ខ្ញុំបានទទួលយកសាសនាអ៊ីស្លាមជាសាសនារបស់ខ្ញុំដោយមិនបាត់បង់សេចក្តីជឿលើព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ(សន្តិភាពទ្រង់ស្ថិតលើគាត់)ឬលើព្យាការីណាម្នាក់របស់ព្រះអម្ចាស់ដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ឡើយ

«ចូរប្រាប់ពួកគេថា(ហើយឱ្យព្រះអម្ចាស់មានសន្តិភាពដល់ទ្រង់)៖“អោយពួកយើងមករកកិច្ចព្រមព្រៀងរួមគ្នាមិនសូកសង្វាក់តែព្រះអាល់ឡោះហើយមិនដាក់អ្នកណាម្នាក់ទៅជាដៃគូររបស់ទ្រង់ឡើយ…” (អាល់ខូរ៉ាន 3:64)

រៀបចំដោយ


មូហាំម៉ាត់ អាល់-សៃយ៉ែដ មូហាំម៉ាត់


 


[ពីសៀវភៅ៖ហេតុអ្វីបានជាគួរជឿលើព្យាការីនៃសាសនាអ៊ីស្លាមមូហាំម៉ាត់(សន្តិភាពទ្រង់ស្ថិតលើគាត់)?]


[Why Believe in the Prophet of Islam, Muhammad (peace be upon him)?]


យោងតាមចំណងជើងដែលយើងកំពុងពិភាក្សា [បានទទួលយកសាសនាអ៊ីស្លាមជាសាសនារបស់ខ្ញុំដោយមិនបាត់បង់សេចក្តីជឿលើព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ (សន្តិភាពទ្រង់ស្ថិតលើគាត់)ឬលើព្យាការីណាម្នាក់របស់


ព្រះអម្ចាស់ដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ឡើយ។] សំណួរគឺ៖


ហេតុអ្វីបានជាសាសនាអ៊ីស្លាមគឺជាការទទួលបាន និងជាជ័យជម្នះ?


ហើយតើធ្វើដូចម្តេចខ្ញុំមិនបាត់បង់សេចក្តីជឿលើព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ (សន្តិភាពទ្រង់ស្ថិតលើគាត់) ឬព្យាការីណាម្នាក់ឡើយ?


មុនគេអស់សព្វគឺ ត្រូវតែមានសេរីភាពពីកាមប្រាថ្នានិងអំពើលំអៀងផ្ទាល់ខ្លួនដើម្បីអាចចូលរួមពិចារណាបញ្ហានេះដោយចិត្តសុទ្ធសហគ្រិននិងមានហេតុផលតាមរយៈអ្វីដែលមនុស្សមានគំនិតសុទ្ធសឹងសុខចិត្តយល់ស្របពោលគឺដោយប្រើប្រាស់អំណោយនៃការគិតដែលព្រះអាល់ឡោះ(ព្រះជាម្ចាស់)បានប្រទានដល់មនុស្សជាពិសេសនៅពេលនិយាយអំពីសេចក្តីជឿលើព្រះជាម្ចាស់អ្នកបង្កើតដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់និងអស្ចារ្យនិងជំនឿដែលមនុស្សនីមួយៗនឹងត្រូវទទួលខុសត្រូវចំពោះទ្រង់។វានាំឲ្យចាំបាច់ត្រូវមានសមត្ថភាពបំបែកអំពើល្អនិងអំពើអាក្រក់ហើយជ្រើសរើសបានត្រឹមត្រូវតាមសភាវៈធម្មជាតិនៃមនុស្សដើម្បីស្វែងរកសេចក្តីជឿល្អបំផុតដែលសមស្របនឹងភាពខ្ពង់ខ្ពស់របស់ព្រះ។


មនុស្សនឹងមានអារម្មណ៍ថាបានទទួលអ៊ីស្លាមនិងឃើញថាវាជាជ័យជម្នះនៅពេលគាត់បានឃើញភស្តុតាងនៃភាពពិតរបស់វានិងការផ្តល់សក្ខីកម្មដែលបញ្ជាក់ពីសារនៃព្យាការីរបស់វាគឺព្រះមហាំម៉ាត់(សន្តិភាពទ្រង់ស្ថិតលើគាត់)ដែលបានមកជាអ្នកអំពាវនាវសាសនានេះ។


នៅពេលនោះគាត់នឹងសរសើរព្រះអម្ចាស់ដែលបានណែនាំគាត់ឲ្យស្គាល់នូវពររបស់អ៊ីស្លាមជាសាសនាបន្ទាប់ពីបានប្រទានឱកាសឲ្យគាត់ស្គាល់ភាពពិតរបស់វា និងសាររបស់ព្យាការីរបស់ទ្រង់។


សង្ខេបភស្តុតាងមួយចំនួនរួមមាន៖


ដំបូង  ព្រះមហាំម៉ាត់(សន្តិភាពទ្រង់ស្ថិតលើគាត់)មានឈ្មោះល្បីក្នុងចំណោមប្រជាជនរបស់គាត់ចាប់តាំងពីក្មេងដោយសារគុណធម៌ល្អឥតខ្ចោះ។


គុណធម៌ទាំងនេះបង្ហាញច្បាស់ពីប្រាជ្ញារបស់ព្រះអាល់ឡោះក្នុងការជ្រើសរើសគាត់ជាព្យាការី។


នៅកំពូលគុណធម៌ទាំងនេះគឺភាពស្មោះត្រង់និងភាពទុកចិត្ត។


មិនអាចគិតបានថាបុរសម្នាក់ដែលមានឈ្មោះល្បីដោយគុណធម៌ទាំងនេះទៅបោះបង់ភាពស្មោះត្រង់ហើយពោលកុហកចំពោះប្រជាជនរបស់គាត់ទាំងឡើយទៅពោលកុហកចំពោះព្រះ ដោយអះអាងថាជាព្យាការី។


បន្ទាប់មក


ការអំពាវនាវរបស់គាត់(សន្តិភាពទ្រង់ស្ថិតលើគាត់)ស្របតាមសភាវៈសុទ្ធនិងគំនិតមានហេតុផល។


វារួមមាន៖


👉អំពាវនាវឲ្យជឿលើការមានរបស់ព្រះអង្គឯកក្នុងព្រះជាម្ចាស់ភាពខ្ពង់ខ្ពស់និងអំណាចដ៏អស្ចារ្យរបស់ទ្រង់។


👉មិនអនុញ្ញាតឲ្យបួងសួងឬថ្វាយបង្គំដល់អ្នកណាម្នាក់ក្រៅពីទ្រង់(មិនថាមនុស្ស ថ្ម សត្វ ឬដើមឈើ…)។


