Ogólne podejście islamu do dzieci można podsumować w kilku zasadach. po pierwsze, jest to boskie zalecenie, aby żadne dziecko nie stało się przyczyną krzywdy rodziców.

za. prawa dziecka: obowiązki rodzica

allah, wywyższony, mówi (co to znaczy): „matki mogą karmić swoje dzieci piersią pełne dwa lata dla każdego, kto chce zakończyć karmienie piersią [okres]. na ojcu jest zaopatrzenie matek i ich ubranie stosownie do tego, co jest do przyjęcia. nikt nie jest oskarżany o więcej niż jego możliwości. żadna matka nie powinna zostać skrzywdzona przez swoje dziecko, ani żaden ojciec przez swoje dziecko. a spadkobierca [ojca] jest taki sam [obowiązek] [ojca]. a jeśli oboje pragną odstawić od piersi za ich obopólną zgodą i naradą, nie można obwiniać żadnego z nich. a jeśli chcesz, aby twoje dzieci były karmione przez substytut, nie ma na tobie żadnej winy, o ile płacisz zgodnie z tym, co jest do przyjęcia. i bójcie się allaha i wiedzcie, że allah patrzy na to, co robicie ”. [koran 2: 233]

po drugie, przez domniemanie rodzice powinni się odwzajemnić i nie wyrządzać dziecku krzywdy. Koran bardzo wyraźnie uznaje, że rodzice nie zawsze są odporni na nadmierną opiekuńczość lub zaniedbanie.

Na podstawie tego uznania (Koran) ustanowił, po trzecie, pewne wytyczne i wskazał na pewne fakty dotyczące dzieci. 

wskazuje, że dzieci są radością życia, a także źródłem dumy i źródłem cierpienia i pokusy. ale pośpiesznie podkreśla większą radość ducha i ostrzega rodziców przed zbytnią pewnością siebie, fałszywą dumą lub złymi uczynkami, które mogą być spowodowane przez dzieci. religijna zasada moralna tego stanowiska głosi, że każda osoba, rodzic lub dziecko ma bezpośredni związek z allahem i jest niezależnie odpowiedzialny za swoje czyny.

żadne dziecko nie może rozgrzeszyć rodzica w dniu sądu. ani też rodzic nie może wstawiać się za swoim dzieckiem.

wreszcie islam jest bardzo wrażliwy na zasadniczą zależność dziecka od rodziców. Ich decydująca rola w kształtowaniu osobowości dziecka jest wyraźnie uznana w islamie. w bardzo sugestywnym stwierdzeniu prorok (niech spoczywa w pokoju) oświadczył, że każde dziecko rodzi się w prawdziwej plastycznej naturze „fitrah” (tj. czystej, wrodzonej, monoteistycznej wiary w boga), a jego rodzice tworzą później stał się Żydem, chrześcijaninem lub poganinem.

 zgodnie z tymi wytycznymi, a dokładniej, jednym z najbardziej niezbywalnych praw dziecka w islamie jest prawo do życia i równe szanse życiowe. ochrona życia dziecka to trzecie przykazanie islamu.

Allah, wzniosły, mówi (co to znaczy): „powiedz:„ Przyjdź, recytuję ci to, czego zakazał ci twój pan ”. [nakazuje], abyście niczego nie kojarzyli z nim i rodzicami, dobre traktowanie i nie zabijajcie swoich dzieci z biedy; zadbamy o Ciebie i ich. i nie podchodź do niemoralności - tego, co jest z nich widoczne i co jest ukryte. i nie zabijajcie duszy, której Allah zabronił [bycia zabitym] inaczej niż na mocy [prawnego] prawa. poinstruował cię, że możesz kierować się rozumem. ”[Koran 6: 151]

innym równie niezbywalnym prawem jest prawo do legitymacji, zgodnie z którym każde dziecko będzie miało ojca i tylko jednego ojca. trzeci zestaw praw obejmuje socjalizację, wychowanie i ogólną opiekę. dbanie o dzieci jest jednym z najbardziej godnych pochwały czynów islamu. prorok lubił dzieci i wyraził przekonanie, że jego muzułmańska społeczność zostanie zauważona wśród innych społeczności za jej życzliwość dla dzieci.

