Ilan sa mga Patakaran ng Pag-
aayuno
2
3
Ilan sa mga Patakaran ng Pag-aayuno
Ang Unang Paksa
Ang Kahulugan ng Ayuno at ang
Pagkakinakailangan ng Pag-aayuno sa
Ramaḍān
A. Ang Kahulugan ng Ayuno
Ang pag-aayuno ay ang pagpapakamananamba
kay Allāh (napakataas Siya) sa pamamagitan ng
pagpigil sa mga tagapagpatigil-ayuno mula sa
pagsapit ng madaling-araw hanggang sa
paglubog ng araw.
B. Ang Pagkakinakailangan ng Pag-aayuno sa
Ramaḍān
Ang pag-aayuno sa Ramaḍān ay isang haliging
kabilang sa mga Haligi ng Islām na hindi umiiral
ang Relihiyon ng Muslim kundi dahil sa mga ito.
Ang pag-aayuno ay isang tungkulin sa lahat ng
mga kalipunan kahit pa nagkaiba-iba ang
pamamaraan nito at ang oras nito, gaya ng sinabi
ni Allāh:
{O mga sumampalataya, isinatungkulin sa inyo
ang pag-aayuno kung paanong isinatungkulin ito
sa mga bago pa ninyo, nang sa gayon kayo ay
4
mangingilag magkasala.} (Qur'ān 2:183) Ang
"isinatungkulin" ay nangangahulugang: inobliga.
Nagpatunay sa pagkakinakailangan nito ang
Qur'ān, ang Sunnah, at ang Ijmā` (pagkakabuklod
ng kahatulan).
* Hinggil sa Qur'ān, ang sabi ni Allāh:
{183. O mga sumampalataya, isinatungkulin sa
inyo ang pag-aayuno kung paanong
isinatungkulin ito sa mga bago pa ninyo, nang sa
gayon kayo ay mangingilag magkasala.
184. [Mag-ayuno ng] mga araw na binilang; ...}
(Qur'ān 2:183-184)
* Hinggil sa Sunnah, ang sabi ng Propeta
(basbasan siya ni Allāh at pangalagaan): "Itinayo
ang Islām sa lima: pagsaksi na walang Diyos kundi
si Allāh at na si Muḥammad ay Sugo ni Allāh,
pagpapanatili ng ṣalāh, pagbibigay ng zakāh, pag-
aayuno sa Ramaḍān, [pagsasagawa ng] ḥajj sa
Bahay [ni Allāh]."]1
* Hinggil sa Ijmā`, nagkabuklod nga sa kahatulan
ang mga Muslim sa pagkakinakailangan ng pag-
aayuno at na ang sinumang nagkaila ng
pagkakinakailangan ng pag-aayuno, siya ay isang
tagatangging sumampalataya.
1 (Napagkasunduan ang katumpakan. Nagtala nito sina Imām Al-Bukhārīy
sa numero 8 (1/11) at Imām Muslim sa numero 16 (1/34).)
5
Ang Ikalawang Paksa
Ang mga Kainaman ng Buwan ng
Ramaḍān
Ang dakilang buwang ito ay may mga dakilang
ikinatatangi at mga kalamangang nagtatangi rito
sa nalalabi sa mga buwan sapagkat kabilang sa
mga ito ang sumusunod:
1. Ang pagpapababa ng Marangal na Qur'ān dito
gaya ng sinabi ni Allāh:
{Ang buwan ng Ramaḍān ay ang [buwang]
pinababa rito ang Qur’ān} (Qur'ān 2:185)
2. Pinagbubuksan dito ang mga pintuan ng
Paraiso at iyon ay dahil sa dami ng mga maayos
na gawain dito.
3. Ang pagpipinid sa mga pintuan ng Impiyerno
sa buwang ito at iyon ay dahil sa kakauntian ng
mga pagsuway.
