Ang Pagpapaliwanag sa mga Mahalagang Aralin
5
UNANG ARALIN
Ang Súrah al-Fátihah at ang makakaya sa mga
maiikling Súrah mula sa Súrah az-Zalzalah (ika-99
Súrah) hanggang sa Súrah an-Nás (ika-114 Súrah) ay
ipabibigkas kalakip ng pagwawasto sa pagbigkas,
pagpapasaulo at pagpapaliwanag sa kinakailangang
maunawaan.
Nabanggit ni Shaykh ‘Abdul‘azíz ibnu Báz, kaawaan siya
ni Allah, sa Unang Aralin mula sa aklat na pinamagatang Ang
mga Mahahalagang Aralin Para sa Sambayang Muslim na
nararapat sa bawat Muslim—ayon sa kakayahan niya—na
matutuhang bigkasin ang Súrah al-Fátihah at ang makakaya
niya sa mga maiikling Súrah dahil ang matutuhang bigkasin
ang Súrah al-Fátihah ay tungkulin ng bawat Muslim mismo
dahil walang naisagawang saláh ang sinumang hindi bumigkas
ng al-Fátihah. Napatotohanan iyon sa isang Hadíth na Sahíh
mula sa Propeta (SAS).1 Tungkulin din ng nagtuturo ng Súrah
na ito sa mga tao na sundin ang mga sumusunod na hakbang:
A. Ipabibigkas sa mga tinuturuan ang tamang pagbigkas kung
hindi sila marunong bumasa ng Qur’an. Ngunit kung
marunong naman silang bumasa ng Qur’an, kailangang
lumipat na sila sa ikalawang antas mula sa antas ng
pagpapabigkas: pagwawasto sa pagbigkas. Pagkatapos ay
lilipat naman sa ikatlong antas: pagpapasaulo sa kanila ng
1Sallalláhu ‘Alayhi wa Sallam: Basbasan at batiin siya ni Allah. Sinasabi ito
kapag binanggit ang pangalan o taguri ni Propeta Muhammad (SAS) o kapag
tinutukoy siya.
Ang Pagpapaliwanag sa mga Mahalagang Aralin
6
mga súrah na ito. Ang pagpapasaulo ay sa pamamagitan ng
ilang paraan na ang ilan ay ang sumusunod:
B. Bibigkasin ng nagtuturo ang mga talata ng Qur’an nang
dahan-dahan kalakip ang wastong bigkas. Hihilingin sa mga
nag-aaral na ulitin nila ang mga ito kasabay niya hangang sa
maisaulo nila. Pagkatapos ay ipaliliwanag sa kanila ang
kahulugan ng mga talata, sa paraang malinaw ayon sa
nauunawaan ng nag-aaral.
Pagkatapos niyon ay hahango siya ng ilang mga alituntunin
ng Islam mula sa mga talata na kanyang binigkas. Ang
halimbawa niyon ay ang mula sa Súrah al-Fátihah. Ipaliliwanag
niya sa kanila na ang pagbigkas ng al-Fátihah ay isa sa mga
saligan ng saláh sapagkat ang sabi ng Sugo2 (SAS): “Walang
saláh ang sinumang hindi bumigkas ng al-Fátihah.”
Sasabihin niya rin sa kanila na ang isa sa mga patakarang
napagkasunduan ng mga sinaunang Muslim at ng mga Pantas
ay ang maniwala sa mga pangalan at mga katangian ni Allah,
na sila ay kumikilala sa mga pangalan at mga katangian na
kinilala ni Allah na taglay ng Kanyang sarili o kinilala ng
Kanyang Sugo (SAS) na taglay Niya at ikinakaila nila ang
mga pangalan at mga katangian na ikinaila ni Allah na taglay
ng Kanyang sarili o ikinaila ng Kanyang Sugo (SAS) na taglay
Niya. Kinikilala nila ang mga ito nang walang Tahríf
(pagpapalit ng kahulugan), walang Tashbíh (pagwawangis),
walang Tamthíl (pagtutulad), at walang Takyíf (paglalarawan).
Ipababatid niya sa kanila na ang Pagsamba ay katagang
2 Kapag sinabi nating ang sabi ni Allah o ang sabi ng Sugo ni Allah, ang
tinutukoy natin ay ang salin sa Tagalog ng sinabi nila, ayon sa kakayahan ng
tagapagsalin.
Ang Pagpapaliwanag sa mga Mahalagang Aralin
7
sumasaklaw sa bawat kinalulugdan at naiibigan ni Allah na
mga salita at mga gawang nakikita at di-nakikita.
Ilan sa mga alituntuning mahahango sa Súrah al-Fátihah na
dapat linawin ng nagtuturo ay ang sumusunod:
A. Na ang Pagsamba, kapag nahaluan ng Shirk, ay nasisira
at nawawalan ng kabuluhan. Lilinawin niya rin sa kanila
na nararapat na isaisip ng isang Muslim ang Araw ng
Pagganti.
B. Na ang hindi paglimot sa Araw ng Pagganti ay
nakatutulong sa tao sa pagsasagawa ng mga kautusan ni
Allah at sa pag-iwas sa mga ipinagbabawal.
Gayon din ang gagawin niya sa mga ibang Súrah:
ipabibigkas, iwawasto ang pagbigkas, ipasasaulo, at
ipaliliwanag.
IKALAWANG ARALIN
Ang pagsaksi na Walang Diyos Kundi si Allah at na si
Muhammad ay Sugo ni Allah ay ipaliliwanag ang mga
kahulugan kalakip ng paglilinaw ng mga kondisyon at
kahulugan ng pararilang Walang Diyos kundi si Allah.
Ang kahulugan ng pararilang Walang Diyos ay ang
pagtanggi sa [pagkadiyos ng] anumang sinasamba bukod
pa kay Allah. Ang pariralang kundi si Allah ay ang
pagkilala na ang pagsamba ay ukol kay Allah lamang na
walang katambal.
_________________________________________________
Binanggit ng may-akda, kaawaan siya ni Allah, sa araling
ito ang Pagsaksi na Walang Diyos kundi si Allah at na si
Muhammad ay Sugo ni Allah. Maaari nating talakayin ang
kahulugan nito sa ganitong paraan:
Ang Pagpapaliwanag sa mga Mahalagang Aralin
8
1. Ang Kahalagahan ng Pagsaksi na Ito
Ang Pagsaksi na ito ay ang una sa mga haligi ng Islam.
Isinalaysay ni Ibnu ‘Umar (RA)3 mula sa Propeta (SAS) na siya
ay nagsabi: “Ibinatay ang Islam sa lima: ang Pagsaksi na
Walang Diyos kundi si Allah at na si Muhammad ay Sugo ni
Allah, ang pagpapanatili sa saláh, ang pagbibigay ng zakáh,
ang pag-aayuno sa Ramadán, at ang pagsasagawa ng hájj sa
Banal na Bahay ni Allah para sa sinumang makakayang
makarating doon.” Ang Pahayag ng Tawhíd (Pananampalataya
sa kaisahan ni Allah) ay saligan ng Relihiyong Islam at ang
matatag na muog nito. Ito ang unang tungkulin ng tao. Ang
pagtanggap [ni Allah] sa lahat ng mabuting gawa ay nakasalalay
sa pagbigkas nito at pagsasagawa ng mga hinihiling nito.