👉 មិនគួរភ័យខ្លាច ឬសង្ឃឹមលើអ្នកណាម្នាក់ក្រៅពីទ្រង់។


ដូចជាមនុស្សគិតថា៖ «នរណាបានបង្កើតខ្ញុំនិងបានបង្កើតសារធាតុទាំងអស់នេះ?»ចម្លើយមានហេតុផលគឺអ្នកដែលបានបង្កើតនិងបង្កើតសារធាតុទាំងអស់នេះត្រូវជាព្រះដ៏មានអំណាចនិងខ្ពង់ខ្ពស់ដែលអាចបង្កើតនិងនាំឱ្យមានពីអវត្តមាន(ព្រោះវាមិនមានហេតុផលទេសម្រាប់អ្វីមួយបង្កើតអ្វីមួយពីអវត្តមាន)។


ហើយនៅពេលគាត់សួរថា៖ «នរណាបានបង្កើត និងបាននាំឱ្យមានព្រះនេះ?» ប្រសិនបើចម្លើយគឺ៖


«ពិតប្រាកដថាវាត្រូវជាព្រះផ្សេងទៀតដែលមានលក្ខណៈអំណាចនិងភាពខ្ពង់ខ្ពស់»នោះមនុស្សនោះនឹងត្រូវសួរឡើងវិញជារឿយៗ និងឆ្លើយដូចគ្នាទៅវិញ។


ដូច្នេះចម្លើយមានហេតុផលគឺព្រះបង្កើតនេះមិនមានអ្នកបង្កើតឬអ្នកចាប់ផ្តើមទេ។


ទ្រង់មានអំណាចដាច់ខាតលើការបង្កើតនិងនាំឱ្យមានពីអវត្តមានហើយមានតែទ្រង់ម្នាក់គត់មានសមត្ថភាពនេះ។


ដូច្នេះ ទ្រង់ជាព្រះពិត បុគ្គលឯកតា មួយគត់ ដែលសមស្របឲ្យថ្វាយបង្គំ។


ជាមុនសិនវាមិនសមស្របសម្រាប់ព្រះអាល់ឡោះឲ្យស្ថិតក្នុងមនុស្សដែលបានបង្កើតដែលត្រូវដេកបញ្ចេញទឹកនោមនិងលាមក។


ដូចគ្នានេះផងដែរសម្រាប់សត្វ(ដូចជាគោនិងសត្វផ្សេងៗ)ពីព្រោះចុងក្រោយទាំងអស់នឹងស្លាប់ហើយក្លាយទៅជាសាកសពរលួយ។


សូមមើលសៀវភៅ៖


«ការសន្ទនាសន្តិភាពរវាងពុទ្ធសាសនិក និងមូស្លឹម។»


“A Quiet Dialogue between a Hindu and a Muslim”.  


•    ការអំពាវនាវឲ្យជៀសវាងការធ្វើរូបចម្លាក់ឬរូបសញ្ញានៃព្រះពីព្រោះទ្រង់ខ្ពង់ខ្ពស់ជាងរូបភាពណាមួយដែលមនុស្សអាចគិតឃើញឬបង្កើតតាមចិត្ត។


សូមមើលសៀវភៅ៖


«ការសន្ទនាសន្តិភាពរវាងព្រះហិណ្ឌូ និងមូស្លឹម។»


“A Peaceful Dialogue Between a Buddhist and a Muslim”.


👉ការអំពាវនាវឱ្យសម្អាតព្រះពីការទាមទារការបង្កើតកូនពីព្រោះទ្រង់គឺជាព្រះតែមួយ មិនបានកើតពីនរណាម្នាក់ឡើយ។


ដូច្នេះទ្រង់មិនចាំបាច់បង្កើតកូនឡើយ។


ប្រសិនបើទ្រង់បានធ្វើនោះតើអ្វីនឹងរារាំងទ្រង់ពីការមានកូនពីរបីឬច្រើនទៀត?តើនេះនឹងមិននាំឲ្យកូនទាំងនោះត្រូវបានផ្ដល់អាទិភាពជាព្រះដែរឬ?


ដែលបន្តនាំឲ្យការអធិស្ឋាននិងការថ្វាយបង្គំផ្លាស់ប្តូរទៅឲ្យព្រះជាច្រើនដែរឬទេ?


👉ការអំពាវនាវឱ្យសម្អាតព្រះពីគុណលក្ខណៈអាក្រក់ដែលត្រូវបានគេប្រគល់ឲ្យទ្រង់ក្នុងសាសនាផ្សេងៗ រួមមាន៖


•    ការពិពណ៌នាព្រះដោយសាសនាយូដានិងសាសនាគ្រីស្ទថាទ្រង់មានការសោកស្តាយនិងនិយាយសុំទោសចំពោះការបង្កើតមនុស្សដូដលបានកត់សំគាល់ក្នុងលោកុប្បត្តិ6:6[ព្រះគម្ពីរគ្រីស្ទានមានព្រះគម្ពីរយូដាដូចជាផ្នែកមួយដែលតែងហៅថា“គម្ពីរសញ្ញាចាស់”]។


ការសោកស្តាយនិងនិយាយសុំទោសចំពោះសកម្មភាពមកពីការធ្វើខុសដោយសារមិនដឹងលទ្ធផលជាមុន។


•    ការពិពណ៌នាព្រះដោយសាសនាយូដានិងសាសនាគ្រីស្ទថាទ្រង់បានសម្រាកបន្ទាប់ពីការបង្កើតមេឃនិងផែនដីដូចដែលមានក្នុងនិក្ខមនំ31:17ហើយទទួលថាមពលវិញ (តាមការបកប្រែជាភាសាអង់គ្លេស)។


•    ការសម្រាកនិងទទួលថាមពលវិញកើតឡើងតែពីការធុញថប់និងនឿយហត់ប៉ុណ្ណោះ។


📚 សូមយោងទៅសៀវភៅ៖


«ការប្រៀបធៀបរវាងអ៊ីស្លាម គ្រីស្ទាន យូដា និងជម្រើសរវាងពួកវា»។


“A Comparison Between Islam, Christianity, Judaism, and The Choice Between Them”


👉ការអំពាវនាវឱ្យសម្អាតព្រះពីគុណលក្ខណៈជាតិនិយមហើយថាទ្រង់មិនមែនជា“ព្រះសម្រាប់មនុស្សឯកជនឬក្រុមណាមួយ”ដូចសាសនាយូដាបានអះអាងឡើយ។


ដូចដែលមនុស្សត្រូវបានទ្រង់បង្កើតឲ្យមានចរិតធម្មជាតិប្រឆាំងនឹងជាតិនិយមវាមិនសមស្របទេក្នុងការផ្ដល់គុណលក្ខណៈនេះឲ្យព្រះដែលជាអ្នកបង្កើតចរិតធម្មជាតិដូច្នេះ។


👉ការអំពាវនាវឱ្យជឿលើសេចក្ដីអស្ចារ្យភាពល្អឥតខ្ចោះនិងសម្រស់នៃគុណលក្ខណៈរបស់ព្រះដោយផ្ដោតលើអំណាចគ្មានដែនកំណត់ប្រាជ្ញាអស្ចារ្យនិងចំណេះដឹងដ៏ទូលំទូលាយរបស់ទ្រង់។


