Mga Artikulo




Ang mga Kaasalan sa Islam


Ang papuri ay ukol kay Allah at ang pagbabati at ang


pagpapala ay ukol sa Sugo ni Allah.1 Pinupuri natin si


Allah na nagkaloob sa atin ng pagpapala ng Islam, nagudyok


sa atin na magkaroon ng marangal na mga


kaasalan at naghanda para roon ng malaking gantimpala.


Ang pagkakaroon ng mga marangal na mga kaasalan ay


isa sa mga katangian ng mga propeta at mga matuwid na


tao. Sa pamamagitan nito ay umaangat ang antas ng tao.


Inilarawan ni Allah ang Kanyang Propetang si


Muhammad (SAS) sa pamamagitan ng isang talata ng


Qur’an na nagbibigay-buod sa taglay nitong mga


magandang kaasalan. Sinabi Niya (68:4):2


1 Allah: Ang pansariling pangalan ng Panginoong Diyos sa wikang


Arabe. Ito ay isang pangngalang pantangi at hindi pangngalang


pambalana, kaya ang mga panandang gagamitin sa pagtukoy sa


pangalang Allah ay SI, NI at KAY at hindi ANG, NG at SA. Samakatuwid


ang tama ay sabihing: SI Allah, NI Allah at KAY Allah. Ito


ang paninindigan ng pinakamataas na awtoridad sa wikang Filipino,


ang Komisyon sa Wikang Filipino; at ito rin ang paninindigan ng


Ministry of Islamic Affairs sa Saudi Arabia.


2 Ang mga talata ng Qur’an o mga Hadíth na sinipi rito ay


salin mula sa wikang Arabe ng kahulugan ng Salita ni Allah o ng


salita ni Propeta Muhammad (SAS), ayon sa kakayahan ng


tagapagsalin.


Ang mga Kaasalan sa Islam


4


] ﴿ وإنك لعلى خلق عظيم ﴾ ]القلم: 4


“Tunay na ikaw (Muhammad) ay talagang


nagtataglay ng dakilang kaasalan.”


Ang kagandahan ng asal ay nagreresulta ng


pagmamahalan at pagkakapalagayang-loob. Ang


kasagwaan ng kaasalan naman ay nagbubunga ng


pagkakamuhian at pagkakainggitan. Ang epekto ng


magandang kaasalan ay malinaw rito sa mundo at sa


Kabilang-buhay para sa sinumang naging maganda ang


kanyang kaasalan at pinagbuklod ni Allah sa kanya ang


pangingilag sa pagkakasala at ang kagandahan ng


kaasalan. Nagsabi ang Sugo (SAS):


أكثر ما يدخل الناس الجنة تقوى الله وحسن الخلق


“Ang pinakamadalas na magpapapasok sa mga tao sa


Paraiso ay ang pangingilag sa pagkakasala kay Allah


at ang kagandahan ng kaasalan.”


(Itinala ito nina Imám at-Tirmidhí at Imám al-Hámik)


Ang kagandahang asal ay ang kasayahan ng mukha,


ang pagkakaloob ng nakabubuti, at ang pagpipigil sa


pamiminsala sa mga tao. Kalakip din nito ang


umaalinsabay sa isang tunay na Muslim na kagandahan


ng pananalita, pagpipigil at pagkukubli ng galit, at


pagtitiis sa kapinsalaan. Nagsabi nga ang Sugo (SAS):


بعثت لأتمم مكارم الأخلاق


Ang mga Kaasalan sa Islam


5


“Ipinadala ako upang aking lubusin ang marangal ng


mga kaasalan.”


(Itinala ito nina Imám Ahmad, Imám al-Bayhaqí at Imám


al-Hámik)


Nagtagubilin ang Propeta (SAS) kay Abú Hurayrah sa


pamamagitan ng sinabi niyang ito:


يا أبا هريرة، عليك بحسن الخلق


“O Abú Hurayrah, kailangang magkaroon ka ng


magandang kaasalan.”


Nagsabi si Abú Hurayrah: “At ano po ang magandang


kaasalan, O Sugo ni Allah?” Nagsabi siya:


تصل من قطعك، وتعفو عمن ظلمك، وتعطي من حرمك.


“Pananatilihin mo ang kaugnayang pangkamag-anak


sa pumutol niyon sa iyo, pagpapaumanhinan mo ang


naniil sa iyo, at bibigyan mo ang nagkait sa iyo.”


(Isinalaysay ito ni Imám al-Bayhaqí)


Tingnan mo kapatid na Muslim ang malaking epekto


at ang masaganang gantimpala sa kapuri-puring


katangiang ito sapagkat nagsabi ang Sugo (SAS):


إن الرجل ليدرك بحس خلقه درجة الصائم القائم


“Tunay na ang tao ay talagang hahantong, sa


pamamagitan ng kagandahan ng kaasalan niya, sa


Ang mga Kaasalan sa Islam


6


antas ng isang nag-aayuno [sa maghapon] at


nagdarasal [sa gabi].”


(Isinalaysay ito ni Imám Abú Dáwud.)


Ibinilang din ng Sugo (SAS) na ang kagandahan ng


kaasalan ay bahagi ng kaganapan ng Pananampalataya


dahil nagsabi siya:


أكمل المؤمنين إيمانا أحسنهم خلقا


“Ang pinakaganap sa mga mananampalataya sa


pananampalataya ay ang pinakamaganda sa kanila


sa kaasalan.”


Pagbulay-bulayan mo kapatid ang sabi ng Sugo


(SAS):


أحب الناس إلى الله أنفعهم، وأحب الأعمال عند الله  عز وجل 


سرور تدخله على مسلم، أو تكشف عنه كربة، أو تقضي دينا، أو


تطرد عنه جوعا، ولأن أمشي مع أخي المسلم في حاجة أحب إلي من


أن أعتكف في المسجد شه ر ا.


“Ang pinakanaiibigan ni Allah sa mga tao ay ang


pinakanapakikinabangan sa kanila. Ang


pinakanaiibigan sa mga gawai para kay Allah na


makapangyarihan at kapita-pitagan ay lugod na


ipapasok mo sa isang Muslim o magpapawi ka sa


kanya ng pighati o mag-aalis ka sa kanya ng


Ang mga Kaasalan sa Islam


7


pagkakautang o magtatataboy ka ng gutom palayo sa


kanya. At na maglakad ako kasama ng aking kapatid


na Muslim dahil sa isang pangangailangan ay higit


na kaibig-ibig sa akin kaysa sa manatili ako sa masjid


nang isang buwan.” (Isinalaysay ito ni Imám at-


Tabrání.)


Kapatid na Muslim, ang kaaya-aaya at malumanay na


pananalitang sasabihin mo ay ipagkakamit mo ng


gantimpala at magiging isang kawanggawa mo dahil


nagsabi ang Sugo (SAS):


والكلمة الطيبة صدقة


“Ang mabuting pananalita ay kawanggawa.”


(Isinalaysay ito nina Imám al-Bukhárí at Imám Muslim.)


