Mga Artikulo




91 naman sa kanya ay lumitaw si Propeta Muhammad (SKP)


bilang Kahuli-hulihan sa mga Propeta.


m. Subalit ang mga Hudyo at ang mga Kristiyano ay


nagsasabing si Ismael ay anak sa labas.


M. Iyan ang sinasabi nila, ngunit hindi iyan ang


ipinahahayag ng Bibliya. Papaano magkakaroon ng


asawang ilegal at anak sa labas ang isang dakilang


Propeta na katulad ni Abraham!


Genesis 16:3: “At kinuha ni Sarai na asawa ni Abram,


si Agar na taga Egipto, na kaniyang alila, pagkaraan ng


sangpung taon na makatahan si Abram sa lupain ng


Canaan, at ibinigay kay Abram na kaniyang asawa upang


maging asawa niya.” Kung ang pagiging mag-asawa ay


legal, papaano, kung gayon, ang kanilang supling


magiging ilegal! Ang maging mag-asawa ang dalawang


banyaga: isang Caldeo (Abraham) at isang taga-Egipto


(Agar) ay hindi ba higit na legal kaysa sa maging magasawa


ang isang lalake (Abraham) at ang isang babae


(Sara) na anak ng kanyang ama? Kung ito ay isang


pagsisinungaling man ni Abraham o hindi, nasasaad sa


Genesis: 20:12: “At saka talagang siya’y kapatid ko, na


anak ng aking ama, datapuwa’t hindi anak ng aking ina;


at siya’y naging asawa ko.”


Ang pangalang Ismael ay pinili rin ni Allah mismo


(Genesis 16:11): “At sinabi sa kaniya (Agar) ng anghel


ng Panginoon, Narito’t ikaw ay nagdadalang-tao at ikaw


Ang Talakayan ng Muslim at Kristiyano


92 ay manganganak ng isang lalake; at ang itatawag mo sa


kaniyang ngalan ay Ismael, sapagka’t dininig ng


Panginoon ang iyong kadalamhatian.” At saan naman


nakasulat sa Bibliya na si Ismael ay anak sa labas?


m. Wala sa Bibliya.


M. Matagal na panahon bago pa naisilang sina Ismael at


Isaac, ang Diyos ay nakipagtipan na kay Abraham


(Genesis 15:18): “… na nagsabi, Sa iyong binhi ibinigay


ko ang lupaing ito, mula sa ilog ng Egipto hanggang sa


malaking ilog, na ilog Eufrates.” Hindi ba’t ang


kalakhang bahagi ng Arabia ay nasa pagitan ng Ilog Nile


at Eufrates, na bandang huli ay pinanirahan ng lahat ng


inapo ni Ismael?


m. Ang ibig mo bang sabihin ay walang lupaing


ipinangako kay Isaac at sa kanyang mga inapo?


M. Tayong mga Muslim ay hindi kailanman nagkakaila na


si Isaac ay pinagpala rin. Tingnan mo ang Genesis 17:8:


“At ibibigay ko sa iyo, at sa iyong binhi, pagkamatay mo,


ang lupaing iyong mga pinaglakbayan,9 ang boong


lupain ng Canaan, na pag-aaring walang hanggan at ako


ang magiging Dios nila.”


9 Ang mga katagang “ang lupaing iyong mga pinaglakbayan” ay “the land


wherein thou art a stranger” sa pinagsalinang aklat na ang ginamit na


version ng Bibliya ay King James. Mapupuna na napakalayo ng dalawang


salin.


Ang Talakayan ng Muslim at Kristiyano


93 Napupuna mo rin ang kaibahan na si Abraham ay


binanggit na naglakbay sa lupain ng Canaan ngunit hindi


[binanggit na siya ay naglakbay] sa lupain sa pagitan ng


Nile at Eufrates. Bilang isang Caldeo, siya ay higit na


isang Arabe kaysa sa isang Hudyo.


m. Ngunit ang tipan ay pinagtibay kay Isaac ayon sa


Genesis 17:21: “Nguni’t ang aking tipan ay pagtitibayin


ko kay Isaac na iaanak sa iyo ni Sara, sa tadhanang araw,


sa taong darating.”


M. Hindi ba rito kasama si Ismael? Saan sa Bibliya na


sinabi ng Diyos na hindi Siya makikipagtipan kay


Ismael?


m. Wala.


Ang Talakayan ng Muslim at Kristiyano


94 Ang Batayan ni Propeta


Jeremias


Jeremias 28:9: “Ang propeta, na nanghuhula ng


tungkol sa kapayapaan, ay makikilala nga siyang propeta,


na tunay na sinugo ng Panginoon siya, pagka ang salita


ng propeta ay mangyayari.”


Ang salitang Islam ay nangangahulugan ding


Katiwasayan at Kapayapaan. Kapayapaan sa pagitan ng


Lumikha at Kanyang mga nilikha. Ang hula ni Jeremias


ay hindi maaaring pumatungkol kay Jesus dahil siya


mismo ay nagsabi na hindi siya naparito para sa


kapayapaan (Lucas 12:51-53): “Inaakala baga ninyo na


ako’y naparito upang magbigay ng kapayapaan sa lupa?


Sinasabi ko sa inyo, Hindi, kundi bagkus


pagkakabahabahagi: Sapagka’t mula ngayon ay


magkakabahabahagi ang lima sa isang bahay, tatlo laban


sa dalawa, at dalawa laban sa tatlo. Sila’y


mangagkakabahabahagi, ang ama’y laban sa anak na


lalake, at ang anak na lalake ay laban sa ama; ang ina’y


laban sa anak na babae, at ang anak na babae ay laban sa


kaniyang ina; ang biyanang babae ay laban sa kaniyang


manugang na babae, at ang manugang na babae ay laban


sa kaniyang biyanang babae.” Tingnan mo rin ang Mateo


10:34-36.


