kiezen voor het laten afhakken van één van zijn handen.


Immers, bij gevangenschap zou zijn leven op sociaal, financieel,


psychisch, mentaal en zelfs politiek gebied waarschijnlijk in


elkaar storten! Hetzelfde geldt voor het eerder genoemde


oppositielid in het geval hem dezelfde keuze was aangeboden;


hij zou ervoor hebben gekozen zijn hand te laten afhakken in


plaats van zich te laten opsluiten. Het afhakken van zijn hand


zou voor hem een genade zijn en een marteling voor degenen


die de aanklacht tegen hem hebben verzonnen, om de


eenvoudige reden dat hij dan niet van het politieke toneel was


verdwenen en hij zou blijven vechten tegen hun financiële en


morele corruptie!!


Als advocaat en mensenrechten activist, wil ik de


mensenrechten organisaties en de Verenigde Naties


uitnodigen om een stevig standpunt in te nemen tegen de


vernietigende en afschuwelijke straf, namelijk het gevangen


nemen van een dief!


Sheikh Saleh Al-fawzân, moge Allah hem beschermen, noemde


in één van zijn lezingen dat gedurende de afgelopen tien jaar,


hij maar twee of drie gevallen kent waarbij een hand is


afgehakt in Saoedi Arabië. Als we een vergelijking maken


tussen dit percentage en de duizenden mensen die jaarlijks in de


gevangenis belanden in vele ontwikkelde landen, zien we dat


de straf van het afhakken van de hand meer genade kent jegens


de dief, en de gehele samenleving. Het waarborgt de veiligheid


van de samenleving en de dief door te voorkomen dat hij een


61


diefstal pleegt, en op deze manier hoeft aan hem geen straf te


worden opgelegd.


Sommige mensen denken dat wanneer iemand steelt, direct zijn


hand wordt afgehakt. Dit is echter niet het geval. Het uitvoeren


van de straf is niet bedoeld om de dief schade toe te brengen


omdat hij geld heeft gestolen, maar om hem te laten stoppen


angst aan te jagen bij de mensen en van hen te stelen. Daarnaast


wordt de straf niet bij elke dief uitgevoerd, maar slechts in


enkele gevallen. Tot slot zitten er voorwaarden aan het


afhakken van de hand van een dief. Deze voorwaarden zijn:


1. Openbreken van de kluis:


Met de term „kluis‟ wordt hier datgeen bedoelt wat men


gebruikt om geld of kostbare producten in te bewaren, zoals


een kluis, magazijn, opslagplaats, hun huis enzovoort. De


geleerden zijn het erover eens dat het stelen alleen niet


voldoende is om een hand af te hakken, tenzij een kluis is


opengebroken. Hiervan is sprake wanneer een dief het slot


openbreekt en binnentreedt, een gesloten deur of raam open


maakt, een gat in een muur of plafond maakt of zijn hand in


iemands zak steekt en pakt wat daarin zit enzovoort.


2. Het gestolen geld uit de kluis halen:


Als de dief wordt gepakt voordat hij kan ontsnappen met wat


hij heeft gestolen, wordt zijn hand niet afgehakt maar zal de


62


rechter hem een andere straf opleggen. Dit is een genade en


daarnaast haalt dit een verdenking weg. De eigenaar kan


namelijk denken dat hij wordt bestolen wanneer hij iemand bij


zijn magazijn of opslagplaats ziet, terwijl diegene daar


misschien was met een andere reden en niets wilde stelen.


3. Als de beroofde zijn geld eist:


Als hij dit niet doet zal het afhakken van de hand van de dief


niet ten uitvoer worden gebracht, zoals de Boodschapper van


Allah (vrede zij met hem) heeft gezegd:


“Vergeef elkaar de zaken die een Hadd straf verdienen


(m.a.w. Als je iemand wilt vergeven, doe dit dan voordat je


ermee naar mij of de heerser of de rechter stapt), want wat


als een zaak bij mij wordt gebracht, daarvoor wordt de


Hadd straf bindend.”


Sahih Abi Dawûd


Toen Safwân bin Umayya een dief betrapte die hem aan het


bestelen was, bracht hij hem naar de Boodschapper van Allah


(vrede zij met hem) en wilde hij de dief vergeven. De


Boodschapper van Allah (vrede zij met hem) zei:


“Waarom heb je hem niet vergeven voordat je hem bij mij


bracht?”


Sahih Abi Dawûd


4. Het gestolene moet een bepaalde geldwaarde hebben:


Als de waarde te laag is, wordt het afhakken van de hand niet


ten uitvoer gebracht.


63


5. De overval moet worden bewezen door de getuigenis van


twee rechtschapen mannen of tweemaal door de bekentenis


van de dief


6. De dief moet in het geheim hebben gestolen:


Als hij niet in het geheim steelt, zal zijn hand niet worden


afgehakt. Bijvoorbeeld, als iemand geld steelt terwijl hij onder


druk wordt gezet voor de ogen van anderen of wordt


gedwongen te stelen, zal zijn hand niet worden afgehakt omdat


de eigenaar van het geld de politie kan bellen of om hulp kan


vragen. Als de dief het geld uit verraad steelt wordt zijn hand


ook niet afgehakt. Dit is bijvoorbeeld het geval wanneer


iemand iets heeft geleend of een aanbetaling heeft ontvangen


en hij dit heeft gehouden, of heeft gedaan alsof hij het verloren


heeft, of ontkend dat hij het heeft gehad. De reden hiervoor is


dat hij al toegang had tot het betreffende voorwerp of bedrag,


en de Boodschapper van Allah (vrede zij met hem) heeft


hierover gezegd:


“Er wordt geen hand afgehakt van de verrader, of de dief


die geld steelt omdat hij onder druk wordt gezet in het


bijzijn van anderen of steelt terwijl hij wordt gedwongen.


Ditzelfde geldt voor de dief die geld steelt dat niet


opgeborgen ligt en dit kan doen door onoplettendheid van


de eigenaar (zoals het geval waar de eigenaar geld op een


tafel heeft gelegd om iets te betalen, en de dief kans krijgt


dit te stelen).”


