n 1991 hield het Nederlands Instituut voor Sociaal Seksuologisch Onderzoek een enquête


waaruit bleek dat 15% van de mannen met een relatie zo nu en dan vreemdgaat. Slechts 9%


van de vrouwen antwoordde destijds wel eens vreemd te gaan. Uit een onderzoek dat een


bekende condoomfabrikant tien jaar later liet uitvoeren, blijkt dat dit beeld inmiddels moet


worden bijgesteld. In 2002 bekende inmiddels 22% van de vrouwen wel eens vreemd te gaan.


De mannen maakten het wederom iets bonter: 26% ging tijdens een duurzame relatie wel eens


vreemd. Uit deze cijfers blijkt dat bijna 25% van de Nederlandse bevolking, dat is bijna één


op de vier Nederlanders, niet monogaam is maar polygaam!!! Waarschijnlijk is dit percentage


nog hoger in verband met mensen die niet toegeven dat zij vreemd gaan of door mensen die


niet vreemd gaan maar wel de neiging tot polygamie hebben. Daar de Nederlandse wet een


polygaam huwelijk in strijd met de openbare orde en goede zeden acht, zijn deze polygame


mensen genoodzaakt om hun begeerten op onzedelijke en door God verboden manieren te


bevredigen, dat wil zeggen buiten een huwelijk, met vele nadelige gevolgen als resultaat.


Het is dan ook zeer opmerkelijk dat een polygaam huwelijk in Nederland in strijd is met de


openbare orde en goede zeden wordt geacht en dus verboden is. Dit terwijl diezelfde wet vele


werkelijke onzedelijkheden toestaat of oogluikend tolereerd. Dit wijst zo op één van de


schaduwkanten van een democratie.


Polygynie, niet Polygamie


Het woordenboek definieert polygamie als “benaming voor een huwelijksvorm waarbij één


persoon tegelijkertijd gehuwd is met twee of meer personen.” Omdat het moslimvrouwen niet


toegestaan is om twee of meer mannen te hebben (polyandrie), dienen we eigenlijk te spreken


over polygynie. Hetzelfde woordenboek definieert polygynie als “benaming voor een


huwelijksvorm waarbij één man tegelijkertijd gehuwd is met meer dan één vrouw.”


Vroeger…


Polygynie werd door heel de geschiedenis in bijna alle culturen in praktijk gebracht, vaak


zonder begrenzing. Vele religies stonden het toe en brachten het in praktijk vóór en na de


Islam. Meerdere profeten, genoemd in de Torah en de Bijbel, hadden meer dan één vrouw.


In de Bijbel lezen we dat enkele grote profeten ook meerdere vrouwen hadden! Zo had


Ibraahiem (Abraham, vrede zij met hem) een zoon van zijn vrouw Sara en ook van Hagar, de


Egyptische slavin van Sara. En in Genesis 25:1 en 25:6 lezen we o.a.:


“[…] En Abraham nam wederom een vrouw […]” en “[…] maar de zonen van de bijvrouwen,


die Abraham had […]”


En in Genesis 29 en 30 lezen we o.a. dat de profeet Jakob (Ya’qob, vrede zij met hem) ook


meerder vrouwen had. En in Genesis 32:22 lezen we: “[…] Toen stond hij (Jakob) in die


nacht op, nam zijn beide vrouwen, zijn beide slavinnen en zijn elf zonen […]”


In 1 Koningen 11:3 lezen we over de profeet Salomo (Soelaymaan, vrede zij met hem) o.a.


het volgende: “… En hij (Salomo) heeft als vrouwen gehad zevenhonderd vorstinnen en


driehonderd bijvrouwen …”


4


Tegenwoordig wordt het in het geheim toegepast door minstens 30.000 middenklasse


Mormonen in de Verenigde Staten. Maar het is ook geen geheim dat polygynie (en


polyandrie) van een andere soort wordt toegepast in Amerika en Europa; de praktijk van het


hebben van een minnaar of minnares. Het verschil is dat een niet-moslimman geen wettige


verplichtingen of verantwoordelijkheden heeft naar zijn tweede, derde of vierde minnares en


hun kinderen, terwijl een moslimman volledige wettige verplichtingen en


verantwoordelijkheden heeft naar zijn tweede, derde of vierde vrouw en hun kinderen.


In de Islam leidt het geen twijfel dat een tweede vrouw die wettig getrouwd is en vriendelijk


behandeld wordt, beter af is dan een minnares die geen wettige rechten heeft. Bovendien is


het wettige kind van een polygyne vader die alle rechten en privileges van een zoon of


dochter heeft, beter af dan het ongewenste of gewenste onwettige kind.


Wanneer we nagaan waarom polygynie is toegestaan in de Islam, moeten we onthouden dat


de Islam erg praktisch is waar het gaat om problemen van het leven. Het is een feit dat


oorlogen meestal mannen eisen waarbij zij weduwen achterlaten en vrouwen die geen man


kunnen vinden. Polygynie biedt een oplossing voor o.a. dit probleem van een mannelijk


tekort.


Een man die ontdekt dat zijn vrouw onvruchtbaar of chronisch ziek is, maar die graag


kinderen van zichzelf wil of zijn natuurlijke instinct wil vervullen op een wettige manier


(binnen een huwelijk), terwijl hij nog steeds voor zijn eerste vrouw zorgt, kan zijn toevlucht


zoeken in polygynie als een oplossing. Allah de Verhevene zegt in de Qor-aan:


“En als jullie vrezen dat jullie de vrouwelijke wezen niet rechtvaardig zullen behandelen,


trouw dan (andere) vrouwen van jullie keuze, twee of drie of vier, maar als jullie vrezen dat


jullie niet rechtvaardig zullen zijn, dan slechts één of (de gevangenen en slavinnen) die jullie


rechterhand bezitten. Dat is dichter bij het voorkomen van onrechtvaardigheid.” [Soerat an-


Nisaa-e 4:3]


Uit dit vers blijkt dat polygynie niet verplicht is, maar toegestaan en dat het Soennah is. Het


rechtvaardig handelen tussen de vrouwen is een verplichting, en dit geldt voor huisvesting,


voedsel, kleding, tijd, liefdevolle behandeling enz. Als een man niet zeker weet of hij


rechtvaardig zal handelen, dan wordt hem bevolen maar één vrouw te huwen.


Polygynie in de Islam


Het leidt geen twijfel dat er maar weinig vrouwen zijn die verheugd zijn met de gedachte van


het delen van hun echtgenoot, en dat meervoudige huwelijken een basis bieden voor jaloezie.


Maar de wetten van de Islam geven altijd voorrang aan het algemeen welzijn van de


gemeenschap boven individueel ongemak of persoonlijke voorkeuren. Daarom omvat het


Islamitische huwelijkssysteem polygynie om het aanwezige ‘overschot’ aan vrouwen in de


meeste samenlevingen op te vangen. Het instituut van polygynie in het Islamitische


huwelijkssysteem houdt ook rekening met zekere aspecten van de menselijke natuur die van


invloed zijn op de man-vrouwrelaties. Deze aspecten representeren de natuurlijke instincten


waaraan moet worden voldaan zodat mannen voorbereid en in staat zouden zijn om te


voorzien in de lichamelijke en emotionele behoeften van het vrouwelijke ‘overschot’ in de


gemeenschap.


5


Voorwaarden waaraan voldaan moet worden


Er zitten enkele voorwaarden aan meervoudige huwelijken in de Islam om de betrokken


vrouwen te beschermen, want uiteindelijk zijn het steeds de vrouwen die voordeel halen uit


zo'n relatie. Een man mag bijvoorbeeld niet meer dan vier vrouwen op hetzelfde moment


hebben en elk huwelijkscontract is wettig en bindend met dezelfde rechten,


verantwoordelijkheden en verplichtingen als het eerste contract. Dit betekent dat de eerste


vrouw niet de moeder of baas van alle andere vrouwen is en dat de vierde vrouw geen


voorkeursbehandeling krijgt ten koste van de andere vrouwen. Elk individueel


huwelijkscontract weegt even zwaar in een Islamitische rechtbank en daarom mogen mannen


niet openlijk meer waarde hechten aan de een, ten koste van de ander. Dergelijk gedrag is


geen gelijke behandeling en kan zelfs leiden tot onderdrukking.


