Zapytano Proroka (p), jaka jest najlepsza forma dochodu. Odpowiedział:  „To, nad czym człowiek pracuje rękami. I uczciwy handel ”.  Sam Prorok był kupcem i był dobrze znany ze swojej uczciwości. W rzeczywistości był powszechnie znany jako „al-amin”, co oznacza „godny zaufania”.

W czasie, gdy ceny stały się wysokie, ludzie prosili go o ustalenie cen, a on odpowiedział:  „Bóg jest Tym, który ustala ceny, który wstrzymuje, który daje hojnie i który zapewnia, i mam nadzieję, że kiedy Go spotkam, nikt z was będzie miał przeciwko mnie roszczenie z tytułu jakiejkolwiek niesprawiedliwości w odniesieniu do krwi lub majątku ”.  Wskazuje to na znaczenie uczciwego handlu i swobody jednostek w zakresie sprzedaży i zakupu bez ingerencji, co pozwala na wahania rynku w zależności od podaży i popytu. Kontrola cen może skutkować szeregiem negatywnych skutków, takich jak pogorszenie jakości towarów lub usług, jak np. Obniżenie przez wynajmującego mieszkania z regulowanym czynszem, czarny rynek, na którym towary są sprzedawane nielegalnie, narzucone racjonowanie w celu usunięcia niedoborów wytwarzanych przez kontrolki i tak dalej.

Kiedy jednak dochodzi do manipulacji cenami przez przedsiębiorstwa lub kupców w celu podważenia efektywności i uczciwości rynku, wówczas interes publiczny ma pierwszeństwo przed wolnością jednostki i „kontrole cen stają się dozwolone, aby zaspokoić potrzeby społeczeństwa i chronić je przed wyzysk i niesprawiedliwość ”(An Islamic Perspective on Fair Trade, Ajaz Ahmed Khan i Laura Thaut).

Na wagę uczciwości i honoru w kontaktach biznesowych wskazuje oświadczenie Proroka (pzn): „W towarzystwie Proroków, prawych i męczenników będzie przebywał kupiec prawdomówny i godny zaufania”. Więc co się dzieje, gdy korupcja przenika rynek, a gospodarki narodów i globalnej społeczności są kontrolowane przez tych, którym nie zależy na uczciwości i sprawiedliwości społecznej? Dzieje się tak, że ubóstwo i cierpienie dotykają niezliczoną liczbę mężczyzn, kobiet i dzieci: ponad 3 miliardy ludzi na świecie, którzy żyją za mniej niż 2 dolary dziennie; ludy Afryki, które posiadają tylko jeden procent całkowitego bogactwa świata; sześciu spadkobierców fortuny Wal-Mart, posiadających tyle majątku, co jedna trzecia wszystkich Amerykanów razem wziętych (około 100 milionów ludzi); górne 0,01% Amerykanów zarabiających średnio 27 000 USD,000, podczas gdy dolne 90% zarabia średnio 31 000 USD.

Światowy system kontroli finansowej

W Tragedy and Hope: A History of the World in Our Time, profesor Carroll Quigley z Georgetown University (nauczyciel i mentor Billa Clintona) napisał:

Potęga kapitalizmu finansowego miała inny dalekosiężny cel, ni mniej ni więcej, tylko stworzenie światowego systemu kontroli finansowej w rękach prywatnych, zdolnego zdominować system polityczny każdego kraju i gospodarkę świata jako całości. System ten miał być kontrolowany w sposób feudalny przez banki centralne świata działające w porozumieniu, na podstawie tajnych porozumień, zawieranych na częstych prywatnych spotkaniach i konferencjach. Szczytem systemu był Bank Rozrachunków Międzynarodowych w Bazylei w Szwajcarii, prywatny bank będący własnością i kontrolowany przez banki centralne świata, które same były prywatnymi korporacjami. Rozwój kapitalizmu finansowego umożliwił centralizację światowej kontroli ekonomicznej i wykorzystanie tej władzy dla bezpośredniej korzyści finansistów i pośredniej szkody dla wszystkich innych grup ekonomicznych.

Tak więc banki centralne znajdują się w centrum tego „światowego systemu kontroli finansowej”, systemu „kontrolowanego w sposób feudalny” przez banki centralne. Co to za nowy feudalizm? Daje każdą korzyść gospodarczą, preferencje podatkowe i dotacje rządowe dla „twórców miejsc pracy”, bogatych elit przemysłu i świata korporacji, a także przywiązując do tego preferencyjnego traktowania fałszywe przekonanie, że dobrobyt spłynie na ogół populacji. Ale w tym systemie codzienni pracujący mężczyźni i kobiety są jak wasale czekający przed zamkiem lub murem posiadłości w nadziei na marną szczodrość ze strony pana dworu.

