Pyetja: Cilat janë kushtet e adhurimit të saktë në Islam?


Përgjigja:


Falënderimi i takon Allahut ...


Ka thënë dijetari dhe fekihu i njohur Muhamed b. Salih El


Uthejmin (Allahu e mëshiroftë):


Së pari: Duhet që adhurimi të jetë në pajtim me sheriatin në


« shkakun » e tij. Çdo njeri i cili e adhuron Allahun me një adhurim


të bazuar në një shkak i cili nuk është ligjësuar me sheriat , atëherë


adhurimi i tij është i refuzuar dhe nuk lidhet me të urdhri i Allahut


dhe i Pejgamberit (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të).


Shembull për këtë është festimi i lindjes së Pejgamberit (paqja dhe


mëshira e Allahut qofshin mbi të) – mevludit si dhe ata që e


festojnë natën e njëzet e shtatë të Rexhebit e që pretendojnë se


Pejgamberi (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) është


ngritur në qiell atë natë. E tërë kjo nuk është në pajtim me


sheriatin dhe është e papranuar.


1. Nga aspekti historik nuk është vërtetuar se miraxhi i


Pejgamberit (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) ka qenë


natën e njëzet e shtatë. Ne i kemi enciklopeditë e hadithit para


duarsh dhe në asnjërën prej tyre nuk shkruan asnjë germë që do të


aludonte se Pejgamberi (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi


të) është ngritur në natën e njëzet e shtatë të muajit Rexheb dhe


dihet se kjo çështje i përket lajmeve të cilat nuk llogartien autentike


vetëm se përmes zinxhirëve të transmetimit të saktë.


2. Nëse paramendohet vërtetimi se kjo ka ndodhur në atë natë,


a na jep kjo të drejtë të shpikim në të një adhurim dhe ta festojmë


atë? Assesi. Për këtë, kur Pejgamberi (paqja dhe mëshira e Allahut


qofshin mbi të) erdhi në Medine dhe i pa Ensarët që kishin dy ditë


që luanin në to, ju tha: “Allahu ua ka ndërruar me dy ditë më të mira


se këto”, e ua përmendi atyre Bajramin e Fitrit dhe Bajramin e


Kurbanit. Kjo tregon për mospëlqimin e Pejgamberit (paqja dhe


mëshira e Allahut qofshin mbi të) të çdo feste që shpiket në Islam


përveç festave islame, e që janë tri: Dy festa vjetore: Bajrami i


3


Fitrit dhe Bajrami i Kurbanit dhe një festë javore e që është


Xhumaja. Edhe nëse e paramendojmë se Pejgamberi (paqja dhe


mëshira e Allahut qofshin mbi të) është ngritur në qiell natën e


njëzet e shtatë të muajit Rexheb – e që është e pamundur të


vërtetohet – nuk kemi mundësi të shpikim në të diçka pa lejen e


Ligjvënësit – Allahut të lartësuar.


Siç ju thashë, çështja e bidatit – risive është e madhe dhe efekti i


saj në zemra është i keq. Edhe në qoftë se një person, në atë


moment ndjen në zemrën e tij butësi, pas këtij përjetimi momental


çështja do të jetë e kundërt patjetër, sepse gëzimi i zemrës me të


kotën nuk zgjatë bile e pason një dhembje, pikëllim dhe keqardhje.


E të gjitha risitë janë të rrezikshme, sepse ato përmbajnë akuzë


ndaj shpalljes ngase, kjo risi (bidat) dikton atë se Pejgamberi (paqja


dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) nuk e ka plotësuar sheriatin


edhe pse Allahu i lartësuar thotë: “Sot përsosa për ju fenë tuaj,


plotësova ndaj jush dhuntinë Time, zgjodha për ju islamin fe.” (El


Maide:


Më e çuditshme është se disa që i veprojnë bidatet tregojnë


kujdes maksimal në zbatimin e tyre edhe pse janë tolerantë ndaj


asaj që është më e dobishme, më e saktë dhe më meritore.


Për këtë themi se festimi i natës së njëzet e shtatë se ajo është


nata kur është ngritur Pejgamberi (paqja dhe mëshira e Allahut


qofshin mbi të) në qiell është risi ngase, është bazuar mbi një shkak


të cilin nuk e ka ligjësuar sheriati.


Së dyti: Të jetë adhurimi në pajtim me sheriatin në « llojin » e


tij. Si p.sh. nëse një person prenë për kurban një kalë kjo vepër e tij


është në kundërshtim me Sheriatin në llojin e saj, ngase kurbani


nuk prehet vetëm se prej bagëtive, e që janë: Devetë, lopët dhe


delet.


