मैले इस्लामलाई धर्मको रूपमा प्राप्त गरेँ—बिना येशू ख्रीष्ट (उहाँमाथि शान्ति होस्) वा सर्वशक्तिमान परमेश्वरका कुनै पनि पैगम्बरमाथि विश्वास गुमाउनु बिना

"भन्नुहोस् (हे पैगम्बर), “हे किताबका मान्छेहरू! आओ, एक साझा कुरामा हामी बीच सहमति गरौं: हामी अल्लाह बाहेक कसैको पनि पूजा नगर्नेछौं, र हामी उहाँसँग केही पनि साझेदार बनाउनेछैनौं..."


(कुरआन ३:६४)

तयारी:


मुहम्मद अल-सैयद मुहम्मद


 


[किताबबाट: "किन इस्लामका पैगम्बर मुहम्मद (उहाँमाथि शान्ति होस्)माथि विश्वास गर्नु?"]


[Why Believe in the Prophet of Islam, Muhammad (peace be upon him)?]


हामी अहिले छलफल गरिरहेकै शिर्षकको आधारमा — " मैले इस्लामलाई धर्मको रूपमा प्राप्त गरेँ—बिना येशू ख्रीष्ट (उहाँमाथि शान्ति होस्) वा सर्वशक्तिमान परमेश्वरका कुनै पनि पैगम्बरमाथि विश्वास गुमाउनु बिना" — एउटा प्रश्न उठ्छः


इस्लाम किन एउटा प्राप्ति र विजय हो? र कसरी म येशू ख्रीष्ट वा अन्य कुनै पैगम्बरप्रति विश्वास गुमाउँदिन?


सबैभन्दा पहिले, कुनै पनि विषयमा विशेष गरी परमेश्वरप्रति आस्था सम्बन्धी विषयमा सहि र तार्किक तरिकाले सोच्नको लागि व्यक्तिले आफ्ना व्यक्तिगत इच्छा र पूर्वाग्रहहरूबाट मुक्त हुनु अत्यावश्यक हुन्छ। यसले उसलाई त्यस बुद्धिको उपयोग गर्न सक्ने बनाउँछ जुन अल्लाह (परमेश्वर) ले मानिसलाई दिनुभएको छ — विशेष गरी धर्म र विश्वासको मामिलामा।


यही त्यो कुरा हो जसको लागि मानिसलाई आफ्नो प्रभुको सामु जवाफदेही बनाइनेछ। त्यसैले यो अत्यावश्यक हुन्छ कि व्यक्तिमा सहि र गलत छुट्याउने क्षमता होस्, र उसले आफ्नो शुद्ध प्राकृतिक स्वभाव (फितरा) को आधारमा यस्तो विश्वास रोजोस् जुन परमेश्वरको महानता र गरिमासँग मेल खान्छ।


जब व्यक्ति इस्लामको सत्यतालाई देख्छ र त्यसको प्रमाणहरू बुझ्छ — विशेष गरी पैगम्बर मुहम्मद (उहाँमाथि शान्ति होस्) ले ल्याएको सन्देश र त्यसको यथार्थता पुष्टि गर्ने प्रमाणहरू — तब ऊ इस्लामको मार्ग प्राप्त भएको अनुभूति गर्छ। त्यसबेला ऊ अल्लाहको प्रशंसा गर्छ, जसले उसलाई सत्य धर्म — इस्लाम — को मार्गमा लैजानुभयो र त्यसको सत्यतालाई चिन्न सक्ने क्षमता दिनुभयो, साथै उहाँका पैगम्बरको सन्देशलाई स्वीकार गर्ने मार्ग प्रशस्त गर्नुभयो।


संक्षेपमा, इस्लामको साँचोपन र पैगम्बरत्व प्रमाणित गर्ने केही प्रमाणहरू यस्ता छन्:


पहिलो: पैगम्बर मुहम्मद (उहाँमाथि शान्ति होस्) बाल्यकालदेखि नै आफ्ना मानिसहरूबीच असाधारण नैतिक गुणहरू का लागि प्रसिद्ध हुनुहुन्थ्यो। यी गुणहरूले अल्लाहले उहाँलाई पैगम्बर बनाउनुको बुद्धिमत्ता देखाउँछ। यी गुणहरूमा सबैभन्दा महत्त्वपूर्ण छन् सत्यता र ईमानदारी। यस्तो व्यक्तिले—जो यी गुणहरूको कारण "सच्चा" र "विश्वासपात्र" को उपनामले चिनिन्थे—कसरी आफ्नो मानिसहरूलाई झूट बोल्न सक्थे, झन झन् परमेश्वरमाथि झूट बोल्दै पैगम्बरत्वको झूठो दावी गर्न सक्थे?


दोस्रो: उहाँको बोलावट शुद्ध मानव स्वभाव र तर्कयुक्त सोचसँग मेल खान्छ। यसमा समावेश छन्:


👉 परमेश्वरको अस्तित्व, उहाँको एकत्व, उहाँको महानता र शक्तिमाथि विश्वासको आह्वान।


👉 मानव, ढुंगा, जनावर, रूख आदि जस्ता अरू कुनैलाई पूज्नु वा प्रार्थना नगर्नु।


👉 उहाँबाहेक अरू कसैसँग डर नराख्नु वा आशा नराख्नु।


जब कुनै व्यक्ति विचार गर्छ: "मलाई कसले सिर्जना गर्‍यो? र यी सबै सृष्टिहरूलाई कसले अस्तित्वमा ल्यायो?"


