Allah jest Bogiem. On jest Bogiem, Jedynym. Jest tym samym Bogiem czczonym w wierze żydowskiej i chrześcijańskiej i jest rozpoznawalny jako taki. Na całym świecie iw całej historii ludzie wszystkich wyznań i przekonań zwracali się do Boga, czyli najwyższego bóstwa, Stwórcy wszechświata. On jest Allahem. Allah jest Bogiem. Bóg Stwórca. Bóg podtrzymujący.

Słowo Bóg jest pisane i wymawiane inaczej w wielu językach: Francuzi nazywają go Dieu, Hiszpanie, Dios, a Chińczycy nazywają Jednego Boga Shangdi. W języku arabskim Allah oznacza Jedynego Prawdziwego Boga, godnego wszelkiego poddania się i oddania. Żydowscy i chrześcijańscy Arabowie nazywają Boga Allahem, a On jest tym samym Jedynym Prawdziwym Bogiem, o którym mowa w biblijnym fragmencie:

 „Słuchaj, Izraelu, Pan, twój Bóg, jest jeden”. (Powtórzonego Prawa 6.4 i Marka 12.29)

We wszystkich trzech religiach monoteistycznych (judaizmie, chrześcijaństwie i islamie) Bóg i Allah są tacy sami. Jednak zadając pytanie, czy Allah Bóg, równie ważne jest zrozumienie, kim nie jest Allah.

Nie jest człowiekiem ani duchem eterycznym, dlatego kiedy muzułmanie mówią o Allahu, nie ma pojęcia o trójcy. Nie był zrodzony ani nie płodzi, dlatego nie ma synów ani córek. Nie ma partnerów ani podwładnych; dlatego nie ma półbogów ani pomniejszych bóstw związanych z koncepcją Allaha. On nie jest częścią Jego stworzenia, a Allah nie jest we wszystkich i we wszystkim. W konsekwencji nie jest możliwe, aby stać się podobnym do Allaha lub osiągnąć Allah.

„Powiedz (O Muhammadzie): On jest Allah, [który jest] Jeden. Allah, samowystarczalny pan. On nie rodzi ani nie został zrodzony; i nikt nie jest Mu równy ani porównywalny ”. (Koran 112)

Koran, Boża księga wskazówek dla całej ludzkości, została objawiona po arabsku; w związku z tym osoby, które nie mówią po arabsku, mogą mieć problemy z terminologią i nazwami. Kiedy muzułmanin wypowiada słowo Allah, mówi o Bogu. Bóg Najwyższy, Bóg Wspaniały, Bóg Wszechmocny. Stwórca wszystkiego, co istnieje.

„On naprawdę stworzył niebiosa i ziemię. Niech będzie wywyższony ponad wszystko, co z Nim kojarzą jako współtowarzysze ”. (Koran 16: 3)

Muzułmanie wierzą, że islam jest ostatnim przesłaniem Boga dla ludzkości, i wierzą, że Bóg dał Prorokowi Mojżeszowi Torę, gdy przekazał Ewangelię Prorokowi Jezusowi. Muzułmanie wierzą, że judaizm i chrześcijaństwo w swoich pierwotnych formach były religiami boskimi. W rzeczywistości jednym z dzierżawców islamu jest wierzyć we wszystkie objawione księgi Boga. Prorocy islamu obejmują tych samych proroków, którzy są obecni w tradycji żydowskiej i chrześcijańskiej; wszyscy przyszli do swojego ludu z tym samym przesłaniem - aby rozpoznać i wielbić Jedynego Boga. 

„… Byliście świadkami, kiedy śmierć zbliżyła się do Jakuba? Kiedy powiedział do swoich synów: "Co będziecie czcić po mnie?" Powiedzieli: „Będziemy czcić waszego Boga, Boga waszych ojców, Abrahama, Ismaela i Izaaka, jednego Boga i Jemu poddamy się (w islamie)”. (Koran 2: 133)

Muzułmanie kochają i szanują wszystkich proroków i posłańców Boga. Jednak muzułmanie wierzą, że Koran zawiera jedyną koncepcję Boga, która nie została skażona przez ludzkie idee i bałwochwalcze praktyki.

