ຂ້ອຍໄດ້ຮັບອິສລາມເປັນສາສະໜາ ໂດຍບໍ່ເສຍຄວາມເຊື່ອມໃນຢູເຊສຄ໌, ພຣະອົງໂຊລີຈິດ ແລະ ບໍ່ສູນເສຍໃນນັກພຣະອົງທັງຫມົດຂອງພຣະອົງພຣະເຈົ້າ

“ບອກພຣະນາຍ ຄຳໃຫ້ປະຊາຊົນຂອງປຶກສາຫາກຸບປະຊາ: ມາມາເພື່ອຕົກລົງເປັນເຫຼົ່າການປະສົມ: ພວກເຮົາຈະນັບຖືພຣະອົງແຕ່ພຣະອົງ ແລະບໍ່ນຳຜູ້ໃດມາປະສົມກັບພຣະອົງ...”


 (ຄູຣານ 3:64)

ກຽມໂດຍ ມູຮຳມັດ ອັລ-ຊັຍຢິດ ມູຮຳມັດ

]ເປັນເຫດຜົນທຳໃຫ້ເຊື່ອມໃນພຣະນາຍອິສລາມ, ມູຮາມມັດ (ພຣະອົງເຂົາຈົບສຸດ)?[

ຕາມຫົວຂໍ້ທີ່ພວກເຮົາກຳລັງພິຈາລະນາ: “ຂ້ອຍໄດ້ຮັບອິສລາມເປັນສາສະໜາ ໂດຍບໍ່ເສຍຄວາມເຊື່ອມໃນຢູເຊສຄ໌, ພຣະອົງໂຊລີຈິດ ແລະ ບໍ່ສູນເສຍໃນນັກພຣະອົງທັງຫມົດຂອງພຣະອົງພຣະເຈົ້າ.”, ຄຳຖາມກໍ່ຄື:


- ເປັນຫຍັງອິສລາມເປັນການໄດ້ຮັບ ແລະເປັນຊະນະ?


- ແລະຂ້ອຍຈະບໍ່ເສຍຄວາມເຊື່ອມໃນຢູເຊສຄ໌ ຫຼືນັກພຣະອົງໃດໆໄດ້ແນວໃດ?


ແຫ່ງທຳອິດ, ຈຳເປັນຕ້ອງປອດຈາກຄວາມຕ້ອງການສ່ວນຕົວ ແລະ ຄວາມອົດທົນ, ເພື່ອເຂົ້າໄປພິຈາລະນາເຫດການດ້ວຍຄວາມຄິດທີ່ສົມຄວນ ແລະ ມີອາລົມລະຫວ່າງແນວຄິດທີ່ຄວາມຄິດດີໆຍອມຮັບ, ໂດຍໃຊ້ຄວາມຄິດທີ່ພຣະອົງເອົາມາມອບໃຫ້ມະນຸດ, ໂດຍສະເພາະເມື່ອກ່ຽວກັບເຫດການເຊື່ອມໃນພຣະອົງ, ຜູ້ສ້າງ ຜູ້ຍິງສູງສົມ ແລະ ຜູ້ຍິງຍິງໃຫຍ່, ແລະເຊື່ອມທີ່ບຸກຄົນຈະຖືກຄຳຖືກຈາກພຣະອົງ. ນີ້ຈຳເປັນຕ້ອງມີຄວາມສາມາດໃນການແຍກແຕກລະຫວ່າງຖືກກັບຜິດ ແລະເລືອກຄວາມເຊື່ອທີ່ຖືກຕ້ອງ ໂດຍຄວາມສາມາດທຳມະດາຂອງມະນຸດ, ເພື່ອເລືອກຄວາມເຊື່ອທີ່ດີທີ່ສົມກັບຄວາມຍິງໃຫຍ່ຂອງພຣະອົງ.


ນັກຄົນຈະຮູ້ສຶກການໄດ້ຮັບອິສລາມ ເມື່ອເຂົາເຫັນຫຼັກຖານຄວາມຖືກຕ້ອງ ແລະຫຼັກຖານທີ່ຢືນຢັນຂໍ້ຄວາມຂອງພຣະນາຍມູຮາມມັດ (ພຣະອົງເຂົາຈົບສຸດ) ຜູ້ທີ່ມາເປັນນັກສະໝັກໃນຄວາມເຊື່ອ. ບຸກຄົນນັ້ນຈະສະຫຼຸບສະຫຼອງພຣະອົງພຣະເຈົ້າສໍາລັບການນຳເຂົາໄປສູ່ຄວາມອົບພຣະອົງຂອງອິສລາມ ຫຼັງຈາກທີ່ເຂົາໄດ້ຮັບຄວາມສາມາດໃນການຮູ້ຄວາມຖືກຕ້ອງ ແລະຂໍ້ຄວາມຂອງພຣະນາຍ.


ຫຼັກຖານ ແລະ ຂໍ້ພິສູດບາງສ່ວນ ປະກອບດ້ວຍ:


ປະການທີ່ໜຶ່ງ: ພຣະນະບີ ໂມຮຳເມັດ (ຂໍໃຫ້ສັນຕິພາບຈົນຢູ່ໃກ້ພຣະອົງ) ເປັນທີ່ຮູ້ຈັກກັນໃນຊາວຊົນຂອງພຣະອົງ ຕັ້ງແຕ່ຍັງເປັນເດັກ ເນື່ອງຈາກ ຄຸນນະທໍາອັນດີງາມ. ຄຸນນະທໍາເຫຼົ່ານີ້ ສະແດງໃຫ້ເຫັນຢ່າງຊັດເຈນ ຖຶງພຣະປັນຍາຂອງພຣະເຈົ້າ ທີ່ເລືອກພຣະອົງເປັນນະບີ. ໃນບັນດາຄຸນນະທໍາເຫຼົ່ານັ້ນ ທີ່ໂດດເດ່ນທີ່ສຸດ ຄື ຄວາມຈິງສັດ ແລະ ຄວາມນ່າເຊື່ອຖື. ມັນເປັນໄປບໍ່ໄດ້ເລີຍ ທີ່ຜູ້ຊາຍຜູ້ໜຶ່ງ ທີ່ມີຊື່ສຽງໃນຄຸນນະທໍາເຫຼົ່ານີ້ ເຖິງຂັ້ນໄດ້ຮັບສະຫມັຍຊື່ ວ່າ "ຜູ້ຈິງສັດ ແລະ ຜູ້ນ່າເຊື່ອຖື" ຈະມາເທັດຈິງ ແລະ ໂກຫຼກຊົນຂອງຕົນ, ແມ່ນຫຍັງຈະກ້າມາໂກຫຼກຕໍ່ພຣະເຈົ້າ ໂດຍອ້າງວ່າຕົນເປັນນະບີ ແລະ ຜູ້ສົ່ງຂອງພຣະອົງ.


ປະການທີ່ສອງ: ການເອີ້ນຊວນຂອງພຣະອົງ (ຂໍໃຫ້ສັນຕິພາບຈົນຢູ່ກັບພຣະອົງ) ສອດຄ່ອງກັບ ສັນຊາດດັ່ງເດີມ ແລະ ສະຕິປັນຍາອັນສົມບູນ. ນັ້ນປະກອບມີ:


👉 ການເອີ້ນໃຫ້ເຊື່ອໃນການມີຢູ່ຂອງພຣະເຈົ້າ, ເຊື່ອໃນອົງດຽວຂອງພຣະອົງ ໃນການນະມັດສະການ, ການຍິ່ງໃຫຍ່ ແລະ ພຣະລັງອັນຫຼວງຫຼາຍຂອງພຣະອົງ.


👉 ບໍ່ໃຫ້ການອະທິຖານ ແລະ ການນະມັດສະການ ແກ່ຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງ ຫຼືສິ່ງໃດສິ່ງໜຶ່ງ ນອກຈາກພຣະເຈົ້າ (ບໍ່ວ່າຈະເປັນມະນຸດ, ຫີນ, ສັດ, ຫຼືຕົ້ນໄມ້...).


👉 ບໍ່ໃຫ້ຢ້ານກົວ ຫຼື ຝາກຄວາມຫວັງ ຕໍ່ຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງ ນອກຈາກພຣະເຈົ້າ.


