Ang sangkatauhan ay tumanggap ng Banal na Patnubay sa p amamagitan lamang ng dalawang p araan: Una, ang salita ng Allah, Pangalawa, sa mga Prop eta sa Kanyang sinugo up ang maip arating ang Kanyang kautusan p ara sa mga tao. Ang dalawang bagay na ito ay lagi nang nananatili sa magkasama at ang p agsisikhay na mapa g-alaman ang mga kagustuhan ng Allah sa pa mamagitan ng p agtalikod sa isa man o sa dalawang yaon ay lagi ng magbibigay ng kalisyaan. Ang mga Hindu ay tumalikod sa kanilang mga Prop eta at nag-ukol ng lahat ng p anahon sa kanilang mga kasulatan na nagp atunay lamang bilang isang salitang dugtungan na sa kalaunan ay nawala. Katulad din naman ng mga Kristiyano, sa kanilang ganap na di p agbibigay p ansin sa aklat ng Allah ay nag-ukol ng lahat ng pag pap ahalaga kay Kristo at hindi lamang nagtaas sa kanya sa pag ka-Diyos bagkus ay kinalimutan na rin ang p inakabuod ng Tawheed (Kaisahan ng Diyos) na napa pal oob sa Bibliya. Bilang isang bagay ng katotohanan ang mga p angunahing kasulatan na ip inahayag ng una sa Qur’an, Ang lumang Tip an at Bagong Tipan ay lumitaw lamang sa anyong aklat pa gkatapo s ng mahabang pa nahon ng mga Prop eta at iyon na rin ay salin lamang sapag kat ang mga tagasunod ni Moses at Hesus ay hindi nagsagawa ng malawakang pag sisikhay na mapa natili ang mga kap ahayagang ito sa p anahon ng p amumuhay ng kanilang mga Prop eta. Bagkus, ito naisulat p agkaraan ng mahabang p anahon. Dahil dito, ang nasa sa atin ngayon na anyo ng Biblia (ang Luma at Bagong Tipa n) ay mga salin na lamang ng bawat isa ayon sa p agkatanda nila ng orihinal na kap ahayagan nagtataglay ng mga karagdagan at mga kakulangan sa isinagawa ng mga tagasunod ng nabanggit ng mga Propet a. Taliwas doon, ang huling ip inahayag na Aklat ang Qur’an ay nananatili magpa hanggang ngayon sa orihinal na anyo. Ang Allah na rin ang nagpa tibay sa pag pap anatili nito, at dahil ang buong nilalaman ng Qur’an ay naitala sa p anahon na rin ng p amumuhay ng Prop etang si Muhammad(sumakanya nawa ang kap ayap aan) maging iyon man ay sa magkakahiwalay na dahon ng p almera, sa mga balat ng hayop , mga buto, atbp . Bukod pa ito ay mayroong samp ung libo sa mga kasamahan ng Prope ta ang nakap agsaulo ng buong Koran at ang Prope ta na rin ay lagi ng nagsasaysay niyon sa Anghel na si Gabriel minsan sa isang taon at makalawa sa isang taon ng malapi t na siyang mamatay. Pagkatap os noon, ang unang Kalip a na si Abu Bakr ay nagkatiwala ng buong katipu nan ng Qur’an sa isang aklat sa tagasulat ng Propet a na si Zaid Ibn Thabit (RAA). Ang Aklat na ito ay nasa p ag-iingat ni Abu Bakr hanggang sa kanyang kamatayan. Pagkatap os nito, ito ay nap asakamay ng p angalawang Kalipan g si Umar at p agkatapos niya ay napasa kamay ni Hafsa, ang asawa ng Propet a. Mula sa orihinal na kopyan g ito, ang pa ngatlong Kalipan g si Uthman ay nagsagawa ng maramihang kopya na ip inadala niya sa ibat-ibang lugar ng mga Muslim. Ang Qur’an ay masusi at maingat na napa tili sapa gkat ito ang magiging Aklat ng Patnubay sa buong sangkatauhan sa mga p anahong darating. Dahil dito, ito'y hindi lamang nagp ap ahayag sa mga Arabo na kung saan ang kanilang wika ay ginamit sa mga p ahayag. Ito'y nagbabadya sa tao bilang isang katauhan. O tao, ano ang nagligaw sa inyo sa inyong Panginoon? Ang kaangkup an ng mga aral ng Qur’an ay naisagawa sa p amamagitan ng mga halimbawa ni Muhammad (sumakanya nawa ang kap ayap aan) at ng mga mabubuting Muslim sa lahat ng pan ahon. Ang natatanging p anawagan ng Koran ay dahilan sa ang kanyang mga tagubilin ay nalalayon tungo sa p angkalahatang kagalingan ng tao at nababatay sa lahat ng mga p agkakataon sa abot ng kanyang kakayahan. Sa lahat ng kanyang sukatan, ang karunungang p ang- Qur’an ay pa ngwakas. Ito'y hindi