Ang Talakayan ng Muslim at Kristiyano


95 Hanggang sa ang Shiloh ay


Dumating


Ito ay isang mensahe ni Jacob sa kanyang mga anak


bago siya namatay (Genesis 49:1): “At tinawag ni Jacob


ang kaniyang mga anak, at sinabi, Magpipisan kayo,


upang maisaysay ko sa inyo ang mangyayari sa inyo sa


mga huling araw,”


Genesis 49:10: “Ang setro ay hindi mahihiwalay sa


Juda, Ni ang tungkod ng pagkapuno sa pagitan ng


kaniyang paa, hanggang sa ang Shiloh ay dumating; at sa


kaniya ay tatalima ang mga bansa.” Ang Shiloh ay


pangalan din ng isang bayan, ngunit ang tunay na


kahulugan nito ay kapayapaan, kapanatagan, katiwasayan


o Islam. Sa talatang ito, hindi maaaring tumutukoy ito sa


isang bayan. Kung tumutukoy naman ito sa isang tao, ito


ay maaaring namaling bigkas ng [katagang Hebreo na]


Shaluah (Elohim) na ang kahulugan ay Sugo (ni Allah.)


Samakatuwid, ang Pagkapropeta ng mga Israelita sa


angkan ni Isaac ay hihinto kaagad sa pagdating ng Shiloh.


Ito ay umaayon sa Qur’an 2:133: “O kayo ba ay mga


saksi noong dumating kay Jacob ang kamatayan?


Noong nagsabi siya sa kanyang mga anak: “Ano ang


inyong sasambahin kapag wala na ako?” ay nagsabi


sila: “Sasambahin namin ang iyong Diyos na Diyos ng


Ang Talakayan ng Muslim at Kristiyano


96 iyong mga ninunong sina Abraham, Ismael, at Isaac:


iisang Diyos, at kami ay sa Kanya mga Sumusuko.” ”


Ang paglipat ng Pagkapropeta sa ibang bansa ay


binalaan sa Jeremias 31:36: “Kung ang mga ayos na ito


ay humihiwalay sa harap ko, sabi ng Panginoon, ang


binhi nga ng Israel ay maglilikat sa pagkabansa sa harap


ko magpakailan man.” Ito ay ipinahawatig din ni Jesus sa


Mateo 21:43: “Kaya nga sinasabi ko sa inyo, Aalisin sa


inyo ang kaharian ng Diyos, at ibibigay sa isang bansang


nagkakabunga.”


Ang Baca ay ang Makkah


Ang Banal na Ka’bah na itinayo ni Abraham at ng


kanyang anak na si Ismael ay nasa Makkah. Ang


pangalang Makkah ay nabanggit ng isang beses sa Banal


na Qur’an sa Súrah 48:24. Ang isa pang pangalan ng


Makkah ay Bakka, depende sa dayalekto ng isang liping


Arabe. Ito ay binanggit din minsan sa Súrah 3:96:


“Tunay na ang unang Bahay Sambahan na itinayo


para sa mga tao ay talagang ang nasa Bakka,


pinagpala at patnubay para sa mga nilalang.” Ang


nakapagtataka rin, itong katagang Bakka ay binanggit ni


Propeta David (SKP) sa kanyang mga Awit 84:6: “Who


passing through the valley of BACA make it a well, the


rain also filleth the pools.” [Na nagdaraan sa lambak ng


Ang Talakayan ng Muslim at Kristiyano


97 Baca na ginawa nilang bukal …]10 Ang bukal na


tinutukoy rito ay ang Zamzam, na naririto pa rin sa


ngayon, malapit sa Ka’bah.


Ang Bahay ng Aking


Kaluwalhatian


Isaias, Kapitulo 60:


1. “Ikaw ay bumangon, sumilang ka: sapagka’t ang iyong


liwanag ay dumating, at ang kaluwalhatian ng Panginoon


ay sumikat sa iyo.” Ihambing mo sa Súrah 74:1-3: “O


nakabalot! Bumangon ka at magbabala. At ang iyong


Panginoon ay dakilain mo.”


2. “Sapagka’t naririto, tatakpan ng kadiliman ang


lupa, at ng salimuot na dilim ang mga bayan: nguni’t


ang Panginoon ay sisikat sa iyo, at ang kaniyang


kaluwalhatian ay makikita sa iyo.” Ang pagdating ni


Propeta Muhammad (SKP) ay noong panahon ng


kadiliman nang ang mundo ay nakalimot sa Kaisahan


ng Diyos ayon sa itinuro ni Abraham at ng iba pang


mga Propeta kabilang na si Jesus.


10 Ang pagbibigay-diin ay sa amin. Isinalin namin sa Tagalog ang King James


Version na siyang ginamit ng pinagsalinang aklat dahil ang katagang BACA


ay isinaling iyak sa mga Bibliyang Tagalog. Kung ang kahulugan ng BACA


ay iyak, bakit hindi ito isinalin na weeping ng mga tagapagsalin ng King


James Version?


Ang Talakayan ng Muslim at Kristiyano


98 3. “At ang mga bansa ay paroroon sa iyong liwanag,


at ang mga hari sa ningning ng iyong sikat.”


4. “Imulat mo ang iyong mga mata sa palibot, at ikaw


ay tumingin: silang lahat ay nangagpipisan, sila’y


nagsiparoon sa iyo …” Sa loob ng kulang-kulang


dalawampu’t tatlong taon, ang buong Arabia ay


nagkaisa.


5. “… sapagka’t ang kasaganaan ng dagat ay


mababalik sa iyo, ang kayamanan ng mga bansa ay


darating sa iyo.” Sa loob ng kulang-kulang isang


siglo, ang Islam ay lumaganap mula sa Arabia


papunta sa iba pang mga bansa.


6. “Tatakpan ka ng karamihan ng kamelyo, ng mga


dromedario sa Madian at sa Epha; magsisipanggaling


na lahat mula sa Seba: mangagdadala ng ginto at


kamangyang, at magtatanyag ng mga kapurihan ng


Panginoon.”


7. “Lahat ng kawan sa Cedar (Kedar) ay mapipisan


sa iyo, ang mga lalaking tupa sa Nebayoth ay


mangahahain sa akin: sila’y kalugodlugod, na


tatanggapin sa aking dambana, at aking luluwalhatiin


ang bahay ng aking kaluwalhatian.” Ang mga lipi ng


Kedar (Arabia) na nagkawatak-watak ay nagkaisa.