तर्कसंगत उत्तर यस्तो हुन्छ: यी सबै सृष्टिलाई सिर्जना गर्ने र अस्तित्वमा ल्याउने कोही हुनु पर्छ—एक शक्तिशाली र महान परमेश्वर, जो शून्यबाट सिर्जना गर्ने क्षमताले वर्णन गरिन्छ।


किनकि शून्यबाट केही सिर्जना हुनु आफैंमा तर्कविरुद्ध हो—यो केवल एक सृष्टिकर्ताको शक्ति र निर्णयद्वारा सम्भव छ।


तर जब ऊ सोध्छ: "त्यो परमेश्वरलाई कसले सिर्जना गर्‍यो?"


मानौं उत्तर दिइयो: "अवश्य पनि अर्को परमेश्वरले जसमा शक्ति र महानता छन्,"


तब व्यक्ति आफैंलाई सधैं यो प्रश्न दोहोर्याइरहेको अवस्थामा पाउँछ—र प्रत्येक पटक उही उत्तर दिनुपर्ने हुन्छ।


त्यसैले, तर्कसंगत उत्तर यो हो: उहाँ सृष्टिकर्ता परमेश्वरको कुनै सिर्जनाकर्ता छैन।


उहाँ आफैंमा शाश्वत हुनुहुन्छ, उहाँको शक्ति पूर्ण छ, शून्यबाट सिर्जना गर्ने क्षमतामा केवल उहाँ एक्लै छन्।


त्यसैले, उहाँ नै साँचो परमेश्वर हुनुहुन्छ—एउटै, अद्वितीय—र केवल उहाँ नै पूजा गर्नयोग्य हुनुहुन्छ।


यससँगै अर्को स्पष्ट सत्य पनि छ:


एक सजीव प्राणी (जसले सुत्छ, पिसाब गर्छ, दिसा गर्छ) भित्र परमेश्वर बस्न सक्दैन।


यस्तै कुरा जनावरहरू (जस्तै गाई वा अन्य) मा पनि लागु हुन्छ।


त्यो त झन् जब सबै सृष्टिका प्राणीहरू अन्ततः मर्छन् र कुहिएको लाशमा परिणत हुन्छन्,


त्यसमा कसरी सच्चा परमेश्वर समाहित हुन सक्छ?!


📚 कृपया सन्दर्भ हेर्नुहोस्: “एक हिन्दू र मुसलमानबीचको शान्त वार्ता”।


“A Quiet Dialogue between a Hindu and a Muslim”


👉 परमेश्वरलाई मूर्ति वा अन्य कुनै आकृतिमा चित्रण गर्न नदिने आह्वान


किनभने उहाँ कुनै पनि मानव कल्पना वा कलाबाट निकै उच्च हुनुहुन्छ।


📚 कृपया सन्दर्भ हेर्नुहोस्: “एक बौद्ध र मुसलमानबीचको शान्तिपूर्ण संवाद”।


“A Peaceful Dialogue Between a Buddhist and a Muslim”


👉 परमेश्वरको सन्तान चाहिने आवश्यकता छैन भन्ने आह्वान, किनभने उहाँ एक हुन्, उहाँको न जन्म भएको हो, न उहाँले सन्तान जन्माउनु भएको हो।


यदि उहाँले सन्तान जन्माउनु भयो भने, कसले रोक्ने कि उहाँसँग दुई, तीन वा धेरै सन्तान नहुन्?


त्यसपछि त उनीहरूलाई पनि देवत्व दिनुपर्ने हुन जान्छ, र यसले गर्दा पूजा र प्रार्थना बहुदेववादतर्फ मोडिन्छ।


👉 परमेश्वरलाई अरू विश्वासहरूले दिएको अपमानजनक विशेषणहरूबाट शुद्ध गर्नको लागि गरिएको आह्वान, जस्तैः


•    यहूदी र ईसाई धर्महरूले परमेश्वरलाई मानिसहरू सिर्जना गरेकोमा पछुतो र दुःखी भएको रूपमा चित्रण गर्नु, जस्तो कि उत्पत्ति ६:६ मा उल्लेख गरिएको छ।


[ईसाई बाइबलमा यहूदी धर्मग्रन्थहरू पनि समावेश छन्, जसलाई सामान्यतया ओल्ड टेस्टामेन्ट भनिन्छ]।


पछुतो र दुःख त केवल त्यो अवस्थामा हुन्छ, जब कसैले परिणाम नबुझी गल्ती गर्दछ।


यसले ज्ञानको कमी वा असमर्थता देखाउँछ—यो सच्चा परमेश्वरसँग मेल खाँदैन।


•    यहूदी र ईसाई धर्महरूले परमेश्वरलाई आकाश र पृथ्वी सिर्जना गरेपछि आराम लिएको र फेरि शक्ति प्राप्त गरेको (Exodus 31:17 अनुसार—अंग्रेजी अनुवादमा) भनेर चित्रण गर्नु।