On, Allah / Bóg bardzo jasno dał do zrozumienia w Koranie, że wysłał posłańców do każdego narodu. Nie znamy wszystkich nazwisk ani dat; nie znamy wszystkich historii ani nieszczęść, ale wiemy, że Bóg nie stworzył ani jednej osoby, a następnie go opuścił. Boże przesłanie o miłosierdziu, miłości, sprawiedliwości i prawdzie zostało udostępnione całej ludzkości.

„I zaprawdę, wysłaliśmy posłańca do każdej społeczności lub narodu (głoszącego):„ Czcijcie Allaha (jedynego) i unikajcie wszelkich fałszywych bóstw… ”. (Koran 16:36)

„A dla każdego narodu jest posłaniec…” (Koran 10:47)

Od tysięcy lat ludzkość żyje i umiera na tej szerokiej ziemi. Za każdym razem, gdy kobieta spogląda w niebo w poszukiwaniu Stwórcy, zwraca się do Allaha. Za każdym razem, gdy mężczyzna chowa twarz w dłoniach i błaga o litość lub ulgę, prosi Allaha. Za każdym razem, gdy dziecko kuli się ze strachem w kącie, jego serce szuka Allaha. Allah jest Bogiem. Ilekroć ktoś jest wdzięczny za nowy jasny dzień, chłodny, orzeźwiający deszcz lub szept wiatru w drzewach, jest wdzięczny Allahowi, wdzięczny Bogu.

Ludzkość wzięła czystość Boga i pomieszała ją z dzikimi wyobrażeniami i dziwnymi przesądami. Bóg nie jest trzech, On jest Jeden. Bóg nie ma partnerów ani towarzyszy; Jest Sam w swoim majestacie i panowaniu. Nie można stać się podobnym do Boga, ponieważ nie ma nic porównywalnego z Bogiem. Bóg nie jest częścią swojego stworzenia; On jest poza tym. On jest pierwszy i ostatni. Bóg jest Bogiem, Litościwym.

„… Nie ma nic podobnego do Niego…” (Koran 42:11)

„I nikt nie jest Mu równy ani porównywalny”. (Koran 112: 4)

„On jest Pierwszy (nic nie jest przed Nim) i Ostatni (nic nie jest po Nim), Najwyższy (nic nie jest nad Nim) i Najbardziej Bliski (nic nie jest bliżej niego). On jest wszechwiedzący o wszystkim ”. (Koran 57: 3)

Allah jest Bogiem. To on jest tym, do którego zwracasz się w godzinie potrzeby. Jemu dziękujesz, kiedy cuda tego życia staną się jasne. Allah to słowo, które zawiera wiele warstw znaczeniowych. Jest to imię Boga (pana wszechświata) i jest to fundament religii islamu. On jest Bogiem, jedynym godnym wszelkiego czci.

„” On jest Stwórcą niebios i ziemi. Jak może mieć dzieci, skoro nie ma żony? On stworzył wszystkie rzeczy i jest wszechwiedzący o wszystkim. Taki jest Bóg, wasz Pan! La ilaha illa Huwa (nikt nie ma prawa być czczony, tylko On), Stwórca wszystkich rzeczy. Więc czcij Go (Samotnie), a On jest Powiernikiem, Zarządzającym sprawami, Strażnikiem nad wszystkimi rzeczami. Żadna wizja nie może Go uchwycić, ale Jego Uścisk jest ponad wszelką wizją. On jest najbardziej subtelny i uprzejmy, dobrze zaznajomiony ze wszystkimi rzeczami ”. (Koran 6: 101-103)

W języku arabskim słowo określające Boga (Allaha) pochodzi od czasownika ta'allaha (lub ilaha), co oznacza „być czczonym”. Zatem Allah oznacza Jedynego, który zasługuje na wszelką cześć. 