Ang tinutukoy rito ng “ang bahay ng aking


kaluwalhatian” ay ang Bahay ni Allah sa Makkah at


Ang Talakayan ng Muslim at Kristiyano


99 hindi ang Iglesia ni Cristo11 gaya ng akala ng mga


tagapaliwanag na Kristiyano. Sa katunayan, ang mga


nayon ni Kedar (sa kasalukuyan ay ang buong Saudi


Arabia) ay ang natatanging bansa sa mundo na


nananatiling hindi napapasok ng anumang


impluwensiya ng Iglesia.


11. “Ang iyo namang mga pintuang-bayan ay


mabubukas na lagi; hindi masasara sa araw o gabi


man; upang ang mga tao ay mangagdala sa iyo ng


kayamanan ng mga bansa, at ang kanilang mga hari


ay makakasama nila.” Nalalaman natin na ang moske


na nakapaligid sa Ka‘bah ay nananatiling bukas sa


gabi’t araw simula ng linisin ito ni Propeta


Muhammad (SKP) sa mga diyus-diyusan, mahigit


1,400 taon na ang nakalipas. Ang mga pinuno sampu


ng mga nasasakupan ay nagsasadya rito upang


magsagawa ng Hajj.


11 Ang Iglesia ni Kristo na tinutukoy sa aklat na ito ay hindi ang Iglesia ni


Cristo na itinatag ni Felix Manalo sa Pilipinas noong 1914.


Ang Talakayan ng Muslim at Kristiyano


100 Ang Mangangabayo ng Asno at


Kamelyo


Ito ang pangitain ni Isaias tungkol sa dalawang


mangangabayo na nabanggit sa Isaias 21:7: “At pagka


siya’y nakakita ng pulutong, ng mga nangangabayong


dalawa’t dalawa, ng mga asno, ng pulutong ng mga


kamelyo …”


Sino ang mangangabayo ng asno? Ang bawat magaaral


ng Sunday School12 ay makikilala siya. Iyon ay si


Jesus (Juan 12:14): “At si Jesus, pagkasumpong sa isang


batang asno, ay sumakay doon, gaya ng nasusulat.”


Sino naman, kung gayon, ang ipinangakong


mangangabayo ng kamelyo? Ang makapangyarihang


Propeta na ito ay nakaligtaan ng mga mambabasa ng


Bibliya. Ito ay si Propeta Muhammad (SKP). Kung ito ay


hindi pumapatungkol sa kanya, samakatuwid ang hulang


ito ay matutupad pa lamang. Kaya naman binanggit pa ni


Isaias sa ganoon ding kabanata (21:13) ang: “The burden


of Arabia…”13 na nangangahulugang ang tungkulin ng


12 Ito ay isang lingguhang pag-aaral ng Bibliya at mga Doktrina, na idinadaos


sa mga kapilya at mga simbahan, lalong-lalo na ng mga Protestante.


13 Sa Bibliyang Tagalog: Ang hula tungkol sa Arabia. Lubhang napakalayo


ng kahulugan ng hula sa burden. Sana ay prophecy ang ginamit kung


talagang ito ang tama.


Ang Talakayan ng Muslim at Kristiyano


101 mga Arabeng Muslim, at mangyari pa ng lahat ng mga


Muslim sa ngayon, na ipalaganap ang mensahe ng Islam.


Isaias 21:14: “… sinalubong ng mga nananahan sa


lupain ng Tema na may kanilang tinapay ang mga bihag.”


Ang Tema ay malamang na ang Madinah na nilipatan ni


Propeta Muhammad (SKP) at ng kanyang mga


tagasunod. Ang bawat nandayuhan (na taga-Makkah) ay


ginawang kapatid ng bawat mamamayan ng Madinah at


binigyan ng pagkain at matutuluyan.


Isaias 21:15: “Sapagka’t kanilang tinakasan ang mga


tabak, ang bunot na tabak, at ang akmang busog, at ang


lala ng digmaan.” Ito ay naganap noong si Propeta


Muhammad (SKP) at ang kanyang mga kasamahan ay


pinag-uusig. Nilisan nila ang Makkah at pumaroon sa


Madinah.


Isaias 21:16: “Sapagka’t ganito ang sinabi ng


Panginoon sa akin, Sa loob ng isang taon, ayon sa mga


taon ng magpapaupa, ang lahat ng kaluwalhatian ng Cedar


(Kedar) ay mapapawi:” Sa ganap na ikalawang taon ng


Hijrah (paglikas ng mga Muslim sa Madinah buhat sa


Makkah), ang mga pagano ay nagapi sa labanan sa Badr.


Sa pagtatapos ang Isaias 21:17 ay nagbigay-wakas sa


hula sa pamamagitan nito: “… sa mga makapangyarihang


lalake na mga anak ni Cedar (Kedar), ay mangiilan:


sapagka’t ang Panginoon, ang Diyos ng Israel, siyang


nagsalita.” Si Kedar ay ang ikalawang anak ni Ismael


(Genesis 25:13) na siyang pinagmulan ni Propeta


Ang Talakayan ng Muslim at Kristiyano


102 Muhammad (SKP). Sa simula ay inuusig ng mga inapo ni


Kedar si Propeta Muhammad (SKP) at ang kanyang mga


tagasunod. Subalit dahil marami sa kanila ang yumakap


sa Islam, ang bilang ng mga inapo ni Kedar na


sumasalungat ay nangaunti. Sa ilang talata ng Bibliya,


ang katagang Kedar ay kasingkahulugan ng mga Arabe sa


kabuuan, tulad ng nabanggit sa Ezekiel 27:21: “Ang


Arabia, at lahat ng prinsipe sa Cedar (Kedar) …”


Ang Propetang Gaya ni Moises


Ang Diyos ay nagsabi kay Moises (Deuteronomeo:


18:18): “Aking palilitawin sa kanila ang isang propeta sa


gitna ng kanilang mga kapatid, na gaya mo; at aking


ilalagay ang aking mga salita sa bibig niya, at kaniyang


sasalitain sa kanila ang lahat ng aking iuutos sa kaniya.”


1. Ang mga kapatid ng mga Israelita (mga inapo ni


Abraham mula kay Isaac) ay ang mga Ismaelita (mga


inapo ni Abraham mula kay Ismael). Hindi kabilang si


Jesus dito dahil siya ay isang Israelita; at dahil kung


hindi ang dapat sanang nakasulat ay “ang isang


propeta sa gitna ninyo.”