👉 ការអំពាវនាវឱ្យជឿលើសៀវភៅសាសនា ព្យាការី និងទេវតា។


វាប្រើការប្រៀបធៀបរវាងម៉ាស៊ីននិងមនុស្ស។ដូចជាម៉ាស៊ីនដែលមានផ្នែកស្មុគស្មាញច្រើនត្រូវការសៀវភៅណែនាំពីអ្នកផលិតដើម្បីពន្យល់ពីវិធីប្រើប្រាស់និងការថែទាំដើម្បីជៀសវាងកំហុស(នាំឲ្យទទួលស្គាល់អ្នកបង្កើត) — មនុស្សក៏ដូចគ្នា។


ពួកគេមានសភាពស្មុគស្មាញជាងម៉ាស៊ីនណាមួយហើយត្រូវការសៀវភៅណែនាំនិងការណែនាំសម្រាប់ជីវិតដែលព្រះបានផ្ដល់តាមរយៈព្យាការីដែលទ្រង់បានជ្រើសរើសដើម្បីទទួលវិវរណៈតាមទេវតាដែលទទួលខុសត្រូវក្នុងការនាំច្បាប់និងសេចក្ដីសុទ្ធសាធមក។


👉ការអំពាវនាវឱ្យលើកស្ទួយកិត្តិយសនិងសេចក្ដីថ្លៃថ្នូររបស់ព្យាការីនិងទូតរបស់ព្រះហើយសម្អាតពួកគេពីសកម្មភាពដែលត្រូវបានអះអាងក្នុងសាសនាផ្សេងដែលមិនសមស្របសូម្បីតែសម្រាប់មនុស្សល្អប្រសើរតែប៉ុណ្ណោះហើយអាស្រ័យលើសម្រាប់ព្យាការី។ ឧទាហរណ៍៖


•    សាសនាយូដានិងសាសនាគ្រីស្ទបានចោទប្រកាន់ថាព្យាការីអាអេរ៉ុនបានថ្វាយបង្គំរូបព្រះជាទ្រូងគោមិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះទេតែថែមទាំងសាងសង់ប្រាសាទឲ្យវា និងបញ្ជាឲ្យកូនចៅអ៊ីស្រាអែលថ្វាយបង្គំវា ដូចដែលមានក្នុង និក្ខមនំ 32។


•    ពួកគេក៏បានចោទថាព្យាការីឡុតបានផឹកស្រាហើយមានភពផ្ទាល់ជាមួយកូនស្រីទាំងពីរ រហូតកូនស្រីទាំងនោះបានមានកូនឲ្យគាត់។ (លោកុប្បត្តិ 19)។


ការរិះគន់ចំពោះអ្នកដែលព្រះអម្ចាស់អាល់ឡោះបានជ្រើសរើសឱ្យជាម្ចាស់សាររវាងទ្រង់និងសាសន៍មនុស្សដើម្បីបញ្ជូនសាររបស់ទ្រង់គឺស្មើនឹងការរិះគន់ការជ្រើសរើសរបស់ព្រះនិងការពិពណ៌នាទ្រង់ថាមិនដឹងអនាគតនិងខ្វះប្រាជ្ញាដោយសារការជ្រើសរើសមិនសមរម្យចំពោះអ្នកដែលត្រូវបានធ្វើជាគំរូចម្ងាយក្នុងចំណោមព្យាការីនិងទេសទារកដែលគួរតែជាភ្លើងនាំផ្លូវសម្រាប់មនុស្សទាំងអស់។សំណួរមួយកើតឡើងថាបើព្យាការីនិងទេសទារកមិនអាចរួចផុតពីអំពើអសីលធម៌ដែលត្រូវបានប្រកាំងលើពួកគេតើអ្នកដែលតាមពួកគេនឹងមានសុវត្ថិភពពីអំពើទាំងនេះទេឬ?វាអាចក្លាយជាមូលហេតុឱ្យធ្លាក់ចូលទៅក្នុងអំពើទាំងនេះនិងការរីករាលដាលរបស់វា។


👉ការហៅឱ្យជឿលើថ្ងៃសវនាការនៅពេលដែលសត្វសាសន៍ទាំងអស់នឹងត្រូវបានរស់ឡើងវិញបន្ទាប់ពីការស្លាប់របស់ពួកគេ ហើយនឹងមានការទទួលខុសត្រូវ។


អ្នកជឿនិងធ្វើល្អនឹងទទួលបានរង្វាន់ដ៏អស្ចារ្យ(ជីវិតសុខសាន្តអស់កល្បជានិច្ច)ខណៈដែលអ្នកមិនជឿនិងធ្វើអាក្រក់នឹងទទួលបានទោសធ្ងន់ធ្ងរ(ជីវិតទុក្ខព្រួយអស់កល្បជានិច្ច)។


👉ការហៅឱ្យមានច្បាប់សុចរិតនិងសិក្ខាបទដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់និងការកែសម្រួលការខូចខាតនៅក្នុងសេចក្ដីជឿនៃសាសនាពីមុន។


ឧទាហរណ៍៖


ស្ត្រី៖ខណៈដែលសាសនាយូដានិងគ្រីស្ទានពិពណ៌នាថាអេវ៉ា(ប្រពន្ធរបស់អាដាមសន្តិភាពចូលទៅលើគាត់)ជាមូលហេតុឱ្យអាដាមមិនស្តា


ប់ព្រះដោយបញ្ឆោតគាត់ឱ្យញ៉ាំពីដើមឈើដែលព្រះហាមដូចនៅក្នុង(កេនេស៊ីស៣:១២)ហើយព្រះបានផ្ដន្ទាទោសនាងដោយឱ្យមានការចាប់ពេលមានផ្ទៃពោះនិងពេលសម្រាលកូននិងកូនចៅរបស់នាង (កេនេស៊ីស៣:១៦)។


ព្រះគម្ពីរអាល់កូរ៉ាអានបានបញ្ជាក់ថាអាដាមបានមិនស្តាប់ព្រះដោយសារការបញ្ឆោតរបស់សាតាំងមិនមែនដោយសារប្រពន្ធរបស់គាត់ទេ [អាល់អារ៉ាហ្វ ១៩-២២] និង [ថាហា ១២០-១២២]។


ដូច្នេះអ៊ីស្លាមបានដកចេញនូវការរើសអើងស្ត្រីដែលសាសនាពីមុនបានមាន។ អ៊ីស្លាមក៏បានហៅឱ្យគោរពស្ត្រីគ្រប់វ័យ។


ឧទាហរណ៍ដោយពាក្យសម្តីរបស់ព្យាការីមូហាម៉ាត់ (សន្តិភាពចូលទៅលើគាត់)៖


«ចូរប្រព្រឹត្តចំពោះស្ត្រីដោយភាពសប្បុរស» [សាហ៊ីហ្ហប៊ូខារី]