nagtatakwil o sumusugat sa laman at hindi rin naman nagpa pab aya sa kaluluwa. Ito'y hindi nagbibigay anyo ng tao sa Diyos at di rin naman nagtataas sa tao bilang Diyos. Ang lahat ay maingat na isinaayos kung saan sila kabilang sa pan gkalahatang pl ano ng p agkalikha. Sa katunayan ang mga iskolar na nagp ap arating na si Muhammad (sumakanya nawa ang kap ayap aan) ang sumulat ng Qur’an ay nag-aangkin ng isang bagay ng lubhang di kap ani-p aniwala. Mayroon ba kayang isang tao sa pa nahon ng ika-anim na siglo C.E. ang makapag sasabi ng mga pa ng-agham na katotohanan na siyang nilalaman ng Qur’an? Makapag pap aliwanag kaya siya tungkol sa ebolusyon ng pag kabuo ng sanggol sa sinapu pu nan ng buong katumpaka n na gaya ng natutunghayan natin sa makabagong agham? Pangalawa, may katuwiran kaya ang maniwala na si Muhammad (sumakanya nawa ang kap ayap aan), na hanggang sa gulang na apat napu ay nakikilala lamang sa kanyang katapat an at karangalan ay di kaginsa-ginsa ay nagpasi mulang sumulat ng Aklat na walang makakatulad sa karangalang p angliteratura at sa katumbas noon kung saan ang buong p ulutong ng mga manunulat at mananalump ating Arabe na may mataas na antas ay hindi makagawa noon? At p anghuli, makatuwiran k aya na sabihin na si Muhammad (sumakanaya nawa ang kapaya paa n) na kilala bilang AL-AMEEN (Ang mapa gkakatiwalaan) sa kanyang lipu nan at kinalulugdan din ng mga di-Muslim na Iskolar dahilan sa kanyang kaangkinan at dahil sa ganoong p anghuhuwad ay makap agtuturo sa libong tao ng mabuting p ag-uugali, karangalan at katapat an at nakagawang makap agtatag ng pi nakamabuting lipu nan ng tao sa ibabaw ng mundo? Walang duda, ang sinumang matap at at walang kinikilangan na humahanap ng katotohanan ay darating sa p anahon ng p aniniwala na ang Qur’an ay siyang ip inahayag na Aklat ng Allah. Hindi man ganap ang aming p agsang-ayon sa lahat ng kanilang mga sinasabi, inilathala namin dito ang ilan sa mahahalagang kuru-kuro ng mga di-Muslim na iskolar tungkol sa Qur’an. ang madlang mambabasa ay mabilis na makamamalas kung paa no ang makabagong mundo ay pat ungo na at pap alapi t sa katotohanan tungkol sa Qur’an, kami'y nag-aanyaya sa lahat ng mga iskolar na may bukas na kaisipan na p ag-aralan ang Qur’an sa liwanag ng mga nabanggit na p untos. naniniwala kami na ang p agtatangka sa isa man sa mga yaon ay makapa ghihikayat sa mambabasa na ang Qur’an ay di mangyayaring maisulat ng kahit sinumang tao. Gaano man kadalas na tunghayan namin ito (ang Qur’an), sa pa simula ay nababagot kaming muli, hindi nagtatagal ito'y nakap anghihikayat, nakap amamangha, at sa huli ay humahatak ng aming mataas na p aggalang at p agkagiliw. Ang kanyang istilo, ayon sa kanyang mga nilalaman at layunin ay masugid, kamangha-mangha, lagi na at tunay na mataas. Kaya ang aklat na ito ay magp apa tuloy sa pa gsasagawa sa lahat ng pa nahon ng mabisang pa nghihikayat. Ang Qur’an ay walang dudang naghahawak ng mahalagang katayuan sa bunton ng mga mataas na aklat na p angrelihiyon ng daigdig. Bagama't ito ang p inakabata sa mga gawang p angkarunungan na nabibilang sa ganitong uri ng p anitikan, ito ay nagbunga sa sinup aman sa kagila-gilalas na bisa na naisagawa nito sa malaking katip unan ng tao. Ito ay lumikha hindi lamang ng lahat kundi ng bagong larawan ng isip an ng tao at ng bagong uri ng pa g-uugali. Sa simula ito'y nagpa bago sa marami at sa ibang tribu ng disyerto sa lup ain ng Arabia tungo sa p agiging bansa ng mga bayani, at saka nagp atuloy na lumikha ng malawak na samahang p amp ulitika't p angrelihiyon ng daigdig na isa sa mga mataas na maibibilang sa ngayon ng Europa at Silangan. G. Margoliouth. Isang gawa noon, na nagbibigay hatid sa makap angyarihan at di matutularang emosyon kahit na sa malayong