2. Si Muhammad ba ay hindi gaya ni Moises? Kung ito


ay hindi matatanggap, ang pangakong ito ay


matutupad pa lamang. Ang talahanayan sa ibaba na


sinipi sa Al-Ittihad, Enero-Marso 1982, Pahina 41, ay


hindi na kailangan ng paliwanag:


Ang Talakayan ng Muslim at Kristiyano


103 Ang sumusunod ay isang paghahambing ng ilan sa mga


mahalagang katangian nina Moises, Muhammad, at Jesus


(SlaKP) na maaaring makapagbigay-linaw sa


pagkakakilanlan ng Propetang yaon na darating


pagkatapos ni Moises:


Uri ng


Paghambing


Moises Muhammad Jesus


Pagkasilang Karaniwan Karaniwan di-Karaniwan


Buhay Pamilya May asawa’t anak May asawa’t


anak


Walang asawa’t


anak


Pagkamatay14 Karaniwan Karaniwan di-Karaniwan


Katungkulan Propeta’t


Estadista


Propeta’t


Estadista


Propeta


Sapilitang Paglikas Sa Median Sa Medinah Wala


Sagupaan sa mga


Kaaway


Mainit na Tugisan Mainit na


Tugisan/ mga


Labanan


Walang katulad


na


sagupaan


Mga Resulta ng


Sagupaan


Moral at Pisikal


na


Tagumpay


Moral at Pisikal


na Tagumpay


Moral na


Tagumpay


Pagsulat ng


Kapahayagan


Noong buhay pa


siya (Torah)


Noong buhay pa


siya (Qur’an)


Noong wala na


siya


Uri ng Katuruan Espirituwal/Legal Espirituwal/Lega


l


Espirituwal sa


kabuuan


Pagtanggap ng


mga


tao sa Pamumuno


Itinakwil at saka


tinanggap din


Itinakwil at saka


tinanggap din


Itinakwil (ng


marami


sa mga Israelita)


3. “… aking ilalagay ang aking mga salita sa bibig niya.”


Samakatuwid ang kapahayagan ng Diyos ay dumating


14 Ito ay ayon sa Bibliya ngunit ayon sa Qur’an si Jesus ay hindi napatay o


namatay.


Ang Talakayan ng Muslim at Kristiyano


104 sa pamamagitan ni Anghel Gabriel at ang sariling


pag-iisip ni Propeta Muhammad (SKP) ay walang


kinalaman. Subalit ito ay totoo rin sa lahat ng mga


Banal na pahayag. Marahil dito ay binanggit nang


tiyakan dahil inihambing sa kapahayagan kay Moises


na dumating na “nakasulat sa lapida” gaya ng


pinaniniwalaan.


Deuteronomio 18:19: “At mangyayari, na sinumang


hindi makikinig sa aking mga salita na kaniyang


sasalitain sa aking pangalan, ay aking sisiyasatin yaon sa


kaniya.”


Sa Qur’an ang 113 sa 114 kabanata (Súrah) ay


nagsisimula sa “Sa Ngalan ni Allah, ang


Napakamaawain, ang Pinakamaawain.” Gayundin, sa


kanilang gawain sa araw-araw, ang mga Muslim ay


nagsisimula sa pangungusap na ito. Hindi nila sinasabing


sa Ngalan ng Diyos, kundi “sa aking pangalan,” sa sarili


Niyang pangalan na Allah. Yayamang ito ay pangalang


pansarili, hindi ito maaaring gawing panlalake o


pambabae gaya ng Diyos o Diyosa o gawing maramihan


gaya ng Diyos o mga Diyos. Ang mga Kristiyano ay


nagsisimula sa “Sa ngalan ng Ama, ng Anak, at ng


Espiritu Santo.”


Mapapansing ang mga hindi makikinig sa kanya o


magkakaila sa kanya ay parurusahan. Ito ay sumasangayon


sa mga talata ng Banal na Qur’an 3:19: “Tunay


Ang Talakayan ng Muslim at Kristiyano


105 na ang relihiyon para kay Allah ay Islam. …” at sa


3:85: “At ang sinumang maghahangad ng iba pa sa


Islam bilang relihiyon, hindi iyon matatanggap sa


kanya; at siya sa Kabilang-buhay ay mapabibilang sa


mga Talunan.”


Aking Lingkod, Sugo at Hinirang


Ang isang lalong malinaw na katuparan sa hula


tungkol kay Propeta Muhammad (SKP) ay matatagpuan


sa Isaias 42:


1. “Narito, ang aking lingkod, na aking inaalalayan; ang


aking hinirang, na kinalulugdan ng aking kaluluwa;


isinakaniya ko ang aking Espiritu; siya’y maglalapat


ng kahatulan sa mga bansa.” Tinawag din siya na


“aking sugo” sa talata 19. Walang pag-aalinlangan na


ang lahat ng Propeta ay talagang mga alagad, mga


sugo, at mga hinirang ni Allah. Subalit walang


propetang tinawag sa kalahatan sa mga natatanging


taguring ito gaya ni Muhammad (SKP), na sa wikang


Arabe ay ‘Abduhu wa Rasúluhul Mustafá na ang


kahulugan ay: ang Kanyang lingkod at ang Kanyang


Sugo na hinirang. Ang patotoo ng isang taong


yumayakap sa Islam ay: “Sumasaksi ako na walang


Diyos kundi si Allah, wala Siyang katambal at


sumasaksi rin ako na si Muhammad ay Kanyang


lingkod at Kanyang sugo.” Ang mismong pahayag


na ito ay inuulit-ulit nang makalimang beses arawaraw


sa mga tore ng mga moske bilang panawagan sa


Ang Talakayan ng Muslim at Kristiyano


106 pagdarasal, limang beses din araw-araw tuwing kapag


magsisimula na ang bawat dasal, siyam na beses sa


isang araw sa Tashahhud sa loob ng mga dasal na


kailangang gampanan, at maraming beses pa kung ang


isang Muslim ay nagsasagawa ng mga itinatagubiling


dasal. Ang pinakapalasak na taguri kay Propeta


Muhammad (SKP) ay Rasúlulláh, na ang ibig sabihin


ay ang Sugo ni Allah.