Pogląd, że sektor finansowy w swojej strukturze jest przygotowany na pozbawione skrupułów wyniki, nie jest pozbawiony uzasadnienia. Mayer Amschel Bauer Rothschild, osiemnastowieczny bankier, którego nazywano „ojcem założycieli międzynarodowych finansów”, powiedział: „Nieliczni, którzy rozumieją system, będą albo tak zainteresowani jego zyskami, albo tak zależni od jego przysług, że nie będzie sprzeciwu ze strony tej klasy ”i„ Pozwólcie mi emitować i kontrolować narodowe pieniądze i nie obchodzi mnie, kto pisze prawa ”. Napoleon Bonaparte powiedział: „… finansiści są pozbawieni patriotyzmu i przyzwoitości; ich jedynym celem jest zysk ”. W 1933 roku Franklin Roosevelt powiedział: „Prawdziwa prawda jest taka, jak ty i ja wiemy, że element finansowy w dużych centrach należy do rządu Stanów Zjednoczonych od czasów Andrew Jacksona”.

Thomas Jefferson powiedział: „Jeśli Amerykanie kiedykolwiek pozwolą prywatnym bankom kontrolować emisję ich waluty, najpierw przez inflację, a potem przez deflację, banki ... pozbawiają ludzi wszelkiej własności, dopóki ich dzieci nie obudzą się bezdomnych na kontynencie. ojcowie podbili…. Władza emisyjna powinna zostać odebrana bankom i przywrócona ludziom, do których należy. ” David Rockefeller napisał w swoich wspomnieniach z 2002 roku: „Niektórzy uważają nawet, że jesteśmy częścią tajnej kliki działającej wbrew najlepszym interesom Stanów Zjednoczonych, charakteryzując moją rodzinę i mnie jako„ internacjonalistów ”i spiskując z innymi na całym świecie w celu zbudowania bardziej zintegrowanego globalna struktura polityczna i gospodarcza - jeden świat, jeśli wolisz. Jeśli to zarzucane, jestem winny i jestem z tego dumny ”.

Model biznesowy, którego jedynym celem jest zysk

Wyzysk, oszustwa i manipulacja to dziś model biznesowy w finansach międzynarodowych, ponieważ „jedynym celem jest zysk”. Goldman Sachs osiągnął ogromne zyski, stawiając na inwestycje, które sprzedał swoim klientom. Wielkie banki zmowywały się, by sfałszować publiczne oferty na obligacje komunalne, oszukując miasta i miasta miliardami dolarów. Bear Stearns sprzedał ten sam kredyt hipoteczny wielu nabywcom w ramach złożonych inwestycji związanych z kredytami hipotecznymi. JP Morgan jest badany pod kątem nielegalnej manipulacji na rynkach energii elektrycznej, został ukarany grzywną za naruszenie przepisów dotyczących embarga i wymieniony w raporcie Senatu w sprawie strat 2 miliardów dolarów na instrumentach pochodnych, co do których okłamali inwestorów i Kongres.

To jest wierzchołek góry lodowej. Nawet Bank Światowy jest oskarżany o oszustwo. Karen Hudes, która studiowała prawo na Yale Law School i ekonomię na Uniwersytecie w Amsterdamie, pracowała w Departamencie Prawnym Banku Światowego od 1986 do 2007 roku, ostatecznie jako starszy radca prawny. Obecnie jest sygnalistą, który próbował ujawnić wątpliwe procedury pożyczkowe obejmujące setki milionów dolarów. Mówi: „Widziałam korupcję. Widziałem, że biedni ludzie nie dostają tego, co ich czeka. Głodowali, a powodem tego był fakt, że ludzie upewniali się, że pieniądze przeznaczone dla biednych trafiają do cudzych kieszeni. .. Kierownictwo chciało mieć pewność, że pieniądze nadal płyną w złym kierunku. ” Twierdzi, że wszyscy na świecie cierpią z powodu korupcji w Banku Światowym,ponieważ jest to „międzynarodowa spółdzielnia, której właścicielem jest 187 krajów, w tym Stany Zjednoczone, które mają 20% udziałów. A kiedy dochodzi do załamania zasad Banku Światowego, oznacza to w zasadzie, że cały system finansowy jest zepsuty ”.