At-Tîrmidhi


De Boodschapper van Allah (vrede zij met hem) is bevraagd


over de dadels die nog aan de palmboom hingen, en hij zei:


"Als iemand vanwege nood een aantal dadels eet, zonder


iets ervan mee te nemen in zijn kleed, wordt dit hem niet


64


aangerekend. Maar als hij dadels wegneemt, dient hij de


tweevoudige waarde aan boete te betalen. En als hij dadels


steelt die op een plek zijn neergelegd om te worden


gedroogd (bijvoorbeeld in een magazijn), en de hoeveelheid


die hij steelt staat gelijk aan een zilveren „shield‟, dient zijn


hand te worden afgehakt.”


Sahih Abi Dawûd


Door deze overlevering zien we dat het afhakken van een hand


de ultieme straf is en dat er andere straffen aan voorafgaan


zoals boetes enzovoort.


7. De dief dient geestelijk gezond en volwassen te zijn:


Deze straf geldt niet voor kinderen en mensen met een


geestesziekte omdat zij niet toerekeningsvatbaar geacht kunnen


worden voor hun daden.


8. De dief heeft gestolen uit eigen vrije wil:


Het afhakken van de hand zal niet plaatsvinden bij degene die


is gedwongen om diefstal te plegen.


9. Op de hoogte zijn van het verbod:


Het afhakken van de hand zal niet plaatsvinden bij degene die


onwetend is over het verbod op diefstal, en dit is een verschil


met de door de mens gemaakte wetten waarin staat:


“ontoelaatbaarheid van excuus als gevolg van


onwetendheid”. Wanneer iemand een misdaad pleegt terwijl


hij niet weet dat het een misdaad is, wordt er bij de door de


mens gemaakte wetten wel een straf opgelegd en wordt geen


excuus van de dader geaccepteerd van onwetendheid. Vele


65


reizigers, die op vakantie zijn in het buitenland of in het


buitenland werken, trappen in deze val vanwege hun


onwetendheid van de wetten van dat land.


10. De dief was er tijdens het stelen zeker van dat hij geen


recht had op het geld:


Hudûd (straffen) worden geschorst bij twijfel. Bijvoorbeeld


wanneer iemand iets steelt, waar hij bepaalde rechten over heeft.


Als een vader geld steelt van zijn zoon zal zijn hand niet


worden afgehakt, en hetzelfde geldt voor de grootouders


wanneer zij van hun kleinkinderen stelen, en ook als een zoon


geld van zijn vader steelt zal zijn hand niet worden afgehakt,


omdat de zoon normaal gesproken de mogelijkheid of


toestemming heeft om bij zijn vaders geld te komen. Wanneer


echtgenoten van elkaar stelen zullen hun handen ook niet


worden afgehakt. Als een moslim uit een openbare schatkist


steelt wordt ook zijn hand niet afgehakt, gezien elke moslim


recht heeft op de openbare schatkist. Als een geldschieter steelt


van de persoon die bij hem leent terwijl de laatste ontkent dat


hij een schuld heeft of wanneer hij een nalatige betaler is, zal


de hand van de geldschieter niet worden afgehakt en mag hij


niet meer nemen dan waar hij recht op heeft. Wanneer iemand


steelt uit pure noodzaak om zichzelf te redden van de


ondergang, zoals een slaaf die steelt vanwege ernstige dorst of


hongersnood, zal hij hiervoor niet gestraft worden en zal zijn


hand dus ook niet worden afgehakt. Dit is enkel het geval


wanneer de hoeveelheid die hij gestolen heeft niet meer is dan


wat hij nodig had om zichzelf te redden van de ernstige honger


en dorst.


11. De dief trok zijn bekentenis betreffende de diefstal niet


in:


66


Als het enige bewijs voor de diefstal de bekentenis van de dief


is, en hij deze bekentenis intrekt voordat zijn hand wordt


afgehakt, wordt de straf niet uitgevoerd omdat het intrekken


van een bekentenis twijfel creëert.


Misvatting:


Je kunt je afvragen waarom de hand van iemand die een


klein geldbedrag heeft gestolen moet worden afgehakt,


terwijl de hand van iemand die een groot bedrag heeft


verduisterd niet wordt afgehakt.


Het antwoord hierop:


Ibn Al-Qayim –moge Allah hem genadig zijn- zei hierover:


“Dit is de Wijsheid van Allah. Wat betreft de dief, hij steelt


van de mensen terwijl hun geld goed opgeborgen is en zij


niks kunnen doen om te voorkomen dat hij steelt. De dief


heeft sloten, deuren, daken en/of ramen opengebroken om


bij het geld te komen. Als de straf van deze dief niet het


afhakken van een hand zou zijn, zal diefstal zich


verspreiden in de gehele maatschappij, men zou van elkaar


gaan stelen, de veiligheid binnen de samenleving zal


verdwijnen en de schade zal hierdoor toenemen. Wat


betreft de dief die geld weg grist (zoals een zakkenroller en


vervolgens weg rent), of de overvaller die geld steelt onder


dwang voor de ogen van de mensen, zijn hand zal niet


worden afgehakt. De mensen hadden hem immers kunnen


tegenhouden of zelfs tegen hem kunnen getuigen voor de


rechter. En wat betreft de man die geld verduistert, zijn


hand zal ook niet worden afgehakt omdat hij het geld heeft


gestolen terwijl de eigenaar onoplettend was. Dit betekent


dat de eigenaar niet genoeg veiligheidsmaatregelen heeft


67


genomen om te voorkomen dat iemand zijn geld kan


verduisteren.


Methode van het afhakken van de hand:


De geleerden zijn het eens dat, tijdens het uitvoeren van de straf,


zachtaardig en voorzichtig gehandeld dient te worden. De dief


dient op zachte wijze naar de plaats geleid te worden waar zijn


hand wordt afgehakt, hij dient niet hardhandig behandeld te


worden en hij dient niet beledigd of vernederd te worden. De


Boodschapper van Allah (vrede zij met hem) heeft gezegd:


“Wees geen helpers van de Satan tegen jullie (Moslim)


broeders.”


As-Silsilah As-Sahih 1638


De heerser dient ook de juiste tijd te kiezen voor het afhakken,


dus dient hij erge warmte en kou te vermijden. De straf dient


niet uitgevoerd te worden als de dief lijdt aan een nietchronische


ziekte, het dient niet uitgevoerd te worden bij


zwangere vrouwen, bij vrouwen die in hun periode van


postnatale bloeding zitten of bij ieder ander die zal komen te


overlijden als gevolg van het afhakken van de hand.