Nasaad nga iyon sa sabi ng Propeta (basbasan
siya ni Allāh at pangalagaan): "Kapag dumating
ang Ramaḍān, binubuksan ang mga pintuan ng
Paraiso, ipinipinid ang mga pintuan ng Impiyerno,
at pinuposasan ang mga demonyo."2
4. Kabilang sa mga kalamangan nito ang sabi ng
Propeta (basbasan siya ni Allāh at pangalagaan):
2 (Napagkasunduan ang katumpakan. nito sina Imām Al-Bukhārīy sa
numero 1898 (3/25) at Imām Muslim sa numero 1079 (2/758).)
6
"Walang anumang magandang gawang ginagawa
ng anak ni Adan malibang nagtatala para sa
kanya ng sampung mabuting gawa hanggang sa
pitong daang ibayo. Nagsabi si Allāh: {... maliban
sa pag-aayuno sapagkat tunay na ito ay para sa
Akin at Ako ay gaganti sa Kanya rito. Nag-iwan
siya ng pagnanasa niya, pagkain niya, at inumin
niya alang-alang sa Akin. Ang pag-aayuno ay
kalasag. Ang tagapag-ayuno ay may dalawang
tuwa: tuwa sa sandali ng pagtigil-ayuno niya at
tuwa sa sandali ng pakikipagkita sa Panginoon
niya. Talagang ang amoy ng bibig ng tagapag-
ayuno ay higit na mabango sa ganang kay Allāh
kaysa sa halimuyak ng musk.}"3 Ang pagpapaibayo
ng pag-aayuno ay hindi nalilimitahan ng bilang.
5. Ang pagpapakawagas sa pag-aayuno ay higit
kaysa sa iba rito batay sa sabi Niya: "Iniwan niya
ang pagnanasa niya, ang pagkain niya, at ang
inumin niya alang-alang sa Akin."4
6. Si Allāh ay nagtangi sa mga tagapag-ayuno ng
isang pintuan mula sa mga pintuan ng Paraiso,
ang Ar-Rayyān, na walang nakapapasok doon na
iba pa sa kanila.
7. Ang tagapag-ayuno ay may panalanging
tinutugon batay sa sabi ng Propeta (basbasan
siya ni Allāh at pangalagaan): "Ang tagapag-
3 (Nagtala nito si Imām An-Nasā'īy sa Al-Kubrā sa numero 2536 (3/131).)
4 Tingnan ang pagsasadokumentong nauna.
7
ayuno sa sandali ng pagtigil-ayuno niya ay may
isang panalanging hindi tinatanggihan."5
8. Ang sabi ni Allāh (basbasan siya ni Allāh at
pangalagaan): "Ang sinumang nag-ayuno sa
Ramaḍān dala ng pananampalataya at dala ng
pag-asang gagantimpalaan, patatawarin sa kanya
ang nauna na pagkakasala niya."6
Kaya nararapat sa Muslim na mag-ayuno nito
dahil sa pananampalataya at pag-asang
gagantimpalaan nang sa gayon magtamo siya ng
pabuya at kapatawaran ng mga pagkakasala.
Ang Ikatlong Paksa
Ang Napagtitibay Dahil Dito ang
Pagpasok ng Buwan ng Ramaḍān
Napagtitibay ang pagpasok ng buwan ng
Ramaḍān dahil sa isa dalawang bagay:
1. Dahil sa pagkakita ng bagong buwan nito batay
sa sabi ng Propeta (basbasan siya ni Allāh at
pangalagaan): "Kapag nakita ninyo ang bagong
buwan, mag-ayuno kayo; kapag nakita ninyo ito,
tumigil-ayuno kayo; ngunit kung lumabo sa inyo,
magtaya kayo."7 at batay sa sabi niya rin: "Huwag
kayong mag-ayuno hanggang sa makita ninyo ang
5 (Nagtala nito si Imām Ibnu Mājah sa numero 1753 (1/775).)
6 (Napagkasunduan ang katumpakan. Nagtala nito sina Imām Al-Bukhārīy
sa numero 38 (1/16) at Imām Muslim sa numero 760 (1/523).)
7 (Nagtala nito sina Imām Aḥmad sa Al-Musnad sa numero 6323 (10/402)
at Imām An-Nasā'īy sa Al-Kubrā sa numero 2446 (3/102).)