ເຊັ່ນດຽວກັນ ເມື່ອມະນຸດຄິດວ່າ: "ໃຜເປັນຜູ້ສ້າງຂ້ອຍ ແລະ ນຳພາສິ່ງສ້າງທັງໝົດນີ້ອອກມາ?" ຄໍາຕອບທີ່ມີເຫດຜົນກໍ່ຄື ຜູ້ສ້າງ ແລະ ຜູ້ນຳອອກສິ່ງສ້າງເຫຼົ່ານີ້ ຕ້ອງເປັນ ພຣະເຈົ້າທີ່ມີອຳນາດອັນຍິ່ງໃຫຍ່ ທີ່ຖືກອະທິບາຍໂດຍ ພຣະສາມາດໃນການສ້າງ ແລະ ການນຳອອກຈາກຄວາມບໍ່ມີໃຫ້ມີ. (ເພາະວ່າ ມັນບໍ່ມີເຫດຜົນ ທີ່ສິ່ງໜຶ່ງຈະສ້າງອອກມາ ຈາກຄວາມບໍ່ມີ).


ແລະ ເມື່ອຖາມວ່າ: "ໃຜເປັນຜູ້ສ້າງ ແລະ ນຳອອກພຣະເຈົ້ານີ້?" ຖ້າສົມມຸດຄໍາຕອບແມ່ນ: "ມັນຕ້ອງເປັນພຣະເຈົ້າອື່ນ ທີ່ມີອຳນາດ ແລະ ຄວາມຍິ່ງໃຫຍ່," ແມ່ນມະນຸດຈະຖືກບັງຄັບໃຫ້ຖາມຄຳຖາມນີ້ຊ້ຳໆ ແລະ ໄດ້ຮັບຄຳຕອບເຫມືອນເດີມ. ເພາະສະນັ້ນ ຄໍາຕອບທີ່ມີເຫດຜົນຄື: ບໍ່ມີຜູ້ສ້າງ ຫຼື ຜູ້ກໍ່ກຳເນີດໃດໆ ສໍາລັບພຣະເຈົ້າຜູ້ສ້າງອັນຍິ່ງໃຫຍ່ນີ້, ຜູ້ທີ່ມີອຳນາດຢ່າງເຕັມສ່ວນໃນການສ້າງ ແລະ ນຳອອກຈາກຄວາມບໍ່ມີ. ແລະ ມີພຣະອົງພຽງອົງດຽວເທົ່ານັ້ນ ທີ່ຄວນໄດ້ຮັບການນະມັດສະການ.


ຍິ່ງໄປກວ່ານັ້ນ, ບໍ່ເໝາະສົມສໍາລັບພຣະເຈົ້າ (ອັນຫມາຍເຖິງອັລລາະ) ທີ່ຈະສະຖິດຢູ່ໃນມະນຸດທີ່ຖືກສ້າງຂຶ້ນ, ຜູ້ທີ່ນອນ, ປັດສະວະ, ແລະຂັບຖ່າຍ. ເຊັ່ນດຽວກັນ, ນີ້ກໍ່ນຳໄປໃຊ້ກັບສັດຕ່າງໆ (ເຊັ່ນ ງົວ ແລະສັດອື່ນໆ), ໂດຍພິເສດເມື່ອທຸກສິ່ງມີຊະຕາກຳສຸດທ້າຍແມ່ນການເສຍຊີວິດ ແລະກາຍເປັນຊາກເນ່າເປື່ອຍ.


📚 ກະລຸນາອ້າງອີງເຖິງປື້ມ:


“ການສົນທະນາອັນສະງົບລະຫວ່າງຮິນດູ ແລະ ມຸດສະລິມ”.

👉 ການເອີ້ນໃຫ້ຫຼີກລ້ຽງການສ້າງຮູບປັ້ນ ຫຼື ຮູບພາບໃດໆ ເພື່ອແທນພຣະເຈົ້າ, ເນື່ອງຈາກພຣະອົງສູງສົ່ງກວ່າຮູບພາບໃດໆ ທີ່ມະນຸດຈະຄິດຂຶ້ນ ຫຼື ປັ້ນຂຶ້ນຕາມອຳນາດໃຈຕົນ.


📚 ກະລຸນາອ້າງອີງເຖິງປື້ມ: “ການສົນທະນາອັນສະງົບລະຫວ່າງພຸດທະ ແລະ ມຸດສະລິມ”.

👉 ການເອີ້ນໃຫ້ຢືນຢັນວ່າພຣະເຈົ້າບໍ່ມີຄວາມຈໍາເປັນທີ່ຈະມີການສືບພັນ, ເນື່ອງຈາກພຣະອົງເປັນເອກະພາບ, ບໍ່ເຄີຍຖືກເກີດ ແລະ ບໍ່ເຄີຍເກີດຜູ້ໃດ. ດັ່ງນັ້ນ ພຣະອົງບໍ່ຈໍາເປັນຕ້ອງມີລູກ. ຖ້າພຣະອົງມີ, ແລ້ວມີຫຍັງທີ່ຈະປ້ອງກັນພຣະອົງຈາກການມີສອງ, ສາມ ຫຼື ຫຼາຍກວ່ານັ້ນ? ນີ້ຈະນໍາໄປສູ່ການອ້າງສິດຄວາມເປັນພຣະໃຫ້ແກ່ພວກເຂົາ ແລະນໍາໄປສູ່ການເບື້ອນເບນການອະທິຖານ ແລະ ການນະມັດສະການໄປຫາພຣະເຈົ້າຫຼາຍອົງ.


👉 ການເອີ້ນຊວນໃຫ້ຊຳລະພຣະເຈົ້າອອກຈາກຄຸນລັກສະນະທີ່ບໍ່ຄວນຖືກສະແດງອອກ ທີ່ຖືກອ້າງໃນບາງຄວາມເຊື່ອ, ລວມມີ:


1.    ການສະແດງພຣະເຈົ້າໂດຍ ຄວາມເຊື່ອຢູດາຍ ແລະ ຄວາມເຊື່ອຄຣິສຕຽນ ວ່າ ພຣະອົງຮູ້ສຶກເສຍໃຈ ແລະ ສຳນຶກຜິດທີ່ສ້າງມະນຸດ ເຊັ່ນທີ່ລະບຸໃນ Genesis 6:6 [ພຣະຄຳພີຄຣິສຕຽນປະກອບມີຄຳພີຂອງຢູດາຍ ທີ່ເອີ້ນວ່າ "ພຣະຄຳພີເກົ່າ"]. ຄວາມເສຍໃຈ ແລະ ສຳນຶກຜິດ ເກີດຂຶ້ນກໍ່ເມື່ອມີການຜິດພາດ ເນື່ອງຈາກບໍ່ຮູ້ຜົນກະທົບທີ່ຈະຕາມມາ.


2.    ການສະແດງພຣະເຈົ້າໂດຍ ຄວາມເຊື່ອຢູດາຍ ແລະ ຄວາມເຊື່ອຄຣິສຕຽນ ວ່າ ພຣະອົງໄດ້ພັກຜ່ອນຫຼັງຈາກສ້າງຟ້າ ແລະ ແຜ່ນດິນ ເຊັ່ນທີ່ລະບຸໃນ Exodus 31:17 ແລະ ການຟື້ນຟູພະລັງງານ (ຕາມການແປພາສາອັງກິດ). ການພັກ ແລະ ການຟື້ນພະລັງງານ ມັກເກີດຂຶ້ນຕໍ່ເມື່ອມີຄວາມເມື່ອຍລ້າ ແລະ ການໃຊ້ແຮງກາຍ.


📚 ກະລຸນາອ້າງອີງເຖິງຫນັງສື: “ການປຽບທຽບລະຫວ່າງອິສະລາມ, ຄຣິດສະຕຽນ, ຢິວ ແລະ ການເລືອກສະຫມັກໃຈລະຫວ່າງພວກເຂົາ”.


“A Comparison Between Islam, Christianity, Judaism, and The Choice Between Them”


👉 ການເຊີນຊວນໃຫ້ປົດປ່ອຍພຣະເຈົ້າອອກຈາກຄຸນນະສົມບັດຂອງການເຫັນແກ່ຊາດ ແລະ ວ່າພຣະອົງບໍ່ແມ່ນພຣະເຈົ້າສໍາລັບບຸກຄົນ ຫຼື ກຸ່ມໃດໜຶ່ງ ດັ່ງທີ່ ສາສະໜາຢິວ ອ້າງວ່າ. ເຊັ່ນດຽວກັນກັບມະນຸດທີ່ຖືກສ້າງມາໃຫ້ມີຄວາມຮູ້ສຶກປະຈຳຕົວເພື່ອປະຕິເສດ ແລະ ຊັງການເຫັນແກ່ຊາດ, ມັນຈຶ່ງບໍ່ສົມຄວນທີ່ຈະເອີ້ນຄຸນນະສົມບັດນີ້ໃຫ້ແກ່ພຣະເຈົ້າ ຜູ້ທີ່ໄດ້ໃສ່ຄວາມຮູ້ສຶກນີ້ໃຫ້ແກ່ມະນຸດ.


