(១២)


គុណប្រយោជន៍ទាំង១៦នៃការភៀសខ្លួនរបស់ព្យាការីមូហាំម៉ាត់ ﷺ


الخطبة الأولى


إنَّ الْحَمْدَ لِلَّهِ، نَحْمَدُهُ وَنَسْتَعِينُهُ وَنَسْتَغْفِرُهُ، وَنَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ شُرُورِ أَنْفُسِنَا وَمِنْ سَيِّئَاتِ أَعْمَالِنَا، مَنْ يَهْدِهِ اللَّهُ فَلَا مُضِلَّ لَهُ، وَمَنْ يُضْلِلْ فَلَا هَادِيَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أَنْ لَا إلـٰه إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ.


ﵟيَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِۦ وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنتُم مُّسۡلِمُونَ ١٠٢ﵞ


ﵟيَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ ٱتَّقُواْ رَبَّكُمُ ٱلَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفۡسٖ وَٰحِدَةٖ وَخَلَقَ مِنۡهَا زَوۡجَهَا وَبَثَّ مِنۡهُمَا رِجَالٗا كَثِيرٗا وَنِسَآءٗۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ ٱلَّذِي تَسَآءَلُونَ بِهِۦ وَٱلۡأَرۡحَامَۚ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ عَلَيۡكُمۡ رَقِيبٗا ١ ﵞ


ﵟيَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَقُولُواْ قَوۡلٗا سَدِيدٗا ٧٠ يُصۡلِحۡ لَكُمۡ أَعۡمَٰلَكُمۡ وَيَغۡفِرۡ لَكُمۡ ذُنُوبَكُمۡۗ وَمَن يُطِعِ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ فَقَدۡ فَازَ فَوۡزًا عَظِيمًا ٧١ﵞ


បងប្អូនមូស្លីមទាំងឡាយ! សូមកោតខ្លាចអល់ឡោះ និងប្រតិបត្តិតាមទ្រង់។ កុំប្រឆាំងនឹងបទបញ្ជារបស់ទ្រង់។ សូមដឹងថា អល់ឡោះបានបញ្ជូនណាពីមូហាំម៉ាត់ ﷺ បន្ទាប់ពីរយៈពេលដ៏យូរគ្មានរ៉សូល នៅពេលដែលការគោរពបូជារូបសំណាក(الوثنية)បានរាលដាលពេញផែនដី រួមទាំងទីកន្លែងដ៏ប្រសើរបំផុតគឺទីក្រុងម៉ាក្កះ។


ពេលនោះ លោក ﷺ បានអំពាវនាវដល់ញាតិសន្តានជិតស្និទ្ធរបស់លោក។ មានមនុស្សមួយចំនួនតូចបានទទួលយកការអំពាវនាវរបស់លោក ហើយភាគច្រើនបានបដិសេធ។ ហើយការអំពាវនាវនោះនៅតែមានលក្ខណៈលាក់កំបាំងខ្លះៗ ហើយពួកអ្នកគ្មានជំនឿនៃកុលសម្ព័ន្ធគូរ៉ៃស្ហមិនបានយកចិត្តទុកដាក់នឹងវាឡើយ។ នៅពេលដែលរ៉សូលុលឡោះ ﷺបានប្រកាសជាសាធារណៈ និងរិះគន់រូបព្រះរបស់ពួកគេ ពួកមុស្ហរីគីនបានប្រើវិធីសាស្ត្រផ្សេង ដើម្បីការពារព្រះរបស់ពួកគេនិងប្រកាន់ភ្ជាប់និងវា។


ពួកគេបានលើកទឹកចិត្តលោកដោយទ្រព្យសម្បត្តិ ដើម្បីឱ្យលោកក្លាយជាអ្នកមានបំផុតក្នុងចំណោមពួកគេ។ ពួកគេបានស្នើឲរៀបការជាមួយស្ត្រីស្អាតបំផុតរបស់ពួកគេ និងបានស្នើឱ្យលោកធ្វើជាស្តេចលើពួកគេ។ ពួកគេក៏បានស្នើឱ្យលោកថ្វាយបង្គំរូបព្រះរបស់ពួកគេមួយឆ្នាំ ហើយពួកគេនឹងថ្វាយបង្គំព្រះរបស់លោកមួយឆ្នាំ។ ប៉ុន្តែលោក ﷺ បានបដិសេធរឿងនោះ។ អល់ឡោះបានមានបន្ទូលថា៖


ﵟوَدُّواْ لَوۡ تُدۡهِنُ فَيُدۡهِنُونَ ٩ﵞ ﵝالقَلَم : ﵙﵜ


“ពួកគេចង់ឱ្យអ្នកទន់ភ្លន់ ដើម្បីពួកគេក៏អាចទន់ភ្លន់ដែរ”


