Imam Muslim
(in het kort)
Muslim ibn al-Hajjaj ibn Muslim ibn Ward ibn Kushadh al-
Qushairi an-Nisapuri (±204H/820C-261H/875C)
Imam Muslim was afkomstig uit Nisapur (Naysabur), een centraal
gelegen stad in de regio Khurasan. Hij was van Perzische origine,
verbonden aan een Arabische stamlijn: de Banu Qushayr, welke
deel uit maakte van de machtige Rabi‘a clan.
Over zijn jonge jaren is niet heel veel bekend. Hij kwam uit een
religieus gezin en zijn vader was een geleerde. Dit heeft hem
mogelijk geholpen in het zoeken naar kennis. De regio en stad
vanwaar hij kwam geeft ons ook informatie. Na Baghdad, het
bestuurscentrum van de moslimwereld, was Nisapur de meest
grandeuze stad van de islamitische wereld. We weten dat er heel
grote hadithgeleerden in de regio van Khurasan en Nisapur waren,
waaronder Isḥāq ibn Rahawayh (161 –238H/778–852C) en Al-
Dhuhli.
Het komt vaker voor dat er enig verschil is van mening betreffende
het geboortejaar van geleerden. Dit is omdat het belang van deze
geleerden en de waarde van hun kennis pas kwam toen zij eenmaal
grote geleerden werden. Het geboortejaar van Imam Muslim is zo
een geval. Ibn Khalikan meldt in zijn Wafayat al-A’yan, dat het in
ieder geval zeker is dat hij na het jaar 200H/816C werd geboren.
Er zijn drie geboortejaren aangegeven: 202H/818C, 204H/820C of
206H/822C. Imam Al-Dhahabi zegt in zijn Al-Siyar A’lam al-
Nubala en Tadhkirat al-Huffaz dat er werd gezegd dat het 204H
was. Zelf was hij van mening dat het eerder dan dat was. Ibn al-
Athīr en Ibn Khalikan zijn van mening dat 206H/822C het meest
correcte geboortejaar was. Ibn Kathir is ook van mening dat deze
laatste het meest betrouwbaar is. het jaar 204H/820C is echter ook
4
een plausibel geboortejaar, wanneer er wordt gekeken naar
bepaalde gebeurtenissen in zijn leven en hoe oud hij toen was.
In de tijd dat Imam Muslim werd geboren was de
hadiethwetenschap alom in trek en er waren al duizenden
hadiethgeleerden verspreid over het islamitisch gebied. Hij startte
pas echt met het studeren van hadieth toen hij 14 jaar oud was (in
218H/833C). Dit deed hij bewust, want hij wachtte hiermee tot het
moment dat hij zijn volwassenheid (in die tijd) had bereikt.
Hij reisde veel naar Iraq, Hijaz (Mekka/Medina gebied), Syrië en
Egypte (en de verschillende steden daarin). Hij is meerdere malen
naar Baghdad gegaan en leerde daar ook. Hij was daar voor de
laatste keer in 259H/873C. Twee jaar later stierf hij.
In al deze plaatsten leerde hij van de grote muhaddithun. Zo
studeerde hij bijvoorbeeld in Iraq onder Ahmad ibn Hanbal en
anderen. In Nisapur heeft hij enorm zijn voordeel kunnen halen uit
Imam Bukhari. Hij had bovendien een goede band met Imam Al-
Bukhari en had ook veel van dezelfde leraren als hem.
Imam Muslim viel op bij zijn leraren en zij spraken lovend over
hem en hoe hij goed kon onthouden. Ibn Rahaway vond hem een
uitzonderlijk persoon. Grote hadithgeleerden van zijn tijd vonden
dat hij bij de toḥpu ffaaz ul -hadīth van de wereld hoorde.
Sommige hadithgeleerden beschouwden hem zelfs als de beste
wanneer het kwam op het scheiden van authentieke en zwakke
overleveringen. Het werd gezegd dat er in zijn tijd vier grootste
hadithgeleerden waren: Abu Zar‘a, ‘Abdullah al-Darimi, Al-
Bukhari en Muslim. Hij werd wijd en ver gerespecteerd.
Imam Muslim hield van schrijven en net als Imam Al-Bukhari
heeft ook hij meerdere werken geschreven. Hij is echter het meest
bekend geworden om zijn Sahih-verzameling. Deze werd zo
5
befaamd, dat daardoor de meeste van zijn andere werken in vergetelheid raakte.
Imam Muslim is door zo een 200.000 hadieth gegaan, maar er is ook gezegd dat het ‘een derde van een miljoen’was. Uiteindelijk eindigde hij met een collectie van om en bij de 4000 ahaadieth. Zijn overleveringen worden door consensus (idjmaa) beschouwd als authentiek, betrouwbaar.
Muslim's acceptatie van hadieth
Net als Bukhari beschouwde hij een hadieth alleen als betrouwbaar als:
het tot hem kwam middels een onafgebroken keten,
van bekende en betrouwbare overleveraars,
die niet in tegenstrijd waren met gevestigde teksten erover,
en die vrij was van verschillende vormen van gebreken.
Al-Bukhari versus Muslim
Wat hebben onderzoekers onder andere gezegd over het verschil tussen Imam Al-Bukhari en Imam Muslim's werkwijze?
6
Zijn boek van tafsier is minder compleet of systematisch dan die van Al-Bukhari en in vergelijking tot Bukhari’s werk behandeld Muslim ook niet zoveel diverse onderwerpen.
Muslim paste verschillende hadithprincipes strikt toe, die door Bukhari niet zo strikt werden toegepast, zoals het gebruik van termen zoals haddathana (‘hij heeft aan ons overgeleverd’) en akhbaarana (‘hij heeft ons medegedeeld’).
In zijn introductie legt hij uit via welke principes hij heeft gewerkt en hoe hij de keuze voor zijn selectie had gemaakt. Dit doet Al-Bukhari weer niet als Muslim.