Allah jest Bogiem, Stwórcą i Podtrzymywaczem świata, ale pojawiają się różnice i nieporozumienia, ponieważ angielskie słowo bóg może występować w liczbie mnogiej, jak w przypadku bogów, lub zmieniać płeć, jak w przypadku bogini. Tak nie jest w języku arabskim. Słowo Allah występuje samotnie, nie ma liczby mnogiej ani rodzaju. Użycie słów On lub On jest tylko gramatyczne i w żaden sposób nie wskazuje, że Allah ma jakąkolwiek formę płci, która jest dla nas zrozumiała. Allah jest wyjątkowy. W języku arabskim Jego imię jest niezmienne. Allah opisuje siebie w Koranie:

„Powiedz (O Muhammadzie), On jest Allahem, (tym) Jeden. Allah-us-Samad (Samowystarczalny Mistrz, którego wszystkie stworzenia potrzebują, On nie je ani nie pije). On nie rodzi ani nie został zrodzony; I nikt nie jest Mu równy ani porównywalny ”. (Koran 112)

Ten krótki rozdział Koranu jest znany jako rozdział o czystości lub szczerości. W kilku krótkich słowach podsumowuje islamski system wierzeń; że Allah lub Bóg jest Jeden. Jest sam w swoim majestacie; Jest sam w swojej wszechmocy. Nie ma partnerów ani współpracowników. Był tam na początku i będzie tam na końcu. Bóg jest jeden. Niektórzy mogą zapytać: „Jeśli Bóg jest Jeden, to dlaczego Koran używa słowa„ My ”?

W języku angielskim rozumiemy użycie królewskiego „my” lub konstrukcji gramatycznej znanej jako majestatyczna liczba mnoga. Wiele innych języków używa tej konstrukcji, w tym arabski, hebrajski i urdu. Słyszymy członków różnych rodzin królewskich lub dygnitarzy używających słowa my, jak w przypadku „dekretujemy” lub „nie jesteśmy rozbawieni”. Nie oznacza to, że mówi więcej niż jedna osoba; raczej oznacza doskonałość, siłę lub godność tego, kto mówi. Kiedy pamiętamy o tej koncepcji, jest oczywiste, że nie ma nikogo bardziej godnego użycia królewskiego my niż Allah - Bóg.

„(To jest) Księga, którą wam zesłaliśmy (Muhammadzie), abyście mogli wyprowadzić ludzkość z ciemności do światła (wiary w Jedność Allaha) ...” (Koran 14: 1)

„I rzeczywiście, uhonorowaliśmy dzieci Adama i nieśliśmy ich na lądzie i morzu, zaopatrzyliśmy ich w dozwolone dobra i wywyższyliśmy ich ponad wielu spośród tych, których stworzyliśmy ze znacznym uprzywilejowaniem”. (Koran 17:70)

„A gdybyśmy chcieli, z pewnością moglibyśmy usunąć to, co wam zesłaliśmy (czyli ten Koran). Wtedy nie znajdziesz dla siebie żadnego obrońcy przeciwko Nam w tym względzie. " (Koran 17:86)

„O ludzkości! Jeśli masz wątpliwości co do zmartwychwstania, to zaprawdę, stworzyliśmy cię (tj. Adama) z prochu ... ”(Koran 22: 5)

Szanowany islamski uczony XIII wieku, Szejk al Islam Ibn Taymiyyah powiedział: „Za każdym razem, gdy Allah używa liczby mnogiej w odniesieniu do Siebie, jest to oparte na szacunku i czci, na jakie zasługuje, oraz na wielkiej liczbie Jego imion i atrybutów i liczebność Jego wojska i aniołów ”.

Użycie słów my, nahnu lub naprawdę my, inna, w żaden sposób nie wskazuje, że istnieje więcej niż jeden bóg. Nie mają żadnego związku z koncepcją trójcy. Cały fundament religii islamskiej opiera się na przekonaniu, że jest tylko Jeden Bóg, a Muhammad jest Jego ostatnim posłańcem.