👉 ການເຊີນຊວນໃຫ້ເຊື່ອໃນຄວາມຍິ່ງໃຫຍ່, ຄວາມສົມບູນແບບ ແລະ ຄວາມງົດງາມຂອງຄຸນນະສົມບັດຂອງພຣະເຈົ້າ ທີ່ຊີ້ໃຫ້ເຫັນອໍານາດອັນບໍ່ມີຂອບເຂດ, ປັນຍາອັນສົມບູນແບບ ແລະ ຄວາມຮູ້ອັນກວ້າງໃຫຍ່ທີ່ຄອບຄຸມທຸກສິ່ງ.


👉 ການເຊີນຊວນໃຫ້ເຊື່ອໃນຄຳພີສະຫວັນ, ຜູ້ພະຍາກອນ, ແລະ ທູດສະຫວັນ. ມັນໄດ້ຍົກຕົວຢ່າງລະຫວ່າງເຄື່ອງຈັກແລະມະນຸດ. ເຊັ່ນດຽວກັບເຄື່ອງຈັກທີ່ມີສ່ວນປະກອບສັບສົນຕ້ອງການຄູ່ມືຈາກຜູ້ສ້າງຂອງມັນເພື່ອອະທິບາຍວິທີການເຮັດວຽກ ແລະ ການໃຊ້ງານເພື່ອປ້ອງກັນການຂັດຂ້ອງ (ຊຶ່ງໝາຍເຖິງການຍອມຮັບວ່າມີຜູ້ສ້າງ), ມະນຸດຜູ້ຊຶ່ງມີຄວາມສັບສົນຫຼາຍກວ່າເຄື່ອງຈັກ ກໍຕ້ອງການຄູ່ມື ແລະ ຄຳແນະນຳ, ຊື່ງແມ່ນຄຳພີສະຫວັນ, ເພື່ອຊີ້ແນະພ຤ດິກຳຂອງພວກເຂົາ ແລະ ເປັນວິທີການຈັດລະບຽບວິຖີຊີວິດຂອງພວກເຂົາຕາມຫຼັກການທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ວາງໄວ້. ຄຳແນະນຳນີ້ໄດ້ຮັບການມອບໃຫ້ຜ່ານ ຜູ້ພະຍາກອນຂອງພຣະເຈົ້າ, ເຊິ່ງພຣະອົງໄດ້ເລືອກໃຫ້ຖ່າຍທອດການເປີດເຜີຍຂອງພຣະອົງຜ່ານ ທູດສະຫວັນ ຜູ້ຮັບຜິດຊອບໃນການຖ່າຍທອດກົດໝາຍ ແລະ ຄຳສອນຂອງພຣະເຈົ້າ.


👉 ການເຊີນຊວນໃຫ້ ຍົກສູງສະຖານະ ແລະ ກຽດສັກສີຂອງບັນດາຜູ້ພະຍາກອນ ແລະ ສະຖານທູດຂອງພຣະເຈົ້າແລະປົດປ່ອຍພວກທ່ານອອກຈາກການກ່າວຫາການກະທໍາທີ່ຖືກອ້າງໃນຄວາມເຊື່ອອື່ນໆ ທີ່ບໍ່ສອດຄ່ອງກັບລັກສະນະຂອງຜູ້ມີຄຸນທໍາ, ນັບປ່ອຍແຕ່ຜູ້ພະຍາກອນ.


ຕົວຢ່າງການກ່າວຫາ:


•    ສາສະໜາຢິວ ແລະ ຄຣິສຕຽນ ກ່າວຫາປຣະກົດຮາຣູນ (Aaron) ວ່າທ່ານໄດ້ນັບຖືຮູບງົວທອງ ແລະ ສ້າງວິຫານໃຫ້ມັນ ພ້ອມທັງສັ່ງໃຫ້ຊາວອິດສະຣາເອນນັບຖື (Exodus 32).


•    ພວກເຂົາຍັງກ່າວຫາປຣະກົດໂລດ (Lot) ວ່າດື່ມເຫຼົ້າ ແລະ ມີຄວາມສຳພັນກັບລູກສາວ ຈົນເກີດບຸດຫຼານໃຫ້ທ່ານ (Genesis 19).


ການກ່າວຫາເຊິ່ງມີຕໍ່ຜູ້ທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ເລືອກເປັນຜູ້ສົ່ງຂ່າວ ເພື່ອນຳສານຂອງພຣະອົງມາຫາມະນຸດ ແມ່ນເສມືອນການວິຈານພຣະເຈົ້າໂດຍກົງ. ນັ້ນໝາຍຄວາມວ່າ ພຣະອົງບໍ່ຮູ້ ຫຼື ຂາດປັນຍາໃນການເລືອກຜູ້ຄວນເປັນແບບຢ່າງ ແລະ ໂຄມໄຟນຳທາງໃຫ້ມະນຸດ.


ດັ່ງນັ້ນ ຄຳຖາມກໍ່ມີວ່າ:


ຖ້າປຣະກົດ ແລະ ສາດສູດຂອງພຣະອົງຍັງບໍ່ພົ້ນຈາກການກ່າວຫາທີ່ຊົ່ວຮ້າຍເຊັ່ນນີ້, ແລ້ວຜູ້ຕິດຕາມຂອງພວກເຂົາຈະຫຼີກເວັ້ນໄດ້ແນວໃດ? ນີ້ສາມາດກາຍເປັນຂໍ້ອ້າງເພື່ອເຮັດໃຫ້ຕົກຢູ່ໃນຄວາມຊົ່ວຮ້າຍນັ້ນ ແລະ ສົ່ງເສີມການແຜ່ຂະຫຍາຍຂອງມັນ.


👉 ການເຊີນຊວນໃຫ້ເຊື່ອໃນວັນພິພາກສາ ເຊິ່ງໃນວັນນັ້ນ ສັດສິ່ງມີຊີວິດຈະຖືກຟື້ນຄືນຫຼັງຈາກການເສຍຊີວິດ, ແລະຈະມີການຮັບຜິດຊອບ. ຜົນຕອບແທນຈະເປັນລາງວັນອັນຍິ່ງໃຫຍ່ (ໃນຊີວິດນິລັນດອນອັນເປັນສຸກ) ສໍາລັບຄວາມເຊື່ອ ແລະ ການປະພຶດດີ, ແລະການລົງໂທດອັນຮ້າຍແຮງ (ໃນຊີວິດອັນເປັນທຸກຂ໌) ສໍາລັບການບໍ່ເຊື່ອ ແລະ ການປະພຶດຊົ່ວ.


👉ການເຊີນຊວນໃຫ້ຍົກສະຖານະແລະຄວາມຍິງຄວາມມີຄວາມສົມຄວນຂອງນະຄະພຣະນະຄົນຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະເປັນການຍົກເລີກພຣະຄົນເຫຼົ່ານັ້ນຈາກການກະທໍາທີ່ຖືກອ້າງໃນສາສະໜາເກົ່າໆ ທີ່ບໍ່ສົມຄວນກັບນະຄວາມຄົນມີຈິດໃຈອັນດີ ແລະທຸກໆນະຄົນທີ່ເປັນພຣະນະຄົນ. ວ່າງຕົວຢ່າງນົມູນດັ່ງນັ້ນ:


•    ແມ່ຍິງ: ຢູດາຍແລະຄຣິສຕຽນໄດ້ອ້າງວ່ານາງເອວາ (ພັນລະຍາຂອງອາດາມ, ຂໍໃຫ້ສັນຕິສຸກຈົນເຖິງພວກເຂົາ) ເປັນສາເຫດໃຫ້ອາດາມຝ່າຝືນໂດຍການຍຸໃຫ້ກິນຈາກຕົ້ນໄມ້ທີ່ຖືກຫ້າມຂອງພຣະເຈົ້າ, ແລະ ພຣະເຈົ້າໄດ້ລົງໂທດນາງດ້ວຍຄວາມເຈັບປວດໃນການຖືພາ ແລະ ການຄອດລູກ ຮວມທັງລູກຫຼານຂອງນາງ. ພຣະຄໍາພີອັນສັກສິດ ໄດ້ຊີ້ແຈງວ່າ ການຝ່າຝືນຂອງອາດາມ ເກີດຈາກການຍຸຂອງຊາຕານ (ບໍ່ແມ່ນພັນລະຍາຂອງນາງເອວາ) ແລະ ອິສລາມໄດ້ຍົກເລີກຄວາມດູໝິ່ນຕໍ່ແມ່ຍິງ ທີ່ມີໃນສາສະໜາເກົ່າໆ.