2. Ang Kahulugan Nito
Ito ay nangangahulugang walang karapat-dapat sambahin
kundi si Allah. Hindi ipinahihintulot na sabihing ang kahulugan
nito ay walang tagapaglikha kundi si Allah, o walang
tagapagtustos o umiiral kundi si Allah. Batay ito sa mga
sumusunod na dahilan:
Ang mga di-mananampalatayang Quraysh ay hindi
nagkakaila noon na walang Tagapaglikha kundi si Allah,
gayunpaman hindi iyon nakapagdulot ng mabuti sa kanila
bagaman nalalaman nila ang kahulugan nito. Dahil doon,
minasama nila ang Sugo (SAS) nang magsabi sa kanila:
“Sabihin ninyo, walang Diyos kundi si Allah.”
3 Radiyalláhu ‘Anhu para sa lalaki, Radiyalláhu ‘Anhá para sa babae,
Radiyalláhu ‘Anhum para sa marami; ang ibig sabihin nito ay: Kalugdan siya
(o sila) ni Allah. Ito ay panalanging binabanggit sa tuwing nababanggit ang
pangalan o taguri ng Kasama o asawa ni Propeta Muhammad (SAS).
Ang Pagpapaliwanag sa mga Mahalagang Aralin
9
Tayo ay nagtataka sa panahong ngayon sa mga nagsasabi ng
Lá Iláha Illalláh ngunit hindi nila nalalaman ang kahulugan
nito. Nanalangin sila bukod pa kay Allah sa iba pa sa Kanya
gaya ng mga walí (taong itinuturing na banal) at mga patay sa
mga libingan. SinasAbi pa nila, “Kami ay mga
sumasampalataya sa kaisahan ni Allah.”
3. Ang mga saligan nito
Ang Shahádah (Pagsaksi) ay may dalawang saligan:
A. Ang pagkakaila sa pagsabi ng Lá Iláha (Walang
Diyos),
B. Ang pagkilala sa pagsabi ng Illalláh (Kundi si
Allah).
Samakatuwid, ang pagsasabi ng Lá Iláha (Walang Diyos)
ay ang pagkakaila sa [pagkadiyos ng] lahat maliban kay Allah
at ang pagsasabi naman ng Illalláh (Kundi si Allah) ay
pagkilala sa pagkadiyos ni Allah lamang na walang katambal.
4. Ang Kabutihan ng Lá Iláha Illalláh.
Ito ay may malaking kabutihang naidudulot at may mataas
na kahalagahan kay Allah. Ang sinumang tapat na nagsabi nito
ay papasukin siya ni Allah sa Paraiso. Ang sinumang
pasinungaling na nagsabi nito ay mananagot sa pamahalaang
Muslim sa mundo at sa Kabilang-buhay naman ay mananagot
siya kay Allah. Ang taong ito ay lalapatan ng hatol na ukol sa
mga nagpapanggap na Muslim. Ang Lá Iláha Illalláh ay
maikling bigkasain, kaunti ang mga titik at magaan sa dila,
ngunit mabigat sa timbangan ng gantimpala.
Ang dakilang pangungusap na ito ay may dulot na
maraming biyaya na ang ilan sa mga ito ay binanggit ni al-
Háfidh ibnu Rajab sa akda niyang pinamagatang: Kalimatul
Ang Pagpapaliwanag sa mga Mahalagang Aralin
10
Ikhlás. Binanggit niya ang patunay sa bawat biyayaang dulot
nito. Ang sumusunod ay ilan sa mga ito:
Na ito (Lá Iláha Illalláh) ay susi ng pagpasok sa Paraiso;
Na ang sinumang ang kahuli-hulihang salita ay Lá Iláha
Illalláh ay papasok sa Paraiso;
Na ito ay susi sa kaligtasan mula sa Impiyerno;
Na ito ay susi ng kapatawaran ng mga kasalanan;
Na ito ay pinakamagaling sa mga gawang mabuti;
Na ito ay pumapawi sa mga kasalanan;
Na ito ay pumupunit sa mga hadlang papunta kay Allah;
Na ito ay pahayag na pinatotohanan ni Allah ang nagsasabi
nito;
Na ito ang pinakamainam na sinabi ng mga Propeta;
Na ito ang pinakamainam na pangungusap sa pag-alaala kay
Allah;
Na ang pagbanggit nito ay ang pinakamainam na gawa, ang
pinakamaraming ulit ang laang gantimpala at katumbas ng
gantimpala ng pagpapalaya ng isang alipin, at ito ay
pananggalang sa Demonyo;
Na ito ay katiwasayan sa kapanglawang nadarama ng patay
sa libingan at sa hilakbot na madarama sa Araw ng
Pagbubuhay;
Na ito ang salawikain ng mga mananampalataya kapag
bumangon na sila sa kanilang mga libingan.
Nabanggit din na kabilang sa mga biyayang dulot nito ay
na bubuksan para sa sumasampalataya rito ang walong pinto ng
Paraiso upang pumasok siya sa alinmang naisin niya sa mga ito;
at na ang mga sumasampalataya rito, kahit pa man pumasok sila
sa Impiyerno dahil na rin sa pagpapabaya nila sa mga karapatan
nito (Lá Iláha Illalláh) ay makalalabas din sila roon.
Ang Pagpapaliwanag sa mga Mahalagang Aralin
11
5. Ang Pagsaksi na si Muhammad (SAS) ay Sugo
ni Allah
Ito ay humihiling ng pagsampalataya sa kanya, paniniwala
sa kanya sa anumang ipinagbigay-alam niya, pagtalima sa
anumang ipinag-utos niya, pagtigil sa anumang ipinagbawal at
sinaway niya, na igagalang ang kanyang utos at ang kanyang
pagbabawal, at na hindi pangingibawin sa salita niya ang salita
ninuman—maging sino pa man ito.
6. Ang Susi ng Pagpasok sa Paraiso
Dapat malamang ang sinumang sumaksi na: Walang Diyos
kundi si Allah lamang na walang katambal; na si Muhammad
ay Kanyang Lingkod at Kanyang Sugo; at na si Jesus ay
lingkod ni Allah, Kanyang Sugo, Kanyang salita na ibinigay
kay Maria, at isang espiritu mula sa Kanya; na ang Paraiso at
totoo, na ang Impiyerno ay totoo ay papapasukin ni Allah sa
Paraiso alinsunod sa nagawang kabutihan. Isinalaysay iyon ni
‘Ubádah ibnu as-Sámit (RA) mula sa Propeta (SAS).