Ang lahat ng iyon ay dahil sa ang mabuting pananalita


ay may kapuri-puring epekto. Ito ay nagpapalapit sa mga


puso, makapagpapaibig sa mga tao, at nag-aalis ng


pagkakalayuan ng loob.


Ang mga utos ng Propeta (SAS) hinggil sa


paghihimok na magkaroon ng magandang kaasalan at


magtiis sa pasakit ay marami. Ang ilan sa mga ito ay ang


sabi ng Sugo (SAS):


اتق الله حيثما كنت، واتبع السيئة الحسنة تمحها،


وخالق الناس بخلق حسن.


Ang mga Kaasalan sa Islam


8


“Mangilag kang magkasala kay Allah saan ka man


naroon. Pasundan mo ang masamang gawa ng


mabuting gawa na papawi roon. Pakitunguhan mo


ang mga tao ng magandang asal.”


(Isinalaysay ito ni Imám at-Tirmidhí.)


Kapag ang magandang asal ng isang Muslim ay


nananatili sa kanya sa lahat ng pook at sandali,


mapapamahal siya sa mga tao at mapapalapit sa kanila sa


bawat landas na tatahakin niya at sa bawat pook na


pupuntahan niya. Pati na ang isang subo na isinusubo niya


sa bibig ng kanyang maybahay ay ginagantimpalaan iyon


sa Islam. Nagsabi ang Sugo (SAS):


وإنك مهما أنفقت من نفقة فهي صدقة،


حتى اللقمة ترفعها إلى في امرأتك.


“Tunay na ang anumang ginugol mo na dapat


gugulin, iyon ay kawanggawa: pati na ang sansubo


na isinusubo mo sa bibig ng iyong maybahay.”


(Isinalaysay ito ni Imám al-Bukhárí.)


Mahal na kapatid, ang mga mananampalataya ay mga


magkakapatid. Kinakailangan sa isang Muslim na ibigin


niya para sa kanyang kapatid ang naiibigan niya para sa


kanyang sarili. Tingnan mo ang naiibigan ng sarili mo at


ipagkaloob mo rin sa kapatid mong Muslim at ang


kinasusuklaman mo ay ilayo mo sa kanya. Kaingat ka sa


panlalait sa sinumang naniniwala kay Allah bilang


Ang mga Kaasalan sa Islam


9


Panginoon, sa Islam bilang relihiyon at kay Muhammad


(SAS) bilang Sugong Propeta. Nagbabala na ang Sugo


(SAS) hinggil doon sa pamamagitan ng sinabi niya:


بحسب امرئ من الشر أن يحقر أخاه المسلم.


“Sapat na sa isang tao bilang kasamaan na hamakin


niya ang kapatid niyang Muslim.”


(Isinalaysay ito ni Imám Muslim.)


Kapatid na Muslim, mayroong madaling daan at


magaang pagsamba sa bawat sandali. Nagsabi ang Sugo


(SAS) kay Abú ad-Dardá’:


ألا أدلك على أيسر العبادات وأهونها على البدن؟


“Nais mo bang ituro ko sa iyo ang pinakamadali sa


mga pagsamba at ang pinakamagaan sa mga ito sa


katawan?”


Nagsabi si Abú ad-Dardá’: “Opo, Sugo ni Allah.” Kaya


nagsabi siya:


عليك بالصمت، وحسن الخلق، فإنك لن تعمل مثلها.


“Kailangang palagi kang tumahimik at magkaroon


ng magandang kaasalan sapagkat tunay na ikaw ay


hindi na makagagawa ng tulad ng mga ito.”


Ang gantimpala ng mananampalataya sa kagandahan


ng kanyang kaasalan ay katumbas ng gantimpala ng isang


mananampalataya na nagdarasal sa buong magdamag at


Ang mga Kaasalan sa Islam


10


nag-aayuno sa buong maghapon. Samakatuwid ang isang


mananampalataya, gaya nga ng sinasabi ng Sugo (SAS)


ay:


ل ي درك بحس خلقه درجة الصائم القائم


“talagang hahantong, sa pamamagitan ng


kagandahan ng kanyang kaasalan, sa antas ng isang


nag-aayuno [sa maghapon] at nagdarasal [sa gabi].”


Alinsuod sa pananaw na ito, ang kagalang-galang na


Sahábí na si Abú Dardá‘ (RA) ay nagsabi noon: “Ang


taong Muslim ay [maaaring] nagpapaganda ng kaasalan


niya hanggang sa papasukin siya ng kagandahan ng


kaasalan niya sa Paraiso at [maaaring] nagpapapangit ng


kaasalan niya hanggang sa papasukin siya ng kapangitan


ng kaasalan niya sa Impiyerno.”


Ang mga Kaasalan sa Islam


11


Ang mga Tanda ng Kagandahan


ng Kaasalan


Natipon ang mga tanda ng kagandahan ng kaasalan sa


sumusunod na ilang mga katangian: dapat ang tao ay


madalas sa pagsasaalang-alang sa kahihiyan, hindi


namiminsala hanggat maaari, matuwid, tapat sa


pananalita, kaunti sa salita, marami sa gawa, kaunti sa


mga pagkakamali, kaunti sa mga walang kabuluhang


salita, mabuti, mapagpanatili ng kaugnayan sa mga


kamag-anak, matiisin (o pasensyoso), mapagtanaw ng


utang na loob, malugurin, matimpiin, malinis sa


pamumuhay, mahabagin, hindi palamura, hindi


mapanglait, hindi tsismoso, hindi mapanglibak, hindi


mapusok (padalus-dalos), hindi mapagtanim ng galit,


hindi maramot, hindi mainggitin, masayahin, matuwain,


nagmamahal alang-alang kay Allah, nasisiyahan alangalang


kay Allah at nagagalit alang-alang kay Allah.


Ang taong may magandang kaasalan ay nagtitiis sa


pamiminsala ng mga tao at naghahanap palagi para sa


kanila ng maaaring maidahilan sa ginawa nila na mga


kamalian. Nagsisikap siya nang labis sa pag-iwas na


subaybayan ang mga kamalian nila at hanapin ang mga


kapintasan nila. Ang tunay na mananampalataya ay hindi


maaari, sa anumang kalagayan, na masama ang kaasalan.


Ang Propeta (SAS) ay nagbibigay-diin noon sa


maraming pagkakataon sa kahalagahan ng kagandahan ng


kaasalan at sa bigat ng gantimpalang tatamuhin ng


Ang mga Kaasalan sa Islam


12


nagtataglay ng magandang mga kaasalan. Ayon sa sinabi


ni Usámah ibnu Sharík: Kami noon ay nakaupo sa tabi ng


Sugo ni Allah (SAS) nang puntahan siya ng mga tao.


Pagkatapos ay nagsabi sila: “Sino ang pinakaibig ni


Allah sa mga lingkod ni Allah?” Nagsabi siya (SAS):


أحسنهم أخلاقا


“Ang pinakamaganda sa kanila sa kaasalan.”


(Itinala ito ni Imám at-Tabrání.)