De profeet (Allah's vrede en zegeningen zijn met hem) heeft zelfs gezegd:


“Degene die twee vrouwen heeft en onrechtmatig op een van hen leunt, zal op de Dag des


oordelen verschijnen met zijn lichaam half hangend.”(Overgeleverd door Aboe Hoerayrah en


vermeld in Aboe Dawoed.)


Dus de man moet met al zijn vrouwen op een basis van gelijkwaardigheid en vriendelijkheid


leven. In feite is het zelfs zo dat het wel of niet toegestaan zijn van meervoudige huwelijken


in de Islam afhangt van de mogelijkheid van een man om rechtvaardig te handelen met al zijn


vrouwen wat betreft zijn tijd en rijkdom.


Liefde en huwelijk


Liefde, zoals het bij de meesten bekend is, is geen eerste vereiste voor een huwelijk in de


Islam. Daarom heeft het concept van meervoudige huwelijken niet zo'n emotioneel


verwoestende uitwerking op ware moslimvrouwen als het zal hebben op hun niet-moslim


seksegenoten, behalve daar waar de westerse invloed groot is. De belangrijkste factor in een


waar Islamitsch huwelijk is de vroomheid van de betrokken partners. De volgende verklaring


van de profeet (Allah's vrede en zegeningen zijn met hem) gaat daarover:


“Een vrouw wordt ten huwelijk gevraagd om vier redenen: haar eigendom (rijkdom), haar


afkomst, haar schoonheid en haar religie, trouw met degene die religieus is, zo zullen jullie


tevreden zijn.” (Sah'ieh', overgeleverd door Aboe Hoerayrah en vermeld in al-Boekhaarie.)


Naast de bovengenoemde redenen, kan een vrouw ook om andere redenen trouwen zoals


veiligheid, nakomelingen en gezelschap. Maar het huwelijk wordt meestal opgevolgd door


liefde, dus het is beter een religieuze, vrome, gedisciplineerde man te trouwen en van hem te


houden omwille van Allah de Verhevene, dan een voorhuwelijkse romantische fixatie te


ontwikkelen die vaak na verloop van tijd verdwijnt vanwege de onvermijdelijke beproevingen


van het huwelijk.


Vanwege de nadruk op romantische liefde in de westerse cultuur is het moeilijk voor mensen


(moslims inclusief) om het concept van liefde na het trouwen te begrijpen; liefde omwille van


Allah de Verhevene en liefde gebouwd op de waarden van loyaliteit, vertrouwen en geloof in


Allah. Volgens de Islamitische traditie, trouwden de profeet (Allah's vrede en zegeningen zijn


met hem) en zijn metgezellen om verschillende redenen. Ze trouwden weduwen met kinderen,


6


gescheiden vrouwen en oorlogsgevangenen, om groepen samen te brengen en te verzoenen


omwille van de Islamitische zaak, naast de redenen waarom mannen met vrouwen trouwen.


De Islam, zoals het aan de profeet (Allah's vrede en zegeningen zijn met hem) werd


geopenbaard, is een complete modus van leven die geen manier van het leven zonder regels


laat waardoor moslims, man of vrouw, op het rechte pad kunnen blijven. Dus als een man in


staat is rechtvaardig te zorgen voor meer dan één vrouw, dan rust er geen zonde op hem als hij


dat doet. Hij zou zelfs geprezen moeten worden voor het volgen van de Soennah van de


profeet (Allah's vrede en zegeningen zijn met hem) en het vervullen van zijn rol als


beschermer van de vrouw.


Hoe dan ook, we moeten ons overgeven aan het feit dat liefde bepaald wordt door Allah de


Verhevene en niet gedwongen kan worden als Allah het niet toegestaan heeft. Dit geldt ook


voor vriendschappen die bestaan tussen leden van hetzelfde geslacht. We geven toe dat we


voor sommige vrienden meer voelen of voelden dan voor anderen, vanwege grotere


overeenkomsten in interesse of een verbondenheid om een of andere reden. Ook ouders


kunnen meer hebben met één van hun kinderen; maar ouders zullen dit meestal niet laten zien


en de Islam verbiedt dit ook. Maar onze verschillende vriendschappen worden niet teniet


gedaan door een duidelijk grotere verbondenheid met sommige vrienden dan met anderen, en


een grotere affiniteit met een kind doet de liefde die bestaat voor alle kinderen niet teniet.


Een mens kan onmogelijk zijn gevoelens optimaal beheersen. Ze verschijnen in hem zonder


dat hij het verwacht, hij kan dus niet welwillend bepalen waar zijn hart blijft rusten. Het feit


dat een mens geen echte controle heeft over liefde en affectie, wordt ondersteund door


meerdere Qor-aanverzen. Allah de Verhevene zegt:


“…En weet dat Allah tussen iemand en zijn hart komt.”[Soerat al-Anfaal 8:24]


“En Hij heeft hun harten doen samenkomen. Als je alles wat in de aarde is had besteed, dan


had je hun harten niet kunnen doen samenkomen, maar Allah deed hen samenkomen.


Waarlijk, Hij is de Almachtige, de Alwijze.”[Soerat al-Anfaal 8: 63]


Een illustratie hiervan kan gevonden worden in de overlevering van ‘Oemar ibn al-Khattaab


(moge Allah tevreden zijn met hem) die zei:


“Ik zei eens: “O boodschapper van Allah, wat als ik naar Hafsah zou gaan en tegen haar zou


zeggen dat ze niet misleid moet worden omdat haar mede-echtgenote en buurvrouw (‘Aaishah)


mooier en geliefder is voor de profeet?” Hij (Allah's vrede en zegeningen zijn met


hem) lachte instemmend.”[Sah'ieh', overgeleverd door al-Boekhaarie.]


In een andere overlevering verklaarde ‘Aa-ishah (moge Allah tevreden zijn met haar):


“Allah's boodschapper verdeelde zijn tijd eerlijk tussen ons en bad: “O Allah, dit is mijn


verdeling waar ik macht over heb, dus houd me alstublieft niet verantwoordelijk voor de


verdeling (van affectie) waar alleen U macht over hebt.” (Soenan Aboe Dawoed)


Deze twee overleveringen refereren aan de grotere gevoelens die de profeet (Allah's vrede en


zegeningen zijn met hem) had voor één van zijn vrouwen over de anderen. Maar, ondanks zijn


emotionele gehechtheid, verdeelde hij zijn tijd en rijkdom gelijk onder hen allen. Dus het is


aangeraden, gebaseerd op het voorbeeld van de profeet (Allah's vrede en zegeningen zijn met


7


hem), dat alle mannen die met meer dan één vrouw getrouwd zijn eerlijk zijn in het verdelen


van dat waar zij controle over hebben, namelijk tijd en rijkdom.


Gelijke behandeling met betrekking tot tijd en rijkdom, uitgezonderd liefde.


Het belang van gelijke behandeling met betrekking tot tijd en rijkdom kan niet genoeg


benadrukt worden omdat het de belangrijkste factor is, buiten de gevestigde vereisten in het


algemeen, die een man kan dragen en waarmee hij belast wordt in zijn dagelijkse omgang met


zijn vrouwen. Helaas zijn er zogenaamd moderne moslims, be¨nvloed en misleid door een


‘hip en modern’ gedachtengoed, die sommige Qor-aanverzen verkeerd interpreteren om zo


hun argumenten te ondersteunen voor monogamie en de afschaffing van polygynie. Maar de


gelijkheid waaraan gerefereerd wordt in Soerat an-Nisaa-e (4), aayah 3, gaat over tijd en geld:


“Als jullie dan vrezen niet rechtvaardig te zullen handelen tussen hen, dan slechts één.”


De gelijkheid die genoemd wordt in Soerat an-Nisaa-e (4), aayah 129, refereert aan datgene


waar geen man of vrouw controle over heeft nl. zijn of haar hart, maar enkel en alleen afhangt


van Allah's beslissing: “..Jullie zullen nooit in staat zijn perfecte gelijkheid tussen jullie


vrouwen te betrachten, zelfs als dat jullie diepste wens is.”


