Jezus (pokój niech będzie z nim) został wysłany, tak jak
wszyscy prorocy Boga, aby uczyć ludzi, że Bóg jest Jeden i że
powinni poddać się Jego Prawu.
„Jezus odpowiedział: Pierwsze jest: Słuchaj, Izraelu, Pan Bóg
nasz, Pan jest jeden.” (Mk, 12:29).
„Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie
przyszedłem znieść, ale wypełnić.” (Mt, 5:17).
Jednak po Jezusie (pzn), pojawił się antychryst, Paweł z
Tarsu, który najpierw prześladował chrześcijan, a później
twierdził, że sam przyjął chrześcijaństwo. Ponadto głosił, że
miał bezpośrednie objawienie od Jezusa (pzn), a co za tym
idzie, sformułował nową wersję chrześcijaństwa.
Według jego wersji chrześcijaństwa, Jezus (pzn), który został
wysłany jako prorok Boży, stał się „Synem Bożym”, który
został wysłany dla odkupienia grzechu pierworodnego
Adama i Ewy, a zamiast wypełnienia Prawa Bożego, Jezus
(pzn) miał uwolnić od niego chrześcijan. Niestety, cesarz
rzymski Konstantyn był zwolennikiem pawłowej wersji
chrześcijaństwa i dlatego Kościół przyjął ją, by go zadowolić i
zrealizować ją z jego pomocą. W związku z tym, mamy dzisiaj
pawłową wersję chrześcijaństwa, a nie - oryginalne
chrześcijaństwo Jezusa.
W tej książce przedstawiamy liczne dowody oparte na Biblii,
że podobnie jak wszyscy prorocy, Jezus (pzn) nauczał zarówno
o Jedności Boga jak i o podporządkowaniu się Jego Prawu, co
z definicji zwany jest islamem.
3
Prawa autorskie są zastrzeżone dla autora, z wyjątkiem tych, którzy chcą
dystrybuować niniejszą książkę za darmo.
Bóg zapłać wszystkim tym, którzy przyczynili się do napisania,
wprowadzenia poprawek, zmian, tłumaczenia oraz druku niniejszej książki.
4
CZY JEZUS GŁOSIŁ ISLAM?
Muhammad Solaiman
The International Commission of the Scientific
Signs in the Qur’an and Sunnah,
Taif Branch, Saudi Arabia
5
بسم الله الرحمن الرحيم
W IMIĘ BOGA MIŁOSIERNEGO, LITOŚCIWEGO
SPIS TREŚCI
1. Wstęp 6
2. Islam 7
3. Biblia 9
4. Czy chrześcijaństwo opiera się na naukach Jezusa? 15
5. Przestrzeganie oryginalnych nauk Jezusa 27
6. Czy Jezus praktykował islam? 37
7. Konspiracja, która sfałszowała chrześcijaństwo 41
8. Czy naprawdę kochasz jezusa? 46
6
1. WSTĘP
Cztery ewangelie Biblii opowiadają o życiu, nauce i misji Jezusa
(pzn). Jednakże, jeśli przeczytamy dokładnie te ewangelie,
odkryjemy, że słowo „chrześcijaństwo” nie jest wymienione. Rodzi
to ważne pytanie: czy Jezus (pzn) został wysłany do głoszenia religii
chrześcijaństwa?
Odpowiedź na to pytanie znajduje się w Ewangelii według
Mateusza (5:17), gdzie Jezus (pzn) wyraźnie deklaruje cel swojej
misji: „Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków.
Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić.”
Innymi słowy, Jezus (pzn) nie został wysłany przez Boga do
głoszenia chrześcijaństwa jako nowej religii; jego zadaniem było
kontynuowanie misji Mojżesza (pzn) oraz wszystkich poprzednich
proroków Bożych.
Zadaniem wszystkich proroków Bożych, w tym Jezusa (pzn), było
uczenie ludzi, że istnieje tylko jeden Bóg, który nie ma partnerów,
że należy Mu być posłusznym i przestrzegać Jego Prawa. Stąd Jezus
(pzn) nie był wyjątkiem wśród proroków. Został wysłany do żydów,
którzy - choć czcili Jednego Boga - nie byli zaangażowani w
przestrzeganie Prawa Bożego i dlatego nazwał ich „zagubionymi
owcami Izraela” (Mt, 15:24).
Skąd więc się wzięła koncepcja trójjedynej natury Boga (Bóg
Ojciec, Syn Boży i Duch Święty? Skąd pochodzi grzech pierworodny i
wiara w cierpienie oraz śmierć Boskiego Syna na krzyżu jako jego
odkupienie? Czy pojęcia te były głoszone przez Jezusa (pzn) lub
innych proroków? Czy można je znaleźć w ewangeliach?
W tej broszurze spróbujemy krótko odpowiedzieć na te pytania.
Wykorzystamy liczne dowody oparte na Biblii, aby wykazać, że w
przeciwieństwie do tego, co zostało rozpowszechnione o Jezusie
(pzn), zdecydowanie głosił on wiarę w Jednego Boga, a nie – w
Trójcę. Ponadto, przez cały okres jego misji podkreślał ważność
przestrzegania Prawa Bożego, bo został wysłany do jego spełnienia.
7
Odkryjemy także, że Jezus (pzn) nic nie wspominał o grzechu
pierworodnym, ani o tym, że został wysłany po to, by cierpieć i być
ukrzyżowanym za ten grzech.
Wreszcie, dostarczymy dowodów, że Jezus, podobnie jak
wszystkich prorocy Boży (pzn), głosił islam i że jego oryginalne
przesłanie zostało sfałszowane.
2. ISLAM
Aby zrozumieć związek między tym, co Jezus (pzn) głosił i
islamem, musimy najpierw wiedzieć, co w skrócie oznacza islam.
2.1. Co oznacza islam?
Islam oznacza całkowite poddanie się Bogu bez przypisywania
Mu żadnego towarzysza. Ta religia była Prostą Drogą do Boga.
Wszystko zaczęło się od narodzin ludzkości - od Adama i Ewy.
Dostali oni od Boga zakaz zjedzenia owocu z pewnego drzewa w
Raju. Innymi słowy, Bóg chciał nałożyć na nich konieczność
przestrzegania Jego poleceń czyli Prawa.
Od tego czasu, posłuszeństwo Prawu Bożemu, który z definicji
jest islamem, to sedno orędzia Boga przekazywanego przez
wszystkich Jego proroków i posłańców, takich jak: Noe, Abraham,
Dawid, Mojżesz, Jezus i Muhammad (pzn). Kiedykolwiek ludzie
odchodzili od islamu, Bóg wysyłał do nich jednego ze Swoich
proroków, aby przypomnieć im o Jego Prostej Drodze.
„Religią prawdziwą w oczach Boga jest islam! Ci, którym została
dana Księga, przez zawiść poróżnili się między sobą, dopiero wtedy,
gdy przyszła do nich wiedza. (...)” (Koran, 3:19).
Dlatego Jezus (pzn) został wysłany do zagubionych owiec Izraela
(Mt, 15:24), kiedy to żydzi odeszli od Prawa Bożego, aby ich z
powrotem poprowadzić ku Prostej Drodze Boga, czyli islamu.