បន្ទាប់មក ពួកគេបានធ្វើទារុណកម្មអ្នកដែលពួកគេអាចធ្វើបាបបានក្នុងចំណោមអ្នកដែលដើរតាមលោក ដែលគ្មានអំណាចឬគ្មានគ្រួសារការពារ។ ពួកគេបានធ្វើទុក្ខបុកម្នេញយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ ដើម្បីបង្ខំឱ្យពួកគេត្រឡប់ទៅរកស៊ីរិកវិញ និងដើម្បីបំភិតបំភ័យអ្នកដែលគិតចង់ចូលអ៊ីស្លាម។


នៅពេលដែលរ៉សូល ﷺ បានឃើញការលំបាករបស់សហាបះ ហើយលោកមិនអាចការពារពួកគេបាននៅពេលនោះ លោកក៏បានអនុញ្ញាតឱ្យពួកគេធ្វើការភៀសខ្លួន ទៅកាន់ប្រទេសអេត្យូពី (الحبشة)។


ពួកគេបានធ្វើការភៀសខ្លួនពីរដង គឺលើកទីមួយនៅឆ្នាំទីប្រាំបន្ទាប់ពីការតែងតាំងជាព្យាការីលើ និងលើកទីពីរនៅឆ្នាំទីដប់។


បន្ទាប់មក ពួកគេបានភៀសខ្លួនទៅកាន់ម៉ាឌីណះ រួចណាពី ﷺ ក៏បានភៀសខ្លួនតាមពួកគេដែរ ដើម្បីសម្រេចនូវផលប្រយោជន៍នៃការផ្សព្វផ្សាយសាសនាអ៊ីស្លាម និងការគោរពសក្ការៈចំពោះអល់ឡោះដោយសុវត្ថិភាពនិងសន្តិភាព។


បងប្អូនមូស្លីមទាំងឡាយ! អ្នកដែលសិក្សាអំពីព្រឹត្តិការណ៍ហិចរ៉ោះ(ការភៀសខ្លួន)របស់ណាពី(الهجرة النبوية)នឹងរកឃើញគតិបណ្ឌិតដ៏អស្ចារ្យ និងមេរៀនដ៏មហិមា។ ក្នុងចំណោមមេរៀនទាំងនោះមាន៖


1.    ការលះបង់ទ្រព្យសម្បត្តិ មាតុភូមិ និងញាតិសន្តាន នៅក្នុងមាគ៌ារបស់អល់ឡោះ។ នៅពេលណាពី ﷺ ចាកចេញពីម៉ាក្កះ លោកបានឈរងាកមុខទៅកាន់ទីក្រុងនេះ និងមានប្រសាសន៍ថា៖


> وَاللَّهِ إِنَّكِ لَخَيْرُ أَرْضِ اللَّهِ، وَأَحَبُّ أَرْضِ اللَّهِ إِلَى اللَّهِ، وَلَوْلَا أَنِّي أُخْرِجْتُ مِنْكِ مَا خَرَجْتُ <[رواه الترمذي]


«ស្បថនឹងអល់ឡោះ អ្នកពិតជាដីដ៏ប្រសើរបំផុតរបស់អល់ឡោះ និងជាដីដែលអល់ឡោះស្រឡាញ់បំផុត។ ប្រសិនបើគេមិនបង្ខំឱ្យខ្ញុំចេញពីអ្នក ខ្ញុំនឹងមិនចេញឡើយ»


2.    មេរៀននៃការហិចរ៉ោះគឺ៖ នៅពេលដែលការអំពាវនាវនៅកន្លែងមួយមិនទទួលបានជោគជ័យ គួរតែងាកទៅកន្លែងផ្សេង។ នៅពេលដែលណាពី ﷺ អស់សង្ឃឹមក្នុងការចង្អុលបង្ហាញផ្លូវដល់ពួកគូរ៉ៃស្ហ លោកបានងាកទៅម៉ាឌីណះដើម្បីអំពាវនាវទៅរកអល់ឡោះនៅទីនោះ។


3.    គឺការបង្ហាញឱ្យឃើញនូវមាគ៌ានៃការសាកល្បង (سنة الابتلاء)។ ឋានសួគ៌គឺមានតម្លៃខ្ពស់ ហើយមិនអាចទទួលបានដោយភាពសុខស្រួលនៃរាងកាយឡើយ ប៉ុន្តែគឺតាមរយៈការតស៊ូក្នុងការស្តាប់បង្គាប់អល់ឡោះ និងការអត់ធ្មត់លើរឿងនោះ។ អល់ឡោះបានមានបន្ទូលថា៖


ﵟأَمۡ حَسِبۡتُمۡ أَن تَدۡخُلُواْ ٱلۡجَنَّةَ وَلَمَّا يَعۡلَمِ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ جَٰهَدُواْ مِنكُمۡ وَيَعۡلَمَ ٱلصَّٰبِرِينَ ١٤٢ﵞ ﵝآل عِمۡرَان : ﵒﵔﵑﵜ


“តើអ្នករាល់គ្នាគិតថានឹងចូលឋានសួគ៌ ដោយអល់ឡោះមិនទាន់បានដឹងអំពីអ្នកដែលតស៊ូក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា និងមិនទាន់បានដឹងអំពីអ្នកដែលអត់ធ្មត់ឬ?”