jest miłosierdziem wyższego rzędu troska o ich duchową pomyślność, potrzeby edukacyjne i ogólne dobro. zainteresowanie dobrem dziecka i odpowiedzialność za niego to kwestie o najwyższym priorytecie. 

zgodnie z instrukcjami proroka, do siódmego dnia dziecku należy nadać dobre, przyjemne imię i ogolić mu głowę oraz wszystkie inne środki higieny niezbędne do zdrowego wzrostu. powinno to być okazją świąteczną, naznaczoną radością i miłością.

odpowiedzialność za dziecko i współczucie wobec niego jest sprawą o znaczeniu religijnym, jak również troski społecznej. czy rodzice żyją lub nie żyją, są obecni lub nieobecni, są znani lub nieznani, dziecku należy zapewnić optymalną opiekę. Ilekroć są wykonawcy lub krewni wystarczająco blisko, aby być pociągnięci do odpowiedzialności za dobro dziecka, powinni oni wypełnić ten obowiązek.

ale jeśli nie ma najbliższej rodziny, opieka nad dzieckiem staje się wspólnym obowiązkiem całej społeczności muzułmańskiej, zarówno wyznaczonych urzędników, jak i plebsu.

b. obowiązki dziecka: prawa rodzica

relacja rodzic-dziecko jest komplementarna. w islamie rodzice i dzieci są związani wzajemnymi zobowiązaniami i wzajemnymi zobowiązaniami. ale różnica wieku jest czasami tak duża, że ​​powoduje, że rodzice stają się fizycznie słabi i psychicznie. często towarzyszy temu niecierpliwość, degeneracja energii, podwyższona wrażliwość i być może błędna ocena.

może to również skutkować nadużyciem władzy rodzicielskiej lub międzypokoleniową wyobcowaniem i niepokojem, czymś podobnym do tego, co obecnie nazywa się „luką pokoleniową”. prawdopodobnie w świetle tych rozważań islam uwzględnił pewne fakty i przyjął podstawowe przepisy regulujące stosunki jednostki z rodzicami.

Fakt, że rodzice są w podeszłym wieku i powszechnie uważa się, że są bardziej doświadczeni, sam w sobie nie potwierdza ich poglądów ani nie potwierdza ich standardów. podobnie, młodość sama w sobie nie jest jedynym źródłem energii, idealizmu czy mądrości.

w różnych kontekstach Koran przytacza przypadki, w których rodzice nie mieli racji w spotkaniu z dziećmi, a także gdy dzieci źle oceniały pozycję swoich rodziców.

Allah, wzniosły, mówi (co to znaczy): i [wspomnij o Muhammadzie], gdy Abraham powiedział do swego ojca Aazara: „Czy bierzesz bożków za bóstwa? rzeczywiście, widzę, że ty i twój lud jesteście w oczywistym błędzie. ”[Koran 6:74]

Allah mówi również, co to znaczy: „i płynął z nimi przez fale jak góry, a Noe zawołał swego syna, który był poza nimi:„ O synu mój, wejdź na pokład z nami i nie bądź z niewiernymi ”. [ale] powiedział: „Znajdę schronienie na górze, aby ochronić mnie przed wodą”. [Noe] powiedział: „Nie ma dziś obrońcy przed dekretem Allaha, z wyjątkiem tego, dla którego On okazuje łaskę”. i fale rozdzieliły się między nimi, a on był wśród potopionych. i powiedziano: „Ziemio, połknij swoją wodę i o niebo, powstrzymaj [deszcz]”. i woda opadła, a sprawa została wykonana, a statek zatrzymał się na górze Joodiyy. i powiedziano: „precz z niesprawiedliwymi ludźmi”. Noe zawołał do swego pana i rzekł: „Panie mój, zaprawdę, mój syn jest z mojej rodziny; zaprawdę, twoja obietnica jest prawdziwa;i jesteś najbardziej sprawiedliwy z sędziów! powiedział: „o noe, rzeczywiście nie jest on z twojej rodziny; w istocie jest on [którego] dzieło było inne niż sprawiedliwe, więc nie pytaj mnie o to, o czym nie masz pojęcia. zaprawdę, radzę ci, abyś nie znalazł się wśród ignorantów. ”[Koran 11: 42-46]

bardziej znaczący może być fakt, że zwyczaje, zwyczaje, tradycje lub system wartości i standardy rodziców nie stanowią same w sobie prawdy i słuszności. w kilku miejscach Koran stanowczo zarzuca tym, którzy mogą odejść od prawdy tylko dlatego, że wydaje im się ona nowa lub sprzeczna z tym, co jest uważane za normalne lub niezgodne z wartościami rodziców.