Brzmi na alarm, zauważając: „Ostatecznie udokumentowałem coś bardzo poważnego, co nazywa się przejmowaniem państwa.” W literaturze biznesowej i ekonomicznej przejmowanie państwa definiuje się jako „… wysiłki firm mające na celu kształtowanie prawa, polityki, i regulacje państwa na ich własną korzyść poprzez dostarczanie nielegalnych korzyści prywatnych urzędnikom publicznym ”(Hellman i Kaufman, 2001). Cytując przełomowe szwajcarskie badanie opublikowane w czasopiśmie PLOS ONE na temat „sieci globalnej kontroli korporacyjnej”, Hudes zauważa, że ​​niewielka liczba podmiotów - głównie instytucji finansowych, a zwłaszcza banków centralnych - dominuje w międzynarodowej gospodarce. „Naprawdę chodzi o to, że światowe zasoby są zdominowane przez tę grupę”. Jak zauważono w badaniu, do podstawowej sieci kontroli należą znane nazwiska, w tym Morgan Stanley, Citigroup, Merrill Lynch,Bank of America, JP Morgan Chase, Goldman Sachs, Bear Stearns, Lehman Brothers i inni. Według badania 147 instytucji finansowych i banków centralnych, w szczególności Rezerwa Federalna, znajduje się w samym centrum tego super-podmiotu, który poprzez swoją złożoną sieć kontroluje międzynarodowy system finansowy. „To opowieść o tym, jak potajemnie prowadzono hazard w międzynarodowym systemie finansowym, głównie przez banki centralne - o nich mówimy”.„To opowieść o tym, jak potajemnie prowadzono hazard w międzynarodowym systemie finansowym, głównie przez banki centralne - o nich mówimy”.„To opowieść o tym, jak potajemnie prowadzono hazard w międzynarodowym systemie finansowym, głównie przez banki centralne - o nich mówimy”.

Ci, którzy są rządzeni przez chciwość

Na świecie jest wielu bogatych ludzi, których fortuny zdobywa się legalnie, ciężką pracą, którzy prowadzą godne, moralne życie i dbają o biednych i pokrzywdzonych. Ale jest procent superbogaczy, którzy nie przejmują się uczciwością i sprawiedliwością społeczną i chcą panować nad populacją świata. Mają przewagę, gotowi jako klasa rządząca, ciesząca się władzą i przywilejami, których nie chcą zrzec się lub których w jakikolwiek sposób nie chcą zrzec się. Przedstawiają tych, którzy rządzą się ich chciwością: „Gdyby synowi Adama dano dolinę pełną złota, chciałby mieć drugą; a gdyby dostał drugą, chciałby mieć trzecią… ”(Bukhari).

Ci, którzy angażują się, jak opisuje FDR, w „biznesowy i finansowy monopol, spekulację, lekkomyślną bankowość, antagonizm klasowy, sekcjonalizm, [lub] spekulację wojenną”, są gotowi wyzyskiwać zwykłych ludzi, aby zapewnić, że wartość dodatkowa wytworzona przez tych, którzy pracują życie jest kierowane wyłącznie na szczyt, do właścicieli kapitału. Pracownikom płaci się możliwie najniższą pensję, która ledwo pozwala przetrwać im i ich rodzinom, aby elity mogły dalej gromadzić swój majątek. Jest to sprzeczne z boskim nakazem upewnienia się, że dystrybucja bogactwa nie przyniesie niesprawiedliwej korzyści niektórym ze skrajną szkodą dla innych. Abu Saeed Khudhri donosi, że Prorok (p) powiedział; „Każdy, kto posiada dobra bardziej niż jego potrzeby, powinien oddać nadwyżkę dóbr słabym (i biednym);a ktokolwiek posiada więcej pożywienia niż jego potrzeby, powinien przekazać nadwyżkę potrzebującym i biednym ”(Al-Muhalla, Ibn Hazm).

Neoliberalizm: poparcie strukturalnej nierównowagi

Strukturalna nierównowaga między kapitałem a pracą jest zakorzeniona w systemie, aby zapewnić przewagę elity. Jest to podział ludzkości na dwie grupy: wielkie masy ludzkości, które trudzą się, aby przetrwać, i poprzez swoją produktywność tworzą nadwyżki bogactwa, którymi dzielą się tylko na skąpe sposoby. Zamiast tego bogactwo jest kierowane do elity rządzącej, bardzo małej grupy, która żąda dla siebie wszystkich owoców pracy ludzkości, w tym własności, przywilejów i czasu wolnego.