Ang mga kondisyon ng adhikaing Walang Diyos
kundi si Allah ay ang mga sumusunod:
1. Ang kaalaman na sumasalungat sa kamangmangan;
2. Ang katiyakan na sumasalungat sa pag-aalinlangan;
3. Ang kawagasan sa pagsamba na sumasalungat sa Shirk;
4. Ang katapatan na sumasalungat sa kasinungalingan;
5. Ang pag-ibig na sumasalungat sa pagkasuklam;
6. Ang pagpapaakay na sumasalungat sa pagpapabaya;
7. Ang pagtanggap na sumasalungat sa pagtanggi;
8. Ang pagtangging sumampalataya sa anumang sinasamba na
iba pa kay Allah.
Ang Pagpapaliwanag sa mga Mahalagang Aralin
12
Nabanggit ng mga pantas ng Islam na ang adhikain ng
kawagasan ng pagsamba kay Allah (Walang Diyos kundi si
Allah) ay may pitong kondisyon; itinuturing naman ng iba sa
kanila na ito ay may walong kondisyon, gaya ng ginawa ng
may-akda, kaawaan siya ni Allah.
1. Ang Kaalaman
Kapag nalaman ng isang tao na si Allah ay ang dapat
sambahin lamang at na ang pagsamba sa iba sa Kanya ay
walang kabuluhan at isinagawa niya ang hinihiling niyon, siya ay
nakaaalam talaga sa kahulugan nito. Nagsabi si Allah (47:19):
“Kaya dapat mong malaman na walang Diyos kundi si
Allah.” Nagsabi pa Siya (43:86): “maliban sa mga sumaksi sa
katotohanan samantalang sila ay nakaaalam.” Nagsabi
naman ang Sugo ni Allah (SAS): “Ang sinumang mamatay at
siya ay nakaaalam na Walang Diyos Kundi si Allah, papasok
siya sa Paraiso.”
2. Ang Katiyakan
Tungkulin ng sinumang sumaksi rito na magkaroon siya ng
katiyakan sa kanyang puso at maniwala sa katumpakan ng
sinasabi niyang pagiging napakakarapat-dapat ng pagkadiyos ni
Allah at sa kawalang kabuluhan ng pagkadiyos ng iba pa sa
Kanya. Nagsabi si Allah (2:4): “Na sumasampalataya sa
ibinaba sa iyo at sa anumang ibinaba noong wala ka pa at
sa Kabilang-buhay sila ay nakatitiyak.” At isinalaysay rin ni
Abú Hurayrah (RA) na ang Propeta (SAS) ay nagsabi: “Ang
sinumang makatagpo mo sa likod ng pader na ito, na
sumaksi na Walang Diyos Kundi si Allah, na nakatitiyak
nito sa kanyang puso, ay ibalita mo sa kanya ang [pagpasok
sa] Paraiso.”
Ang Pagpapaliwanag sa mga Mahalagang Aralin
13
3. Ang Pagtanggap
Ibig sabihin ay tatanggapin sa puso at sa salita ang lahat ng
hinihiling ng Lá Iláha Illalláh. Nagsabi si Allah (2:136):
“Sabihin ninyo, ‘Sumasampalataya kami kay Allah at sa
ibinaba sa amin”
4. Ang Pagpapaakay
Ito ay sa pamamagitan ng pagpapaakay sa dakilang
sawikaing ito sapagkat ito ay pagsuko at pagpapasakop.
Nagsabi si Allah (4:125): “At sino pa ang higit na magaling
sa pananampalataya kaysa sa kanya na nagsuko ng kanyang
sarili kay Allah, habang siya ay gumagawa ng magaling…”
Nagsabi pa Siya (31:22): “At ang sinumang magsuko ng
kanyang sarili kay Allah habang siya ay gumagawa ng
magaling, tunay na kanya nang napanghawakan ang
matibay na hawakan.…”
5. Ang Katapatan
Ito ay sa pamamagitan ng pagiging matapat kay Allah sa
pagsampalataya sa Kanya, matapat sa pinaniniwalaan, matapat
sa mga salita, at matapat sa gawa. Nagsabi si Allah (9:119): “O
mga sumampalataya, mangilag kayong magkasala kay
Allah at maging kasama kayo ng mga matapat.”
6. Ang Kawagasan sa Pagsamba
Ito ay sa paraang mamumutawi mula sa kanya ang lahat ng
mga sinasabi at mga ginagawa na wagas na inuukol kay Allah
at sa hangaring matamo ang Kanyang kasiyahan, nang walang
anumang bahid ng iba pang hangarin. Nagsabi si Allah (98:5):
“At walang iniutos sa kanila kundi sambahin nila si Allah,
habang wagas na inuukol sa Kanya ang pagsamba…”At
nasasaad naman sa Hadíth ayon kay Abú Hurayrah (RA), ang
Ang Pagpapaliwanag sa mga Mahalagang Aralin
14
Propeta (SAS) ay nagsabi: “Ang pinakamaligaya sa mga tao sa
aking Pamamagitan ay ang nagsabi na Walang Diyos Kundi
si Allah nang wagas mula sa puso niya.”
7. Ang Pag-ibig
Ito ay sa pamamagitan ng pag-ibig sa adhikaing ito at sa
ipinahihiwatig at hinihiling nito. Kaya naman iibigin si Allah at
ang Sugo Niya (SAS) at pangingibabawin ang pag-ibig sa
kanilang dalawa kaysa lahat ng iniibig. Sinabi ni Allah: (2:165):
“May mga taong gumagawa ng iba pa kay Allah bilang
mga kaagaw. Iniibig nila ang mga ito gaya ng pag-ibig kay
Allah, ngunit ang mga sumampalataya ay higit na masidhi
sa pag-ibig kay Allah.”
8. Ang Pagtangging Sumampalataya sa
Anumang Sinasamba na Iba pa kay Allah
Batay ito sa naiulat mula sa Propeta (SAS) na siya ay
nagsabi: “Ang sinumang nagsabi na Walang Diyos kundi si
Allah at tumangging sumampalataya sa anumang sinasamba
na iba pa kay Allah, hindi malalabag ang kanyang ari-arian
at ang kanyang buhay at ang pagtutuos sa kanya ay nasa kay
Allah na.”
Ang Pagpapaliwanag sa mga Mahalagang Aralin
15
IKATLONG ARALIN
Ang anim na haligi ng Pananampalataya ay
ipaliliwanag. At ito ay ang maniwala (1) kay Allah; (2)
sa Kanyang mga Anghel; (3) sa Kanyang mga banal na
kasulatan; (4) sa Kanyang mga Sugo; (5) sa Kabilangbuhay;
(6) sa qadá’ at qadar (pagtatadhana at
pagtatakda) na ang mabuti rito at ang masama rito ay
buhat sa kalooban ni Allah.
_________________________________________________
Ang patunay roon ay ang bantog na Hadíth mula kay Anghel
Gabriel (AS) nang tinanong nito ang Propeta (SAS) tungkol sa
Imán. Nagsabi si Anghel Gabriel: “Ang Pananampalataya ay
ang maniwala ka kay Allah, sa Kanyang mga anghel, sa
Kanyang mga Aklat, sa Kanyang mga sugo, sa Kabilangbuhay,
at sa pagtatadhana at pagtatakda, na ang mabuti rito
at ang masama rito ay buhat sa kalooban ni Allah.”