De metgezellen van de profeet (Allah's vrede en zegeningen zijn met hem), Oebaydah as-


Salmanie en Ibn ‘Abbaas (moge Allah tevreden zijn met hen), verklaarden beiden dat de


gelijkheid waarover gesproken wordt in aayah 129 van Soerat an-Nisaa-e (4) gaat over liefde


en geslachtsverkeer. Verder moeten we opmerken dat zelfs de profeet (Allah's vrede en


zegeningen zijn met hem) om vergeving vroeg voor datgene waar hij geen macht over had,


immers liefde, affectie of sympathie waarvan bekend is dat die voor een bepaalde vrouw


groter waren dan voor anderen. Ja, Allah de Verhevene stond Zijn profeet (Allah's vrede en


zegeningen zijn met hem) toe meerdere vrouwen te trouwen dan de gewone moslimman. Dus


elke poging om polygynie te verbieden op basis dat een man meer van één vrouw kan houden


dan van de andere(n), is vruchteloos en zonder basis omdat deze factor niet gebruikt kan


worden als standaard in Islamitische meervoudige huwelijken.


Tijdsverdeling


De verdeling van tijd tussen de vrouwen wordt volgens het Islamitische recht over het


algemeen gemaakt op basis van de nachten, vanwege het feit dat de nacht meestal de tijd is


waarin de mens ontspant van zijn werk en dan rust. ‘s Nachts zoeken mensen toevlucht in hun


huizen tegen de worsteling van de buitenwereld, en mannen en vrouwen besteden dan hun


meest intieme tijd samen.


Dus een man die met meerdere vrouwen is getrouwd moet de nachten tussen zijn vrouwen


verdelen terwijl de dag van hem is om geld te verdienen, voor anderen te zorgen of dat wat hij


wil doen zolang het wettig is. Welk beroep een man ook heeft, hij zal daar waarschijnlijk een


groot deel van de dag mee bezig zijn. De verdeling van tijd is gebaseerd op de tijdsperiode


waarin men slaapt of rust.


De rustperiodes moeten eerlijk tussen de vrouwen verdeeld worden. Een man kan zijn nachten


verdelen door er één aan elke vrouw te geven, dit volgens het gebruik van de profeet (Allah's


vrede en zegeningen zijn met hem); maar hij mag ze ook verdelen op basis van twee of drie


per vrouw. Als een man vier vrouwen heeft, geniet het de voorkeur om zijn tijd te verdelen op


basis van één nacht voor elke vrouw waardoor elke vrouw de kans krijgt iedere drie dagen


8


met haar man te zijn. Een verdeling op basis van twee nachten zou betekenen dat iedere


vrouw slechts na een periode van zes dagen met haar man zou kunnen samenzijn.


Onder normale omstandigheden wordt de dag tot aan maghrib (het ondergaan van de zon en


de tijd van het vierde gebed) beschouwd als een deel van de vorige nacht die begon met


maghrib van de vorige dag volgens de maan(cyclus-)kalender.


Tijdsrechten van een nieuwe vrouw


De extra tijd die gegeven wordt om bekend te raken met de nieuwe maagdelijke bruid is


duidelijk nodig vanwege de nieuwigheid van het huwelijk en geslachtsgemeenschap met haar,


terwijl de eerder getrouwde bruid in de meeste gevallen met beiden bekend is en alleen een


kans nodig heeft haar nieuwe partner te leren kennen. Maar de mogelijkheid van zeven dagen


wordt ook aan de weduwe of gescheiden vrouw gegeven wanneer huwelijk en


geslachtsverkeer voor haar net zo nieuw zijn als voor de maagd. Dit geldt wanneer haar


vorige huwelijk extreem kort was of zelfs ongeconsumeerd of wanneer het interval tussen


haar vorige huwelijk en haar hertrouwen groot was. Wanneer een reeds getrouwde man een


nieuwe vrouw huwt, wordt hem door de wet een ‘kennismakingsperiode’ gegund van zeven


dagen als ze een maagd is en drie dagen als ze al eerder getrouwd is. Hij hoeft deze dagen niet


in te halen bij zijn andere vrouw(en). Deze wet is gebaseerd op hetgeen wat de sah'aabi


(metgezel) Anas (moge Allah tevreden zijn met hem) gezegd heeft:


“Het is van de Soennah. De profeet (Allah's vrede en zegeningen zijn met hem) zei: “Wanneer


een man een maagd huwt, blijft hij zeven dagen bij haar en verdeelt daarna zijn tijd gelijk. En


als hij een vrouw huwt die al eerder gehuwd geweest is, geen maagd, blijft hij drie dagen bij


haar en verdeelt daarna zijn tijd eerlijk.” (Sah'ieh' al-Boekhaarie en Moeslim)


Maar als de eerder getrouwde vrouw zeven dagen voor zichzelf wenst, kan hij dit ook doen,


maar hij moet de tijd dan wel met zijn andere vrouw(en) inhalen.


Aboe Bakr ibn al-Haarith vermeldde dat de profeet (Allah's vrede en zegeningen zijn met


hem) de dag na het trouwen met Oemm Salamah (moge Allah tevreden zijn met haar) zei:


“Denk niet dat je onbelangrijk bent onder jouw mensen, want als je wilt, zal ik zeven dagen


met je doorbrengen en zeven dagen met mijn andere vrouwen; of als je wilt, zal ik drie dagen


met je doorbrengen en mijn tijd daarna eerlijk verdelen.” Ze antwoordde: “Doe maar drie.”


(Sah'ieh' Moeslim.)


Dus zodra de nieuwe vrouw haar tijdsrechten heeft gehad, moet de man beginnen met zijn tijd


eerlijk te verdelen onder zijn andere vrouwen door b.v. lootjes te trekken om te bepalen met


wie hij zal beginnen.


Het opgeven van verdelingsrecht


Een vrouw kan haar verdelingsrecht opgeven ten gunste van een andere vrouw of al zijn


vrouwen als de man het hiermee eens is. Aangezien het zijn recht is van haar te genieten,


moet het met zijn toestemming zijn. Dit principe is gebaseerd op het gegeven dat Saudah (één


van de vrouwen van de profeet) die haar nacht aan ‘Aa-ishah (een andere vrouw van de


profeet) gaf. Dus de profeet (Allah's vrede en zegeningen zijn met hem) voegde de tijd van


Saudah (moge Allah tevreden zijn met haar) toe aan de tijd van ‘Aa-ishah (moge Allah


tevreden zijn met haar).


9


Het is overgeleverd dat toen Saudah bint Zam'ah (moge Allah tevreden zijn met haar) oud


werd en ze bang was dat de boodschapper van Allah (Allah's vrede en zegeningen zijn met


hem) van haar wilde scheiden, zei: “O boodschapper van Allah, ik geef mijn dag aan ‘Aaishah.”


En hij accepteerde het. (Soenan Aboe Dawoed.)


Als de dag die wordt gegeven vooraf gaat of komt na de dag van de vrouw aan wie de dag


gegeven is, dan mag de man 2 achtereenvolgende dagen bij haar blijven. Maar als de andere


vrouwen er dagen tussen hebben, dan mag hij deze dagen niet samenvoegen zonder


toestemming van zijn andere vrouwen. Als het recht aan de man wordt gegeven, mag hij het


aan iedere vrouw geven die hij wenst. Maar als een vrouw haar tijd opgeeft zonder het aan


een andere vrouw te geven of aan haar man dan moet hij zijn tijd eerlijk onder de andere


vrouwen verdelen. En de vrouw die haar beurt heeft opgegeven, kan het ieder moment weer


terugvragen, maar ze heeft geen recht meer op wat voorbij is.