ponadto koncentruje się na fakcie, że jeśli lojalność lub posłuszeństwo wobec rodziców może zrazić jednostkę do allaha, to musi ona niejako stanąć po stronie allaha. to prawda; rodzice zasługują na względy, miłość, współczucie i miłosierdzie. ale jeśli przekroczą swoją właściwą linię, aby naruszyć prawa allaha, linia demarkacyjna musi zostać wytyczona i utrzymana.

Koran podsumowuje całą kwestię w nadrzędnym pojęciu „ihsaan” (tj. silnym poczuciu świadomości Boga, które nieustannie skłania wierzącego do pobożności), które oznacza, co jest słuszne, dobre i piękne. praktyczne implikacje pojęcia „ihsan” dla rodziców pociągają za sobą aktywną empatię i cierpliwość, wdzięczność i współczucie, szacunek dla nich i modlitwę za ich dusze, szanowanie ich uprawnionych zobowiązań i udzielanie im szczerych rad.

jednym z podstawowych wymiarów „ihsaan” jest szacunek. rodzice mają prawo oczekiwać od swoich dzieci posłuszeństwa, choćby w częściowej odwecie za to, co rodzice dla nich zrobili. ale jeśli rodzice żądają zła lub proszą o to, co niewłaściwe, nieposłuszeństwo staje się nie tylko usprawiedliwione, ale także konieczne. posłuszeństwa lub nieposłuszeństwa, stosunek dzieci do rodziców nie może być kategoryczną uległością lub nieodpowiedzialnym nieposłuszeństwem.

ostatnią integralną częścią „ihsaan”, o której należy tutaj wspomnieć, jest to, że dzieci są odpowiedzialne za wsparcie i utrzymanie rodziców, gdy rodzice stają się słabi i nie są w stanie samodzielnie się utrzymać. absolutnym religijnym obowiązkiem jest zapewnienie rodzicom pomocy w razie potrzeby i uczynienie ich życia tak wygodnym, jak to tylko możliwe.

pierwsze słowa, jakie dziecko usłyszy, to słowa niebiańskiego powołania, które zawierają w sobie wysokość i majestat Pana oraz świadectwo wiary, które jest pierwszym krokiem do przyjęcia islamu. uważa się to więc za uczenie dziecka hasła islamu, gdy budzi się do życia, tak jakby proszono go o wypowiedzenie świadectwa wiary. możliwe jest również, że efekt athaanu dotrze do serca dziecka, nawet jeśli nie zdaje sobie z tego sprawy. jest też inna korzyść, że kiedy diabeł - który czeka na narodziny dziecka - słyszy słowa atana, ucieka. więc słyszy słowa, które osłabiają go i wściekają od pierwszej chwili przywiązania do dziecka. 

wypowiedzenie słów athaana do ucha noworodka ma inne znaczenie, że jest to wezwanie do allaha, jego religii i oddawanie mu czci, które poprzedza wezwanie diabła, ponieważ czysta fitrah (wrodzone usposobienie dźwiękowe) poprzedza zmiany które diabeł tam czyni. istnieje wiele innych powodów. 

ze względu na znaczenie tego okresu w życiu dziecka dla poznania podstaw wiary; Prorok, nakazał muzułmanom, aby „la ilaaha illa allaah (nikt nie jest naprawdę godny czci oprócz allaha)” jako pierwsze słowa, których należy nauczyć dziecko. ibn 'abbaas powiedział, że prorok, powiedział: „daj pierwsze słowo, które zostanie usłyszane przez twoje dzieci: la ilaaha illa allaah (nikt nie jest naprawdę godzien czci oprócz allaha)”. 