„A twój Bóg jest Bogiem Jedynym; nikt nie ma prawa do czci, jak tylko On, Najmilszy, Litościwy ”. (Koran 2: 163)

Źle poinformowani ludzie czasami odnoszą się do Allaha jako współczesnej interpretacji starożytnego boga księżyca. To rażące fałszywe przedstawienie Allaha często łączy się z dziwnymi, bezpodstawnymi twierdzeniami, że Prorok Mahomet, niech łaska i błogosławieństwo Boże będzie nad nim wskrzeszone, wskrzesił tego boga i uczynił go centralnym punktem religii islamu. To jest kategoryczna nieprawda. Bóg jest Bogiem Jedynym i Litościwym. Allah jest Bogiem Abrahama, Bogiem Mojżesza i Bogiem Jezusa.

„Nie ma boga prócz Allaha (nikt nie ma prawa być czczony prócz Allaha, jedynego prawdziwego Boga, który nie ma ani żony, ani syna). Zaprawdę, Allah jest wszechmocny, mądry ”. (Koran 3:62)

Niewiele wiadomo o religii Arabów przed prorokiem Abrahamem. Nie ma wątpliwości, że Arabowie niesłusznie oddawali cześć bożkom, ciałom niebieskim, drzewom i kamieniom, a niektóre z ich bożków miały nawet cechy zwierzęce. Chociaż wiele pomniejszych bóstw na Półwyspie Arabskim mogło być związanych z księżycem [1], nie ma dowodów na to, że Arabowie kiedykolwiek czcili boga księżyca ponad innymi bogami.

Z drugiej strony istnieją dowody na to, że słońce, skonstruowane jako żeński bóg, było czczone w całej Arabii. Słońce (Shams) zostało uhonorowane przez kilka plemion arabskich zarówno z sanktuariami, jak i bożkami. Imię Abdu Shams (niewolnik słońca) znaleziono w wielu częściach Arabii. Na północy powszechne było imię Amr-I-Shams, „człowiek słońca”, a imię Abd-al-Sharq „niewolnik Wznawiającego” jest dowodem na kult wschodzącego słońca. [2]

Jeden z wujów proroka Mahometa nazywał się Abdu Shams, podobnie jak człowiek o przydomku Abu Hurairah, znany islamski uczony z pierwszego pokolenia muzułmanów. Kiedy Abu Hurairah przeszedł na islam, Prorok Mahomet zmienił swoje imię na Abdur-Rahman (niewolnik Miłosiernego).

Muzułmanie wierzą z całkowitą pewnością, że od początku stworzenia, Allah wysyłał proroków i posłańców, aby prowadzili i nauczali ludzkość. Dlatego pierwotną religią ludzkości było poddanie się Allahowi. Jednak pierwsi Arabowie czcili Allaha, z czasem ich kult został zepsuty przez ludzkie idee i przesądy. Przyczyna tego jest spowita mgłą czasu, ale mogli oni popaść w bałwochwalstwo w podobny sposób, jak lud Proroka Noego.

Potomkowie Proroka Noego stanowili jedną społeczność, wierzącą w Jedność Allaha, ale wkradło się zamieszanie i zboczenie. Sprawiedliwi ludzie próbowali przypomnieć ludziom o ich obowiązkach wobec Allaha, ale czas minął, a Szatan dostrzegł sposobność sprowadzenia ludzi na manowce. Kiedy umarli prawi ludzie, Szatan zasugerował ludziom, aby zbudowali posągi mężczyzn, aby pomóc im pamiętać o swoich zobowiązaniach wobec Allaha. 

Ludzie budowali posągi w swoich miejscach spotkań i domach, a Szatan zostawił ich samych, aż wszyscy zapomnieli o przyczynie ich istnienia. Wiele lat później między ludem ponownie pojawił się przebiegły Szatan, tym razem sugerując, że bezpośrednio oddają cześć bożkom. Autentyczna narracja proroka Mahometa, niech miłosierdzie i błogosławieństwo Boże będzie nad nim, podsumowuje początek bałwochwalstwa w następujący sposób.