និង«អ្នកណាមានកូនស្រីហើយមិនកប់នាងនៅពេលកើតមិនស្ដៅប្រមាថនាង និងមិនឆ្លៀតអោយកូនប្រុសលើកូនស្រីនោះព្រះនឹងអនុញ្ញាតឱ្យគាត់ចូលសួគ៌ដោយសារនាង» [អាហមែត]។


សង្គ្រាម៖ខណៈដែលសាសនាយូដានិងគ្រីស្ទាននិយាយពីសង្គ្រាមដែលសម្លាប់ទាំងកុមារស្ត្រីអ្នកចាស់និងបុរស(យ៉ូស៊ួអេ៦:២១)ដែលបង្កើ


តឱ្យមានភាពអង់អាចសម្លាប់និងមិនខ្វល់អំពីការប្រល័យពូជសាសន៍(ដូចនៅប៉ាលេស្ទីន)អ៊ីស្លាមបានបង្ហាញភាពអត់ធ្មត់ក្នុងសង្គ្រាមដោយហាមការមិនស្មោះត្រង់និងហាមសម្លាប់កុមារស្ត្រីអ្នកចាស់និងអ្នកមិនចូលរួមសង្គ្រាម។ឧទាហរណ៍ពាក្យសម្តីរបស់ព្យាការីមូហាម៉ាត់(សន្តិភាពចូលទៅលើគាត់)៖


«កុំសម្លាប់ទារកកុមារស្ត្រីឬអ្នកចាស់»[អាល់បៃហាគី]និងការហៅឱ្យធ្វើល្អចំពោះអ្នកទោសសង្គ្រាម និងហាមធ្វើអាក្រក់ចំពោះពួកគេ។


📚 សូមយោងទៅសៀវភៅ៖


“សិក្ខាបទអ៊ីស្លាម និងវិធីដោះស្រាយបញ្ហាអតីត និងបច្ចុប្បន្ន”។


“Islam's Teachings and How They Solve Past and Current Problems”.


ចុងក្រោយ៖


មហិច្ឆតានិងព្រឹត្តិការណ៍អស្ចារ្យដែលព្រះអាល់ឡោះបានធ្វើតាមរយៈព្យាការីមូហាម៉ាត់(សន្តិភាពចូលទៅលើគាត់)ដើម្បីបញ្ជាក់ពីការគាំទ្ររបស់ទ្រង់។


•    មហិច្ឆតាដែលមើលឃើញបានដូចជាទឹកហូរចេញពីម្រាមដៃរបស់គាត់ដែលបានជួយសង្គ្រោះអ្នកជឿពីភាពស្រេកទឹកក្នុងឱកាសជាច្រើន។


•    មហិច្ឆតាដែលមិនមើលឃើញបាន ដូចជា៖


    ការអធិស្ឋានដែលព្រះទទួល ដូចជាការអធិស្ឋានសុំភ្លៀង។


    ការព្យាករណ៍អំពីអនាគតដូចជាការវិជ្ជ័យប្រទេសអេហ្ស៊ីបកុងស្តង់ទីនូបនិងយេរូសាឡឹម។ ការព្យាករណ៍អំពីអាស្កាឡុងនៅប៉ាលេស្ទីននិងការភ្ជាប់វាចូលនឹងកាហ្សាដោយពាក្យសម្តី៖


«ការជីហាតដ៏ល្អបំផុតរបស់អ្នកគឺការការពារព្រំដែនហើយល្អបំផុតនៅអាស្កាឡុង» [ស៊ីលសីឡតូសាហ៊ីហ្ហា ដោយអាល់អាល់បានី]


ដែលបញ្ជាក់ថកន្លែងនេះនឹងជាវាលសមរភូមិហិជ្ជាដដ៏ធំមួយនៅអនាគតដែលត្រូវការការអត់ធ្មត់និងភាពក្លាហានពីអ្នកប្រយុទ្ធដ៏មានកិត្តិយសក្នុងការការពារវា។


អ្វីៗដែលគាត់បានព្យាករណ៍ ទាំងអស់ ក្លាយជាការពិត។


    ព្យាករណ៍មហាម៉ូហាំម៉ាត់(សន្តិភាពស្ថិតលើគាត់)បានព្យាករទុកជាមុនអំពីការពិតវិទ្យាសាស្ត្រជាច្រើនដែលមនុស្សមិនអាចឃើញបានជាង 1400 ឆ្នាំមុន ហើយវិទ្យាសាស្ត្រសម័យទំនើបបានបញ្ជាក់ពីភាពត្រឹមត្រូវនៃអ្វីដែលគាត់បាននិយាយ។


ឧទាហរណ៍មួយគឺពាក្យរបស់គាត់ថា៖


"នៅពេលដែលបានកន្លងផុត42រាត្រីលើទឹកកាមម្ចាស់អាឡាហ់បញ្ជូនទេវតាមកាន់វាដែលធ្វើឱ្យមានរូបរាងនិងបង្កើតសមត្ថភាពស្តាប់មើល ស្បែក សាច់ និងឆ្អឹង..." [អ៊ិម៉ាម Muslim បានរាយការណ៍]។


-វិទ្យាសាស្ត្របានរកឃើញថានៅដើមសប្ដាហ៍ទី7ជាក់ស្តែងចាប់ពីថ្ងៃទី43ក្រោយ


ការរួមគ្នារចនាសម្ព័ន្ធឆ្អឹងរបស់ទារកចាប់ផ្តើមបន្តនិងរូបរាងមនុស្សចាប់ផ្តើមច្បាស់ ដែលបញ្ជាក់ពីអ្វីដែលព្យាករណ៍បាននិយាយ។


•    ការអស្ចារ្យរបស់កូរ៉ាអាន(ជាការអស្ចារ្យដ៏ធំបំផុតដែលនៅសល់រហូតដល់ថ្ងៃសវនាការ)មានស្ទីលតែមួយគត់ដែលជនអារ៉ាប់មានសមត្ថភាពពោរពេញដោយវចនានុក្រមក៏មិនអាចបង្កើតបានសូម្បីតែមួយស៊ូរ៉ាដូចស៊ូរ៉ាដ៏តូចបំផុតរបស់វា។


    កូរ៉ាអានបានលើកឡើងពីរឿងជាច្រើនដែលមនុស្សមិនអាចឃើញបានជាមុន។ នេះជាមូលហេតុឱ្យវិទ្យាសាស្ត្រជាច្រើននៅក្នុងវិស័យផ្សេងៗប្រែក្លាយមកជឿលើអ៊ីស្លាម[ដូចជាYoshihideKozaiនាយកស្ថានសង្កេតអាកាសធាតុទីក្រុងតូក្យូប្រទេសជប៉ុន]។


ឧទាហរណ៍មួយគឺការចែងថាអាឡាហ់អាទិទេពនឹងបន្តពង្រីកពហុសកលដូចដែលទ្រង់មានពាក្យថា៖


«ហើយយើងបានបង្កើតមេឃដោយកម្លាំងហើយពិតណាស់យើងគឺជាអ្នកពង្រីវា »[អធធារីយ៉ាត47]។


អ្វីនេះមិនត្រូវបានរកឃើញវិទ្យាសាស្ត្រឡើយរហូតដល់សម័យទំនើប។ តើពាក្យរបស់កូរ៉ាអានសុទ្ធសាធនិងការអំពាវនាវឱ្យសិក្សានិងគិតពិចារណាមានភាពត្រឹមត្រូវប៉ុណ្ណា!