វាងាយស្រួលបំផុតសម្រាប់អល់ឡោះក្នុងការការពារណាពី ﷺ ពីគ្រោះថ្នាក់ និងនាំលោកពីម៉ាក្កះទៅម៉ាឌីណះ ដូចដែលទ្រង់បាននាំលោកទៅប៉ៃទុលម៉ាក់ឌិសនៅយប់អ៊ីសរ៉អ លើសត្វប៊ូរ៉ក់(البراق)ក្នុងរយៈពេលមួយប៉ព្រិចភ្នែក។ ប៉ុន្តែអល់ឡោះចង់សាកល្បងលោក ដើម្បីឱ្យលោកក្លាយជាគំរូសម្រាប់ប្រជាជាតិរបស់លោកនិងអ្នកជំនាន់ក្រោយ ដើម្បីបង្ហាញពីភាពស្មោះត្រង់ និងដើម្បីឱ្យផលបុណ្យកាន់តែធំនៅចំពោះមុខអល់ឡោះ។ ហើយដើម្បីឱ្យអ្នកអំពាវនាវទៅរកអល់ឡោះរៀនពីភាពអត់ធ្មត់ចំពោះការឈឺចាប់ដែលពួកគេជួបប្រទះក្នុងការផ្សព្វផ្សាយសាសនា។


4.    មេរៀននៃការប្រើប្រាស់មធ្យោបាយដែលមាន(الأخذ بالأسباب الحسية)។ យើងឃើញពីការត្រៀមខ្លួនយ៉ាងល្អរបស់ណាពី ﷺ ក្នុងដំណើរហិចរ៉ោះដូចជា៖


    លោកមិនបានធ្វើហិចរ៉ោះរហូតដល់មានការអនុញ្ញាតពីអល់ឡោះ


    លោកបានជ្រើសរើសមិត្តដ៏ស្មោះត្រង់គឺអាប៊ូបាការ ◙


    លោកបានប្រើប្រាស់អាប់ឌុលឡោះ ប៊ិន អាប៊ីបាការ ដើម្បីនាំដំណឹងពីគូរ៉ៃស្ហ


    លោកបានប្រើប្រាស់ទាសករអាមីរ ប៊ិន ហ្វូហៃរ៉ោះ ដើម្បីនាំទឹកដោះគោ


    លោកបានជួលអាប់ឌុលឡោះ ប៊ិន អូរ៉ៃគីត អាល-លៃសី ដែលជាអ្នកមិនមានជំនឿ ប៉ុន្តែគួរឱ្យទុកចិត្តនិងស្គាល់ផ្លូវច្បាស់


ក្នុងចំណោមមធ្យោបាយផ្សេងទៀត៖


    ជ្រើសរើសផ្លូវមិនធម្មតាដើម្បីបំភាន់ពួកមុស្ហរីគីន


    លាក់ខ្លួនក្នុងរូងភ្នំសូរនៅភាគខាងត្បូងម៉ាក្កះរយៈពេលបីយប់


    មិនចាកចេញពីរូងភ្នំទៅម៉ាឌីណះរហូតដល់ការដេញតាមរបស់ពួកមុស្ហរីគីនបានបញ្ចប់


    រក្សាការសម្ងាត់អំពីការធ្វើដំណើររបស់លោក លើកលែងតែអ្នកដែលពាក់ព័ន្ធដូចបានរៀបរាប់ខាងលើ


ទាំងដប់ចំណុចនេះបង្ហាញពីគំរូនៃសារៈសំខាន់នៃការរៀបចំផែនការនិងការប្រើប្រាស់មធ្យោបាយក្នុងជីវប្រវត្តិរបស់ណាពី។


5.    មេរៀននៃការទុកចិត្តលើអល់ឡោះ។ ទោះបីជាណាពី ﷺ បានប្រើប្រាស់គ្រប់មធ្យោបាយដូចបានរៀបរាប់ខាងលើ ប៉ុន្តែចិត្តរបស់លោកពឹងផ្អែកលើអល់ឡោះជានិច្ច។ ភស្តុតាងនៃការណ៍នេះគឺនៅពេលពួកមុស្ហរីគីនមកដល់មាត់រូងភ្នំ។ អាប៊ូបាការបាននិយាយថា៖


> يَا رَسُولَ اللَّهِ، لَوْ أَنَّ أَحَدَهُمْ نَظَرَ إِلَى قَدَمَيْهِ لَأَبْصَرَنَا تَحْتَ قَدَمَيْهِ < [رواه البخاري]


«ឱអ្នកនាំសាររបស់អល់ឡោះ! ប្រសិនបើម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកគេមើលចុះទៅជើងរបស់គាត់ គាត់ពិតជានឹងបានឃើញយើងនៅក្រោមជើងរបស់គាត់។»


ណាពី ﷺ បានឆ្លើយតបដោយភាពស្ងប់ស្ងាត់៖


>يَا أَبَا بَكْرٍ، مَا ظَنُّكَ بِاثْنَيْنِ اللَّهُ ثَالِثُهُمَا؟ < [رواه البخاري]


«ឱអាប៊ូ បាករ៍! តើអ្នកគិតយ៉ាងណាដែរ ចំពោះមនុស្សពីរនាក់ដែលអល់ឡោះគឺជាអ្នកទីបីរបស់ពួកគេ?»


