Islam en racisme





Alle lof behoort aan Allah. De neger vertegenwoordigt de natuurlijk mens in al zijn wreedheid en gebrek aan discipline. Voor hem te kunnen begrijpen dienen wij onze europese wijze van denken op te geven . We moeten eveneens niet denken aan één persoonlijke God noch aan één morele wet. We dienen elke vorm van respect en moraliteit te negeren kortom alles wat betrekking geeft met gevoelens zodanig dat wij zijn natuur (in alle objectieveteit) kunnen begrijpen. Daarna kunnen we concluderen dat we niets terug kunnen vinden in zijn karakter dat overeenstemt met de mens. George W. F. Hegel : La raison dans l’histoire. Introduction à la philosophie de l’histoire, Paris, Éd.10/18, 1965, p. 234 et 251.


De islamitische wetgeving is een voorstander van gelijkheid en maakt geen verschil tussen zijn aanhangers. Het is nutteloos om zedeloze persoon voorrang te geven en hem beschouwen als voorbeeld waar men naar op kijkt. Het criterium waarop de islamitische wetgeving zich op baseerd is nl. vroomheid zoals we het duidelijk te lezen staat in de Koran:


O, mensdom! Wij hebben u uit man en vrouw geschapen en Wij hebben u tot volkeren en stammen gemaakt, opdat gij elkander moogt kennen. Voorzeker, de godvruchtigste onder u is de eerwaardigste bij Allah. Voorwaar, Allah is Alwetend, Alkennend. (49-13)


Abu Dahr een metgezel van de profeet (vzmh) verweet eens Bilal vanwege zijn huidskleur tijdens een strubbeling, Bilal klaagde hem aan bij de profeet (vzmh). De profeet (vzmh) werd kwaad en zei tegen Abu Dahr: “Abu Dahr! Je bent een person die nog een gedrag van Aljahiliyah in zich heeft”


4


(Aljahiliyah is de tijdperk voor de komst van de Islam die bekend was voor zijn onfatsoenlijke praktijken)


In een andere versie zei Abu Dhar tegen Bilal zijn: “O zoon van een zwarte” De profeet (vzmh)zei: ”Weet dat een blanke niet superieur is aan een kleurling, behalve door vroomheid.”


Bilal was de Mudin (oproeper tot het gebed) van de profeet (vzmh), hij was bevrijd door Abu Bakr. Maar na zijn bevrijding werd hij een belangerijke persoon binnen de Islamitische gemeenschap en bekleede zelfs een hoge positie. Omar ibn Alkatab uitte lof aan zijn adres en hij zei:” Onze meester Abu Bakr heeft onze meester Bilal bevrijd.” Volgens Abu Nadhra zei de profeet (vzmh) in zijn laatste bedevaart tijdens zijn preek in Mina: ”O mensen? Jullie hebben één God en jullie stammen van één vader(Adam)! Er is geen verschil tussen een Arabier en een niet-Arabier nog tussen blanke en niet-blanke, vroomheid is het enigste kernmerk die het verschil maakt.”


Abu Huraira leverede over dat profeet (vzmh) zei: “Allah heeft de fierheid van de djahiliyah en de eer van de voorouders afgeschaft. Er zijn twee soorten van personen: een vrome presoon en zedeloze persoon. Jullie allemaal zijn van Adam en Adam is van aarde.”


Abu Huraira vroeg eens aan profeet (vzmh):” Wie is de meest eervolle mens” “De meest vrome van hen antwoordde hij.” Hij (Abu Huraira) zei: “Dat was mijn vraag niet.” De profeet zei: ”Dan is het Yoessoef profeet van Allah, zoon van een profeet en zijn vader was ook zoon van een profeet.” Abu Huraira: “Dat was mijn vraag niet.” Hij


5


(vzmh) zei: ”Dus jullie vragen mij over de delstoffen van de Arabieren, mensen zijn net als delfstoffen van goud en zilver, de beste onder jullie in dahiliyah zijn beste in de Islam als ze de islam begrijpen.”


