Mga Artikulo




65


nanakaw ay ang pagnanakaw sa mga nagsasagawa ng hajj at mga


nagsasagawa ng ‘umrah sa Bahay ni Allah. Ang ganitong uri ng


mga mandarambong ay hindi nagsasaalang-alang sa mga takdang


parusa ni Allah doon sa pinakamainam na pook sa mundo at sa


palibot ng Bahay ni Allah. Nagsabi nga ang Propeta (SAS) sa


sanaysay hinggil sa saláh sa eklipse: “Talaga ngang dinala ang


Impiyernong Apoy [sa harap ko] at iyon ay nang nakita ninyo


ako na umurong sa pangamba na matamaan ako ng paso nito,


at hanggang sa nakita ko roon ang isang may-ari ng malasungkit


na tungkod, na humihila sa mga bituka niya sa Apoy. Siya noon


ay nagnanakaw sa nagsasagawa ng hajj sa pamamagitan ng


malasungkit na tungkod niya. Kung namalayan siya, sinasasabi


siya: Sumabit lamang ito sa malasungkit na tungkod ko;


kung nalingat sa kanya, umaalis siya dala ito.”


136


Kabilang din sa pinakambigat sa mga pagnanakaw ay ang


pagnanakaw mula sa mga pampublikong ari-arian (public properties).


Ang ilan sa mga gumagawa nito ay nagsasabi: “Nagnanakaw


kami gaya ng pagnanakaw ng iba.” Hindi nila nalaman na


iyon ay pagnanakaw mula sa lahat ng Muslim137 sapagkat ang


mga pampublikong ari-arian ay pag-aari ng lahat ng taong-bayan.


Ang gawain ng mga hindi nangangamba kay Allah ay hindi katwiran


na magbibigay-matuwid sa paggaya sa kanila. Ang ilan sa


mga tao ay nagnanakaw sa mga ari-arian ng mga káfir dahil sa


katwiran na ang mga iyon ay mga Káfir. Ito ay hindi tama sapagkat


ang mga Káfir na ipinahihintulot na samsamin ang mga ari-arian


nila ay ang mga nikikipagdigma laban sa mga Muslim. Hindi lahat


136 Isinalaysay ito ni Muslim, bilang 904.


137 O taong-bayan, sa mga bayang minoriya ang mga Muslim.


Mga Ipinagbabawal na Ipinagwawalang-bahala ng mga Tao


66


ng kompanya ng mga Káfir at mga indibiduwal nila ay napaloloob


doon.


Kabilang din sa mga pamamaraan ng pagnanakaw ay ang


pandurukot sa mga bulsa ng mga ibang tao. Ang iba sa mga tao


ay pumapasok sa mga bahay ng mga ibang tao bilang bisita at


saka nagnanakaw roon. Ang ilan pa nga sa kanila ay nagnanakaw


sa mga bag ng mga panauhin nila. Ang iba naman sa kanila ay


pumapasok sa mga tindahan at nangungupit ng mga paninda na


itinatago nila sa mga bulsa nila o sa loob ng damit nila, o gaya


ng ginagawa ng ilan sa mga babae na nagtatago ng mga kinupit


sa ilalim ng mga damit nila. Ang ilan sa mga tao ay nagmamaliit


sa pagnanakaw ng mga bagay na kakaunti o mumurahin samantalang


nagsabi na ang Sugo (SAS): “Isinumpa ni Allah ang magnanakaw


na nagnanakaw ng itlog kaya ipapuputol ang kamay


niya at nagnanakaw ng tali kaya ipapuputol ang kamay niya.”


138


Kinakailangang sa bawat isa na nagnakaw ng anumang bagay


na isauli niya ito sa may-ari nito matapos magsisi kay Allah.


Magkatulad kung isinauli niya ito nang hayagan o palihim, o


personal o sa pamamagitan ng isang tagapamagitan. Ngunit kung


hindi niya nagawang makarating sa may-ari ng ari-arian o sa mga


tagapagmana nito kapag wala na ito, sa kabila ng pagpupunyagi


na hanapin iyon, ikakawanggawa niya ito at maglalayon na ang


gantimpala nito ay para sa pinagnakawan.


Ang Pagkuha at ang Pagbibigay ng Suhol139


138 Isinalaysay ito ni al-Bukhárí. Tingnan ang Fat'h al-Bárí 12/81.


139 Ang tinutukoy rito ay ang tinatawag na bribe sa Ingles o lagay sa palasak na


tawag sa Tagalog, at hindi ang lehitimong upa sa isang lehitimong paglilingkod.


Mga Ipinagbabawal na Ipinagwawalang-bahala ng mga Tao


67


Ang pagbibigay ng suhol sa hukom o namamahala sa mga tao


para pawalang-saysay ang isang karapatan o pangyarihin ang


isang ipinagbabawal ay isang krimen dahil ito ay humahantong


sa kawalang-katarungan sa paghahatol, paniniil sa isang may


karapatan at paglaganap ng katiwalian. Nagsabi si Allah (2:188):


“Huwag gamitin ng ilan sa inyo ang mga ari-arian ng iba sa


inyo sa isa’t isa sa inyo sa paraang bawal, o iabot ang mga ito


bilang suhol sa mga namamahala140 upang magamit ninyo


ang isang bahagi ng mga ari-arian ng mga tao sa kasalanan


samantalang kayo ay nakaaalam.” Ayon kay Abú Hurayrah


(RA): “Isinumpa ni Allah ang nanunuhol at ang nagpapasuhol


kaugnay sa kahatulan.”


141 Samantala, ang anumang nangyari


alang-alang sa pagtamo ng karapatan o pagpigil ng kawalangkatarungan,


na hindi maisasakatuparan maliban sa pamamagitan


ng panunuhol, ay hindi napaloloob sa nabanggit na banta.


Lumaganap na ang panunuhol sa panahon natin nang malawakang


paglaganap hanggang sa naging isang pinagkakakitaan na


higit na malaki kaysa mga suweldo ng ilan sa mga kawani. Bagkus


ay naging isang bahagi ng badyet (budgetary item) ng marami


sa mga kompanya sa ilalim ng alanganing mga katawagan.142


Marami sa mga transaksyon ay hindi nasisimulan at hindi natatapos


kung wala nito. Lubhang napipinsala dahil doon ang mga


140 O humahatol


141 Isinalaysay ito ni Imám Ahmad 2/387. Ito ay nasa Sahíh al-Jámi‘ 5069.


142 Naglalaan ang maraming kompanya ng isang hiwalay na entry sa budget nila.


Inilalaan nila ito para sa pagbibigay ng suhol o lagay sa mga opisyal ng pamahalaan.


Hindi ito isinusulat sa ledger nila bilang suhol o lagay o bribe. Tinatawag


nila ito sa pamamagitan ng mga mapanlinlang na pangalan. Halimbawa ay


maaari nila itong taguriang scholarship grant o honararium o social welfare


grant o at iba pang mga kasinungalingan.


Mga Ipinagbabawal na Ipinagwawalang-bahala ng mga Tao


68


maralita. Nasira ang marami sa mga pananagutan143 dahil dito.


Ito ay naging isang dahilan sa pag-uudyok sa mga nagtatrabaho


sa katiwalian laban sa mga pinagtatrabahuhan. Ang mahusay na


serbisyo ay hindi ipinagkakaloob maliban sa isang naglalagay. Ang


hindi naglalagay, ang serbisyo sa kanya ay masama o inaantala


o binabalewala. Ang mga may mga panuhol, na dumating nang


huli, ay nakatapos nang una pa sa kanya. Dahil sa suhol, pumasok


ang mga salapi na ukol sana sa may-ari sa mga bulsa ng mga


ahente ng mga paninda at mga bilihin. Dahil dito at sa iba pa,


hindi kataka-taka na dumadalangin ang Propeta (SAS) laban sa


mga nakikilahok sa krimen na ito at mga kasangkot dito na nawa


ay pagkaitan sila ni Allah ng awa Niya. Ayon kay ‘Abdulláh ibnu


‘Amr (RA) na nagsabi: “Nagsabi ang Sugo ni Allah (SAS): Ang


sumpa ni Allah ay ukol sa nanunuhol at nagpapasuhol.”144


Ang Pangangamkam ng Lupain


Kapag nawala ang takot kay Allah, ang lakas at ang kapangyarihan


ay magiging isang malalang kapinsalaan sa isang nagtataglay


nito na gumagamit nito sa paglabag sa katarungan gaya


ng pagkuha at pangangagaw ng mga ari-arian ng ibang mga tao.


Kabilang doon ang pangangamkam sa mga lupain ng iba. Ang


kaparusahan doon ay lubhang matindi, dahil ayon kay ‘Abdulláh


ibnu ‘Umar: “Ang sinumang kumuha ng anuman mula sa


lupain [ng iba] nang wala siyang karapatan, lalamunin siya


roon sa araw ng pagkabuhay sa [ilalim ng] pitong Lupa.”