Verblijfsrechten


Het heeft de voorkeur dat iedere vrouw haar eigen woongedeelte heeft waar de man haar kan


bezoeken, want dit is de manier waarop de boodschapper van Allah (Allah's vrede en


zegeningen zijn met hem) zijn tijd verdeelde. Hierdoor kunnen we zeggen dat een man zijn


vrouwen NIET mag dwingen in hetzelfde huis te wonen tenzij zij akkoord gaan met een


gemeenschappelijke woning of wanneer het huis in duidelijk onderscheiden appartementen is


verdeeld zoals bijvoorbeeld in een duplex. Het maakt niet uit of het huis groot of klein is en of


de keuken, badkamer en andere voorzieningen gedeeld moeten worden, want het samenleven


bezorgt de vrouw moeilijkheden vanwege de natuurlijke jaloezie die waarschijnlijk zal


optreden. Zulke woonomstandigheden leiden vaak tot bekvechten en ruzies die de eventuele


economische voordelen overstijgen. De vrouwen kunnen jaloezie ervaren als hij naar één van


hen gaat of ze beelden zich een voorkeur van hem in wat tot emotionele schade of


onderdrukking kan leiden. Maar als zij ermee instemmen, is het toegestaan, omdat het hun


recht is dit te beslissen.


Reisrechten


Als de man wil reizen en een vrouw mee wil en kan nemen, dan moet hij tussen hen kiezen


door lootjes te trekken omdat zij allemaal evenveel recht hebben om met hem te reizen als ze


dat willen. Dit principe is gebaseerd op de praktijk van de profeet (Allah's vrede en


zegeningen zijn met hem) zoals overgeleverd wordt door zijn vrouw ‘Aa-ishah, die zei:


“Wanneer de profeet wilde reizen, trok hij lootjes voor zijn vrouwen en de vrouw wier lot


eruit kwam, reisde met hem.” (Sah'ieh' al-Boekhaarie.)


De man is niet verplicht de tijd die hij besteed heeft tijdens zijn reis in te halen met zijn


andere vrouwen, ongeacht de lengte van zijn reis. Al-Boekhaarie's verzameling van ah'adieth


meldt verder dat op een bepaald moment de lootjes op ‘Aa-ishah en Hafsah (moge Allah


tevreden zijn met hen) vielen. Maar als hij twee vrouwen meeneemt op reis, moet hij ze gelijk


behandelen in alle eerder genoemde aspecten van verdeling.


10


Bestedings- en kledingsrechten


Het is niet noodzakelijk voor een man om zijn nieuwe vrouw meteen te voorzien met de luxe


die zijn andere vrouwen al hebben. Maar hij is verplicht te voorzien in de basisbenodigdheden


volgens zijn mogelijkheden en sociale status. Als hij wil, mag hij haar voorzien met geld of


geschenken als deel van haar bruidschat. Maar na het huwelijk moeten alle geschenken in


balans zijn.


Persoonlijke toeslagen zijn niet verplicht volgens de Islamitische wet. Maar als de man één


van zijn vrouwen een toeslag wil geven, moet hij de andere(n) hetzelfde geven. Ook


geschenken moeten in balans zijn. Maar als hij bv. voor de één oorring koopt en de ander


geeft niets om oorringen, zou hij de prijs van de oorringen aan haar moeten geven of iets


anders voor haar moeten kopen van gelijke waarde. Het uitgeven aan de kinderen valt niet


onder de verdeling van rijkdom onder de vrouwen. Maar het spreekt natuurlijk voor zich dat


als een vrouw zeven kinderen heeft en de andere vrouw twee, dat de man meer moet besteden


aan voedsel en kleding voor het grotere gezin.


Deel 2:


Waarom iemands tweede vrouw worden als je iemands eerste kan zijn?


Dit is een vraag die menig broeder of zuster, praktiserend of niet, zal stellen aan een vrouw


die van plan is een man te huwen die al getrouwd is. [Let wel! In Nederland kan men geen


wettig polygaam huwelijk aangaan omdat het verboden is, d.w.z. niet wettig voor de


Nederlandse wet.] Eigenlijk gaat het in deze vraag niet om de positie als vrouw maar om de


positie van de man die ze wil huwen. Een polygame man wordt vaak afgeschilderd als een


man die zijn seksuele lusten niet in bedwang kan houden en geen respect heeft voor vrouwen.


Een onrechtvaardige bastaard die alleen maar aan zichzelf denkt. Als alle polygame mannen


zo zouden zijn, dan zou inderdaad geen enkele vrouw ervoor kiezen iemands tweede, derde of


zelfs vierde vrouw te worden.


Hoe zit zo een man dan werkelijk in elkaar?


Dat is een vraag die je alleen beantwoord kunt krijgen door ‘the man himself'. Allereerst


moeten we voor ogen houden dat niet alle polygame mannen over één kam te scheren zijn en


ten tweede verschilt de motivering van polygynie ook per geval. We kennen allemaal de grote


‘voorbeelden' uit de Arabische culturen (en andere culturen) waarin oudere mannen na


jarenlang huwelijk besluiten om er een ‘groen blaadje' bij te nemen. De eerste vrouw die


zonder pardon opzij gezet wordt en de jonge bruid die alle aandacht en liefde krijgt dat in


wezen door tweeën gedeeld zou moeten worden (zie deel 1 van deze serie). Onrecht is een


veelvoorkomend verschijnsel in dit leven. De mens vergalt andermans leven nou eenmaal


graag!? Hoe dan ook dienen deze praktijken niet als voorbeeld voor de ware moslim. Een


moslim is buiten zijn volledige overgave aan Allah de Verhevene, gekenmerkt door


rechtvaardigheid, barmhartigheid en oprechtheid. Een man, polygaam en moslim, zou het dus


nooit in zijn hoofd halen om misbruik te maken van de rechten die Allah de Verhevene hem


geschonken heeft.


11


Je ziet natuurlijk niet aan een man dat hij polygaam is, al zou je in wezen kunnen stellen dat


elke man er wel de aanleg voor heeft. Voor veel mannen lijkt het een geweldig idee om er


meerdere vrouwen op na te houden. En hoeveel mannen keuren het af dat seksegenoten er


meer vrouwen op nahouden en claimen dat zij dat zelf nooit zouden doen? Maar waarmee


associëren deze mannen (en vrouwen) een polygaam huwelijk? Het is natuurlijk uit den boze


dat een man polygaam is in de zin van zina (overspel), iets wat in de westerse maatschappij,


mede veroorzaakt door de westerse wet, maar al te vaak voorkomt. Allah de Verhevene heeft


het huwelijk voorgeschreven als intieme relatievorm tussen man en vrouw. En Allah de


Verhevene heeft een man ook toegestaan om twee, drie of vier vrouwen te huwen. Daarbij


komt de opdracht om rechtvaardig te zijn jegens elk van hen. Indien een moslimman alleen al


denkt dat hij dat niet zou kunnen, de twee, drie of vier vrouwen gelijk te behandelen, maakt


die gedachte polygynie verboden terrein voor hem. Allah is Alwijs en Alwetend, Hij is de


Rechtvaardige en stelt eisen aan Zijn dienaren. Indien je aan de volwaarden voldoet zal Allah


de Verhevene je daden accepteren en belonen, maar daar tegenover staat de bestraffing voor


hen die Zijn wetten overtreden.


Genoeg over de man nu. De vrouwen die ervoor kiezen of het accepteren dat zij één van de


twee, drie of vier vrouwen zijn van hun man; hoe halen zij het in hun hoofd(!)? Als eerste


vrouw is het moeilijk om te horen te krijgen dat je man een tweede vrouw wenst. Ondanks dat


een wens veelal te maken heeft met de vragende partij (de man dus), bedenken vrouwen


vooral dat het met haar vrouw zijn te maken heeft. Wat heb ik gedaan? Ben ik niet goed


genoeg voor je? Houd je niet meer van me? Wat doe je me aan? Maar het is een wens die


vanuit de man komt en meer met hem te maken heeft dan met de vrouw. Het is uiteraard ook


niet niks, vooral als je het idee hebt dat het allemaal zo goed gaat in het huwelijk en dat je


alles zo goed op een rijtje hebt. Polygynie is niet zozeer een wens die voortkomt uit onvrede


over de eerste vrouw of uit een ongelukkig (eerste) huwelijk. Het kan uit een hele andere hoek


komen en die zien vrouwen zelden tot nooit aankomen. Daardoor is de klap zo hard en het


verdriet zo groot, ze zagen het niet aankomen.