ការបង្ហាញដំបូងដែលអាឡាហ់បានចាត់ចែងនៅក្នុងកូរ៉ាអាន គឺពាក្យថា៖


« អាន យ៉ាងឈ្មោះព្រះអម្ចាស់របស់អ្នក ដែលបានបង្កើត » [អាល់-អាឡាក់ 1]។


ការអានគឺជាផ្លូវទៅរកចំណេះដឹងនិងការយល់ដឹងហើយដូច្នេះនាំឱ្យមនុស្សមានការរីកចម្រើនគ្រប់វិស័យ។


📚 សូមយោងទៅសៀវភៅ៖


«អ៊ីស្លាមនិងការរកឃើញរបស់វិទ្យាសាស្ត្រសម័យទំនើបជាភស្តុតាងនៃសេចក្តីពិតថាព្យាករណ៍មហាម៉ូហាំម៉ាត់(សន្តិភាពស្ថិតលើគាត់)គឺជាព្យាករនិងសារាចររបស់អាឡាហ់ »។


“Islam and the Discoveries of Modern Science as the evidence and proofs of the prophethood and messengership of Muhammad (peace be upon him)”.


    ចំណាំផ្នែកតក្កវិជ្ជា៖


អ្វីដែលបានលើកឡើងគឺជាគោលវិនិច្ឆ័យសមស្របដែលគ្រប់មនុស្សអាចយល់ដឹងដើម្បីទទួលស្គាល់ភពស្របច្បាប់របស់ព្យាករណ៍ណាមួយ។ ប្រសិនបើសួរអ្នកយូដាឬគ្រីស្ទានថា៖ហេតុអ្វីបានជាអ្នកជឿលើព្យាករណ៍ណាម្នាក់ទោះបីអ្នកមិនបានឃើញការអស្ចារ្យរបស់គាត់ផ្ទាល់?


ពួកគេនឹងឆ្លើយថា៖


ដោយសារតែសក្ខីកម្មបន្តបន្ទាប់ពីអ្នកបញ្ជូនសាររបស់គាត់។


ចម្លើយនេះនឹងនាំឱ្យមានការជឿលើព្យាករណ៍មហាម៉ូហាំម៉ាត់ពីព្រោះសក្ខីកម្មបន្តបន្ទាប់អំពីការអស្ចារ្យរបស់គាត់មានច្រើនជាងព្យាករណ៍ណាមួយផ្សេងទៀត។


    ក្រៅពីនេះ តាមរយៈជីវប្រវត្តិរបស់គាត់ដែលអាឡាហ់បានថែរក្សាសេចក្តីពិតនៃការអំពាវនាវរបស់គាត់ក្លាយជាច្បាស់៖


1.    ការតែងតែអនុវត្តអ្វីដែលគាត់អំពាវនាវរួមទាំងការណែនាំអំពីការគោរព្រះសីលធម៌ដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់និងគុណធម៌ល្អបំផុតព្រមទាំងភាស្មោះត្រង់និងការត្រៀមចិត្តចាកចេញពីពិភពលោកបណ្ដោះអាសន្ននេះ។


2.    ការបដិសេធរបស់ព្យាករណ៍មហាម៉ូហាំម៉ាត់ចំពោះការផ្តល់ឱ្យពីមនុស្សម៉ាក់ការយកទ្រព្យរដ្ឋាភិបាលកិត្តិយសនិងការរៀបការជាមួយកូនស្រីមានកិត្តិយសបំផុតដើម្បីឱ្យគាត់លះបង់ការអំពាវនាវ(ឱ្យមានការត្រៀមស្មោះត្រង់ចំពោះអាឡាហ់ការគោរពសុទ្ធសាធដល់ទ្រង់ការបដិសេធការគោរពរូបព្រះនិងការអំពាវនាវឱ្យធ្វើល្អនិងចៀសវាងអាក្រក់)ទោះបីជាគាត់រងទុក្ខលំបាកធ្ងន់ធ្ងរពីការបំពានសត្រូវការតាមលេង និងសង្គ្រាមពីជនជាតិរបស់គាត់។


3.    ការយកចិត្តទុកដាក់របស់គាត់ក្នុងការបង្រៀនសហព័ន្ធនិងជាតិឱ្យកុំពោរពេញដោយការសរសើរគាត់។ គាត់បាននិយាយថា៖


"កុំសរសើរខ្ញុំពេកដូចជាគ្រីស្ទានសរសើរបុត្រនារីម៉ារី។ខ្ញុំគ្រាន់តែជាភ្ញៀវបំរើ ដូច្នេះចូរនិយាយថា៖ « ភ្ញៀវបំរើរបស់អាឡាហ់ និងសារាចរ »" [សាហ៊ីហ៊់ ប៊ុខារី]។


4.    ការការពាររបស់អាឡាហ់ចំពោះគាត់រហូតដល់គាត់បានបំពេញសាររបស់គាត់ និងទ្រង់បានអនុញ្ញាតឱ្យគាត់បង្កើតរដ្ឋអ៊ីស្លាម។


    តើអ្វីទាំងនេះមិនមែនជាភស្តុតាងគ្រប់គ្រាន់ថាគាត់(សន្តិភាពស្ថិតលើគាត់)មានសេចក្តីពិតក្នុងសំណើរបស់គាត់និងជាសារាចររបស់អាឡាហ់ទេឬ?


•    យើងសង្កេតឃើញថាប្រយោគ«ហើយទ្រង់បានមកជាមួយអ្នកបរិសុទ្ធដប់ពាន់នាក់»នៅក្នុង(ច្បាប់ធំ33:2)ត្រូវបានលុបចេញពីអត្ថបទអារ៉ាប់បន្ទាប់ពីឃ្លា[ហើយពន្លឺបានចេញពីភ្នំផារ៉ាន]ដែលស្រដៀងនឹងការព្យាករណ៍អំពីព្យាករម៉ូហាម៉ាត់ដូចព្រះអាទិត្យរះនិងពន្លឺរបស់វាបញ្ចេញនៅទូទាំងអាកាស។ នៅក្នុង (លោកុប្បត្តិ 21:21) បានសរសេរថា «ហើយគាត់ — អ៊ីស្មាអែល — បានរស់នៅទីរហោស្ថានផារ៉ាន» ហើយគេស្គាល់តាមប្រពៃណីថា អ៊ីស្មាអែល បានរស់នៅដែនហ៊ីហ្សាស។