„Imiona (bożków) należały wcześniej do niektórych pobożnych mężów z ludu Noego, a kiedy umarli, Szatan natchnął ich lud do przygotowania i umieszczenia bożków w miejscach, w których przebywali, i nadania im imion tych bożków . Ludzie tak zrobili, ale bożki nie były czczone, dopóki ci ludzie (którzy ich zainicjowali) nie umarli, a pochodzenie bożków stało się niejasne, po czym ludzie zaczęli ich czcić. ”[3]

Kiedy prorok Abraham i jego syn Ismael odbudowali Święty Dom Allaha (Kaba), większość Arabów poszła za jego przykładem i wróciła do kultu Jedynego Boga, jednak z upływem czasu Arabowie wpadli w swój stary zwyczaj oddawania czci bożkom i demi -bogowie. Nie ma wątpliwości i jest wiele dowodów na to, że w latach między prorokami Abrahamem i Mahometem religia Półwyspu Arabskiego została zdominowana przez kult bożków.

Każde plemię lub domostwo miało wyryte wizerunki i posągi, Arabowie wierzyli w widzących, używali boskich strzał do przewidywania przyszłych wydarzeń i wykonywali ofiary ze zwierząt i rytuały w imię swoich bożków. Mówi się, że główne bożki ludu Noego zostały znalezione pochowane na terenie dzisiejszego Jeddah w Arabii Saudyjskiej i rozprowadzone wśród plemion arabskich [4]. Kiedy Prorok Muhammad powrócił triumfalnie do Mekki, Kaba [5] zawierał ponad 360 różnych idoli.

Najbardziej znanymi bożkami, które istniały w Arabii przed islamem, były Manat, al Lat i al-'Uzza. [6] Nie ma dowodów na łączenie któregokolwiek z tych idoli z bogami księżyca lub księżycem. Arabowie czcili tych bożków i wzywali ich do wstawiennictwa. Allah odrzucił ten kult fałszywego bożka.

„Czy rozważaliście więc al-Lat i al-'Uzza (dwa idole pogańskich Arabów). I Manat (kolejny bożek pogańskich Arabów), trzecią trzecią? Czy to dla was mężczyzn, a dla Niego kobiety? Zaprawdę, to jest podział niesprawiedliwy! To są tylko imiona, które wy nazwaliście, wy i wasi przodkowie, dla których Bóg nie zesłał żadnej władzy. Oni idą za domysłami i za tym, czego sami pragną. dla nich droga od ich Pana! " (Koran 53: 19-23)

Pośród wszechogarniającego pogaństwa i politeizmu, przed islamem Arabowie nigdy nie wzywali boga księżyca jako najwyższego bóstwa, w rzeczywistości nie ma dowodów, że kiedykolwiek wzywali boga księżyca. Przez pokolenie po pokoleniu nie tracili wiary w Jedynego najwyższego władcę wszechświata (chociaż przez większość czasu mieli błędną koncepcję wiary w Allaha). Byli świadomi Jego błogosławieństw i Jego kary i wierzyli w Dzień Sądu. Poeci tamtych czasów regularnie odnosili się do Allaha.

An-Nabigha As-Zubiani, znany poeta V wieku n.e., powiedział: „Złożyłem przysięgę i nie pozostawiłem żadnego marginesu wątpliwości, kto jeszcze może wspierać człowieka, oprócz Allaha i Zuhaira Ibn. Abi. Solma potwierdza swoją wiarę w Dniu Sądu, mówiąc: „Czyny są zapisane w zwoju, który ma być przedstawiony w Dniu Sądu; Zemstę można podjąć również na tym świecie. ”Koran świadczy również o tym, że przed islamem Arabowie byli świadomi Allaha - Boga - Jedynego.

„Gdybyś ich zapytał:„ Kto stworzył niebiosa i ziemię i poddał słońce i księżyc? ”, Z pewnością odpowiedzą:„ Allah ”. Jak więc oni się zbaczają (jako politeiści i niewierzący)? o co On chce Swoich sług i ogranicza to, komu chce. Zaprawdę, Bóg jest wszechwiedzący o wszystkim. Gdybyś ich zapytał: "Kto spuści wodę (deszcz) z nieba i daje życie na ziemię po jej śmierci? ”Oni z pewnością odpowiedzą:„ Allah ”. Powiedz:„ Chwała Bogu i dzięki! ”. Nie! Większość z nich nie ma rozumu. (Koran 29: 61-63)