We zouden kunnen stellen dat er heel veel zaken zijn die vrouwen niet van mannen begrijpen


en andersom. Eén van deze zaken is polygynie. Of er ooit een tijd zal komen dat we dat van


elkaar zullen begrijpen weet ik niet, maar dat we verder moeten kijken dan ons neus lang is, is


wel aan te raden. Hebben we het verschijnsel polygynie wel eens bestudeerd? Kennen we het


verschil tussen polygynie in een huwelijk en polygynie buiten een huwelijk? Kennen we de


voorwaarden die onze Heer, de Heer der Werelden, hieraan gesteld heeft? Hebben we enig


idee van de posities en rechten van de vrouwen binnen een polygaam huwelijk? Is polygynie


werkelijk zo onmenselijk als men het zich voorstelt? Allemaal vragen waar de gemiddelde


moslim wellicht nooit heeft over nagedacht. Het is zelfs zo dat de moslim zich eerder


vastklampt aan de westerse beeldvorming over dit verschijnsel dan aan de Islamitische


waarheid hierover. Het afkeuren van iets wat Allah de Verhevene heeft toegestaan is niet iets


waar een moslim trots op moet zijn. Sterker nog, het is een grote zonde. Hoe durft een


schepsel, (bewust) dienaar of niet, de Woorden van de Alwetende en Alwijze af te wijzen en


als ‘niet-van-deze-tijd' te bestempelen? Weten zij dan niet dat er een terugkeer zal zijn naar


onze Heer? En dat je aan Hem verantwoording moet afleggen over het ontkennen van Zijn


Wijsheid?


Wanneer stopt de moslim met het denken via andermans denkpatronen en begint hij of zij met


het oprichten van een eigen (zuiver) denkpatroon? Een mens dat claimt moslim te zijn zou


zijn denkmachine moeten baseren op de Waarheid. Wees dankbaar met wat Allah de


Verhevene ons aan kennis heeft gegeven en accepteer deze. Verwerk deze kennis in je


denkmachine en handel ernaar. Islam is geen denkwijze alleen, het is een leefwijze. Als Allah


12


de Verhevene ‘A' zegt dan moeten wij niet volmondig ‘B' zeggen. Als de profeet Moh'ammad


(Allah's vrede en zegeningen zijn met hem) ‘nee' zegt dan moeten wij geen ‘ja' interpreteren.


Dus om terug te komen op polygynie; Allah de Verhevene heeft het toegestaan, staat het dus


ook toe. De voorwaarden waaraan voldaan moet worden; voldoen daaraan. De rechten die


anderen over jou hebben; ken hen deze toe. En het belangrijkste van allemaal; als je iemand


vreest, vrees Allah de Verhevene, Hij is Degene Die Ziet, Hoort en Oordeelt.


Wat beweegt een vrouw ertoe om tweede vrouw te worden?


Voor de eerste vrouw is het meer iets wat haar overkomt. Ze kiest er uiteindelijk wel zelf voor


om één van de meerdere vrouwen te zijn door de wens van haar man te accepteren en hem


hierin een kans te geven of zelfs volledig te steunen. Vrouwen die weten waar ze staan in het


leven en die hun Schepper beter hebben leren kennen, zullen hierin waarschijnlijk meer


evenwicht in houden. Een vrouw die absoluut niet bezig is met haar geloof, haar Rabb (Heer)


en het Hiernamaals, zal minder snel instemmen met een polygaam huwelijk dan een vrouw


die meer waarde hecht aan haar relatie met Allah de Verhevene dan de relatie met de wereld,


en dus ook met de relatie met haar man. Deze veronderstelling is uiteraard geen norm, er zijn


talloze voorbeelden van dorpsvrouwen in landen zoals Marokko (vroeger) of andere landen


waar polygynie een gewoonlijk verschijnsel is en waartegen geen of weinig weerstand


getoond wordt. Hoe dan ook, in de tijd en omgeving waarin wij vandaag de dag verkeren is


het wel degelijk shockerend voor zowel de eerste vrouw als voor de omgeving om een


polygaam huwelijk ten uitvoer te brengen.


Buiten het feit om dat er veel emoties en onzekerheden bij komen kijken, is het aanvaarden


van veranderingen in je leven iets wat tijd nodig heeft. Ik denk dat elke vrouw, hoe gelovig


dan ook, in paniek raakt als haar man zijn wens uit om een tweede vrouw te huwen. Het zal


voor de man ook wel even tijd kosten om de moed op te sparen en zijn vrouw zo een


ingrijpende mededeling te doen. Het is eenmaal niet gemakkelijk als gevoelens en behoeften


ter sprake komen. Het is waarschijnlijk ook een psychologisch fenomeen dat andermans wens


meteen gekoppeld wordt aan je eigen kunnen en weten. De wens van de man weerspiegelt de


tekortkoming van de vrouw, zo lijken veel mensen in hun relatie te denken. Het kan in


sommige gevallen ook wel zo zijn, maar het is niet de norm. Als een man behoefte heeft aan


meer vrouwen wil dat niet per definitie zeggen dat hij niet genoeg van zijn vrouw krijgt. Als


een man behoefte heeft aan een andere vrouw wil dat niet per definitie zeggen dat hij niet


(meer) van zijn eerste vrouw houdt. Het wil ook niet zeggen dat hij niet meer bij haar wil zijn.


Indien een man niet (meer) bij zijn vrouw wil zijn en niet (meer) van haar houdt, dan zal hij


hoogstwaarschijnlijk voor een scheiding kiezen en niet voor een extra ‘kostenpost'. De


redenering van zijn keus kan alleen hij weergeven en hierbij zou je als vrouw open moeten


staan voor eerlijkheid en openheid over elkaars behoeften, wensen en mogelijkheden.


Waarom zou je als ongehuwde vrouw openstaan voor polygynie?


Je hoort menig moslim's of moslima's [bijvoorbeeld] al opdringerig zeggen: “Je hebt toch


genoeg keus!” “Je bent nog zo jong!” “Er zijn genoeg mannen die jou als eerste vrouw


willen!” “Waarom je man delen met een ander als je er een voor jezelf kunt hebben?” “Je kunt


er later voor kiezen iemands tweede vrouw te worden!” etcetra. Hele scherpe maar vooral


sluwe opmerkingen die op je afgevuurd worden. Niemand zal je vragen; “Is het een goede


man?” “Zal hij rechtvaardig zijn?” “Hoe behandelt hij zijn eerste vrouw?” Nee, dat doet er


allemaal niet toe, hoe geweldig hij ook is, hij is getrouwd en van getrouwde mannen moet je


13


afblijven. Helemaal mee eens, maar de zaak verandert als een man oprecht opzoek is naar een


tweede vrouw en vooral als zijn eerste vrouw het geaccepteerd heeft en hem daarin steunt. De


motivatie van een vrouw om iemands tweede te worden, verschilt uiteraard per vrouw.


Uiteindelijk is het geheel je eigen keus, niemand dwingt je ertoe. Maar wat kan een vrouw


ertoe zetten om er wel voor te gaan? Buiten het feit om dat alles al voorbeschikt is en dat je


huwelijkspartner allang vaststaat, monogaam of polygaam, zal een vrouw haar eisen hebben


waaraan haar toekomstige moet voldoen. In dit eisenpakket staat natuurlijk niet dat hij


monogaam of polygaam moet zijn. We gaan er allemaal van uit dat we met een monogame


man huwen. Toch kan het zo zijn dat Allah de Verhevene anders voor ons bepaald heeft.


Wellicht ben ik of jij wel de vrouw die uitverkoren is om onderdeel te zijn van een polygaam


huwelijk. En wellicht is een polygaam huwelijk helemaal zo slecht nog niet. De ingrediënten


van een gezond huwelijk is dat alle partijen hun best willen doen om de ander het leven


verdraagzaam en aangenaam te maken en samen het einddoel te bereiken. Het is daarin


belangrijk dat wanneer het om een polygaam huwelijk gaat dat alle drie (vier of vijf) de


partijen elkaar zien als elkaars gelijke. Alle drie zijn dienaren van Allah de Verhevene en alle


drie (vier of vijf) willen de tevredenheid van Allah de Verhevene verkrijgen om in het


eeuwige leven te mogen behoren tot de succesvolle Paradijsbewoners.


Waar het eigenlijk om gaat is niet de vorm van het huwelijk maar het doel van het huwelijk.