1. Ang Paniniwala kay Allah
Ang paniniwala kay Allah ay naglalaman ng apat na
sangkap:
A. Ang Paniniwala sa Kairalan ni Allah
Pinatunayan ang kairalan Niya (existence) ng
pananampalatayang likas (fitrah), isip (‘aql), kapahayagan
(shar‘) at pakiramdam (hiss).
Tungkol sa pagpapatunay ng likas na pananampalataya ng
tao (fitrah) sa kairalan ni Allah, tunay na ang bawat nilikha ay
nilalang na may likas na paniniwala sa kanyang Tagapaglikha
na hindi resulta ng naunang pag-iisip o pag-aaral gaya nga ng
sinabi ng Sugo ni Allah (SAS): “Walang sanggol na hindi
ipinanganganak sa likas na pananampalataya, ngunit ang
Ang Pagpapaliwanag sa mga Mahalagang Aralin
16
mga magulang niya ay gumagawa sa kanya na Hudyo o
gumagawa sa kanya na Kristiyano o gumagawa sa kanya na
Mago.4”
Tungkol naman sa pagpapatunay ng isip sa kairalan ni
Allah, ito ay sapagkat ang mga nilikha, ang nauna sa kanila at
ang susunod sa kanila, ay kailangang may tagapaglikha na
nagpalitaw sa kanila yayamang hindi mangyayaring
mapalilitaw nila ang kanilang mga sarili sa pamamagitan ng
kanilang mga sarili at hindi rin naman mangyayaring lumitaw
sila nang di-sinasadya.
Tungkol naman sa pagpapatunay ng kapahayagan sa
kairalan ni Allah, ito ay sapagkat ang lahat ng mga makalangit
na kasulatan ay nagsasabi at nagpapahayag na may Diyos. At
ang pinakadakila at pinakamainam sa mga ito ay ang Banal
na Qur’an. Gayon din ang lahat ng sugo na ang
pinakatampok sa kanila, kahuli-hulihan sa kanila at
nangunguna sa kanila ay si Muhammad (SAS), silang lahat
ay nagturo at naglinaw na mayroong Diyos.
Tungkol naman sa mga patunay batay sa pakiramdam sa
kairalan ni Allah, ito ay may dalawang anggulo:
1. Tunay na tayo ay nakaririnig at nakasasaksi na ang mga
nananalangin ay tinutugon at nasaklolohan ang mga
nasalanta. Ito ay nagbibigay ng matibay na patunay sa
kairalan ni Allah.
4 Mago ang isa pang tawag sa isang Mazdaista na kaanib ng relihiyong
Mazdaismo. Ang Mazdaismo ay isang anyo ng Zoroasterianismo, ang
relihiyong itinatag ni Zoroaster o Zarathustra na Persiano. Ang relihiyong ito
ay naniniwala sa dalawang diyos na magkatunggali: ang diyos ng kabutihan at
ang diyos ng kasamaan. Napaka-laki ang pagpapahalagang idinudulot ng mga
kaanib nito sa apoy anupat ang pag-papahalaga nila sa apoy ay nauwi na sa
pagsamba nila sa apoy. Ang Tagapagsalin.
Ang Pagpapaliwanag sa mga Mahalagang Aralin
17
2. Ang mga himala ng mga propeta na tinatawag na
mu‘jizah na nasasaksihan noon o naririnig ng mga tao
ay matibay na patotoo sa pagkakaroon ng
Tagapaglikha, Tagapangasiwa, at Tagapamahala ng
Sansinukob at iyon ay si Allah.
B. Ang Paniniwala sa Pagkapanginoon ni Allah
Ibig sabihin ay Siya lamang ang Panginoon: wala Siyang
katambal at walang tagatulong na iba sa Kanya. Ang Panginon
ay ang Tagapaglikha, Hari (o Nagmamay-ari), at Nagtutustos.
Samakatuwid walang Tagapaglikha kundi si Allah, walang Hari
kundi Siya, at walang Tagapag-utos kundi Siya. Sinabi Niya
(7:54): “Tunay ngang Kanya ang paglikha at ang paguutos.”
Nagsabi pa Siya (35:13): “Iyon si Allah, ang inyong
Panginoon; ukol sa Kanya ang paghahari, samantalang ang
mga pinanalanginan ninyo bukod pa sa Kanya ay hindi nga
nagmamay-ari ng isang qitmír.5”
C. Ang Paniniwala sa Kanyang Pagkadiyos
Ibig sabihin ay Siya lamang ang totoong Diyos, wala Siyang
katambal. Ang katagang “diyos” (iláh) ay nangangahulugang
ang “dinidiyos” (ma’lúh) na ang ibig sabihin ay “sinasamba”
(ma‘búd) dahil sa pag-ibig at paggalang. Sinabi ni Allah
(2:163): “Ang Diyos ninyo ay isang Diyos—walang totoong
Diyos kundi Siya, ang Pinakanaaawa, ang Maawain.” at
sinabi pa Niya (7:59): “Tunay na Aming isinugo si Noe sa
mga kalipi nito at nagsabi ito, “O mga kalipi ko, sambahin
ninyo si Allah; wala na kayong Diyos bukod pa sa Kanya.”
5 Manipis na balat na bumabalot sa buto ng datiles: napakaliit na bagay.
Ang Pagpapaliwanag sa mga Mahalagang Aralin
18
D. Ang Paniniwala sa mga Pangalan Niya
at mga Katangian Niya
Ito ay ang pagkilala sa mga pangalan at mga katangiang
kinilala ni Allah para sa sarili Niya [o ng Sugo Niya (SAS)], na
nasaad sa Aklat Niya o sa Sunnah ng Sugo Niya (SAS), sa
paraang naaangkop sa Kanya nang walang tahríf (pagpapalit ng
kahulugan), walang ta‘tíl (pag-aalis ng kahulugan), walang takyíf
(paglalarawan) at walang tamthíl (pagtutulad). Nagsabi si Allah
(42:11): “Walang anumang katulad sa Kanya. Siya ay ang
Nakaririnig, ang Nakakikita.”
E. Ang mga Ibinubunga ng Paniniwala kay Allah
1. Ang pagsasakatuparan ng pananampalataya sa kaisahan ni
Allah yamang hindi nahuhumaling ang puso sa iba pa sa
Kanya sa pag-aasam ni sa pangamba at hindi sumasamba sa
iba pa sa Kanya.
2. Ang kaganapan ng pag-ibig kay Allah at pagdakila sa Kanya
ayon sa hinihiling ng Kanyang mga napakagandang pangalan
at mga napakataas na katangian.
3. Ang pagsasakatuparan ng pagsamba sa Kanya sa
pamamagitan ng pagtupad sa ipinag-utos Niya at pag-iwas sa
ipinagbawal Niya.