8
Aby być muzułmaninem, należy przyznać, że „istnieje tylko jeden
Bóg, a Muhammad jest Jego wysłannikiem”. Trzeba także wierzyć w
Aniołów Bożych, wszystkie oryginalne Księgi, wszystkich
wysłanników Boga (jak Noe, Abraham, Mojżesz, Jezus i Muhammad,
pokój z nimi) i w Dzień Sądu Ostatecznego. Wiara w jednego Boga
jest instynktem głęboko zakorzenionym w każdym z nas, niezależnie
od religii. Dlatego też, nawet ci, którzy są politeistami (wierzącymi w
więcej niż jednego boga) zazwyczaj wierzą w jednego głównego
boga, któremu podlegają inne bóstwa.
W islamie, kojarzenie partnerów z Bogiem jest poważnym
grzechem. Bóg, Stwórca niebios i ziemi, Wszechwładny i
Wszechwiedzący, nie akceptuje, aby kogolowiek z Nim wiązać. Jest
to dość oczywiste w całej Biblii i jest potwierdzone przez Koran,
który został objawiony prorokowi Muhammadowi (pzn).
„Nie będziesz oddawał pokłonu bogu obcemu, bo Pan ma na
imię Zazdrosny: jest Bogiem zazdrosnym.” (Wj, 34:14).
„Zaprawdę, Bóg nie przebacza tym, którzy Jemu dodają
współtowarzyszy, podczas gdy On przebacza, komu chce, mniejsze
grzechy. A kto dodaje Bogu współtowarzyszy, ten wymyślił grzech
ogromny.” (Koran, 4:48).
Poddanie się Bogu to znaczy kochać Go i podporządkować życie
Jego woli tak, jak uczył nas prorok Muhammad (pzn).
Z drugiej strony, słowo „islam” oznacza dosłownie zarówno
pokój, jak i poddanie się Bogu. Oddawanie czci Bogu i poddanie się
Mu przynosi pokój umysłu, pokój serca, pokój z samym sobą i z
innymi. Poddanie się Bogu jest Prostą Drogą do Boga i jedyną drogą
do osiągnięcia szczęścia w tym życiu i w życiu przyszłym.
2.2. Czym wyróżnia się islam?
Islam jest obecnie jedyną religią, która zachowała swoją wiarę,
wierzenia, rytuały i jej świętą księgę bez jakichkolwiek zmian.
Koran, który jest Boską księgą objawioną prorokowi
Muhammadwi (pzn), został zachowany dokładnie tak, jak został
9
objawiony. Wersety Koranu zostały objawione przez anioła Gabriela
prorokowi Muhammadowi, były zapamiętywane przez jego
zwolenników i natychmiast rejestrowane. W związku z tym, istnieje
tylko jedna wersja Koranu w języku oryginalnym objawienia,
którym jest język arabski.
Dziś miliony lub co najmniej setki tysięcy spośród 1,6 miliarda
muzułmanów na całym świecie zna Koran na pamięć, od początku
do końca, niezależnie od ich narodowości i języków ojczystych.
Dlatego, że Koran został autentycznie zachowany, nie ma potrzeby
nowego objawienia lub nowego posłańca Boga.
Z drugiej strony, autorzy ewangelii ignorowali niektóre szczegóły
z wcześniejszego życia Jezusa (pzn) i jego doświadczeń, podczas gdy
wszystkie najdrobniejsze szczegóły z życia Muhammada (pzn), tego,
co zrobił i powiedział, zostały starannie i w pełni zachowane.
Dlatego prorok Muhammad (pzn) stanowi przykład do
naśladowania dla muzułmanów we wszystkich aspektach życia. W
rzeczywistości nauczył on nas, jak praktycznie można żyć w islamie.
3. BIBLIA
Biblia jest chrześcijańską księgą, która składa się z pism Starego i
Nowego Testamentu. Pisma w Biblii zostały napisane w różnych
okresach i miejscach, przez różnych autorów, w okresie około 1500
lat.
Większość chrześcijan wierzy, że zostały one dokładnie
zachowane przez wieki i że istniejące różnice tekstowe są w dużej
mierze nieistotne. Jednakże Jeremiasz, który był jednym z głównych
proroków hebrajskiej Biblii (Stary Testament), miał inną opinię i
stwierdził, że „w kłamstwo je obróciło kłamliwe pióro pisarzy” (Jr,
8:8).
Wyznania chrześcijańskie (odłamy), których jest ponad 33.000
(Christian Encyclopedia, Oxford Univ. Press, druga edycja, 2001),
przyjmują Biblię jako główne źródło nauk Jezusa (pzn).
10
3.1. Księgi Biblii
Stary Testament składa się z 66 ksiąg, które są oparte na Biblii
hebrajskiej i których teksty były przekazywane ustnie przez liczne
pokolenia zanim zostały spisane. W związku z tym, na przestrzeni lat
księgi Starego Testamentu zmieniały się przez niezliczone przekłady,
dodatki i korekty.
Nowy Testament składa się z 27 ksiąg, w tym z czterech
ewangelii (Mateusza, Marka, Łukasza i Jana) i 23 innych ksiąg. Gdy
Kościół kompilował Nowy Testament, wybrał teksty napisane w
starym języku greckim, a nie - w aramejskim języku Jezusa (pzn).
Skład Nowego Testamentu został oficjalnie przyjęty przez
Synod w Kartaginie w roku 397 n.e. Jednak teksty zachowane w
późniejszych rękopisach, niekoniecznie muszą być identyczne z
tymi, które istniały już w starożytności (patrz rysunek 1). Żadne
dwie kopie odnalezionych rękopisów nie zgadzają się ze sobą
całkowicie, a teksty mogą być nawet sprzeczne.
Textus Receptus jest to drukowany tekst grecki Nowego
Testamentu opublikowany w 1516 roku. Jest to przyjęty tekst, który
został przetłumaczony na różne języki, w tym: angielski (Biblia Króla
Jakuba), niemiecki, hiszpański i rosyjski.
Rysunek 1: Najstarsza znana Biblia (1600-letnia)
została znaleziona w klasztorze na pustyni Synaj w
Egipcie ponad 160 lat temu. Obejmuje ona dwie
księgi, które nie są częścią oficjalnego Nowego
Testamentu, i co najmniej siedem ksiąg, które nie
są zawarte w Starym Testamencie. Księgi Nowego
Testamentu są w innej kolejności i obejmują wiele
odręcznych poprawek. Brakuje ważnych
fragmentów dotyczących zmartwychwstania
Jezusa.
http://www.codex-sinaiticus.net/en/codex/content.aspx
11
3.2. Czy Biblia jest dziełem Boga?
Przyjrzyjmy się następującym punktom, dotyczącym zarówno
Starego jak i Nowego Testamentu, zanim wyciągniemy wnioski:
3.2.1. Stary Testament
• Stary Testament był początkowo ustnie przekazywany z
pokolenia na pokolenie przed jego spisaniem. Stary
Testament ewoluował przez niezliczone przekłady, dodatki i
korekty.
• W świetle wymagań Martina Lutra, Kościół katolicki zbadał
kwestię kanonu na Soborze Trydenckm (1545 i 1563). Rada, w
drodze głosowania (24 głosów na tak, 15 na nie, 16
wstrzymujących się), zatwierdziła niniejszy kanon
rzymskokatolickiej Biblii.