Allah de Verhevene heeft het huwelijk niet als instituut gemaakt om bezitterig te worden. Het


huwelijk is bedoeld voor rust en bezinning. Het huwelijk is een middel om jezelf te


beschermen en om zodoende dichter tot Allah de Verhevene te komen. Het huwelijk is dus


geen doel op zich, maar een middel tot. Het huwelijk biedt man en vrouw de mogelijkheid om


alle mogelijke behoeften te vervullen. Naast de seksuele behoefte hebben mannen en vrouwen


ook behoefte aan geborgenheid, veiligheid en begrip. En veel van deze zaken en behoeften


zijn ook buiten het huwelijk te vinden, maar brengen daar geen rust en bezinning (en


beloning) met zich mee. Allah de Verhevene kent ons innerlijk beter dan dat wij het kennen


en Hij behoedt ons voor al het slechte indien wij Hem gehoorzamen en Zijn Wijsheid ten


uitvoer brengen.


Het kan zo zijn dat wij denken dat iets goed voor ons is terwijl het slecht voor ons is. En het


kan zo zijn dat wij denken dat iets slecht voor ons is terwijl het goed voor ons is. Het is


belangrijk om onze keuze te baseren op Allah de Verhevene. En als we ons op Hem willen


baseren dan moeten we Hem vragen en Hem smeken om hetgeen wat Hij voor ons bepaald


heeft te verordenen en ons daar tevreden mee te laten zijn. Hij is Degene Die Weet en wij


weten niet. Hij heeft Macht en wij niet.


Dus als antwoord op de vraag: “Waarom iemands tweede vrouw worden als je iemands eerste


kan worden?,” is in mijn ogen het meest waardige antwoord: omwille van Allah de


Verhevene. Het is niet simpel uit te leggen wat dat precies inhoudt: omwille van Allah de


Verhevene. Een moslim(a) is een persoon die zich overgeeft aan Allah de Verhevene. Met


overgave wordt bedoeld dat je alles wat je hebt, wilt, kunt en gelooft, baseert op wat Allah


geopenbaard heeft. Allah de Verhevene heeft de mens slechts geschapen om Hem te


aanbidden en Allah heeft de Qor-aan als Leidraad voor de mensen geopenbaard. Een


moslim(a) denkt dus na over wat Allah de Verhevene van hem/haar verwacht en streeft ernaar


deze verwachtingen zo goed mogelijk te verwezenlijken.


Elke dag is een gunst, een dag waarop je gezond ontwaakt uit de kleine dood (de slaap). Een


dag waarop je jouw ledematen kunt gebruiken om jezelf te voorzien van benodigdheden. Een


dag waarin je Allah de Verhevene moet gedenken en bedanken voor alle gunsten die Hij ons


14


dag in dag uit schenkt. De dag waarop je terugkeer naar Hem kan elk moment plaatsvinden.


Allah is Groot!


Elke dag maken we keuzes en elke dag ontstaan er ambities voor morgen. Waarop baseren we


deze keuzes en ambities? Zijn deze in overeenstemming met de overgave die we beloofd


hebben aan Allah? Een moslim houdt zich zelf en zijn keuzes in evenwicht door deze omwille


van Allah te maken. Een huwelijk aangaan omwille van Allah de Verhevene, ofwel met een


monogame man ofwel met een polygame man, brengt met zich mee dat dit huwelijk grote


kans op slagen heeft. Dit omdat het Allah zal welbehagen dat je omwille van Hem en volgens


Zijn richtlijnen deze keus gemaakt hebt.


Omwille van Allah de Verhevene trouwen betekent dat een moslim niet alleen aan zichzelf


denkt maar ook aan anderen. Aan de oemmah (moslimgemeenschap), aan het eventuele


bestaande gezin, aan de eventuele eerste vrouw, aan de eventuele kinderen, aan alleenstaande


vrouwen, aan zwakkeren, aan liefdadigheid. Omwille van Allah de Verhevene. Het draait dus


niet om het ego.


Misschien ken je ze niet persoonlijk of misschien kun jij je er niets bij voorstellen, maar er


bestaan, al-hamdoelillaah, broeders en zusters om ons heen die omwille van Allah de


Almachtige hun beslissingen nemen en die hopen op Allah's Tevredenheid en beloning. Deze


beslissing hoeft niet begrepen te worden door de gehele oemmah (al zou dat in wezen wel zo


moeten zijn), maar op zijn minst zouden broeders en zusters elkaar moeten respecteren en


steunen in het praktiseren en eerbiedigen van Allah's Wetten.


Polygynie is niet gek. Polygynie is niet eng. Polygynie is een wijsheid van Allah. Allah de


Verhevene kent Zijn schepping het best. Hij weet wat wij nodig hebben en wat goed voor ons


is. Hij weet wat wij aankunnen en wat ons teveel is. Hij weet wat wij wensen en wat wij


hopen. Hij weet wat onze bestemming is en hoe het ons zal begaan. Dus wend je tot Hem en


aanbid Hem. Als je iets vraagt, vraag het aan Hem. Als je iets vreest, vrees dan voor Hem. Als


je iets doet, doe het voor Hem. Hij is de Heer der Werelden en bij Hem is de afrekening.


Waarom is er zoveel ophef over het gehoorzamen van Allah de Verhevene terwijl we er geen


punt van maken om mensen en systemen om ons heen zonder pardon te gehoorzamen?


Waarom is het aanhouden van een rechtssysteem dat door mensen is opgesteld (en dat


regelmatig verandert) zo belangrijk, maar maken we ons niet druk om het rechtssysteem dat


Allah de Verhevene voor ons heeft verplicht gesteld? Waarom lopen wij mee met het


gedachtegoed van ongelovigen en vegen we de uitspraken van de profeet (Allah's vrede en


zegeningen zijn met hem) en zijn metgezellen van tafel?


Hoe kan het toch dat we het zo ver hebben laten komen dat we ons zelf trots moslim noemen


terwijl we Allah de Verhevene de rug toekeren? Wanneer gaan we ooit eens beseffen dat het


Allah de Verhevene is Die recht heeft op onze liefde, toewijding, tijd, inspanning en


vermogen? Hij is Diegene Die ons geschapen heeft, Hij is Diegene Die ons voorziet van


onderhoud, Hij is Diegene Die ons leven verlengd of beëindigd, Hij is Diegene Die ons hart


op ritme laat kloppen, Hij is Diegene Die ons elke dag weer een nieuwe kans geeft. En dat


allemaal terwijl wij Hem elke dag verwaarlozen, Hem vergeten, Hem ontkennen en Hem


vervangen door wereldse zaken en systemen. Ondanks onze waardeloze aanbidding is Hij


toch Barmhartig en Genadig met ons! Soebhaan Allaah!


15


Moge Allah Ta'ala ons vergeven. Moge Allah onze harten bestralen met liefde voor Hem.


Moge Allah ons wijsheid en leiding schenken. Moge Allah ons doen sterven als ware


moslims. Moge Allah ons beschermen tegen het Hellevuur. Moge Allah ons bewoners van het


Paradijs maken.


Amien!


Deel 3.


Polygynie: een vermomde zegen (door Meriem Ezzaoui)


Het herdefiniëren van halaal en haraam is een ziekte die zich onbeheerst door onze oemmah


verspreid. Veel moslims hebben ervoor gekozen dat wat toegestaan is en dat wat verboden is


aan hun eigen behoeftes aan te passen. Deze “moderne” definities gaan tegen de Bevelen van


Allah de Verhevene en de Soennah van de profeet (Allah's vrede en zegeningen zijn met hem)


in. Halaal verbieden en haraam toestaan is een grote zonde wat kan leiden tot ongeloof.


Het is ons niet toegestaan te verbieden wat Allah de Verhevene als Zijn Gunst voor ons heeft


bepaald. Dat wordt meerdere keren in de Qor-aan verboden. Allah de Verhevene zegt:


“En zeg niet door de leugen die jullie tongen beschrijven: “Dit is toegestaan en dat is


verboden,” om over Allah een leugen te verzinnen. Voorwaar, degenen die over Allah de


leugen verzinnen zullen niet welslagen.” [Soerat an-Nah'l16: 116]


Waarom begaan wij vrouwen dan deze daad van ongeloof? Velen van jullie zullen zich nu


afvragen wanneer zij dit dan gedaan hebben. Eén woord zal het verklaren: polygynie. Dit


eenvoudige, onschuldige woord is de wortel van onze zonde.