Ayon naman sa sinabi ni ‘Abdulláh ibnu ‘Umar (RA):


Narinig ko ang Sugo ni Allah (SAS) na nagsasabi:


ألا أخبركم بأحبكم إلي، وأقربكم مني مجلسا يوم القيامة؟


“Ninanais bang ipabatid ko sa inyo ang pinakaibig ko


sa inyo at ang pinakamalapit sa inyo mula sa akin sa


upuan sa Araw ng Pagkabuhay?”


Nagsabi sila: ‘Opo, o Sugo ni Allah.’ Nagsabi siya:


أحسنكم خلقا


“Ang pinakamaganda sa inyo sa kaasalan. ”


(Itinala ito ni Imám Ahmad.)


Nagsabi pa ang Sugo (SAS):


ما من شيء أثقل في ميزان العبد يوم القيامة من خلق حسن…


Wala nang bagay na higit na mabigat sa timbangan


ng [mga gawa ng] tao sa Araw ng Pagkabuhay kaysa


sa kagandahan ng kaasalan.


Ang mga Kaasalan sa Islam


13


Ang mga Kaasalan ng Sugo (SAS)


Ang Sugo ni Allah (SAS), sa gitna ng kanyang mga


Kasama, ay isang mataas na halimbawa para sa


kaaasalang ipinangangaral niya. Itinatanim niya sa gitna


ng kanyang mga Kasama ang mataas na kaasalan sa


pamamagitan muna ng pagsasabuhay niya bago niya


itinatanim ito sa pamamagitan sinasabi niya na mga


karunungan at mga pangaral.


Ayon sa sinabi ni Anas (RA): “Pinaglingkuran ko ang


Sugo ni Allah nang sampung taon. Sumpa man kay


Allah, hindi siya nakapagsabi sa akin kailanman ng isang


pabalang na salita at hindi rin siya nagsabi sa isang bagay


[na nagawa ko], ‘Bakit mo ginawa ang ganyan? Bakit


hindi mo gawin ang ganyan?’ ” (Isinalaysay ito ni Imám


Muslim.)


Ayon pa rin sa sinabi ni Anas (RA): “Naglalakad ako


noon kasabay ng Propeata (SAS) na nakasuot ng balabal


na magaspang ang kuwelyo. Naabutan siya ng isang


Arabeng taga-disyerto at hinaltak siya nito nang malakas


na pagkakahatak sa leeg hanggang sa nakita ko ang


ibabaw ng balikat ng Sugo ni Allah (SAS). Bumakat na


rito ang kuwelyo ng balabal dahil sa lakas ng


pagkakahaltak. Pagkatapos ay nagsabi ito: “O


Muhammad, mag-utos ka na bigyan ako mula sa


kayamanan ni Allah na nasa iyo!” At nilingon ito ng


Sugo ni Allah (SAS), tumawa siya at nag-utos siya na


Ang mga Kaasalan sa Islam


14


bigyan ito ng kaloob. (Isinalaysay ito ni Imám al-


Bukhárí.)


May nagtanong kay ‘Á’ishah, ang maybahay ng


Propeta (SAS): “Ano ang ginagawa niya (Propeta) noon


sa bahay niya?” Nagsabi ito: “Siya noon ay nasa


paglilingkod ng kanyang mag-anak at kapag dumating


ang [oras ng] Saláh ay nagsasagawa siya ng wudú‘ at


nagpupunta sa saláh.” (Isinalaysay ito ni Imám Muslim.)


Ayon naman sa sinabi ni ‘Abdulláh ibnu al-Hárith:


“Wala akong nakita isang [tao na] higit na palangiti


kaysa sa Sugo ni Allah.” (Isinalaysay ito ni Imám al-


Tirmidhí.)


Ang nalalaman sa ilan sa mga katangian ng Sugo


(SAS) na siya ay mapagbigay na hindi nagmamaramot,


matapang na hindi tumatalikod kailanman sa


katotohanan, makatarungan na hindi lumalabag


kailanman sa katarungan sa paghahatol, at matapat na


mapagkakatiwalaan sa buong buhay niya. Ayon sa sinabi


ni Jábir (SAS): “Hindi nahilingan ang Propeta (SAS) at


nagsabi siya ng hindi.”


Nakikipagbiruan siya noon sa kanyang mga Kasama,


nakikihalubilo siya sa kanila, nakikipaglaro siya sa mga


anak nila at pinauupo niya ang mga ito sa kanyang


kandungan, tinutugon niya ang paanyaya, dinadalaw niya


ang maysakit, at tinatanggap niya ang dahilan ng


nagdadahilan. Tinatawag niya ang kanyang mga Kasama


sa pinakaibig nilang mga pangalan nila. Hindi niya


sinasabat ang sinuman sa pananalita nito.


Ang mga Kaasalan sa Islam


15


Ayon sa sinabi ni Abú Qatádah (RA): Nang dumating


ang lupong kumakatawan sa Najáshí (Hari ng Ethiopia)


ay tumayo siya upang paglingkuran sila. Kaya nagsabi sa


kanya ang kanyang mga lingkod: “Makasasapat na po


kami para sa iyo.” Kaya nagsabi naman siya:


إنهم كانوا لأصحابنا مكرمين، وإني أحب أن أؤكافئهم.


“Tunay na sila ay mga mapagbigay sa ating mga


Kasama at tunay na ibig kong gantihan sila.”


At nagsabi pa siya:


إنما أنا عبد آكل كما يأكل العبد، وأجلس كما يجلس العبد.


“Ako ay isang lingkod lamang; kumakain ako tulad


ng pagkain ng lingkod at umuupo ako tulad ng pagupo


ng lingkod.”


Sumasakay siya sa asno, dumadalaw siya sa mga


dukha at nakikiupo siya sa mga maralita.


Ang mga Kaasalan sa Islam


16


Ang Katapatan


Tunay na ang isang totoong Muslim ay tapat sa


kanyang Panginoon at sa lahat ng tao. Sa lahat ng sandali


ay tapat sa kanyang pananalita at tapat sa kanyang mga


gawain. Nagsasabi si Allah (9:119):


] ﴿ يا أيها الذين آمنوا اتقوا الله وكونوا مع الصادقين ﴾ ]التوبة: 119


“O mga sumampalataya, mangilag kayong


magkasala kay Allah at maging kasama kayo ng


mga matapat.”


Ayon naman sa sinabi ni ‘ ء’ishah (RA): “Walang


kaasalang higit na kinamumuhian ng Sugo ni Allah


(SAS) kaysa sa pagsisinungaling…” (Itinala ito ni Imám


Ahmad.)


May isang nagtanong sa Sugo ni Allah (SAS): “Ang


mananampalataya ba ay maaaring maging duwag?”


Nagsabi siya: “Oo.” May nagsabi sa kanya: “Ang


mananampalataya ba ay maaaring maging maramot?”


Nagsabi siya: “Oo.” May nagsabi sa kanya: “Ang


mananampalataya ba ay maaaring maging sinungaling?”


Nagsabi siya: “Hindi.” (Isinalaysay ito ni Imám Málik.)


Ang pagsisinungaling tungkol sa relihiyon ay


kabilang sa pinakamasagwa sa mga masamang gawain at


ito rin ang pinakamatindi sa mga uri ng pagsisinungaling.