•    ວ່າງຕົວຢ່າງນົມູນດັ່ງນັ້ນ:


o    ສ່ວນແມ່ຍິງ: ພຣະມະຫານະມູຫັມມັດ ກ່າວວ່າ: "ຈົ່ງປະຕິບັດກັບແມ່ຍິງດ້ວຍຄວາມໂປນດີ" ແລະ "ໃຜກໍ່ຕາມທີ່ມີລູກສາວ ແລະ ບໍ່ຝັງນາງທັງໃນຂະນະມີຊີວິດ, ບໍ່ດູຖູກນາງ, ແລະ ບໍ່ໃຫ້ຄວາມສຳຄັນລູກຊາຍເຫນືອກວ່ານາງ, ອັລລາຫ໌ຈະເຂົ້ານາງເຂົ້າສວັນດ້ວຍເນື່ອງຈາກນາງ"


o    ສ່ວນສົງຄາມ: ຢູດາຍແລະຄຣິສຕຽນ ໄດ້ອ້າງເຖິງເລື່ອງສົງຄາມຫຼາຍຢ່າງ ທີ່ເຊີນຊວນໃຫ້ຂ້າ ແລະ ທຳລາຍທຸກຄົນ, ລວມເດັກນ້ອຍ, ແມ່ຍິງ, ຄົນເຖົ້າ ແລະ ຜູ້ຊາຍ. ອິສລາມໄດ້ຫ້າມການຫັກຫຼັງ ແລະ ການຂ້າເດັກນ້ອຍ, ແມ່ຍິງ, ຄົນເຖົ້າ ແລະ ຜູ້ທີ່ບໍ່ຮ່ວມຮົບ. ຕົວຢ່າງ: ພຣະມະຫານະມູຫັມມັດ ກ່າວວ່າ: "ຈົ່ງຢ່າຂ້າເດັກນ້ອຍ, ເດັກໜຸ່ມ, ແມ່ຍິງ ຫຼື ຜູ້ຖືກເຖົ້າ" ແລະ ອອກການກະທໍາດີຕໍ່ນັກໂທດທີ່ຕ້ານອິສລາມ.


•    ກະລຸນາອ້າງອີງເຖິງປື້ມ: “ຄຳສອນຂອງອິສລາມ ແລະ ວິທີທີ່ມັນແກ້ໄຂບັນຫາໃນອະດີດ ແລະ ປະຈຸບັນ” (ແທນການໃຊ້ຄຳວ່າ "ຄູ່ມືພຣະຄຳ" ແລະພາກສະເພາະ ອ້າງອີງເຖິງ ຄຳຫນ້າທີ່ສຳຄັນຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ຄວາມເຊື່ອຂອງຄົນ).


👉 ການເຊີນໃຫ້ມີການອະນຸມັດທາງກົດໝາຍທີ່ຖືກຕ້ອງ ແລະ ຄຳສອນທີ່ສູງສຸດ ແລະ ການປະຕິເສດຄວາມເສຍຫາຍໃນຄວາມເຊື່ອຂອງສາສະໜາກ່ອນໜ້າ. ຕົວຢ່າງໃນການນີ້ແມ່ນ:


- ຜູ້ຍິງ: ໃນໄວລາທີ່ຍູແດຍລະບົບພາສາຍູດຈູດ ແລະ ຄຣິສຕິອິຍີຊັນ ພຽງວ່າ ເອວ (ພັນລະກັບອາດາມ, ສະບາຍດີໃຈຂໍໃຫ້ເຂົາ) ເປັນສາເຫດໃຫ້ອາດາມບໍ່ປະຕິບັດຕາມພຣະອົງ ໂດຍການຊີ້ນໃຈໃຫ້ອາດາມກິນຜົນຈາກໄມ້ຫ້າມ. ແຕ່ພຣະຄົວຣານອັລກຸລອານໄດ້ອະທິບາຍວ່າການບໍ່ປະຕິບັດຂອງອາດາມເກີດຈາກການຊີ້ນໃຈຂອງຊາຕານ (ບໍ່ແມ່ນເນື່ອງຈາກເອວ), ຊ່ວຍລົບຄວາມຫົວຮ້າຍຕໍ່ຜູ້ຍິງທີ່ມີໃນສາສະໜາກ່ອນໜ້າ. ອິສລາມໄດ້ມາດ້ວຍການເຊີນໃຫ້ເຄົາລົບຜູ້ຍິງໃນທຸກຂັ້ນຕອນຂອງຊີວິດພວກເຂົາ.


ຕົວຢ່າງ:


ພຣະນາຄົດມູຮັມມັດ ສະບາຍດີໃຈຂໍໃຫ້ເຂົາ ວ່າ: “ແກ້ໄຂຜູ້ຍິງຢ່າງອ່ອນອານ” (ຂໍ້ຄວາມນີ້ມາຈາກຊິຮິຫບູຄາຣິ)


- ພຣະນາຄົດມູຮັມມັດ ສະບາຍດີໃຈຂໍໃຫ້ເຂົາ ວ່າ: “ຜູ້ໃດມີລູກສາວ ແລະ ບໍ່ຝັງເຮົາໃນດິນ, ບໍ່ໃຫ້ຄໍາສົ່ງຄໍາຂອງລູກສາວ ແລະ ບໍ່ລາງລູກຊາຍຫນ້າລູກສາວ, ພຣະອົງຈະນໍາເຂົາໄປສູ່ພາຣາເດຍ ຈາກພາກລູກສາວນີ້” (ລາຍງານໂດຍ ອາຮ້າມ)


- ສົງຄາມ: ເມື່ອເຮົາເຫັນການອ້າງອີງຂອງສາສະໜາ ຢິວ ແລະ ຄຣິສຕຽນ ໄປເຖິງເລື່ອງລາວຫຼາຍຢ່າງກ່ຽວກັບສົງຄາມທີ່ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ມີການຂ້າ ແລະ ທຳລາຍທຸກຄົນ, ຕັ້ງແຕ່ເດັກນ້ອຍ, ຜູ້ຍິງ, ຜູ້ເຖົ້າ ແລະ ຜູ້ຊາຍ, ເຊັ່ນດັ່ງທີ່ກ່າວໄວ້ໃນ (ໂຢຊູວາ 6: 21) ແລະ ອື່ນໆ, ໃນລັກສະນະທີ່ອະທິບາຍເຖິງສິ່ງທີ່ພວກເຮົາເຫັນໃນຍຸກສະໄໝນີ້ຈາກຄວາມກະຫາຍຢາກຂ້າ ແລະ ຄວາມບໍ່ສົນໃຈຕໍ່ການສັງຫານໝູ່ ແລະ ການທຳລາຍລ້າງເຊື້ອຊາດ (ເຊັ່ນດັ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນໃນເຂດ ປາແລັສຕາຍ ແລະ ບ່ອນອື່ນໆ).


ກົງກັນຂ້າມ, ເຮົາເຫັນການສະແດງອອກຂອງ ຄວາມເຫັນອົກເຫັນໃຈຂອງອິດສະລາມໃນສົງຄາມ ຜ່ານການຫ້າມບໍ່ໃຫ້ມີການ ທໍລະຍົດ, ແລະ ຫ້າມບໍ່ໃຫ້ຂ້າເດັກນ້ອຍ, ຜູ້ຍິງ, ຜູ້ເຖົ້າ, ແລະ ຜູ້ທີ່ບໍ່ໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມໃນການສູ້ຮົບ. ຕົວຢ່າງຂອງສິ່ງນັ້ນຄື:


ຄຳກ່າວຂອງສາດສະດາ ມູຮຳມັດ (ສັນຕິພາບຈົ່ງມີແກ່ເພິ່ນ):


“... ແລະ ຫ້າມບໍ່ໃຫ້ທໍລະຍົດ.” [ບັນທຶກໂດຍມຸສລິມ]


ແລະ ຄຳກ່າວຂອງເພິ່ນ:


“ຫ້າມບໍ່ໃຫ້ຂ້າເດັກນ້ອຍ, ຫຼື ຜູ້ຍິງ, ຫຼື ຊາຍເຖົ້າຜູ້ແກ່...” [ບັນທຶກໂດຍອາລ-ໄບຮາກີ]


ຍິ່ງໄປກວ່ານັ້ນ, ມັນຍັງຮຽກຮ້ອງໃຫ້ມີການ ປະຕິບັດທີ່ດີຕໍ່ຊະເລີຍເສິກ ຜູ້ທີ່ເຄີຍສູ້ຮົບກັບຊາວມຸສລິມ, ແລະ ຫ້າມບໍ່ໃຫ້ທຳຮ້າຍພວກເຂົາ.


📚 ກະລຸນາໄປອ້າງອີງປຶ້ມ: “ຄຳສອນຂອງອິສລາມ ແລະວິທີທີ່ພວກເຂົາແກ້ໄຂບັນຫາໃນອາດີດ ແລະປັດຈຸບັນ”.