8
bagong buwan at huwag kayong tumigil-ayuno
hanggang sa makita ninyo ito."8
2. Kung hindi nila nakita ang bagong buwan,
magkukumpleto sila ng bilang ng Sha`bān sa 30
araw batay sa sabi ng Propeta (basbasan siya ni
Allāh at pangalagaan): "Ang buwan [ng Sha`bān]
ay dalawampu't siyam na gabi. Kaya huwag
kayong mag-ayuno hanggang sa makita ninyo
[ang bagong buwang] ito; ngunit kung lumabo sa
inyo, magkumpleto kayo ng bilang sa tatlumpu."9
Ang Ikaapat na Paksa
Ang Layunin sa Pag-aayuno
Ang layunin ay isang kundisyon sa katumpakan
ng bawat gawain. Hindi makaiiwas na maglayon
ng pag-aayuno sa Ramaḍān sa gabi batay sa sabi
ng Propeta (basbasan siya ni Allāh at
pangalagaan): "Ang sinumang hindi naglayon sa
magdamag ng pag-aayuno bago ng madaling-
araw ay walang pag-aayuno para sa kanya."0]10
Nagsabi si Shaykhul Islām na si Ibnu Taymīyah
(kaawaan siya ni Allāh): "Ang bawat sinumang
nakaalam na bukas ay Ramadan habang siya ay
nagnanais ng pag-aayuno nito ay naglayon nga ng pag-
aayuno nito, bumigkas man siya ng layunon o hindi
8 (Napagkasunduan ang katumpakan. Nagtala nito sina Imām Al-Bukhārīy
sa numero 1906 (3/27) at Imām Muslim sa numero 1080 (2/759).)
9 (Napagkasunduan ang katumpakan. Nagtala nito sina Imām Al-Bukhārīy
sa numero 1907 (3/27) at Imām Muslim sa numero 1081 (2/762).)
10 (Nagtala nito si Imām An-Nasā'īy sa Al-Kubrā sa numero 2652 (3/170).)
9
bumigkas. Ito ay gawain ng kamadlaan ng mga Muslim.
Ang kabuuan nila ay naglalayon ng pag-aayuno."11
Ang Ikalimang Paksa
Sa Kanino Kinakailangan ang Pag-
aayuno?
Kinakailangan ang ayuno sa bawat Muslim na
adulto na nakapag-uunawa.
Kung siya ay malusog na residente, may
kakailanganin sa kanya na isang pagganap. Kung
siya ay maysakit, may kakailanganin sa kanya na
isang bayad-pagsasagawa.
Kung siya ay malusog na manlalakbay, makapipili
siya sa pagitan ng pag-aayuno o pagtigil-ayuno.
Ang pagtigil-ayuno ay higit na mainam.
* Hindi kinakailangan ang ayuno sa isang
tagatangging sumampalataya at hindi ito
natutumpak sa kanya. Kung nagbalik-loob siya sa
loob ng buwan [ng Ramaḍān], aayunuhin niya
ang natitira at hindi inoobliga sa kanya ang
pagbabayad-pagsasagawa ng nauna sa kalagayan
ng kawalang-pananampalataya.
* Hindi kinakailangan ang ayuno sa nakababata.
Natutumpak ito sa isang nakababatang
nakatatalos (mumayyiz). Ito sa panig niya ay
magiging isang kusang-loob.
11 (Al-Fatāwā Al-Kubrā (2/469).)
10
* Hindi kinakailangan ang ayuno sa isang baliw;
at kung sakaling nag-ayuno siya sa kalagayan ng
kabaliwan niya, hindi natutumpak ito sa kanya
dahil sa kawalan ng layunin.
Ang Ikaanim na Paksa
Sino ang may prebilihiyo sa Pagtigil ng
Pag-aayuno?
Makapagdadahilan sa pagtigil ng pag-aayuno sa
buwan ng Ramaḍān ang sumusunod:
1. Ang maysakit na hihirap sa kanya ang pag-
aayuno kaya isinakaibig-ibig para sa kanya na
tumigil-ayuno.