• W 1672 roku Synod Jerozolimski zatwierdził prawosławny
kanon, który jest prawie taki sam jak rzymskokatolicki z
wyjątkiem: Psalmu 151, 1 Księgi Ezdrasza, 3 Księgi
Machabejskiej, 4 Księgi Machabejskiej i Psalmów Salomona.
• Istnieją przypadki brakujących tekstów w Starym
Testamencie. Na przykład, w ogóle nie ma „Dziejów Natana
Proroka” i „Widzenia ´Widzącego´ Jeddo”, o których mowa w
Księdze Kronik (1 Krn, 29:29; 2 Krn, 9:29).
3.2.2. Nowy Testament
Jezus (pzn) nie był autorem Nowego Testamentu.
Autorami Nowego Testamentu nie byli ani uczniowie, ani
świadkowie Jezusa (pzn).
Ewangelie nie były rejestrowane wkrótce po Jezusie (pzn),
ponieważ pierwsi chrześcijanie mylnie oczekiwali na
powtórne przyjście Chrystusa w czasie ich życia. Dlatego też
pierwsza zarejestrowana Ewangelia według Marka została
napisana około roku 70 n.e.
12
27 ksiąg Nowego Testamentu zostało zatwierdzonych jako
uznane przez Kościół po prawie czterech wiekach, przez trzy
rady, które obradowały w latach 363 i 397 n.e.
Księgi Nowego Testamentu wybrane przez Kościół zostały
napisane w starym języku greckim, zamiast aramejskiego,
języka używany przez Jezusa (pzn).
Istnieją różne interpretacje starogreckiego języka Nowego
Testamentu przez różne wyznania chrześcijańskie.
Nowy Testament zawiera wiele sprzeczności (patrz rysunek 2
i nasza książka online zatytułowana „Odzyskaj Twoją
prawdziwą religię”, która jest dostępna na stronie:
http://www.islamic-invitation.com/book_details.php?bID=1790~~HEAD=dobj).
W Nowym Testamencie brakuje kilku ksiąg (rysunek 1) oraz
niektóre wersety zostały pominięte we współczesnych
przekładach (tabela 1).
Następnie Nowy Testament został uzupełniony innymi
tekstami. Na przykład, pierwszy Sobór Watykański (24
kwietnia 1870) zatwierdził uzupełnienia do tekstu Marka
(V.16: 9-20), Łukasza (22: 19b-20, 43-44) i Jana (7:53-8:11 ).
Te nowe wersy nie były obecne we wcześniejszych
rękopisach. Proszę zapoznać się z poniższymi źródłami:
https://www.biblegateway.com/passage/?search=John+7%3A53+&version=NIV
https://www.biblegateway.com/passage/?search=Luke+22%3A43%E2%80%9344&
version=NIV
https://www.biblegateway.com/passage/?search=Mark+16:9-20
https://en.wikipedia.org/wiki/Development_of_the_New_Testament_canon
Czy to możliwe, żeby natchniona Księga Boga, była obiektem
debat, sporów, pominięć i uzupełnień?
3.3. Opinie niektórych chrześcijańskich uczonych
Uczeni, którzy edytowali „New American Bible”, złożyli szereg
szczerych wyznań we wprowadzeniu do edycji z roku 2011. Poniżej
podsumowujemy niektóre z nich. Zdania napisane kursywą są
tłumaczeniem z wprowadzenia.
13
• „Biblia jest słowem Bożym i słowem człowieka”.
• „Niektórzy autorzy wybrali istniejące opowieści ludowe, a
nawet fabuły o bestiach, aby dojść do ich sedna sprawy”.
„I ujrzałem Bestię wychodzącą z morza, mającą dziesięć rogów i
siedem głów, a na rogach jej dziesięć diademów, a na jej głowach
imiona bluźniercze (Ap, 13: 1).
• „Święci autorzy przypisali Bogu sporo cech człowieka”. Jest to
„uwarunkowane czasem i kulturą".
• Ten, kto chwyta babilońskie dziecko i rzuca nim o skały w
Psalmie 137 (8-9) jest błogosławiony. „Uczucie, myśl, całkowity wers
jest inspirowany przez Boga, choć niekoniecznie jest to prawda
objawiona.”
„Córo Babilonu, niszczycielko, szczęśliwy, kto ci odpłaci za zło,
jakie nam wyrządziłaś! Szczęśliwy, kto schwyci i rozbije o skałę twoje
dzieci” (Psalm 137, 8-9).
• Opis niebios i ziemi, w Księdze Rodzaju, rozdział 1,
niekoniecznie jest opisem zgodnym z prawdą. Jest to uzależnione
od czasu i kultury, w której został on napisany.
• „Czytając ewangelie, należy odróżnić fakty historyczne od
opracowania teologicznego”.
• „Trudno jest powiedzieć, czy słowa lub powiedzenia
przypisywane Jezusowi są napisane dokładnie tak, jak mówił”.
• Genealogia Jezusa w Ewangelii według Mateusza (1:1-17) to
absolutnie nie jest prawdziwa genealogia.
14
Tabela 1: Przykłady wersów usuniętych ze współczesnych przekładów Biblii *.
Przekłady Bibli
Fragment NIV NASB NKJV REB HCS
B EXB
Mateusz
12:47 F F
Mateusz
17:21 F B F F B F
Mateusz
18:11 F B F F B F
Mateusz
23:14 F B F F B F
Marek 7:16 F B F F B F
Marek 9:44 F B F F B F
Marek 9:46 F B F F B F
Marek 11:26 F B F F B F
Marek 15:28 F B F F B F
B, w nawiasie (większość badaczy biblijnych twierdzi, że nie był częścią
oryginalnego tekstu); F, zaniechanie (odnotowane w przypisie).
*https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Biblr_verses_not_included_in_modern_t
ranslations#Other_English_translations
15
4. CZY CHRZEŚCIJAŃSTWO OPIERA SIĘ NA
NAUKACH JEZUSA?
Chrześcijanie myślą, że ich religia jest oparta na naukach Jezusa
(pzn). Jednakże nie jest to prawdą, ponieważ wiele z dzisiejszych
przekonań i praktyk chrześcijan nie jest opartych ani na Biblii, ani na
naukach i praktykach Jezusa (pzn).
4.1. Odchylenia w wierzeniach
Omówimy tylko trzy podstawowe koncepcje, które są
akceptowane przez większość chrześcijan, w tym przez Kościół
katolicki, protestancki i prawosławny. Pojęcia te to: uwolnienie od
Prawa Bożego, Trójca i grzech pierworodny.
4.1.1. Wolność od Prawa Bożego
Jak wspomniano wcześniej, stosowanie Prawa Bożego jest
bardzo ważne, już od chwili stworzenia Adama i Ewy. Bóg nakazał
im, aby nie jedli z pewnego zakazanego drzewa. Gdy nie posłuchali
Jego polecenia (prawa), oboje zostali ukarani za nieposłuszeństwo i
wysłani na ziemię.
Aby upewnić się, że ludzkość będzie zobowiązana do
przestrzegania Prawa Bożego. Bóg wysłał kolejnych proroków,
którzy kierowali ludzi do Prawa Bożego i nakazywali je przestrzegać.