Wanneer de dief aankomt bij de plaats waar de straf wordt


uitgevoerd gaat hij zitten en wordt een scherp mes op zijn pols


geplaatst. Hier wordt hard op geslagen zodat de hand in één


beweging wordt afgehakt, en als er een snellere manier is dient


die te worden gebruikt.


Misvatting:


Iemand kan zeggen: Ik zag een video waarbij de hand van een


dief werd afgehakt door één van de Islamitische groeperingen


in een Arabisch land dat in oorlog is. Het was een zeer


68


ongepaste video, waarbij de hand werd afgehakt met een stomp


mes. Er werd meerdere keren gesneden totdat zij hand volledig


afgehakt was, en de mensen waren blij en riepen “Allahu Akbar


(Allah is de Grootste).”


Het antwoord hierop:


Dit is een individuele gebeurtenis en is tegenstrijdig met de leer


van de Sharia op dit gebied. In de Islamitische Sharia dient een


hand niet op deze manier te worden afgehakt, en hun daad


impliceert dat ze onwetend zijn hierover en het schendt het


beeld van de vergevingsvolle Islamitische Sharia! Zij hebben


ook de regels van de Sharia overtreden op de volgende punten:


1. Hudûd (straffen) worden niet uitgevoerd tijdens een


oorlog:


Zoals de Boodschapper van Allah ( صلى الله عليه وسلم( zei:


“Geen hand wordt afgehakt tijdens oorlogen.”


At-Tîrmidhi


Ibn Al-Qayim zei:


“Hoewel dit een straf betreft die voorgeschreven is door


Allah, heeft de Profeet (vrede zij met hem) ons uitgelegd dat


het niet uitgevoerd dient te worden tijdens oorlogen, omdat


het dan kan leiden tot iets dat erger is dan schorsing of


uitstel van de straf. Zo kan het ertoe leiden dat de dief de


andere kant gaat helpen, die tegen de moslims vecht, en dat


is uit woede. Dit wordt ook uitgelegd in de verklaring van


„Umar, Abu Ad-Dardâ, Hudhâifa en anderen:


2. Men dient niet blij te zijn wanneer de straf wordt


uitgevoerd bij de schuldige:


69


De Profeet (vrede zij met hem) haatte het en verbiedde de


mensen blij te zijn wanneer de straf werd uitgevoerd, maar het


uitvoeren is een verplichting om Allah te aanbidden en aan Zijn


bevel te voldoen. Abd Allah ibn Mas‟ûd zei:


“Ik herinner me de eerste man wiens hand werd afgehakt


op bevel van de profeet (vrede zij met hem), een dief werd


gebracht en de profeet (vrede zij met hem) beval zijn hand


af te hakken, en het leek alsof het gezicht van de


Boodschapper van Allah droefheid toonde, dus zij zeiden:


„O Boodschapper van Allah, je vond het niet leuk dat zijn


hand werd afgehakt! Hij zei: „Uiteraard vond ik dat niet


leuk, waarom zou ik dat wel vinden? Wees geen helpers van


de Satan tegen jullie (Moslim) broeder. Als een zaak zich


voordoet waarbij een straf moet worden uitgevoerd voor de


rechter, moet deze straf worden uitgevoerd. Allah is


Vergevingsgezind en Hij houdt ervan om te vergeven, (en


laat hen vergeven en geen acht slaan (op wat zij hebben


misdaan). Houden jullie er niet van dat Allah jullie vergeeft?


En Allah is Meest Vergevingsgezind, Meest Genadevol. (An-


Nûr 24:22).‟.”


As-Silsilah As-Sahiha


Dit is de straf voor een dief volgens de Islamitische Sharia,


waarvan we hebben gezien dat deze effectiever is op rationeel,


redelijk en toekomst gebied. Daarnaast is het ook bevorderlijk


voor de veiligheid in de maatschappij. Nu gaan we kijken


naar de straf die voor diefstal geldt volgens andere religies.


1) Steniging en verbranding van de dief en zijn hele familie:


70


Jozua (7:1-26): “(1) Maar de kinderen Israëls overtraden


door overtreding met het verbannene; want Achan, den


zoon van Charmi, den zoon van Zabdi, den zoon van Zerah,


uit den stam van Juda, nam van het verbannene. Toen


ontstak de toorn des HEEREN tegen de kinderen Israëls....


(10) Toen zeide de HEERE tot Jozua: Sta op; waarom ligt


gij dus neder op uw aangezicht? (11) Israël heeft gezondigd;


en zij hebben ook Mijn verbond, hetwelk Ik hun geboden


had, overtreden; en ook hebben zij van het verbannene


genomen, en ook gestolen, en ook gelogen, en hebben het


ook onder hun gereedschap gelegd. (12) Daarom zullen de


kinderen Israëls niet kunnen bestaan voor het aangezicht


hunner vijanden; zij zullen den nek voor het aangezicht


hunner vijanden keren; want zij zijn in den ban. Ik zal


voortaan niet meer met ulieden zijn, tenzij gij den ban uit


het midden van ulieden verdelgt. (19) Toen zeide Jozua tot


Achan: Mijn zoon! Geef toch den HEERE, den God van


Israël, de eer, en doe voor Hem belijdenis; en geef mij toch


te kennen, wat gij gedaan hebt, verberg het voor mij niet.


(20): Achan nu antwoordde Jozua, en zeide: Voorwaar, ik


heb tegen den HEERE, den God Israëls, gezondigd, en heb


alzo en alzo gedaan. (21): Want ik zag onder den roof een


schoon sierlijk Babylonisch overkleed, en tweehonderd


sikkelen zilvers, en een gouden tong, welker gewicht was


vijftig sikkelen; en ik kreeg lust daartoe, en ik nam ze; en


zie, zij zijn verborgen in de aarde, in het midden mijner


tent, en het zilver daaronder. (22): Toen zond Jozua boden


henen, die tot de tent liepen; en ziet, het lag verborgen in


zijn tent, en het zilver daaronder. (23): Zij dan namen die


dingen uit het midden der tent, en zij brachten ze tot Jozua


en tot al de kinderen Israëls; en zij stortten ze uit voor het


aangezicht des HEEREN. (24): Toen nam Jozua, en gans


Israël met hem, Achan, den zoon van Zerah, en het zilver,


en het sierlijk overkleed, en de gouden tong, en zijn zonen,


71


en zijn dochteren, en zijn ossen, en zijn ezelen, en zijn vee,


en zijn tent, en alles wat hij had; en zij voerden ze naar het


dal Achor. (25): En Jozua zeide: Hoe hebt gij ons beroerd?