145


Ayon kay Ya‘lá ibnu Murrah (RA): “Alinmang tao na nangam-


143 O budhi.


144 Isinalaysay ito ni Ibnu Májah 2313. Ito ay nasa Sahíh al-Jámi‘ 5114.


145 Isinalaysay ito ni al-Bukhárí. Tingnan ang al-Fat'h 5/103.


Mga Ipinagbabawal na Ipinagwawalang-bahala ng mga Tao


69


kam ng kahit isang dangkal na lupain, aatasan ito ni Allah na


hukayin iyon hanggang sa umabot sa hulihan ng pitong Lupa,


pagkatapos ay ikukulyar Niya rito sa araw ng pagkabuhay


hanggang sa husgahan ito sa harap ng mga tao.”


146


Napaloloob doon ang pagpapalit ng mga mohon ng mga lupain


at mga hangganan nito upang lumawak ang lupain niya sa pamamagitan


ng pagkuha ng nasa katabi niya. Ito ang tinutukoy sa


sabi niya (SAS): “Isinumpa ni Allah ang sinumang nagpalit


sa mga palatandaan147 ng lupain.” 148


Ang Pagtanggap ng Regalo Kapalit ng Pamamagitan


Ang impluwensiya at ang mataas na kalagayan sa mga tao ay


ilan sa mga biyaya ni Allah sa isang tao kapag tumanaw siya ng


utang na loob para sa mga ito. Bahagi ng pagtanaw ng utang na


loob dahil sa biyayang ito ay na gagamitin ito ng nagtataglay nito


para sa kapakinabangan ng mga kapwa Muslim. Ito ay napaloloob


sa kalahatan ng sinabi ng Propeta (SAS): “Ang sinumang


makakakaya mula sa inyo na makapagdulot ng kapakinabangan


sa kapatid niya ay gawin niya [iyon].”


149 Ang sinumang


makapagdulot ng kapakinabangan sa kapatid niyang Muslim sa


pagtaboy sa kawalang-katarungan sa kanya o pagkamit ng mabuti


para sa kanya, nang hindi nakagagawa ng bawal o paglabag sa


karapatan ng isa man, siya ay gantimpalaan buhat kay Allah kapag


naging wagas ang hangarin niya, gaya ng ipinabatid hinggil doon


146 Isinalaysay ito ni at-Tabrání sa al-Kabír 22/270. Ito ay nasa Sahíh al-Jámi‘ 2719.


147 Mga mohon na nagtatakda sa legal na hangganan ng lupa.


148 Isinalaysay ito ni Muslim sa Sharh an-Nawawí 13/141.


149 Isinalaysay ito ni Muslim 4/1726.


Mga Ipinagbabawal na Ipinagwawalang-bahala ng mga Tao


70


ng Propeta (SAS) sa sinabi niya: “Mamagitan kayo, gagantimpalaan


kayo.”


150


Hindi ipinahihintulot na tumanggap ng kapalit sa pamamagitan


at pagtataguyod na ito. Ang patunay ay ayon kay Abú Umámah


(RA): “Ang sinumang mamagitan para sa isa ng isang pamamagitan


at nagbigay sa kanya ng isang regalo [dahil doon] na


tinanggap naman niya ay nakagawa nga siya ng isang malaking


uri mula sa mga uri ng ribá.”


151


May mga tao na nag-aalok na magkaloob ng impluwensiya


nila at pagtataguyod nila kapalit ng isang halaga ng salapi, na


magsisilbing kundisyon para sa pagtatalaga ng isang tao sa isang


trabaho, o sa paglilipat sa ibang tao mula sa isang tanggapan o


mula sa isang rehiyon doon sa iba pa, sa pagpapagamot ng isang


sakit, at mga tulad niyon. Ang matimbang na pahayag ay na ang


kapalit na ito ay ipinagbabawal batay sa isang Hadíth ayon kay


Abú Umámah na nauna nang nabanggit kanina. Bagkus ang hayag


na kahulugan ng Hadíth ay sumasaklaw sa pagtanggap [ng kapalit]


kahit wala pang naunang kundisyon.152 Sapat na para sa gumagawa


ng kabutihan ang kabayaran mula kay Allah na matatagpuan


niya sa araw ng pagkabuhay. May isang lalaki na nagpunta


kay al-Hasan ibnu Sahl, na humihiling ng pamamagitan sa kanya


sa isang pangangailangan, na tinugon naman niya; kaya nilapitan


siya ng lalaki na nagpapasalamat sa kanya. At nagsabi naman


150 Isinalaysay ito ni Abú Dáwud 5132. Ang Hadíth na ito ay nasa Sahíh al-


Bukhári at Sahíh Muslim, sa Fat'h al-Bárí 10/450, Kitáb al-Adab, Báb


Ta‘áwun al-Mu’minín Ba‘dihim Ba‘da.


151 Isinalaysay ito ni Imám Ahmad 5/261. Ito ay nasa Sahíh al-Jámi‘ 6292.


152 Isa sa mga mensahe ni Shaykh ‘Abdul‘azíz ibnu Báz, kaawaan siya ni


Allah, sa isang pag-uusap.


Mga Ipinagbabawal na Ipinagwawalang-bahala ng mga Tao


71


dito si al-Hasan ibnu Sahl: “Ano ang ipinasasalamat mo sa amin


yamang kami ay naniniwala na ang impluwensiya ay may kaukulang


kawaggawa kung paanong ang yaman ay may kaukulang


kawanggawa?”153


Isa na magandang tukuyin dito ay ang pagkakaiba sa pagitan


ng pag-upa sa isang tao para gampanan ang isang transaksiyon,


asikasuhin ito at subaybayan ito kapalit ng isang upa − ito ay


magiging isang uri ng pag-upa na ipinahihintulot kalakip ang


mga kundisyong alinsunod sa Sharí‘ah − at ng pagkakaloob ng


impluwensiya at pamamagitan para mamagitan kapalit ng salapi


− ito ay kabilang sa ipinagbabawal.


Ang Paghiling ng Lubos na Trabaho sa Inuupahan at


ang Hindi Lubos na Pagbibigay ng Upa


Talagang naghikayat nga ang Propeta (SAS) sa mabilis na pagbibigay


sa inuupahan ng sahod nito, yamang sinabi niya: “Ibigay


ninyo sa inuupahan ang upa nito bago matuyo ang pawis nito.”154


Kabilang sa mga uri ng paglabag sa katarungan na nangyayari


sa mga lipunan ng mga Muslim ay ang hindi pagbibigay sa mga


manggagawa, mga inuupahan at mga empleyado ng mga karapatan


nila. Ito ay may ilang anyo na gaya ng sumusunod:


A. Na pinagkakaitan ang inuupahan ng kabuuang karapatan niya


ngunit wala siyang patunay. Ang taong ito, kung nawala man


ang karapatan niya sa mundo, ito ay hindi naman mawawala


sa harap ni Allah sa araw ng pagkabuhay. Tunay na ang nang-


153 al-Ádáb ash-Shar‘íyah ni Ibnu Muflih 2/176.


154 Isinalaysay ito ni Májah 2/817. Ito ay nasa Sahíh al-Jámi‘ 1493. [Ang Hadíth


na ito ay may kahinaan at minamagaling na banggitin sa paraang nililinaw ang


kahinaan. (z)]


Mga Ipinagbabawal na Ipinagwawalang-bahala ng mga Tao


72


api ay darating doon noong nalamon na niya ang salapi ng


naapi, pagkatapos ay ililipat sa naapi ang ilan sa mabuting


nagawa ng nang-api. Kung masasaid ang mabuting nagawa


ng nang-api, kukuha mula sa masamang nagawa ng naapi at


ipapasa sa nang-api. Pagkatapos ay itatapon ang nang-api


sa Apoy.


B. Na binabawasan siya sa nauukol sa kanya at hindi ibinibigay


ito sa kanya nang buo at kinukulangan siya nang wala


sa katwiran, gayong nagsabi na si Allah (83:1): “Kasawian


sa mga nang-uumit sa pagsukat”. Kabilang sa mga


halimbawa nito ay ang ginagawa ng ilan sa mga employer


kapag nakakalap ng mga dayuhang manggagawa mula sa


bayan nila matapos na nakipagkasunduan na sa kanila sa


isang kasunduang nagsasaad ng isang takdang suweldo. Kapag


natali sila sa kanya at nasimulan nila ang trabaho, pagtutuunan


niya ang mga napagkasunduan sa trabaho at papalitan


niya ito ng mga suweldo na higit na mababa. Mananatili sila


nang may pagkasuklam. Maaaring hindi nila makayang patunayan


ang karapatan nila kaya idadaing nila ang kalagayan


nila kay Allah. Kung ang employer na nang-aapi ay isang


Muslim at ang manggagawa ay isang Káfir, ang pagbabawas


na iyon ay kabilang sa balakid sa landas ng Islam at papasanin


nito ang kasalanan niyon.


C. Na dinadagdagan siya ng employer ng mga karagdagang


trabaho o pinahahaba ang yugto ng trabaho ngunit binibigyan


lamang siya ng basic pay at pinagkakaitan siya ng kabayaran


sa karagdagang trabaho.