Het horen of lezen van dit woord kan ervoor zorgen dat onze lichamen fysiek reageren. Het


gezicht krimpt ineen, de maag draait om en de rillingen lopen over onze rug. In tegenstelling


tot de meeste woorden veronderstelt dit woord de rol van een vijand. Een duistere vijand die


dreigt ons belangrijkste bezit af te nemen, onze echtgenoot. We moeten ons eraan herinneren


dat onze echtgenoten niet onze bezittingen zijn, maar een geschenk van Allah. Hoe kunnen


we iemand “bezitten” terwijl we niet eens onszelf “bezitten”? Een deel van onze innerlijke


djihaad is om gedachten opnieuw te onderwijzen in de man-vrouwverhoudingen. Onze


gedachten zijn verduisterd door het Westerse huwelijksinstituut dat polygynie verbiedt.


De huwelijksstructuur en huwelijksrelaties van het Westen beïnvloeden vele moslims over de


hele wereld. We hebben het idee geaccepteerd van één man voor één vrouw, ondanks het


bewijs dat deze relaties vaak gauw stuk gaan en gemakkelijk meer schade toebrengen dan dat


ze goed doen. Dus waarom accepteren we zo gemakkelijk een westerse praktijk die duidelijk


in veel gevallen niet werkt? Zijn wij, als oemmah, bang om anders te zijn? Proberen we bij de


koefaar (ongelovigen) te horen terwijl wij het voorbeeld zouden moeten geven? Aboe


Hoerayrah (moge Allah tevreden met hem zijn) leverde over dat de profeet (Allah's vrede en


zegeningen zijn met hem) zei:


“Islam begon als iets vreemds en het zal naar zijn oude positie van vreemd zijn terugkeren,


dus goed nieuws voor de vreemdelingen.”


16


Allah de Verhevene zegt:


“O profeet, zeg tegen jouw echtgenotes en tot jouw dochters en tot de vrouwen van de


gelovigen dat zij hun overkleden over zich heen laten hangen. Op die manier is het


makkelijker hen te herkennen en worden zij niet lastig gevallen.” [Soerat al-Ah'zaab 33:59]


Allah de Verhevene heeft ons niet bevolen ons te verstoppen omdat we anders zijn dan de


koefaar en de mensen van het Boek (joden en Christenen). Integendeel, we worden gezegd


trots op onze verschillen te zijn. We moeten ons er vaak aan herinneren dat deze verschillen in


feite een zegen van al-Wahhaab zijn. De acceptatie van polygynie zal onze oemmah


versterken. Jaloezie zal verdwijnen, buitenechtelijke verhoudingen zullen afnemen,


alleenstaande, gescheiden vrouwen en weduwen zullen beschermers en onderhouders hebben.


Hoewel de meeste van ons niet hardop zeggen dat polygynie haraam (verboden) is,


ondersteunen de daden en meningen van velen wel deze verklaring. Wanneer onze zusters


eisen dat er in hun huwelijkscontract een “ontsnappingsclausule” komt te staan in het geval


van een tweede vrouw, zeggen ze eigenlijk dat polygynie haraam is. Hetzelfde geldt voor


vrouwen die het hun mannen onmogelijk maken door persoonlijke of financiële eisen om een


andere vrouw te trouwen (een recht dat Allah aan alle mannen heeft gegeven). Ja, deze zusters


verbieden polygynie niet voor iedereen, alleen voor hun mannen. In plaats van hun zuster in


nood te helpen, leiden ze haar misschien naar zonde.


De Soennah van onze geliefde profeet (Allah's vrede en zegeningen zijn met hem) staat


polygyne huwelijken toe. ‘Oethmaan en ‘Oemar (moge Allah tevreden met hen zijn) waren


beide met meer dan één vrouw getrouwd. Is de profeet (Allah's vrede en zegeningen zijn met


hem) niet het model van de perfecte moslim? Maakten ‘Oethmaan en ‘Oemar (moge Allah


tevreden met hen zijn) geen deel uit van de beste generatie moslims? Toch proberen velen te


bewijzen dat polygynie niet aanbevolen is. Een monogame samenleving is idealistisch, maar


niet realistisch. De menselijke samenleving is niet gemaakt voor één man voor één vrouw


vanwege dood, scheiding en het grotere aantal gelovige vrouwen dan mannen.


Monogamie brengt meer schade dan voordeel voor de moslim oemmah. Er is gebrek aan


stabiliteit en dit leidt naar chaos. Deze verklaring wordt ondersteund door de omstandigheden


van monogame samenlevingen die leiden onder hoge scheidingsaantallen, buitenechtelijke


relaties, tienerzwangerschappen en alleenstaande moeders, abortussen en niet te vergeten


(soms dodelijke) geslachtsziekten of seksuele overdraagbare aandoeningen (SOA's).


Zusters, laten we terugkeren naar de Soennah en het voorbeeld gesteld door de sahaaba (moge


Allah tevreden met hen zijn). Deze mannen en vrouwen moeten altijd onze rolmodellen


blijven. Laten we proberen weg te blijven van het veroordelen van hun daden zoals we doen


wanneer we polygynie bekritiseren. Laat ons onze zusters helpen die een thui, liefde en steun


nodig hebben. In plaats van slecht over de tweede vrouw te praten, zouden we Allah de


Verhevene dankbaar moeten zijn voor Zijn Mededogen. Stel je voor dat jouw man kwam te


overlijden, wat zou dan jouw lot zijn? Misschien heb je familie die je zal helpen, maar wat als


dat niet het geval is? Geen plaats om je baby's te beschermen, geen voedsel om hen te voeden,


zou je dan tegen polygynie zijn? Wat als je alleenstaand was met weinig kans op een huwelijk


behalve met een getrouwde broeder, zou je dan weigeren om de helft van je geloof te


vervullen?


17


We moeten voor anderen wensen wat we voor ons zelf wensen of al hebben. De oemmah zal


zwak blijven totdat we onze zusters helpen. Door het accepteren van polygynie creëren we


een stabiele oemmah zonder buitensporig kwaadspreken en roddelen. We helpen moslima's


met het zoeken naar liefde, vriendschap en onderhouders. We geven zusters de kans een gezin


te hebben of te zorgen voor het gezin dat ze al hebben. In plaats van te werken om voedsel en


kleding te kopen, kan ze nu haar kinderen de Islam bijbrengen. Ze kan zelf de Islam


bestuderen en prediken. In plaats van het bekritiseren van en klagen over polygynie, dank


Allah de Verhevene voor deze geweldige zegen.


De positie van de eerste vrouw (door sheikh ‘Abd-Allaah al-Haydari )


Polygynie was de gewoonte van de profeet (Allah's vrede en zegeningen zijn met hem) en van


zijn metgezellen (moge Allah tevreden met hen zijn) en polygynie kent vele voordelen. Het is


echter alom bekend dat vrouwen jaloers van aard zijn en afkerig staan tegenover het delen van


hun echtgenoot met andere vrouwen. Vrouwen dienen niet veroordeeld te worden voor deze


jaloezie, want het bestond onder de beste van de rechtschapen vrouwen, de sahaabiyyaat


(moge Allah tevreden met hen zijn), en zelfs bij de Oemm al-Moe-eminien (moeder van de


gelovigen: de vrouwen van de profeet) Aisha.


Maar vrouwen dienen er voor te waken dat zij door deze jaloezie geen bezwaar maken op


datgene wat Allah de Verhevene heeft voorgeschreven en zij dienen niet te proberen het te


voorkomen; een vrouw dient haar echtgenoot toe te staan om een andere vrouw te huwen


want dit is een soort van samenwerking in rechtschapenheid en vroomheid. In een hadieth die


terug te vinden is in Boekharie en Moslim heeft de profeet (Allah's vrede en zegeningen zijn


met hem) gezegd:


“Een ieder die aandacht schenkt aan de behoefte van zijn broeder, Allah zal aandacht


schenken aan zijn behoefte.”