Znaczenie przestrzegania Prawa Bożego wykazano w
następujących wersetach, zarówno ze Starego, jak i Nowego
Testamentu:
„Spodobało się Panu w Jego sprawiedliwości okazać wielkość i
wspaniałość Prawa.” (Iz, 42:21).
„Lecz łatwiej niebo i ziemia przeminą, niż żeby jedna kreska
miała odpaść z Prawa.” (Łk, 16:17).
„Zaprawdę. bowiem powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie
przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie,
aż się wszystko spełni.” (Mt, 5:18).
16
„Nie każdy, który Mi mówi: "Panie, Panie!", wejdzie do królestwa
niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w
niebie.” (Mt, 7:21).
Nie wystarczy znać prawo, lecz należy je stosować. Dlatego Jezus
(pzn) był zagniewany na uczonych w Piśmie i faryzeuszów, którzy
znali Prawo Boże, ale go nie stosowali. Jezus (pzn) uznał, że winni są
hipokryzji. Nawoływał swoich zwolenników do przestrzegania Prawa
Bożego, zarówno w działaniu jak i duchowo. Czy istnieje jakiś sens
obwiniania uczonych w Piśmie i faryzeuszów za ich hipokryzję w
odniesieniu do Prawa, jeżeli misja Jezusa miała na celu uwolnienie
ich od niego?
„(...) Tak i wy z zewnątrz wydajecie się ludziom sprawiedliwi, lecz
wewnątrz pełni jesteście obłudy i nieprawości.” (Mt, 23:25-28).
Jezus (pzn) powiedział również, że przestrzeganie Prawa jest
znakiem jego miłości: „Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać
moje przykazania.” (J, 14:15).
Starania Chrystusa (pzn), żeby jego zwolennicy byli przywiązani
do Prawa Bożego sprawiły, że choć był pełen miłości, przeklnął tych,
którzy nie stosowali go: „A ten tłum, który nie zna Prawa, jest
przeklęty.” (J, 7:49).
„«Przeklęty, kto nie trzyma się nakazów tego Prawa i nie
wypełnia ich». A cały lud powie: «Amen».” (Księga Powtórzonego
Prawa, 27:26).
„Ci, którym dano nieść Torę - a oni jej nie ponieśli - są podobni
do osła, który niesie księgi. Jakże zły jest przykład tych ludzi, którzy
za kłamstwo uznali znaki Boga! A Bóg nie prowadzi drogą prostą
ludzi niesprawiedliwych!” (Koran, 62:5).
Jak na ironię, Paweł nie tylko twierdził, że Chrystus wyzwolił
chrześcijan od Prawa Bożego, lecz także uważał, że Prawo Boże i
Jezusa Chrystusa (pzn) było przekleństwem dla nas.
Ponadto, jak wspomniano wcześniej, Paweł otwarcie twierdził,
że jego wersja chrześcijaństwa była lepsza od Jezusa.
17
„Albowiem grzech nie powinien nad wami panować, skoro nie
jesteście poddani Prawu, lecz łasce.” (Rz, 6:14).
„Albowiem prawo Ducha, który daje życie w Chrystusie Jezusie,
wyzwoliło cię spod prawa grzechu i śmierci.” (Rz, 8:2).
„Dlatego pominąwszy podstawowe nauki o Chrystusie
przenieśmy się do tego, co doskonałe, nie zakładając ponownie
fundamentu, jaki stanowią: pokuta za uczynki martwe i [wyznanie]
wiary w Boga (...).” (Hbr, 6:1).
„Natomiast na tych wszystkich, którzy polegają na uczynkach
Prawa, ciąży przekleństwo. Napisane jest bowiem: Przeklęty każdy,
kto nie wypełnia wytrwale wszystkiego, co nakazuje wykonać Księga
Prawa.” (Ga, 3:10).
„Z tego przekleństwa Prawa Chrystus nas wykupił - stawszy się za
nas przekleństwem, bo napisane jest: Przeklęty każdy, którego
powieszono na drzewie.” (Ga, 3:13).
Czy jest sens, aby twierdzić, że ktoś kocha Jezusa (pzn), a jednak
podąża za Pawłem, który uczył diametralnie innej religii, znoszącej
Prawo Boże?
Rysunek 2: Biblia jest pełna sprzeczności. Poniżej znajdują się tylko trzy
przykłady o ukrzyżowaniu Jezusa (pzn).
Jezusowi podano
do picia ocet (Mt,
7:48; Łk, 23:36; J,
19:29).
Podano mu wino i
mirrę (Mk, 15:23).
Szymon
Cyrenejczyk niósł
krzyż Jezusa (Mt,
27:32, Mk, 15:21,
Łk, 23:26).
Jezus niósł krzyż
sam (J, 19:17).
Obaj złoczyńcy
ukrzyżowani z
Jezusem kpili z
niego (Mt, 27:44).
Tylko jeden z nich
kpił z niego i był
skarcony przez
drugiego (Łk, 23:39-
42).
18
4.1.2. Doktryna o Trójcy
Według Trójcy, Bóg to trzy odrębne, wiecznie współistniejące i
równe osoby: Ojciec, Syn (Jezus Chrystus) i Duch Święty. Te trzy
osoby są różne, ale stanowią „jedną substancję, istotę i charakter.”
Koncepcja Trójcy była dyskutowana na kilku radach zanim
oficjalnie została przyjęta kilka wieków po Jezusie (pzn). W 325
roku Sobór Nicejski przyjął Trójcę i przekonanie, że Chrystus to
„Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, z samego Boga, zrodzony, a nie
stworzony, z jednej substancji z Ojcem”. W 381 roku Rada w
Konstantynopolu zdefiniowała i zatwierdziła „Ducha Świętego” jako
trzecią osobę Trójcy.
Zgodnie z Międzynarodową Standardową Encyklopedią
Biblijną, „Trójca” to termin z drugiego wieku i nigdzie nia ma go w
Biblii. Adam został stworzony i od tysięcy lat aż do nadejścia Jezusa
(pzn) nigdy nie było śladu Syna Boga i Boskiego Ducha Świętego jako
części Trójjedynego Boga. Wręcz przeciwnie, Bóg w całym Starym
Testamencie potwierdza, że On jest absolutnie Jeden. Ponadto
termin „Trójca” nie został wymieniony przez Jezusa (pzn) w
ewangeliach.
„Wy jesteście moimi świadkami - wyrocznia Pana - i moimi
sługami, których wybrałem, abyście mogli poznać i uwierzyć Mi,
oraz zrozumieć, że tylko Ja istnieję. Boga utworzonego przede Mną
nie było ani po Mnie nie będzie.” (Iz, 43:10).
„Jak możecie uwierzyć, skoro od siebie wzajemnie odbieracie
chwałę, a nie szukacie chwały, która pochodzi od samego Boga?” (J,
5:44).
„ A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego
Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa.” (J, 17:3).
Czy uważamy za prawdę to, co Bóg i Jezus powiedzieli o
absolutnej Jedności Boga, czy to, co Paweł czy Kościół mówi o Jego
potrójnej naturze?