6


Allah leert ons dat hij sommige mensen verkiest boven anderen door Zijn oneindige wijsheid waarover Hij de absolute kennis geeft. Door Zijn Wijsheid heeft hij de Arabieren vereerd met de verzegeling der profeten en omdat ze voorbestemd waren om de laatste boodschap te ontvangen voor de mensheid, maar deze eer geeft hen geen voorrecht om niet aansprakelijk te zijn. Er is echter meer uitleg nodig om deze onderwerp meer in detail te begrijpen. Het is dus als volgt:De eerder vernoemde hadiths leggen de nadruk dat geen enkel persoon die ijverig zijn daden verricht mag denken dat hij beloond werd naargelang zijn afkomst. Dit is waarom je nergens in Koran leest dat Allah een persoon prijst op basis van zijn afkomst of omdat hij uit een adelijk familie afstamt of een aansluiting bij een profeet heeft. Maar je leest wel dat de postitie van mens bij Allah verschilt naarmate zijn vroomheid. De Islam verbied elk vorm trotsheid die gebaseerd is op oorsprong van een persoon, zelfs al stamt de persoon van een nobel familie, integendeel de islam leert hem hoe hij bescheiden moet blijven.De Islam spoort de moslim aan om een sterke natie te vormen zoals een lichaam en zich niet te vezwakken door verdeeldheid die een kenmerk is van het heidendom en dat heeft de eerste generatie van de Islam goed begrepen, ik roep zeker niet op naar een nastalgie, maar we kunnen zeker veel bijleren van hun prestaties. Het is wel legitiem om interrese te hebben in zijn persoonlijk stamboom, vooral als het leid tot goede daden zoals het terug geven van rechten, banden te versterken met bloedverwanten. enz.


7


Individuen zoals Abu Lahb, oom van de profeet (vzmh) die een hoge positie genoot binnen de arabische gemeenschap en uit de beste arabische familie afstamde, was geen belemmering voor de Koran om hem te veroordelen. ((De macht van Aboe Lahab en hijzelf zullen vergaan)) Veel niet-Arabieren die zich bekeerden tot Islam hebben meer verdiensten dan Arabieren zelf, zoals dat geval was met de Perzen die zelfs deel uitmaken van de elite moslimgeleerden zoals Salmane Alfarisi. In de tweede generatie had je op het gebied van kennis grote namen zoals Hassan Albasri, Ibn Sirin, Ikrima enz. die van de Sassanidische Rijk afstammen. De Islam verwerpt rassendiscriminatie, ibn Taimiya zegt in zijn boek Qâ’ida Mukhtasara fi Qitâl el Kuffâr: ”Als je echt de soennah van de profeet (vzmh) begrijpt, zul je beseffen dat de profeet (vzmh) nooit onderscheid heeft gemaakt tussen de Arabieren en niet-Arabieren, nooit heeft hij de Arabieren i.v.m. de religie voorkeur gegeven,noch gaf hij hen voorkeur vanwege hun nobele oorsprong. Hij heeft ze nooit voorkeur gegeven in gevangenschap noch in vredesverdragen. Hij heeft nooit vastgesteld dat een Arabier een hogere rang geniet dan een niet-Arabier op het gebied van huwelijk. Hij heeft hen nooit toegestaan om van iets te genieten zonder dat een niet-Arabier mee mag genieten. Bij zijn oordelen op de mensen baseerde hij zich op Koran.”


De boodschap van Mohammed (vzmh) is voor de gehele mensheid. Dat is een reden waarom de Islam de Arabieren geen bijzonder status bied, al zijn ze door de meeste geleerde beschouwd als de beste volk (hier kun je natuurlijk


8


niet akkoord mee gaan, het blijft een persoonlijk mening die een debat waard is). Islam is de religie van rechtvaardigheid die een prinicipe is die de hemel en aarde in stand houd. Met de expansie van de Islam is de Arabische concept enorm geëvolueerd. Voor de Islam bevonden de Arabische stammen zich alleen in het Arabische schiereiland, die van het westen bij Perzische golf uitstrekte tot het oosten tegen de Rode Zee en van het zuiden Yemen tot in het Noorden Ashaam. Vervolgens werden de grenzen verlegd en werd de Bazatijnse,Sassanidische,Berberse grondgebieden onder gezag van de moslims, ook behoorde tot hun terretoriale grondgebied de kusten van het huidige Midden-Oosten tot aan Armenië in het Noorden, en tot het uiterste westen en oosten. Deze grote expansie bestond uit twee grote gehelen: - Gebieden waar de Arabisch taal -die ondertussen zijn zuiverheid verloren- dominant was tot op het punt dat de meeste van haar inwoners bijna geen andere talen kende (Irak, Sham, Egypte, Andalusië, enz., en. waarschijnlijk gebieden van Khurasan en Perzië aan het begin).


