Geloven in Islam is zekerheid en geen twijfel
In naam van Allah, de Barmhartige, de Genadevolle
Wanneer een persoon tegen een ander persoon zegt ‘Ik geloof dat ik jou gister heb gezien’, dan begrijpt een ieder die de Nederlandse taal goed beheerst dat in deze zin een vorm van onzekerheid schuil gaat. Het woord ‘geloof’ wordt gebruikt om aan te geven dat de persoon in kwestie niet honderd procent zeker weet dat hij de ander gister heeft gezien. Het woord ‘geloof’ is derhalve een synoniem geworden voor twijfel. Het gebruik van dit simpele woord is typerend geworden naar hoe men in het Westen naar geloven kijkt. Er is een overheersende mening dat geloof gebaseerd is op twijfel en speculatie, een ingeving van bepaalde gevoelens; iets wat niets te maken heeft met verstandelijk denken en bewijsvoering. Om deze reden wordt de gelovige vaak gezien als iemand die vast is blijven zitten in de Middeleeuwen en wordt degene die niet gelooft gezien als een persoon die ontwikkeld is.
De kapitalistische ideologie die stelt dat religie gescheiden dient te worden van het leven heeft een groot effect gehad op de discussie over de zekerheid van het geloof. Ze geeft namelijk het idee aan de mensen dat het discussiëren over het al dan niet bestaan van God niet belangrijk meer is. De discussie over God en Zijn invloed op het dagelijks leven werd verbannen tot de seculiere hoek en zou zich niet meer actief gaan mengen in het leven. De mens vond het nu belangrijker om te gaan discussiëren hoe zijzelf de soeverein zou zijn en hoe zij dus het beste de belangen van de mensen zouden kunnen gaan behartigen zonder de wetgeving van God. Dit is de reden waarom we steeds meer kerken in Nederland zien
4
leeglopen en dat steeds meer mensen afstand doen van hun geloof.
Een andere belangrijke reden waarom geloof geassocieerd wordt met twijfel is het feit dat de christenen hun geloof niet op een verstandelijke manier kunnen en konden beargumenteren. Vaak refereren zij in hun discussies over dat het geloof meer een gevoel is dan een verstandelijke overtuiging. Deze argumentatie heeft velen niet kunnen overtuigen waardoor men als gevolg hiervan alle geloven aan de kant zette. Men nam aan dat de argumentatie van de christenen generaliseerbaar waren voor alle andere geloven en daarom verwierpen zij ook alle andere godsdiensten. Het is waar dat vele geloven een verstandelijke beargumentatie voor de waarheid van hun godsdienst missen, maar het is incorrect deze generalisatie toe te passen op één geloof, en dat is de Islam. Islam is namelijk het enige geloof dat zich beroept op het verstand. Het is een geloof dat de mens motiveert zijn door God gegeven verstand te gebruiken en middels een intellectuele zoektocht uit te komen op de waarheid van Islam. Om dit te begrijpen dienen we het proces van verstandelijk denkproces duidelijk te maken.
De definitie van verstandelijk denken is: het oordelen over feiten aan de hand van voorkennis. De zintuigen nemen het feit waar waarna deze waarneming gekoppeld wordt aan de reeds aanwezige voorkennis in het brein waarna er vervolgens een oordeel gegeven wordt over het waargenomen feit. De volgende componenten zijn derhalve nodig om te kunnen denken:
1. Een feit;
5
2. Waarnemingsorganen;
3. Gezonde hersenen;
4. Voorkennis.
Met behulp van deze componenten is de mens in staat om het denkproces in werking te zetten. Wanneer we een blik werpen op de verzen van de Koran zien we dat Allah (swt) vele verzen gewijd heeft aan al deze componenten. Ter illustratie zullen een aantal verzen genoemd worden.
1. De aandacht trekken naar de feiten om ons heen
“Hebben Wij de aarde niet als een bed gespreid? En de bergen
als palen opgezet? En hebben Wij u niet in paren geschapen?
En hebben Wij uw slaap niet tot rusten bestemd? En hebben
Wij de nacht niet als een mantel gemaakt. En hebben Wij de
dag niet voor (het zoeken) naar levensonderhoud gemaakt? En
hebben Wij niet zeven sterke (hemelen) boven u gebouwd; En
daarin een stralende lamp geplaatst? En zenden Wij niet
vanuit de wolken regen neder die voortstroomt. Opdat Wij
daardoor graan en plantengroei voortbrengen. En weelderige
tuinen?” (VBK soera an Naba 78, vers 6-16)
In deze verzen probeert Allah (swt) middels het stellen van vragen en het beschrijven van feiten de mens zijn aandacht te
6
laten vestigen op de zaken die zo gewoon voor hem zijn en deze diep te overdenken.