आराम लिनु र शक्ति फर्काउनु थकान र शारीरिक श्रमको परिणाम हो, जुन सबैका लागि हो—तर सृष्टिकर्ता परमेश्वरको लागि होइन।


📚 कृपया सन्दर्भ हेर्नुहोस्: “इस्लाम, ईसाई धर्म, यहूदी धर्मबीच तुलना, र तीमध्ये छनोट”


“A Comparison Between Islam, Christianity, Judaism, and The Choice Between Them”  


👉 यहूदी धर्मको दावीको खण्डन गर्ने आह्वान कि परमेश्वर केवल विशेष जाति वा समुदायको लागि हुनुहुन्छ (जस्तै केवल यहूदीहरूको)।


मानव स्वभाव अनुसार जातीय घृणा (racism) को विरोध गर्ने सोच


परमेश्वरले स्वयं मानवमा राख्नुभएको हो।


त्यसैले, जातिवादको दोष लगाउनु स्वयं परमेश्वरको महानताको अपमान हो।


👉 परमेश्वरका गुणहरूमा विश्वास गर्नको आह्वान — उहाँको महानता, पूर्णता, र सुन्दरता — जसमा समावेश छ: असीम शक्ति, पूर्ण बुद्धि, समग्र ज्ञान


यी सबै गुणहरूले पुष्टि गर्छन् कि उहाँ नै साँचो पूजनीय परमेश्वर हुनुहुन्छ।


👉 दिव्य ग्रन्थहरू, पैगम्बरहरू, र फरिश्ताहरूमा विश्वास गर्नको आह्वान


एक उपकरण (मेसिन) र मानव बीच तुलना गर्दै भनिन्छ:


जसरी कुनै जटिल मेसिनको लागि निर्माताबाट आएको प्रयोग नियमावली (म्यानुअल) आवश्यक हुन्छ, त्यसैगरी मानव, जो अझ जटिल र सूक्ष्म सृष्टि हो, सही जीवन मार्गदर्शनको लागि निर्देश आवश्यक हुन्छ।


यी निर्देशनहरू परमेश्वरबाट चयन गरिएका पैगम्बरमार्फत फरिश्ताको माध्यमद्वारा आइपुग्छन्,


र त्यसैमा मानवले कसरी बाँच्ने, के सही र के गलत, भन्ने कुरा बुझ्न सक्दछन्।


👉 परमेश्वरका पैगम्बरहरूको सम्मान र मर्यादा रक्षा गर्नको आह्वान,


र उनीहरूलाई अन्य धर्महरूले आरोपित गरेका अशोभनीय व्यवहारहरूबाट निर्दोष ठहर गर्नुपर्ने आह्वान ।


उदाहरणस्वरूप:


•    यहूदी र ईसाई धर्महरूले पैगम्बर हारून (Aaron) माथि लगाएको आरोप,


जसमा भनिन्छ कि उनले बाछा बन्छेको मूर्ति पूजा गरे, त्यसको लागि मन्दिर निर्माण गरे, र इस्राएलका सन्तानहरूलाई त्यसको पूजा गर्न निर्देशन दिए (Exodus 32)।


•    त्यस्तै, तिनीहरूले पैगम्बर लूत (Lot) माथि लगाएको गम्भीर आरोप, कि उहाँले रक्सी सेवन गरेर आफ्नै दुई छोरीहरूलाई गर्भवती बनाए र उनीहरूले उहाँका सन्तान जन्माए (Genesis 19)।


यी सबै पैगम्बरहरूको चरित्र, मर्यादा र इज्जतविपरीत कुराहरू हुन्।


सच्चा विश्वासमा यस्तो कल्पनाको स्थान छैन।


अल्लाह तआलाले आफ्नो सन्देशलाई सृष्टिका प्राणीहरूसम्म पुर्‍याउन र आफू र तिनीहरूबीचका सन्देशवाहकको रूपमा जसलाई चयन गर्नुभएको छ, तिनीहरूको आलोचना गर्नु भनेको स्वयं अल्लाहको छनोटको आलोचना गर्नु हो।


यसको अर्थ हुन्छ: मानौं उहाँले अदृश्य कुराहरूको ज्ञान छैन र उहाँको चयनमा बुद्धिमत्ताको अभाव छ, किनभने उहाँले मार्गदर्शनको प्रकाश बन्ने भविष्यवक्ताहरू र सन्देशवाहकहरूको छनोट ठीकसँग गर्नुभएन।


प्रश्न उठ्छ:


यदि तिनी भविष्यवक्ताहरू र सन्देशवाहकहरू आफैँ यस्ता अनैतिक व्यवहारबाट बच्न सकेनन् भने, के तिनीहरूका अनुयायीहरू त्यसबाट सुरक्षित हुन सक्लान्?