Ang gantimpala nito ay ang Impiyerno sapagkat ang sabi


ng Sugo (SAS):


Ang mga Kaasalan sa Islam


17


من كذب علي متعمدا فليتبوأ مقعده من النار.


“Ang sinumang magsinungaling tungkol sa akin


nang sinasadya ay lumuklok sya sa upuan niya sa


Impiyerno.”


(Isinalaysay ito ni Imám al-Bukhárí.)


Inuudyukan tayo ng ating relihiyong Islam na itanim


ang katapatan sa mga isip ng mga bata upang kalakihan


nila ito. Ayon kay Abú Hurayrah (RA) ang Sugo (SAS)


ay nagsabi:


من قال لصبي: تعال هاك، ثم لم يعطه فهي كذبة.


“Ang sinumang magsabi sa isang bata, ‘Halika ka


tanggapin mo ito,’ at pagkatapos ay hindi niya


ibinigay roon, ito ay isang pagisisinungaling.”


(Isinalaysay ito ni Imám Ahmad.)


Hinimok ng Sugo (SAS) ang kanyang mga tagasunod


na iwasan ang pagsisinungaling, kahit pa man nagbibiro


lamang ang isang tao. Pinangakuan niya ng isang bahay


sa gitna ng Paraiso ang sinumang umayaw sa


pagsisinungaling, kahit pa man siya ay nagbibiro lamang.


Nagsabi ang Sugo (SAS):


أنا زعيم ببيت في وسط الجنة، لمن ترك الكذب وإن كان مازحا.


“Ako ay tagapaggarantiya ng isang bahay sa gitna ng


Paraiso para sa sinumang umayaw sa


Ang mga Kaasalan sa Islam


18


pagsisinungaling, kahit pa man siya nagbibiro


lamang.” (Isinalaysay ito ni Imám al-Bayhaqí.)


Ang isang mangangalakal ay maaaring


magsinungaling sa paghahayag ng kanyang paninda.


Nagbabala na ang Sugo (SAS) laban doon. Nagsabi siya:


لا يحل لمسلم يبيع سلعته يعلم أنا بها داء إلا أخبر به.


“Hindi ipinahihintulot sa isang Muslim na magtinda


ng paninda na nalalaman niyang ito ay may sira,


maliban kung ipinabatid niya ito.”


(Isinalaysay ni Imám al-Bukhárí.)


Ang mga Kaasalan sa Islam


19


Ang Pagiging Mapagkakatiwalaan


Ipinag-uutos ng Islam sa mga tagasunod nito na


gampanan ang mga ipinagkatiwalang tungkulin at na


isaalang-alang ng tao ang kanyang Panginoon sa bawat


gawaing isinasagawa niya maliit man ang gawaing ito o


malaki. Samakatuwid, ang isang tunay na Muslim ay


mapagkakatiwalaan sa pagganap ng isinatungkulin sa


kanya ni Allah at mapagkakatiwalaan sa pakikitungo niya


sa mga tao.


Ang pagiging mapagkakatiwalaan ay na magsisigasig


ang isang tao sa pagganap sa gawaing iniaatang sa kanya


ayon sa pinakaganap na paraan. Nagsasabi si Allah


(4:58):


﴿ إن الله يأمركم أن تؤدوا الأمانات إلى أهلها، وإذا حكمتم بين الناس


] أن تحكموا بالعدل ﴾ ]النساء: 58


“Tunay na si Allah ay nag-uutos sa inyo na


gampanan ninyo ang mga ipinagkatiwalang


tungkulin sa mga kinauukulan ng mga ito. At kapag


humatol kayo sa mga tao ay humatol kayo ayon sa


katarungan.…”


Nagsabi naman ang Sugo (SAS):


لا إيمان لمن لا أمانة له


“Walang pananampalataya para sa sinumang hindi


mapagkakatiwalaan…” (Isinalaysay ito ni Imám Ahmad.)


Ang mga Kaasalan sa Islam


20


Ang pagiging mapagkakatiwalaan ay hindi ang tulad


ng pagkakaunawa ng ilang tao na “pangangalaga sa mga


ipinagkatiwala,” datapuwa’t ito ay higit na


napakamasaklaw kaysa roon. Ang pagganap sa


ipinagkatiwalang tungkulin ay na kailangang ang isang


tao ay tapat sa lahat ng iniatang sa kanya na mga gawain


o mga tungkulin, panrelihiyon man o di-panrelihiyon.


Ang Pagpapakumbaba


Ang tunay na Muslim ay nagpapakumbaba sa hindi


panghahamak. At hindi nararapat kailanman para sa


isang Muslim na magmalaki. Nagsabi si Allah (26:215):


] ﴿ واخفض جناحك لمن اتبعك من المؤمنين ﴾ ]الشعراء: 215


“At ibaba mo ang loob mo para sa sumunod sa iyo


na mga mananampalataya.”


Nagsasabi naman ang Sugo (SAS):


ما تواضع أحد لله إلا رفعه.


“Walang isang nagpakumbaba kay Allah na hindi


Niya inangat ito.”


(Isinalaysay ito ni Imám Muslim.) Nagsabi pa siya


(SAS):


إن الله أوحى إلي أن تواضعوا حتى لا يفخر أحد على أحد، ولا يبغي


أحد على أحد.


Ang mga Kaasalan sa Islam


21


“Tunay na si Allah ay nagsiwalat sa akin na


magpakumbaba kayo upang walang isa na


magyayabang sa isa pa at walang isang mang-aapi sa


isa pa.” (Isinalaysay ito ni Imám Muslim.)


Kabilang sa mga tanda ng pagpapakumbaba ay ang


pakikisama sa mga maralita at mga dukha, ang hindi


pagmamataas sa kanila, ang pagiging masayahin sa harap


ng mga tao, at na hindi ituturing ng isang tao ang


kanyang sarili na mainam kaysa sa ibang mga tao. Ang


Sugo (SAS) noon—gayong siya ang Propeta ng


Sambayanang Muslim—ay nagwawalis ng kanyang


bahay, naggagatas ng kanyang tupa, nagtatagpi ng


kanyang damit, kumakain kasama ng kanyang katulong,


bumibili ng kanyang mga kailangan sa pamilihan, at


nakikipagkamay sa malaki at maliit, at sa mayaman at


maralita na mga mananampalataya.


Ang mga Kaasalan sa Islam


22


Ang Pagkakaroon ng Hiya


Ang Pagkakaroon ng Hiya ay isa sa mga sangay ng


Pananampalataya. Ang pagkakaroon ng hiya ay walang


naidudulot kundi kabutihan, gaya nga ng sinabi ng Sugo


(SAS) ayon sa isinalaysay nina Imám al-Bukhárí at Imám


Muslim. Ang huwaran ng Muslim sa magaling na


kaasalang ito ay ang Sugo ni Allah (SAS) yayamang siya


ay matindi sa pagkakaroon ng hiya. Ayon sa sinabi ni


Abú Sa‘íd: “…kapag nakakita siya ng isang bagay na


kinasusuklaman niya malalaman namin iyon sa kanyang


mukha.” (Isinalaysay ito ni Imám al-Bukhárí.)