De HEERE zal u beroeren te dezen dage! En gans Israël


stenigde hem met stenen, en zij VERBRANDDEN HEN met


vuur, en zij overwierpen hen met stenen. (26): En zij


richtten over hem een groten steenhoop, zijnde tot op dezen


dag. Alzo keerde zich de HEERE van de hittigheid Zijns


toorns. Daarom noemde men den naam dier plaats het dal


van Achor, tot dezen dag toe.


2) Kruisiging tot de dood:


Gospel volgens Mattheus (27:37-38): “(37) zij stelden boven


Zijn hoofd Zijn beschuldiging geschreven: DEZE IS


JEZUS, DE KONING DER JODEN.


(38): Toen werden met Hem twee moordenaars gekruisigd,


een ter rechter-, en een ter linker zijde.


3) Dood:


Deuteronomium (24:7): “(7): Wanneer iemand gevonden


zal worden, die een ziel steelt uit zijn broederen, uit de


kinderen Israëls, en drijft gewin met hem, en verkoopt hem;


zo zal deze dief sterven, en gij zult het boze uit het midden


van u wegdoen.


4) Slavernij:


Exodus (22:1-3): “Wanneer iemand een os, of klein vee


steelt, en slacht het, of verkoopt het, die zal vijf runderen


voor een os wedergeven, en vier schapen voor een stuk klein


vee.


72


2 Indien een dief gevonden wordt in het doorgraven, en hij


wordt geslagen, dat hij sterft, het zal hem geen bloedschuld


zijn.


3 Indien de zon over hem opgegaan is, zo zal het hem een


bloedschuld zijn; hij zal het volkomen wedergeven; heeft hij


niet, zo zal hij verkocht worden voor zijn dieverij.


In Islam is een ieder verantwoordelijk gesteld voor zijn eigen


daden en zal niemand de schuld of straf voor een ander dragen.


Allah de Almachtige zegt:


“Geen enkele ziel verwerft iets, behalve voor zichzelf. En


geen enkele lastendrager zal de lasten van een ander dragen.


Daarna zullen jullie tot jullie Heer terugkeren, waarna Hij


jullie zal berichten over datgene waarover jullie (van


mening) verschilden."


(Al-An„âm 6:164)


Als iemand een ander persoon aanvalt, of zijn geld, of zijn eer,


dan hebben deze persoon en de mensen die in de buurt zijn het


recht de agressie te stoppen met de kracht die daarvoor nodig is.


Degene die zichzelf verdedigt, als dit mogelijk is, moet dit op


een zachte manier doen. Wanneer dit niet werkt kan hij daarna


73


meer kracht gebruiken totdat hij zijn doel bereikt. Als hij de


aanvaller kan tegenhouden met woorden, is er geen noodzaak


hem ook fysiek aan te vallen. En als het noodzakelijk is hem te


slaan, is het niet direct noodzaak om hierbij een stok of knuppel


te gebruiken. Als het niet noodzakelijk is hem te doden, is dit


uiteraard ook verboden. Als doden de enige manier is waarop


hij zich kan verdedigen, is dit toegestaan en wordt hij hiervoor


niet gestraft. Als het slachtoffer kan vluchten, dient hij dit te


doen omdat hij verplicht is zichzelf in veiligheid te brengen op


de makkelijkste en meest zachtaardige manier. Allah de


Almachtige zegt:


“Wie vervolgens tegen jullie overtreedt, overtreedt dan net


zo tegen hem als hij tegen jullie overtreedt. En vrees Allah,


en weet dat Allah met de godsvruchtigen is.”


(Al-Bâqarah 2:194)


Voorwaarden voor zelfverdediging:


1. Er moet sprake zijn van een aanval.


2. Het moet gaan om een directe aanval: Dus als de aanval


wordt gedaan door te zeggen dat er iets zal worden gedaan in


de toekomst, dan is het niet nodig zich te verdedigen, aangezien


je niet verdedigd voor je aanvalt. Maar als de aanvaller iets


richt op hem, bijvoorbeeld een wapen, en dreigt hem te doden,


dan heeft hij het recht zich te verdedigen en af te weren.


3. Er is bewijs aanwezig van een aanval: dit bewijst dat hij


was aangevallen, maar alleen dit zeggen is niet voldoende,


want dan zou dit een excuus kunnen vormen om onnodig


bloedvergieten bij zelfverdediging te rechtvaardigen.


4. Gradaties tijdens de zelfverdediging De Boodschappen


van Allah ( صلى الله عليه وسلم( gaf als volgt duidelijkheid hierover:


74


“Wat moet ik doen als een man mijn geld wil afpakken?”


Hij antwoordde, ”Doe hem aan Allah herinneren.” Hij zei:


„Wat als hij volhoudt?‟ Hij antwoordde, ”Doe hem aan


Allah herinneren.” Hij zei: „Wat als hij volhoudt?‟ Hij


antwoordde, ”Vecht dan. Als jij wordt gedood ga je naar


het paradijs. Als hij wordt gedood belandt hij in het


hellevuur.”


(Ahmad)


Exodus (22:2): “2 Indien een dief gevonden wordt in het


doorgraven, en hij wordt geslagen, dat hij sterft, het zal


hem geen bloedschuld zijn.


Het is de moeite waard te noemen dat de geaccrediteerde


Griekse vertaling op een andere manier is geschreven dan de


Engelse vertaling. Er wordt gezegd:


“2 Wanneer een dief gevonden wordt tijdens het stelen en


hij wordt geëxecuteerd op zijn plaats, is degene die hem


heeft gedood hier niet verantwoordelijk voor.”


We hebben eerder de mate van tegenstellingen in de door de


mens gemaakte wetten gezien wat betreft het definiëren van


een misdaad en een recht. Daarnaast zagen we de verwarring


bij het bepalen van een passende en uniforme straf die in elk


75


land toegepast zou moeten worden wat zal helpen bij het


waarborgen van veiligheid en het afschrikken van criminelen.