D. Na pinatatagal ng employer ang suweldo at hindi ito ibinibigay


sa kanya kung hindi pagkatapos ng isang matinding


pagpupunyagi, isang paghahabol, mga reklamo at mga pagMga


Ipinagbabawal na Ipinagwawalang-bahala ng mga Tao


73


dulog sa hukuman. Maaaring ang motibo ng employer sa


pag-aantala sa pagpapasuweldo ay ang pagsawain ang manggagawa


hanggang sa talikdan nito ang karapatan nito at tumigil


na sa paghiling niyon, o nilalayon niya na pakinabangan


muna ang mga pera ng mga manggagawa sa pamamagitan


ng paggamit nito. Ang iba sa kanila ay nagpapautang nang


patubuan mula sa mga ito samantalang ang abang manggagawa


ay hindi na makasumpong ng makain sa pang-arawaraw


niya at hindi na makapagpadala ng sustento sa maybahay


niya at mga anak niya na mga nangangailangan, na


alang-alang sa kanila ay nangibang-bayan siya. Kaya kasawian


sa mga nang-aaping employer na ito sa isang pagdurusa sa


isang masakit na araw. Isinalaysay ni Abú Hurayrah (RA)


ayon sa Propeta (SAS) na nagsabi: “Nagsabi si Allah −


pagkataas-taas Niya: May tatlong tao na Ako ay katunggali


nila sa araw ng pagkabuhay: isang tao na nagbigay


[ng salita] na sumusumpa sa Akin pagkatapos ay sumira,


isang tao na nagbili ng isang malayang tao [upang alipinin]


at nakinabang sa halaga niyon, at isang tao na umupa ng


isang upahan at humiling ng lubusan [na paggawa] mula


rito ngunit hindi niya ibinigay rito ang upa nito.”


155


Ang Kawalang Katarungan sa Pagbibigay sa mga Anak


Sinasadya ng ilan sa mga tao ang pagtatangi sa ilan sa mga


anak nila sa mga regalo at mga bigay nang higit sa iba pang mga


anak. Ayon sa matimbang na pahayag, ito ay isang gawaing ipinagbabawal


kapag wala itong dahilang tanggap sa Sharí‘ah, gaya


ng paglitaw ng isang pangangailangan sa isa sa mga anak na hindi


155 Isinalaysay ito ni al-Bukhárí. Tingnan ang Fat'h al-Bárí 4/447.


Mga Ipinagbabawal na Ipinagwawalang-bahala ng mga Tao


74


naman lumitaw sa iba pang mga anak, gaya ng pagpapagamot sa


karamdaman, o pagbabayad ng utang nito, o paggantimpala rito


sa pagkasaulo nito sa Qur’an, halimbawa, o pagtulong dahil hindi


pa siya nakakikita ng trabaho, o may malaki siyang pamilya, o


isang full time na estudyante, at iba pang mga tulad nito.156 Kailangan


sa magulang na maglayon − kapag nagbigay sa isa sa mga


anak niya dahil sa isang kadahilanang tanggap sa Sharí‘ah − na


kung sakaling lumitaw sa ibang anak ang tulad sa pangangailangan


ng anak na binigyan niya ay bibigyan niya rin iyon gaya ng


pagbibigay niya sa una. Ang pangkalahatang patunay ay ang sabi


Niya (5:8): “Maging makatarungan kayo; ito ay pinakamalapit


sa pangingilag sa pagkakasala, at mangilag kayong magkasala


kay Allah.” Ang partikular na patunay ay ang nasaad ayon kay


an-Nu‘mán ibnu Bashír (RA) na ang ama niya ay nagdala sa kanya


sa Sugo ni Allah at nagsabi iyon: “Tunay na ako ay nagregalo sa


anak kong ito ng isang utusan. Kaya nagsabi ang Sugo ni Allah


(SAS): Binigyan mo ba ang bawat anak mo ng tulad niyon?


At sinabi niyon na hindi. Kaya nagsabi ang Sugo (SAS): Kaya


bawiin mo iyon.”157 Sa isa namang salaysay: “Kaya nagsabi ang


Sugo ni Allah (SAS): Kaya mangilag kayong magkasala kay


Allah at maging makatarungan kayo sa mga anak ninyo.


Sinabi niya: Kaya umuwi siya at binawi ang bigay niya.”158 Sa isang


salaysay: “Kaya huwag ninyo akong pasaksihin, kung gayon,


sapagkat ako ay hindi sumasaksi sa kawalang-katarungan.”


159


156 [Sa kabuuan ipinahihintulot dito ang anumang uri ng paggugol dahil sa


kawalan ng kakayahan ng anak at sa pagkakaroon ng kakayahan ng magulang.(z)]


157 Isinalaysay ito ni al-Bukhárí. Tingnan ang al-Fat'h 5/211.


158 al-Fat'h 5/211.


159 Sahíh Muslim 3/1243.


Mga Ipinagbabawal na Ipinagwawalang-bahala ng mga Tao


75


Bibigyan ang anak na lalaki ng katumbas sa bahagi ng dalawang


anak na babae gaya ng sa pamana. Ito ang opinyon ni Imám


Ahmad ibnu Hanbal,160 kaawaan siya ni Allah.161


Ang nagmamasid sa mga kalagayan ng ilan sa mga pamilya


ay makakikita ng mga magulang na hindi natatakot kay Allah sa


pagtatangi sa ilan sa mga anak nila sa pagbibigay, kaya naghihimutok


ang mga dibdib ng ilan sa kanila sa iba at natatanim sa


pagitan nila ang pagkamuhi at pagkasuklam. Maaaring bibigyan


ang isa dahil siya ay nakahahawig ng mga tiyuhin niya sa ama


at pagkakaitan ang iba dahil ito ay may hawig sa mga tiyuhin niya


sa ina, o bibigyan ang mga anak sa isang maybahay ng hindi ibibigay


sa mga anak sa isang maybahay. Marahil ipapasok ang mga


anak sa isang maybahay sa mga pribadong paaralan at hindi ipapasok


ang mga anak sa iba. Ang kawalang-katarungan na ito ay


babalik sa kanya sapagkat ang anak na pinagkaitan, sa kadalasan,


ay hindi magpapakabuti sa magulang niya sa hinaharap. Nagsabi


nga ang Sugo (SAS) sa isang nagtangi sa mga anak niya sa pagbibigay:


“Hindi mo ba ikatutuwa na sila ay magiging pantay


sa kabutihan sa iyo?”


162


Ang Paghingi sa mga Tao Bagamat Hindi Kinakailangan


Ayon kay Sahl ibnu al-Handhalíyah (RA) na nagsabi: “Nagsabi


ang Sugo ni Allah (SAS): Ang sinumang nanghingi samanta-


160 Masá’il al-Imám Ahmad ni Abú Dáwud 204. Siniyasat nang malinaw ni


Imám Ibnu al-Qayyim ang usaping ito sa komentaryo niya sa Abú Dáwud.


161 Hindi obligado ang isang magulang na sundin ang opinyon ni Imám Ahmad


ibnu Hanbal dahil tiyak na sasama ang loob ng mga anak na babae lalo na at


wala namang nasasaad na batayan sa Qur’an at Sunnah ang opinyong ito niya.


162 Isinalaysay ito ni Ahmad ibnu Hanbal 4/269. Ito ay nasa Sahíh Muslim


bilang 1623.


Mga Ipinagbabawal na Ipinagwawalang-bahala ng mga Tao


76


lang may taglay naman siya na makasasapat sa kanya ay nagpaparami


lamang ng baga sa Impiyerno. Sinabi Nila: Ano po


ang kasapatan na hindi nararapat sa kanya na humingi?’ Nagsabi


siya: Ang halagang maipanananghalian niya at maipanghahapunan


niya.”


163 Ayon kay Ibnu Mas‘úd (RA) na nagsabi: “Nagsabi


ang Sugo ni Allah: Ang sinumang nanghingi samantalang mayroon


naman siya na makasasapat sa kanya ay darating sa araw


ng pagkabuhay na kinalmot o ginalmos sa mukha niya.”164


Ang ilan sa mga pulubi ay tumatayo sa mga masjid sa harap


ng mga nilikha ni Allah. Ginagambala nila ang pagluluwalhati ng


mga tao sa pamamagitan ng mga hinaing nila. Ang ilan sa kanila


ay nagsisinungaling, nanghuhuwad ng mga papeles at gumagawagawa


ng mga kuwento. Maaari ring pagbaha-bahagiin nila ang


mga miyembro ng pamilya sa mga masjid, pagkatapos ay titipunin


nila ang mga ito at lilipat sila mula sa isang masjid sa iba pang


masjid, gayong sila ay nagtatamasa ng yamang walang nakaaalam


kundi si Allah. Kaya kapag namatay sila, mabubunyag ang naiwang


yaman. Ang iba na mga tunay na nangangailangan ay inaakala ng


mangmang na mga mayaman dahil sa pagpipigil na manghingi;


hindi sila nanghihingi sa mga tao nang may pamimilit. Hindi mapapansin


ang kahirapan nila para makapagkawanggawa sa kanila.


Ang Pangungutang ng Utang na Hindi Nais Bayaran


Ang mga karapatan ng mga tao ay mahalaga para kay Allah.