यो त यस्ता अनैतिकतामा पतन हुन र ती कार्यहरू समाजमा फैलन दिने बहाना बन्न सक्छ।


👉 पुनरुत्थानको दिनमा विश्वास गर्न आह्वान गरिएको छ, जब सबै प्राणीहरू मृत्यु पछि पुनर्जीवित हुनेछन्, र त्यसपछि हिसाब–किताब हुनेछ।


पुनरुत्थानको दिनमा विश्वास र असल कार्यहरूका लागि सदाका जीवनमा महान पुरस्कार दिइनेछ, र कुफ्र र दुष्टताका लागि दुखद जीवनमा कठोर सजाय दिइनेछ।


👉 सिद्ध शरियत र उच्च शिक्षाहरूमा विश्वास गर्न आह्वान गरिएको छ, साथै अघिल्ला धर्महरूका विश्वासहरूमा भएका विकृतिहरूको सुधार गर्न पनि।


उदाहरणका लागि:


- महिलाहरू:


यहूदी धर्म र इसाई धर्मले हवालाई (आदमको श्रीमती, शान्ति होस् उहाँमाथि) आदमको अवज्ञाको कारण बनाएको ठहर गर्छन्, र उहाँलाई निषेध गरिएको रूखको फल खान प्रेरित गरेर गल्ती गराइन् भनी दोष दिन्छन् (उत्पत्ति ३:१२)।


त्यसका कारण परमेश्वरले उहाँलाई गर्भधारण र सुत्केरीको पीडाबाट दण्डित गर्नुभयो, र उहाँका सन्तानलाई पनि (उत्पत्ति ३:१६)।


तर पवित्र कुरआनले स्पष्ट पारेको छ कि आदमको अवज्ञा शैतानको प्रलोभनका कारण भएको हो, हवालाई दोष दिने होइन [सूरा अल-आराफ: १९–२२] र [सूरा ताहा: १२०–१२२]।


यसरी, इस्लामले अघिल्ला धर्महरूले महिलाप्रति राखेको हेय दृष्टिकोण हटायो,


र इस्लामले महिलाहरूलाई जीवनका सबै चरणहरूमा सम्मान गर्ने आह्वान ल्यायो।


यसको उदाहरण हो: पैगम्बर मुहम्मद (शान्ति होस् उहाँमाथि) ले भन्नुभयो:


"महिलाहरूलाई राम्रो व्यवहार गर।" [सहीह बुखारी]


र उहाँले अझ भन्नुभयो: "जो व्यक्तिसँग छोरी छ, उसले न त उनलाई जीवित गाड्छ, न अपमान गर्छ, न त छोरामाथि प्राथमिकता दिन्छ, अल्लाहले उसलाई स्वर्गमा प्रवेश गराउनुहुनेछ।" [इमाम अहमदले रिवायत गर्नुभएको]


- युद्धहरू:


यहूदी धर्म र इसाई धर्ममा थुप्रै युद्धकथाहरू छन् जुन सबैलाई - बालबालिका, महिला, वृद्ध, र पुरुषलाई समेत - हत्या गर्न आदेश दिन्छन् जसरी (यहोशू ६:२१) मा वर्णन गरिएको छ र अन्य ठाउँमा पनि।


यसले आजको समयमा हत्याको तिर्खा र नरसंहारहरूप्रति भएको संवेदनाहीनता (जसरी फिलिस्तीनमा भइरहेको छ) लाई बुझाउँछ।


तर इस्लामले युद्धमा पनि सहिष्णुता देखाएको छ, जस्तै विश्वासघात गर्न निषेध गरिएको छ, र बालबालिका, महिला, वृद्ध, र जो लडाइँमा संलग्न छैनन् तिनीहरूलाई मार्न निषेध गरिएको छ।


पैगम्बर मुहम्मद (शान्ति होस् उहाँमाथि) ले भन्नुभयो:


"शिशु, बच्चा, महिला वा वृद्ध व्यक्तिलाई नमार।" [इमाम बैहकीले रिवायत गर्नुभएको]


र उहाँले मुस्लिमविरुद्ध लडेका कैदीहरूप्रति पनि दया देखाउन र उनीहरूलाई दुःख नदिन आह्वान गर्नुभयो।


📚 कृपया सन्दर्भ हेर्नुहोस्: “इस्लामका शिक्षाहरू र तिनले अतीत तथा वर्तमानका समस्याहरू कसरी समाधान गर्छन्” शिर्षक पुस्तकलाई हेर्नुहोस्।


“Islam's Teachings and How They Solve Past and Current Problems”


तेस्रोः अल्लाहले पैगम्बर मुहम्मद (शान्ति होस् उहाँमाथि) मार्फत देखाउनु भएका चमत्कारहरू र अद्भुत घटनाहरू, जसले उहाँको समर्थनको प्रमाणको रूपमा कार्य गर्दछ। यी दुई भागमा विभाजित छन्:


•    देखिने चमत्कारहरू — जस्तै: पैगम्बर (शान्ति होस् उहाँमाथि) का औंलाहरूबाट पानी निस्कनु। यसले धेरै पटक प्यासको कारण मुसलमानहरूको विनाशबाट जोगाउन महत्वपूर्ण भूमिका खेलेको थियो।


•    नदेखिने (अमूर्त) चमत्कारहरू — जस्तै:


    उहाँका प्रार्थनाहरूको स्वीकार हुनु, जस्तै पानीको लागि प्रार्थना गर्दा वर्षा हुनु।


    पैगम्बर मुहम्मद (शान्ति होस् उहाँमाथि) ले धेरै अदृश्य कुराहरूको भविष्यवाणी गर्नु — जस्तै: इजिप्ट, कौन्स्टान्टिनोपल, यरूशलेम आदिको विजय, र मुस्लिमहरूको शासन क्षेत्रको विस्तार। उहाँले फिलिस्तीनको अस्कालान विजय र गाज़ामा यसको समावेशको भविष्यवाणी पनि गर्नुभएको थियो, जसलाई "गाज़ा अस्कालान" भनेर चिनिन्थ्यो। उहाँले भन्नुभएको थियो:


"तपाईंहरूको उत्तम जिहाद सिमाना रक्षा गर्नु हो, र यसमध्ये सबैभन्दा उत्तम अस्कालानमा हो।" [सिल्सिला साहिहा – अल-अलबानी]


यो हदीसले संकेत गर्दछ कि भविष्यमा यो स्थान ठूलो जिहादको केन्द्र बन्नेछ, जसका लागि धैर्यवान्, उच्च मनोबल भएका मुइमिनहरूले अल्लाहको मार्गमा लगातार प्रतिरक्षा गर्नु पर्नेछ। उहाँले बताउनु भएका सबै कुराहरू सत्य सावित भएका छन्।


    पैगम्बर मुहम्मद (शान्ति होस् उहाँमाथि) ले बिज्ञानसँग सम्बन्धित धेरै अदृश्य तथ्यहरूको भविष्यवाणी गर्नु भएको थियो, जुन आजभन्दा १४०० वर्ष अघि बताइएको थियो, र आधुनिक विज्ञानले पछि त्यसको सत्यता पुष्टि गरेको छ। उदाहरणका लागि, उहाँले भन्नुभएको छ:


"बूंदा (वीर्य) मा ४२ रात बितेपछि, अल्लाहले एउटा फरिश्ता पठाउनुहुन्छ, जो त्यसलाई आकार दिन्छ, र त्यसको कान, आँखा, छाला, मासु र हड्डीहरू बनाउँछ..." [मुस्लिमद्वारा वर्णित]


- आधुनिक विज्ञानले देखाएको छ कि गर्भाधानपछिको ४३औं दिनदेखि (सातौं हप्ताको सुरुआतमा), भ्रूणमा हड्डीको संरचना विस्तार हुन थाल्छ र मानिसको रूप देखिन थाल्छ, जुन पैगम्बरले भन्नु भएको कुरासँग मेल खान्छ।


•    कुरआनको चमत्कार — जुन सबैभन्दा ठूलो चमत्कार हो र न्यायको दिनसम्म बाँकी रहनेछ। यसको अद्वितीय शैली यस्तो छ कि अत्यन्तै सिपालु अरबहरूले पनि यसको सबैभन्दा सानो अध्यायको जस्तो एउटा अध्याय निर्माण गर्न सकेनन्।


पवित्र कुरआनमा धेरै अदृश्य कुराहरू उल्लेख गरिएका छन्, जसका कारण विभिन्न वैज्ञानिक क्षेत्रका धेरै वैज्ञानिकहरू इस्लाममा प्रवेश गरेका छन्, [पवित्र कुरआनमा खगोलशास्त्रीय तथ्यप्रति गहिरो प्रशंसा व्यक्त गर्नेहरूमध्ये जापानको टोकियो वेधशालाका निर्देशक प्रा. योशिहिदे कोजाई पनि हुनुहुन्छ।]। यसको एउटा उदाहरण अल्लाहले ब्रह्माण्डलाई निरन्तर विस्तार गर्दै जानु भएको कुराको संकेत हो, जसलाई कुरआनमा भनिएको छ:


"र हामीले आकाशलाई शक्ति सहित निर्माण गर्यौं, र हामी यसलाई निरन्तर विस्तार गर्दैछौं।"


[अज़-धारियात ४७]


यो कुरा आधुनिक युगसम्म विज्ञानद्वारा पत्ता लगाइएको थिएन। पवित्र कुरआनका शब्दहरू कति सूक्ष्म र वैज्ञानिक छन्! कुरआन ज्ञान र चिन्तनतर्फ आह्वान गर्दछ।


    अल्लाहले अवतरण गर्नु भएको पहिलो आयत थियो:


"पढ! तेरो पालनकर्ताको नाममा जसले सृष्टि गरे।" [अल-अलक: १]


पढाइ नै ज्ञान र बुझाइतर्फको बाटो हो, जसले मानव सभ्यतालाई जीवनका सबै पक्षमा उन्नत बनाउँछ।


📚 कृपया सन्दर्भ हेर्नुहोस्: “इस्लाम र आधुनिक विज्ञानका खोजहरू — पैगम्बर मुहम्मद (शान्ति होस् उहाँमाथि) को पैगम्बरीको प्रमाण” शिर्षक पुस्तकलाई हेर्नुहोस्।


“Islam and the Discoveries of Modern Science as the evidence and proofs of the prophethood and messengership of Muhammad (peace be upon him)”.