2. “Siya’y hindi hihiyaw, o maglalakas man ng tinig, o


iparirinig man ang kaniyang tinig sa lansangan.” Ito


ay naglalarawan sa kagandahang-asal ni Propeta


Muhammad (SKP).


3. “… siya’y maglalapat ng kahatulan sa katotohanan.”


4. “Siya’y hindi manglulupaypay o maduduwag man,


hanggang sa maitatag niya ang kahatulan sa lupa; at


ang mga pulo ay maghihintay sa kaniyang kautusan.”


Ihambing ito kay Jesus, na hindi nanaig sa kanyang


mga kaaway at nalungkot dahilan sa pagtakwil sa


kanya ng mga Israelita.


5. . . .


6. “Ako, ang Panginoon, ay tumawag sa iyo sa


katuwiran, at hahawak ng iyong kamay, at mag-iingat


sa iyo, at ibibigay kita na pinakatipan sa bayan, na


pinakaliwanag sa mga bansa (mga Hentil).” “at magiingat


sa iyo,” ibig sabihin ay wala nang ibang


propetang darating pagkatapos niya. Sa loob ng


maikling panahon, maraming mga Hentil (mga


bansang hindi Hudyo) ang nagabayan sa Islam.


7. “Upang magdilat ng mga bulag na mata, upang


maglabas ng mga bilanggo sa bilangguan, at nilang


Ang Talakayan ng Muslim at Kristiyano


107 nangauupo sa kadiliman mula sa bilangguan.” Ang


“mga bulag na mata, nangauupo sa kadiliman” ay


tumutukoy rito sa buhay pagano. Ang “upang


maglabas ng mga bilanggo sa bilangguan” ay


tumutukoy sa pagbibigay-wakas sa pang-aalipin sa


unang pagkakataon sa kasaysayan ng sangkatauhan.


8. “Ako ang Panginoon; na siyang aking pangalan: at ang


aking kaluwalhatian ay hindi ko ibibigay sa iba, o ang


akin mang kapurihan sa mga larawang inanyuan.” Si


Propeta Muhammad (SKP) ay namumukod-tangi sa


lahat ng mga Propeta sapagkat siya ang Kahulihulihan


sa mga Propeta at ang kanyang mga


katuruan ay nanatiling hindi nabaluktot


magpahanggang sa kasalukuyan, kung ihambing sa


katuruan ng Kristiyanismo at Judaismo.


10. “Magsiawit kayo sa Panginoon ng bagong awit, at


ang kapurihan niya na mula sa wakas ng lupa …” Ang


isang bagong awit ay hindi sa Hebreo o sa Aramaic


kundi sa Arabe. Ang papuri sa Diyos at sa Kanyang


sugo na si Muhammad (SKP) ay “inaawit” nang


limang beses araw-araw sa mga minaret (tore) ng


milyun-milyong moske sa buong mundo.


11. “Mangaglakas ng kanilang tinig ang ilang at ang mga


bayan niyaon, ang mga nayon sa tinatahanan ng Cedar


(Kedar): magsiawit ang mga nananahan sa Selah,


magsihiyaw sila mula sa mga taluktok ng mga


bundok.” Mula sa bundok ng Arafat malapit sa


Makkah, ang mga nagsasagawa ng Hajj ay “umaawit”


taun-taon ng sumusunod: “Bilang pagtugon sa Iyong


panawagan, o Allah, bilang pagtugon sa Iyong


Ang Talakayan ng Muslim at Kristiyano


108 panawagan; bilang pagtugon sa Iyong panawagan,


wala Kang katambal, bilang pagtugon sa Iyong


panawagan. Tunay na ang papuri at ang


pagbibiyaya ay ukol sa Iyo at ang paghahari; wala


Kang katambal.” Ang Isaias 42 ay hindi kailanman


maaaring ipatungkol sa isang Israelitang propeta


sapagkat si Kedar ay ang ikalawang anak ni Ismael


(SKP). Tingnan mo ang Genesis 25:13.


12. “Mangagbigay luwalhati sila sa Panginoon, at


mangagpahayag ng kaniyang kapurihan sa mga pulo.”


At tunay naman na ang Islam ay lumaganap sa mga


maliliit na pulo hanggang doon sa Indonesia at


Caribbean Sea.


13. “… siya’y gagawing makapangyarihan laban sa


kaniyang mga kaaway.” Sa loob ng maikling panahon,


ang Kaharian ng Diyos ay naitatag sa mundo kasabay


ng pagdating ni Propeta Muhammad (SKP). Itong ika-


42 kabanata ng Isaias ay tumutugon sa mga katangian


ni Propeta Muhammad (SKP).


Tinawag Siya ni Haring David na


“Aking Panginoon”


Mga Awit 110:1: “Sinabi ng Panginoon sa aking


panginoon, Umupo ka sa aking kanan, Hanggang sa


aking gawing tungtungan mo ang iyong mga kaaway.”


May binanggit dito na dalawang Panginoon. Kung


ang unang Panginoon (ang nagsalita) ay Diyos, ang


Ang Talakayan ng Muslim at Kristiyano


109 ikalawang panginoon (ang kinakausap) ay hindi maaaring


maging Diyos din sapagkat si David ay nakakikilala ng


isang Diyos lamang. Samakatuwid ang dapat sanang


mababasa rito ay: “Sinabi ng Diyos sa aking panginoon


…” Sino yaong tinawag ni David na “aking panginoon”?


Sinasabi ng Simbahan na si Jesus! Subalit ikinaila ito ni


Jesus mismo sa Mateo 22:45, Marcos 12:37 at Lucas


20:42-44. Hindi niya ibinilang ang kanyang sarili na


pinatutungkulan ng titulong ito dahil siya ay isang anak ni


David. Papaano siya tatawagin ni David na “aking


panginoon” kung siya ay anak nito, katwiran ni Jesus.


Nagsabi si Jesus sa Lucas 20:41-44: “… Paanong


sinasabi nila na ang Cristo ay anak ni David? Sapagka’t


si David din ang nagsabi sa aklat ng Mga Awit, Sinabi ng


Panginoon sa aking panginoon; Maupo ka sa aking


kanan, Hanggang sa gawin ko ang iyong mga kaaway na


tuntungan ng iyong mga paa.” Dahil dito tinatawag siyang


Panginoon ni David, at paanong siya’y anak niya?”