2. Ang manlalakbay na sumapit sa kanya ang
Ramaḍān habang siya ay nasa isang paglalakbay
o nagpasimula siya ng isang paglalakbay sa loob
ng buwan [ng Ramaḍān], na umaabot ang
distansiya nito sa 80 kilometro o higit pa.
3. Ang nireregla at ang dinurugo ay
ipinagbabawal sa kanilang dalawa ang pag-
aayuno sa yugto ng pagreregla at pagdurugo
batay sa sabi ni `Ā'ishah (malugod si Allāh sa
kanya): "Dumadapo noon sa amin iyon kaya inuutusan
kami ng pagbabayad-pagsasagawa ng ayuno at hindi
kami inuutusan ng pagbabayad-pagsasagawa ng
salah."2]12
12 (Nagtala nito si Imām Muslim sa Ṣaḥīḥ Niya sa numero 335 (1/265).)
11
4. Ang maysakit na isang sakit na talamak
(chronic) na hindi naaasahan ang paggaling niya
at nawawalang-kakayahan siya kasabay nito sa
pag-aayuno nang tuluyan, siya ay titigil-ayuno at
magpapakain para sa bawat araw [na hindi
napag-ayunuhan] sa isang dukha ng isang ṣā` ng
bigas o iba pa rito at walang kailangan sa kanya
na isang pagbabayad-pagsasagawa.
5. Ang nakatatandang ulyanin na hindi
nakakakaya ng pag-aayuno ay titigil-ayuno at
magpapakain para sa bawat araw [na hindi
napag-ayunuhan] sa isang dukha at walang
kailangan sa kanya na isang pagbabayad-
pagsasagawa.
6. Ang nagbubuntis at ang nagpapasuso, kapag
nangamba sila para sa mga sarili nila o para sa
mga anak nila sa kapinsalaan ng pag-aayuno, ay
titigil-ayuno at magbabayad-ayuno. Kung ang
pagtigil-ayuno nila ay dala ng pangamba sa anak
nila lamang, tunay na siya ay magbabayad-ayuno
at magpapakain ng isang dukha para sa bawat
araw [na hindi napag-ayunuhan].
Ang Ikapitong Paksa
Ang mga Tagasira sa Ayuno
1. Ang Pakikipagtalik
Kaya kapag nakipagtalik siya sa maghapon ng
Ramaḍān, nawawalang-saysay ang pag-aayuno
niya. Kailangan sa kanya ang magpigil sa natitira
12
sa araw niya. Kailangan sa kanya ang pagbabalik-
loob at ang paghingi ng tawad. Magbabayad-
ayuno siya sa araw na ito na nakipagtalik siya.
Kailangan sa kanya ang panakip-sala (kaffārah).
2. Ang Pagpapalabas ng Punlay Dahilan sa
Paghalik o Pagromansa o Masturbasyon o Pag-
uulit ng Pagtingin
Kapag nagpalabas ang tagapag-ayuno ng punlay
dahil sa isang kadahilanang kabilang sa mga
kadahilanang ito, nasira ang pag-aayuno niya.
Kailangan sa kanya ang pagpipigil. Magbabayad-
ayuno siya para sa araw na ito. Walang panakip-
sala sa kanya subalit kailangan sa kanya ang
pagbabalik-loob, ang pagsisisi, ang paghingi ng
tawad, at ang paglayo sa mga gawaing ito na
tagapukaw ng pagnanasa dahil siya ay nasa isang
dakilang pagsamba.
3. Ang Pagkain at ang Pag-inom Nang Sadyaan
4. Ang Pagpapakuha ng Dugo ng Tagapag-ayuno
sa Pamamagitan ng Ḥijāmah o laboratory testing
o Pagpapakuha ng Dugo Para Mag-abuloy Nito
Ang batayang panuntunan dito ay ang sabi ng
Propeta (s) kaugnay sa ḥijāmah: "Tumigil-ayuno
ang tagapagsagawa ng ḥijāmah at ang
pinagsasagawaan ng ḥijāmah."13
Nagsabi si Shaykhul Islām na si Ibnu Taymīyah
(kaawaan siya ni Allāh): "Ang sabi hinggil sa ang
13 (Nagtala nito sina Imām Al-Bukhārīy sa numero 1937 (3/33) at Imām
Aḥmad sa Musnad niya sa numero 26217 (43/278).)