អល់ឡោះបានបញ្ជាក់ព្រឹត្តិការណ៍នេះថា៖


ﵟإِلَّا تَنصُرُوهُ فَقَدۡ نَصَرَهُ ٱللَّهُ إِذۡ أَخۡرَجَهُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ ثَانِيَ ٱثۡنَيۡنِ إِذۡ هُمَا فِي ٱلۡغَارِ إِذۡ يَقُولُ لِصَٰحِبِهِۦ لَا تَحۡزَنۡ إِنَّ ٱللَّهَ مَعَنَاۖ فَأَنزَلَ ٱللَّهُ سَكِينَتَهُۥ عَلَيۡهِ وَأَيَّدَهُۥ بِجُنُودٖ لَّمۡ تَرَوۡهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ ٱلسُّفۡلَىٰۗ وَكَلِمَةُ ٱللَّهِ هِيَ ٱلۡعُلۡيَاۗ وَٱللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ٤٠ﵞ ﵝالتَّوۡبَة : ﵐﵔﵜ


“ប្រសិនបើពួកអ្នកមិនជួយគាត់(ព្យាការី)ទេ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះបានជួយគាត់រួចហើយ នៅពេលដែលបណ្ដាអ្នកដែលមិនជឿបានបណ្ដេញគាត់ចេញ គឺគាត់ជាទីពីរក្នុងចំណោមពីរនាក់ នៅពេលដែលអ្នកទាំងពីរស្ថិតនៅក្នុងល្អាងភ្នំ ហើយគាត់បានពោលទៅកាន់ដៃគូរបស់គាត់ថា៖ «កុំព្រួយបារម្ភអី! ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះនៅជាមួយពួកយើង»។ ហើយអល់ឡោះបានបញ្ចុះសេចក្ដីសុខសាន្តរបស់ទ្រង់មកលើគាត់ និងបានជួយជ្រោមជ្រែងគាត់ដោយកងទ័ពដែលពួកអ្នកមិនបានឃើញ។ ហើយទ្រង់បានធ្វើឱ្យពាក្យសម្ដីរបស់បណ្ដាអ្នកដែលមិនជឿធ្លាក់ចុះទាបបំផុត ចំណែកពាក្យសម្ដីរបស់អល់ឡោះគឺខ្ពស់បំផុត។ ហើយអល់ឡោះគឺជាអ្នកដែលមានអំណាចមហិមា ជាអ្នកមានគតិបណ្ឌិតបំផុត។”


នៅតាមផ្លូវហិចរ៉ោះ សូរ៉ាកះ ប៊ិន ម៉ាលិក ប៊ិន ជុស៊ុម បានតាមទាន់ពួកគេជាមួយនឹងសេះរបស់គាត់។ អាប៊ូបាការ ◙ បាននិយាយថា៖ "យា រ៉សូលុលឡោះ អ្នកដេញតាមបានមកដល់យើងហើយ"។ ណាពី ﷺ បានឆ្លើយថា៖ «ចូរកុំព្រួយបារម្ភ ពិតណាស់ អល់ឡោះនៅជាមួយពួកយើង»។


6.    មេរៀននៃការធ្វើហិចរ៉ោះគឺកាតព្វកិច្ចនៃការអត់ធ្មត់ និងការរក្សាជំហរមាំ នៅក្នុងមាគ៌ានៃការផ្សព្វផ្សាយសាសនា។ ណាពី ﷺ បានបង្រៀនអូម៉ាត់របស់លោកតាមរយៈការហិចរ៉ោះឱ្យមានភាពរឹងមាំក្នុងការប្រឈមមុខនឹងអ្នកដើរតាមផ្លូវខុស ទោះបីជាពួកគេមានអំណាចក៏ដោយ។ ការក្លែងក្លាយ الباطل))អាចនិងទទួលបានជោគជ័យមួយរយៈ និងអ្នកដើរតាមវាអាចមានអំណាច វាជាការសាកល្បងសម្រាប់អ្នកមានជំនឿ និងជាការល្បួងសម្រាប់អ្នកគ្មានជំនឿ។ ប៉ុន្តែលទ្ធផលចុងក្រោយនឹងជារបស់បណ្តាអ្នកដែលមានជំនឿនិងអត់ធ្មត់។ អល់ឡោះបានមានបន្ទូលថា៖


ﵟوَكَانَ حَقًّا عَلَيۡنَا نَصۡرُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ ٤٧ﵞ ﵝالرُّوم : ﵗﵔﵜ