ដូច្នេះភ្នំផារ៉ានគឺជាភ្នំក្នុងហ៊ីហ្សាសនៅម៉េកកាដែលអាចយោងទៅកាន់ព្យាករម៉ូហាម៉ាត់ពេលទ្រង់បានចូលម៉េកកាជាអ្នកឈ្នះដោយគ្មានការហូរឈាមហើយបានអភ័យទោសដល់ប្រជាជនដោយមានមិត្តរួមដំណើរដប់ពាន់នាក់។


អត្ថបទដែលត្រូវបានលុបនេះ«ហើយទ្រង់បានមកជាមួយអ្នកបរិសុទ្ធដប់ពាន់នាក់» នៅតែមានក្នុងសៀវភៅ King James Version, American Standard Version និង Amplified Bible។


•    ក្រៅពីនេះនៅក្នុងចម្រៀងអ្នកបួស(ទំនុកតម្កើង84:6)ពាក្យ«បាកា»ត្រូវបានជំនួសក្នុងអត្ថបទអារ៉ាប់ដើម្បីកុំឲ្យបញ្ជាក់ថាវាជាការយោងទៅការធ្វើជាតិឯការទៅកាន់កាអាបានៅក្នុងម៉េកកាដែលជារដ្ឋកំណើតរបស់ព្យាករម៉ូហាម៉ាត់ព្រោះម៉េកកាត្រូវបានហៅថា«បក»ហើយវាត្រូវបាននិយាយក្នុងអាល់ខូរ៉ានថា «បាកា» នៅ [Al-Imran:96]។


អត្ថបទនេះនៅតែមានក្នុងសៀវភៅKing James Versionនិងការបកប្រែផ្សេងៗ [valley of Baka]ដែលអក្សរដំបូង«B»ត្រូវបានសរសេរជាក្សរធំដើម្បីបង្ហាញថាវា ជាឈ្មោះផ្ទាល់ហើយឈ្មោះផ្ទាល់មិនត្រូវបកប្រែ។


📚 សូមយោងទៅសៀវភៅ៖


«ម៉ូហាម៉ាត់ ជាព្យាករពិតរបស់អាល់ឡោះ»។


“Muhammad (Peace be upon him) Truly Is the Prophet of Allah”.


    ការមធ្យមភាព និងសកលភាពនៃអ៊ីស្លាម៖


អ៊ីស្លាមគឺជាសាសនានៃសន្តិភាពដែលទទួលស្គាល់មនុស្សទាំងអស់គោរពសិទ្ធិរបស់ពួកគេហើយអំពាវនាវឱ្យជឿទៅលើពួកព្យាការីទាំងអស់របស់អាល់ឡោះ។


•    អ៊ីស្លាមនាំមកនូវការមធ្យមភាពគ្រប់រឿងជាពិសេសក្នុងរឿងជំនឿដោយដោះស្រាយបញ្ហាសំខាន់បំផុតនៅក្នុងសាសនាគ្រីស្ទនោះគឺបញ្ហាអំពីព្រះគ្រីស្ទ(សន្តិភាពសូមមានចំពោះទ្រង់)។ វាអំពាវនាវឱ្យ៖


    ជឿលើការប្រកាសជាព្យាការីរបស់ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ(សន្តិភាពសូមមានចំពោះទ្រង់)អំពីអព្ភូតហេតុនៃការបង្កើតរបស់ទ្រង់ការនិយានៅក្នុងអំបាំងជាសញ្ញាពីអាល់ឡោះក្នុងការបដិសេធការចោទប្រកាន់របស់យូដាយទាក់ទងនឹងម្តាយរបស់ទ្រង់ការគោរពទ្រង់និងជាភស្តុតាងនៃការប្រកាសជាព្យាការីនាពេលក្រោយ។


    ពីទស្សនៈហេតុផល៖ នេះគឺជាពាក្យពិតនិងមានមធ្យមភាពដោយគ្មានការធ្វេសប្រហែសដូចសាសនាយូដាយដែលបដិសេធសារព្រះគ្រីស្ទ(សន្តិភាពសូមមានចំពោះទ្រង់)ចោទប្រកាន់ទ្រង់ថាជាកូននៃអំពើអាសអាភាសនិងសំពះម្តាយរបស់ទ្រង់។


ក៏មិនមានការធ្លាក់ចូលក្នុងការលើសលប់ដូចសាសនាគ្រីស្ទដែលប្រកាសថាទ្រង់ជាព្រះនោះទេ។


    អ្វីដែលបញ្ជាក់ពីនេះដោយទស្សនវិជ្ជាដែលមានហេតុផល៖


•    ដូចជាធម្មជាតិសុទ្ធនិងចិត្តស្មោះស្មើមិនអាចទទួលយកការអំពាវនាវឱ្យរួមបញ្ចូលធម្មជាតិមនុស្សជាមួយសត្វ(ដូចជាមនុស្សរៀបការជាមួយគោ)ដើម្បីបង្កើតអ្វីដែលមានទាំងពីរធម្មជាតិព្រោះវាជាការកាត់ថ្លៃនិងបង្ខូចតម្លៃមនុស្សទោះបីទាំងមនុស្សនិងសត្វសុទ្ធសឹងតែជាសត្វបង្កើត។ ដូចគ្នានេះដែរធម្មជាតិសុទ្ធនិងចិត្តស្មោះស្មើមិនអាចទទួលយកការអំពាវនាវឱ្យរួមបញ្ចូលធម្មជាតិព្រះជាមួយធម្មជាតិមនុស្សដោយបង្កើតអ្វីដែលមានទាំងពីរធម្មជាតិព្រោះវាជាការបង្ខូចតម្លៃព្រះ។


ពិសេសនៅពេលដែលមានការប្រាប់ថាអង្គនោះកើតចេញពីស្បូននារីហើយត្រូវបានឆ្កាងសម្លាប់និងបញ្ចុះក្នុងផ្នូរបន្ទាប់ពីរងការប្រមាថដូចជាការបាញ់ទឹកមាត់ស្ទាបស្រក់សម្លៀកបំពាក់។ជំនឿដូចនេះមិនសមស្របសម្រាប់ព្រះដ៏អស្ចារ្យឡើយ។


•    គេស្គាល់ថា ព្រះគ្រីស្ទ (សន្តិភាពសូមមានចំពោះទ្រង់) បានបរិភោគអាហារ និងត្រូវការចូលបន្ទប់ទឹក។


វាមិនសមស្របឱ្យព្រះត្រូវបានពិពណ៌នាបែបនេះឬប្រកាសថាបានចូលជារូបកាយមនុស្សដែលគេងបង្ហូរទឹកនោមបង្ហូរទឹកដោះនិងកាន់សារធាតុកខ្វក់នៅក្នុងពោះ។


•    ដូចជាធុងតូចមិនអាចផ្ទុកទឹកសមុទ្របានមិនអាចទទួលយកការអះអាងថាព្រះអាចផ្ទុកនៅក្នុងស្បូននារីទន់ខ្សោយ។