13
ḥijāmah ay nagpapatigil-ayuno ay doktrina ng higit na
marami sa mga hurista ng ḥadīth gaya nina Aḥmad bin
Ḥanbal, Isḥāq bin Rāhawayh, Ibnu Khuzaymah, Ibnu Al-
Mundhir, at iba pa sa kanila."14
Hinggil naman sa paglabas ng dugo sa
pamamagitan ng hindi venesection ng tagapag-
ayuno gaya ng balinguyngoy, dugo ng operasyon,
pagbunot ng ngipin, at tulad nito tunay na iyon ay
hindi nakaaapekto sa pag-aayuno.
5. Ang Pagsusuka
Ito ay ang pagpapalabas ng nasa bituka na nakain
o nainom sa pamamagitan ng pagdaan sa bibig
nang sinasadya. Hinggil naman sa kapag nanaig
sa kanya ang pagsuka at lumabas ito mula sa
kanya nang walang pagpili niya, hindi ito
nakaaapekto sa pag-aayuno niya batay sa sabi ng
Propeta (basbasan siya ni Allāh at pangalagaan):
"Ang sinumang nangibabaw sa kanya ang
pagsuka, walang kailangan sa kanya na
pagbabayad-ayuno; at ang sinumang sumuka,
magbayad-ayuno siya."15 Ang kahulugan ng
"nangibabaw sa kanya" ay nanaig sa kanya.
Ang Ikawalong Paksa
Ang mga Isinakaibig-ibig sa Pag-aayuno
1. Ang saḥūr batay sa ḥadīth ni Anas bin Mālik
(malugod si Allāh sa kanya) na nagsabi: {Nagsabi
14 (Majmū` Al-Fatāwā (25/252).)
15 (Nagtala nito sina Imām Aḥmad sa Musnad niya sa numero 10463
(16/283) at Imām At-Tirmidhīy sa Al-Jāmi` Al-Kabīr sa numero 720 (2/91).)
14
ang Propeta (basbasan siya ni Allāh at
pangalagaan): "Kumain kayo ng saḥūr sapagkat
tunay na sa saḥūr ay may pagpapala."16
2. Ang pagpapahuli ng pagkain ng saḥūr hanggat
hindi natatakot sa pagsapit ng madaling-araw.
3. Ang pagmamadali sa pagtigil-ayuno kapag
napatotohanan ang paglubog ng araw. Nagsabi
ang Sugo ni Allāh (basbasan siya ni Allāh at
pangalagaan): "Hindi matitigil ang Kalipunan ko
sa pagiging nasa kabutihan hanggat nagpapahuli
sila sa pagkain ng saḥūr at nagmamadali sila sa
pagtigil-ayuno."17
4. Isinasakaibig-ibig na tumigil-ayuno sa
manibalang na datiles; ngunit kung hindi siya
nakatagpo nito, sa hinog na datiles; ngunit kung
hindi siya nakatagpo nito, sa tubig, batay sa sabi
ni Anas (malugod si Allāh sa kanya): {Ang Sugo ni
Allāh noon (basbasan siya ni Allāh at
pangalagaan) ay tumitigil-ayuno sa mga
manibalang na datiles bago siya magdasal ngunit
kung nagkaroon ng mga manibalang na datiles ay
sa mga hinog na datiles ngunit kung hindi
nagkaroon ay humihigop siya ng mga higop ng
tubig.}18
16 (Napagkasunduan ang katumpakan. Nagtala nito sina Imām Al-Bukhārīy
sa numero 1923 (3/29) at Imām Muslim sa numero 1095 (2/770).)
17 (Nagtala nito si Imām Aḥmad sa Musnad niya sa numero 12507
(35/399).)