    तार्किक टिप्पणी:


•    माथि उल्लिखित कुराहरू यस्तो निष्पक्ष मापदण्ड हुन्, जुन विभिन्न स्तरका बुद्धिले बुझ्न सक्छन् र यसै आधारमा कसै पैगम्बर वा रसूलको सत्यता र उहाँको सन्देशको सच्चाइलाई स्वीकार गर्न सक्छन्।


    यदि कुनै यहूदी वा ईसाईसँग सोधियो: तपाईंले कुनै पैगम्बरलाई किन विश्वास गर्नुभयो, जब तपाईंले उहाँका चमत्कारहरू प्रत्यक्ष देख्नुभएन?


उत्तर यस्तो हुनेछ: किनभने चमत्कारहरू साक्षी दिएका व्यक्तिहरूको निरन्तर प्रमाणहरू छन्।


    यही उत्तरले पैगम्बर मुहम्मद (शान्ति होस् उहाँमाथि) माथि विश्वास गर्न तार्किक रूपमा लैजान्छ, किनभने उहाँका चमत्कारहरूको निरन्तर साक्षीहरू अन्य कुनै पैगम्बरको तुलनामा धेरै छन्।


    माथिका कुराहरू अतिरिक्त, उहाँको जीवनचरित्र, जसलाई अल्लाहले सुरक्षित राख्नुभयो, उहाँको सन्देशको सत्यता प्रकट गर्छ:


1.    उहाँ सधैँ आफूले बोलाएको कुरामा प्रतिबद्ध हुनुहुन्थ्यो — इबादत, उच्च शिक्षाहरू, र उत्कृष्ट नैतिकताको अभ्यास गर्नु, साथै यो सांसारिक जीवनमा तपस्या र परहेज अपनाउनु।


2.    पैगम्बर मुहम्मद (शान्ति होस् उहाँमाथि) ले मक्काका मानिसहरूले दिन चाहेको धन, राज्य, प्रतिष्ठा, र उनका सबैभन्दा प्रतिष्ठित छोरीहरूसँग विवाह गर्ने प्रस्तावलाई दृढतापूर्वक अस्वीकार गर्नुभयो — शर्त थियो कि उहाँले आफ्नो सन्देश त्यागिदिनुपर्छ, जुन थियो:


अल्लाहको एकत्वमा आह्वान, शुद्ध इबादत, मूर्तिपूजाको परित्याग, सत्कर्मको आदेश, र पापकर्मबाट रोक्नु।


उहाँले यी सबै कुराहरू अस्वीकार गरेर अत्यन्त पीडा, दुश्मनी, सतावट, र अन्ततः आफ्नै जातिबाट युद्धहरू समेत सहनु पर्‍यो — उहाँको यही सत्य सन्देशको कारण। (शान्ति होस् उहाँमाथि)


3.    उहाँले आफ्ना सहाबीहरू र उम्मतलाई चेतावनी दिनुभयो कि उहाँको प्रशंसामा अति नबढ्न।


उहाँले भन्नुभयो:


"मलाई प्रशंसा गर्नमा अति नगर्नुहोस्, जसरी ईसाईहरूले मरियमका छोरालाई प्रशंसा गरे। म केवल अल्लाहको दास हुँ, त्यसैले भन्नुहोस्: 'अल्लाहका सेवक र उहाँका रसूल।'"


[सही बुखारी]


4.    अल्लाहले उहाँलाई सुरक्षा दिनुभयो जबसम्म उहाँले सन्देश पुरा रूपमा सम्प्रेषण गर्नु भएन, र अल्लाहले इस्लामी राज्यको स्थापना मार्फत उहाँलाई सन्तुष्ट पार्नुभयो।


    के यी सबै प्रमाणहरू पर्याप्त छैनन् यो बुझ्नका लागि कि उहाँ (शान्ति होस् उहाँमाथि) साँचिकै सत्य बोल्नुभएको छ र अल्लाहबाट पठाइएको रसूल हुनुहुन्छ?


    हामीले देख्छौं कि “र उहाँ दश हजार पवित्रजनहरूका साथ आउनुभयो” भन्ने वाक्यांशलाई व्यवस्था विवरण (Deuteronomy) ३३:२ मा उल्लेख भए तापनि, अरबी अनुवादमा यो वाक्यांश हटाइएको छ, विशेष गरी [र उहाँ पारान पर्वतबाट चम्किनुभयो] भन्ने भागपछि।


यो भविष्यवाणीले पैगम्बर मुहम्मद (शान्ति होस् उहाँमाथि) को आगमनसँग मिल्दोजुल्दो संकेत दिन्छ — जस्तै सूर्यको उदयसँगै यसको उज्यालो क्षितिजहरूमा फैलन्छ।


उत्पत्ति (Genesis) २१:२१ मा भनिएको छ:


"र उसले - इस्माईलले - पारानको मरुभूमिमा बास गर्‍यो"


र यो कुरा लगातार प्रमाणहरूमार्फत प्रमाणित छ कि इस्माईल (शान्ति होस् उहाँमाथि) हिजाजको भूमिमा बस्नु भएको थियो।