“ហើយវាជាកាតព្វកិច្ចរបស់យើងក្នុងការជួយអ្នកដែលមានជំនឿ។”


7.    មេរៀននៃការហិចរ៉ោះគឺការជឿជាក់ថាលទ្ធផលចុងក្រោយគឺសម្រាប់អ្នកដែលកោតខ្លាចអល់ឡោះ។ អ្នកដែលមើលការហិចរ៉ោះដំបូងអាចគិតថាវាសនានៃការអំពាវនាវគឺការបាត់បង់និងការសាបរលាប។ តុល្យភាពនៃកម្លាំងខាងសម្ភារៈគឺខុសគ្នាឆ្ងាយណាស់រវាងអ្នកដែលនៅខាង الحق និងអ្នកដែលនៅខាង الباطل។ ប៉ុន្តែ អ្នកណាដែលអល់ឡោះនៅជាមួយ គេគឺជាអ្នកដែលខ្លាំងពិតប្រាកដ។


អ្នកដែលសម្លឹងមើលលទ្ធផលនៃការហិចរ៉ោះបន្ទាប់ពីប្រាំបីឆ្នាំបានកន្លងផុត និងការចូលរបស់ក្រុងម៉ាក្កះមកក្នុងដែនដីអ៊ីស្លាម និងការចូលអ៊ីស្លាមរបស់អ្នកក្រុងនោះ រួចការរីកសុសសាយនៃសាសនារបស់អល់ឡោះជាបណ្តើរៗទូទាំងផែនដី អ្នកដែលពិនិត្យមើលរឿងនោះ ប្រាកដជានឹងជឿជាក់យ៉ាងមុតមាំថា អ្នកដែលមានឥទ្ធិពលនៅទីនេះមិនមែនជាកម្លាំងមនុស្សខាងសម្ភារៈទេ តែជាកម្លាំងរបស់អល់ឡោះ។


ដូច្នេះ សាសនារបស់អល់ឡោះនឹងទទួលបានជ័យជម្នះដោយមិនខាន ព្រោះកម្លាំងនៃសាសនាមកពីកម្លាំងរបស់អល់ឡោះ ហើយគ្មាននរណាអាចយកឈ្នះលើអល់ឡោះបានឡើយ។ អល់ឡោះបានមានបន្ទូលថា៖


ﵟإِن يَنصُرۡكُمُ ٱللَّهُ فَلَا غَالِبَ لَكُمۡۖ وَإِن يَخۡذُلۡكُمۡ فَمَن ذَا ٱلَّذِي يَنصُرُكُم مِّنۢ بَعۡدِهِۦﵞ ﵝآل عِمۡرَان : ﵐﵖﵑﵜ


“ប្រសិនបើអល់ឡោះជួយអ្នករាល់គ្នា គ្មាននរណាអាចយកឈ្នះលើអ្នករាល់គ្នាបានឡើយ។ ហើយប្រសិនបើទ្រង់បោះបង់អ្នករាល់គ្នា តើនរណាទៀតដែលអាចជួយអ្នករាល់គ្នាបន្ទាប់ពីទ្រង់?”


8.    មេរៀននៃការហិចរ៉ោះគឺការដឹងថា អ្នកណាដែលបោះបង់អ្វីមួយដើម្បីអល់ឡោះ អល់ឡោះនឹងផ្តល់ឱ្យគាត់នូវអ្វីដែលប្រសើរជាងនោះ។ នៅពេលពួកមូហាជីរីនបានចាកចេញពីផ្ទះ គ្រួសារ និងទ្រព្យសម្បត្តិដែលជាអ្វីដែលពួកគេស្រឡាញ់បំផុត អល់ឡោះបានផ្តល់ឱ្យពួកគេនូវអ្វីដែលប្រសើរជាង ដោយបើកទ្វារលោកីយ៍ឱ្យពួកគេ និងឱ្យពួកគេគ្រប់គ្រងទិសខាងកើតនិងខាងលិច។ ពេលនោះ ប្រទេសស៊ីរី ហ្វារីស និងអេហ្ស៊ីបបានចុះចូលនឹងពួកគេ។ បន្ទាប់មក បន្ទាប់ពីសម័យសហាបះ អ្នកមូស្លីមបានធ្វើដំណើរទៅភាគខាងជើងនៃអាហ្វ្រិក ហើយបានបើកអាន់ដាលូស។


9.    មេរៀននៃការហិចរ៉ោះគឺ៖ គឺអ្នកណាដែលថែរក្សា(សិទ្ធិរបស់) អល់ឡោះ អល់ឡោះនឹងថែរក្សាគេ។ ហើយអ្នកណាដែលកោតខ្លាចអល់ឡោះ ទ្រង់នឹងការពារគេ ហើយនឹងធ្វើឱ្យគេមានច្រកចេញ។ នៅពេលមេដឹកនាំគូរ៉ៃស្ហបានរួមគំនិតគ្នាដើម្បីចាប់ណាពី ﷺ ឬសម្លាប់លោក ឬបណ្តេញលោកចេញពីទីក្រុង អល់ឡោះបានការពារលោកពីពួកគេ និងការពារលោកពីល្បិចរបស់ពួកគេ។ ទ្រង់បាននាំលោកចេញពីម៉ាក្កះ និងឱ្យលោកទៅដល់ម៉ាឌីណះដោយសុវត្ថិភាព ដោយគ្មានគ្រោះថ្នាក់អ្វីទាំងអស់។