ທີ່ສາມ: ມະຫາດິທິແລະເຫດການພິເສດທີ່ອລລາຮ໌ໄດ້ດຳເນີນຜ່ານນະຄອນພຣະແມ່ນສົບພຣະມູຫາມັດ ເພື່ອເປັນພິສັນຍະໃຫ້ເຫັນການສະຫນັບສະໜູນຂອງອລລາຮ໌ ຕໍ່ພຣະອົງ. ເຫຼົ່ານີ້ແບ່ງອອກເປັນ:


•    ມະຫາດິທິທີ່ສາມາດມອດເຫັນໄດ້, ເຊັ່ນນ້ຳທີ່ຜອນອອກຈາກນິ້ວຂອງນະຄອນພຣະແມ່ນສົບພຣະມູຫາມັດ, ທີ່ມີບົດບາດສຳຄັນໃນການຊ່ວຍຜູ້ເຊື່ອມໄວ້ຈາກການຕາຍເນື່ອງຈາກຄວາມຫາກໃນຫຼາຍໂອກາດ.


•    ມະຫາດິທິທາງດ້ານຈິດວິນຍານ (ບໍ່ແມ່ນທາງດ້ານວັດຖຸ), ເຊິ່ງລວມມີ:


    ການອະທິຖານຂອງສາດສະດາ ມູຮຳມັດ (ສັນຕິພາບຈົ່ງມີແກ່ເພິ່ນ) ທີ່ຖືກຕອບຮັບ, ເຊັ່ນ: ການອະທິຖານຂອງເພິ່ນຂໍໃຫ້ຝົນຕົກ (ການຂໍຝົນ).


    ການລາຍງານຂອງສາດສະດາ ມູຮຳມັດ (ສັນຕິພາບຈົ່ງມີແກ່ເພິ່ນ) ກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ເປັນຄວາມລັບ (ອະດີດ, ປັດຈຸບັນ ແລະ ອະນາຄົດ): ເຊັ່ນດຽວກັນກັບການລາຍງານຂອງເພິ່ນກ່ຽວກັບ ການເປີດປະເທດ ໃນອະນາຄົດຂອງຊາວມຸສລິມໃນປະເທດ ອີຢິບ, ຄອນສະຕານຕິໂນເປິລ (ອີສຕັນບູລ), ແລະ ເຢຣູຊາເລັມ (ບິດ-ຕິນ ເໝັກດີສ)... ແລະ ການຂະຫຍາຍອານາຈັກຂອງພວກເຂົາ. ນອກຈາກນີ້, ເພິ່ນຍັງໄດ້ຊີ້ແຈງເຖິງການເປີດປະເທດ ອັສກາລອນ ໃນ ປາແລັສຕາຍ ໂດຍທີ່ເມືອງ ກາຊາ ໄດ້ຕິດຄັດກັບມັນ (ເນື່ອງຈາກໃນປະຫວັດສາດ, ກາຊາ ຖືກເອີ້ນວ່າ: ກາຊາ ອັສກາລອນ) ໂດຍຜ່ານຄຳກ່າວຂອງເພິ່ນ: “ແທ້ຈິງແລ້ວ ການຕໍ່ສູ້ທຸກຮູບແບບຂອງທ່ານທີ່ປະເສີດສຸດແມ່ນການປ້ອງກັນເຂດແດນ (ອາລ-ຣິບາດ) ແລະ ແທ້ຈິງແລ້ວການປ້ອງກັນເຂດແດນທີ່ປະເສີດສຸດຂອງທ່ານຄື ອັສກາລອນ”


ອາລ−ສິລສິລາອັສ−ຊໍຮີຮາຂອງອາລ−ອັລບານີ.


ນີ້ໝາຍເຖິງການຊີ້ໃຫ້ເຫັນເຖິງ: ສະຖານທີ່ທີ່ໄດ້ກ່າວໄວ້ໃນຮາດິດນີ້ ຈະເປັນສະຖານທີ່ຂອງ ການຕໍ່ສູ້ອັນຍິ່ງໃຫຍ່ໃນອະນາຄົດ ເຊິ່ງຮຽກຮ້ອງໃຫ້ມີຄວາມອົດທົນສູງຈາກບັນດານັກຕໍ່ສູ້ທີ່ດີງາມ ໂດຍຜ່ານການຢືດໝັ້ນໃນມັນ ແລະ ການປ້ອງກັນມັນໃນທາງຂອງອັລລາຮ໌ ຜູ້ຊົງສູງສັກ, ແລະ ທຸກສິ່ງທີ່ເພິ່ນໄດ້ລາຍງານມາກໍໄດ້ກາຍເປັນຄວາມຈິງແລ້ວ.


    ການລາຍງານຂອງສາດສະດາ ມູຮຳມັດ (ສັນຕິພາບຈົ່ງມີແກ່ເພິ່ນ) ກ່ຽວກັບຂໍ້ເທັດຈິງທາງວິທະຍາສາດທີ່ເປັນຄວາມລັບຫຼາຍຢ່າງ ເຊິ່ງບໍ່ມີຜູ້ໃດມີຄວາມຮູ້ກ່ຽວກັບມັນແມ້ແຕ່ນ້ອຍເມື່ອ 1400 ກວ່າປີກ່ອນ, ແລ້ວວິທະຍາສາດສະໄໝໃໝ່ກໍໄດ້ຄົ້ນພົບຄວາມຈິງ ແລະ ຄວາມຖືກຕ້ອງຂອງສິ່ງທີ່ເພິ່ນໄດ້ລາຍງານໄວ້, ຕົວຢ່າງຂອງສິ່ງນີ້ແມ່ນຄຳກ່າວຂອງເພິ່ນ:


“ເມື່ອເຊື້ອອະສຸຈິໄດ້ຜ່ານໄປສອງແລະສີ່ສິບຄືນ, ອັລລາຮ໌ຈະສົ່ງທູດສະຫວັນມາຖ່າຍຮູບມັນ ແລະ ສ້າງການໄດ້ຍິນ, ການເບິ່ງເຫັນ, ຜິວໜັງ, ຊີ້ນ ແລະ ກະດູກຂອງມັນ...”  ບັນທຶກໂດຍມຸສລິມ.


- ວິທະຍາສາດສະໄໝໃໝ່ໄດ້ຄົ້ນພົບວ່າ: ດ້ວຍການເລີ່ມຕົ້ນຂອງອາທິດທີເຈັດ, ແລະ ໂດຍສະເພາະເລີ່ມຕັ້ງແຕ່ມື້ທີ (43) ຂອງການປະສົມເຊື້ອ, ໂຄງສ້າງຂອງກະດູກຂອງເດັກນ້ອຍໃນທ້ອງຈະເລີ່ມແຜ່ຂະຫຍາຍອອກ ແລະ ຮູບຮ່າງຂອງມະນຸດເລີ່ມປະກົດຂຶ້ນ, ເຊິ່ງສອດຄ່ອງກັບສິ່ງທີ່ສາດສະດາໄດ້ລາຍງານໄວ້.


•    ການສຳແດງມະຫັດສະຈັນຂອງຄຳພີກຸລະອ່ານ (ເປັນຄວາມມະຫັດສະຈັນອັນຍິ່ງໃຫຍ່ ທີ່ຍັງຄົງຢູ່ຈົນເຖິງວັນສິ້ນໂລກ) ໂດຍມີຮູບແບບທີ່ເປັນເອກະລັກສະເພາະ, ເຊິ່ງແມ້ແຕ່ບັນດານັກປຣາດ ແລະ ຜູ້ທີ່ມີຄວາມສາມາດດ້ານພາສາຂອງຊາວອາຣັບກໍບໍ່ສາມາດນຳເອົາ (ສູຣໍ) ທີ່ສັ້ນທີ່ສຸດມາປຽບທຽບໄດ້.


    ພຣະຄຳພີ Qur’an ໄດ້ບອກເລົ່າຫຼາຍສິ່ງທີ່ເບິ່ງບໍ່ເຫັນ (ທັງໃນອະດີດ, ປັດຈຸບັນ ແລະ ອະນາຄົດ), ລວມເຖິງ ຂໍ້ເທັດຈິງທາງວິທະຍາສາດທີ່ມະນຸດບໍ່ສາມາດເຫັນໄດ້ ຫຼາຍຢ່າງທີ່ບໍ່ມີໃຜເຄີຍຮູ້ມາກ່ອນ ເມື່ອຫຼາຍກວ່າ 1400 ປີຜ່ານມາ. ຕໍ່ມາ, ວິທະຍາສາດສະໄໝໃໝ່ຈຶ່ງໄດ້ມາຄົ້ນພົບຄວາມຈິງ ແລະ ຄວາມຖືກຕ້ອງຊັດເຈນຂອງສິ່ງທີ່ພຣະຄຳພີໄດ້ບອກໄວ້.