Liberalna filozofia społeczna uznaje, że rząd musi zapewnić dystrybucję bogactwa i władzy w sposób, który tworzy bardziej sprawiedliwe i przyzwoite społeczeństwo. W opozycji do liberalizmu jako filozofii społecznej stoi program klasy rządzącej, zwany, jak na ironię, neoliberalizmem. Liberalizm jako filozofia społeczna jest często mylony z liberalizmem ekonomicznym lub neoliberalizmem. W naszym obecnym dyskursie politycznym nieustannie słyszymy głośne ukąszenia na temat wolnego rynku, deregulacji, cięcia usług socjalnych, prywatyzacji majątku państwowego i prymatu indywidualizmu nad zbiorowymi potrzebami społeczeństwa. W rzeczywistości są to zazębiające się cechy neoliberalizmu:

Reguły rynkowe - idea polega na tym, że „wolny” rynek, nieskrępowany przez narzucone przez państwo kontrole lub interwencje, wyzwoli kreatywnego i innowacyjnego ducha przedsiębiorczości, który napędza wzrost gospodarczy i dobrobyt klasy przedsiębiorców, która następnie „spływa” do klasy średniej i biedni.

Deregulacja jest standardem „wolnego” rynku - przy braku regulacji zyski są maksymalizowane. Obejmuje to osłabianie lub eliminowanie związków i rokowań zbiorowych, obniżanie wynagrodzeń lub przynajmniej minimalizowanie i utrzymywanie ich na stałym poziomie. Prawo pracy, w tym te dotyczące płacy minimalnej, ośmiogodzinnego dnia pracy, zdrowia i bezpieczeństwa oraz przeciwdziałania dyskryminacji, mają zostać osłabione lub zlikwidowane.

Cięcie usług społecznych - jest to promowane pod pozorem zmniejszania rozmiaru i roli rządu. Podczas gdy dotacje dla przedsiębiorstw oraz ulgi podatkowe i świadczenia dla bogatych mają być kontynuowane, sieć bezpieczeństwa dla biednych i klasy średniej ma zostać zmniejszona. Mają zostać wprowadzone cięcia w edukacji, opiece zdrowotnej i utrzymaniu infrastruktury, w tym dróg, mostów i systemów zaopatrzenia w wodę.

Prywatyzacja - infrastruktura rozpada się z powodu braku opieki, ponieważ demonizuje się wszelkie pozory silnego, działającego rządu i jego wydatków koniecznych; wtedy pojawia się apel o niekompetencję i nieefektywność rządu. Zalecana jest sprzedaż przedsiębiorstw państwowych inwestorom prywatnym, w tym płatne drogi, wodociągi, szpitale, więzienia, edukacja itp.

Eliminacja szacunku dla dobra publicznego, wspólnoty i wspólnoty - trąbka o prymacie jednostki ponad wszelkimi roszczeniami zbiorowości społecznej i dobrem wspólnym. Nacisk kładzie się na indywidualną odpowiedzialność w zakresie, w jakim osoby ubogie, niepełnosprawne lub potrzebujące są pozostawione samym sobie, a gdy nie są w stanie uzyskać podstawowych lub odpowiednich usług w zakresie edukacji, opieki zdrowotnej itp., Są nazywane leniwymi lub nieodpowiedzialnymi.

Neoliberalizm, jako program klasy rządzącej, uważa, że ​​jedynym uzasadnionym celem państwa jest ochrona wolności osobistej i handlowej oraz praw własności. Sprzeciwia się wszelkiej polityce, która ingeruje w sprzyjający elitom podział bogactwa i władzy. W tym paradygmacie przypadki nierówności i niesprawiedliwości społecznej są uznawane za moralnie dopuszczalne, ponieważ uważa się je za wynik dobrowolnych wyborów i decyzji jednostek na wolnym rynku. Wielu kapitalistów, którzy opowiadają się za leseferystycznym systemem gospodarczym, cytuje tak zwany „społeczny darwinizm”, który stosuje zasady doboru naturalnego Karola Darwina do społeczeństwa ludzkiego. Zaciekła konkurencja jest zatem uważana za naturalną w walce o przetrwanie, a „przetrwanie najlepiej przystosowanych” oznacza, że ​​osoby bogate i odnoszące sukcesy są „najlepiej przystosowane”, a biedni i potrzebujący, potrzebujący,pokrzywdzeni, wszyscy są słusznie skazani na niepowodzenie i nieszczęście.