2. Ang Paniniwala sa mga Anghel
A. Ang Pagpapakahulugan sa Katagang Anghel
Ang mga anghel ay isang uri ng nilalang na di-nakikita, na
mga nilikha mula sa liwanag, na mga mananamba kay Allah.
Wala silang anumang mga katangian ng pagkapanginoon at
pagkadiyos. Nilikha sila ni Allah mula sa liwanag at
pinagkalooban Niya sila ng ganap na pagtalima sa Kanyang
kautusan at ng lakas sa pagpapatupad nito. Sila ay marami, na
walang makabibilang kundi si Allah lamang.
Ang Pagpapaliwanag sa mga Mahalagang Aralin
19
B. Ang Apat na Sangkap ng Paniniwala sa mga
Anghel:
1. Ang paniniwala sa kanilang kairalan.
2. Ang paniniwala sa pangalan ng sinumang nalaman natin ang
pangalan sa kanila gaya ni Jibríl (Gabriel), at ang sinumang
hindi natin nalaman ang pangalan ay paniniwalaan natin sa
kabuuan.
3. Ang paniniwala sa kanilang mga katangiang nalaman natin.
4. Ang paniniwala sa mga gawain nilang nalaman nating
isinasagawa nila ayon sa utos ni Allah, gaya ng Anghel ng
Kamatayan na nakatalaga sa pagkuha ng mga kaluluwa sa
sandali ng kamatayan.
3. Ang Paniniwala sa mga Aklat
A. Ang Pagpapakahulugan sa Katagang Aklat
Ito ay ang mga aklat na ibinaba ni Allah sa mga sugo Niya
bilang awa sa mga nilalang at patnubay sa kanila upang matamo
nila sa pamamagitan nito ang ikaliligaya nila sa Lupa at sa
Kabilang Buhay.
B. Ang Apat na Sangkap ng Paniniwala sa mga
Aklat:
1. Ang paniniwalang ang pinagmulan ng mga ito ay totoong
buhat kay Allah.
2. Ang paniniwala sa pangalan ng nalaman natin ang pangalan
sa mga ito gaya ng Qur’an na ibinaba kay Muhammad (SAS)
at ng Tawrah na ibinaba kay Moises (AS).
Ang Pagpapaliwanag sa mga Mahalagang Aralin
20
3. Maniniwala at makikinig sa mga nasasaad sa mga aklat gaya
ng nasasaad sa Qur’an at sa nasasaad sa mga hindi nabago o
hindi napalitang ulat na nasa mga naunang banal na aklat.6
4. Ang pagsasagawa ng mga alituntuning nasasaad sa Qur’an
hanggat hindi napawalang-bisa, at ang pagkalugod at
pagsuko sa mga alituntunin nito, nauunawaan man natin ang
kadahilanan nito o hindi natin nauunawaan. Ang lahat ng
sinaunang mga aklat ay pinawalang-bisa na ng Banal na
Qur’an. Nagsabi si Allah (5:48): “Ibinaba Namin sa iyo
ang Aklat taglay ang katotohanan, na nagpapatotoo sa
nauna rito na aklat at nag-iingat doon.”
C. Ang Ibinubunga ng Paniniwala sa mga Aklat
1. Ang kaalaman sa pagmamalasakit ni Allah sa Kanyang mga
lingkod yayamang nagpadala Siya sa bawat kalipunan ng
mga tao ng aklat na papatnubay sa kanila.
2. Ang kaalaman sa karunungan ni Allah at Batas Niya dahil
gumawa Siya para sa bawat kalipunan ng batas na angkop sa
mga kalagayan nila gaya ng sabi Niya (5:48): “Para sa
bawat kalipunan sa inyo ay nagtalaga Kami ng
Patakaran at Pamamaraan.”
3. Ang pagpapasalamat sa biyaya ni Allah.
4. Ang paniniwala sa mga sugo. Ang sugo ay ang taong
kinasihan [ni Allah] ng isang kapahayagan o inutusan [Niya]
na iparating iyon. Ang una sa mga sugo ay si Noe at ang
6 Ang anumang nasaad sa Bibliya na umaayon sa Qur’an o sa Sunnah ay
kikilalanin na bahagi ng orihinal na kapahayagan ni Allah ngunit hindi
gagamiting batayan ng katuruan ng Islam dahil sapat na sa mga Muslim ang
Qur’an at ang Sunnah. Ang mga nasaad naman sa Bibliya na hindi
matatagpuan sa Qur’an at Sunnah ngunit hindi sumasalungat sa katuruan ng
Islam ay hindi paniniwalaan at hindi pasisinungalingan.
Ang Pagpapaliwanag sa mga Mahalagang Aralin
21
kahuli-hulihan sa kanila ay si Muhammad, sumakanilang
lahat ang basbas at ang pagbati ni Allah. Walang bansa noon
na hindi nagkaroon ng isang sugo na ipinadala ni Allah sa
mga kababayan niya kalakip ng sariling batas,7 o ng isang
propeta na kinasihan ni Allah na iparating ang batas ng mga
sugo na nauna sa kanya upang muling buhayin ito. Nagsabi
si Allah (16:36): “Talaga ngang nagsugo Kami sa bawat
kalipunan ng sugo na nagsasabi: “Sambahin ninyo si
Allah at iwaksi ninyo ang Tághút.”” Nagsabi pa Siya
(35:24): “Walang kalipunan na hindi napuntahan ng
tagapagbabala.” Ang mga sugo ay mortal na kabilang sa
mga inapo ni Adan (AS), mga nilikhang hindi nagtataglay
ng anuman sa mga katangian ng pagkadiyos at
pagkapanginoon. Tinataglay nila ang mga katangian ng tao
gaya ng pagkaawa, pagkamatay, pangangailangan sa pagkain
at inumin, at iba pa.
4. Ang Paniniwala sa mga Sugo
A. Ang mga Sangkap ng Paniniwala sa mga Sugo
1. Ang paniniwala na ang mensahe nila ay tunay na nagmula
kay Allah. Ang sinumang tumangging maniwala sa mensahe
ng isa sa kanila ay hindi na rin naniwala sa lahat. Sinabi ni
Allah (26:105): “Pinasinungalingan ng mga kalipi ni Noe
ang mga Isinugo,”
2. Ang paniniwala sa pangalan ng nalaman natin ang pangalan
sa kanila gaya nina Muhammad, Abraham, Moises, Jesus at
Noe (SAS). Ang limang ito ay ang mga may matatag na
pagpapasya sa mga sugo. Tungkol naman sa hindi natin
7 Batas na kauna-unahang ipinahayag sa isang Propeta gaya nina Moises
(SAS) at Muhammad (SAS) ngunit hindi ibig sabihin na ginawa nila.
Ang Pagpapaliwanag sa mga Mahalagang Aralin
22
nalaman ang pangalan sa kanila, paniniwalaan din natin sila
sa kabuuan. Nagsabi si Allah (40:78): “Tunay na
nagpadala na Kami ng mga sugo noong wala ka pa; ang
ilan sa kanila ay Aming isinalaysay sa iyo at ang iba
naman sa kanila ay hindi Namin isinalaysay sa iyo.”