19
„Oni wzięli swoich uczonych w piśmie i swoich mnichów za
panów, poza Bogiem, i Mesjasza, syna Marii. A rozkazano im
przecież czcić tylko Boga Jedynego. Nie ma boga, jak tylko On! Jakże
On bardziej godny jest chwały aniżeli to, co oni Jemu dodają jako
współtowarzyszy!” (Koran, 9:31).
Egipska trójca Hinduska trójca Grecka trójca Wikińska trójca
Rysunek 3: Przykłady trójjedynych bogów, które poprzedzały Trójcę.
4.1.3. Grzech pierworodny
Według Pawła, przez jednego człowieka (Adama), grzech
przyszedł na świat w postaci grzechu pierworodnego. Grzech
pierworodny istnieje w każdym potomku Adama, a cała rasa
ludzka dziedziczy go od samego momentu poczęcia.
„Albowiem jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka
wszyscy stali się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo Jednego
wszyscy staną się sprawiedliwymi.” (Rz 5:19).
W przeciwieństwie do tego, Koran uczy nas, że nie ma grzechu
pierworodnego, bo Bóg jest przebaczający, a Adam i Ewa okazali
skruchę i ich błąd został im wybaczony.
„Wtedy otrzymał Adam od swojego Pana pewne słowa i On
zwrócił się ku niemu. Albowiem On jest Przebaczający, Litościwy!”
(Koran, 2:37).
20
4.1.3.1. Grzech pierworodny jest innowacją
Zarówno islam jak i judaizm uczą, że ludzie rodzą się wolni od
grzechów. Sam Jezus (pzn) nie wspomniał nic na temat grzechu
pierworodnego. Doktryna grzechu pierworodnego została przyjęta
w drugim wieku przez Kościół i opiera się na naukach z listów
Pawła.
„Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć, a łaska przez Boga dana to
życie wieczne w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.” (Rz, 6:23).
„Przekazałem wam na początku to, co przejąłem: że Chrystus umarł
- zgodnie z Pismem - za nasze grzechy, że został pogrzebany, że
zmartwychwstał trzeciego dnia, zgodnie z Pismem.” (1 Kor, 15:3-4).
4.1.3.2. Grzech pierworodny jest sprzeczny z
naukami Jezusa
Jezus (pzn) nie wspomniał nic o grzechu pierworodnym Adama i
Ewy, ani nigdy nie wspomniał, że został wysłany by cierpieć i umrzeć
na krzyżu, aby odkupić nasz grzech pierworodny.
Następujący werset z Ewangelii według Jana został
zinterpretowany jako odniesienie do pierwotnego grzechu i
odkupienia.
„Nazajutrz zobaczył Jezusa, nadchodzącego ku niemu, i rzekł: Oto
Baranek Boży, który gładzi grzech świata.” (J, 1:29).
Jednak ten werset to słowa Jana Chrzciciela, a nie - Jezusa
(pzn). Ponadto, może być to zrozumiane w takim sensie, że
podobnie jak wszyscy prorocy, Jezus (pzn) został wysłany, aby
zgładzić grzechy ludzi, prowadząc ich ku Drodze Prostej do Boga.
Zgodnie z zasadą Boga, który posłał Jezusa (pzn), aby ją spełnił:
„(...) Syn nie ponosi odpowiedzialności za winę swego ojca ani ojciec -
za winę swego syna. Sprawiedliwość sprawiedliwego jemu zostanie
przypisana, występek zaś występnego na niego spadnie.” (Ez, 18:20).
21
Ponadto Jezus (pzn) podkreślał, że aby Bóg nam wybaczył, mamy
przebaczać innym.
„A kiedy stajecie do modlitwy, przebaczcie, jeśli macie co przeciw
komu, aby także Ojciec wasz, który jest w niebie, przebaczył wam
wykroczenia wasze.” (Mk, 11:25).
„Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam
przebaczy Ojciec wasz niebieski.” (Mt, 6:14).
„Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie
potępieni; odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone.” (Łk, 6:37).
Jeśli nasze grzechy zostały już odpuszczone przez ukrzyżowanie
Jezusa (pzn), to po co miałyby być później odpuszczane przez
Boga?
4.1.3.3. Grzech pierworodny sprzeczny z Łaską
Bożą
Według uczonych chrześcijańskich, Boża Sprawiedliwość
wymaga, że powinna istnieć kara jako zapłata za grzech. Dlatego
„Jezus (pzn) był oferowany jako przebłaganie za grzechy, tak że
zarówno sprawiedliwość i miłość Boga zostały utrzymane”. Jednak,
czy grzech pierworodny, urzeczywistnia Sprawiedliwość i Łaskę
Boga?
Chrześcijańscy uczeni uważają, że poza Kościołem nie ma
zbawienia, a więc ci, którzy nie są ochrzczeni, dorośli czy noworodki,
nie mogą cieszyć się zbawieniem.
Co więc by się stało z tymi wszystkimi ludźmi, którzy żyli przed
tysiącem lat, od Adama aż do przyjścia Jezusa Chrystusa (pzn), i jaka
jest sytuacja noworodków, które zmarły przed chrztem? Są
uprawnieni do łaski Bożej? Według Kościoła, odpowiedź brzmi:
„Nie”.
Choć Kościół sugeruje, że piekło noworodków jest złagodzoną
formą zwaną „limbo”, wciąż zostają one pozbawione Nieba.
Ponadto limbo niemowląt nie jest oficjalną doktryną Kościoła
22
katolickiego i nie jest akceptowane ani przez Kościoł prawosławny,
ani przez protestancki.
Z drugiej strony, Kościół prawosławny kładzie duży nacisk na
zmartwychwstałego Chrystusa, na wyzwolenie Adama i Ewy, i
innych prawych postaci ze Starego Testamentu, jak Abraham i
Dawid, z Hadesu (piekła). Niektórzy badacze uważają, że ci, którzy
zginęli jako wierzący przed ukrzyżowaniem Jezusa, przebywali w
miejscu, które nie jest niebem, ale i nie piekłem. To miejsce
nazywają „łonem Abrahama”. (koncept judaistyczny z okresu
Drugiej Świątyni).
Czy to jest sprawiedliwe wobec prawych ludzi, którzy żyli przed
Chrystusem, żeby byli pozbawieni łaski Bożej przez tysiące lat i byli
utrzymywani na łonie?
Grzech pierworodny, który opiera się na naukach filozoficznych
Pawła, jest sprzeczny z Bożą Wolą, Dobrocią, Sprawiedliwością i
Miłością. Jest na tyle okrutny, by pozbawić dzisiejsze nieochrzczone
noworodki Łaski Bożej i jest sprzeczny z nauczaniem Jezusa i
wszystkich innych proroków Bożych (pzn).
Dlatego, choć Paweł II miał być jednym z opiekunów pojęcia
grzechu pierworodnego, potępił go (patrz rysunek 4).
23
Rysunek 4: Cytat z Pawła II w książce „Przekroczyć próg nadziei”,
Random House, Inc., New York City, str. 228, z 1994 r.
„Grzech pierworodny to nie tylko naruszenie pozytywnego
nakazu Boga, ale, i przede wszystkim, naruszenie Woli Boga
wyrażonej w tym nakazie. Grzech pierworodny próbuje znieść
ojcostwo, niszcząc jego promienie, które przenikają stworzony
świat, poddając w wątpliwość prawdę o Bogu i pozostawiając
człowieka tylko w relacji Pan - sługa.”