Gwałtowny kapitalizm

Ta cyniczna i samolubna perspektywa prowadzi do tego, co mamy dzisiaj - drapieżnego kapitalizmu. William Deresiewicz w artykule opublikowanym w New York Times w 2012 roku, zatytułowanym Capitalists and Other Psychopaths, napisał: „… Enron, BP, Goldman, Philip Morris, GE, Merck itp. Itd. Oszustwa księgowe, uchylanie się od płacenia podatków, toksyczny dumping, naruszenia bezpieczeństwa produktów, zmowy przetargowe, zawyżanie cen, krzywoprzysięstwo. Skandal związany z łapówkarstwem w Wal-Mart, skandal z włamaniem do News Corp. - po prostu otwieraj dział biznesowy w przeciętny dzień. Rozwalanie pracowników, ranienie klientów, niszczenie ziemi. Pozostawienie publiczności, aby odebrać kartę. To nie są anomalie; tak działa system: uchodzi ci na sucho, co możesz, i próbujesz się pozbyć, gdy zostaniesz złapany. ”

To jest naprawdę opis kapitalizmu, który oszalał w drapieżnym i rozpustnym porzuceniu: używa wszelkiego rodzaju drapieżnych i amoralnych taktyk, aby grabić ludzi i środowisko dla zaspokojenia chciwości. W parze z tym popychanie nieokiełznanego konsumpcjonizmu na ludzi na świecie; ma to kluczowe znaczenie dla polityki ciągłego wzrostu gospodarczego. Jednak idea nieustannie rozwijającej się gospodarki jest wadliwa. Żyjemy na skończonej planecie z wyczerpującymi się zasobami i precyzyjnie dostrojoną i zrównoważoną ekologią, która może zostać przechylona do stanu niesprawnego, którego nie można odzyskać. Wzrost poza kontrolą to rak. Zdrowy organizm jest w stanie homeostazy. Ziemia jako taka posiada mechanizmy samoregulujące i cykle sprzężenia zwrotnego, które utrzymują stabilność, równowagę i proporcje. Według Amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska„Zrównoważony rozwój tworzy i utrzymuje warunki, w których ludzie i przyroda mogą żyć w produktywnej harmonii, co pozwala na spełnienie społecznych, ekonomicznych i innych wymagań obecnych i przyszłych pokoleń”. Musi istnieć właściwe współdziałanie „trzech filarów” zrównoważonego rozwoju: środowiska, równości społecznej i wymagań ekonomicznych.

Kapitalizm spółdzielczy

W przeciwieństwie do chciwości kapitalizm to koncepcja zwana „kapitalizmem spółdzielczym”, promowana przez ekonomistkę z Uniwersytetu Cambridge Noreena Hertz. Kapitalizm spółdzielczy jednoczy przedsiębiorstwa, rządy, organizacje pozarządowe i ogół społeczeństwa we wspólnym zadaniu tworzenia modeli biznesowych i struktur finansowych, które obejmują zyski, ale także dobro społeczne. Wspomina o regionie Emilia-Romagna we Włoszech, który jest „siódmym najbardziej udanym regionem gospodarczym w Europie”. Podkreśla, że ​​muszą robić coś dobrze, stosując model spółdzielczy, w którym pracownicy mają udziały w firmach, w których pracują. Spółdzielnie są zorientowane na zysk, ale koncentrują się na dłuższej perspektywie, a sukces jest wspólnym sukcesem opartym na współpracy. Na SolidarityEconomy.net Frances Moore Lappe pisze o regionie Emilia-Romagna, „którego centrum miasta jest Bolonia, jest domem dla 8 000 spółdzielni,produkuje wszystko, od ceramiki, przez modę, po specjalistyczne sery. Ich pracowitość jest wpleciona w sieci oparte na tym, co liderzy spółdzielni lubią nazywać „wzajemnością”. Wszystkie spółdzielnie zwracają 3 procent zysków do krajowego funduszu rozwoju spółdzielczości, a ruch wspiera centra udzielające pomocy w zakresie finansów, marketingu, badań i wiedzy technicznej. Zakłada się, że pomagając sobie nawzajem, wszyscy zyskują. I mają. Dochód na osobę jest o 50 procent wyższy w Emilii-Romanii niż średnia krajowa ”.badania i ekspertyzy techniczne. Zakłada się, że pomagając sobie nawzajem, wszyscy zyskują. I mają. Dochód na osobę jest o 50 procent wyższy w Emilii-Romanii niż średnia krajowa ”.badania i ekspertyzy techniczne. Zakłada się, że pomagając sobie nawzajem, wszyscy zyskują. I mają. Dochód na osobę jest o 50 procent wyższy w Emilii-Romanii niż średnia krajowa ”.