Si Jesus ay tiyak na nagbibigay ng kasagutan na hindi


naisulat sa apat na Ebanghelyong kanoniko (kinikilala ng


Simbahan), ngunit nabanggit nang maliwanag sa


Ebanghelyo ni Bernabe (Gospel of Barnabas) na ang


pangako ay ginawa kay Ismael at hindi kay Isaac. Kaya


ang panginoon ni David (SKP) ay si Propeta Muhammad


(SKP) na nakita niya sa espiritu. Walang propetang may


nagawang higit pa kaysa kay Propeta Muhammad (SKP).


Kahit na pagsama-samahin pa ang mga nagawa ng lahat


ng ibang Propeta ay maliit pa rin kung ihahambing sa


mga nagawa ni Propeta Muhammad (SKP) sa loob ng


Ang Talakayan ng Muslim at Kristiyano


110 maikling panahon na 23 taon, na nananatiling hindi


nagbago hanggang sa kasalukuyan.


Ikaw Baga ang Propeta?


Nagsugo ang mga Hudyo ng mga saserdote at mga


Levita kay Juan Bautista upang magtanong kung sino ba


talaga siya. (Juan 1:20-21): “At kaniyang ipinahayag, at


hindi ikinaila; at kaniyang ipinahayag, hindi ako ang


Cristo. At sa kaniya’y kanilang itinanong, Kung gayo’y


ano nga? Ikaw baga’y si Elias? At sinabi niya, Hindi ako.


Ikaw baga ang propeta? At siya’y sumagot, Hindi.” Ang


mahalagang katanungan dito ay Ikaw baga ang


propeta? Sino kung gayon ang propeta na matagal nang


hinihintay matapos na dumating sina Jesus at Juan


Bautista (SlaKP)? Hindi kaya siya ang gaya ni Moises


(Deuteronomio 18:18) na si Muhammad (SKP)?


Ang Talakayan ng Muslim at Kristiyano


111 Magbabautismo sa Espiritu


Santo at sa Apoy


Mateo 3:11: “Sa katotohanan ay binabautismuhan ko


(Juan Bautista) kayo sa tubig sa pagsisisi: datapuwa’t ang


dumarating sa hulihan ko ay lalong makapangyarihan


kaysa akin, na hindi ako karapatdapat magdala ng


kaniyang pangyapak: siya ang sa inyo ay magbabautismo


sa Espiritu Santo at apoy.”


Kung si Jesus ang tinutukoy rito, si Juan Bautista ay


hindi na sana bumalik sa bundok upang muling


manirahan doon, sa halip ay sumama na sana siya kay


Jesus at naging isa sa mga disipulo nito, na hindi niya


naman ginawa. Samakatuwid may isa pang


makapangyarihang Propeta na tinutukoy rito, at hindi si


Jesus. Ang darating pagkatapos ni Juan Bautista ay hindi


maaaring maging si Jesus dahil silang dalawa ay


magkapanahon. Heto na naman, hindi kaya si Propeta


Muhammad (SKP) ang tinutukoy rito ni Juan Bautista?


Ang Talakayan ng Muslim at Kristiyano


112 Ang Lalong Maliit sa Kaharian


ng Langit


Si Jesus ay naitalang nagsasabi (Mateo 11:11):


“Katotohanang sinasabi ko sa inyo, Sa gitna ng mga


ipinanganganak ng mga babae ay walang lumitaw na


isang dakila kay sa kay Juan Bautista: gayon man ang


lalong maliit sa kaharian ng langit ay lalong dakila kay sa


kaniya.”


Makapaniniwala ka ba na si Juan Bautista ay higit na


dakila kaysa kina Adan, Noe, Abraham, Moises, David,


at sa marami pang mga Propeta? Ilan bang mga pagano


ang nahikayat ni Juan Bautista at nagkaroon ba siya ng


ilang mga tagasunod? Ngunit hindi ito ang


pinakamahalagang punto rito. Ang katanungan ay: Sino


yaong lalong maliit sa kaharian ng langit, na higit na


dakila pa kay Juan Bautista? Tiyak na hindi si Jesus, dahil


sa panahong yaon ang kaharian ng Diyos ay hindi pa


nabuo at naitatag, at hindi niya kailanman sinabing siya


ang lalong maliit—ibig sabihin ay ang pinakabata. Ang


Kaharian ng Langit ay binubuo ng Diyos bilang siyang


Kataas-taasan at ng lahat ng Propeta. Ang lalong maliit o


ang pinakabata roon ay si Propeta Muhammad (SKP).


Ang Talakayan ng Muslim at Kristiyano


113 Mapapalad ang mga


Mapagpayapa


Sa kanyang pangaral sa bundok, si Jesus ay naitalang


nagsabi (Mateo 5:9): “Mapapalad ang mga


mapagpayapa: sapagka’t sila’y tatawaging mga anak ng


Diyos.”


Ang Islam ay nangangahulugan Kapayapaan:


kapayapaan sa pagitan ng Lumikha at mananamba. Hindi


maaaring tukuyin ni Jesus ang kanyang misyon bilang


mapagpayapa dahil hindi siya naparito para sa


kapayapaan. (Mateo 10:34-36): “Huwag ninyong isiping


ako’y naparito upang magdala ng kapayapaan sa lupa:


hindi ako naparito upang magdala ng kapayapaan, kundi


tabak. Sapagka’t ako’y naparito upang papagalitin ang


lalake laban sa kaniyang ama, at ang anak na babae laban


sa kaniyang ina, at ang manugang na babae laban sa


kaniyang biyanang babae. At ang magiging kaaway ng


tao ay ang kaniya ring sariling kasangbahay.” Tingnan mo


rin ang Lucas 12:49-53.


Ang Talakayan ng Muslim at Kristiyano


114 Ang Mang-aaliw


Juan 14:16: “At ako’y dadalangin sa Ama, at kayo’y


bibigyan niya ng ibang Mang-aaliw, upang siyang suma


inyo magpakailan man.”