10.    មេរៀននៃការហិចរ៉ោះគឺការរំលឹកអំពីគុណសម្បត្តិរបស់អាប៊ូបាការ ◙។ ណាពី ﷺ បានជ្រើសរើសគាត់ជាដៃគូក្នុងការហិចរ៉ោះ។ ហើយគាត់ពិតជាស័ក្តិសមនឹងរឿងនោះណាស់។ ព្រោះគាត់បានសុំធ្វើជាដៃគូ បានយំដោយក្តីរីករាយនៅពេលដឹងថានឹងបានធ្វើដំណើរជាមួយលោក ហើយបានរៀបចំសត្វសម្រាប់ធ្វើដំណើរឱ្យលោក។ គាត់បានដើរខាងមុខណាពីនៅពេលគិតថាមានអ្នកចាំឃ្លាំមើល ហើយដើរខាងក្រោយនៅពេលគិតថាមានអ្នកដេញតាម។ គាត់បានប្រើប្រាស់គ្រួសារទាំងមូលរបស់គាត់ក្នុងផ្លូវរបស់អល់ឡោះ៖


•    កូនប្រុសរបស់គាត់ អាប់ឌុលឡោះ នាំដំណឹង


•    ទាសករបស់គាត់ អាមីរ ប៊ិន ហ្វូហៃរ៉ះ ឃ្វាលចៀម


•    នៅពេលល្ងាច គាត់នាំចៀមមកឱ្យពួកគេរីដទឹកដោះ


•    នៅពេលអាប់ឌុលឡោះចាកចេញពីពួកគេនៅពេលព្រឹក អាមីរនឹងដើរតាមស្នាមជើងគាត់ជាមួយហ្វូងចៀមដើម្បីលុបស្នាមជើង


សរុបមក អាប៊ូបាការ បានប្រើប្រាស់ខ្លួនគាត់ គ្រួសាររបស់គាត់ និងទ្រព្យសម្បត្តិរបស់គាត់ដើម្បីជួយអ៊ីស្លាម។ សូមអល់ឡោះសព្វព្រះទ័យនឹងគាត់។


11.    មេរៀននៃការហិចរ៉ោះគឺការរំលឹកអំពីតួនាទីដ៏សំខាន់របស់ស្ត្រី។ នេះបង្ហាញតាមរយៈតួនាទីដែលអាស្មាអ ប៊ិនទី អាប៊ីបាការ ◙ បានបំពេញ។ នាងបានកាត់ខ្សែក្រវាត់ជាពីរ ដែលជាខ្សែក្រវាត់សម្រាប់ចងចង្កេះ។ នាងបានប្រើមួយផ្នែកសម្រាប់ចងស្បៀងអាហាររបស់ណាពី ﷺ និងអាប៊ូបាការលើអូដ្ឋ ហើយប្រើមួយផ្នែកទៀតសម្រាប់ចងធុងទឹករបស់ពួកគាត់។ ដូច្នេះហើយនាងត្រូវបានគេហៅថា "ស្ត្រីម្ចាស់ខ្សែក្រវាត់ពីរ"(ذات النطاقين )។


ក្នុងចំណោមការប្រព្រឹត្តរបស់នាងគឺ នៅពេលឪពុករបស់នាងអាប៊ូបាការ ◙ បានចេញដំណើរជាមួយណាពី ﷺ ទៅម៉ាឌីណះ គាត់បានយកទ្រព្យសម្បត្តិទាំងអស់របស់គាត់ទៅជាមួយ ដែលមានប្រមាណ៥០០០ឬ៦០០០ឌៀរហាំ។ នាងនិយាយថា៖ "គាត់បានយកវាទៅជាមួយគាត់។ បន្ទាប់មក ជីតារបស់យើងអាប៊ូ កូហាហ្វះ ដែលភ្នែករបស់គាត់ខ្វាក់ បានចូលមកជួបយើង។ គាត់និយាយថា៖ 'ស្បថនឹងអល់ឡោះ! ខ្ញុំឃើញថាគាត់បានធ្វើឱ្យអ្នករាល់គ្នាឈឺចាប់ដោយយកទ្រព្យសម្បត្តិទៅជាមួយគាត់'។ ខ្ញុំបាននិយាយថា៖ 'ទេទេ ឱជីតា! គាត់បានទុកទ្រព្យសម្បត្តិច្រើនណាស់សម្រាប់យើង'។" នាងបាននិយាយបន្តថា៖ "ខ្ញុំបានយកដុំថ្មមកដាក់នៅកន្លែងដែលឪពុករបស់ខ្ញុំធ្លាប់ដាក់លុយ រួចគ្របដោយក្រណាត់។ បន្ទាប់មកខ្ញុំបានចាប់ដៃគាត់ ហើយនិយាយថា៖ 'ឱជីតា! សូមដាក់ដៃរបស់អ្នកលើទ្រព្យសម្បត្តិនេះ'។" គាត់បានដាក់ដៃរបស់គាត់លើវា ហើយនិយាយថា៖ "មិនអីទេ ប្រសិនបើគាត់បានទុកទ្រព្យសម្បត្តិនេះសម្រាប់អ្នករាល់គ្នា គាត់បានធ្វើល្អហើយ។ នេះគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់អ្នករាល់គ្នា"។ នាងបាននិយាយថា៖ "ស្បថនឹងអល់ឡោះ! គាត់មិនបានទុកអ្វីសម្រាប់យើងទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំចង់ឱ្យចាស់ៗស្ងប់ចិត្តប៉ុណ្ណោះ"។


