រោះវាធ្វើឱ្យទម្លាក់ចក្ខុ និងរក្សាភេទ។ រីឯអ្នកដែលគ្មានលទ្ធភាព ចូរបួសចុះ ព្រោះវាជាការកាត់បន្ថយតណ្ហា។»
5. ក្នុងចំណោមគតិបណ្ឌិតនៃការបួសគឺ វានាំឱ្យមានការមេត្តាករុណា និងអាណិតអាសូរចំពោះអ្នកក្រីក្រ។ ព្រោះនៅពេលអ្នកបួសភ្លក់រសជាតិនៃការឃ្លានក្នុងពេលខ្លះ គេនឹកឃើញដល់អ្នកដែលតែងតែមានស្ថានភាពបែបនេះភាគច្រើនពេល គឺអ្នកក្រីក្រនិងអ្នកខ្វះខាត។ នោះនាំឱ្យមានការអាណិតអាសូរនិងមេត្តាករុណាចំពោះពួកគេ ដោយធ្វើល្អចំពោះពួកគេ និងបរិច្ចាគទានដល់ពួកគេ។ ដូច្នេះការបួសក្លាយជាហេតុនៃការអាណិតអាសូរចំពោះអ្នកក្រីក្រ និងការដាំដុះនូវការអាណិតអាសូរក្នុងសង្គម។
6. ក្នុងចំណោមគតិបណ្ឌិតនៃការបួសគឺ វាមានការកម្ចាត់ស្សៃតន និងធ្វើឱ្យវាខ្សោយ។ ដូច្នេះការលួងលោមរបស់វាចំពោះមនុស្សក៏ថយចុះ ធ្វើឱ្យអំពើបាបថយចុះ។ នោះគឺព្រោះស្សៃតនរត់ក្នុងកូនចៅអាដាំតាមចរន្តឈាម ដូចដែលណាពី ﷺ បានប្រាប់ [រាយការណ៍ដោយអាល់ពូខរ៉ីលេខ២០៣៩ និងមុស្លិម លេខ២១៧៥]។ ដូច្នេះដោយការបួស ចរន្តរបស់ស្សៃតនក៏តូចចង្អៀត វាក៏ខ្សោយ ឥទ្ធិពលរបស់វាក៏ថយចុះ ធ្វើឱ្យចិត្តងាកទៅរកការធ្វើល្អ និងបោះបង់អំពើបាប។
7. ក្នុងចំណោមគតិបណ្ឌិតនៃការបួសគឺ វាជាការហ្វឹកហាត់អ្នកមានជំនឿឱ្យច្រើនធ្វើការថ្វាយបង្គំ។ នោះគឺព្រោះអ្នកបួសជាទូទៅច្រើនធ្វើការថ្វាយបង្គំ ដូចជារំឭកអល់ឡោះ សូត្រគួរអាន និងសឡាត។ ដូច្នេះគេនឹងទម្លាប់ខ្លួននឹងទង្វើទាំងនោះក្នុងរ៉ម៉ាទននិងក្រោយរ៉ម៉ាទន។
8. ក្នុងចំណោមគតិបណ្ឌិតនៃការបួសគឺ វាធ្វើឱ្យមនុស្សឃ្លាតឆ្ងាយពីលោកិយនិងតណ្ហារបស់វា ហើយប្រាថ្នាចង់បានអ្វីដែលនៅឯអល់ឡោះ។
9. ក្នុងចំណោមគតិបណ្ឌិតនៃការបួសគឺ វាបង្ហាញការថ្វាយបង្គំអល់ឡោះ ក្នុងពិភពលោកទាំងមូល។ អ្នកឃើញមូស្លិមទាំងអស់ក្នុងពិភពលោកប្រមូលផ្តុំគ្នាបួសខែនេះ រហូតដល់អ្នកប្រព្រឹត្តបាបដែលមិនបួស - សូមអល់ឡោះការពារ - គេមិនហ៊ានបង្ហាញការមិនបួសរបស់គេទេ។