Islam popiera etyczny system ekonomiczny

Islam jasno i otwarcie wyraża ideały współpracy i solidarności. Prorok (p) powiedział: „Zaprawdę, wierni są sobie nawzajem jak budynek - różne części wspierają innych” (Buchari i Muslim). Nauki islamskie podkreślają znaczenie równości społecznej i sprawiedliwości. Koran mówi: „Bóg kocha tych, którzy są uczciwi i sprawiedliwi” (Koran 49: 9). Zalecana jest również ochrona słabych przed wyzyskiem ekonomicznym przez silnych. Allah SWT mówi: „Dajcie miary i wagę i nie odmawiajcie ludziom tego, co im się należy” (Koran 7:85). O tym, jak ważne jest prawidłowe wypłacanie pensji, mówi hadis: „Daj robotnikowi jego wynagrodzenie, zanim wyschnie mu pot” (Tirmidhi i Ibn Majah). W zamian za transakcje biznesowe, Prorok powiedział:„… Gdyby obie strony mówiły prawdę i opisywały wady i cechy (towarów), wówczas byłyby pobłogosławione w transakcji, a gdyby kłamały lub coś ukrywały, wówczas błogosławieństwa ich transakcji byłyby utracone” (Bukhari ).

Co do tych, którzy angażują się w oszukańcze działania i przedsięwzięcia, Koran mówi: „Biada tym, którzy zajmują się oszustwami, tym, którzy kiedy muszą otrzymać od ludzi miarą, dokładają pełnej miary, ale kiedy muszą dać miara lub waga dla mężczyzn dają mniej niż należne. Czy nie myślą, że zostaną pociągnięci do odpowiedzialności w dniu wielkim, w dniu, w którym ludzkość stanie przed Panem światów? (Koran 83: 1-6). A w innym wersecie: „I ludu mój, dajcie pełną miarę i wagę sprawiedliwie i nie odmawiajcie ludziom tego, co im się należy, i nie czyńcie zepsucia na ziemi, czyniąc zepsucie” (Koran 11:85).

Jeśli chodzi o ochronę środowiska, to ludzie są wyznaczani na zarządców ziemi i jest to zaufanie, które należy wypełniać z wielką odpowiedzialnością i oddaniem. Koran mówi: „To On uczynił was stróżami, dziedzicami ziemi” (Koran 6: 165). A Prorok Muhammad (p) powiedział: „Świat jest zielony i piękny, a Allah ustanowił cię Swoim opiekunem” (muzułmanin). W odniesieniu do skłonności do chciwości i gromadzenia bogactwa, Koran mówi: „I niech wiedzą ci, którzy gromadzą złoto i srebro i nie wydają ich na drodze Allaha, że ​​czeka ich surowa i bolesna kara” (Koran '9:34). I w innym wersecie: „W żadnym wypadku nie osiągniesz pobożności, jeśli nie wydasz tego, co kochasz; i cokolwiek dobrego wydasz, Allah wie o tym dobrze ”(Koran 3: 92).W przeciwieństwie do neoliberalnej polityki lekceważenia dobra społecznego i uchylania się od jakiejkolwiek odpowiedzialności za biednych i potrzebujących, Koran mówi: „Pytają was, co powinni wydać. Powiedz: "Cokolwiek wydajesz na dobro, musi być dla rodziców, krewnych, sierot, ubogich i wędrowców; i cokolwiek czynicie dobrego uczynku, zaprawdę, Allah dobrze o tym wie ”(Koran 2: 215).

Wymagane cele sprawiedliwego i ekonomicznie zrównoważonego świata

Sprawiedliwość społeczna i ekonomiczna równość, poszanowanie przyrody i ochrona środowiska, prawa człowieka i obywatela, przywracanie pokoju - to niezbędne cele sprawiedliwego i ekonomicznie zrównoważonego świata. W takim świecie rynki służyłyby interesom ludzi, a korporacje byłyby społecznie odpowiedzialne. Sam PKB nie zdefiniowałby sukcesu; jakość życia i ochrona środowiska byłyby głównymi czynnikami do rozważenia. Szkoły biznesu uczyłyby etyki i długoterminowego myślenia w swoich podstawach programowych. Ekonomia nie została zredukowana do formuł matematycznych, ale podniesiona, aby uwzględnić społeczne, etyczne i duchowe potrzeby ludzkości. Zamiast ekscesów, nierówności i uprzedzeń obecnego modelu, wszystko byłoby sprawiedliwie zrównoważone w dążeniu do sprawiedliwości społecznej i harmonii.