Deze verwarring en verschillen worden ook waargenomen op


het gebied van zelfverdediging tegen inbraak, aangezien er aan


de ene kant wetten zijn die in het voordeel van de crimineel


werken ten koste van het slachtoffer en aan de andere kant zijn


er wetten die in het voordeel van het slachtoffer werken ten


koste van de crimineel. Bijvoorbeeld: In Amerika passen ze de


“Stand your ground (voet bij stuk houden)” wet toe, wat


huiseigenaren toestaat om dodelijk geweld te gebruiken


wanneer ze het gevoel hebben onder dreiging te staan van


diefstal. Deze wet heeft ernstige politieke en juridische


conflicten en discussies veroorzaakt, en ook vele protesten. In


de Amerikaanse staat Connecticut vond een leraar bij


thuiskomst een gemaskerde indringer met een mes, waarop de


leraar hem direct doodschoot. Later bleek dat deze indringer de


tienerzoon van de leraar was. In het Verenigd Koninkrijk is een


ernstig politiek juridisch conflict geweest wat betreft


zelfverdediging. De minister president „David Cameron‟ en


minister van Justitie „Christopher Stephen Grayling‟


probeerden een strengere wet tegen diefstal in te voeren, maar


Liberty, de grootste burgerrechten groep, veroordeelde dit het


„onverantwoord‟ te noemen.


We citeren het gezegde van de minister van Justitie „Chris


Grayling‟ als bewijs:10


“Niemand van ons weet hoe hij zal reageren wanneer zijn huis


doelwit is van inbraak, niemand van ons weet hoe


angstaanjagend het is om midden in de nacht een dief tegen te


komen in je huis, niemand van ons weet hoe verschrikkelijk het


is om te voelen dat je familie in gevaar is. Wanneer iemand in


10 http://www.independent.co.uk/news/uk/politics/the-burglar-isunarmed-


you-have-a-knife-so-what-do-you-do-next-8203046.html


76


een dergelijke situatie zit kan dit ervoor zorgen dat je aan niets


anders denkt dan het beschermen van je geliefden, maar tot nu


toe weet je niet zeker dat de wet aan jouw kant staat, en ik denk


dat huiseigenaren die instinctief en eerlijk reageren betreffende


zelfverdediging, slachtoffers zijn. Ze zouden ook op die manier


behandeld moeten worden. Daarom gaan we dit probleem voor


eens en voor altijd aanpakken. We bevinden ons momenteel in


een proces waarbij we iets veranderen wat erg belangrijk is en


het heet „two strikes and you are out (twee slag en je bent


uit)‟, waarbij je automatisch een veroordeling tot levenslang


krijgt wanneer je twee gewelddadige of seksuele misdaden


begaat!! Na de laatste verkiezingen hebben we beloofd


maatregelen te nemen tegen de uit de hand lopende


mensenrechten cultuur. Het is complete waanzin dat de mensen


die onze samenleving aanvallen de mogelijkheid hebben om


keer op keer naar de rechter te stappen voor een proces, en wij


van mensenrechten schending worden beschuldigd als we hen


deporteren naar het land waar ze vandaan komen. We weten


heel goed dat we hier niet mee kunnen omgaan zoals we


zouden willen, maar we kunnen ook niet op dezelfde manier


blijven handelen zoals we nu doen.” ... “Je moet jezelf in de


positie plaatsen van de man of vrouw die heeft gereageerd op


de aanwezigheid van een dief, waarbij deze reactie met


boosheid en angst gepaard ging ... er is op dat moment geen tijd


voor reflectie.” ... “Deze mensen zijn een ernstige bedreiging


voor onze samenleving, en zo dienen we ze ook te behandelen.”


Dit zijn citaten van de minister president „David


Cameron‟11:


11


http://www.telegraph.co.uk/news/politics/conservative/9595589/Dav


id-Cameron-when-a-burglar-invades-your-home-they-give-up-theirrights.


html


77


“We zeggen „je kunt alles doen zolang het niet onevenredig en


onproportioneel is,‟ zei hij. Je kunt bijvoorbeeld geen dief


neersteken wanneer deze al buiten bewustzijn is, maar we


zouden de wet veel gunstiger moeten maken voor de


huiseigenaar en de familie (waar ingebroken wordt) en zeggen


„wanneer die dief jouw drempel overschrijdt, je huis


binnendringt, je familie bedreigt, hij zijn rechten opgeeft‟.”


Één van de Britse journalisten die voorstander is van


strengere straffen voor diefstal zei:


“Ik denk dat rechters milder en zachtaardiger zijn bij


gevaarlijke misdaden, en ik denk dat het publiek gefaald heeft


wat betreft het ondersteunen van zwaardere straffen jegens


dieven. Dit omdat je een hoge straf kunt krijgen voor simpele


misdrijven zoals een boete voor snelheidsovertredingen


enzovoort. Aan de andere kant, zijn er gevaarlijke misdaden


waar geen strenge straf op staat terwijl dit wel passend zou zijn.”


78


• Polygamie, meerdere minnaressen en partnerruil(Swinging)


• Polygamie en meerdere minnaressen in door de mens


gemaakte wetten


• Het verschil tussen de tweede vrouw en de tweede minnares


• Partnerruil (Swinging) in door de mens gemaakte wetten


•Polygamie in Jodendom en Christendom.


• Polygamie in Islam.


79


De Islamitische Sharia heeft polygamie voor de man toegestaan


binnen een kader waardoor stabiliteit van de maatschappij en


familie gewaarborgd wordt. De door de mens gemaakte wetten,


aan de andere kant, hebben het voor mannen toegestaan


meerdere minnaressen en vriendinnen te hebben wat voor


vernietiging van de maatschappij en familie zorgt.


We zullen een vergelijking maken tussen polygamie in de


Islamitische Sharia en het hebben van meerdere minnaressen in


door de mens gemaakte wetten, om te laten zien welke


wetgeving consistent is en garanties, rechten en waardigheid


aan de vrouw biedt.


Islam is in feite de enige religie die duidelijke beperkingen


heeft gesteld betreffende polygamie, en het aantal vrouwen dat


een man kan trouwen heeft teruggebracht ten opzichte van de


tijd voor de komst van Islam. Alle andere religies zijn niet


specifiek over het aantal vrouwen dat een man kan trouwen.