សូម្បីតែអ្នកមិនមែនមូស្លិមក៏មិនហ៊ានបង្ហាញការមិនបួសរបស់គេនៅចំពោះមុខអ្នកមូស្លិមដែរ ដោយគោរពចំពោះពួកគេ។ គ្មានការសង្ស័យទេថានេះគឺជាការលើកតម្កើងនិងបង្ហាញការថ្វាយបង្គំមួយដ៏សំខាន់បំផុត។
10. ក្នុងចំណោមគតិបណ្ឌិតនៃការបួសគឺ វាមានអត្ថប្រយោជន៍ផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រសម្រាប់រាងកាយ។ វារៀបចំការបេះដូង សម្អាតឈាមពីខ្លាញ់និងជាតិអាស៊ីតដែលបង្កគ្រោះថ្នាក់ ឱ្យក្រពះបានសម្រាក និងងាយស្រួលក្នុងការរំលាយអាហារ។ ការបួសក៏ការពារមនុស្សពីភាពធាត់ ជួយកម្ចាត់ជាតិពុលដែលកកក្នុងរាងកាយ និងគ្រប់គ្រងសម្ពាធឈាមនិងកម្រិតជាតិស្ករ។
នេះគឺជាគតិបណ្ឌិតទាំងដប់នៃការបញ្ញត្តិការបួស។ សូមសរសើរចំពោះអល់ឡោះចំពោះគតិបណ្ឌិតរបស់ទ្រង់ក្នុងអ្វីដែលទ្រង់បានបញ្ញត្តិនូវច្បាប់ដ៏ល្អ។
យើងសូមពីអល់ឡោះឱ្យទ្រង់សម្រួលឱ្យយើងបួសរ៉ម៉ាទនតាមរបៀបដែលទ្រង់ពេញចិត្ត និងជួយយើងក្នុងការរំលឹកទ្រង់ អរគុណទ្រង់ និងធ្វើការថ្វាយបង្គំទ្រង់ដោយល្អ។
بَارَكَ اللهُ لِي وَلَكُمْ فِي الْقُرْآنِ الْعَظِيمِ، وَنَفَعَنِي وَإِيَّاكُمْ بِمَا فِيهِ مِنَ الْآيَاتِ وَالذِّكْرِ الْحَكِيمِ، أَقَوْلَ قَوْلِي هَذَا وَاسْتَغْفَرَ اللهُ لِي وَلَكُمْ مِنْ كُلُّ ذَنْبٍ فَاِسْتَغْفَرُوهُ، إِنَّهُ كَانَ لِلتَّوَّابَيْنِ غَفُورًا.
الخطبة الثانية
الْحَمْدُ لله وَكَفَى، وَسَلَامٌ عَلَى عِبَادِهِ الَّذِينَ اِصْطَفَى، أَمَّا بَعْدَ،
ចូរដឹងចុះ សូមអល់ឡោះមេត្តាដល់ពួកអ្នក ថាវាជាការអនុវត្តន៍របស់ណាពី ﷺ នៅពេលឃើញខែខ្នើត គឺគាត់ពោលថា៖
>اللَّهُمَّ أَهِلَّهُ عَلَيْنَا بِالْيُمْنِ وَالْإِيمَانِ، وَالسَّلَاَمَةِ وَالْإِسْلَامِ، رَبِّيْ وَرَبُّكَ اللهُ< [رواه أحمد]
«ឱអល់ឡោះ! សូមឱ្យខែនេះមកដល់យើងជាមួយភាពចម្រើននិងជំនឿ សុវត្ថិភាពនិងអ៊ីស្លាម។ ព្រះជាម្ចាស់របស់ខ្ញុំនិងអ្នក គឺអល់ឡោះ។»
គាត់ពោលបែបនេះរាល់ពេលឃើញខែខ្នើត មិនថារ៉ម៉ាទនឬខែផ្សេងទេ។ ដូច្នេះយើងគួរយកគំរូតាមគាត់ ជាពិសេសព្រោះវារួមបញ្ចូលការសុំជំនួយសម្រាប់អំពើល្អ។