3. Paniniwala sa mga ulat na napatotohanang buhat sa kanila.
4. Ang pagsasagawa sa batas ng isinugo sa atin, na isa sa
kanila at siya rin ang kahuli-hulihan sa kanila: si
Muhammad (SAS).
B. Ang mga Ibinubunga ng Paniniwala sa mga
Sugo
1. Ang kaalaman sa awa ni Allah at pagmamalasakit Niya sa
mga lingkod Niya yamang nagsugo Siya ng mga sugo upang
patnubayan sila sa Kanyang tuwid na landas at upang
linawin sa kanila kung papaano nilang sasambahin si Allah.
2. Ang pagpapasalamat kay Allah sa malaking biyayang ito.
3. Ang pagmamahal sa mga sugo (AS), ang pagdakila sa
kanila, at ang pagpupuri sa kanila sa paraang naaangkop
para sa kanila sapagkat sila ay mga sugo ni Allah, at
sapagkat nagsagawa sila ng pagsamba sa Kanya, ng
pagpaparating ng Kanyang mensahe, at ng pagpapayo sa
Kanyang mga lingkod.
5. Ang Paniniwala sa Huling Araw
Ang Huling Araw ay ang Araw ng Pagbubuhay. Sa araw na
ito ay muling bubuhayin ni Allah ang mga tao upang tuusin at
gantihan. Tinawag itong Huling Araw dahil wala nang ibang
araw matapos ito.
Ang Pagpapaliwanag sa mga Mahalagang Aralin
23
A. Ang Nilalaman ng Paniniwala sa Huling Araw
1. Ang paniniwala sa pagbubuhay. Ang pagbubuhay ay
matibay na katotohanang tinukoy ng Qur’an, Sunnah at
nagkakaisang hatol ng mga Muslim.
2. Ang paniniwala sa pagtutuuos at paggaganti. Tutuusin
ang tao sa nagawa niya at gagantimpalaan siya rito.
Tinukoy iyon ng Qur’an, Sunnah, at nagkakaisang hatol
ng mga Muslim.
3. Ang paniniwala sa Paraiso at Impiyerno at na ang
dalawang ito ang hantungang walang hanggan ng mga
nilikha.
Napabibilang sa paniniwala sa Huling Araw o Kabilangbuhay
ang mangyayari pagkatapos ng kamatayan gaya ng (A)
Pagsubok sa libingan, at (B) Pasakit at Kaginhawahan sa
libingan.
B. Ang mga Magandang Ibinubunga
ng Paniniwala sa Kabilang-buhay
1. Ang takot na makagawa ng pagsuway [kay Allah] at ang
takot na malugod sa paggawa nito dahil sa pangamba sa
parusa ni Allah sa araw na iyon.
2. Ang pagkaibig at ang pagsisigasig na gumawa ng
pagtalima [kay Allah] dahil sa nakalaang gantimpala sa
araw na iyon.
3. Ang pagpapalubag-loob sa mananampalataya sa hindi
niya natamo dito sa lupa, na makakamtan naman niya
ang ginhawa at gantimpala sa Araw na iyon.
Ang Pagpapaliwanag sa mga Mahalagang Aralin
24
6. Ang Paniniwala sa Qadar
Ang qadar ay ang pagtatakda ni Allah sa kapalaran ng mga
nilikha ayon sa kaalaman Niya at hinihiling ng karunungan
Niya.
A. Ang mga Nilalaman ng Paniniwala sa Qadar
1. Ang paniniwala na si Allah ay nakaaalam sa bawat
bagay sa kabuan at sa detalye, magmula noon at
magpakailanman, may kinalaman man iyon sa Kanyang
mga gawa o sa mga gawa ng Kanyang mga nilikha.
2. Ang paniniwala na isinulat Niya iyon sa al-Lawh al-
Mahfúdh (Lapidang Iniingatan).
3. Ang paniniwala na ang lahat ng pangyayari ay hindi
nangyayari kung hindi ayon sa kalooban ni Allah,
maging iyon man ay may kaugnayan sa gawa Niya o
may kaugnayan sa gawa ng mga nilikha Niya. Nagsabi
Siya (28:68): “Ang Panginoon mo ay lumilikha ng
anumang niloloob Niya at pinipili Niya,”
4. Ang paniniwala na ang lahat ng nilalang sampu ng
kanilang kalikasan, kanilang mga katangian, at kanilang
mga kilos ay mga nilikha ni Allah, gaya ng sinabi Niya
(39:62): “Si Allah ay Tagalikha ng bawat bagay, at
Siya sa bawat bagay ay Katiwala.”
B. Ilan sa Ibinubunga ng Paniniwala sa Qadr
1. Ang pag-asa kay Allah kapag ginagawa ang mga
kaparaanan sa pagtamo ng ninanais, sapagkat hindi
aasahan ang kaparaanan mismo sa pagtamo ng ninanais
dahil ang bawat pangyayari ay nagaganap ayon sa
pagtatakda ni Allah.
2. Na hinndi hahanga ang tao sa kanyang sarili kapag
natamo niya ang kanyang ninanais sapagkat ang
Ang Pagpapaliwanag sa mga Mahalagang Aralin
25
pagtamo nito ay biyayang buhat kay Allah sa
pamamagitan ng itinakda Niyang mga kadahilanan ng
pagkamit ng biyaya at tagumpay. Ang paghanga niya sa
kanyang sarili at nagpapalimot sa kanya upang
pasalamatan ang biyayang ito.
3. Ang kapanatagan at ang katiwasayan ng isip sa mga
itinakdang kapalaran na pinangyayari sa kanya ni Allah
na siyang may taglay ng paghahari (o pagmamay-ari) sa
mga langit at lupa. Ito ay tiyak na mangyayari, gaya ng
sinabi ni Allah (57:22-23): “Walang dumarating na
sakuna sa lupa ni sa inyong mga sarili na hindi nasa
aklat bago pa man Namin nilalang iyon. Tunay na
iyon ay madali para kay Allah. Iyan ay upang hindi
kayo manghinayang sa anumang nakalampas sa inyo
at hindi kayo magsaya sa anumang ibinigay8 sa inyo
sapagkat si Allah ay hindi umiibig sa bawat
mayabang na mapagmalaki,”
C. Dalawang Pangkat na Lumihis sa Usapin ng
Qadr
1. Ang mga naniniwala sa Jabaríyah. Sila ay naniniwalang
ang tao ay pinilit sa kanyang ginagawa at wala siyang
kapasyahan at kakayahang pumili.
2. Ang mga naniniwala sa Qadaríyah. Sila ay naniniwala na
ang tao ay malaya sa kanyang ginagawa: sa pagpapasya
at sa kakayahang pumili, at ang kalooban at kakayahan
ni Allah ay walang epekto. Ikinaila nila na si Allah ay
8 Upang hindi kayo magsaya kung papaanong nagsasaya ang bawat
mayabang na mapagmalaki.