4.2. Odchylenia w praktykach
Wiele religijnych rytuałów chrześcijaństwa zostało
wprowadzonych przez Kościół na długo po Jezusie (pzn). Te rytuały
są całkowicie niebiblijne i wprowadzone pod wpływem pogan
żyjących na terenie Cesarstwa Rzymskiego w Europie, Afryce i Azji.
Innymi słowy, Kościół podczas „chrystianizacji” wprowadził pewne
rytuały sąsiednich religii pogańskich, aby przyciągnąć pogan tak, jak
wykazano w poniższych przykładach.
Proszę zajrzeć także do naszej książki: http://www.islamicinvitation.
com/book_details.php?bID=1790~~HEAD=pobj.
4.2.1. Wyznanie grzechów przed kapłanem
Koncepcja spowiedzi grzechów przed kapłanem nie była
nauczana przez Jezusa (pzn) w Biblii. Bóg wybacza wszystkie grzechy
i mamy je wyznać bezpośrednio Jemu (1 J, 1:9). Bóg nie potrzebuje
pośredników między nami a Nim.
24
„Powiedz: "O słudzy moi, którzy wykroczyliście przeciwko sobie
samym, nie traćcie nadziei w miłosierdzie Boga! Zaprawdę, Bóg
przebacza grzechy w całości. Przecież On jest Przebaczający,
Litościwy!” (Koran, 39:53).
4.2.2. Wstawiennictwo świętych
Kościół prawosławny i rzymsko-katolicki propagują doktrynę
wstawiennictwa świętych.
Modlitwa do świętych, została zapożyczona od pogan, aby
przyciągnąć ich do chrześcijaństwa. Dlatego Kościół prostu zastąpił
rzymskich bogów pogańskich chrześcijańskimi świętymi.
Wstawiennictwo świętych nigdy nie zostało wymienione przez
Jezusa (pzn) i zaprzecza mu następujący werset z Biblii:
„Nie znajdzie się pośród ciebie nikt, kto by przeprowadzał przez
ogień swego syna lub córkę, uprawiał wróżby, gusła, przepowiednie
i czary; nikt, kto by uprawiał zaklęcia, pytał duchów i widma,
zwracał się do umarłych.” (Pwt, 18:10-11).
Logicznie rzecz biorąc, kto ma uprawnienia do mianowania
kogoś świętym? Ponadto, aby święty mógł usłyszeć wszystkie
modlitwy skierowane do niego, powinien posiadać atrybuty
wszechwiedzy i wszechobecności, z których oba czynią go
współtowarzyszem Boga.
Bóg jest blisko nas wszystkich i nie potrzebuje świętych jako
orędowników. On słyszy nasze modlitwy i przebacza nasze grzechy,
bez względu na to, jak są one liczne i ciężkie.
„A kiedy zapytają ciebie Moi słudzy o Mnie, to zaprawdę, Ja
jestem bliski! Odpowiadam na wezwanie każdego wzywającego,
kiedy Mnie wzywa; niech więc oni odpowiedzą na Moje wezwanie i
niech we Mnie uwierzą! Być może, oni pójdą drogą prawości!”
(Koran, 2:186).
25
4.2.3. Modlitwa do Marii
Katolicy i prawosławni modlą się do Marii jako Królowej Nieba i
Matki Bożej. To był zwyczaj pierwotnie praktykowany w czasach
rzymskich wobec bogini Izydy w Egipcie. Kult Izydy został połączony
z kultem Ozyrysa, jej męża, a wraz z ich syn Horusem tworzyli oni
trójcę starożytnego Egiptu na tysiące lat przed chrześcijańską
Trójcą.
Kult Izydy rozprzestrzenił się po grecko-rzymskim świecie
(rysunek 5). Na przykład, istniało coroczne rzymskie religijne święto
na cześć bogini Izydy obchodzone co najmniej do roku 416 naszej
ery. Aby przyciągnąć jej wiernych do chrześcijaństwa, Kościół
zastąpił ją Marią (pzn). Dlatego kult Marii nie jest biblijny - ma
korzenie w pogańskich, starożytnych praktykach egipskich i nigdy
nie był nauczany przez Jezusa (pzn).
Izyda karmiąca
Horusa
Izyda, Muzeum
Archeologiczne,
Ateny, Grecja
Izyda, Muzeum
Kapitolińskie,
Rzym, I wiek
n.e.
Rysunek 5: Kult Izydy rozprzestrzenił się po grecko-rzymskim
świecie.
4.2.4. Spożywanie ciała i krwi Chrystusa
W Eucharystii (Komunii Świętej, Wieczerza Pańska; sakrament
sakramentów), chrześcijanie spożywają chleb i wino, które
26
symbolizują ciało i krew Jezusa. Praktyka ta ma korzenie w
mitraizmie, który był popularną religią w Cesarstwie Rzymskim
między pierwszym i piątym wiekiem naszej ery.
Według mitraizmu, bóg Mitra był „obecny” w ciele i krwi byka, a
jego zwolennicy spożywali je, aby dostąpić zbawienia. Byk został
zastąpiony przez Jezusa Chrystusa (pzn), który jest uważany przez
chrześcijan za Boga wcielonego, a chleb i wino symbolizują jego
ciało i krew (rysunek 6).
Rysunek 6: Porównanie wizerunków Jezusa (powyżej) z Mitrą
(poniżej). Proszę zauważyć zdumiewające podobieństwa:
Ostatnia Wieczerza, noszenie jagnięcia, jazda na rydwanie
słoneczny. Nie odzwierciedlają one wpływu mitraizmu na
chrześcijaństwo?
27
4.2.5. Święta
Aby dojść do kompromisu z poganami tak, żeby stali się
chrześcijanami, Kościół przejął ich święta i dał im nowe,
chrześcijańskie nazwy.
1. Boże Narodzenie w noc przesilenia zimowego: Jezus urodził
się jesienią, a nie - w zimie. W zimie poganie obchodzili tzw.
Saturnalia, które były świętem narodzin ich niezwyciężonego boga
słońca, Sol Invictus. Przesilenie zimowe to również data urodzenia
pogańskiego boga Attisa i Mitry.
2. Wielkanoc w czasie wiosennej równonocy: poganie obchodzili
wówczas uroczystości na cześć bogini płodności Isztar.
3. Dzień Świętego Jana w czasie letniego przesilenia: przesilenie
letnie to czas, kiedy poganie obchodzili święto ognia Litha.
4. Wszyscy Święci w czasie jesiennej równonocy: równonoc to
czas festiwalu Dionizosa, Pomona (bogini Rzymu, owoców i
wzrostu) i festiwalu Avalon (festiwale wina i zbioru jabłek).
Czy chrześcijańskie święta i festiwale pogańskie pokrywają się
przez przypadek, czy były celowo zaplanowane przez Kościół?
5. PRZESTRZEGANIE ORYGINALNYCH NAUK
JEZUSA
Prawdą jest, że istniały tysiące oryginalnych zapisów ewangelii.