De toestemming van de eerste vrouw is geen vereiste voor een man om een andere vrouw te


huwen. De Permanente Commissie voor het uitvaardigen van Fataawah werd hierover


gevraagd en antwoordde als volgt: “Het is niet verplicht voor de echtgenoot, als hij een


tweede vrouw wil trouwen, om de toestemming van zijn eerste vrouw te hebben. Maar het


behoort tot de goede manieren en vriendelijkheid om haar (de eerste vrouw) op zo'n manier te


behandelen waardoor de eventuele pijn, welke vrouwen van nature voelen in zulke situaties,


zal verminderen. Dat kan je doen door aardig te zijn tegen haar en op een aangename manier


tegen haar te spreken en om geld uit te geven om haar acceptatie van de situatie te


verkrijgen.”


Als een vrouw wil scheiden indien haar man een andere vrouw wil trouwen, is dat niet juist.


Zij dient daarentegen de situatie te onderzoeken en als zij het samenleven met een andere


vrouw werkelijk niet aankan, dan kan ze hem om khoela' (een vorm van scheiding op initiatief


van de vrouw waarbij zij afstand doet van haar mahr) vragen. Als zij het aankan om met de


tweede vrouw te leven maar het doet haar pijn, dan dient ze geduldig te zijn en de


Tevredenheid van Allah de Verhevene te zoeken. Thawbaan (moge Allah tevreden met hem


zijn) verhaalde dat de boodschapper van Allah (Allah's vrede en zegeningen zijn met hem)


gezegd heeft:


“Geen vrouw vraagt haar man om een scheiding zonder een reden, of de geur van het


Paradijs is verboden voor haar.” (Overgeleverd door Aboe Dawoed en anderen, en als


sah'ieh' geclassificeerd door al-Albaani.)


18


Als zij het verdaagt met geduld dan zal Allah de Verhevene het gemakkelijker voor haar


maken en haar borst verruimen (d.w.z. haar rust en kalmte schenken) en haar compenseren


met iets goeds. De echtgenoot moet haar ook helpen door haar vriendelijk te behandelen, door


geduldig met haar te zijn vanwege enige jaloezie etc. van haar kant en haar fouten door de


vingers te zien. En Allah is de Bron van alle hulp.


De beloning voor de eerste vrouw


Het gehoorzamen van haar man is voor de vrouw één van de manieren om het Paradijs binnen


te gaan, zoals overgeleverd is in de h'adieth verhaald door Ibn Hibbaan:


“Als een vrouw haar vijf dagelijkse gebeden verricht en haar maand (Ramadhaan) vast en


haar kuisheid bewaakt en haar man gehoorzaamt, er zal tegen haar gezegd worden: “Ga het


Paradijs binnen door welke van de poorten van het Paradijs jij maar wenst.” (Deze h'adieth


is als sah'ieh' geclassificeerd door al-Albaani in Sah'ieh' al-Djaami' al-Saghier, nr. 660.)


Haar geduld inzake het huwelijk van haar man met een tweede vrouw zal om verschillende


redenen een speciale beloning voor haar brengen:


1 – Het huwelijk van haar man met een andere vrouw wordt beschouwd als een test en


beproeving voor haar, en als zij het met geduld verdraagt dan zal ze er een beloning voor


ontvangen, zoals Allah de Verhevene zegt in Zijn Qor-aan:


“…Voorwaar, het zijn de geduldigen die hun beloning zonder berekening zal worden


gegeven.” [Soerah az-Zoemar 39:10]


En Allah de Verhevene zegt ook:


“En Wij zullen jullie zeker beproeven met iets van vrees en honger en vermindering van


bezittingen en levens en vruchten. Maar geef verheugende tijdingen aan de as-sabiroen (de


geduldigen).” [Soerat al-Baqarah 2:155]


Volgens de h'adieth:


“Geen vermoeidheid, noch ziekte, noch leed, noch verdriet, noch pijn, noch tegenspoed


overkomt een moslim, zelfs niet een doorn die hem prikt, of Allah zal zijn zonden daardoor


vergeven (d.w.z. het is als een boetedoening voor hem).” [Overgeleverd door al-Boekhaarie,


5642; Moeslim, 2573, van de h'adieth van Aboe Sa'ied en Aboe Hoerayrah.]


De profeet (Allah's vrede en zegeningen zijn met hem) zei ook:


“Allah zal degene voor wie Hij goed bedoelt, doen lijden onder enige moeilijkheid.” (Sah'ieh'


al-Boekhaarie.)


Al-Tirmidzie (2399) leverde over van Aboe Hoerayrah (moge Allah tevreden met hem zijn)


dat de profeet (Allah's vrede en zegeningen zijn met hem) heeft gezegd:


“Beproevingen zullen de gelovigen, man of vrouw, blijven overvallen betreffende hemzelf, zijn


kind en zijn rijkdom, totdat hij Allah ontmoet zonder een zonde” (Als sah'ieh' geclassificeerd


door al-Albaani in Sah'ieh' al-Djaami', nr. 5815.)


19


2 – Als een vrouw het accepteert dat haar man met een andere vrouw huwt en haar goed


behandeld, dan zal ze de beloning van al-moehsinien (diegene die uitmunten in geloof en


goede daden) krijgen. Allah de Verhevene zegt in Zijn Qor-aan:


“…Voorwaar, wie godvrezend en geduldig is - Allah doet het loon der goeden nooit verloren


gaan." [Soerat Yoesoef 12:90]


Moehsinoen: is de meervoudsvorm van moehsin, en dit is een persoon die ihsaan toepast, of


degene die dat verricht wat verplicht is, vermijdt wat verboden is, die acht slaat op de rechten


van Allah de Verhevene en die Hem continu gehoorzaam is. Ihsaan is perfectie van


aanbidding; het aanbidden van Allah de Verhevene net of als je Hem ziet en als je Hem niet


ziet, weet dan dat Hij jou wel ziet, het is het uitmuntendheid in het geloof.


Allah de Verhevene zegt ook:


“Er is voor het verrichten van het goede geen andere beloning dan het goede.” [Soerat ar-


Rah'maan 55:60]


“En voorwaar, Allah is zeker met de moehsinoen (weldoeners)”[Soerat al-‘Ankaboet 29: 69]


3 – Als ze boosheid voelt vanwege dit, maar ze controleert haar boosheid – en het controleren


van je tong maakt deel uit van het controleren van je boosheid – Allah de Verhevene zegt:


“…Zij, die in voorspoed en in tegenspoed wel doen en zij, die toorn onderdrukken en mensen


vergeven; Allah heeft hen die goed doen, lief."


Deze beloning komt boven op de beloning van een vrouw voor het gehoorzamen van haar


echtgenoot onder normale omstandigheden.


Een verstandige vrouw accepteert alles wat Allah de Verhevene voor haar bepaald heeft,


zonder fatalistisch te zijn, en zij dient zich te realiseren dat het huwen van haar man met een


andere vrouw iets is dat toegestaan is, dus dient ze er geen bezwaar tegen te maken. Het kan


zijn dat dit (tweede) huwelijk hem meer ingetogen maakt en voorkomt dat hij iets dat


ongeoorloofd doet.


Het is zeer triestig dat sommige vrouwen minder bezwaar maken tegen het feit dat hun


mannen iets dat haraam is verrichten dan tegen het trouwen met een andere vrouw op een


toegestane manier. Dit is een teken van een tekort aan verstand en religieuze toewijding.


Vrouwen dienen het goede voorbeeld van de vrouwen van de profeet (Allah's vrede en


zegeningen zijn met hem) en zijn metgezellen (moge Allah tevreden met hen zijn) te volgen,


die geduldig waren en de beloning zochten ondanks dat vele van hen jaloers waren. Als jouw


echtgenoot doorgaat en een tweede vrouw neemt, dan dien je geduldig te zijn en tevreden en


hem goed te behandelen zodat je beloond wordt en bij de weldoeners behoord.


Weet dat dit leven het leven van beproevingen is en het eindigt snel. Dus felicitaties voor


degene die geduldig blijft en Allah de Verhevene gehoorzaamt in dit leven totdat hij de


eeuwige verlossing ontvangt in de Tuinen van het Paradijs.