ខ្ញុំបម្រើរបស់អល់ឡោះ! នៅពេលអល់ឡោះប្រទានពរឱ្យខ្ញុំបម្រើបានជួបខែនេះ គាត់គួរដឹងថាអល់ឡោះមិនបានឱ្យគាត់ជួបវាដោយឥតប្រយោជន៍ទេ តែគឺជាការសាកល្បង ដើម្បីដឹងថាតើគាត់បំពេញកាតព្វកិច្ចនៃខែនេះដូចជាការបួស ការឈរសឡាត និងការរក្សាខ្លួនលើផ្លូវត្រង់ ឬក៏អត់។
ដូច្នេះចូរខិតខំ! ចូរខិតខំ! និងប្រឹងប្រែង! ប្រឹងប្រែងក្នុងការធ្វើអំពើល្អ ព្រោះវាគ្រាន់តែជាថ្ងៃដែលអាចរាប់បានប៉ុណ្ណោះ ហើយរ៉ម៉ាទននឹងកន្លងផុតទៅ។ ហើយចូរប្រុងប្រយ័ត្នខ្លាំង! ប្រុងប្រយ័ត្នខ្លាំង! ចំពោះក្រុមអ្នកដែលដើរតាមតណ្ហា និងស្សៃតន ពីមនុស្សដែលមិនឈប់រារាំងមនុស្សពីផ្លូវរបស់អល់ឡោះសូម្បីតែក្នុងខែរ៉ម៉ាទន ដោយការផ្សព្វផ្សាយកម្មវិធីលេងសើច និងភាពយន្តកំសាន្ត។
អ្នកសាលីហីនមុនៗបានបោះបង់ការបង្រៀនក្នុងខែរ៉ម៉ាទន ដើម្បីទំនេរសម្រាប់ការបួស ឈរសឡាត់ រំលឹកអល់ឡោះ និងអានគួរអាន។ ចុះចំណែកអ្នកដែលបោះបង់បួនកាតព្វកិច្ចមូលដ្ឋានទាំងនេះ រួចបែរងាកទៅរកការលេងសើច និងការឥតប្រយោជន៍នោះ តើយ៉ាងណាទៅ?!
ចូរដឹងចុះ(សូមអល់ឡោះមេត្តាដល់ពួកអ្នក)ថា អល់ឡោះបានបញ្ជាពួកអ្នកនូវបញ្ជាដ៏មហិមាមួយ ដោយមានបន្ទូលថា៖
ﵟإِنَّ ٱللَّهَ وَمَلَٰٓئِكَتَهُۥ يُصَلُّونَ عَلَى ٱلنَّبِيِّۚ يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ صَلُّواْ عَلَيۡهِ وَسَلِّمُواْ تَسۡلِيمًا ٥٦ﵞ ﵝالأَحۡزَاب : ﵖﵕﵜ
“ពិតណាស់អល់ឡោះនិងម៉ាឡាអ៊ីកាត់របស់ទ្រង់បួងសួងឱ្យណាពី។”
ឱបណ្តាអ្នកមានជំនឿ! ចូរពួកអ្នកបួងសួងឱ្យគាត់ និងថ្វាយសន្តិភាពឱ្យគាត់ផងដែរចុះ។”
ណាពី ﷺ បានមានប្រសាសន៍ថា៖ “ពិតណាស់ក្នុងចំណោមថ្ងៃដ៏ប្រសើរបំផុតរបស់ពួកអ្នកគឺថ្ងៃសុក្រ។ ដូច្នេះចូរច្រើនបួងសួងឱ្យខ្ញុំក្នុងថ្ងៃនោះ ព្រោះការបួងសួងរបស់ពួកអ្នកត្រូវបានដាក់ជូនមកខ្ញុំ។”
ឱអល់ឡោះ! សូមប្រទានពរជ័យនិងសន្តិភាពដល់ខ្ញុំបម្រើនិងអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់មូហាំម៉ាត់ និងពេញចិត្តចំពោះមិត្តភក្តិរបស់គាត់ និងពួកតាប៊ីអីន និងអ្នកដែលដើរតាមពួកគេដោយល្អរហូតដល់ថ្ងៃបរលោក។