Maaaring makalusot ang indibiduwal sa karapatan ni Allah sa


163 Isinalaysay ito ni Abú Dáwud 2/281. Tingnan ang Sahíh al-Jámi‘ (6280).


164 Isinalaysay ito ni Ahmad ibnu Hanbal 1/388. Tingnan ang Sahíh al-Jámi‘ 6255.


[Nasaad sa Sahíh Muslim ayon kay Abú Hurayrah (RA): “Ang sinumang humiling


sa mga tao ng mga pera nila upang magparami ay nanghihingi lamang


ng mga baga, kaya humiling siya ng kaunti o humiling siya ng marami.” (z)]


Mga Ipinagbabawal na Ipinagwawalang-bahala ng mga Tao


77


pamamagitan ng pagsisisi, subalit ang mga karapatan ng mga


kapwa tao ay kailangang gampanan ang mga ito bago dumating


ang Araw na hindi makapagbabayaran sa pamamagitan ng ginto


ni pilak kundi sa pamamagitan ng magandang nagawa at masagwang


nagawa.165 Si Allah ay nagsasabi (4:58): “Tunay na si


Allah ay nag-uutos sa inyo na gampanan166 ninyo ang mga


ipinagkatiwala sa mga kinauukulan ng mga ito,”. Kabilang


sa mga lumalaganap na suliranin sa lipunan ay ang pagwawalangbahala


sa pangungutang. Ang ilan sa mga tao ay hindi nangungutang


dala ng matinding pangangailangan. Nangungutang sila dala


ng pagnanais lamang na magpalawak at makipagtagisan sa ibang


mga tao sa pagbibili ng bagong sasakyang, mga kagamitan at mga


tulad nito na panandaliang lugod at lumilipas na pagmamarangya.


Madalas na nakapapasok ang mga ito sa mga kasalimuutan na


pagbili ng pahulugan na ang marami sa mga iyon ay hindi nawawalan


ng transaksiyon na kahina-hinala o bawal.


Ang pagwawalang-bahala sa pangungutang ay humahantong


sa pagpapatagal sa pagbabayad o nauuwi sa pagkawala ng mga


ari-arian ng mga ibang tao at pagsira sa mga ito. Nagsabi na ang


Propeta (SAS) bilang pagbabala sa kahihinatnan ng gawaing ito:


“Ang sinumang kumuha sa mga ari-arian ng mga tao, na ninanais


naman niyang isauli ang mga ito, isasauli ni Allah [ang


165 Sa araw ng paghuhukom, ang kasalanan ng isang tao sa kanyang kapwa niya


ay babayaran niya sa pamamagitan ng paglilipat ng mabuting nagawa niya sa


taong nagawan niya ng kasalanan. Kapag kinulang ang mabuting nagawa niya,


ililipat sa kanya ang nagawang masama niyon hanggang makapagbayad siya.


166 O isauli.


Mga Ipinagbabawal na Ipinagwawalang-bahala ng mga Tao


78


mga ito] para sa kanya. Ang sinumang kumuha [sa mga ito],


na ninanais niyang sirain, sisirain siya ni Allah.”


167


Ang mga tao ay madalas na nagwawalang-bahala sa panganib


ng utang at inaakala nila na ito ay isang maliit na bagay samantalang


ito para kay Allah ay isang malaking bagay. Bagkus tunay


na ang martir, sa kabila ng taglay niya na dakilang mga katangian,


masaganang gantimpala at mataas na antas, ay hindi maliligtas


sa pananagutan sa utang. Ang patunay niyon ay ang sabi niya


(SAS): “Kaluwalhatian kay Allah! Ano ang ibinaba ni Allah na


paghihigpit sa utang? Sumpa man sa Kanya na ang kaluluwa ko


ay nasa kamay Niya, kung sakaling may isang tao na napatay


sa landas ni Allah, pagkatapos ay binuhay, pagkatapos ay napatay,


pagkatapos ay binuhay, pagkatapos ay napatay, samantalang


siya ay may utang, hindi siya papasok sa Paraiso malibang


nabayaran para sa kanya ang utang niya.”


168 Kaya pagkatapos


nito ay titigil na ba itong mga nagwawalang-bahala at nagpapabaya?


Ang Pagkain na Galing sa Bawal


Ang sinumang hindi natatakot kay Allah ay hindi nagbibigaypansin


kung mula saan kinita ang salapi at kung sa ano ginugol


ito. Bagkus ang inalala niya ay ang karagdagan sa deposito niya


kahit pa man ito ay kinita sa masama at bawal gaya ng pagnanakaw;


o panunuhol (lagay); o pangangamkam; o panghuhuwad; o


pagtitinda ng ipinagbabawal; o pagpapautang ng patubuan; o


pagkuha sa ari-arian ng ulila; o kabayaran sa isang ipinagbabawal


na gawain gaya ng galing sa panghuhula, kahalayan, musika, o


167 Isinalaysay ito ni al-Bukhárí. Tingnan ang Fat'h al-Bárí 5/54.


168 Isinalaysay ito ni an-Nisá’í. Tingnan ang Mujtabá 7/314. Ito ay nasa Sahíh


al-Jámi‘ 3594.


Mga Ipinagbabawal na Ipinagwawalang-bahala ng mga Tao


79


pagnanakaw sa kabang-bayan at mga ari-ariang pampubliko; o


pagkuha sa ari-arian ng iba sa pamamagitan ng pamimilit; o panghihingi


na hindi naman kinakailangan at iba pang tulad nito. Pagkatapos


ay ipinambabayad niya ito sa pagkain, kasuutan, sasakyan,


pagpapatayo ng bahay o pag-upa nito, at mga kagamitan para rito.


Pumapasok ang bawal sa tiyan niya. Nagsabi ang Propeta (SAS):


“Bawat laman [ng tao] na tumubo mula sa ipinagbabawal, ang


impiyerno ay karapat-dapat para roon.”


169 Tatanungin siya sa


araw ng pagkabuhay tungkol sa yaman niya kung mula sa ano


niya kinita at kung sa ano niya ginugol. Doon ang kasawian at


ang kalugian. Kaya tungkulin ng sinumang may natira pa sa kanya


na yamang galing sa bawal na magdali-dali sa pag-alis niyon mula


sa kanya. Kung iyon ay nauukol sa isang tao ay magdali-dali siya


sa pagsauli niyon doon kalakip ng paghingi ng paumanhin bago


dumating ang Araw na hindi makapagbabayaran sa pamamagitan


ng ginto ni pilak kundi sa pamamagitan ng magandang nagawa


at masagwang nagawa.170


Ang Pag-inom ng Alak Kahit Iisang Patak


Nagsabi si Allah (5:90): “O mga sumampalataya, ang alak,


ang pagpusta, ang mga dambana, at ang pagsasapalaran sa


pamamagitan mga tagdan ng palaso ay kasalaulaan lamang


na kabilang sa gawain ng Demonyo. Kaya iwaksi ninyo ito,


nang harinawa kayo ay magtagumpay.” Ang kautusan sa pag-


169 Isinalaysay ito ni at-Tabrání sa al-Kabír 19/136. Ito ay nasa Sahíh al-Jámi‘


4495.


170 Sa araw ng paghuhukom, ang kasalanan ng isang tao sa kanyang kapwa niya


ay babayaran niya sa pamamagitan ng paglilipat ng mabuting nagawa niya sa


taong nagawan niya ng kasalanan. Kapag kinulang ang mabuting nagawa niya,


ililipat sa kanya ang nagawang masama niyon hanggang makapagyad siya.


Mga Ipinagbabawal na Ipinagwawalang-bahala ng mga Tao


80


wawaksi ay kabilang sa napakalakas na mga patunay sa pagbabawal


samantalang iniugnay naman ang alak sa mga dambana, na


tumutukoy sa mga dinidiyos at mga diyus-diyusan ng mga Káfir.


Kaya wala nang natirang katwiran para sa sinumang nagsasabing


hindi naman sinabi na ang alak ay bawal; ang sinabi lamang naman


ay iwaksi ninyo ito!


Nasaad sa Sunnah ng Propeta (SAS) ang banta para sa sinumang


uminom. Ayon kay Jábir (RA): “tunay na mula kay Allah


ay may isang pangako sa sinumang umiinom ng nakalalasing:


na paiinumin Niya ito ng tínatul khabál. Sinabi Nila: O Sugo


ni Allah, at ano po ang tínatul khabál? Nagsabi siya: Pawis ng


mga maninirahan sa Impiyerno o katas ng mga maninirahan


sa Impiyerno.”


171 Sinabi pa niya: “Ang sinumang namatay na


isang sugapa sa alak, makatatagpo niya si Allah habang siya


ay gaya ng mananamba sa diyus-diyusan.”


172


Lubhang naging sarisari na ang mga uri ng mga alak at mga


inuming nakalalasing sa panahon natin. Dumami na ang mga


pangalan nito sa Arabe at sa ibang wika. Tinagurian nila ang mga


ito na beer, ale, alcohol, arrack,173 vodka, champagne at iba pa.174


Lumitaw na sa Kalipunang Muslim ang uri ng mga tao na ibinalita


ng Propeta (SAS) sa sabi niya: “Talagang may iinom nga na


mga tao mula sa Kalipunan ko ng alak na tatawagin nila sa


hindi pangalan nito.”