mambabasa malayo ayon sa p anahon, at higit pa sa pa g-unlad ng isipan , isang gawa na hindi lamang lumulupi g sa pag tanggi sa sandaling kanyang masimulan ang tamang pa gbabasa, bagkus ay nakapa gpa pab ago sa tumututol na kalooban tungo sa kahanga-hangang p roduksiyon ng isip an ng tao at isang suliranin ng mataas na p agnanasa sa bawat matapa t na tagapag masid ng mga kahihinatnan ng sangkatauhan. Dr. Steingass Sinip i mula sa "Diksiyonaryo ng Islam" ni T.P. Hughes, d 526-527. Ang nabanggit na pa gmamasid ay maggagawad ng nauunang pag -aakala na hindi makatwiran sa mga nakamamalas na si Muhammad (sumakanya nawa ang kapa yapa an) ang may akda ng Qur’an. Paano ang isang tao, mula sa p agiging mangmang, ay mangyayaring maging isang mahalagang may akda sa turing ng pam pa nitikang dangal, sa kabuuan ng pam pu litikang Arabik. Paano siyang makap agbabadya ng katotohanang p ang-agham sa p anahong yaon na walang sinumang tao ang maaaring makagawa noon at sa lahat ng ito ay wala minsan mang pi nakamaliit na pa gkakamali sa p agsasaysay niya ng ganitong talakayanMaurice Bucaille Ang Biblia, Ang Qur’an at Agham, 1978, d. 125. Dito, sa makatuwid, ang dangal nito bilang likhang pa mp anitikan ay hindi marap at marahil na sukatin sa pam amagitan ng mga nabubuong haka-hakang sawikain ng p agp ap ahayag ng katauhan o kagandahan, kundi sa p amamagitan ng bisa na nalikha nito sa mga kababaata at kababayan ni Muhammad. Kung ito ay nagsasaysay ng may kalakasan at pa nghihikayat sa mga p uso ng kanyang mga tagapa kinig up ang mapa -ugnay sa pa nahong ito ang nap apa tabi at nagkakasalungatang mga sangkap sa pa giging isang ganap at buo at maayos na katawan, na pi nasisigla ng mga kaisip ang tunay na malayo sa isip ang Arabo na magp ahanggang p angungusap ay tandisang ganap, dahil na rin sa pa gkakalikha ng bagong himaymay sa lumang gusi ng kasaysayan. Dr. Steingass, Sinip i mula sa "Diksiyonaryo ng Islam". d. 528. Sa p agsasagawa ng pan gkasalukuyang pa gtatangka na map ag-ibayo ang pag ganap sa tungkulin ng aking mga nanga-unang angkan, ang makapag pal abas ng isang bagay na maaaring matanggap na kahalintulad ng mataos na p agbigkas ng Qur’an sa Arabik maging iyon man ay kulang sa kasiglahan. Ako'y nagbuhos ng masusing pan ahon up ang p ag-aralan ang maselan at mayamang indayog na magkakaiba, na bukod sa kanyang mga mensahe ay isang nagbibigay sa Qur’an ng di mapa pasu baliang likhang p amp ulitikan ng sangkatauhan. Ang kanyang katangi-tanging kataglayan ang kanyang dimatutularang kaakmaan ng indayog ayon sa pa gkakalahad ng sumasamp alatayang si Pickthall sa kanyang banal na Aklat, na ang pi nakatunog noon ay nagdudulot sa mga tao up ang map aluha at makadama ng walang kahulilip na kaligayahan-ay di binigyang p ansin ng halos lahat ng mga nagsalin nito sa ibang wika. Ito samakatuwid ay hindi kataka-taka na ang kanilang mga ginawa ay mahina at walang kasiglahan kung tunay na hahalintulad sa mainam na nagagayakang orihinal. -Arthur J. Aberry, Ang Paliwanag sa Qur’an, LondonOxfordUniversity Press 1964 p p . x. Ang ganap at makabuluhang pag susuri nito (ang Qur’an), sa liwanag ng makabagong kaalaman, ay naghahantong sa atin upan g kilalanin ang pag sasang-ayunan ng dalawang ito, na binigyan pan sin sa maraming ulit na mga pa gkakataon. Ito'y nakapa gpa siya sa amin na tunay na di malilirip na ang tao sa pa nahon ni Muhammad ay makapag -aakda ng gayong mga pan gungusap, sa antas ng karunungan ng tao sa kanyang p anahon. Ang gayong mga katuturan ay siyang bahagi na nagbigay sa kap ahayagan ng Qur’an ng natatanging lugar, at nagtulak sa walang kinikilingang siyentip iko ng kanyang p ag-amin na gahol ang kanyang kakayahan up ang makap agbigay ng pa liwanag na nababatay lamang sa materyal na p angangatwiran.