त्यसैले, पारानका पहाडहरू भनेको मक्कास्थित हिजाजका पहाडहरू हुन्।


यसरी, यो भविष्यवाणीले स्पष्ट रूपमा पैगम्बर मुहम्मद (शान्ति होस् उहाँमाथि) लाई सङ्केत गर्छ, जब उहाँ मक्का विजय गरेर आउनुभयो — रगत नबगाईकन — र आफ्ना शत्रुहरूलाई क्षमा गर्नुभयो, साथमा १०,००० जना सहाबीहरू पनि हुनुहुन्थ्यो।


यो हटाइएको भाग — [र उहाँ दश हजार पवित्रजनहरूका साथ आउनुभयो] — यी अनुवादहरूमा पुष्टि गरिएको छ:


- King James Version (KJV)


- American Standard Version (ASV)


- Amplified Bible


    त्यस्तै गरी, (Psalms ८४:६) मा तीर्थयात्रुहरूको भजनमा उल्लेखित (Baca) शब्दलाई अरबी अनुवादमा फेरिएको छ, ताकि यो मक्कामा रहेको काबाको तीर्थयात्रासँग स्पष्ट रूपमा नजोडियोस्।


तर वास्तवमा, (Mecca) लाई (Baca) पनि भनिन्छ, र यो कुरआनमा यसरी उल्लेख छ:


"मानवजातिका लागि बनाइएको सबैभन्दा पहिलो घर भनेको बक्का (Baca) मा रहेको हो..."


[आल-इ इमरान: ९६]


र King James Version र अन्य संस्करणहरूमा [valley of Baka] भनेर उल्लेख गरिएको छ — जहाँ [Baka] शब्दको पहिलो अक्षर ठूलो अक्षरमा लेखिएको छ, जसले जनाउँछ कि यो संज्ञा (Proper noun) हो, र यस्ता नामहरू अनुवाद नगरिने हुन्छन्।


📚 कृपया पुस्तक हेर्नुहोस्: “मुहम्मद (शान्ति होस् उहाँमाथि) साँच्चै अल्लाहका पैगम्बर हुन्”


“Muhammad (Peace be upon him) Truly Is the Prophet of Allah”.


    इस्लामको सन्तुलन र सार्वभौमिकता:


इस्लाम शान्तिको धर्म हो, जसले सबैलाई समेट्छ, सबैको अधिकारको कदर गर्छ, र अल्लाहका सबै पैगम्बरहरूमा विश्वास गर्न आह्वान गर्छ।


•    इस्लाम सबै कुरामा सन्तुलन लिएर आउँछ, विशेष गरी विश्वासका कुराहरूमा। इसले ख्रीष्टियतको सबैभन्दा संवेदनशील विषय, अर्थात् ईसा (शान्ति होस् उहाँमाथि) को विषयमा सन्तुलन ल्याउँछ। इस्लामले आह्वान गर्छ:


    ईसा मसीह (शान्ति होस् उहाँमाथि) को पैगम्बरीमा विश्वास, उहाँको चमत्कारी जन्ममा विश्वास, र उहाँले पालनामा रहँदा बोलेको चमत्कारमा विश्वास — जुन अल्लाहको तर्फबाट चमत्कार थियो, जसले यहूदीहरूले उहाँकी आमामाथि लगाएको चरित्र हत्या (व्यभिचारको आरोप) बाट उहाँको आमा मरियमलाई निर्दोष प्रमाणित गर्‍यो, उहाँको सम्मान वृद्धि गर्‍यो, र भविष्यमा उहाँ पैगम्बर बन्ने कुराको प्रमाण बन्यो।


    बौद्धिक दृष्टिकोणबाट हेर्दा — यो नै सन्तुलित र तार्किक कुरा हो, जुन न त यहूदीहरूको जस्तो ईसा (शान्ति होस् उहाँमाथि) को सन्देशको इन्कार गर्ने चरम ग़लतीमा पर्छ, न त उहाँमाथि चरित्र हत्या गर्ने आरोपहरू, न त क्रिश्चियनहरूको जस्तो अतिशयोक्ति, जसले उहाँलाई देवत्व प्रदान गर्‍यो।


    तर्कसंगत दृष्टिकोणबाट यस कुरालाई स्पष्ट पार्ने कुरा:


•    जसरी शुद्ध प्रकृति र स्वस्थ बुद्धिले मानवीय प्रकृतिलाई पशु प्रकृतिसँग एकतामा ल्याउने आह्वानलाई स्वीकार गर्न सक्दैन (जस्तै मानिस र गाई वा अन्य जनावरबीचको विवाह), जसबाट दुवै प्रकृति मिश्रित प्राणी जन्मिन्छ, जस्तो कि आधा मानिस र आधा गाईजस्तो, किनभने यस्तो कुरा मानवको अपमान र तुच्छता हो, यद्यपि दुबै (मानिस र जनावर) सृष्ट प्राणी नै हुन्। त्यसै गरी, शुद्ध प्रकृति र स्वस्थ बुद्धिले दैवी प्रकृति र मानवीय प्रकृतिको एकता हुने आह्वानलाई स्वीकार गर्न सक्दैन, जसबाट दैवी र मानवीय प्रकृति मिश्रित प्राणी जन्मिन्छ, किनभने यसले परमेश्वरको अपमान र तुच्छता जनाउँछ। परमेश्वर र मानवबीच ठूलो भिन्नता छ, विशेषगरी त्यो प्राणी स्त्रीको गुप्ताङ्गबाट जन्मिएको थियो, र विशेषगरी यदि विश्वासमा क्रूसमा टाँगिनु, हत्या गरिनु, र गाली र अपमानपछि गाडिनु (जस्तै थुक्नु, चट्काउनु, लुगा फुकाल्नु आदि) समावेश छ भने—यस्तो अपमानजनक विश्वास एक महान् परमेश्वरको योग्य छैन।