Ngunit ang pagkakaroon ng hiya ng isang Muslim ay


hindi dapat maging hadlang sa kanya na sabihin ang


salita ng katotohanan, o na maghanap ng kaalaman, o na


ipag-utos ang nakabubuti, o na sawayin ang nakasasama.


Ang pagkakaroon ng hiya ay hindi pumigil kay Umm


Sulaym na magsabi ng ganito: “O Sugo ni Allah, tunay


na si Allah ay hindi nahihiya sa katotohanan, kaya


tungkulin ba ng isang babae na maligo kapag siya ay


dumanas ng ihtilám3?” Kaya nagsabi siya: “Oo, kapag


siya ay nakakita ng likido.” (Isinalaysay ito ni Imám al-


Bukhárí.)


3 Ang ihtilám ay ang tinatawag sa Ingles na wet dream.


Nangyayari ito kapag ang isang lalaki o babae ay nanaginip na


nakikipagtalik.


Ang mga Kaasalan sa Islam


23


Subalit ang hiya ay pipigil sa isang Muslim sa


masamang mga gawain, o sa pagkukulang sa pagtupad ng


mga gawaing itinalaga sa kanya, o sa pagbubunyag ng


mga lihim ng mga tao at paggawa ng masama sa kanila.


Ang pagkakaroon ng hiya kay Allah ay lalong


karapat-dapat. Ang tunay na mananampalataya ay


nahihiya sa kanyang Tagapaglikha na lumalang sa kanya


at nagdulot sa kanya ng mga biyaya. Nahihiya siya na


magkulang sa pagtalima sa Kanya o magkulang sa


pasasalamat sa Kanyang mga biyaya. Nagsabi ang


Propeta (SAS):


فالله أحق أن يستحيا منه الناس.


“si Allah ay lalong karapat-dapat na kahiyaan ng mga


tao.” (Isinalaysay ito ni Imám al-Bukhárí.)


Ang mga Kaasalan sa Islam


24


Mga Kadusta-dusatang Kaasalan


Ang Kawalang-katarungan


Ang tunay na Muslim ay hindi pinagmumulan ng


kawalang-katarungan sa kaninuman. Ang kawalangkatarungan


ay ipinagbabawal sa Islam. Nagsabi si Allah


(25:19):


] ﴿ ومن يظلم منكم نذقه عذابا كبيرا ﴾ ]الفرقان: 19


“Ang sinumang lalabag sa katarungan mula sa inyo,


patitikimin Namin siya ng malaking pagdurusa.”


Nasasaad sa Hadíth Qudsí na nagsabi si Allah:


يا عبادي إني حرمت الظلم على نفسي وجعلته بينكم محرما فلا تظالموا


“O mga lingkod Ko, tunay na Ako ay nagbawal sa


Aking sarili ng paglabag sa katarungan at ginawa Ko


itong ipinagbabawal sa pagitan ninyo, kaya naman


huwag kayong maglabagan sa katarungan.…”


(Itinala ito ni Imám Muslim.)


Ang kawalang-katarungan ay tatlong uri:


1. Ang Kawalang-katarungan ng Tao sa Panginoon Niya


Ito ay sa pamamagitan ng pagtangging sumampalataya


sa Kanya. Nagsabi si Allah (2:254):


] ﴿ والكافرون هم الظالمون ﴾ ]البقرة: 254


Ang mga Kaasalan sa Islam


25


“Ang mga tumatangging sumampalataya ay ang


mga lumalabag sa katarungan.”


Ito ay maaari ring sa pamamagitan ng Pagtatambal sa


pagsamba kay Allah, sa pamamagitan ng pagbaling ng


ilan sa mga pagsamba sa iba pa kay Allah. Nagsabi si


Allah (31:13):


] ﴿ إن الشرك لظلم عظيم ﴾ ]لقمان: 13


“Tunay na ang Pagtatambal ay talagang mabigat na


paglabag sa katarungan.”


2. Ang Kawalang-katarungan ng Tao sa Ibang Nilikha


Ito ay sa pamamagitan ng wala sa katuwirang


pamiminsala sa kanila sa mga karangalan nila o sa mga


katawan nila o sa mga ari-arian nila. Nagsabi ang Sugo


(SAS):


كل المسلم على المسلم حرام: دمه وماله وعرضه.


“Ang lahat ng nasa Muslim ay ipinagbabawal sa


kapwa Muslim [na lapastanganin]: ang kanyang


buhay, ang kanyang pag-aari, at ang kanyang


karangalan.” (Isinalaysay ito ni Imám al-Bukhárí.)


Nagsabi pa siya:


من كان عنده مظلمة لأخيه من عرض أو شيء فليتحلله منه اليوم من


قبل أن لا يكون دينار ولادرهم، إن كان له عمل صالح أخذ منه بقدر


مظلمته، وإن لم يكن له حسنات أخذ من سيئات صاحبه فحمل عليه.


Ang mga Kaasalan sa Islam


26


“Ang sinumang may nagawang kawalangkatarungan


sa kanyang kapatid [sa


pananampalataya]: sa ari-arian o karangalan ay


humingi na siya ng paumanhin ngayon bago wala


nang dínár ni dirham [na pambayad] kundi ang mga


mabuting nagawa at ang mga masamang nagawa.”


(Isinalaysay ito ni Imám al-Bukhárí.)


3. Ang Kawalang-katarungan ng Tao sa Kanyang Sarili


Ito ay sa pamamagitan ng paggawa ng mga


ipinagbabawal. Nagsabi si Allah (2:57):


] ﴿ وما ظلمونا ولكن كانوا أنفسهم يظلمون ﴾ ]البقرة: 257


“Hindi nila Kami nagawan ng kawalangkatarungan,


datapuwat sila ay sa kanilang mga


sarili gumagawa ng kawalang-katarungan.”


Samakatuwid, ang paggawa ng mga ipinagbabawal ay


kawalang-katarungan sa sarili sapagkat iyon ay nagaanyaya


sa parusa mula kay Allah.


Ang mga Kaasalan sa Islam


27


Ang Inggit


Ang inggit ay kabilang sa mga kadusta-dustang


kaasalan na kinakailangang ayawan ng isang Muslim


sapagkat napaloloob dito ay ang isang pagtutol sa


pamamahagi ni Allah ng mga biyaya sa kanyang mga


lingkod. Sinabi Niya (4:54):


] ﴿ أم يحسدون الناس على ما آتاهم الله من فضله ﴾ ]النساء: 54


“O kinaiinggitan ba nila ang mga tao dahil sa


ibinigay ni Allah sa mga ito mula sa kagandahangloob?


Niya”


Ang inggit ay dalawang uri:


A. Na hahangaring maglaho ang biyayang gaya ng


kayamanan, o karunungan, o katungkulan na


tinatamasa ng iba upang makamtan niya;


B. Na hahangaring maglaho ang biyayang tinatamasa ng


iba kahit pa man hindi niya makamtan.


