De bewering dat de Koran is vervalst


دعوى تحريف القرآن

Hopelijk ontvang ik een antwoord op mijn vraag die ik belangrijk acht. Ik heb op een website gelezen


waarin de christenen beweren dat sheikh Assijistani in zijn boek “Almasahif” vermeldt heeft dat


Alhadjadj de letters van de Koran heeft veranderd en tenminste tien woorden. Zij beweren ook dat


Assijistani een boek heeft geschreven met als titel ‘’ Ma Ghayarraho Alhadjadj fi Mushafi Outhmane”


(Wijzigingen die Alhadjadj aan de Koran heeft toegebracht). In dit boek vermeldt hij de tien woorden dat


Alhadjadj heeft veranderd in het Arabisch.


Ik heb geprobeerd om een exemplaar te bemachtigen, maar tevergeefs. Daarom verzoek ik u vriendelijk


om meer duidelijkheid hier omtrent. Ik kan mij eveneens niet voorstellen dat alle geleerden en de


personen die de Koran uit het hoofd hebben geleerd de verandering van de Koran kritiekloos laten


voorbijgaan zelfs indien het wordt gerapporteerd door Assijistani. Dit is onmogelijk, want in tegenstelling


tot de joden en de christenen memoriseren de moslims de Koran en dus laten ze hun heilige boeken


uitzonderlijk over aan de religieuze geleerden. Bovendien wordt de Koran door alle moslims gelezen,


daarom is het onmogelijk dat niemand onder de moslims de verschillen en de geschillen ooit heeft


opgemerkt.


Antwoord:


Ten eerste: Een moslim kan islamitisch gezien onmogelijk over de authenticiteit van de Koran twijfelen,


want Allah heeft die (de authenticiteit van de Koran) gegarandeerd. Hij verklaart: “Wij hebben de


vermaning neergezonden en Wij waken erover.” Bovendien werd de Koran ook bewaard in de harten van


de metgezellen, op de stammen van de bomen en op dunne witte stenen tot de periode van de Aboe


Bakr (moge Allah tevreden met hem zijn).


Tijdens de ridda oorlogen stierven enorm veel metgezellen die de Koran hebben gememoriseerd,


waardoor Aboe Bakr zich bekommert over de verdwijning van de Koran door de dood van die


metgezellen die de Koran hebben gememoriseerd. Dus vroeg hij advies aan grote metgezellen over de


samenstelling van de Koran in één boek zodoende die te beschermen tegen verlies. Deze taak werd


toevertrouwd aan grote Hafidhs zoals Zayd ibn Thabit en anderen die de openbaring hebben


opgeschreven.


Al-Bukhari verklaarde in zijn ’’sahieh’’ over Zayd ibn Thabit het volgende: “Abu Bakr verzocht mij na het


slagveld van Yamama om bij hem op te dagen. Daarna vertelde mij dat Umar naar hem (Abu Bakr) kwam


en zei dat het slagveld van Yamama de dood van veel hafidh heeft veroorzaakt. Daarom maak ik mij


zorgen dat de overblijfende hafidh in andere slagvelden zullen sterven, waardoor een groot deel van de


Koran verloren kan gaan. Daarom stelde hij voor dat ik (Abu Bakr) de samenstelling van de Quran moet


verplichten. Ik (Abu Bakr)zei: “Hoe kan je iets doen dat de boodschapper van Allah niet heeft gedaan.


Umar zwoer vervolgens dat het een goede zaak is en hij bleef aandringen totdat Allah mijn hart opende


waardoor ik dezelfde inzicht kreeg als die van Umar.


Toen zei Abu Bakr tegen mij: 'Je bent een wijze jonge man en we hebben een groot vertrouwen in u.


Bovendien schreef u ook de Openbaring voor de profeet (vrede zij met hem). Daarom verzoek ik u om de


Koran na te volgen (de fragmenten waarop het is geschreven) en te verzamelen. Zayd zei: ‘’Bij Allah het


2


verzetten van bergen is gemakkelijker dan deze opdracht. Vervolgens zei ik tegen Abu Bakr: “Hoe kun je


iets doen dat de profeet zelf niet heeft gedaan.” En Abu Bakr zei: “Bij Allah het is een goede zaak.” En hij


bleef aandringen totdat Allah mijn hart opende voor datgene dat Abu Bakr en Umar mij vroegen.