Hindi natin ganap na nalalaman ang orihinal na


salitang Aramaic na ginamit ni Jesus para sa Mang-aaliw


(Comforter). Ang ibang mga Bibliya (sa Ingles) ay


gumagamit ng Consoler (Taga-aliw), Advocate


(Tagatangkilik), Helper (Katulong), at sa Bibliyang


Griego naman ay ang katagang Paraclete. Mayroong


magkakaibang mga paliwanag para rito: Espiritu Santo,


ang Salita, isang persona, at iba pa.


Ipinahayag ng Banal na Qur’an sa Súrah 61:6 na


binanggit nang maliwanag ni Jesus ang pangalang


Ahmad: “At banggitin noong magsabi si Jesus na anak


ni Maria: “O mga anak ni Israel, tunay na ako ang


sugo ni Allah sa inyo na nagpapatotoo sa Torah na


nauna sa akin at naghahatid ng nakalulugod na balita


ng isang Sugo na darating kapag wala na ako, na ang


kanyang pangalan ay Ahmad.” Subalit noong


dumating na siya sa kanila dala ang mga malinaw na


patunay ay nagsabi sila: “Ito ay isang malinaw na


panggagaway.” ” Ang Ahmad ay ang ikalawang


pangalan ni Propeta Muhammad (SKP), na ang literal na


kahulugan ay ang nagpupuri kay Allah nang higit


kaninuman.


Kung anuman ang kapaliwanagan ng katagang Mangaaliw,


masasabi natin na si Jesus ay nag-iwan ng hindi


natapos na gawain, at na mayroon pang isang darating


Ang Talakayan ng Muslim at Kristiyano


115 upang lubusin ang kanyang misyon. Suriin natin nang


mabuti sa liwanag ng Bibliya kung ang Mang-aaliw na


ito ay tumutugma sa mga katangian ni Propeta


Muhammad (SKP).


1. “ibang Mang-aaliw”: Napakarami na ang mga Mangaaliw


na dumating, at mayroon pang isang darating.


2. “upang siyang suma inyo magpakailan man”: dahil


hindi na kailangan na may isa pang darating


pagkatapos niya, at siya ang Kahuli-hulihan sa lahat


ng Propeta. Ang katuruan ay mananatili


magpakailanman at mananatiling di-nabago. Sa


katunayan, ang Banal na Qur’an at ang lahat ng


katuruan niya ay nananatiling di-nabago sa nakalipas


na 1400 taon.


3. “kaniyang susumbatan ang sanglibutan tungkol sa


kasalanan” (Juan 16:8): ang lahat ng iba pang


Propeta, pati na sina Abraham, Moses, David, at


Solomon ay tumuligsa sa kanilang mga tao at mga


kababayan dahil sa kasalanan, subalit hindi sa


sanlibutan na gaya ng ginawa ni Muhammad (SKP).


Hindi lamang niya naalis ang pagsamba sa mga diyusdiyusan


sa Arabia sa loob ng 23 taon, nagpadala pa


siya ng mga sugo kay Heraclius, sa mga hari ng


Emperyong Persiano at Romano, sa Najashí na Hari


ng Ethiopia, at kay Muqawqis na Gobernador ng


Egipto [upang anyayahan sila sa Islam].


Sinumbatan niya ang mga Kristiyano sa paghati sa


Kaisahan ng Diyos sa Trinidad, sa pagtaas kay Jesus


bilang anak ng Diyos at mismong Diyos. Siya rin ang


tumuligsa sa mga Hudyo at mga Kristiyano sa


Ang Talakayan ng Muslim at Kristiyano


116 pagbabago nila ng kanilang mga kasulatan, ang


nagpatunay sa karapatang mana ni Ismael (SKP), at


ang nagpabula sa mga paratang sa mga Propeta na


pangangalunya sa kamag-anak, pangangalunya sa dikamag-


anak, panggagahasa, at pagsamba sa mga


diyus-diyusan.


4. “sapagka’t ang prinsipe ng sanglibutang ito ay


hinatulan na.” (Juan 16:11). Ito ay si Satanas ayon sa


pagpapaliwanag sa Juan 12:31 at 14:30. Samakatuwid


dumating si Propeta Muhammad (SKP) upang


sumbatan ang sanlibutan tungkol sa hatol.


5. “ang Espiritu ng katotohanan” (Juan 16:13). Magmula


pa sa pagkabata, si Propeta Muhammad (SKP) ay


tinatawag nang al-Amín, na nangangahulugang ang


Mapagkakatiwalaan o ang Tapat, at “papatnubayan


niya kayo sa buong katotohanan …” (Juan 16:13).


6. “sapagka’t hindi siya magsasalita ng mula sa kaniyang


sarili; kundi ang anomang bagay na kaniyang


maririnig” (Juan 16:13).


Ang Banal na Qur’an ay salita ng Diyos. Wala ni


isa mang salitang mula kay Propeta Muhammad (SKP)


o sa kanyang mga Kasamahan ang naisama rito.


Binasa ito ni Anghel Gabriel sa kanya, isinaulo niya


ito, at isinulat ito ng kanyang mga tagasulat. Ang


kanyang sariling mga salita at mga katuruan ay


nakatala sa tinatawag na Hadíth o Kalakaran


(Ahádíth, ang pangmaramihan).


Ihambing sa Deuteronomio 18:18: “…at aking


ilalagay ang aking mga salita sa bibig niya, at


kaniyang sasalitain sa kanila ang lahat ng aking iuutos


Ang Talakayan ng Muslim at Kristiyano


117 sa kaniya.” Umaayon ito sa Súrah 53:2-4: “Ang


kasama ninyo ay hindi naligaw o nagkamali. At


hindi siya nagsasalita ng ayon sa kanyang pithaya.


Ito ay isang kapahayagan lamang na ipinahayag sa


kanya.”


7. “at kaniyang ipahahayag sa inyo ang mga bagay na


magsisidating” (Juan 16:13). Ang lahat ng hula ni


Propeta Muhammad (SKP) ay nagkatotoo [at


magkakatotoo].