18 (Nagtala nito si Imām Abū Dāwud sa numero 2356 (2/306).)
15
5. Isinakaibig-ibig sa tagapag-ayuno na
manalangin sa sandali ng pagtigil-ayuno niya sa
anumang naibigan niya. Nagsabi ang Propeta
(basbasan siya ni Allāh at pangalagaan): "Tunay
na ang tagapag-ayuno sa sandali ng pagtigil-
ayuno niya ay may isang panalanging hindi
tinatanggihan."19
6. Ang pagpaparami ng mga pagsamba ayon sa
mga uri ng mga ito gaya ng pagbabasa ng Qur'ān,
pagsambit ng dhikr kay Allāh, pagdarasal sa gabi,
pagdarasal ng tarāwīḥ, mga ṣalāh na kusang-
loob, pagkakawanggawa, at pagkakaloob sa
landas ng kabutihan sapagkat tunay na ang mga
magandang gawa ay nag-aalis ng mga
masagwang gawa.
Ang Ikasiyam na Paksa
Mga Pagtawag-pansin
* Kinakailangan sa tagapag-ayuno ang pag-iwas
sa pagsisinungaling, panlilibak, at panlalait. Kung
inalipusta siya ng isang tao o nilait siya nito,
magsabi siya: "Ako ay nag-aayuno."
Nagsabi ang Propeta (basbasan siya ni Allāh at
pangalagaan): "Ang pag-aayuno ay kalasag kaya
huwag siyang magpakahalay at huwag siyang
magpakamangmang. Kung may taong nakipag-
away sa kanya o nakipaglaitan sa kanya, magsabi
19 (Nagtala nito si Imām Ibnu Mājah sa numero 1753 (1/775).)
16
siya: 'Tunay na ako ay nag-aayuno,' nang
dalawang ulit."20
* Kabilang sa sinasaway sa tagapag-ayuno ang
pagpapasobra sa pagmumumog at pagsinghot ng
tubig dahil baka umabot ang tubig sa kaloob-
looban niya.
Nagsabi ang Propeta (basbasan siya ni Allāh at
pangalagaan): "Magpasobra ka sa pagsinghot ng
tubig maliban na ikaw ay nag-aayuno."21
* Ang paggamit ng siwāk ay hindi nakaaapekto sa
tagapag-ayuno; bagkus ito ay isinasakaibig-ibig
at naiibigan para sa tagapag-ayuno at iba pa sa
kanya sa simula ng maghapon at katapusan nito
ayon tumpak na pahayag.
Ang Ikasampung Paksa
Ang Pagbabayad-ayuno sa Ramaḍān
Ang sinumang tumigil-ayuno sa Ramaḍān
dahilan sa isang pinahihintulutang bagay gaya ng
mga legal na maidadahilan na nagpapahintulot
ng pagtigil-ayuno o dahilan sa isang
ipinagbabawal na bagay gaya ng sinumang
nagpawalang-saysay ng ayuno niya dahil sa
pakikipagtalik o iba pa rito, kinakailangan sa
kanya ang pagbabayad-ayuno batay sa sabi ni
Allāh:
20 (Nagtala nito si Imām Al-Bukhārīy sa numero 1894 (3/24).)
21 (Nagtala nito sina Imām Abū Dāwud sa numero 2366 (2/308) at Imām
At-Tirmidhīy sa Al-Jāmi` Al-Kabīr sa numero 788 (2/147).)
17
{[mag-aayuno ng mismong] bilang mula sa ibang
mga araw} (Qur'ān 2:184) Isinasakaibig-ibig sa
kanya ang pagdadali-dali sa pagbabayad-ayuno
para sa pagpapawalang-kaugnayan sa pagpula sa
kanya. Isinasakaibig-ibig na ang pagbabayad-
ayuno ay maging nagkakasunuran dahil ang
pagbabayad-ayuno ay gumagaya sa
pagkakaganap. Pinapayagan sa kanya ang
pagpapahuli dahil ang oras nito ay malawak.