Allah de Almachtige zegt:


“En als jullie vrezen de weesmeisjes niet rechtvaardig te


kunnen behandelen, huw dan (andere) vrouwen die jullie


welgevallig zijn; twee, drie of vier. Maar als jullie vrezen


niet rechtvaardig te zijn, trouw dan slechts één of wat jullie


rechterhand bezit (d.w.z. de slavinnen). Dat nadert meer de


preventie (die jullie afhoudt om) onrechtvaardig te


handelen.”


(An-Nisâ‟ 4:3)


80


In overige religies is polygamie toegestaan zonder enige


beperking op het aantal vrouwen dat een man kan trouwen.


Daarnaast zijn er ook geen voorwaarden over rechtvaardige


behandeling van alle vrouwen. Voordat we de situaties van


religies bespreken aangaande polygamie, zullen we eerst


bespreken wat in door de mens gemaakte wetten gezegd wordt


over dit onderwerp:


Polygamie en het hebben van meerdere minnaressen hebben


één gemeenschappelijke betekenis, en dat is dat de man een


diepe behoefte voelt om meer dan één vrouw te hebben. Dit kan


meerdere persoonlijke redenen hebben waarvan we een aantal


later zullen benoemen. Het uiteindelijke resultaat is hetzelfde,


namelijk dat de man een vrouw en een andere vrouw heeft, of


een vrouw en een minnares!


Vanuit juridisch oogpunt bekeken, zien we dat sommige door


de mens gemaakte wetten polygamie veroordelen en


criminaliseren door te zeggen dat het immoreel is. Terwijl zij


op hetzelfde moment hun goedkeuring geven wat betreft het


hebben van meerdere minnaressen, het plegen van overspel en


het uitoefenen van prostitutie! Als de man een andere vrouw


trouwt en de overheid hier achter komt, zal hij strafrechtelijk


vervolgt worden omdat de overheid een tweede huwelijk ziet


als een misdaad, morele decadentie en manier voor het


vervullen van seksuele lusten.


Aan de andere kant is het voor een man wel toegestaan een


minnares te hebben naast zijn vrouw. Zelfs wanneer hij van


81


deze minnares onwettige kinderen heeft, wordt dit niet gezien


als misdaad en zal hij hiervoor niet gestraft worden. Dit wordt


gezien als persoonlijke vrijheid, en niet als misdaad of


vervulling van seksuele lusten. Houd in gedachten dat het


verschil tussen polygamie en het hebben van meerdere


minnaressen niet meer is dan de aanwezigheid van een


huwelijksakte wat de rechten van een tweede vrouw waarborgt.


De afwezigheid van een huwelijksakte zorgt ervoor dat de


tweede vrouw een minnares blijft zonder enige officiële rechten!


Vecht de overheid nu tegen het feit dat een man een tweede


vrouw heeft, of dit nu een minnares is of een echtgenoot, of


vecht de overheid tegen een huwelijksakte en contract dat een


man met zijn tweede vrouw verbindt en haar officiële rechten


geeft jegens hem? Met andere woorden, begaat deze man een


misdaad door een relatie te hebben met een andere vrouw naast


zijn echtgenoot, of begaat hij een misdaad door een


huwelijksakte te ondertekenen voor dit tweede huwelijk? Als


met een verbod op polygamie beoogt wordt dat een man geen


tweede echtgenoot mag huwen, is het ook noodzakelijk om een


man te verbieden een tweede vrouw als minnares te nemen!


Veel mannen in de Westerse wereld onthouden zich van het


huwelijk en prefereren een leven zonder zich te verbinden aan


één vrouw, zodat ze hun vriendin elke paar maanden kunnen


inruilen voor een andere. Maar tegelijkertijd leven deze


mannen wel alsof ze getrouwd zijn, onder andere omdat ze een


seksuele relatie hebben, maar dan zonder verplichtingen! Dus


kunnen we stellen dat door de mens gemaakte wetten dit


fenomeen verbieden en het als misdaad rekenen? Of wordt het


gezien als vorm van persoonlijke vrijheid dat een man kan


slapen met een onbeperkt aantal vrouwen?!


Het ergste van alles is dat door de mens gemaakte wetten het


beroep van prostitutie hebben gelegaliseerd, gezien er veel


plaatsen zijn die hiervoor door de overheid zijn toegestaan.


82


Vrouwen stellen hun lichaam hier beschikbaar voor mannen die


hun eigen echtgenote willen bedriegen. Elk van deze


prostituees krijgt een officiële vergunning van de overheid om


dit beroep uit te oefenen, en zij betaalt belasting aan het einde


van elk jaar net zoals ieder ander!


Dit is wijd verspreid in vele landen waar de overheid


polygamie als misdaad ziet, maar waar bijna geen enkele straat


is zonder prostitutie!


Hierom zou polygamie ook gezien moeten worden als


persoonlijke vrijheid als het Westen deze persoonlijke vrijheid


echt wilt respecteren, met name omdat we weten dat polygamie


niet plaatsvindt zonder instemming van zowel de man als


vrouw.


Voordat een man een tweede vrouw huwt, dient hij hierover


met grote verantwoordelijkheid na te denken. Hij dient na te


denken over de verplichtingen die dit huwelijk met zich


meebrengt, of dit nu financiële of juridische verplichtingen zijn.


Echter, wanneer een man een minnares heeft zal deze beslissing


makkelijker zijn aangezien hier geen verplichtingen aan


verbonden zijn en zij geen rechten over de man heeft en zelfs


niet over haar kinderen als zij in verwachting raakt van hem!


Dit opent de deur naar kwaad en corruptie binnen een


samenleving, omdat het een man beweegt van de ene minnares


naar de andere met als enig doel het hebben van plezier en


entertainment. Elke keer dat hij dit van een minnares krijgt, zal


hij op zoek gaan naar een andere minnares of, met andere


83


woorden, een ander slachtoffer wiens gevoelens en emoties


bespeeld worden en wiens toekomst verpest zal worden! Zo‟n


man zal zichzelf er niet van weerhouden te liegen tegen zijn


minnares door tegen haar te zeggen dat hij haar wil huwen


enzovoort. Hij zal tegen haar zeggen dat de overheid hem


verbiedt haar te huwen omdat polygamie niet is toegestaan, en


dat hij zal scheiden van zijn vrouw om bij haar te kunnen zijn.