Kościół zniszczył większość z nich i wybrał tylko cztery ewangelie,
napisane dziesiątki lat po Jezusie, jako kanoniczne.
Niemniej jednak, istnieją wersety w tych czterech kanonicznych
ewangeliach, które nadal odzwierciedlają prawdziwą naturę Jezusa
(pzn) i jego oryginalnejgo przesłanie. Wersety te są spójne z
przekazem głoszonym przez wszystkich proroków Boga, którzy
poprzedzili Jezusa, i z przesłaniem Muhammada (pzn). W tej części
książki, postaramy się prześledzić niektóre z nich.
28
5.1. Bóg jest jeden
Jezus w kilku wersetach ewangelii podkreśla, że Bóg jest Jeden, a
nie – „Trójjedyny” tak, jak głosił Kościół.
„Jezus odpowiedział: Pierwsze jest: Słuchaj, Izraelu, Pan Bóg
nasz, Pan jest jeden.” (Mk, 12:29).
„A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego
Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa,” (J, 17:3).
„Jak możecie uwierzyć, skoro od siebie wzajemnie odbieracie
chwałę, a nie szukacie chwały, która pochodzi od samego Boga?” (J,
5:44).
„Powiedz: "Ja jestem tylko śmiertelnikiem, tak jak wy. Zostało mi
objawione, że Bóg wasz jest Bogiem Jedynym. Idźcie więc prosto ku
Niemu i proście Go o przebaczenie! I biada bałwochwalcom,”
(Koran, 41:6).
Rysunek 7: Gdyby Jezus (pzn) został wysłany do zniesienia Prawa Bożego
lub uwolnienia chrześcijan od niego, co było przedmiotem jego
codziennego nauczania w świątyni?
5.2. Spełnienie Prawa Bożego
Jezus (pzn) przestrzegał Prawa Bożego. Nauczał o nim w świątyni
i nakazał, by jego zwolennicy również go przestrzegali (patrz w
części 5.1).
29
Gdyby Jezus miał najmniejszy zamiar zniszczyć lub unieważnić
Prawo Boże, tak jak twierdził Paweł, dlaczego właśnie miałby je
zachować i uczyć przestarzałego Prawa?
„Przez dzień nauczał Jezus w świątyni (...).” (Łk, 21:37).
Ponieważ Jezus (pzn), podobnie jak wszyscy prorocy Boga, miał
szanować Prawo Boże, wyraźnie polecił swym naśladowcom
trzymać się go i nawet nie myśleć inaczej.
„Potem umieściliśmy ciebie na otwartej drodze rozkazu. Idź
więc po niej, lecz nie idź za namiętnościami tych; którzy nie
wiedzą.” (Koran, 45:18).
„Przecież mowa wierzących - kiedy oni są wzywani do Boga i
Jego Posłańca, aby rozsądził między nimi - jest taka: "Usłyszeliśmy i
jesteśmy posłuszni!" Tacy jak oni są szczęśliwi!” (Koran, 24:51).
„Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie
przyszedłem znieść, ale wypełnić.” (Mt, 5:17).
„A oto zbliżył się do Niego pewien człowiek i zapytał:
«Nauczycielu, co dobrego mam czynić, aby otrzymać życie
wieczne?» Odpowiedział mu: «Dlaczego Mnie pytasz o dobro?
Jeden tylko jest Dobry. A jeśli chcesz osiągnąć życie, zachowaj
przykazania».” (Mt, 19:16-17).
Koran stwierdza, że Jezus Chrystus (pzn) został wysłany w celu
potwierdzenia Prawa Bożego, tak jak i prorok Muhammad (pzn).
„Ja przychodzę potwierdzić prawdziwość tego, co było przede
mną w Torze, i aby uczynić dla was dozwolonym część tego, co wam
było zakazane. Przyszedłem do was ze znakiem pochodzącym od
waszego Pana. Bójcie się Boga i słuchajcie mnie!” (Koran, 3:50).
„Kiedy zdecydował Bóg i Jego Posłaniec jakąś sprawę, to nie
godzi się ani wierzącemu, ani wierzącej, aby mieli inny wybór w tej
sprawie. A kto nie słucha Boga i Jego Posłańca, ten zbłądził w
sposób oczywisty.” (Koran, 33:36).
30
5.3. Jezus był prorokiem Boga
Wszyscy prorocy zostali wysłani przez Boga, aby poprowadzić
ludzi ku Prostej Drodze. Jezus (pzn) został wysłany jako prorok, aby
poprowadzić zagubione owce synów Izraela. Dlatego ludzie w
swoim czasie rozpoznali go jako proroka Boga.
„Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto słucha słowa mego i
wierzy w Tego, który Mnie posłał, ma życie wieczne i nie idzie na
sąd, lecz ze śmierci przeszedł do życia.” (J, 5:24).
„I powątpiewali o Nim. A Jezus rzekł do nich: «Tylko w swojej
ojczyźnie i w swoim domu może być prorok lekceważony».” (Mt,
13:57).
„A tłumy odpowiadały: «To jest prorok, Jezus z Nazaretu w
Galilei».” (Mt, 21:11).
„A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego
Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa.” (J,17: 3).
„Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Sługa nie jest większy od
swego pana ani wysłannik od tego, który go posłał.” (J, 13:16).
W kolejnych wersetach Jezus (pzn) podkreślił, że słowa, które
przekazuje to są słowa Boga, a nie jego. Czy to nie jest zadanie
proroka?
„Kto Mnie nie miłuje, ten nie zachowuje słów moich. A nauka,
którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca.” (J,
14:24).
„Mesjasz, syn Marii, jest tylko posłańcem, tak jak już przed nim
byli posłańcy; a jego Matka była kobietą świętą. Oni oboje
przyjmowali pożywienie. Popatrz, jak wyjaśniamy im znaki! Popatrz,
jak oni potem się odwracają!” (Koran, 5:75).
„My posłaliśmy ich śladami Jezusa, syna Marii, potwierdzającego
prawdziwość tego, co było przed Nim w Torze; i Jemu daliśmy
Ewangelię, w której jest przewodnictwo i światło, będącej
31
potwierdzeniem tego, co było przed nią, i jako przewodnictwo i
napomnienie dla ludzi bogobojnych.” (Koran, 5:46).
5.4. Jezus był człowiekiem wybranym przez Boga
Jezus był człowiekiem wybranym przez Boga.
„Mężowie izraelscy, słuchajcie tego, co mówię: Jezusa
Nazarejczyka, Męża, którego posłannictwo Bóg potwierdził wam
niezwykłymi czynami, cudami i znakami, jakich Bóg przez Niego
dokonał wśród was, o czym sami wiecie.” (Dz, 2:22).
„Ja sam z siebie nic czynić nie mogę. Tak, jak słyszę, sądzę, a sąd
mój jest sprawiedliwy; nie szukam bowiem własnej woli, lecz woli
Tego, który Mnie posłał.” (J, 5:30).
„Powiedz: "Czy wśród waszych współtowarzyszy jest taki, który
prowadzi prosto ku prawdzie?" Powiedz: "To Bóg prowadzi drogą
prostą ku prawdzie. Czyż więc ten, kto prowadzi drogą prostą ku
prawdzie, nie zasługuje bardziej na to, by postępować za nim, niż
ten, który nie prowadzi drogą prostą, ale sam jest prowadzony? Cóż
więc z wami? Jak sądzicie?” (Koran, 10:35).