Nagsasabi ang Sugo (SAS):


إياكم والحسد، فإن الحسد يأكل الحسنات كما تأكل النار


الحطب أو العشب.


“Kaingat kayo sa inggit dahil ang inggit ay


lumalamon sa [gantimpala ng] mga mabuting


gawa gaya ng paglamon ng apoy sa kahoy o


damo.” (Isinalaysay ito ni Abú Dáwud.)


Ang mga Kaasalan sa Islam


28


Hindi bahagi ng inggit ang hangarin na magkamit ng


biyayang gaya ng tinatamasa ng iba, nang walang


paghahangad na maglaho ito sa iba.


Ang Pandaraya


Ang tunay na Muslim ay tagapayo ng mga kapatid


niya. Wala siyang dinaraya ni isa man. Manapa’y iniibig


niya para sa kanyang mga kapatid ang naiibigan niya


para sa kanyang sarili. Nagsasabi ang Sugo (SAS):


من غشنا فليس منا.


“Ang sinumang nandaya sa atin ay hindi kabilang sa


atin.”


(Isinalaysay ito ni Imám Muslim.) Isinalaysay rin ni


Imám Muslim na ang Sugo ni Allah (SAS) ay napadaan


sa isang bunton ng [itinitindang] pagkain. Ipinasok niya


ang kanyang kamay at nakapitan ang kanyang kamay ng


pamamasa. Nagsabi siya: “Ano ito, may-ari ng


pagkain.” Nagsabi ito: “Tinamaan po iyan ng ulan, Sugo


ni Allah.” Nagsabi siya: “Bakit hindi mo ito ilagay sa


ibabaw ng [bunton ng] pagkain nang sa gayon ay


makita ito ng mga tao? Ang sinumang nandaya sa atin


ay hindi kabilang sa atin.”


Ang mga Kaasalan sa Islam


29


Ang Kapalaluan4


Maaaring maging palalo ang isang tao dahil sa


kanyang kaalaman at mag-uudyok iyan sa kanya na


magmataas at manglait sa ibang mga tao o sa mga may


kaalaman. Maaari ring maging palalo siya dahil sa


kanyang kayamanan at magmalaki sa mga tao sanhi ng


kadahilanang ito. Maaaring magiging palalo ang isang tao


dahil sa kapangyarihan niya, o sa dami ng mga pagsamba


niya at iba pang mga tulad nito.


Subalit ang totoong Muslim ay umiiwas sa kapalaluan


at nagbababala laban dito. Inaalaala ng isang Muslim na


walang nagpalabas kay Satanas sa Paraiso kundi ang


kapalaluan nito sapagkat noong inutusan ito ni Allah na


magpatirapa kay Adan ay nagsabi ito, ayon sa iniulat ng


Qur’an (7:12):


] ﴿ أنا خير منه خلقتني من النار وخلقته من الطين ﴾ ]الأعراف: 12


“Ako ay higit na mainam kaysa sa kanya; nilikha


Mo ako mula sa apoy samantalang nilikha Mo siya


mula sa putik.”


Ito ang naging dahilan ng pagtataboy sa kanya mula sa


awa ni Allah.


Ang lunas sa kapalaluan ay ang malaman ng tao na


ang anumang ibinigay sa kanya ni Allah na mga biyaya


sa ngayon, tulad ng karunugan, o kayamanan, o


kalusugan at mga tulad nito, si Allah ay may kakayahan


ding kunin ang mga ito sa alinmang sandali.


4 Ang kayabangan na bunga ng mataas na pagtingin sa sarili.


Ang mga Kaasalan sa Islam


30


Ang mga Pamamaraaan


ng Pagtamo ng Magandang Kaasalan


Walang pag-aalinlangan na ang pinakamabigat sa


kalikasan ng tao ay ang pagbabago sa mga kaasalan na


naitatak na sa pagkatao. Gayon pa man, iyon ay hindi


napakahirap at imposible [na mabago]. Mayroong ilang


mga kaparaanan at sari-saring mga pamamaraan na sa


pamamagitan ng mga ito ay makakaya ng isang tao na


makamit ang magandang kaasalan. Ang sumusunod ang


ilan sa mga ito:


1. Ang Katumpakan ng Pinaniniwalaan


Ang kahalagahan ng pinaniniwalaan ay malaki. Ang


pag-uugali, sa kadalasan, ay bunga ng tinataglay ng isang


tao na mga kaisipan, ng pinaniniwalaan niyang


paniniwala, at ng niyayakap niyang relihiyon.


Pagkatapos, ang pinaniniwalaan ay ang pananampalataya


mismo. Ang pinakaganap sa mga mananampalataya sa


pananampalataya ay ang pinakamaganda sa kanila sa mga


kaasalan.


Kaya kapag tumumpak ang pinaniniwalaan,


gumaganda ang mga kaasalan alinsunod doon.


Samakatuwid, ang tumpak na paniniwala ay naghahatid


sa taong nagtataglay nito sa marangal na mga kaasalan


gaya ng pagkamapagbigay, katapatan, pagkamatimpiin,


katapangan at iba pa. Ito rin ang humahadlang sa kanya


sa masamang mga kaasalan gaya ng pagsisinungaling,


Ang mga Kaasalan sa Islam


31


kasakiman, hangal na kapangahasan, kamang-mangan at


iba pa.


2. Ang Pananalangin


Ang pananalangin ay isang malaking pinto [tungo kay


Allah]. Kapag nabuksan ito sa isang tao, magkakasunodsunod


ang pagdating sa kanya ng mga biyaya at


mabubuhos sa kanya ang mga pagpapala. Kaya ang


sinumang nagnanais na magtaglay ng marangal na mga


kaasalan at nagnanais na mag-iwan ng masamang mga


kaasalan ay dumulog siya sa kanyang Panginoon upang


pagkalooban siya Nito ng magandang kaasalan at ilayo sa


kanya ang masamang kaasalan. Ang pananalangin ay


nakatutulong sa usaping ito at sa iba pa. Dahil dito, ang


Propeta (SAS) ay madalas magsumamo sa kanyang


Panginoon sa paghiling sa Kanya na pagkalooban siya ng


magandang kaasalan. Nagsasabi siya noon ng ganito sa


panalangin para sa pagpapasimula ng saláh:


اللهم اهدني لأحسن الأخلاق لا يهدي لأحسنها إلا أنت، واصرف


عني سيئها لا يصرف عني سيئها إلا أنت.


alláhummahdiní li ahsanil akhláq, lá yahdí li


ahsanihá illá anta, wasrif ‘anní sayyi’ahá, lá


yasrifu ‘anní sayyi’ahá illá anta.


O Allah, patnubayan Mo po ako sa pinakamaganda


sa mga kaasalan, walang makapagpapatnubay sa


akin sa pinakamaganda sa mga iyon kundi Ikaw; at


Ang mga Kaasalan sa Islam


32


ibaling Mo po palayo sa akin ang masama sa mga


iyon, walang makapagbabaling palayo sa akin ng


masama sa mga iyon kundi Ikaw. Itinala ito ni Imám


Muslim.