Pinapayagan din sa kanya na magbayad-ayuno
nito nang magkakahiwalay; subalit kung walang
natira mula sa Sha`bān kundi isang bilang ng
araw na kailangan sa kanya, tunay na
kinakailangan sa kanya ang pagsusunuran ng
ayuno ayon sa pagkakabuklod ng kahatulan dahil
sa kagahulan ng oras. Hindi pinapayagan ang
pagpapahuli nito hanggang sa matapos ng
kasunod na Ramaḍān dahil sa wala namang
maidadahilan.
* Kaya ang sinumang nagpahuli ng pagbabayad-
ayuno matapos kaagad ng kasunod na Ramaḍān,
mayroon siyang dalawang sitwasyon:
Na magpapahuli siya dahil sa maidadahilang
legal, tulad ng pagpapatuloy sa kanya ng
karamdaman hanggang sa isa pang Ramaḍān
kaya naman ito ay mangangailangan sa kanya ng
pagbabayad-ayuno lamang;
18
Na magpapahuli siya nito dahil sa hindi
maidadahilan kaya naman ito ay
mangangailangan sa kanya, kasama ng
pagbabayad-ayuno, ng pagpapakain sa dukha,
para sa bawat araw [na hindi napag-ayunuhan],
ng kalahating ṣā` ng pangunahing pagkain ng
bayan.
* Ang ayuno ng pagkukusang-loob ng sinumang
may kailangan sa kanya na pagbabayad-ayuno.
Ang sinumang naging may kailangan sa kanya na
pagbabayad-ayuno ng anumang araw ng
Ramaḍān, tunay na ang pinakamainam ay ang
pagdadali-dali rito bago ng pag-aayuno ng
pagkukusang-loob; subalit kapag ang pag-
aayuno ng kusang-loob ay kabilang sa nakaaalpas
ang oras nito gaya ng pag-aayuno sa `Arafah at
`Āshūrā', mag-aayuno siya nito bago ng
pagbabayad-ayuno dahil ang pagbabayad-ayuno
ay may oras na malawak. Hinggil naman sa pag-
aayuno sa `Āshūrā' at `Arafah, nakaaalpas ito
subalit hindi siya mag-aayuno ng anim na ayuno
sa Shawwāl malibang matapos ng pagbabayad-
ayuno.
Ito ang naging madaling tipunin. Basbasan ni
Allāh ang Propeta nating si Muḥammad, ang mag-
anak niya, at ang mga Kasamahan niya at
pangalagaan nang maraming pangangalaga.
19
Index
Ilan sa mga Patakaran ng Pag-aayuno............................................ 3
Ang Unang Paksa ................................................................................... 3
Ang Kahulugan ng Ayuno at ang Pagkakinakailangan ng Pag-
aayuno sa Ramaḍān .............................................................................. 3
Ang Ikalawang Paksa ........................................................................... 5
Ang mga Kainaman ng Buwan ng Ramaḍān................................. 5
Ang Ikatlong Paksa................................................................................ 7
Ang Napagtitibay Dahil Dito ang Pagpasok ng Buwan ng
Ramaḍān................................................................................................... 7
Ang Ikaapat na Paksa ........................................................................... 8
Ang Layunin sa Pag-aayuno ............................................................... 8
Ang Ikalimang Paksa ............................................................................ 9
Sa Kanino Kinakailangan ang Pag-aayuno? .................................. 9
Ang Ikaanim na Paksa ....................................................................... 10
Sino ang may prebilihiyo sa Pagtigil ng Pag-aayuno? ............ 10
Ang Ikapitong Paksa .......................................................................... 11
Ang mga Tagasira sa Ayuno ............................................................ 11
Ang Ikawalong Paksa ........................................................................ 13
Ang mga Isinakaibig-ibig sa Pag-aayuno .................................... 13
Ang Ikasiyam na Paksa ..................................................................... 15
Mga Pagtawag-pansin ....................................................................... 15
Ang Ikasampung Paksa..................................................................... 16
Ang Pagbabayad-ayuno sa Ramaḍān ........................................... 16