12.    មេរៀននៃការហិចរ៉ោះគឺការរំលឹកអំពីគុណសម្បត្តិរបស់ទីក្រុងម៉ាឌីណះ និងអូម៉ាត់នៅទីនោះពីកុលសម្ព័ន្ធអៅសនិងខាហ្សរ៉ជ។ ម៉ាឌីណះមិនធ្លាប់មានភាពល្បីល្បាញអ្វីមុនអ៊ីស្លាមជាងទីក្រុងផ្សេងៗទេ។ វាបានទទួលកិត្តិយសដោយសារតែការហិចរ៉ោះរបស់មូហាំម៉ាត់ ﷺ និងសហាបះរបស់លោកទៅកាន់ទីនោះ និងការជួយគាំទ្ររបស់អូម៉ាត់នៅទីនោះ។ តាមរយៈនេះ គុណសម្បត្តិរបស់ម៉ាឌីណះបានលេចឡើង។


13.    មេរៀននៃការហិចរ៉ោះគឺជាការឆ្លើយតបទៅនឹងអ្នកបដិសេធសាសនាដែលអះអាងថា មូហាំម៉ាត់ ﷺ ចង់បានកិត្តិយស ទ្រព្យសម្បត្តិ និងអំណាច។ គេបានផ្តល់ជូនលោកនូវទ្រព្យសម្បត្តិ តំណែងនយោបាយនិងសេដ្ឋកិច្ច ប៉ុន្តែលោកបានបដិសេធ។ ប្រសិនបើនេះជាគោលបំណងរបស់លោក លោកនឹងទទួលយកវា និងស្នាក់នៅម៉ាក្កះជាស្តេច។ លោកនឹងមិនទទួលយកការលំបាកនៃការហិចរ៉ោះពីម៉ាក្កះទៅម៉ាឌីណះ និងការប្រឈមគ្រោះថ្នាក់ ហើយចាកចេញពីផ្ទះ មាតុភូមិ និងគ្រួសារទេ។ ប៉ុន្តែគោលបំណងតែមួយគត់របស់លោកគឺតាវហ៊ីដ និងការនាំមនុស្សចេញពីភាពងងឹតទៅរកពន្លឺ។


14.    មេរៀនដ៏សំខាន់បំផុតនៃការហិចរ៉ោះគឺភាពស្របច្បាប់នៃការធ្វើហិចរ៉ោះពីដែនដីគ្មានជំនឿទៅកាន់ដែនដីអ៊ីស្លាម ដែលមូស្លីមអាចប្រតិបត្តិពិធីសាសនារបស់គេនិងប្រកាសវាដោយចំហ។ អ្នកណាដែលមិនអាចប្រតិបត្តិពិធីសាសនានៅកន្លែងមួយ គាត់ត្រូវតែធ្វើហិចរ៉ោះទៅកន្លែងផ្សេងដែលគាត់អាចប្រតិបត្តិសាសនារបស់គាត់ ជាកាតព្វកិច្ចសាសនា។ បើមិនដូច្នោះទេ គាត់នឹងមានបាបដោយសារការមិនធ្វើហិចរ៉ោះ។


15.    មេរៀននៃការហិចរ៉ោះគឺអាយ៉ាត់មួយចំនួនបង្ហាញពីការជាណាពី និងរ៉សូលរបស់លោក។ ក្នុងនោះមានអ្វីដែលបានកើតឡើងចំពោះសូរ៉កះ ប៊ិន ម៉ាលិក នៅពេលដែលគាត់ចង់ចាប់រ៉សូលុលឡោះ ﷺ នៅពេលគាត់បានឃើញលោក ដើម្បីទទួលបានរង្វាន់ដែលគូរ៉ៃស្ហបានដាក់សម្រាប់អ្នកដែលចាប់រ៉សូលុលឡោះ ﷺ។ ជើងសេះរបស់គាត់បានលិចចូលដីរហូតដល់ជង្គង់។ បន្ទាប់មករ៉សូលុលឡោះ ﷺ បានប្រាប់ដំណឹងរីករាយដល់គាត់ថា គាត់នឹងបានពាក់កងដៃរបស់ស្តេចគីសរ៉ា ដោយមានប្រសាសន៍ថា៖