•    ດ້ວຍເຫດນີ້, ມັນຈຶ່ງເປັນສາເຫດໃຫ້ ນັກວິທະຍາສາດຈຳນວນຫຼວງຫຼາຍ ໃນຂົງເຂດຕ່າງໆ ໄດ້ເຂົ້າຮັບເອົາສາດສະໜາອິດສະລາມ (ແລະໃນບັນດາຜູ້ທີ່ໄດ້ສະແດງຄວາມຊົມເຊີຍຢ່າງຍິ່ງຕໍ່ຂໍ້ເທັດຈິງດ້ານດາລາສາດໃນພຣະຄຳພີ Qur’an ນັ້ນ, ມີ: ທ່ານ ສາດສະດາຈານ ໂຢຊິຮິເດະ ໂຄໄຊ (Prof. Yoshihide Kozai) - ຜູ້ອຳນວຍການຫໍສັງເກດການນະຄອນໂຕກຽວ ປະເທດຍີ່ປຸ່ນ.). ຕົວຢ່າງຄື:


- ການຊີ້ບອກເຖິງການທີ່ອັນເລາະ (ຊຸບຮານະຮູ ວະຕາອາລາ) ຈະເພີ່ມການຂະຫຍາຍໂຕຂອງຟ້າສະຫວັນ ແລະ ເຮັດໃຫ້ມັນມີການຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ ດັ່ງທີ່ມີກ່າວໄວ້ໃນພຣະຄຳຂອງພຣະອົງ: "ແລະຊັ້ນຟ້າເຮົາໄດ້ສ້າງມັນດ້ວຍພະລັງ ແລະ ແທ້ຈິງແລ້ວເຮົາເປັນຜູ້ຂະຫຍາຍມັນຢ່າງກວ້າງຂວາງ" (ອັດ-ຊາຣີຢາຕ: 47). ແລະສິ່ງນີ້ໄດ້ຖືກຄົ້ນພົບທາງວິທະຍາສາດໃນຍຸກສະໄໝໃໝ່ນີ້ເທົ່ານັ້ນ.


- ຄວາມຊັດເຈນຂອງຖ້ອຍຄຳໃນພຣະຄຳພີ Qur’an ແລະສິ່ງທີ່ບັນຈຸໄວ້ໃນການຮຽກຮ້ອງໃຫ້ມີການຄົ້ນຄວ້າ ແລະ ການພິຈາລະນານັ້ນ ມີຄວາມເລິກເຊິ່ງພຽງໃດ?!


- ແທ້ຈິງແລ້ວ, ສິ່ງທຳອິດທີ່ອັນເລາະ (ຊັລລາ ວະອາລາ) ໄດ້ປະທານລົງມາຈາກອາຍາຕຕ່າງໆ ຂອງພຣະຄຳພີ Qur’an ຄືພຣະດຳລັດຂອງພຣະອົງ: "ອ່ານດ້ວຍນາມພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຂອງທ່ານຜູ້ຊົງສ້າງ" (ອັດ-ອະລັກ: ໑)


 - ການອ່ານຄືເສັ້ນທາງແຫ່ງຄວາມຮູ້ ແລະ ປັນຍາ, ແລະຈາກນັ້ນຄືການພັດທະນາຂອງມະນຸດຊາດໃນທຸກຂົງເຂດຂອງຊີວິດ.


📚 ກະຣຸນາອ້າງອີງໃສ່ປຶ້ມ: "ອິດສະລາມ ແລະ ການຄົ້ນພົບທາງວິທະຍາສາດສະໄໝໃໝ່) ເປັນຫຼັກຖານໜຶ່ງທີ່ສະແດງເຖິງຄວາມເປັນນົບີ ແລະ ການເປັນສາລະທູດຂອງມູຮຳມັດ (ຊັລລໍລໍຮູ ອາລັຍຮິ ວະຊັລລຳ”.

ຂໍ້ສັງເກດຕາມເຫດຜົນ:


ສິ່ງທີ່ກ່າວມານັ້ນແມ່ນມາດຕະຖານທີ່ຍຸຕິທຳ ເຊິ່ງຈິດໃຈຂອງຄົນໃນທຸກລະດັບສາມາດເຂົ້າໃຈໄດ້ ເພື່ອຮັບຮູ້ຄວາມໜ້າເຊື່ອຖືຂອງສາດສະດາ ຫຼື ຜູ້ສື່ສານໃດໜຶ່ງ, ແລະ ດັ່ງນັ້ນ ຈຶ່ງຮັບຮູ້ຄວາມຈິງຂອງການຮຽກຮ້ອງ ແລະ ສານຂອງເພິ່ນ. ຖ້າຖາມຊາວຢິວ ຫຼື ຄຣິສຕຽນວ່າ: ເປັນຫຍັງທ່ານຈຶ່ງເຊື່ອໃນການເປັນສາດສະດາຂອງສາດສະດາຄົນໜຶ່ງ ໃນຂະນະທີ່ທ່ານບໍ່ໄດ້ເຫັນສິ່ງມະຫັດສະຈັນໃດໆຂອງເພິ່ນ? ຄໍາຕອບຄື: ເພາະການຢືນຢັນຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງຂອງຜູ້ຖ່າຍທອດສິ່ງມະຫັດສະຈັນຂອງເພິ່ນ.


    ຄຳຕອບນີ້ຈະນໍາໄປສູ່ການເຊື່ອຖືໃນ ສາດສະດາມູຮຳມັດ ຕາມເຫດຜົນ ເນື່ອງຈາກວ່າ ການຢືນຢັນຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງຂອງຜູ້ຖ່າຍທອດສິ່ງມະຫັດສະຈັນຂອງເພິ່ນນັ້ນ ມີຫຼາຍກວ່າ ສາດສະດາອື່ນໆ.


    ຫຼັກຖານຢັ້ງຢືນຄວາມຈິງໃນຄຳຮຽກຮ້ອງຂອງສາດສະດາມູຮຳມັດ


ນອກເໜືອໄປຈາກສິ່ງທີ່ກ່າວມາຂ້າງເທິງແລ້ວ, ຄວາມຈິງຂອງຄຳຮຽກຮ້ອງຂອງເພິ່ນຍັງປາກົດຊັດເຈນຜ່ານຊີວະປະຫວັດຂອງເພິ່ນ ທີ່ໄດ້ຮັບການປົກປັກຮັກສາໄວ້ໂດຍພຣະເຈົ້າ (ອັນລໍ):


1.    ຄວາມກະຕືລືລົ້ນຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ ຂອງເພິ່ນໃນການປະຕິບັດສິ່ງທີ່ເພິ່ນຮຽກຮ້ອງ, ລວມທັງການຊີ້ນໍາດ້ານການນະມັດສະການ, ຄໍາສອນທີ່ສູງສົ່ງ, ແລະ ຄຸນສົມບັດອັນດີງາມ, ພ້ອມທັງຄວາມສັດຊື່ ແລະ ຄວາມສໍ້າມະໂນຂອງເພິ່ນໃນໂລກທີ່ບໍ່ຈີລັງນີ້.


2.    ສາດສະດາມູຮຳມັດ (ສັນຕິສຸກຈົ່ງມີແກ່ເພິ່ນ) ໄດ້ປະຕິເສດຂໍ້ສະເໜີ ຈາກຊາວແມັກກາ ເຊິ່ງປະກອບດ້ວຍ ຊັບສົມບັດ, ລາຊາອານາຈັກ, ກຽດຕິຍົດ, ແລະ ການແຕ່ງງານກັບລູກສາວຜູ້ສູງສັກຂອງພວກເຂົາ ເພື່ອແລກກັບການປະຖິ້ມຄໍາຮຽກຮ້ອງຂອງເພິ່ນ (ໃນການເຊື່ອໃນຄວາມເປັນເອກະພາບຂອງພຣະເຈົ້າ, ການນະມັດສະການພຣະອົງຢ່າງບໍລິສຸດ, ການປະຖິ້ມການບູຊາຮູບປັ້ນ, ການສັ່ງໃຫ້ທຳດີ, ແລະ ການຫ້າມບໍ່ໃຫ້ທຳຊົ່ວ), ໃນຂະນະທີ່ເພິ່ນຕ້ອງອົດທົນກັບຄວາມທຸກທໍລະມານຢ່າງໜັກໜ່ວງຈາກການເປັນສັດຕູ, ການຂົ່ມເຫັງ, ແລະ ສົງຄາມຈາກປະຊາຊົນຂອງເພິ່ນຍ້ອນຄຳຮຽກຮ້ອງດັ່ງກ່າວ (ສັນຕິສຸກຈົ່ງມີແກ່ເພິ່ນ).