175 Tinatagurian nila ang mga ito na mga


171 Isinalaysay ito ni Muslim 3/1587.


172 Isinalaysay ito ni at-Tabrání 12/45. Ito ay nasa Sahíh al-Jámi‘ 6525.


173 Mula sa Arabe na ‘araq. Isang uri ng alak. Walang duda na ang Tagalog na


alak na panawag sa lahat ng inuming nakalalasing ay galing sa salitang ito.


174 Maidadagdag din natin ang mga inuming palasak sa mga Pilipino: tuba,


lambanog, basi, sadiki, gin, at iba pa.


175 Isinalaysay ito ni Imám Ahmad 5/342. Ito ay nasa Sahíh al-Jámi‘ 5453.


Mga Ipinagbabawal na Ipinagwawalang-bahala ng mga Tao


81


spirit sa halip na alak, bilang panlalansi at panlilinlang (Qur’an


2:9): “Tinatangka nilang linlangin si Allah at ang mga sumampalataya


ngunit wala silang nililinlang kundi ang mga sarili


nila ngunit hindi nila nararamdaman.”


Dumating ang Sharí‘ah dala ang dakilang panuntunan na lulutas


sa usapin at puputol sa ugat ng tukso ng paglalaro-laro [sa mga


katawagan]. Ito ay ang nasaad sa sabi niya (SAS): “Bawat nakalalasing


ay alak, at bawat nakalalasing ay bawal.”


176 Kaya ang


bawat bagay na nagpapalango at nagpapalasing sa isip, ito ay


bawal − ang kaunti nito at ang marami nito. Kahit pa dumami at


nagkaiba-iba ang mga pangalan nito, ang pinangangalanan ay iisa


at ang kahatulan ay alam na.


Sa pagwawakas, ito ay isang pangaral mula sa Propeta (SAS)


para sa mga umiinom ng mga alak. Nagsabi siya (SAS): “Ang


sinumang uminom ng alak at nalasing, walang tatanggapin sa


kanya na saláh sa loob ng apatnapung araw. Kung namatay


siya, papasok siya sa Impiyerno; ngunit kung nagsisi siya,


tatanggapin ni Allah ang pagsisisi niya. Kung uulit siya at


iinom at saka malalasing, walang tatanggapin sa kanya na


saláh sa loob ng apatnapung araw. Kaya kung namatay siya,


papasok siya sa Impiyerno; ngunit kung nagsisi siya, tatanggapin


ni Allah ang pagsisisi niya. Kung uulit na naman siya


at iinom at saka malalasing, walang tatanggapin sa kanya na


saláh sa loob ng apatnapung araw. Kaya kung namatay siya,


papasok siya sa Impiyerno; ngunit kung nagsisisi siya, tatanggapin


ni Allah ang pagsisisi niya. Kung uulit na naman siya,


laging karapatan ni Allah na painumin siya ng radghatul


khabál sa araw ng pagkabuhay. Nagsabi sila: O Sugo ni Allah,


176 Isinalaysay ito ni Muslim 3/1587.


Mga Ipinagbabawal na Ipinagwawalang-bahala ng mga Tao


82


at ano po ang radghatul khabál? Sinabi niya: Katas ng mga


maninirahan sa Impiyerno.”


177


Kung ganito ang lagay ng mga umiinom ng mga nakalalasing,


papaano na samakatuwid ang lagay ng mga gumagamit ng higit


na matindi at nagpapakasugapa sa mga droga?


Ang Paggamit ng mga Sisidlan178 na Ginto at Pilak at


ang Pagkain at Pag-inom Mula sa mga Ito


Hindi halos nawawalan ang isang tindahan ng mga kagamitang


pambahay (kitchen utensils) sa ngayon ng mga sisidlan na


ginto at pilak o tinubog sa ginto at pilak. Gayon ang mga bahay


ng mga mariwasa at ang ilan sa mga hotel. Bagkus ang uring ito


ng mga sisidlan ay kabilang sa mga mamahaling regalo na ibinibigay


ng mga tao sa isa’t isa sa kanila sa mga okasyon. Ang ilan


sa mga tao ay maaaring hindi maglagay ng mga ito sa mga bahay


nila subalit ginagamit naman nila ito sa mga bahay ng ibang mga


tao at sa mga handaan nila. Ang lahat ng ito ay kabilang sa mga


bagay na ipinagbabawal sa Sharí‘ah. Nasaad ayon sa Propeta


(SAS) ang matinding banta sa paggamit ng mga lalagyan na ito,


yamang ayon kay Umm Salamah: “Tunay na ang kumakain o


umiinom sa mga sisidlang pilak at ginto ay lumalagok lamang


sa tiyan niya ng apoy ng Impiyerno.”


179 Ang kahatulang ito ay


sumasaklaw sa lahat ng sisidlan at gamit sa pagkain gaya ng mga


plato, mga tinidor, mga kutsara, mga kutsilyo, mga serving tray,


mga kahon ng mga candy na ibinibigay sa mga kasalan, at mga


tulad nito.


177 Isinalaysay ito ni Ibnu Májah, bilang 3377. Ito ay nasa Sahíh al-Jámi‘ 6313.


178 Ang sisidlan na tinutukoy rito ay ang anumang ginagamit para lagyan ng


pagkain at inumin, gaya ng baso, plato, kutsara at iba pa.


179 Isinalaysay ito ni Muslim 3/1634.


Mga Ipinagbabawal na Ipinagwawalang-bahala ng mga Tao


83


Ang ilan sa mga tao ay nagsasabi: “Kami ay hindi naman


gumagamit ng mga ito, ngunit inilalagay namin ang mga ito sa


mga estante na natatakpan ng salamin para dekorasyon.” Ito ay


hindi rin ipinahihintulot bilang paghahadlang sa dahilang magamit


ang mga ito.180


Ang Pagsaksi sa Kabulaanan


Nagsabi si Allah (22:30-31): “Kaya iwaksi ninyo ang kasalaulaan


na siyang mga diyus-diyusan at iwaksi ninyo ang


pagsaksi sa kabulaanan, bilang mga makatotoo na hindi mga


nagtatambal sa Kanya.” Ayon kay ‘Abdurrahmán ibnu Abí


Bakrah (RA), ayon sa ama niya na nagsabi: “Kami noon ay nasa


tabi ng Sugo ni Allah nang nagsabi siya: Hindi ko ba ibabalita sa


inyo ng tatlong napakalaki sa mga malalaking kasalanan? −


nang makatatlo − Ang pagtatambal kay Allah at ang


kalapastanganan sa mga magulang. Naupo siya at dati siyang


nakasandal. Sinabi pa niya: Kaingat sa pagsaksi sa kabulaanan.


Hindi siya tumigil: inulit-ulit niya iyon hanggang sa magsabi


kami na sana siya ay tumihimik na.”


181


Ang pag-uulit-ulit sa pagbabala laban sa pagsaksi sa kabulaanan


dito ay dahil sa pagwawalang-bahala ng mga tao rito, dahil


sa dami ng nag-uudyok sa paggawa nito gaya ng pagkamuhi at


pagkainggit, at dahil sa ibinubunga nito na maraming katiwalian.


Kay rami nang nawala na mga karapatan dahil sa pagsaksi sa


kabulaanan. Kay rami nang sumapit na kawalang-katarungan sa


mga inosente dahilan dito, o tao na nagtamo ng hindi karapat-


180 Isa sa mga mensahe ni Shaykh ‘Abdul‘azíz ibnu Báz, kaawaan siya ni Allah,


sa isang pag-uusap.


181 Isinalaysay ito ni al-Bukhárí. Tingnan ang al-Fat'h 5/261.


Mga Ipinagbabawal na Ipinagwawalang-bahala ng mga Tao


84


dapat sa kanila, o nabigyan ng bahagi na hindi naman nila bahagi


alinsunod dito.


Kabilang sa pagwawalang-bahala kaugnay rito ay ang ginagawa


ng ilan sa mga tao sa mga hukuman na pagsasabi sa isang


tao na katatagpo pa lamang roon: “Sumaksi ka para sa akin at


sasaksi ako para sa iyo.” At sasaksi naman siya sa isang bagay na


nangangailangan ng kaalaman sa katotohanan at pangyayari, gaya


ng pagsaksi para rito sa pagmamay-ari ng isang lupa o isang


bahay, o pagpapatotoo sa pagkakilala rito gayong nakatagpo niya


lamang ito sa pinto ng hukuman o sa bulwagan. Ito ay kasinungalingan


at kabulaanan sapagkat nararapat na ang pagsaksi ay gaya


ng nasaad sa Aklat ni Allah (12:81): “at hindi kami sumaksi


kung hindi ayon sa nalaman namin”


Ang Pakikinig sa mga Kagamitan sa Pagtugtog at Musika


Si Ibnu Mas‘úd (RA) noon ay nanunumpa kay Allah na ang


tinutukoy sa sinabi Niya (31:6): “May mga tao na bumibili ng


walang kabuluhang usapan upang ipanligaw palayo sa Landas


ni Allah” ay ang ghiná’.182 Ayon naman kina Abú ‘Ámir (RA)


at Abú Málik al-Ash‘arí (RA), ayon sa Propeta (SAS) na nagsabi:


“Talagang magkakaroon nga mula sa Kalipunan ko ng mga


tao na magtuturing na ipinahihintulot ang pangangalunya, ang


182 Tafsír Ibni Kathír 6/333. [Bagamat ang salitang Arabe na ghiná’ ay madalas


na isalin na awit o awitin sa Tagalog, hindi lahat ng tinatawag na “awit” sa


Tagalog ay matatawag na ghiná’. Ang salitang Tagalog na awitin ay higit na


malawak kaysa sa salitang Arabe na ghiná’. Ang anáshíd Islámíyah gaya ng


tala‘lbadru ‘alayná na “binigkas” sa pagsalubong sa Propeta (SAS) pagdating


niya sa Madínah ay hindi tinatawag na ghiná’ sa Arabe. Ayon sa pamunuan ng


Zulfi Foreigners Guidance Office ang awitin na tinutukoy rito ng may-akda ay


ang mga awiting walang kabuluhan o mahalay sa pamantayan ng Islam, na


inaawit sa saliw ng mga instrumentong pangmusika. Ang Tagapagsalin.]