E treta: Të jetë adhurimi në pajtim me sheriatin në « vëllimin


(sasinë) » e tij. Nëse një njeri thotë se do ta falë drekën gjashtë


rekate, a është ky adhurim në pajtim me sheriatin? Assesi; Sepse


4


nuk pajtohet me të në sasi. E nëse një person thotë sub-hanAllah,


Vel Hamdulil-lah, VAll-llahu Ekber tridhjetë e pesë herë pas çdo


namazi të obliguar, a është e saktë kjo vepër prej tij? Përgjigja: Ne


themi nëse ke synuar adhurimin e Allahut me këtë numër ti ke


gabuar por, nëse ke synuar shtimin mbi atë që e ka ligjësuar


Pejgamberi (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) por, ti


beson se e ligjësuar është tridhjetë e tri herë me këtë rast shtimi


është i lejuar, sepse ti me këtë i ke ndarë prej adhurimit.


E katërta: Të jetë adhurimi në pajtim me sheriatin në


« mënyrën »1


e kryerjes së tij. Nëse njeriu e kryen adhurimin me


llojin, sasinë dhe shkakun e tij por, e kundërshton sheriatin në


formën e tij, atëherë kjo nuk i pranohet. Si p.sh. Një njeri e ka


prishur abdesin dhe ka marrë përsëri abdes por i ka larë këmbët,


pastaj i ka dhënë mes-h kokës, pastaj i ka larë duart e tij dhe në


fund ka larë fytyrën e tij, a është abdesi i tij i saktë? Assesi, ngase e


ka kundërshtuar sheriatin në formën e kryerjes së adhurimit.


E pesta: Të jetë adhurimi në pajtim me sheriatin në « kohën »


e tij. Si p.sh ta agjëron një person agjërimin e Ramazanit në muajin


Shaban apo në Sheval apo ta falë drekën para se të lëvizë dielli nga


zeniti apo pasi që të jetë hija e çdo sendi sa gjatësia e tij d.m.th. e


ka falë pas kohës së tij për këtë namazi i tij nuk është i saktë.


Për këtë themi se nëse njeriu e lë namazin qëllimisht derisa t’i


del koha e tij dhe këtë pa arsye, atëherë namazi i tij nuk i pranohet


edhe nëse falet një mijë herë. Prej këtu përfitojmë një rregull të


rëndësishme në këtë kaptinë e ajo është se: “Nëse çdo adhurim i


përcaktuar me kohë e kryen njeriu jashtë kohës së tij - pa arsye -,


ajo nuk i pranohet atij bile i refuzohet.”


Argument për këtë është hadithi i Aishes (Allahu qoftë i


kënaqur me të) se Pejgamberi (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin


mbi të) ka thënë: “Kush vepron një punë në kundërshtim me çështjen


tonë ai është i refuzuar.”


1 Mënyrën e kryerjes së tij.


5


E gjashta: Të jetë adhurimi në pajtim me sheratin në


« vendin » e kryerjes së tij. Nëse një njeri qëndron ditën e Arafatit


në Muzdelife, qëndrimi i tij nuk është i saktë për shkak që


adhurimi nuk është në pajtim me sheriatin për vendin e kryerjes së


tij. Gjithashtu p.sh. nëse një njeri bën itikaf në shtëpinë e tij, kjo


nuk është e saktë, sepse vendi i Itikafit është xhamia. Për këtë nuk i


lejohet gruas të bëjë Itikaf në shtëpinë e saj, sepse shtëpia nuk


është vend për kryerjen e itikafit. Pejgamberi (paqja dhe mëshira e


Allahut qofshin mbi të) kur i ka parë disa prej grave të tij që i kanë


vendosur tendat në xhami, ka urdhëruar të hiqen dhe të anulohet


itikafi dhe nuk i ka udhëzuar ato të bëjnë itikaf në shtëpitë e tyre e


kjo aludon se gruaja nuk obligohet të bëjë itikaf në shtëpinë e saj


për shkak se ky adhurim nuk është në pajtim me sheriatin në


vendin e tij.


Këto janë gjashtë veçori, pa bashkimin e të cilave në adhurim


nuk realizohet pasimi – el mutabea -:


1. Shkaku i tij.


2. Lloji i tij.


3. Vëllimi (Sasia) e tij.


4. Forma e tij.


5. Koha e tij.


6. Vendi i tij.