Als hij tegen zijn eigen vrouw liegt en haar bedriegt, wat


weerhoudt hem dit te doen bij zijn minnares?


Houd in gedachten dat het hebben van een minnares nadelen


heeft voor de man zelf. Zijn leven zal ellendig zijn, hij zal leven


als een crimineel, zich verstoppen voor iedereen zodat zijn


vrouw hem niet zal zien met zijn minnares of hem met haar


hoort praten. Dit gedrag is een duidelijke indicatie dat hetgeen


waar hij mee bezig is, verkeerd is. Als het iets goeds zou zijn,


zou hij het immers niet verbergen! Het heeft ook nadelen voor


de vrouw, gezien zij heeft geaccepteerd een minnares te zijn


van een getrouwde man. Ze zal nooit gelijkwaardig zijn aan de


echtgenote van deze man, waardoor ze zichzelf als


minderwaardig zal beschouwen, wetende dat ze met een man


leeft die niet haar echtgenoot is maar de echtgenoot van een


andere vrouw. Om die reden zal ze geen normaal leven met


hem kunnen leiden, zowel in huis als buitenshuis. Ze zal er niet


van kunnen genieten samen met hem buiten te lopen omdat ze


bang zal zijn met hem gezien te worden. Daarnaast is er een


gebrek aan mentale en emotionele stabiliteit bij de minnares


omdat haar minnaar haar elk moment kan verlaten wanneer hij


genoeg van haar heeft.


Een ander punt waar door de mens gemaakte wetten geen


rekening mee hebben gehouden is het feit dat polygamie meer


in het voordeel is van de vrouw dan van de man, gezien er


wereldwijd meer vrouwen zijn dan mannen. Hiervoor zijn een


aantal redenen:


84


1. Geboortes: vele internationale statistieken geven aan dat het


gemiddeld aantal geboorten van meisjes hoger is dan dat van


jongetjes.


2. Sterftecijfer: het sterftecijfer is hoog vanwege de


gewelddadige oorlogen die hebben plaatsgevonden tussen


verschillende landen van tijd tot tijd, zoals de Eerste en Tweede


Wereldoorlog. Ter aanvulling hierop, zijn bij


verkeersongelukken vaker mannen betrokken dan vrouwen, en


het is ook een feit dat het sterftecijfer op jonge leeftijd bij


mannen hoger ligt dan bij vrouwen.


3.Onthouding van mannen wat betreft het huwelijk: omdat


ze geen huwelijksverplichtingen of gezinsverplichtingen willen


hebben of vanwege homoseksualiteit, gezien veel mannen in


een aantal ontwikkelde landen homoseksualiteit nastreven. Of


vanwege het feit dat in sommige Christelijke gemeenschappen


mannen leven naar het celibaat en hierdoor niet trouwen.


4. Gevangenis: waar het percentage mannen hoger ligt dan het


percentage vrouwen.


Al deze redenen maken het voor een vrouw moeilijk om een


echtgenoot te vinden die de rest van zijn leven met haar wil


delen.


Door het verbod op polygamie hebben de door de mens


gemaakte wetten ervoor gezorgd dat vrouwen het acceptabel


vinden om enkel een minnares te zijn, zodat ze toch nog een


man kunnen krijgen, zelfs als deze man de echtgenoot is van


een andere vrouw! In plaats daarvan zouden de door de mens


gemaakte wetten polygamie moeten legaliseren en de vrijheid


en keuze bij de vrouwen laten. Het huwelijk in het algemeen


kan niet worden voltrokken zonder wederzijdse instemming, en


de criminalisatie van polygamie is in feite tegenstrijdig met de


vrijheid van individuen waar deze landen van beweren voor te


staan.


85


Stel, een van deze vrouwen die geen echtgenoot kan vinden


wil trouwen met een getrouwde man, of ze nu Christelijk, Joods,


Islamitisch of Buddhist is. Als iemand nu tegen haar zegt dat


polygamie ongepast is en het beter voor haar is om maagd te


blijven zonder echtgenoot en haar weerhoudt van het recht op


een normaal leven, zoals elke andere getrouwde vrouw. Of dat


iemand tegen haar zegt dat het beter voor haar is om als


minnares van een getrouwde man te leven, en nadat hij haar


heeft verlaten, zij een andere man dient te zoeken die ook


getrouwd is, en zij op deze manier moet leven. Wat zal haar


antwoord dan zijn? Zij zal zeggen: „Waarom steek jij je


neus in mijn zaken? Wat is jouw probleem? Dit gaat jou


helemaal niets aan! Als jij tegen polygamie bent of het


ongepast vindt, is dat jouw mening. Leg mensen die hier


anders over denken niet jouw mening op. Voor iedereen die


polygamie in zijn of haar leven wil moet dit mogelijk zijn.


En iedereen die het niet wil, kan ervoor kiezen slechts met


één vrouw te trouwen!‟


Wat nu extreem gebruikelijk is in vele ontwikkelde landen is


het fenomeen van partnerruil (Swinging), waarbij twee mannen


van partner ruilen en elk van hen de liefde bedrijft met de


vrouw van de ander. Het gebeurt ook dat de man de liefde


86


bedrijft met zijn vrouw en de andere man en vrouw dit


tegelijkertijd ook doen. Hierna bedrijft de andere man de liefde


met zijn vrouw en de andere vrouw op hetzelfde moment.


De reden hiervoor, zoals veel getrouwde stellen aangeven, is


hun verlangen naar verandering en seksuele diversiteit. Zij


beschouwen het als een manier om hun vriendschappelijke


relaties te versterken. De auteur „Curtis Bergstrand‟ verklaarde


in zijn boek “Swinging in America” dat deze gewoonte eerst in


Amerika is ontstaan onder piloten tijdens de Tweede


Wereldoorlog. Toen het sterftecijfer onder piloten in deze


periode hoog lag vormden zij onderling een speciale


gemeenschap om de banden tussen hun families te versterken.


Zodoende zorgden de piloten voor de echtgenotes van


overleden of vermiste piloten, en deze zorg en verzorging kreeg


met de tijd ook een emotionele en seksuele kant. Eén van de


vormen van swinging die opkwam onder getrouwde stellen in


de Amerikaanse samenleving, staat beter bekend als „key


clubs‟, wat inhoudt dat mannen hun huissleutels op de grond


gooien en elke vrouw vervolgens een sleutel pakt, waarna zij de


nacht mag doorbrengen met de eigenaar van deze sleutel.12.