Mga Ipinagbabawal na Ipinagwawalang-bahala ng mga Tao


85


sutla,183 ang alak, at ang mga kagamitan sa pagtugtog…”


184


Ayon naman kay Anas (RA): “Talagang magkakaroon nga sa


Kalipunang ito ng paglubog [sa lupa], pagbato at pagpapalitanyo


at iyon ay kapag nagsiinom sila ng mga alak, nagsikuha


sila ng mga babaing mang-aawit at nagpatugtog ng mga kagamitan


sa pagtugtog.”


185


Ipinagbawal ng Propeta (SAS) ang tambol. Inilarawan niya


ang plauta na ito ay tinig ng mahalay na hangal. Binanggit ng mga


naunang pantas ng Islam gaya ni Imám Ahmad, kaawaan siya ni


Allah, ang pagbabawal sa mga instrumento ng pag-aaliw at pagtugtog


gaya ng mandolin, tambol, plautang tambo, rebab186 at


pompiyang. Walang duda na ang mga makabagong instrumento


ng pag-aaliw at pagtugtog ay napaloloob sa Hadíth ng Propeta


(SAS) kaugnay sa pagbabawal sa mga kagamitan sa pagtugtog,


gaya ng biyolin, sitara, piyano, gitara at iba pa. Bagkus tunay na


ang mga ito ay lubhang higit na matindi sa pag-antig, pagpapalango


at impluwensiya kaysa sa mga sinaunang instrumento na


nabanggit ang pagbabawal sa ilan sa mga Hadíth. Ang pagpapalango


ng musika at ang pagpapalasing nito ay higit na matindi


kaysa sa pagpapalasing ng alak, gaya ng nabanggit ng mga pantas


na gaya nina Ibnu al-Qayyim at iba pa. Walang duda na ang pagbabawal


ay tumitindi at ang pagkakasala ay bumibigat kapag


sinabayan ang musika ng pag-awit at mga tinig ng mga babaing


183 Ang sutla ay ipinagbabawal lamang sa mga lalaki, hindi sa mga babae.


184 Isinalaysay ito ni al-Bukhárí. Tingnan ang al-Fat'h 10/51.


185 Tingnan ang as-Silsilah as-Sahíhah 2203. Tinunton niya ang pinagmulan nito


kay Ibnu Abí ad-Dunyá sa Dhamm al-Maláhí. Ang Hadíth na ito ay isinalaysay


ni at-Tirmidhí, bilang 2212.


186 Parang biyolin na may tatlong kuwerdas.


Mga Ipinagbabawal na Ipinagwawalang-bahala ng mga Tao


86


mang-aawit. Lumalala ang kapahamakan kapag ang mga liriko


ng mga awitin ay pangromantiko, pag-ibig, kahalingan at paglalarawan


ng mga kagandahan. Dahil doon nabanggit ng mga pantas


ng Islam na ang mga awiting romantiko ay koreo ng pangangalunya


at na ito ay nagpapatubo ng kaipokrituhan sa puso. Sa


pangkalahatan, ang tema ng mga awitin at musika ay kabilang


sa napakalaking mga tukso sa panahon ngayon.


Ilan sa nakadagdag sa suliranin sa panahon natin ay ang pagpasok


ng musika sa maraming bagay gaya ng mga relo, mga


alarm, mga laruan ng mga bata, computer at ilang telepono. Kaya


ang pag-iwas doon ay isang bagay na nangangailangan ng determinasyon.


Si Allah ay ang hingian ng tulong.


Ang Panlilibak


Naging “panghimagas” sa marami sa mga pagtitipon ang panlilibak


sa mga tao at ang pagyurak sa mga karangalan nila. Ito


ay isang gawaing ipinagbawal ni Allah. Sinuwata Niya ang mga


lingkod Niya laban dito at iwinangis Niya ito sa isang kasuklamsuklam


na larawan na masusuka roon ang mga tao. Sinabi Niya


(49:12): “huwag libakin ng ilan sa inyo ang iba sa inyo. Iibigin


ba ng isa sa inyo na kumain ng laman ng kapatid niya na


patay? Kaya kasusuklaman ninyo ito.”


Nilinaw ng Propeta (SAS) ang kahulugan nito sa pamamagitan


ng sabi niya: “Nalalaman ba ninyo kung ano ang panlilibak?


Nagsabi sila: Si Allah at ang Sugo Niya ay higit na nakaaalam.


Nagsabi siya: Ang pagbanggit mo sa kapatid mo ng anumang


kasusuklaman niya. May nagsabi: Kaya ano po sa tingin mo


kung nasa kapatid ko ang sinasabi ko? Nagsabi siya: Kung nasa


Mga Ipinagbabawal na Ipinagwawalang-bahala ng mga Tao


87


kanya ang sinasabi mo ay nilibak mo na siya. Kung wala ito sa


kanya ay siniraang-puri mo na siya.”


187


Samakatuwid ang panlilibak ay ang pagbanggit mo sa kapwa


Muslim ng anumang tungkol sa kasusuklaman niya [na mabanggit],


maging iyon ay hinggil sa katawan niya o pananampalataya niya


o pamumuhay niya o pagkatao niya o mga kaasalan niya o kaanyuan


niya. Ito ay mayroong maraming anyo. Kabilang dito ang


pagbanggit sa mga kapintasan niya o ang ipagsabi ang isang ugali


niya bilang paraan ng panunuya.


Ang mga tao ay nagwawalang-bahala sa usapin ng panlilibak


kalakip ng kasagwaan nito at kapangitan nito para kay Allah.


Nagpapahiwatig doon ang sabi niya (SAS): “Ang ribá ay may


pitumpu’t dalawang uri na ang pinakamababa sa mga ito ay


tulad ng pakikipagtalik ng isang lalaki sa ina niya. Tunay na


ang pinakamataas na ribá ay [gaya ng] paghamak ng lalaki


sa dangal ng kapatid niya.”


188


Kinakailangan sa sinumang dumadalo sa pagtitipon na sumaway


sa nakasasama at ipagtanggol ang kapatid niya na nililibak.


Hinimok iyon ng Propeta (SAS) sa pamamagitan ng sabi niya:


“Ang sinumang magsanggalang sa dangal ng kapatid niya,


ipagsasanggalang ni Allah ang mukha niya sa apoy sa araw


ng pagkabuhay.”


189


187 Isinalaysay ito ni Muslim 4/2201.


188 as-Silsilah as-Sahíhah 1871.


189 Isinalaysay ito ni Ahmad 6/450. Ito ay nasa Sahíh atl-Jámi‘ 6238.


Mga Ipinagbabawal na Ipinagwawalang-bahala ng mga Tao


88


Ang Paninirang-puri


Ang pagpaparating ng mga sinalita ng mga tao sa isa’t isa


upang makasira sa isa’t isa sa kanila ay kabilang pa rin sa napakalaking


mga kadahilanan ng pagkakalagot ng mga ugnayan at


ng pagpapaningas sa mga apoy ng pagkamuhi at pagkapoot sa


pagitan ng mga tao. Pinulaan na ni Allah ang gumagawa ng gawaing


ito yamang sinabi Niya (68:10-11): “Huwag kang tumalima


sa bawat palasumpang hamak, mapanlibak, mapagkalat ng


paninirang-puri,” Ayon kay Hudhayfah: “Hindi papasok sa


Paraiso ang isang mapanirang-puri.”


190


Ayon kay Ibnu ‘Abbás na nagsabi: “Napadaan ang Propeta


(SAS) sa isa sa mga pataniman ng Madínah at nakarinig siya ng


tinig ng dalawang tao na pinagdurusa sa mga puntod nila kaya


nagsabi ang Propeta (SAS): Pinagdurusa sila, at hindi sila pinagdurusa


dahil sa malaking kasalanan. Ang isa sa kanilang dalawa


noon ay hindi umiiwas sa bahid ng ihi niya, at ang ikalawa ay


nagkakalat ng paninirang-puri.”