- Gebieden waar de lokale taal nog altijd domineerde zoals bij de Turken, Khurasan (een historische regio in Centraal-Azië die lag in delen van de huidige staten Iran, Afghanistan, Tadzjikistan, Oezbekistan en Turkmenistan) Armenië en Azerbeidzjan.


Daarna werd de islamitische wereld verdeeld in drie categorieën: Je had de oorspronkelijke Arabieren, de gearabiseerden en de niet-Arabieren. De oorspronkelijke Arabieren verdeelden zich opnieuw in drie categorieën: De eerste catagorie zijn degene die noch hun taal hebben


9


verwaarloosd noch het vaderland hebben verlaten. Tweede catogorie zijn de Arabieren die hun taal hebben verwaaloosd en hun vaderland hebben verlaten. En de derde categorie zijn de Arabieren waarvan we hun oorsprong niet kennen. De Arabischetaligen zijn ook verdeeld in drie categorieën: Je had degene die de Arabische taal vloeiend spraken en zonder accent, vervolgens had je degene die Arabische taal vloeind spraken maar met een accent, omdat het hun tweede taal was (dat was het geval van meeste geleerden) tenslotte had je degene die niet vloeiend Arabische spraken. Tegenwoordig is het voldoende voor een persoon om Arabische te spreken of geboren worden in een Arabische land zodanig hij als een Arabier kan beschouwd worden, volgens bepaalde theoriën. In ieder geval is de Arabische taal een zeer belangerijke taal voor ieder moslim, het volstaat om te weten dat de Arabische taal zeer belangerijk is doordat de Koran in het arabisch geschreven is.


De Islam de universele religie kent geen grenzen nog nationailteit. Het is echter duidelijk dat in onze tijd het licht van de openbaring vervaagd is in de harten van de meeste moslims. Praktijken van voor de Islam duiken opnieuw op. Nieuwe plagen vervuilen relaties tussen moslims. Symptonen van xenophobie doe zich opnieuw voort en in mindere mate het nationalism. Zonder meer in geopolitieke detail te treden zien we dat Arabische nationalisme opnieuw de kop opsteekt. Je hebt bv. de Baath-partij die eind 19de eeuw onstond, het is dezelfde partij die in opstand kwam tegen het Ottenmaanse Rijk en die de Arabieren oproepen om de Turken niet als leiders te aanvaarden, wat natuurlijk


10


leidde tot een grote devisie binnen de moslimsgemeenschap. Deze ideeen (arabische nationalisme) worden door het westen bedacht daarna werden gebruikt door de evengelisten toen de propaganda in Syrie in volle gang was. Vervolgens verpreid de partij (Baath) zich en kreeg veel sympathie bij de buurlanden zoals Irak en Libanon. Hun eerste conferentie vond plaats in Parijs in 1910. Zaki Arsouzi (1898-1968) en Michel Aflaq (1910-1989) zijn de historische leiders van de Baath-partij. De Baath-partij is het werk van een minderheid (Aflaq is een zoon van rijke Christelijke familie uit Damascus en Arsouzi is een Alawiet) t.o.v. een grote soennitische gemeenschap en die in de geschiedenis door nooit aan de macht zijn gekomen. In Irak zijn de meeste aanhangers van de Baath-partij Christenen en soennieten uit de regio van Tikrit ten Noorden van Bagdad.


Het woord Baath in het Arabisch betekent zoveel als “Opstanding of Wedergeboorte”, afhankelijk van de context die de betekenis van het woord bepaalt. De Baath-programma, heeft tijdens haar eerste congres in 1947, de Arabische natie gedefinieërt nl. van Marokko tot in het hart van het midden oosten en hun eenheid is gebaseerd op een taalkundig en curturele achtergrond dus niet-confessionele of seculier, naar het vb. van de Pruisen die een Duitse eenheid hebben gecreerd. De stichters van Baath kenden het adres van de Duitse natie Fichte goed, maar hun keuze ging naar het socialisme, Aflaq ( adviseur van Sadam Hussein) en Salehadin Bitar ((Het socialism is de technische middel om een Arabisch gemeenschap te bouwen)).


Kortom, de Baath-partij heeft zijn grenzen, heeft zijn bloeiperiode gekent en zijn dagen zijn welgeteld. Omar bin Alkatab zei eens: ”Wij waren een volk die Allah heeft


11


vernederd, daarna vereerde Hij ons met de Islam en wie zijn fierheid of eer elders zoekt dan in de Islam zal vernederd worden.”


12


www.islamhouse.com


Islam voor iedereen !