Ang Pagpapaliwanag sa mga Mahalagang Aralin
26
nagtakda sa lahat ng bagay at gumawa niyon bago pa
man lumitaw iyon. Ang paniniwalang ito ng dalawang
pangkatin ay kabilang sa pinakamalaking kabulaanan.
IKAAPAT NA ARALIN
Ang tatlong bahagi ng Tawhíd: ang Tawhíd ar-
Rubúbíyah (Kaisahan sa Pagkapanginoon), ang Tawhíd
al-Ulúhíyah (Kaisahan sa Pagkadiyos), at ang Tawhíd al-
Asmú’ wa as-Sifát (Kaisahan sa mga Pangalan at mga
Katangian) ay tatalakayin.
_________________________________________________
Ang Pagpapakahulagan sa Tawhíd
Ang Tawhíd ay ang pagbubukod-tangi kay Allah sa
anumang nauukol sa Kanya gaya ng pagkapanginoon,
pagkadiyos (pagsamba) at mga pangalan at mga katangian. Ito
ay may tatlong uri:
1. Tawhíd ar-Rubúbíyah
O Kaisahan sa Pagkapanginoon. Ito ay ang kaalaman at
ang paniniwala na si Allah ang namumukod-tangi sa paglikha,
pagtutustos, at pamamahala. Ang uring ito ng Tawhíd ay
kinilala ng mga Mushrik, ngunit hindi iyon nakapagpasok sa
kanila sa Islam. Ang patunay ay ang sinabi ni Allah (43:87):
“At talaga namang kung tatanungin mo sila kung sino ang
lumikha sa kanila ay tiyak na sasabihin nilang si Allah.”
2. Tawhíd al-Ulúhíyah
O Kaisahan sa Pagkadiyos. Ito ay ang wagas na pag-uukol
kay Allah lamang na walang katambal ng lahat ng uri ng mga
pagsamba gaya ng pag-ibig, pangamba, pag-aasam, pananalig,
Ang Pagpapaliwanag sa mga Mahalagang Aralin
27
panalangin, at iba pang mga uri ng mga pagsamba. Ang uring
ito ng Tawhíd ang ikinaila ng mga Mushrik.
3. Tawhíd al-Asmá’ wa as-Sifát
O Kaisahan sa mga Pangalan at mga Katangian. Ito ay ang
ilalarawan si Allah sa pamamagitan ng [mga pangalan at mga
katangian na] ipinanlarawan Niya sa Kanyang sarili na nasa
Kanyang Aklat o ipinanlarawan [sa Kanya] ng Kanyang Sugo
(SAS) sa paraang naaangkop sa Kanyang kadakilaan at
Kanyang kaluwalhatian. Ang uring ito ng Tawhíd ay kinilala ng
ilan sa mga Mushrik at ikinaila naman ng iba sa kanila dala ng
kamang-mangan o pagmamatigas.
Ang Tatlong Bahagi ng Shirk9
Ang mga bahagi ng Shirk ay tatlo: ang Shirk Akbar
(Malaking Shirk), ang Shirk Asghar (Maliit na Shirk), at ang
Shirk Khafí (Nakakubling Shirk).
1. Ang Shirk Akbar
Ito ang nagiging dahilan ng pagkawala ng saysay ng
mabuting gawa at pananatili magpakailanman sa Impiyerno
gaya ng sinabi ni Allah (6:88): “Ngunit kung nagtambal sila
kay Allah, talagang nawalan na sana ng kabuluhan para sa
kanila ang anumang ginagawa nila noon.” at ng sinabi pa
Niya (9:17): “Hindi nararapat sa mga Mushrik na
9 Ang Shirk ay ang kabaliktaran ng Tawhíd sapagkat kung ang Tawhíd ay ang
pagbubukod-tangi kay Allah sa anumang nauukol lamang sa Kanya: ang
pagkapanginoon, ang pagkadiyos at ang mga pangalan at ang mga katangiang
laan lamang sa Kanya, ang Shirk naman ay ang pagtatambal kay Allah o
pagbibigay ng kahati sa Kanya sa anumang nauukol lamang sa Kanya. Ito
ang pinakamalaking kasalanan. Ang tawag sa gumagawa ng Shirk ay Mushrik.
Ang Tagapagsalin.
Ang Pagpapaliwanag sa mga Mahalagang Aralin
28
mangalaga ng mga masjid ni Allah habang mga saksi laban
sa sarili nila sa kawalan ng pananampalataya nila. Ang mga
iyon ang nawalan na ng saysay ang kanilang mga gawa, at
sa Impiyerno sila ay mamamalgi.”
Tunay na ang sinumang mamatay sa Shirk ay hindi siya
patatawarin at ang Paraiso ay ipagkakait sa kanya gaya ng
sinabi ni Allah (4:48): “Tunay na si Allah ay hindi
magpapatawad na tambalan Siya ngunit magpapatawad
Siya sa anumang iba pa roon sa kaninumang loobin Niya.”
at ng sinabi pa Niya (5:72): “Tunay na ang sinumang
nagtambal kay Allah ay ipinagkait na ni Allah sa kanya
ang Paraiso at ang magiging tuluyan niya ay ang
Impiyerno. At mawawalan ang mga lumalabag sa
katarungan ng mga tagatulong.…”
Ang mga uri ng Shirk ay ang pananalangin sa mga patay o
sa mga imahen, ang pagpapasaklolo sa kanila, ang pamamanata
sa kanila, ang pag-aalay sa kanila at iba pang tulad ng mga ito.
2. Ang Shirk Asghar
Ito ay ang anumang napatotohanan ng mga talata mula sa
Qur’an at Hadíth na tinawag na Shirk ngunit hindi kabilang sa
uri ng Shirk Akbar gaya ng pagpapakitang-tao sa ilang mga
gawain, panunumpa sa iba pa kay Allah, pagsabi ng “Niloob
mangyari ni Allah at niloob mangyari ni Polano,” at iba pa
dahil nagsabi si Propeta Muhammad (SAS): “Ang aking higit
na pinangangambahan para sa inyo ay ang Shirk Asghar.”
Nang siya ay tanungin kung ano ito ay nagsabi siya: “Ang
pagpapakitang-tao.” (Ang Hadíth na ito ay isinalaysay ni
Mahmúd Ibnu Labíd al-Ansárí.) Nagsabi pa Siya: “Ang
sinumang manumpa sa anumang bagay bukod pa kay Allah
ay nakagawa na ng Shirk.” Sinabi pa ng Propeta (SAS): “Ang
Ang Pagpapaliwanag sa mga Mahalagang Aralin
29
sinumang manumpa sa iba pa kay Allah, nawalan na siya ng
pananampalataya o nakagawa na siya ng Shirk.” Nagsabi pa
siya: “Huwag ninyong sabihing, ‘Niloob mangyari ni Allah at
niloob mangyari ni Polano; bagkus sabihin ninyong, ‘Kung
niloob mangyari ni Allah at pagkatapos ay niloob mangyari
ni Polano.’ ”
Ang uring ito ng Shirk ay hindi nagiging dahilan ng
pagkatalikod sa Islam o pananatili magpakailanman sa
Impiyerno, ngunit ito ay sumasalungat sa kaganapan ng
pananampalataya sa Tawhíd.