3. Ang Pagpilit sa Sarili


Ang pagpilit sa sarili ay nakatutulong nang malaki sa


usaping ito. Ang sinumang magpilit sa sarili na


magtaglay ng mga mabuting pag-uugali at magpilit dito


sa pag-iwan sa mga masamang pag-uugali ay magkakamit


ng maraming kabutihan at maaalis sa kanya ang


kasamaang nangingibabaw. Ang mga kaasalan ay


maaaring katutubong kalikasan at maaari ring natamo na


nakakamtan sa pagsasanay at pagsasagawa. Ang


pagpipilit ay hindi nangangahulugang pipilitin ng isang


tao ang kanyang sarili nang isang beses o dalawa o higit


pa, datapuwa’t nangangahulugan ito na pipilitin niya ang


kanyang sarili hanggang sa kamatayan. Iyan ay sapagkat


ang pagpipilit sa sarili ay isang pagsamba. Si Allah ay


nagsasabi (15:99):


] ﴿ واعبد ربك حتى يأتيك اليقين ﴾ ]الحجر: 99


“Sambahin mo ang Panginoon mo hanggang sa


datnan ka ng kamatayan.”


4. Ang Pagtutuos


Ito ay sa pamamagitan ng pagtuligsa sa sarili kapag


nakagawa ito ng kadusta-dustang mga kaasalan at pagAng


mga Kaasalan sa Islam


33


udyok dito na huwag nang balikan pa ang mga kaasalang


iyon sa iba pang pagkakataon.


5. Ang Pag-iisip-isip sa mga Epektong


Ibinubunga ng Kagandahan ng Kaasalan


Tunay na ang kaalaman sa mga ibinubunga ng mga


gawain at ang pagsasaisip sa magandang mga


kahihinatnan ng mga iyon ay kabilang sa mga nagtutulak


sa paggawa ng mga iyon, pagtulad sa mga iyon, at


pagsisikap na gawin ang mga iyon.


6. Ang Pagtingin sa mga Kahihinatnan ng


Kasamaan ng Kaaasalan


Iyan ay sa pamamagitan ng pagmumuni-muni sa


idinudulot ng masamang kaasalan gaya ng walang


katapusang dalamhati, kalakip na pighati,


panghihinayang, pagsisisi, at pagkasuklam sa mga puso


ng mga tao.


7. Ang Pag-iingat Laban sa Pagkawala ng


Pag-asa na Maituwid ang Sarili


Ang pagkawala ng pag-asa ay hindi maganda para sa


isang Muslim at hindi naaangkop sa kanya kailanman,


datapuwa’t ay nararapat sa kanya na palakasin niya ang


pagpapasya niya, na magpunyagi siya na gawin niyang


ganap ang sarili niya, at na magsikap siya sa pagtutuwid


ng mga kapintasan niya.


8. Ang Pagpupumilit na Maging Magalakin at Masayahin


at ang Pag-iwas sa Pagsimangot at Pag-ismid


Ang mga Kaasalan sa Islam


34


Tunay na ang pagngiti ng tao sa harap ng kanyang


kapwa Muslim ay isang pagkakawanggawa na


ginagantimpalaan. Nagsabi ang Propeta (SAS):


تبسمك في وجه أخيك لك صدقة.


“Ang iyong pagngiti sa harap ng iyong kapatid ay


isang pagkakawanggawa mo.”


(Itinala ito ni Imám at-Tirmidhí) Nagsabi pa siya:


لا تحقرن من المعروف شيء، ولو أن تلقى أخاك بوجه طلق.


“Huwag ka ngang magmamaliit ng anuman sa


[paggawa ng] nakabubuti, kahit lamang na


salubungin mo ang iyong kapatid ng masayang


mukha.” (Isinalaysay ito ni Imám Muslim.)


9. Ang Pagpaparaya at ang Pagpapalampas sa


Pagkakamali ng Iba


Ang pagpaparaya at pagpapalampas sa pagkakamali


ng iba ay kabilang sa mga kaasalan ng mga dakila at mga


kahanga-hangang tao. Ang dalawa ring ito ay kabilang sa


mga nakatutulong sa pagpapanatili sa pagmamahalan,


pag-akit ng pagamamahalan at paglibing ng alitan.


10. Ang Pagtitimpi


Ang pagtitimpi ay kabilang sa napakadakilang mga


kaasalan at ang pinakahigit na tungkuling gampanan sa


mga kamag-anakan. Ito ay ang pagpipigil sa sarili sa


sandali ng pagsilakbo ng galit. Hindi isang kundisyon ng


Ang mga Kaasalan sa Islam


35


pagtitimpi na hindi na magagalit ang isang matimpiin;


kapag kinubabaw siya ng galit sa sandali ng pagsalakay


ng udyok nito ay pipigilin niya ito sa pagtangay sa kanya.


Kapag ang isang tao ay nagtaglay ng katangian na


pagkamatimpiin ay darami ang mga nagmamahal sa


kanya, mangangaunti ang mga nasusuklam sa kanya, at


tataas ang kanyang kalagayan.


11. Ang Paglayo sa Pakikipagtalo sa mga Mangmang


Ang sinumang lumayo sa pakikipagtalo sa sa mga


mangmang ay mapangangalagaan ang kanyang


karangalan, matitiwasay ang kanyang sarili at makaiiwas


na makarinig ng anumang ikasasama ng loob. Nagsabi si


Allah (7:199):


] ﴿ خذ العفو وأمر بالمعروف وأعرض عن الجاهلين ﴾ ]الأعراف: 99


“Tumanggap ka ng paumanhin, ipag-utos mo ang


nakabubuti at layuan mo ang [pakikipagtalo sa]


mga mangmang.”


12. Ang Pag-ayaw sa Panlalait


13. Ang paglimot sa mga Kapinsalaang Nalasap


Ito ay sa pamamagitan ng paglimot mo sa


kapinsalaang ng gumawa sa iyo ng masama upang maalis


sa iyong puso ang galit sa kanya at hindi ka maiilang sa


kanya. Ang sinumang nakagugunita sa pamiminsala ng


mga kapatid niya ay hindi magkakaroon ng wagas na


pagmamahal sa kanila. Ang sinumang nakagugunita sa


pamiminsala ng mga tao sa kanya ay hindi niya


Ang mga Kaasalan sa Islam


36


maiibigang mamuhay kasama nila. Kaya limutin mo ang


makakaya mong kalimutan.


14. Ang Pagpapaumanhin, ang Pagpapalampas


at ang Pagganti ng Kabutihan sa Kasamaan


Ito ay isang dahilan ng pagkakaangat ng antas. Dito


makakamtan ang kapanatagan at ang pag-ayaw ng tao na


gamutin ang ngitngit sa pamamagitan ng paghihiganti.


15. Ang Pagiging Mapagbigay


Ang pagiging mapagbigay ay kapuri-puri kung


papaanong ang pagiging maramot ay kadusta-dusta. Ang


pagiging mapagbigay ay umaakit sa pagmamahalan,


nagtataboy sa pagkakagalit, nagdudulot ng magandang


katanyagan at nagkukubli ng mga kapintasan at mga


kakulangan.