Dus begon ik de Koran te verzamelen vanuit verschillende fragmenten, zoals plam-stengels, dunne witte


stenen en harten van de mensen. Uiteindelijk vond ik de laatste verzen van soerat Attawbah uitzonderlijk


bij Abu Khuzaymah al-Ansaari, namelijk: “Tot jullie is een gezant uit jullie eigen midden gekomen. Iemand


die het zwaar valt als jullie het moeilijk hebben, die met jullie begaan is, en jegens de gelovigen vol


mededogen en barmhartig.” tot het einde van Soerat Baraa’ah. Deze versie bleef bewaard bij Abu Bakr


tot zijn dood, daarna bij Umar voor de rest van zijn leven en tenslotte bij Hafsa bint Umar.


Ten tweede: Alhadjadj heeft persoonlijk de koran niet geschreven, maar beval echter bepaalde


koranexperts. Hieronder het volledige verhaal:


Het is bekend dat de Mushaf van Othmane geen diakritische tekens bevatte. In ieder geval de toevoeging


van diakritische tekens aan de Mushaf gebeurde volgens de wijdverspreide mening onder het bewind


van Abd al-Malik ibn Marwan. Na de verspreiding van de islam ontstond er een menging van Arabieren


en niet-Arabieren. Dat zorgde voor een negatieve impact op het Arabisch, waardoor er een probleem


ontstond bij het lezen van de Koran. Het werd ook steeds zeer moeilijk voor mensen om de letters van de


Koran te onderscheiden.


Door zijn diepe inzicht, besloot hij om een oplossing te zoeken voor dit probleem. Dus gaf hij Alhadjadj


de opdracht om deze belangrijke taak te vervullen. Om het bevel van de Khalief uit te voeren,


vertrouwde Alhadjadj deze taak toe aan twee mannen, namelijk: Nasr ibn Assim al-Yahya en Laythi


Yaamour ibn al-Udwani. Beiden waren zeer competent en dus in staat om deze taak tot een goed einde


te brengen. Want ze beschikten over verschillende aspecten, namelijk de nodige kennis,


rechtvaardigheid, vroomheid, deskundigheid van de Arabische taal en de verschillende manieren van het


lezen van de Koran. Zij waren beiden ook leerlingen van Abul Aswad ad-Dou'ali.


De twee deskundigen zijn er voor de eerste keer in de geschiedenis in geslaagd om diakritische tekens


aan de Koran toe te voegen daar waar er meerzinnigheid optreed mits er niet meer dan drie punten op


elk letter werd geplaatst. Dit afschrift werd wijdverspreid onder de mensen en was zeer effectief in het


verwijderen van dubbelzinnigheden bij het lezen van de Mushaf.


Er werd ook gezegd dat de eerste persoon die diakritische tekens aan de Mushaf heeft toegevoegd Abu'l-


Aswad al-Du'li was en dat Ibn Sirin over de Mushaf beschikt waarin Yahya ibn Ya'mar diakritische tekens


heeft toegevoegd. Deze twee meningen kunnen verzoend worden, namelijk dat Abu'l-Aswad al-Du'li de


eerste is die diakritische tekens aan de Mus-haf heeft toegevoegd, maar wel aan zijn individuele Mushaf.


Vervolgens wordt hij gevolgd door Ibn Sirin. Maar Abd al-Malik ibn Marwan was de eerste die formeel


diakritische tekens heeft toegevoegd aan de Mushaf, die vervolgens op grote schaal verspreid wordt


onder de mensen zodoende elke verwarring bij het lezen van de Koran te vermijden. (zie Manahil al-


Infane, 1/280-281)


Ten derde: Wat de vraag betreft die vermeldt staat in het boek al-Masaahif door Ibn Abi Dawood.


Hieronder vind je de versie die overeenkomt met de juiste uitspraak: Het is overgeleverd van ‘Abbaad bin


Suhayb en ‘Awf ibn Abi Djamila dat Alhadjadj bin Yoessoef elf letters van de Mushaf van Othman heeft


veranderd.


Zoals bijvoorbeeld soerat 2 vers 259 staat: “lam yatassanna wandhur” zonder “h” en hij veranderd het in


“lam yatasannah wa'nzur” (zij zijn niet bedorven…).