3. Ang Shirk Khafí
O ang Nakakubling Shirk. Ang patunay nito ay ang sinabi
ng Propeta (SAS): “Nais ba ninyong ipabatid ko sa inyo ang
higit na nakatatakot para sa inyo sa ganang akin kaysa sa
Bulaang Kristo?” Nagsabi sila: “Opo, Sugo ni Allah.” Nagsabi
siya: “Ang Nakakubling Shirk…nakatindig ang isang lalaki,
nagdarasal siya, pinagaganda niya ang pagdarasal niya dahil
sa nakikita niyang tumitingin ang isang lalaki sa kanya.” (Ito
ay isinalaysay ni Abú Sa‘íd al-Khudrí.)
Maaari hatiin ang Shirk sa dalawang uri lamang: ang
Malaking Shirk at ang Maliit na Shirk. Tungkol naman sa
Nakakubling Shirk, kapwa saklaw nito ang Malaki at Maliit na
Shirk. Ang Nakakubling Shirk ay maaaring maging Malaking
Shirk gaya ng Shirk ng mga Munáfiq (nagpapanggap na
Muslim) sapagkat ikinukubli nila ang kanilang mga walang
kabuluhang pinaniniwalaan at nagpapanggap na
nananampalataya sa Islam bilang pagpapakitang-tao at takot
para sa kaligtasan ng kanilang mga sarili, at maaari ring
mapabilang sa Maliit na Shirk gaya ng pagpapakitang-tao tulad
na nasasaad sa mga nabanggit na Hadíth na isinalaysay nina
Mahmúd Ibnu Labíd al-Ansárí at Abú Sa‘íd al-Khudrí.
Ang Pagpapaliwanag sa mga Mahalagang Aralin
30
IKALIMANG ARALIN
Ang mga haligi ng Islam ay lima:
1. Ang pagsaksi na Walang Diyos kundi si Allah at na si
Muhammad ay Sugo ni Allah,
2. Ang pagpapanatili sa saláh,
3. Ang pagbibigay ng zakáh,
4. Ang pag-aayuno sa Ramadán, at
5. Ang pagsasagawa ng hájj sa Banal na Bahay ni Allah
para sa sinumang makakaya na makarating doon.
_________________________________________________
Nang natapos ang may-akda sa pagtatalakay ng mga bahagi
ng Tawhíd at mga bahagi ng Shirk, sinimulan naman niyang
talakayin sa haligi ng Islam. Napatotohanan sa Hadíth na
isinalaysay ni ‘Abdullah ibnu ‘Umar ibni al-Khat táb (RA):
“Ibinatay ang Islam sa lima: ang Pagsaksi na Walang Diyos
kundi si Allah at na si Muhammad ay Sugo ni Allah, ang
pagpapanatili sa saláh, ang pagbibigay ng zakáh, ang pagaayuno
sa Ramadán, at ang pagsasagawa ng hájj sa Banal
na Bahay ni Allah para sa sinumang makakayang
makarating doon.” Sa isang sanaysay naman: “Isinalig ang
Islam sa lima:” Ibig sabihin: limang haligi.
Itinulad ang Islam sa gusali na hindi magiging matatag kung
hindi nakabatay sa limang haligi—walang gusaling tatayo nang
walang mga haligi. Ang iba pang mga katangian ng Islam ay
gaya ng mga aksesorya ng gusali.
Ang sabi ng may-akda na “Walang Diyos kundi si Allah at
na si Muhammad ay Sugo ni Allah” ay tumutukoy sa
pananampalataya kay Allah at sa Kanyang Sugo. Sa isang
Hadíth sa Sahíh Muslim ay ganito ang nabanggit: “ibinatay sa
lima: sasampalataya ka sa kaisahan ni Allah” Sa isang pang
Ang Pagpapaliwanag sa mga Mahalagang Aralin
31
sanaysay ay ganito naman: “na sasampalataya ka sa kaisahan
ni Allah at tatanggi kang sumampalataya sa iba pa sa
Kanya.”
Ang sabi niyang “ang pagpapanatili ng saláh” ay ganito ang
nabanggit sa Sahíh Muslim ayon kay Jábir (RA): “Ang nasa
pagitan ng isang tao at ng kawalang pananampalataya at
Shirk ay ang di-pagsasagawa ng saláh.” Sa Hadíth na
isinalaysay ni Mu‘ádh (RA), ang Propeta (SAS) ay nasabi:
“Ang ulo ay Islam, at ang haligi nito ay ang saláh” Nagsabi
si ‘Abdulláh ibnu Shaqíq: “Ang mga Kasama ng Sugo ni Allah
(SAS) noon ay hindi nagtuturing na ang di-pagsasagawa ng isa
sa mga gawain ay kawalang pananampalataya, maliban pa sa
saláh.”
Ang sabi niyang “ang pagbibigay ng zakáh” ay ang ikatlong
haligi sa mga haligi ng Islam. Nagsabi si Allah (2:43):
“Panatiliin ninyo ang pagdarasal, magbigay kayo ng
zakáh,” at Nagsabi pa Siya (98:5): “Walang ipinag-utos sa
kanila kundi sambahin nila si Allah, na wagas na inuukol sa
Kanya ang pagsamba bilang mga makakatotohanan,
panatilihin nila ang pagdarasal at ibigay nila ang zakáh.
Iyan ay ang Relihiyon na matuwid.”
Ang sabi niyang “ang pag-aayuno sa Ramadán” ay ang
ikaapat na haligi sa mga haligi ng Islam. Nagsabi si Allah
(2:183): “O mga sumampalataya, isinatungkulin sa inyo ang
pag-aayuno tulad ng pagsasatungkulin nito sa mga nauna
sa inyo, nang harinawa kayo ay mangingilag magkasala.”
Ang sabi niyang “ang pagsasagawa ng hájj” ay ang
ikalimang haligi sa mga haligi ng Islam. Nagsabi si Allah
(3:97): “Kay Allah ay may tungkulin ang mga tao na
magsagawa ng hájj sa Bahay: ang sinumang makakayang
makarating doon. Ang sinumang tumangging
Ang Pagpapaliwanag sa mga Mahalagang Aralin
32
sumasampalataya ay tunay na si Allah ay Dinangangailangan
sa mga Nilalalang.”
Ang Hadíth tungkol dito ay isang dakilang batayan ng
kaalaman tungkol sa Islam.
IKAANIM NA ARALIN
Ang mga kondisyon sa pagsasagawa ng saláh ay
siyam:
1. Ang pagiging kaanib ng Islam,
2. Ang sapat na pag-iisip,
3. Ang tamang gulang,
4. Ang pagsasagawa ng wudú’ o ghusl,
5. Ang kawalan ng najásah,
6. Ang pagtatakip sa ‘awrah,
7. Ang pagsapit ng takdang oras,
8. Ang pagharap sa qiblah, at
9. Ang níyah (hangarin).
__________________________
