A kemi nevojë për edukimin seksual?


Prej urtësisë së Allahut në krijesat e tij është krijimi i


instinkteve në shpirtin e njeriut dhe bërja e epsheve tërheqëse për


njerëzit, sikur që thotë Allahu i lartësuar: “Njerëzve u është zbukuruar


dashuria ndaj të këndshmeve, ndaj grave, djemve e ndaj pasurisë së grumbulluar nga ari e


argjendi, ndaj kuajve të stolisur, bagëtisë e bujqësisë. Këto janë kënaqësi të kësaj bote, po


tek All-llahu është e ardhmja më e mirë.” (Ali Imran: 14)


Pejgamberi (lavdërimi dhe shpëtimi i Allahut qofshin mbi të) na


ka lajmëruar se sprova e epsheve është ajo që më së shumti i


frikësohet për umetin e tij, për këtë ka thënë: “Nuk kam lënë pas vete


sprovë më të dëmshme për burrat se sa gratë.” (Buhariu me nr: 5096 dhe


Muslimi me nr: 2740)


Për shkak të madhësisë së kësaj sprove Pejgamberi (lavdërimi


dhe shpëtimi i Allahut qofshin mbi të) ka premtuar, bile i ka


garantuar xhenetin atij që karakterizohet me dëlirësi, për këtë


thotë: “Kush më jep garancë se do të ruaj atë që ka mes buzëve dhe këmbëve të tij, unë


ia garantoj atij xhenetin.” (Buhariu me nr: 6474)


Me zhvillimin e mediave dhe mjeteve të komunikimit dhe


hapjes së shoqërive islame ndaj shoqërive të tjera janë rritur mjetet


e nxitjes (eksitimit) dhe joshjes si dhe janë vënë në punë


teknologjitë e reja për t’i nxitur instinktet dhe për t’i ndezur ato, të


motivuar nga përfitimi material apo senzacioni medial apo edhe


për të përhapur amoralitetin në mes njerëzve.


Prandaj këtu me të madhe shtrohet pyetja: A kemi nevojë ne


për edukim seksual? Apo ajo që quhet edukatë seksuale?


Përgjigja me ‘po’ apo ‘jo’ në pyetje të tilla është thjeshtësim


(reduktim) i skajshëm i kësaj teme dhe përgjithësim në një pozitë


ku imponohen sqarimet e detajuara.


Duke u mbështetur në këtë mund të themi: Hapi i parë lidhet


me përcaktimin e konceptit të edukimit seksual apo edukatës


seksuale.





Për sa i përket konceptit perëndimor, e i cili mbizotëron në një


pjesë jo të vogël të mjeteve të informimit, ai bazohet në bisedën


rreth çështjeve të seksit dhe detajet e tyre para të rinjve dhe


adoleshentëve, qofshin meshkuj apo femra dhe mëton të orientoj


aktivitetin seksual sipas konceptit perëndimor dhe me qëllim të


mbrojtjes nga sëmundjet. Nuk ka dyshim se kjo është e


papranueshme bile është përhapje e amoralitetit dhe ndezje e


instinkteve.


Por, pyetja e cila e imponon veten është: A është e mundur që


familja apo institucionet arsimore të injorojnë çështjet e seksit dhe


të lënë të rinjtë dhe të rejat të përfitojnë kulturën dhe njohuritë e


tyre nga mediet, interneti, miqtë dhe kolegët?


Besoj që pedagogët pajtohen se kjo çështje nuk duhet të


anashkalohet dhe se është nevojë të trajtohet kjo çështje sipas


metodave islame por, kundërshtimi ndërlidhet me vetë


terminologjinë.


Mospajtimi në terminologji tolerohet dhe siç thuhet ‘Nuk duhet


të ketë kundërthënie në terminologji’ por, çështja është se duhet të


zgjidhet një koncept i përcaktuar qartë.


Përhapja e botëkuptimit negativ të konceptit nuk duhet të


ndikoj në refuzimin absolut. Koncepti për lirinë dhe të drejtat e


njeriut, për shembull, interpretohet në mënyrë të ndryshme nga


fetë dhe kulturat. Si dhe përhapja e konceptit perëndimor nuk do


të thotë refuzimi absolut i terminologjisë por, ri-përcaktimin e


konceptit në përputhje me qasjen islame ndaj kësaj çështje.


Duke u bazuar në këtë institucionet arsimore duke filluar prej


familjes, shkollës dhe institucionet që thërrasin në islam duhet të


kujdesen për edukim seksual sipas qasjes islame, e shtyllat kryesore


të kësaj qasje janë:


 Përkufizimi i instinktit dhe urtësisë prej krijimit të tij dhe


sqarimi i funksioneve të tij, duke ia shtuar metodologjinë


islame në trajtimin e tij.





 Pajisja e mësimdhënësve me dijen fetare adekuate rreth


pubertetit dhe dispozitat e adhurimeve që janë të lidhura me


çështjet e ejakulimit të spermës dhe marrëdhënieve intime


sikurse, pastërtia dhe kështu me radhë.


 Njohja e të martuarve me çështjet e hallallit dhe haramit të


lidhura me jetën intime mes dy të martuarve.


 Zhvillimi i devotshmërisë, vullnetit dhe vendosmërisë të cilat


ndihmojnë në përballjen me ngacmimet dhe joshjet.


 Ndërtimi i vlerave të dëlirësisë dhe promovimi i tyre dhe


sqarimin se ato përbëjnë triumf të personalitetit dhe përmes


tyre realizohet burrëria.


 Ofrimi i zgjidhjeve dhe këshillave në trajtimin e situatave të


lidhura me instinktin si dhe ofrimi i ndihmës për atë që ka


ndodhë prej tij ndonjë gabim apo lëshim dhe i cili vuan nga


pasojat dhe implikimet e tyre.


 Kritika ndaj modelit perëndimor të edukimit seksual duke


vënë në dukje motivet dhe mjetet e tij si dhe lidhjen e tij me


filozofinë perëndimore dhe vështrimin të saj për njeriun.


Është e rëndësishme në metodologjinë e trajtimit dhe


studimit të çështjeve seksuale që të kihet parasysh turpi dhe


edukata fetare si dhe për të shmangur hyrjen në detaje dhe


shprehjet që gërvishtin turpin dhe nxisin më tepër se sa


edukojnë.


Si dhe nuk është e domosdoshme bile nuk është etike që të


vihet një lëndë e posaçme për edukatën seksuale por, ajo


trajtohet përmes asaj që realizon qëllimet edukative dhe zhvillon


dëlirësinë me anë të lëndëve tjera dhe programeve edukative.