•    ដូចជាមិនសមហេតុផលឱ្យមនុស្សម្នាក់ទទួលទោសរបស់អ្នកដទៃទោះបីជាម្តាយឬឪពុករបស់ពួកគេក៏ដោយ។ នេះមានសរសេរនៅក្នុងគម្ពីរសាសនាគ្រីស្ទ៖ “ឪពុកមិនត្រូវបានសម្លាប់ដោយសារទោសកូននិងកូនក៏មិនត្រូវបានសម្លាប់ដោយសារទោសឪពុក។


មនុស្សនីមួយៗនឹងស្លាប់ដោយសារទោសរបស់ខ្លួន”(Deuteronomy24:16)ហើយក៏មានសរសេរថា“អ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើបាបនោះគឺជាអ្នកនឹងស្លាប់។កូននឹងមិនទទួលកំហុសរបស់ឪពុកទេ និងឪពុកនឹងមិនទទួលកំហុសរបស់កូនទេ” (Ezekiel 18:20)។


•    ដោយហេតុនេះការអះអាងពីបាបដែលបានទទួលមកពីអាដាមគឺត្រូវបានបដិសេធផ្ទាល់ពីគម្ពីរនេះឯងហើយការទោសជំនួស(atonement)ក៏ជាគំនិតខុសឆ្គងផ្អែកលើអ្វីដែលមិនសមហេតុផល។


•    បើគេអះអាងថាការអភ័យទោសពីព្រះចំពោះអំពើបំពានរបស់អាដាម (គ្រាន់តែបរិភោគផ្លែឈើហាម)ត្រូវការការឆ្កាងនិងសម្លាប់តើហេតុអ្វីបានជាមិនសម្លាប់អាដាមផ្ទាល់ដែលជាអ្នកប្រព្រឹត្តបាបប៉ុន្តែវិញទៅសម្លាប់ព្រះគ្រីស្ទដែលជាគ្រូសាសនាដ៏សុចរិត?ហើយមិនតែប៉ុណ្ណោះការអះអាងថាជាការចាំបាច់ត្រូវសម្លាប់ព្រះដែលបានចូលជារូបមនុស្ស?!


•    តើអំពើបាបធំៗនិងការរំលោភច្បាប់ធ្ងន់ធ្ងរដែលមនុស្សបានធ្វើក្រោយអាដាមតើត្រូវការការឆ្កាងនិងសម្លាប់ព្រះម្តងទៀតក្នុងរូបមនុស្សថ្មីឬ?ប្រសិនបើបែបនោះមនុស្សនឹងត្រូវការព្រះគ្រីស្ទរាប់ពាន់ដើម្បីធ្វើតួនាទីជំនួសបាបតាមដែលបានអះអាង។


•    ហេតុអ្វីបានជាព្រះមិនអភ័យទោសអាដាម(ប្រសិនបើទ្រង់បានស្តាយនិងប្រែចិត្ត) ដូចជាបាបផ្សេងៗទៀត?តើទ្រង់មិនអាចធ្វើវាឬ?ច្បាស់ណាស់ថាអាច។


•    ប្រសិនបើការអះអាងពីភាពជាព្រះរបស់ព្រះគ្រីស្ទផ្អែកលើការកើតដោយគ្មានឪពុកតើយើងនិយាយអ្វីអំពីអាដាមដែលកើតដោយគ្មានឪពុកម្តាយ?


•    ប្រសិនបើការអះអាងពីភាពជាព្រះរបស់ព្រះគ្រីស្ទផ្អែកលើអព្ភូតហេតុរបស់ទ្រង់តើយើងនិយាយអ្វីអំពីព្យាការីមូហាម៉ាត់និងព្យាការីផ្សេងទៀតដែលក៏មានច្រើនដែរ? តើពួកគេក៏ជាព្រះដែរឬ?! ច្បាស់ណាស់ថា មិនមែនទេ។


    មានការបំភ្លឺហេតុផលសំខាន់មួយទៀត៖


ដោយសារតែសភាពរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ដែលសាសនាគ្រឹស្តអះអាងថាជាព្រះដ៏សង្គ្រោះ គឺ ស្លាប់បាន ឬ ស្លាប់មិនបាន អ្វីៗក៏ច្បាស់ថា៖


1.    ប្រសិនបើសភាពរបស់ព្រះយេស៊ូស្លាប់បាននោះទ្រង់មិនមែនជាព្រះទេហើយការអះអាងថាទ្រង់ជាព្រះនិងជាអ្នកលោះសង្គ្រោះក្នុងពេលតែមួយគឺមិនត្រឹមត្រូវឡើយ។


2.    ប្រសិនបើសភាពរបស់ព្រះយេស៊ូមិនស្លាប់បានព្រោះទ្រង់ជាព្រះនោះទ្រង់មិនបានស្លាប់ទេ ហើយនោះមានន័យថាមិនមានការលោះសងទោសឡើយ។


អ្វីដែលយើងបានពន្យល់ដោយហេតុផលអំពីភាពមិនត្រឹមត្រូវនៃជំនឿថាសភាពព្រះនិងសភាពមនុស្សអាចរួមបញ្ចូលគ្នាដើម្បីបង្កើតជបុគ្គលម្នាក់ដែលមានទាំងពីរនោះក្នុងរាងមនុស្សដូចជាករណីព្រះយេស៊ូក៏អាចអនុវត្តទៅលើអ្វីដែលសង្គមផ្សេងៗបានអះអាងនៅពេលវេលាផ្សេងៗដូចជាKrishnaនៅឥណ្ឌា,Buddhaនៅសង្គមអាស៊ីខាងកើត,និងHorusនៅអេហ្ស៊ីបបុរាណដែលរឿងរបស់គាត់មានមុនព្រះយេស៊ូ។


    ដូច្នេះច្បាស់ហើយថាជំនឿនេះគ្រាន់តែជាគំនិតដែលបានខ្ចីមកពីសាសនារបស់ជនជាតិបុរាណត្រូវបានបង្ហាញជារឿងព្រេង,និទាន,និងទេវកថា — ដោយគ្មានមូលដ្ឋានពិតពីការបង្ហាញរបស់ព្រះ ឬពីភស្តុតាងហេតុផលឡើយ។


•    ការពន្យល់:


    សាសនាគ្រឹស្តអះអាងថាព្រះគ្រីស្ទ(សន្តិភាពស្ថិតលើព្រះអង្គ)មានភាពជាព្រះទោះបីជាព្រះអង្គមិនដែលមានពាក្យសម្ដីណាមួយ(នៅក្នុងសៀវភៅសារGospelទាំងអស់)ដែលបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថា“ខ្ញុំជាព្រះ”ឬ“សូត្រគូទឲ្យខ្ញុំ”ហើយព្រះអង្គក៏មិនដែលបង្រៀនសិស្សរបស់ព្រះអង្គអោយធ្វើបែបនោះដែរ។