„Mesjasz, syn Marii, jest tylko posłańcem, tak jak już przed nim
byli posłańcy; a jego Matka była kobietą świętą. Oni oboje
przyjmowali pożywienie. Popatrz, jak wyjaśniamy im znaki! Popatrz,
jak oni potem się odwracają!” (Koran, 5:75).
„Zaprawdę, Jezus jest u Boga jak Adam: On stworzył go z prochu,
a następnie powiedział do niego: "Bądź!" - i on jest.” (Koran, 3:59).
5.5. Jezus nie był boski
5.5.1. „Ojciec jest większy niż ja”
„(...) idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie.” (J, 14:28).
„Jezus mu rzekł: Czemu nazywasz Mnie dobrym? Nikt nie jest
dobry, tylko sam Bóg.” (Mk, 10:18).
32
„Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich. I nikt nie
może ich wyrwać z ręki mego Ojca.” (J, 10:29).
„Zaprawdę, Bóg jest moim Panem i waszym Panem! Czcijcie Go!
To jest droga prosta!” (Koran, 19: 36).
5.5.2. Jezus był sługą Boga
„Bóg naszych ojców, Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba, wsławił
Sługę swego, Jezusa, wy jednak wydaliście Go i zaparliście się Go
przed Piłatem, gdy postanowił Go uwolnić.” (Dz, 3,13).
„Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Sługa nie jest większy
od swego pana ani wysłannik od tego, który go posłał.” (J, 13:16).
„Oto mój Sługa; którego wybrałem, Umiłowany mój, w którym
moje serce ma upodobanie. Położę ducha mojego na Nim, a On
zapowie prawo narodom.” (Mt, 12:18).
Czy Bóg wybierałby samego siebie lub Swego „Wiecznego Syna”
jako sługę, czy bardziej logicznie wybrałby Swych proroków, aby byli
Jego sługami?
5.5.3. Jezus nie miał wiedzy i władzy
„Lecz o dniu owym lub godzinie nikt nie wie, ani aniołowie w
niebie, ani Syn, tylko Ojciec.” (Mk, 13:32).
„Nie mówiłem bowiem sam od siebie, ale Ten, który Mnie
posłał, Ojciec, On Mi nakazał, co mam powiedzieć i oznajmić.” (J,
12:49).
Jeśli Jezus (pzn) były boski to dlaczego nie ma wiedzy i władzy?
5.5.4. Boskość Jezusa opiera się na fałszywych
spekulacjach
Chrześcijańscy uczeni twierdzą, że niektóre wersy w ewangelii
oznaczają boskość i wieczność Jezusa (pzn).
33
„Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było
Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a
bez Niego nic się nie stało, co się stało.” (J, 1:1-3).
„A teraz Ty, Ojcze, otocz Mnie u siebie tą chwałą, którą miałem u
Ciebie pierwej, zanim świat powstał.” (J, 17: 5).
"Ja i Ojciec jedno jesteśmy" (J, 10:30).
Słowa pierwszych wersów (J, 1:1-3) to stwierdzenia Jana, a nie
Jezusa (pzn). Jan nie był apostołem, ani nawet świadkiem Jezusa
(pzn). Napisał swoją ewangelię w około 100 lat po Jezusie i istnieje
możliwość, że był pod wpływem Listów Pawła, które poprzedzały
jego ewangelię.
Ponadto oryginalne pisma Jana nie są dostępne, a zatem istnieje
możliwość, że „fałszywe pióro”, o którym mowa u Jeremiasza (8:8),
mogło zmanipulować te wersy. Może to być potwierdzone przez
fakt, że Jan w innych wersach wyraźnie stwierdza, że Bóg jest Jeden
(J, 5:44 i 17: 3 w punkcie 5.1).
Drugi wers może oznaczać, że Bóg otoczył chwałą Jezusa tak, jak
to uczynił ze wszystkimi swoimi prorokami (pzn) już wówczas, gdy
zamierzał stworzyć ludzkość i świat.
Trzeci wers (J, 10:30) może sugerować, że Jezus (pzn) jest
jednym z celów Boga, ponieważ głosił Prostą Ścieżkę Boga. Dlatego
Jezus powiedział: „aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we
Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat
uwierzył, żeś Ty Mnie posłał.” (J, 17:21). Zdecydowanie „jeden” w
tym wersecie oznacza „jeden z celów”.
„Nie uwierzyli ci, którzy powiedzieli: "Zaprawdę, Bóg - to Mesjasz,
syn Marii!" A Mesjasz powiedział: "Synowie Izraela! Czcijcie Boga,
mojego Pana i waszego Pana!" Oto, zaprawdę, kto daje Bogu
współtowarzyszy, temu Bóg zabronił wejścia do Ogrodu! Jego
miejscem schronienia będzie ogień. A niesprawiedliwi nie będą
mieli żadnych pomocników!” (Koran, 5:72).
34
5.6. Cuda Jezusa zostały wykonane przez Wolę
Boga
To była Wola Boga, by Jezus uczynił swoje cuda. Dlatego Marek
(8:22-26) mówi nam, że nie był w stanie całkowicie uzdrowić
niewidomego za pierwszym razem. Czy Bóg i Syn Boży nie
uzdrowiłby niewidomego od razu?
„A jeśli Ja palcem Bożym wyrzucam złe duchy, to istotnie
przyszło już do was królestwo Boże.” (Łk, 11:20).
„Lecz jeśli Ja mocą Ducha Bożego wyrzucam złe duchy, to
istotnie przyszło do was królestwo Boże.” (Mt, 12:28).
„Mężowie izraelscy, słuchajcie tego, co mówię: Jezusa
Nazarejczyka, Męża, którego posłannictwo Bóg potwierdził wam
niezwykłymi czynami, cudami i znakami, jakich Bóg przez Niego
dokonał wśród was, o czym sami wiecie,” (Dz, 2:22).
„On nauczy go Księgi i mądrości, Tory i Ewangelii i uczyni go
posłańcem do synów Izraela: "Przyszedłem do was ze znakiem od
waszego Pana. Ja utworzę wam z gliny postać ptaka i tchnę w niego,
i on stanie się ptakiem. Ja uzdrowię chorego i trędowatego i ożywię
zmarłych - za zezwoleniem Boga. Ja wam opowiem, co jecie i co
gromadzicie w waszych domach. Zaprawdę, w tym jest znak dla
was, jeśli jesteście wierzącymi!” (Koran, 3: 48-49).
Jezus (pzn) przyznał, że był w stanie czynić cuda z pomocą Boga,
a nie dlatego, że sam był boski. Co ciekawe, to było oczywiste dla
tych, którzy uczestniczyli w jego cudach, że był człowiekiem
wybranym przez Boga (Dz, 2:22), a nie Bogiem lub Synem Boga.
5.7. Każdy jest odpowiedzialny za swoje własne
czyny
Według dzisiejszego chrześcijaństwa, Jezus cierpiał, umarł, został
pogrzebany, zstąpił do piekieł, i powstał z martwych, w celu
obdarzenia życiem wiecznym i odpuszczeniem grzechów tych,
którzy w niego wierzą.