2. Het gebruik van waarnemingsorganen
En Wij hadden hen stevig gevestigd in hetgeen waarin Wij u niet hebben gevestigd en Wij hadden hun oren, ogen en een hart gegeven. Maar hun oren, noch hun ogen noch hun hart baatten hen iets, daar zij de tekenen van Allah verwierpen en hetgeen waarover zij plachten te spotten, (de straf) omringde hen” (VBK soera al Ahqaaf 46, vers 26)
Hier zien we duidelijk een veroordeling van Allah (swt) dat de ongelovigen hun waarnemingsorganen niet gebruikten in het wereldse leven. De waarnemingsorganen die nodig zijn om de waarheid van Zijn (swt) aanwezigheid in te zien.
3. Gebruik van het verstand
“Doch geen ziel kan geloven zonder verlof van Allah. En Hij werpt onreinheid over degenen die hun verstand niet
7
gebruiken. Zeg: "Overweeg, wat in de hemelen en op aarde
gebeurt." Maar tekenen, noch waarschuwers baten een volk
dat niet wil geloven” (VBK soera Yoenoes 10, vers 100-101).
Dit is één van de vele verzen die oproept om het verstand te gebruiken en specifiek in dit vers berispt de Heer der Werelden (swt) degenen die hun verstand niet gebruiken om Zijn (swt) tekenen te overdenken.
4. Voorkennis
“En Hij leerde Adam al de namen. Dan plaatste Hij (de
voorwerpen dezer) namen voor de engelen en zeide: "Noemt
Mij hun namen, indien gij in uw recht staat." Zij zeiden:
"Heilig zijt Gij. Wij bezitten geen kennis, buiten hetgeen Gij
ons hebt geleerd; waarlijk, Gij zijt de Alwetende, de Alwijze.
Hij zeide: "O, Adam, zeg hun de namen van deze dingen", en
toen hij de namen had genoemd, zeide Hij: "Zeide Ik u niet:
Waarlijk Ik ken de geheimen der hemelen en der aarde en Ik
weet, wat gij onthult en wat gij verbergt" (VBK soera al
Baqara 2, vers 31-33)
8
In deze twee verzen laat Allah (swt) de verstandelijke capaciteit zien van de mens door hem eerst de voorkennis over de feiten te geven.
Allah (swt) laat de mens in Zijn Boek zien dat we middels verstandelijk denken met zekerheid weten van het bestaan van Allah en de waarheid van Islam. Hij nodigt de mens constant uit om waar te nemen en te overpeinzen opdat de mensheid tot het juiste oordeel zal komen, namelijk dat het bestaan van Allah (swt) een feit is en dat Islam de ware religie is. Hoewel veel atheïsten de waarheid denken te weten over het ontstaan van de mens, het leven en het universum is het slechts gissen wat zij doen en zijn hun bevindingen niet gerealiseerd door verlicht denken. Zij proberen middels wetenschappelijke onderbouwing te beargumenteren dat Allah niet bestaat hoewel de wetenschap niet in staat is om het bestaan van Allah te beoordelen, daar de wetenschap vereist dat feiten blootgesteld worden aan experimenteel onderzoek. Zij proberen allerlei verschillende theorieën te verzinnen om het ontstaan van het universum te verklaren, terwijl ze oneindig blijven speculeren en gissen omdat ze vinden dat het geloof in God irrationeel en ouderwets is, een verzinsel van de mens om onverklaarbare zaken te verklaren.
De realiteit laat zien dat zij juist degenen zijn die irrationeel zijn en ver verwijderd zijn van het verlichte denken en dat het de moslims zijn die door middel van de leiding van Islam aangespoord worden tot overpeinzing. Islam verlost de mens van twijfel, speculatie en het volgen van de begeertes en het maakt de mens een verlichte denker die zijn begeerten de baas is. Veel mensen in het Westen hebben derhalve onterecht een generalisatie gemaakt van het geloof, door het gebrek aan
9
argumentatie van bepaalde godsdiensten alle geloven te bestempelen als irrationeel.
Geloven in Islam is zekerheid en geen twijfel en degenen die niet geloven verkeren in twijfel en speculatie.
“Zij (de ongelovigen) volgen slechts hun vermoedens en begeerten. En voorzeker de leiding van hun Heer is nu tot hen gekomen” (VBK soera An Nadjm 53, vers 23)