191


Kabilang sa mga masamang anyo ng gawaing ito ay ang paninira


ng asawa sa maybahay niya at gayon din ang paninira ng maybahay


sa asawa. Ito ay pagpupunyagi sa pagsira sa relasyon nilang


dalawa. Ganoon din ang ginagawa ng ilan sa mga empleyado sa


pagpaparating sa salita ng ibang mga kasamahan sa manager o


sa tagapamahala, na isang uri ng pagsusumbong upang maghasik


at magdulot ng kapinsalaan. Ang lahat ng ito ay kabilang sa mga


ipinagbabawal.


190 Isinalaysay ito ni al-Bukhárí. Tingnan ang al-Fat'h 10/472 at sa an-Niháyah ni


Ibnu al-Athír 4/11. Sinasabi rin na ang mapanirang-puri rito ay ang nakikinig sa


mga tao nang hindi nila nalalaman at pagkatapos ay ipagkakalat ito.


191 Isinalaysay ito ni al-Bukhárí. Tingnan ang Fat'h al-Bárí 1/317.


Mga Ipinagbabawal na Ipinagwawalang-bahala ng mga Tao


89


Ang Pagsilip sa Loob ng mga Bahay ng mga Tao nang


Walang Kapahintulutan


Nagsabi si Allah (24:27): “O mga sumampalataya, huwag


kayong pumasok sa mga bahay na hindi mga bahay ninyo


malibang nagpaalam kayo at bumati kayo sa mga nakatira


sa mga ito.” Nagsabi naman ang Sugo ni Allah (SAS) habang


nagpapaliwanag na ang dahilan sa paghingi ng pahintulot ay dahil


sa pangambang baka makita ang mga ‘awrah ng mga nakatira sa


bahay: “Ginawa lamang ang paghingi ng pahintulot alangalang


sa [pag-iwas na] makakita.”


192 Sa ngayon, kaalinsabay


ng pagkakalapit-lapit ng mga gusali, pagkakadikit-dikit ng mga


bahay, at pagkakaharap-harap ng mga bintana at mga pinto, ang


posibilidad na masilipan ng mga magkakapit-bahay ang isa’t isa


ay naging malaki. Ang marami ay hindi nagbababa ng mga paningin


nila. Maaaring sasadyain pa ng ilang nakatira sa taas na sumilip


mula sa mga bintana nila o mga palapag nila sa mga katabing


bahay na mababa kaysa sa kanila. Ito ay isang kataksilan, isang


paglabag sa privacy ng mga kapitbahay at isang kaparaanan tungo


sa bawal. Nangyari dahil doon ang marami sa kapahamakan at


tukso. Makasasapat na bilang patunay sa panganib ng bagay na


ito ang pagwawalang-halaga ng Sharí‘ah sa mata ng naninilip.


Nagsabi ang Sugo ni Allah (SAS): “Ang sinumang tumingin


sa loob ng bahay ng ibang mga tao nang walang pahintulot nila


192 Isinalaysay ito ni al-Bukhárí. Tingnan ang Fat'h al-Bárí 1/24. [Upang hindi


makita ang ‘awrah ng mga nasa loob ng bahay, lalo na ang mga babae. Ang ‘awrah


ay ang bahagi ng katawan na kailangang takpan sa harap ng mga taong hindi


mahram. Kadalasan, ang mga babae ay nagsusuot ng damit na maikli kapag nasa


loob ng bahay. Kapag pumasok sa ibang bahay nang walang paalam ay maaaring


makita ang mga babae roon sa kasuutang ayaw o hindi dapat makita ng mga


hindi nila mahram.]


Mga Ipinagbabawal na Ipinagwawalang-bahala ng mga Tao


90


ay ipinahintulot na sa kanila na tusukin ang mata niya.”


193


Sa isa namang sanaysay: “Kaya tusukin ninyo ang mata niya


dahil walang bayad-pinsala para sa kanya at walang ganti.”


194


Ang Pagbubulungan ng Dalawa sa Harap ng Iba


Ito ay kabilang sa mga nakapipinsala sa mga pagtitipon at


kabilang sa mga hakbangin ni Satanas upang paghati-hatiin ang


mga Muslim at pagngitngitin ang mga dibdib ng ilan sa kanila


laban sa iba. Nagsabi ang Sugo (SAS) habang nililinaw ang kahatulan


at ang kadahilanan nito: “Kapag kayo ay tatlo huwag magbulungan


ang dalawang tao sa harap ng iba malibang nakikihalo


kayo sa mga tao dahil iyon ay ikalulungkot niya.”


195 Napaloloob


din doon ang pagbubulungan ng tatlo sa harap ng ikaapat


na tao at maging ilan pa man. Ganoon din kapag nag-usap ang


dalawa sa isang wikang hindi nauunawaan ng ikatlo. Walang duda


na ang pagbubulungan ay mayroong isang uri ng panghahamak


sa kaharap na ikatlong tao o pagpapahinala sa kanya na nagnanais


sila ng masama para sa kanya at iba pang tulad niyon.


Ang Isbál sa Kasuutan


Kabilang sa inaakala ng mga tao na maliit na bagay − samantalang


ito para kay Allah ay mabigat − ay ang isbál: ang pagpapahaba


ng kasuutan nang higit na mababa pa sa mga bukungbukong.


Ang ilan sa kanila ay sumasayad na ang kasuutan sa lupa


at ang iba naman sa kanila ay kinakaladkad na ito.


193 Isinalaysay ito ni Muslim 3/1699.


194 Isinalaysay ito ni Imám Ahmad 2/385. Ito ay nasa Sahíh al-Jámi‘ 6022.


195 Isinalaysay ito ni al-Bukhárí. Tingnan ang Fat'h al-Bárí 11/83.


Mga Ipinagbabawal na Ipinagwawalang-bahala ng mga Tao


91


Ayon kay Abú Dharr (RA), ang Propeta (SAS) ay nagsabi:


“May tatlong tao na hindi sila kakausapin ni Allah sa araw ng


pagkabuhay, hindi Siya titingin sa kanila at hindi Niya sila


dadalisayin, at ukol sa kanila ay isang masakit na pagdurusa:


ang nagsasagawa ng isbál [sa isang sanaysay: sa tapis niya],


ang mapanumbat


196 [sa isang sanaysay: na hindi nagbibigay


ng anuman kung hindi isusumbat iyon], at ang nagtitinda ng


paninda niya kalakip ang sinungaling na panunumpa.”


197


Ang nagsasabi na ang isbál ko sa thawb ko ay hindi isang


pagmamalaki, siya ay nagpapatotoo sa kawalang-sala ng sarili niya


sa pamamagitan ng pagpapatotoo na hindi tanggap. Ang banta


laban sa nagsasagawa ng isbál ay pangkalahatan: magkatulad kung


nilayon man niya ang pagmamalaki o hindi nilalayon, gaya ng


ipinahihiwatig hinggil doon sa sabi niya (SAS): “Ang anumang


nasa ilalim ng mga bukung-bukong mula sa tapis ay sa Impiyerno.”


198 Kaya kapag nagsagawa ng isbál dahil sa pagyayabang,


ang kaparusahan niya ay higit na matindi at higit na mabigat. Ito


ang nasaad sa sabi niya (SAS): “Ang sinumang nagpasayad ng


kasuutan niya dahil sa kayabangan, hindi titingin sa kanya si


Allah sa araw ng pagkabuhay.”


199 Iyan ay sapagkat pinagsama


niya ang dalawang ipinagbabawal. Ang isbál ay ipinagbabawal sa


bawat kasuutan, gaya ng ipinahihiwatig hinggil doon ng Hadíth


ayon kay Ibnu ‘Umar (RA): “Ang isbál sa tapis, damit at turban,


ang sinumang nagpasayad ng anuman mula sa mga ito dahil


196 Isinusumbat at ipinamamata niya sa kanyang natulungan ang anumang tulong


na nagawa niya.


197 Isinalaysay ito Muslim 1/102. [Ang nanghihikayat sa pagtitinda sa pamamagitan


ng panunumpa kay Allah na ang paninda niya ay mura, mahusay at iba pa.]


198 Isinalaysay ito ni Imám Ahmad 6/254. Ito ay nasa Sahíh al-Jámi‘ 5571.


199 Isinalaysay ito ni al-Bukhárí, bilang 3465, Edisyong al-Baghá.


Mga Ipinagbabawal na Ipinagwawalang-bahala ng mga Tao


92


sa pagyayabang, hindi titingin sa kanya si Allah sa araw ng


pagkabuhay.”


200 Ang babae ay pinapayagan na magpalampas sa


bukung-bukong ng isang dangkal o isang siko upang matakpan


ang mga paa niya, bilang pag-iingat laban sa kinatatakutan na


baka matambad [ang binti] dahil sa hangin at tulad nito. Subalit


hindi ipinahihintulot sa kanya na lumampas sa hangganan gaya


ng sa ilang traje de boda (wedding gown) na umaabot sa ilang


dangkal o ilang metro ang haba at marahil ay kailangang bitbitin


pa mula sa likuran niya.201


Ang Pagsusuot ng Lalaki ng Ginto sa Anumang Anyo


Ayon kay Abú Músá al-Ash‘arí (RA): “Ipinahintulot sa mga


babae ng Kalipunan ko ang sutla at ang ginto at ipinagbawal


sa mga lalaki nito.”