8. “Luluwalhatiin niya ako” (Juan 16:14). Sa totoo


lamang, ang Banal na Qur’an at si Propeta


Muhammad (SKP) ay may higit na malaking


pagpipitagan kay Jesus (SKP) kaysa sa Bibliya at mga


Kristiyano mismo. Ang mga sumusunod ay


maglilinaw:


A. Ang paniniwala sa kamatayan niya sa krus ay


nagpapabula sa kanyang pagkapropeta ayon sa


Deuteronomio 13:5: “At ang propetang yaon o ang


nagbibigay ng kahulugan sa panaginip ay dapat


patayin …” [Ang paniniwalang] ito ay


nagpapakilala rin na siya ay isinumpa ng Diyos


(Ilayo ni Allah!) ayon sa Deuteronomio 21:22-23:


“… sapagka’t ang bitin ay isinumpa ng Diyos …”


B. Mateo 27:46: “… Dios ko, Dios ko, bakit mo ako


pinabayaan?” Hindi kaya maaaring nasabi ito ng


iba pa kay Jesus? Kahit na ang isang di-propeta ay


ngingiti sa pasakit dahil nalalaman niya na ang


kanyang kamatayan ay ikapagtatamo niya ng


kamartiran. Hindi kaya ito ay isang insulto kay


Ang Talakayan ng Muslim at Kristiyano


118 Jesus (SKP) dahil para bang wala siyang


pananampalataya sa Diyos?


K. Tayong mga Muslim ay hindi makapaniwalang


magagawa ni Jesus na bansagan ang mga Hentil


(mga hindi Hudyo) na mga aso at mga baboy, at


tawagin ang kanyang ina na Babae, dahil


nagpahayag ang Banal na Qur’an sa Súrah 19:32:


“… at na mabuti sa aking ina, at hindi Niya ako


ginawang palalo, suwail.” Sinabi sa Mateo 7:6:


“Huwag ninyong ibigay sa mga aso ang anomang


banal, ni ihagis man ang inyong mga perlas sa


harap ng mga baboy …” at sa Juan 2:4: “At sinabi


sa kaniya (Maria) ni Jesus, Babae, anong pakialam


ko sa iyo?”


Ang Kapahayagan kay Propeta


Muhammad (SKP)


Ang unang kapahayagan ni Allah, sa pamamagitan ni


Anghel Gabriel, kay Muhammad (SKP) ay ang katagang


“Iqra” na ang kahulugan ay “Bumasa ka” na nasa


Súrah 96:1-5. Dahil sa siya ay hindi marunong sumulat


at bumasa, ang kanyang sagot ay: “Ako’y hindi


marunong bumasa.” Ang unang kapahayagan na ito ay


hinulaan sa Isaias 29:12: “At ang aklat ay nabigay sa


kaniya na hindi marunong, na sinabi, Iyong basahin ito,


Ang Talakayan ng Muslim at Kristiyano


119 isinasamo ko sa iyo: at kaniyang sinabi, Ako’y hindi


marunong bumasa.”


Ang pagkasunud-sunod ng mga kapahayagan ay hindi


yaong pagkasunod-sunod na ating nakikita sa Qur’an. Sa


madaling salita, ang unang bahagi na ipinahayag ay hindi


ang nasa unang pahina at ang huling bahagi na


ipinahayag ay hindi ang nasa huling pahina. Na ang mga


kapahayagang ito, na paunti-unting dumating at isinaayos


ayon sa pagkasunud-sunod na [makikita ngayon] sa


Qur’an na alinsunod sa iniatas ni Allah, ay binanggit din


sa Isaias 28:10-11: “Sapagka’t utos at utos, utos at utos;


bilin at bilin, bilin at bilin; dito’y kaunti, doo’y kaunti.


Hindi, kundi sa pamamagitan ng mga taong may ibang


pangungusap at may iba’t ibang wika15 ay sasalitain niya


sa bayang ito.” Ang “may ibang pangungusap” ay


nangangahulugang ibang wika, hindi Hebreo, hindi


Aramaic, kundi Arabe.


Ang mga Muslim sa buong mundo ay gumagamit ng


isang wika, ang Arabe, sa pagtawag sa kanilang Diyos, sa


kanilang mga pagdarasal (saláh), pagsasagawa ng


pilgrimage (hajj) at sa pagbabatian sa bawat isa


15 Sa King James Version ang pagkakasalin ng “iba’t ibang wika” ay “another


tongue” (ibang wika) at sa Revised Standard Version naman ay “alien tongue”


(dayuhang wika). Lumalabas na ang pagkakasalin sa Bibliyang Tagalog ay


mali dahil ang ibig sabihin ng “iba’t ibang wika” ay “different (various)


languages.” Kaya malinaw na ang sasalitain ng taong iyon ay isang wikang iba


sa Hebreo.


Ang Talakayan ng Muslim at Kristiyano


120 (assalámu ‘alaykum). Itong pagkakaisa sa wika ay


hinulaan din sa Zefanias 3:9: “Sapagka’t akin ngang


sasaulian ang mga bayan ng dalisay na wika, upang


silang lahat ay makatawag sa pangalan ng Panginoon; na


paglingkuran siya na may pagkakaisa.” Sayang, ang


katotohanan ay dumating sa wikang Arabe, subalit ang


iba ay naghihintay pa rin kay Propeta Jesus (SKP) na


harinawa ay magtuturo sa sangkatauhan na sambahin


lamang si Allah sa iisang tanging wika sa kanyang


ikalawang pagdating. Tayong mga Muslim ay nakatitiyak


na si Propeta Jesus (SKP) sa kanyang ikalawang


pagdating ay makikiisa sa mga Muslim sa kanilang mga


moske yayamang siya, gaya ng iba pang mga Muslim, ay


tinuli, hindi kumakain ng baboy, at nagsagawa ng mga


pagdarasal na may kasamang paghuhugas (wudú‘),


pagtayo, pagyukod, at pagpapatirapa.



Kamakailang Mga Post

KINIKILALA NG MGA KRI ...

KINIKILALA NG MGA KRISTIYANONG ISKOLAR ANG MGA PAGKAKASALUNGAT SA BIBLIYA

Muhutasari wenye faid ...

Muhutasari wenye faida kwa muislamu mpya

Ang 'Shahaadatain' ( ...

Ang 'Shahaadatain' (Ang Dalawang Pagsaksi sa Pananampalataya)