> كَأَنِّي بِكَ يَا سُرَاقَةُ تَلْبَسُ سِوَارَيْ كِسْرَى < [رواه البخاري ومسلم]


«ឱសូរ៉ាកះ! ដូចជាខ្ញុំកំពុងឃើញអ្នកពាក់កងដៃរបស់ស្តេចគីសរ៉ា»


ហើយរឿងនេះបានកើតឡើងពិតមែននៅក្នុងសម័យរបស់អ៊ូម៉ារ ◙។


16.    មេរៀននៃការហិចរ៉ោះគឺ ការឆ្លៀតឱកាសគ្រប់ពេលក្នុងការអំពាវនាវទៅរកអល់ឡោះ។ កាលណាពី ﷺ កំពុងធ្វើហិចរ៉ោះទៅម៉ាឌីណះ លោកបានជួបប៊ូរៃដះ ប៊ិន អាល-ហូសៃប អាល-អាស្លាមី នៅតំបន់ "គូរ៉អុល ហ្គមីម"(كُراع الغميم)។ គាត់មានមនុស្ស៨០នាក់ជាមួយ។ ណាពី ﷺ បានអំពាវនាវពួកគេទៅរកអ៊ីស្លាម ហើយពួកគេទាំងអស់បានចូលអ៊ីស្លាម។ លោកបានដឹកនាំពួកគេក្នុងសឡាតអ៊ីស្ហា និងបានសូត្រផ្នែកដំបូងនៃសូរ៉ោះម៉ើរយ៉មនៅយប់នោះ។


បងប្អូនទាំងឡាយ! ណាពី ﷺបានធ្វើបែបនេះទោះបីជាលោកស្ថិតក្នុងស្ថានភាពភ័យខ្លាចពីការតាមចាប់របស់ពួកមុស្ហរីគីន។ ការប្តេជ្ញាចិត្តក្នុងការផ្សព្វផ្សាយសច្ចភាព និងការទុកចិត្តយ៉ាងពិតប្រាកដលើអល់ឡោះ បានធ្វើឱ្យការអំពាវនាវទៅរកសាសនាមានសារៈសំខាន់ជាងសុវត្ថិភាពផ្ទាល់ខ្លួនរបស់លោក។


បងប្អូនជាខ្ញុំបំរើរបស់អល់ឡោះ! ទាំងនេះគឺជាមេរៀន១៦ពីការហិចរ៉ោះណាពី។ ក្នុងជីវប្រវត្តិរបស់ណាពី  ﷺ និងបណ្តាណាពីទាំងឡាយមានមេរៀននិងគុណប្រយោជន៍ជាច្រើន។ សូមអល់ឡោះធ្វើឱ្យយើងក្លាយជាអ្នកដែលទទួលបានផលប្រយោជន៍ពីមេរៀនទាំងនេះ និងអនុវត្តតាមវា។


بَارَكَ اللهُ لِي وَلَكُمْ فِي الْقُرْآنِ الْعَظِيمِ، وَنَفَعَنِيْ وَإِيَّاكُمْ بِمَا فِيهِ مِنَ الْآيَاتِ وَالذِّكْرِ الْحَكِيمِ، أَقُولُ قَوْلِي هَذَا، وَأَسْتَغْفِرُ اللهَ لِي وَلَكُمْ فَاسْتَغْفِرُوهُ، إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيْمُ.


الخطبة الثانية


الْحَمْدُ لِلَّهِ وَحْدَهُ، وَالصَّلَاةُ وَالسَّلَامُ عَلَى مَنْ لَا نَبِيَّ بَعْدَهُ، أَمَّا بَعْدُ،


បងប្អូនមូស្លីមទាំងឡាយ! ពិតណាស់ ការប្រារព្ធពិធីសម្រាប់ព្រឹត្តិការណ៍នៃការភៀសខ្លួន (الهجرة) មិនមែនជាផ្នែកមួយនៃការលើកតម្កើងព្រឹត្តិការណ៍នោះឡើយ ទោះបីជានៅក្នុងពិធីនោះមានការរំឭកខ្លះៗអំពីមេរៀនដែលទទួលបានពីវាក៏ដោយ។


ផ្ទុយទៅវិញ ពិតណាស់ ការលើកតម្កើងការភៀសខ្លួនរបស់ព្យាការី (الهجرة النبوية) ជាពិសេស និងជីវប្រវត្តិរបស់ព្យាការី ជាទូទៅ គឺកើតឡើងតាមរយៈការយកគំរូតាមម្ចាស់របស់វា (عليه الصلاة والسلام) និងការជៀសវាងនូវអ្វីដែលបានជាប់ទាក់ទងនឹងវា ពីការបង្កើតថ្មីក្នុងសាសនា(ពិដអះ) និងរឿងដែលត្រូវបានបង្កើតឡើង (محدثات)។