Nieuws zender CNN publiceerde op 15 september 2011 een


artikel op hun website waarin stond dat het aantal getrouwde


stellen dat aan swinging doet inmiddels 15 miljoen is! Nu zijn


er organisaties die dit fenomeen aanmoedigen en uitjes


organiseren naar clubs, en speciale feestjes waar mensen


kunnen swingen. Mannen mogen hier alleen naar binnen


wanneer ze hun echtgenotes meebrengen, in tegenstelling tot


vrouwen, die naar dit soort gelegenheden mogen komen zonder


echtgenoot. In deze clubs zijn speciale kamers ingericht waar


men seks kan hebben. Een man kan hier naartoe gaan om seks


12 Partnerruil in America: Liefde, Sex, and Huwelijk in de 21st


Eeuw, Door Curtis R. Bergstrand, Jennifer Blevins Sinski.


87


te hebben met de echtgenote van een andere man, en wanneer


hij klaar is kan hij hetzelfde doen met een echtgenote van een


andere man. Hetzelfde geldt voor vrouwen, zij kunnen hier seks


hebben met getrouwde mannen, één voor één!


Vanzelfsprekend wordt swinging in door de mens gemaakte


wetten niet gezien als misdrijf, maar als een persoonlijk recht


en seksuele vrijheid. Ook vinden zij het moreel gepast en


geschikt dat een piloot de seksuele en emotionele behoeften


vervult van een vrouw van een overleden of vermiste piloot.


Echter, als het gaat om polygamie, wordt dit gezien als misdaad!


Dus als een getrouwde piloot huwt met de vrouw van een


overleden of vermiste piloot, is hij een crimineel en wordt hij


gestraft voor het uitoefenen van polygamie!


Alle profeten in de Bijbel hadden meer dan één echtgenote,


bijvoorbeeld: De Profeet Salomo (koning Salomo), David,


Abraham, Jakob en anderen (vrede zij met hen allen), worden


in de Bijbel omschreven als mannen die meerdere vrouwen


hadden.


1 koningen (11:3): „En hij had zevenhonderd vrouwen,


vorstinnen, en driehonderd bijwijven en zijn vrouwen


neigden zijn hart..‟


Deuteronomium (21:15): „Wanneer een man twee vrouwen


heeft, een beminde, en een gehate; en de beminde en de


gehate hem zonen zullen gebaard hebben, en de


eerstgeboren zoon van de gehate zal zijn;.‟


88


Exodus (21:10): „ Indien hij voor zich een andere neemt, zo


zal hij aan deze haar spijs, haar deksel, en haar


huwelijksplicht niet onttrekken.‟


Niet één tekst in de Bijbel, of het nu het Oude Testament of het


Nieuwe Testament betreft, noemt een verbod op polygamie en


noemt zelfs niet een maximaal aantal vrouwen dat gehuwd mag


worden door één man! Hieronder één van de verhalen die de


aanwezigheid van polygamie bewijzen in het Nieuwe


Testament:


1 Timotheüs (3:1): „Dit is een getrouw woord: zo iemand tot


eens opzieners ambt lust heeft, die begeert een treffelijk


werk.


2 Een opziener dan moet onberispelijk zijn, ener vrouwe


man, wakker, matig, eerbaar, gaarne herbergende,


bekwaam om te leren


; … 12 Dat de diakenen ener vrouwe mannen zijn, die hun


kinderen en hun eigen huizen wel regeren..‟


In dit verhaal zien we dat polygamie voor iedereen is


toegestaan, behalve voor hen die diaken willen zijn of lid


van het bisdom.


De auteur Matilda Joslyn van het boek “Women, Church and


State” zei13:


„Wordt uit de woorden van Paul over de eigenschappen van


een bisschop, niet duidelijk dat hij getrouwd dient te zijn


met één vrouw en dat polygamie was toegestaan in de eeste


kerk door de toestemming van de apostelen van Jezus


Christus?! Als dit zo is, waarom worden dan nu andere


meningen aangehaald dan die van de apostelen?!


13 Matilda Joslyn Gage, „„Women, Church and State‟‟, Chapter VII,


Polygamy, page 404.


89


Sommige Christenen citeren teksten van het Nieuwe Testament


en verklaren dat dit bewijzen zijn van het verbod op polygamie,


bijvoorbeeld:


Boek van Marcus (10:2-12): “ 2En de Farizeeën, tot Hem


komende, vraagden Hem, of het een man geoorloofd is, zijn


vrouw te verlaten, Hem verzoekende. 3Maar Hij


antwoordende, zeide tot hen: Wat heeft u Mozes geboden?


4En zij zeiden: Mozes heeft toegelaten een scheidbrief te


schrijven, en haar te verlaten. 5En Jezus, antwoordende,


zeide tot hen: Vanwege de hardigheid uwer harten heeft hij


ulieden dat gebod geschreven. 6Maar van het begin der


schepping heeft God ze man en vrouw gemaakt. 7Daarom


zal een mens zijn vader en zijn moeder verlaten, en zal zijn


vrouw aanhangen; 8En die twee zullen tot een vlees zijn,


alzo dat zij niet meer twee zijn, maar een vlees. 9Hetgeen


dan God samengevoegd heeft, scheidde de mens niet. 10En


in het huis vraagden Hem Zijn discipelen wederom van


hetzelve. 11En Hij zeide tot hen: Zo wie zijn vrouw verlaat,


en een andere trouwt, die doet overspel tegen haar. 12En


indien een vrouw haar man zal verlaten, en met een


anderen trouwen, die doet overspel.”


Boek van Lucas (16:14-18): “ 14En al deze dingen hoorden


ook de Farizeeën, die geldgierig waren, en zij beschimpten


Hem. 15En Hij zeide tot hen: Gij zijt het, die uzelven


rechtvaardigt voor de mensen; maar God kent uw harten;


want dat hoog is onder de mensen, is een gruwel voor God.


16De wet en de profeten zijn tot op Johannes; van dien tijd


af wordt het Koninkrijk Gods verkondigd, en een iegelijk


doet geweld op hetzelve. 17En het is lichter, dat de hemel en


de aarde voorbijgaan, dan dat een tittel der wet