3.    ຄວາມກະຕືລືລົ້ນຂອງເພິ່ນ ໃນການສັ່ງສອນບັນດາສະຫາຍ ແລະ ປະຊາຊົນຂອງເພິ່ນ ບໍ່ໃຫ້ເວົ້າເກີນຈິງໃນການຍ້ອງຍໍເພິ່ນ. ເພິ່ນກ່າວວ່າ: "ຢ່າເວົ້າເກີນຈິງໃນການຍ້ອງຍໍຂ້ອຍ ເໝືອນທີ່ຊາວຄຣິສຕຽນໄດ້ຍ້ອງຍໍລູກຊາຍຂອງມາລີ. ຂ້ອຍເປັນພຽງຜູ້ຮັບໃຊ້ເທົ່ານັ້ນ, ສະນັ້ນ ຈົ່ງກ່າວວ່າ: 'ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ຜູ້ສື່ສານຂອງພຣະອົງ'." [ຊໍຮີຣ໌ ບູຄໍຣີ].


4.    ການປົກປ້ອງຂອງພຣະເຈົ້າ ສໍາລັບເພິ່ນຈົນກວ່າເພິ່ນໄດ້ຖ່າຍທອດສານຂອງພຣະອົງ ແລະ ພຣະອົງພໍໃຈທີ່ຈະໃຫ້ເພິ່ນສ້າງຕັ້ງລັດອິດສະລາມ.


    ສິ່ງທັງໝົດນີ້ບໍ່ແມ່ນຫຼັກຖານທີ່ພຽງພໍບໍວ່າເພິ່ນ (ສັນຕິສຸກຈົ່ງມີແກ່ເພິ່ນ) ເປັນຜູ້ສັດຊື່ໃນຄໍາຮຽກຮ້ອງຂອງເພິ່ນ ແລະ ເປັນຜູ້ສື່ສານຈາກພຣະເຈົ້າ?


    ພວກເຮົາສັງເກດວ່າ ປະໂຫຍກ "ແລະ ເພິ່ນມາພ້ອມດ້ວຍຜູ້ສັກສິດສິບພັນຄົນ" ໃນຄຳພີ Deuteronomy (33:2) ໄດ້ຖືກລະເວັ້ນໃນບົດເລື່ອງພາສາອາຣັບ ຫຼັງຈາກປະໂຫຍກ [ແລະ ເພິ່ນສ່ອງແສງອອກຈາກພູຟາຣານ], ເຊິ່ງຄ້າຍຄືກັບຄໍາພະຍາກອນຂອງສາດສະດາມູຮຳມັດ (ສັນຕິສຸກຈົ່ງມີແກ່ເພິ່ນ) ດ້ວຍການຂຶ້ນຂອງດວງຕາເວັນ ແລະ ແສງສະຫວ່າງຂອງມັນທີ່ສ່ອງແສງໃນຂອບຟ້າ.


ມັນຖືກລະບຸໄວ້ໃນຄຳພີ Genesis (21:21) ວ່າ: "ແລະ ເພິ່ນ – ອິດສະມາເອນ – ໄດ້ອາໄສຢູ່ໃນຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານຂອງຟາຣານ", ແລະ ເປັນທີ່ຮູ້ກັນໂດຍການຖ່າຍທອດຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງວ່າອິດສະມາເອນ (ສັນຕິສຸກຈົ່ງມີແກ່ເພິ່ນ) ໄດ້ອາໄສຢູ່ໃນດິນແດນຮິຈາສ. ດັ່ງນັ້ນ, ພູຟາຣານແມ່ນພູຮິຈາສໃນເມືອງແມັກກາ.


ແລະ ໃນສິ່ງນີ້, ມີການຊີ້ໃຫ້ເຫັນເຖິງສາດສະດາມູຮຳມັດ (ສັນຕິສຸກຈົ່ງມີແກ່ເພິ່ນ) ເມື່ອເພິ່ນໄດ້ເຂົ້າເມືອງແມັກກາໃນຖານະຜູ້ເອົາຊະນະໂດຍບໍ່ມີການນອງເລືອດ ແລະ ໃຫ້ອະໄພປະຊາຊົນຂອງມັນ, ພ້ອມດ້ວຍສະຫາຍສິບພັນຄົນ.


ສ່ວນທີ່ຖືກລະເວັ້ນນີ້ [ແລະ ເພິ່ນມາພ້ອມດ້ວຍຜູ້ສັກສິດສິບພັນຄົນ] ໄດ້ຮັບການຢືນຢັນໃນ King James Version, American Standard Version, ແລະ Amplified Bible.


    ນອກຈາກນີ້, ໃນເພງສັນລະເສີນຂອງຜູ້ເດີນທາງໃນ (Psalms 84:6), ຄໍາວ່າ (ບາກາ - Baca) ໄດ້ຖືກປ່ຽນແທນໃນບົດເລື່ອງພາສາອາຣັບ, ເພື່ອບໍ່ໃຫ້ມັນອ້າງອີງຢ່າງຈະແຈ້ງເຖິງການເດີນທາງໄປຫາ ກາບາ ໃນ (ແມັກກາ), ບ້ານເກີດຂອງສາດສະດາມູຮຳມັດ, ເນື່ອງຈາກວ່າ (ແມັກກາ) ຖືກເອີ້ນວ່າ (ບາກາ - Baca). ມັນໄດ້ຖືກກ່າວເຖິງໃນຄຳພີກຸລະອ່ານວ່າ (ບາກາ - Baca) ໃນ [Al-Imran: 96], ແລະ ບົດເລື່ອງນີ້ໄດ້ຮັບການຢືນຢັນໃນ King James Version ແລະ ອື່ນໆ [ຫຸບເຂົາແຫ່ງບາກາ - valley of Baka], ໂດຍທີ່ຕົວອັກສອນທໍາອິດຂອງຄໍາວ່າ [ບາກາ] ແມ່ນຕົວພິມໃຫຍ່ ເພື່ອຊີ້ໃຫ້ເຫັນວ່າມັນເປັນຄໍານາມສະເພາະ, ແລະ ຄໍານາມສະເພາະບໍ່ໄດ້ຖືກແປ.


📚 ກະລຸນາອ້າງອີງໃສ່ປຶ້ມ:


“ມູຮຳມັດ (ສັນຕິສຸກຈົ່ງມີແກ່ເພິ່ນ) ແມ່ນສາດສະດາຂອງພຣະເຈົ້າຢ່າງແທ້ຈິງ”.

    ຄວາມປານກາງ ແລະ ຄວາມເປັນສາກົນຂອງອິດສະລາມ


ອິດສະລາມເປັນສາສະໜາແຫ່ງສັນຕິພາບທີ່ໂອບອ້ອມທຸກຄົນ, ຮັບຮູ້ສິດທິຂອງເຂົາເຈົ້າ, ແລະ ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ເຊື່ອໃນສາດສະດາຂອງພຣະເຈົ້າທຸກອົງ.


•    ອິດສະລາມມາພ້ອມກັບ ຄວາມປານກາງໃນທຸກສິ່ງ, ໂດຍສະເພາະໃນເລື່ອງຄວາມເຊື່ອ, ຊຶ່ງແກ້ໄຂບັນຫາທີ່ສໍາຄັນທີ່ສຸດໃນຄຣິສຕຽນ, ນັ້ນຄືບັນຫາຂອງພຣະຄຣິດ (ສັນຕິສຸກຈົ່ງມີແກ່ເພິ່ນ). ມັນຮຽກຮ້ອງໃຫ້:


- ເຊື່ອໃນການເປັນສາດສະດາຂອງ ພຣະຄຣິດອີຊາ (Jesus) (ສັນຕິສຸກຈົ່ງມີແກ່ເພິ່ນ), ການສຳແດງມະຫັດສະຈັນໃນການເກີດຂອງເພິ່ນ, ແລະ ການສຳແດງມະຫັດສະຈັນໃນການເວົ້າຂອງເພິ່ນໃນຕອນຍັງເປັນເດັກນ້ອຍໃນອູ່, ເພື່ອເປັນສັນຍານຈາກພຣະເຈົ້າເພື່ອພິສູດຄວາມບໍລິສຸດຂອງແມ່ເພິ່ນຈາກສິ່ງທີ່ຊາວຢິວໄດ້ກ່າວຫາວ່າເພິ່ນໄດ້ກະທໍາສິ່ງບໍ່ດີ, ເປັນການໃຫ້ກຽດແກ່ນາງ, ແລະ ເປັນຫຼັກຖານຂອງການເປັນສາດສະດາ ແລະ ຜູ້ສື່ສານຂອງເພິ່ນໃນຕໍ່ມາ.