Co trzeba zrobić, aby złagodzić cierpienia na świecie spowodowane chciwością?

„Ludzie, których ani handel, ani sprzedaż nie odwracają uwagi od pamięci o Bogu, od modlitwy lub dawania jałmużny - boją się dnia, w którym przemienione zostaną serca i oczy; aby Bóg mógł im wynagrodzić to, co najlepsze z tego, co uczynili, i pomnożyć ich ze Swojej łaski… ”

(Koran, 24: 37-38)

W czasach, gdy obserwatorzy ekonomiczni martwią się groźbą nowego globalnego kryzysu finansowego, a globalne agencje ratingowe obniżyły ratingi gigantycznych instytucji finansowych, takich jak Bank of America, JP Morgan Chase i Morgan Stanley itp., Może to być niesamowite. zobaczyć, że islamskie banki, ze swoimi skromnymi zasobami, płynnie płyną po niespokojnych wodach.

Obserwatorzy ekonomiczni wyrazili obawy dotyczące możliwości kolejnego globalnego kryzysu finansowego, głównie z powodu europejskiego kryzysu zadłużenia, który nękał wiele gospodarek strefy euro. Od banków europejskich, które nie wyszły jeszcze w pełni z globalnego kryzysu finansowego z lat 2008-2009, może być wymagane odegranie ważnej roli w ratowaniu zadłużonych gospodarek. Może się to okazać ostatnią kroplą na grzbiecie wielbłąda, jeśli chodzi o europejskie instytucje finansowe. Ponieważ amerykańskie instytucje finansowe są blisko powiązane ze swoimi odpowiednikami w Europie, mogą również mieć kłopoty, jeśli coś stanie się z europejskimi bankami.

Sub-Prime Mortgage: A Disaster

Ekonomiści i analitycy byli zdania, że ​​kredyt hipoteczny typu sub-prime był głównym winowajcą globalnego kryzysu finansowego. Co to jest kredyt hipoteczny typu sub-prime? W Stanach Zjednoczonych - liczących prawie 300 milionów ludzi - prawie każdy chce mieć dom. Wiele takich osób nie może spełnić swojego pragnienia bez kredytu. Wszyscy tacy ludzie mają niskie dochody i słabą zdolność spłaty. Tradycyjne banki, chcąc ożywić swoją działalność, udzielały tym osobom kredytów na wyższym oprocentowaniu - ze względu na wyższe ryzyko związane z tymi pożyczkami. Według doniesień, wspomniane pożyczki opiewały na biliony dolarów. Ponieważ kwota ta przekraczała możliwości amerykańskich banków (pożyczki udzielone przez bank nie mogą przekraczać pięcio- lub sześciokrotności jego kapitału),konwencjonalne banki w USA sprzedały procent tych pożyczek konwencjonalnym bankom w Europie (które chętnie kupowały papiery takich pożyczek ze względu na wyższe odsetki związane z pożyczkami).

W momencie udzielania tych pożyczek oprocentowanie było niższe. Ale gdy zbliżał się termin spłaty, oprocentowanie wzrosło. Sytuacja doprowadziła do masowych niespłacania kredytów, co wywołało panikę i ostatecznie utorowało drogę dla GFC. Wiele renomowanych banków i instytucji finansowych upadło w Stanach Zjednoczonych i Europie z powodu niespłacania kredytów na tak masową skalę.

Kredyt hipoteczny o podwyższonym ryzyku lub pożyczki udzielane osobom o słabej zdolności spłaty były niepożądane ze względów zawodowych. Przyniosło to katastrofę pożyczkobiorcom, deponentom i samym bankom. Banki islamskie pozostały nienaruszone, ponieważ nie udzielały takich pożyczek ani nie kupowały żadnych powiązanych produktów od konwencjonalnych banków.