ផ្ទុយទៅវិញនៅក្នុង(ម៉ាថាយ21:11)បានសរសេរថាព្រះគ្រីស្ទ(សន្តិភាពស្ថិតលើព្រះអង្គ) ជាអ្នកព្យាការី ដូចខាងក្រោម៖


]មហាជនបានឆ្លើយថា «នេះគឺជាព្រះយេស៊ូ ព្យាការី»[


    ហើយព្រះអង្គក៏បានបង្រៀនសិស្សអោយអធិស្ឋាន ដោយការធ្វើការទំលាក់មុខចុះដី ដូចដែលសរសេរនៅក្នុង (ម៉ាថាយ 26:39)។


ព្រះអង្គកំពុងទំលាក់មុខអធិស្ឋានដល់នរណា? មិនមែនទៅកាន់ព្រះរបស់ព្រះអង្គទេឬ?នេះជាវិធីអធិស្ឋាននៅក្នុងសាសនាអ៊ីស្លាម។


    ការបង្រៀនអំពីសន្តិភាព: ព្រះគ្រីស្ទក៏បានបង្រៀនសិស្សរបស់ព្រះអង្គអោយស្វាគមន៍គ្នាដោយពាក្យសន្តិភាពដូចដែលសរសេរនៅក្នុង(យ៉ូហាន20:21,26)ដែលជាការស្វាគមន៍ក្នុងសាសនាអ៊ីស្លាម ដោយនិយាយថា៖ “សន្តិភាពស្ថិតលើអ្នក”


ហើយការឆ្លើយតបគឺ៖ “ហើយសន្តិភាពស្ថិតលើអ្នកផងដែរ”


    មនុស្សជាច្រើន បន្ទាប់ពីទទួលយកសាសនាអ៊ីស្លាម បាននិយាយថា៖


“ឥឡូវនេះយើងក្លាយជាគ្រឹស្តសាសនិកល្អជាងមុនពីព្រោះយើងអនុវត្តតាមការបង្រៀនរបស់ព្រះគ្រីស្ទ”


•    ការគោរពរបស់អ៊ីស្លាមចំពោះព្រះគ្រីស្ទ និងម្ដាយរបស់ព្រះអង្គ:


    យើងបញ្ជាក់ថាមានស៊ូរ៉ាមួយពេញនៅក្នុងកូរ៉ាអានដែលមានឈ្មោះថាសូរ៉ាម៉ារីយ៉ាមដែលលើកសរសើរព្រះគ្រីស្ទនិងម្ដាយរបស់ព្រះអង្គ(សន្តិភាពស្ថិតលើពួកគេ) ក្នុងវិធីដែលមិនមានសរសេរនៅក្នុងគម្ពីរគ្រឹស្ត។


    សាសនាអ៊ីស្លាមលើកស្ទួយស្ថានភាពរបស់ព្រះយេស៊ូនិងម្ដាយរបស់ព្រះអង្គហើយអំពាវនាវឲ្យជឿថាព្រះអង្គជាអ្នកព្យាការីដ៏មានកិត្យានុភាពដែលព្រះបានផ្ញើមកនិងឲ្យអនុវត្តតាមការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គដែលស្របតាមការបង្រៀនដែលព្យាការីមូហាំម៉ាត់(សន្តិភាពស្ថិតលើព្រះអង្គ) បាននាំមក។


📚 សូមយោងទៅសៀវភៅ៖


«ការសន្ទនាដោយស្ងប់រវាងគ្រឹស្តសាសនិក និងអ្នកអ៊ីស្លាម»


«ហេតុអ្វីជ្រើសរើសអ៊ីស្លាមជាសាសនា»


“A Quiet Dialogue Between a Christian and a Muslim.”


“Why choose Islam as a religion?”


    ការឆ្លុះបញ្ចាំងចុងក្រោយ:


•    ជាសន្និដ្ឋានដោយសារការបង្ហាញនេះមានភាពអព្យាក្រឹតស្របតាមហេតុផលច្បាស់ដែលព្រះបានប្រទានខួរក្បាលដល់យើងដើម្បីបំបែកចេញពីអ្វីត្រឹមត្រូវនិងអ្វីខុសហើយស្របតាមអ្វីដែលចិត្តសុទ្ធប្រាថ្នាចង់បានក្នុងរឿងជំនឿដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ក៏មានសំណួរមួយកើតឡើងសម្រាប់អ្នកណាដែលបានទទួលស្គាល់សេចក្តីពិតពីភស្តុតាងនៃភាពពិតប្រាកដនៃការអំពាវនាវរបស់ព្យាការីមូហាំម៉ាត់និងសាសនាអ៊ីស្លាមប៉ុន្តែមិនទាន់ជឿ៖


តើអ្វីរារាំងអ្នកមិនឲ្យគិតអំពីអ៊ីស្លាមយ៉ាងស្មោះស្ម័គ្រនិងពិចារណាថាវាអាចផ្តល់ចម្លើយដល់សំណួររបស់អ្នកឬអត់ជាពិសេសក្នុងរឿងជំនឿលើព្រះដែលអ្នកមិនបានស្វែងរកឃើញនៅក្នុងសាសនាផ្សេងៗ??


ព្រោះអ្នកនឹងត្រូវទទួលខុសត្រូវចំពោះព្រះសម្រាប់ជំនឿរបស់អ្នកនិងការស្វែងរកសេចក្តីពិតក្នុងជម្រើសរបស់អ្នក។


•    តើមានគ្រោះថ្នាក់អ្វីទេប្រសិនបើខ្ញុំឈ្នះដោយការជ្រើសរើសសាសនាអ៊ីស្លាមដែលផ្តល់ឱ្យខ្ញុំចម្លើយដ៏មានហេតុផលនិងងាយស្រួលចំពោះសំណួរទាំងអស់របស់ខ្ញុំដោយមិនបង្ខំឱ្យចិត្តទទួលយកគំនិតណាមួយហើយខ្ញុំមិនបាត់បង់ជំនឿលើព្រះគ្រីស្ទ(សន្តិភាពសូមមានលើទ្រង់)(ដោយវិធីត្រឹមត្រូវដែលស្របតាមធម្មជាតិនិងមិនផ្ទុយនឹងហេតុផលច្បាស់លាស់និងការគិតយ៉ាងមានហេតុផល)និងសេចក្ដីស្រឡាញ់និងការគោរពចំពោះទ្រង់ព្រោះព្រះគ្រីស្ទ(សន្តិភាពសូមមានលើទ្រង់)ក្នុងសាសនាអ៊ីស្លាមមានស្ថានភាពខ្ពស់និងមានកិត្តិយសដូចជាព្រះមាតាទេពម៉ារី(សន្តិភាពសូមមានលើនាង)ហើយខ្ញុំមិនបាត់បង់ជំនឿលើព្យាការីណាម្នាក់ទេ??


សូមឲ្យព្រះដឹកនាំយើងទាំងអស់ឲ្យទៅកាន់អ្វីដែលល្អ និងត្រឹមត្រូវ។