    ຈາກທັດສະນະທີ່ມີເຫດຜົນ: ນີ້ແມ່ນຖະແຫຼງການທີ່ສົມເຫດສົມຜົນ ແລະ ປານກາງ ໂດຍປາສະຈາກການລະເລີຍຂອງຊາວຢິວໃນການປະຕິເສດສານຂອງພຣະຄຣິດ (ສັນຕິສຸກຈົ່ງມີແກ່ເພິ່ນ), ການກ່າວຫາໃສ່ຮ້າຍປ້າຍສີເພິ່ນ, ການກ່າວຫາການເກີດຂອງເພິ່ນວ່າເກີດຈາກການຫລິ້ນຊູ້, ແລະ ການດູຖູກແມ່ຂອງເພິ່ນໂດຍກ່າວຫາວ່ານາງໄດ້ກະທໍາການຜິດສິນທໍາ, ແລະ ປາສະຈາກຄວາມເກີນເລີຍ ແລະ ການເວົ້າເກີນຈິງຂອງຄຣິສຕຽນທີ່ໄດ້ຍົກຖານະໃຫ້ເພິ່ນເປັນພຣະເຈົ້າ.


    ສິ່ງທີ່ຊີ້ແຈງເລື່ອງນີ້ຈາກທັດສະນະທີ່ມີເຫດຜົນ:


•    ດັ່ງທີ່ທຳມະຊາດທີ່ບໍລິສຸດ ແລະ ຈິດໃຈທີ່ສົມເຫດສົມຜົນບໍ່ສາມາດຍອມຮັບການຮຽກຮ້ອງໃຫ້ມີການລວມຕົວຂອງລັກສະນະຂອງມະນຸດກັບລັກສະນະຂອງສັດ (ເຊັ່ນ: ການແຕ່ງງານຂອງມະນຸດກັບງົວ ຫຼື ສັດອື່ນໆ) ເພື່ອສ້າງສິ່ງທີ່ມີລັກສະນະຂອງທັງສອງ, ເຊັ່ນ: ສິ່ງທີ່ມີເຄິ່ງຄົນເຄິ່ງງົວ, ເພາະນີ້ຈະເປັນການຫຼຸດຄ່າ ແລະ ຕໍ່າຄ່າຂອງມະນຸດ, ເຖິງແມ່ນວ່າທັງສອງ (ມະນຸດ ແລະ ສັດ) ເປັນສິ່ງຖືກສ້າງຂຶ້ນກໍຕາມ. ເຊັ່ນດຽວກັນ, ທຳມະຊາດທີ່ບໍລິສຸດ ແລະ ຈິດໃຈທີ່ສົມເຫດສົມຜົນກໍບໍ່ສາມາດຍອມຮັບການຮຽກຮ້ອງໃຫ້ມີການລວມຕົວຂອງລັກສະນະຂອງພຣະເຈົ້າກັບລັກສະນະຂອງມະນຸດ ເພື່ອສ້າງສິ່ງທີ່ມີລັກສະນະຂອງທັງສອງ ເພາະນີ້ຈະເຮັດໃຫ້ພຣະເຈົ້າຫຼຸດຄ່າ ແລະ ຖືກດູຖູກ. ມີຄວາມແຕກຕ່າງກັນຢ່າງຫຼວງຫຼາຍລະຫວ່າງພຣະເຈົ້າ ແລະ ມະນຸດ, ໂດຍສະເພາະເນື່ອງຈາກສິ່ງນັ້ນໄດ້ເກີດມາຈາກອະໄວຍະວະສ່ວນຕົວ, ແລະ ໂດຍສະເພາະຖ້າຄວາມເຊື່ອດັ່ງກ່າວລວມເຖິງການຄຶງໄມ້ກາງແຂນ, ການຖືກຂ້າ, ແລະ ການຝັງສົບຫຼັງຈາກຖືກດູຖູກ ແລະ ການດູໝິ່ນ (ເຊັ່ນ: ຖືກຖົ່ມນໍ້າລາຍ, ຖືກຕົບ, ແລະ ຖືກປົດເຄື່ອງນຸ່ງ, ແລະ ອື່ນໆ), ຄວາມເຊື່ອທີ່ດູໝິ່ນດັ່ງກ່າວບໍ່ເໝາະສົມກັບພຣະເຈົ້າຜູ້ຍິ່ງໃຫຍ່.


•    ເປັນທີ່ຮູ້ກັນວ່າພຣະຄຣິດ (ສັນຕິສຸກຈົ່ງມີແກ່ເພິ່ນ) ໄດ້ກິນອາຫານ ແລະ ຕ້ອງການບັນເທົາທຸກສ່ວນຕົວ. ສິ່ງນີ້ບໍ່ເໝາະສົມກັບພຣະເຈົ້າທີ່ຈະຖືກອະທິບາຍໃນລັກສະນະດັ່ງກ່າວ ຫຼື ທີ່ຈະຈຸຕິໃນມະນຸດທີ່ຖືກສ້າງຂຶ້ນ ເຊິ່ງນອນຫຼັບ, ຖ່າຍເບົາ, ຖ່າຍໜັກ, ແລະ ມີຂີ້ເຫຍື້ອທີ່ເປິະເປື້ອນຢູ່ໃນກະເພາະອາຫານຂອງເພິ່ນ.


•    ດັ່ງທີ່ພາຊະນະນ້ອຍ, ຈຳກັດ ບໍ່ສາມາດບັນຈຸນໍ້າທະເລທັງໝົດໄດ້, ມັນຈຶ່ງບໍ່ເປັນທີ່ຍອມຮັບທີ່ຈະອ້າງວ່າພຣະເຈົ້າສາມາດຖືກບັນຈຸຢູ່ໃນທ້ອງຂອງສິ່ງຖືກສ້າງທີ່ອ່ອນແອໄດ້.


•    ດັ່ງທີ່ມັນບໍ່ສົມເຫດສົມຜົນສໍາລັບຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງທີ່ຈະຮັບຜິດຊອບບາບຂອງຜູ້ອື່ນ, ເຖິງແມ່ນວ່າມັນຈະເປັນພໍ່ ຫຼື ແມ່ຂອງເຂົາເຈົ້າ, ແລະ ນີ້ໄດ້ຖືກລະບຸໄວ້ໃນຄຣິສຕຽນ: “ພໍ່ແມ່ຈະບໍ່ຖືກຂ້າຕາຍເພາະຄວາມຜິດຂອງລູກ, ແລະ ລູກກໍຈະບໍ່ຖືກຂ້າຕາຍເພາະຄວາມຜິດຂອງພໍ່ແມ່; ແຕ່ລະຄົນຈະຕາຍເພາະບາບຂອງຕົນເອງ” ດັ່ງໃນ (Deuteronomy 24:16), ແລະ ຍັງມີ “ຜູ້ທີ່ເຮັດບາບຄືຜູ້ທີ່ຈະຕາຍ. ລູກຈະບໍ່ມີສ່ວນແບ່ງຄວາມຜິດຂອງພໍ່ແມ່, ແລະ ພໍ່ແມ່ກໍຈະບໍ່ມີສ່ວນແບ່ງຄວາມຜິດຂອງລູກ. ຄວາມຊອບທຳຂອງຜູ້ຊອບທຳຈະຖືກມອບໃຫ້ເຂົາເຈົ້າ, ແລະ ຄວາມຊົ່ວຮ້າຍຂອງຄົນຊົ່ວຈະຖືກກ່າວໂທດຕໍ່ເຂົາເຈົ້າ” ດັ່ງໃນ (Ezekiel 18:20). ມັນກໍບໍ່ສົມເຫດສົມຜົນເຊັ່ນກັນທີ່ລູກຫລານຂອງອາດາມຈະຮັບຜິດຊອບບາບທີ່ເຂົາເຈົ້າບໍ່ໄດ້ກະທໍາ ຍ້ອນການບໍ່ເຊື່ອຟັງຂອງພໍ່ຂອງເຂົາເຈົ້າ ອາດາມ. ດັ່ງນັ້ນ, ແນວຄິດຂອງບາບກຳມະພັນຈຶ່ງຖືກປະຕິເສດໂດຍອີງໃສ່ຄຳກ່າວຂອງຄຳພີໄບເບິນເອງ, ແລະ ດັ່ງນັ້ນ ບັນຫາຂອງການໄຖ່ຈຶ່ງເປັນແນວຄິດທີ່ຜິດພາດ ໂດຍອີງໃສ່ສິ່ງທີ່ບໍ່ສາມາດຍອມຮັບໄດ້ຕາມເຫດຜົນ.