•    ख्रीष्ट (उहाँमाथि शान्ति होस्) ले भोजन गर्नुभयो र शौच गर्न आवश्यक थियो। यस किसिमको कुरा परमेश्वरको लागि योग्य होइन, न त यस्तो कुरा त्यस परमेश्वरका लागि उपयुक्त हुन्छ जो एक मानवीय सृष्टिमा अवतरित भएको हो, जो सुत्छ, पिसाब गर्छ, दिसा गर्छ, र पेटमा फोहोर पदार्थ बोकेको हुन्छ।


•    जस्तो एक सानो र सीमित भाँडाले समुद्रको पानी समाउन सक्दैन, त्यसै गरी यो दाबी स्वीकार्य छैन कि एक कमजोर प्राणीको गर्भले परमेश्वरलाई समात्न सक्छ।


•    जस्तो अरू कसैले अरूको पाप बोक्नु उचित होइन, चाहे त्यो बाबु वा आमाले किन नहोस्, र यो कुरा ईसाइ धर्ममै भनिएको छ: “बाबुआमालाई छोराछोरीको दोषमा मारिनु हुँदैन, न त छोराछोरीलाई बाबुआमाको दोषमा; प्रत्येक व्यक्ति आफ्नो पापका लागि मर्नेछ” (व्यवस्थाविवरण २४:१६), र पनि: “जो पाप गर्छ, ऊ नै मर्नेछ। छोरा बाबुको दोषमा भागीदार हुने छैन, न त बाबु छोराको दोषमा। धार्मिकको धार्मिकता उसैलाई हुनेछ, र दुष्टको दुष्टता उसैलाई पर्नेछ” (हेजेकिएल १८:२०)। त्यसैले आदमका सन्तानहरूले उनीहरूको बाबु आदमको आज्ञा उल्लङ्घनको कारण पाप बोक्नुपर्छ भन्ने कुरा तर्कसंगत होइन। त्यसैले मूल पापको धारणा बाइबलकै कथन अनुसार खारेज हुन्छ, र प्रायश्चित्तको कुरा एउटा गलत धारणा हुन्छ, किनभने यो तर्कसँग मेल खाँदैन।


•    यदि परमेश्वरबाट आदमको अवज्ञाको क्षमा (जुन केवल निषेध गरिएको रुखबाट खाने मात्र थियो) क्रूसमा टाँगिएर मारिनु आवश्यक थियो भने, किन त्यही मार आदमलाई दिइएन, जसले पाप गर्यो, ख्रीष्टलाई होइन—जो एक प्रचारक, धर्मी शिक्षक, भक्त र आमाको आज्ञाकारी थिए? यसबाहेक, के यो पनि भनिन्छ कि परमेश्वर आफैंलाई, जो एक मानिसमा अवतरित भएको छ भनिन्छ, क्रूसमा टाँगेर मारिन आवश्यक थियो?


•    आदमपछि मानवहरूले गरेका ठूला पापहरू र अपराधहरूको के? के यसका लागि परमेश्वरलाई पुनः अर्को मानवीय रूपमा आएर फेरि क्रूसमा टाँगिनु पर्छ? यदि त्यसो हो भने, मानव जातिलाई हजारौं ख्रीष्टहरूको आवश्यकता पर्दछ, जसले प्रायश्चित्तको कार्य गर्नु पर्छ।


•    किन परमेश्वरले आदमको अवज्ञा क्षमा गर्नु भएन (यदि उनले पश्चाताप गरे र आफ्नो पापमा लाज महसुस गरे भने)? के उहाँ त्यो गर्न सक्षम हुनुहुन्न? पक्कै पनि सक्षम हुनुहुन्छ।


•    यदि ख्रीष्टको दिव्यताको दाबी उहाँको पिताबिना जन्मिनुमा आधारित छ भने, हामी आदमको बारेमा के भन्छौं, जो बाबु आमा दुबैबिनै जन्मनुभएको थियो?


•    यदि ख्रीष्टको दिव्यताको दाबी उहाँले देखाउनुभएको चमत्कारहरूमा आधारित छ भने, हामी पैगम्बर मुहम्मद र अन्य पैगम्बरहरूको बारेमा के भन्छौं जसले पनि धेरै चमत्कार देखाए? के तिनीहरूलाई दैवी ठानिन्छ? पक्कै पनि होइन।