3


In soerat 5, vers 48 staat “chari'atan minhadjan wa" en hij veranderd het in "chir'atan minhadjan wa"(


een wet en een duidelijke weg).


In soerat 10, vers 22 staat "huwa al-ladhi yanshouroukoum" en hij veranderd het in “Huwa alladhi


yusayyirukum”


In soerat 12 vers 45 staat “ana bi unabbi'ukum ta'weelihi” en hij veranderd het in "ana bi unbi'ukam


ta'weelihi".


In soerat 43 vers 32 staat "Nahnou qassamna baynahoum ma 'yishahoum" en hij veranderd het in


“Nahnou qassama baynahoum ma'ishatahoum".


In soerat vers 24 staat "huwa wa maa bi alal Ghaybi Dhanin" en draaide het in "wa maa bi houwa alal


Ghaybi zhanin" (zie al-massahif par As-Sidjistani, p. 49).


Deze overlevering is zeer zwak (da’eef) of zelf verzonnen (mawdoo’), want de isnaad bevat ‘Abbaad ibn


Suhayb wiens hadieth wordt afgewezen. Ali ibn al-Madini zei: “Zijn hadieth is niet goed.” Albukhari en al-


Nasaa'i en anderen zeiden: ”Hij is matrook (hij wordt afgewezen)” Ibn Hibbaan zei: "Hij was een


voorstander van predestinatie." Bovendien meldde hij zaken die zelfs een beginner op dit gebied als vals


zou kunnen herkennen. Al-Dhahabi zei: hij is één van degenen die moet worden afgewezen. (zie Mizaan


Ali’tidal 4/28)


De matn (tekst) is vals en twijfelachtig, want het is ondenkbaar dat een deel van de Koran gewijzigd


wordt en deze wijziging weergegeven wordt in alle versies van de Koran die wereldwijd gebruikt worden.


Zelfs degenen die de mening zijn toegedaan dat de Koran onvolledig is zoals de Raafidis verwerpen deze


overlevering.


Al-Khui, een van Raafidi, zei: “Deze claim is een hallucinatie van iemand die koorts lijdt of sprookjes van


de krankzinnige of van kinderen. Al-Hadjaadj was weliswaar één van de gouverneurs van de Omajjaden,


maar hij was niet in staat om iets aan de Koran te doen. Hij was zelf niet in staat om secundaire kennis


van de Islam te veranderen, hoe kan hij in dit geval de grondslagen en de basis van sharia veranderen. En


waar haalt hij bovendien de macht over alle islamitische gebieden en daarbuiten, terwijl de Koran er al


goed bekend is? En hoe komt het eveneens dat geen enkel grote historicus of criticus deze gebeurtenis in


zijn boek heeft vermeldt, terwijl er goede redenen zijn om het te doen? En hoe komt het dat niemand


onder de moslims toentertijd deze zaak betwist? En hoe komt het dat de moslims na het bewind van Al-


Hadjaadj de waarheid niet hebben onthult? Zelfs als we aannemen dat hij alle versies van de Koran heeft


verzameld waardoor geen enkel exemplaar ontsnapt. Maar hoe kan hij de Koran uit de harten van de


moslims doen verwijderen en Allah is de Enige die hun aantal kent. (zie albain fi tafsir Alquran pagina


219)


Wat het boek van Assijistani betreft, namelijk ‘’Ma Ghayarraho Alhadjadj fi Mushafi Outhmane” is onjuist


en zelfs een leugen. De waarheid is dat imam Assijistani een verhaal van Al-Hadjaadj heeft overgeleverd


met als titel: “Hoofdstuk: Wat Al-Hadjaadj ibn Yousouf in de Koran schreef”


Het is echter onmogelijk om op deze overlevering te baseren. Het feit dat tot nu toe niet bewezen kan


worden dat iemand erin geslaagd is in om maar één letter van de Koran te veranderen is bewijs op zich


dat deze bewering een leugen is. Indien wat overgeleverd wordt waar is, dan zou het mogelijk zijn om


het te herhalen. Vooral op de momenten waarin de moslims zwak zijn en kwaadaardigheid van hun


antagonisten ernstig is. Bovendien zijn deze misleidende argumenten een bewijs dat deze bewering vals


is. De antagonisten zijn niet in staat om de Koran weer te leggen en daarom zochten ze toevlucht tot de


bekritisering ervan.


4