Sekretem tego nakazu jest to, aby słowo tawheed i świadectwo przyjęcia islamu były pierwszą rzeczą, jaką dziecko usłyszało, pierwszą wypowiedzią i pierwszymi słowami, których je nauczyło. prorok, nakazał rodzicom i mentorom, aby nauczali dzieci aktów kultu, kiedy będą miały siedem lat. Amr ibn al-'aas powiedział, że prorok powiedział: „Nakaż swoim dzieciom odprawiać modlitwę, gdy będą miały siedem lat, i bić je za to (nie ofiarowywać), kiedy będą miały dziesięć lat, i rozłóż je w łóżkach”. 

Na podstawie tego orzeczenia dokonujemy analogii, aby nauczyć dziecko pościć przez kilka dni, jeśli może znieść post. dotyczy to również innych aktów kultu.

znaczenie przywiązywania dzieci do szlachetnego Koranu od najmłodszych lat:

powinno to nastąpić w bardzo młodym wieku, gdy dziecko zacznie mówić. jest to złoty okres zapamiętywania, uczenia się i maksymalizacji psychologicznego wpływu tego, czego dziecko się uczy i zapamiętuje.

dlatego prorok radził rodzicom, aby to utrzymywali. ali, niech Allah będzie z niego zadowolony, powiedział, że prorok, powiedział: „Wytrenujcie swoje dzieci, aby nabyły trzy cechy: miłość do waszego proroka, miłość do rodziny proroka i recytowanie Koranu, gdyż nosiciele Koranu będą w cieniu tronu Allaha w Dniu, kiedy nie będzie cienia poza jego, z jego prorokami i jego wybranymi. " [at-tabaraani]

towarzysze proroka, podążali tą drogą. Sa'd ibn abi waqqaas powiedział: „Uczyliśmy nasze dzieci bitew posłańca Allaha, tak jak uczyliśmy je sura (rozdziałów) Koranu”. ich chęć uczenia dzieci Koranu była najważniejsza; używali go jako środka do wykazania ich intensywnego zainteresowania i troski. al-ghazaali poradził muzułmanom - w swojej księdze ihyaa 'uloom ad-deen - aby uczyć dzieci Koranu, hadisów (narracji) i historii prawych ludzi. w al-muqadimmah ibn khuldoon podkreślił znaczenie nakłaniania dzieci do uczenia się i zapamiętywania Koranu. wskazał, że Koran jest podstawą edukacji, ponieważ prowadzi do ustanowienia zdrowej wiary i zaszczepienia wiary. 

Koran buduje charakter dziecka:

uczenie dziecka Koranu skutecznie pomaga mu budować elementy wiary w jego osobowość. wpaja w niego także najwyższe wartości i prostolinijne zachowanie. kształtuje jego osobowość i sposób myślenia w sposób charakteryzujący się czystością i oryginalnością. czyni go elokwentnym i dźwięcznym człowiekiem. zwiększa jego wiedzę i wzmacnia pamięć. istnieje raport podkreślający to znaczenie, który stwierdza, że ​​„ktokolwiek recytuje Koran, kiedy jest wierzącym młodzieńcem, Koran zostanie zmieszany z jego ciałem i krwią, a allah Wszechmocny uczyni go ze szlachetnymi i obowiązkowymi aniołami-posłańcami. ” 

zapamiętywanie, uczenie się i przywiązanie do Koranu sprawia, że ​​dusze dzieci są spokojne, wyciszone i połączone z Stwórcą. stąd będą się cieszyć towarzystwem allaha Wszechmogącego, który będzie ich strzegł przed krzywdą, złem i dominacją diabłów. w konsekwencji Koran rzeczywiście zostanie zmieszany z ich ciałem i krwią dzięki recytowaniu jego wersetów z rodzicami lub nauczycielami. w związku z tym nie tolerowaliby porzucania swoich mus-hafów (kopii Koranu) lub nagranych taśm Koranu. nawet w czasie choroby i gorączki ich języki będą wypowiadać to, co jest zaszczepione w ich świeżych sercach, łącznie ze słowami Allaha Wszechmocnego i ich wielkim przywiązaniem do tego.