W związku z tym banki islamskie, które są nowe, stosunkowo mniej doświadczone i mają ograniczone zasoby w porównaniu z tradycyjnymi bankami, wyszły w dużej mierze bez szwanku z globalnego kryzysu finansowego i Wielkiej Recesji lat 2008-09, co jest kwestią zaskoczenia dla sektora finansowego. kręgi w uprzemysłowionym świecie. Uczciwość i umiar są cechami charakterystycznymi banków islamskich. Uczciwość wymaga, aby pożyczki były udzielane po pełnej ocenie zdolności spłaty pożyczkobiorcy w celu zabezpieczenia interesów pożyczkobiorcy, deponentów i samego banku. Banki islamskie uważają za nieetyczne pożyczanie komuś, kto nie ma zdolności spłaty po wygórowanych stopach procentowych.

Islamic Finance: Responsible Banking

Jak stwierdzono w książce „The Art of Islamic Banking and Finance” autorstwa Yahya Abdura Rahmana, islamskie finanse nie są operacją pożyczania pieniędzy, jak ma to miejsce w przypadku konwencjonalnych banków. Banki islamskie są zbudowane na finansowaniu opartym na aktywach (i usługach). Banki Islamskie finansują opłacalne ekonomicznie projekty. Jeśli projekt nie zostanie uznany za wykonalny dla klienta, nie będzie finansowany przez bank islamski. Umowa między bankiem islamskim a klientem obejmuje wymianę aktywów / nieruchomości / przedsiębiorstw lub ich leasing.

Islamskie banki nie postrzegają pieniędzy jako czegoś, co można wynająć za odpowiednią cenę (stopę procentową). Poza tym bank islamski nie inwestuje w biznesy związane z alkoholem, hazard i pokrewne biznesy ani w biznesy, które nie są odpowiedzialne pod względem środowiskowym i społecznym. Nie inwestuje również w biznesy, które są nieuczciwe w stosunku do jego pracowników lub klientów. Banki islamskie nie finansują działalności spekulacyjnej, która koncentruje się na zarabianiu pieniędzy lub opiera się na spekulacjach na rynkach finansowych, towarowych i nieruchomości. Z wyżej wymienionych powodów ryzyko dla finansów islamskich jest znacznie mniejsze w porównaniu z konwencjonalnymi bankami.

Banki islamskie udzielają pomocy finansowej na określone cele, takie jak lokalny zakup lub import samochodu, zakup lub budowa domu itp. Przedmiot, dla którego poszukuje się pomocy finansowej, musi być jasno określony i w pełni zidentyfikowany. Daje to bankom islamskim możliwość oceny wykonalności projektu, a także zdolności kredytobiorcy do spłaty. Gdy bank jest w pełni przekonany o wykonalności projektu, zawiera umowę z kredytobiorcą. Powyższa umowa zawiera wszelkie szczegóły dotyczące terminu, naliczonego zysku, sposobu płatności itp. Umowa jest ściśle przestrzegana do czasu zakończenia projektu. Ponieważ w biznesie nie ma niepewności, szanse na niewypłacalność są zminimalizowane, chroniąc w ten sposób interes kredytobiorcy, deponentów i samego banku.

Po światowym kryzysie finansowym i Wielkiej Recesji, która doprowadziła do upadku renomowanych banków i instytucji finansowych na Zachodzie, obserwatorzy ekonomiczni byli zaskoczeni, że banki islamskie działają normalnie. Analitycy finansowi wciąż próbują zidentyfikować czynniki stojące za siłą i odpornością banków islamskich. Wspomniany scenariusz dał nowe zaufanie bankom islamskim, które starają się rozwijać swoją działalność w ostrożny i wyrachowany sposób.

Nie ulega wątpliwości, że konwencjonalne banki - uważane za kręgosłup światowej gospodarki - wykonały znacznie trudniejsze zadanie. Muszą zaspokoić potrzeby finansowe różnych sektorów gospodarki krajowej i światowej, aby zapewnić dobrobyt gospodarczy. Sfera działania konwencjonalnych banków jest prawie nieograniczona, dlatego też niebezpieczeństwa i niebezpieczeństwa, przed którymi stoją te banki, są niezliczone. Jednak poprzez ścisłe przestrzeganie zasad oraz zachowanie ostrożności i odpowiedzialności takie ryzyko można zminimalizować. Tradycyjne banki i wszystkie instytucje finansowe powinny słuchać organów regulacyjnych i odmawiać przekroczenia czerwonej linii. Można mieć nadzieję, że wnioski wyciągnięte z GFC i globalnej recesji umożliwią wszystkim zainteresowanym stronom podjęcie środków ostrożności,aby uniknąć ponownego wystąpienia takich kryzysów w przyszłości.