202


Sa mga pamilihan sa ngayon ay mayroong ilang produktong


dinisenyo para sa mga lalaki gaya ng mga relo, mga eyeglass, mga


butones, mga fountain pen, mga chain, at ang tinatawag nila na


mga medallion, na may mga magkakaibang kilatis ng ginto o


itinubog nang buo sa ginto. Kabilang din sa mga minamasama


200 Isinalaysay ito ni Abú Dáwud 4/353. Ito ay nasa Sahíh al-Jámi‘ 2770.


201 Heto pa ang ilan sa mga Hadíth kaugnay sa isbál. Ayon kay Ibnu ‘Umar (RA):


“Ang Sugo ni Allah (SAS) ay nagsabi: Hindi titingin si Allah sa sinumang


nagpasayad ng kasuutan niya dahil sa kayabangan.” (Sahíh al-Bukhárí, Vol.


7, Hadíth 674) Ayon kay Sálim ibnu ‘Abdullah, ayon sa ama niya, ayon sa


Propeta (SAS) na nagsabi: “Ang sinumang nagpasayad ng kasuutan niya


dahil sa kayabangan, hindi titingin sa kanya si Allah sa araw ng pagkabuhay.


Kaya nagsabi si Abú Bakr: O Sugo ni Allah, tunay na ang isa sa dalawang tagiliran


ng tapis ko ay sumasayad maliban kung iingatan ko iyon na magkagayon.


Nagsabi ang Propeta (SAS): Ikaw ay hindi kabilang sa gumagawa niyon bilang


kayabangan.” (Sahíh al-Bukhárí, Vol. 7, Hadíth 675)


202 Isinalaysay ito ni Imám Ahmad 4/393. Ito ay nasa Sahíh al-Jámi‘ 207.


Mga Ipinagbabawal na Ipinagwawalang-bahala ng mga Tao


93


ay ang ipinatatalastas sa mga premyo ng ilan sa mga patimpalak


na gold watch na panlalaki!


Ayon kay Ibnu ‘Abbás (RA): “Ang Sugo ni Allah (SAS) ay


nakakita ng singsing na ginto sa kamay ng isang lalaki kaya inalis


niya ito at itinapon ito at saka nagsabi: Kumukuha ang isa sa


inyo ng baga mula sa apoy at inilalagay ito sa kamay niya?


Kaya sinabihan ang lalaki matapos na umalis ang Sugo ni Allah


(SAS): Kunin mo ang singsing; pakinabangan mo ito. Nagsabi


siya: Hindi na, sumpa man kay Allah, hindi ko na kukunin kailanman


yamang itinapon na ito ng Sugo ni Allah (SAS).”203


Ang Pagsusuot ng mga Babae ng Maiiksi, Manipis at


Fitting na Kasuutan sa Publiko


Ilan sa bunga ng pananalakay ng mga kaaway natin sa panahon


ngayon ay ang mga kasuutan at mga moda na ginawa nila ang


mga anyo at mga detalye ng mga ito at naging mabili naman sa


mga Muslim. Ang mga ito ay hindi nakatatakip sa ‘awrah dahil


sa kaiksian ng mga ito o kanipisan ng mga ito o kasikipan ng mga


ito. Ang marami sa mga ito ay hindi ipinahihintulot na isuot pati


na ng mga babae [sa harap ng mga kapwa babae] o sa harap ng


mga mahram. Ipinabatid na sa atin ng Propeta (SAS) ang hinggil


sa paglitaw ng mga uri na ito ng mga kasuutan sa mga babae sa


huling panahon, gaya ng nasaad sa Hadíth ayon kay Abú Hurayrah


(RA): “May dalawang uri mula sa mga maninirahan sa Impiyerno


na hindi ko nakita: mga taong may mga latigo na gaya


ng mga buntot ng mga baka na pinapalo nila sa pamamagitan


ng mga ito ang mga tao, at mga babaing nakadamit ngunit


nakahubad, na nanghahalina na nahahalina, na ang [buhok


203 Isinalaysay ito ni Muslim 3/1655.


Mga Ipinagbabawal na Ipinagwawalang-bahala ng mga Tao


94


sa] mga ulo nila ay gaya ng mga nakalihay na mga umbok ng


mga kamelyo [na mahaba ang mga leeg] − hindi sila papasok sa


paraiso at hindi nila malalanghap ang halimuyak nito, gayong


tunay na ang halimuyak nito ay talagang nalalanghap sa layong


ganito at gayon.”


204 Napaloob sa mga kasuutan na ito ang isinusuot


ng ilan sa mga babae na may mahabang bukas mula sa laylayan


o bitas (slit) mula sa ilang bahagi. Kaya kapag naupo siya,


may lumilitaw na bahagi mula sa ‘awrah niya, kalakip na rin doon


ang pagwangis sa mga Káfir at pagsunod sa kanila sa mga moda


at mga pinauso nila na mga kasuutang kahiya-hiya. Hinihiling


natin kay Allah ang kaligtasan.


Kabilang din sa mga mapanganib na bagay ay ang nakikita


sa ilan sa mga kasuutan na mga masamang larawan gaya ng mga


larawan ng mga mang-aawit, mga musical band, mga bote ng


alak, mga larawan ng tao at hayop na pawang ipinagbabawal sa


Sharí‘ah, o mga krus, o mga slogan ng mga sports club at mga


masamang samahan, o mga bastos na kataga na lumalabag sa


karangalan at kabinihan, na kadalasan ay nakasulat sa mga


wikang banyaga.


Ang Pagkakabit sa Buhok ng Buhok na Galing sa Ibang


Tao o Anuman ng mga Lalaki at mga Babae


Ayon kay Asmá’ bint Abí Bakr na nagsabi: “May pumuntang


isang babae sa Propeta (SAS) at nagsabi: O Sugo ni Allah, tunay


na ako ay may anak na babae na ikakasal, na dinapuan ng tigdas


kaya nalagas ang mga buhok niya. Kaya dudugtungan ko po ba


ito? Kaya nagsabi siya: Isinumpa ni Allah ang nagkakabit at


204 Isinalaysay ito ni Muslim 3/1680.


Mga Ipinagbabawal na Ipinagwawalang-bahala ng mga Tao


95


ang nagpapakabit [ng buhok].”205 Ayon kay Jábir ibnu ‘Abdulláh:


“Sinansala ng Propeta (SAS) na magkabit ang babae sa ulo niya


ng anumang [buhok].”206


Ang ilan sa mga tulad nito ay ang kilala sa panahon natin


bilang wig at ang mga nagkakabit ng buhok sa panahon natin ay


ang mga coiffeur (hair stylist), na ang mga parlor nila ay may


nag-uumapaw na mga minamasamang bagay.


Ang ilan pa sa mga tulad ng ipinagbabawal na ito rin ay ang


pagsusuot ng artificial wig gaya ng ginagawa ng ilan sa mga walang


asal na mga aktor at mga aktres sa mga teatro at mga pelikula.


Ang Paggaya ng mga Lalaki sa mga Babae at ng mga


Babae sa mga Lalaki sa Kasuutan o Pananalita o Anyo


Kabilang sa kalikasan ng pagkalalang na isinabatas ni Allah


para sa mga lingkod Niya ay na panatilihin ng lalaki ang pagkalalaki


niya na nilikha ni Allah sa kanya, at na panatilihin ng babae


ang pagkababae niya na nilikha ni Allah sa kanya. Ito ay ilan sa


mga kadahilanan na hindi magiging matuwid ang buhay ng mga


tao kung hindi sa pamamagitan ng mga ito. Ang paggaya ng mga


lalaki sa mga babae at ng mga babae sa mga lalaki ay pagsalungat


sa kalikasan ng pagkalalang, pagbubukas ng mga pinto ng katiwalian


at pagpapalaganap ng imoralidad sa lipunan. Ang hatol


sa gawaing ito ayon sa Sharí‘ah ay ang pagbabawal nito. Kapag


may nasaad sa Qur’an at Hadíth na isang sumpa sa nagsasagawa


ng isang gawain, tunay na iyon ay nagpapahiwatig sa pagbabawal


niyon at iyon ay kabilang sa mga malalaking kasalanan. Nasaad


nga ayon kay Ibnu ‘Abbás (RA): “Isinumpa ng Sugo ni Allah ang


205 Isinalaysay ito ni Muslim 3/1676.


206 Isinalaysay ito ni Muslim 3/1679.


Mga Ipinagbabawal na Ipinagwawalang-bahala ng mga Tao



Kamakailang Mga Post

Ang Islām Relihiyon n ...

Ang Islām Relihiyon ng Naturalesa, Isip, at Kaligayahan

Sino ang lumikha ng S ...

Sino ang lumikha ng Sansinukob? Sino ang lumikha sa akin? Bakit?

Ang Islām ay Relihiyo ...

Ang Islām ay Relihiyon ng Panginoon ng mga nilalang

ANG ISLĀM AY RELIHIYO ...

ANG ISLĀM AY RELIHIYON NG PANGINOON NG MGA NILALANG