16. Ang Pag-asa sa Gantimpalang Nasa kay Allah


Ang bagay na ito ay kabilang sa pinakamalaki sa mga


nakatutulong sa pagkakamit ng mataas na mga kaasalan.


Ito ay isa sa tumutulong sa pagkakaroon tiyaga’t pagtitiis,


pagpilit sa sarili, at pagtitiis sa pamiminsala ng mga tao.


Kapag naniniwala nang may katiyakan ang isang tao na


si Allah ay maggagantimpala sa kagandahan ng kanyang


kaasalan at sa pagpilit sa kanyang sarili, tunay na siya ay


magsisigasig sa pagtamo ng magandang mga kaasalan at


magiging magaan sa kanya anumang pahirap na


masusumpangan niya dahil doon.


Ang mga Kaasalan sa Islam


37


17. Ang Pag-iwas na Magalit


Ito ay sapagkat ang galit ay parang isang baga na


nagniningas sa loob ng puso, at nag-aanyaya sa


karahasan, paghihiganti, at pagkamit ng kasiyahan sa


pamamagitan ng dalawang ito. Kaya kapag kinontrol ng


isang tao ang kanyang sarili sa sandali ng galit,


mapangangalagaan niya ang kanyang sarili, ang kanyang


karangalan at ang kanyang dignidad. Sa pamamagitan ng


pagpipigil ng galit ay malalayo siya sa kahihiyan ng


paghingi ng paumanhin at sa pagkahantong sa pagsisisi.


Ayon sa sinabi ni Abú Hurayrah (RA): “May dumating


na isang lalaki at nagsabi ito: ‘O Sugo ni Allah,


tagubilinan mo po ako.’ Nagsabi siya: ‘Huwag kang


magalit.’ Pagkatapo ay inulit nito [ang tanong] nang


makailang ulit kaya nagsabi [uli] siya: ‘Huwag kang


magalit.’”


18. Ang Pagtanggap ng Makahulugang Payo at


Punang Nakatutulong


Kapag tinawagan ng pansin sa taglay na kakulangan


ay kinakailang obligahin ang sarili na layuan ang


kakulangan na iyon. Samakatuwid, ang pagtutuwid sa


sarili ay hindi maisasakatuparan sa pamamagitan ng


pagmamaang-maangan sa mga kapintasan nito.


19. Ang Pagsasagawa ng sa Itinalagang Gawain alinsunod


Ayon sa Pinakalubos na Paraan


Ito ay upang malayo siya sa sisi, sumbat at sa


kahihiyan ng paghingi ng paumanhin.


Ang mga Kaasalan sa Islam


38


20. Ang Pag-amin sa Kamalian Kung Nangyari ito at Pagiingat


Laban sa Pagmamatuwid Nito


Ito ay tanda ng kagandahan ng kaasalan at pagkatapos


ay malalayo pa sa pagsisinungaling. Ang pag-amin sa


kamalian ay isang mabuting ugali at nag-aangat sa


dignidad ng isang tumatanggap ng kamalian.


21. Ang Pananatili sa Katapatan


Ang katapatan ay mayroong mga kapuri-puring


resulta. Sa pamamagitan ng katapatan ay aangat ang


halaga ng isang tao at tataas ang kalagayan niya. Ito ay


nagliligtas sa tao sa kasalaulaan ng pagsisinungaling,


sumbat ng budhi at kahihiyan ng paghingi ng paumanhin.


Nangangalaga ito sa kanya laban sa pamiminsala ng tao


sa kanya at sa pagkaalis ng tiwala sa kanya. Ito ay


magdudulot din sa kanya ng karangalan, katapangan at


tiwala sa sarili.


22. Ang Pag-iwas sa Maraming Paninisi at


Pagmumura sa Sinumang Nakagawa ng


Masama


Ang maraming paninisi ay tagapag-anyaya ng galit at


saka ito ay tagapaghikayat ng away at dahilan upang


makarinig ng nakasasakit sa damdamin. Samakatuwid,


hindi pagagalitan ng isang matalinong may matinong


pag-iisip ang kanyang mga kapatid sa bawat maliit at


malaking pagkakamali, sa halip ay maghahanap siya para


sa kanila ng mga maidadahilan sa kamalian nila.


Ang mga Kaasalan sa Islam


39


Pagkatapos ay kapag mayroon talagang dahilan upang


kakailanganing pagalitan sila, pagagalitan sila nang


marahan at malumanay.


23. Ang Pagsama sa mga Mabubuting Tao at mga


Taong May Magaling na mga Kaasalan


Ang bagay na ito ay isa sa pinakamalaking dahilan sa


pagkahubog sa marangal na mga kaasalan at sa pagkintal


ng mga ito sa sarili.


24. Ang Pagsasaalang-alang sa mga Alituntunin


ng Mabuting Pakikipag-usap at Pakikisama


Isa sa mga alituntuning makabubuting isaalang-alang


ay ang pakikinig sa nagsasalita at ang pag-iwas na


sabatin ito o pabulaanan ito o maliitin ito o iwan ito bago


natapos ang pagsasalita nito. Kabilang din dito ang


pagbati sa pagpasok at paglabas, ang pagbibigay puwang


sa pagtitipon, na hindi patatayuin ng isang tao ang isa


pang tao upang upuan ang inupuan nito, at na hindi


paghihiwalayin ang magkatabi sa upuin kung walang


kapahintulutan nila, at na hindi magbubulungan ang


dalawang tao sa harap ng ikatlong tao.


25. Ang Pagpapanatili sa Pagbabasa sa


Talambuhay ng Propeta (SAS)


Ang talambuhay ng Propeta (SAS) ay naglalahad sa


harap ng nagbabasa nito ng pinakadakilang larawan ng


magandang kaasalan na nalaman ng sangkatauhan at ng


pinakaganap na patnubay at kaasalan noong nabubuhay


pa siya.


Ang mga Kaasalan sa Islam


40


26. Ang Pagtingin sa Talambuhay ng mga


Marangal na Kasama ng Propeta (SAS)


27. Ang Pagbabasa ng Aklat hinggil sa Kaasalan


Tunay na ito ay nagbibigay-pansin sa tao sa marangal


na mga kaasalan, nagpapaalaala sa kanya sa kabutihan


nito at tumutulong sa kanya sa pagkamit nito. Ito ay


nagbibigay-babala rin sa kanya laban sa masamang mga


kaasalan at naglilinaw sa kanya sa kasamaan ng mga


kahihinatnan ng masamang mga kaasalan at sa mga


paraan upang maiwaksi ang masamang mga kaasalan.



Kamakailang Mga Post

Ang Islām Relihiyon n ...

Ang Islām Relihiyon ng Naturalesa, Isip, at Kaligayahan

Sino ang lumikha ng S ...

Sino ang lumikha ng Sansinukob? Sino ang lumikha sa akin? Bakit?

Ang Islām ay Relihiyo ...

Ang Islām ay Relihiyon ng Panginoon ng mga nilalang

ANG ISLĀM AY RELIHIYO ...

ANG ISLĀM AY RELIHIYON NG PANGINOON NG MGA NILALANG