De algemene benadering van kinderen door de islam kan in enkele principes worden samengevat. ten eerste is het een goddelijk gebod dat geen enkel kind de ouders schade mag berokkenen.

een. de rechten van het kind: de plichten van de ouders

Allah, de Verhevene, zegt (wat betekent): “Moeders mogen hun kinderen twee volledige jaren borstvoeding geven voor iedereen die de borstvoeding [periode] wil voltooien. op de vader is de voorziening van de moeders en hun kleding volgens wat aanvaardbaar is. niemand wordt belast met meer dan zijn hoedanigheid. geen enkele moeder mag door haar kind worden geschaad, en geen vader door zijn kind. en op de [vader] erfgenaam is [een plicht] zoals die [van de vader]. en als ze allebei willen spenen door wederzijdse instemming van beiden en overleg, is er geen schuld aan een van beiden. en als u wilt dat uw kinderen door een vervanger worden verzorgd, is het niet uw schuld zolang u betaalt volgens wat acceptabel is. en vrees Allah en weet dat Allah ziet wat je doet. ” [Koran 2: 233]

ten tweede zouden de ouders impliciet moeten antwoorden en het kind ook geen kwaad mogen berokkenen. de koran erkent heel duidelijk dat ouders niet altijd immuun zijn voor overmatige bescherming of nalatigheid.

op basis van deze erkenning heeft het (koran), ten derde, bepaalde richtlijnen opgesteld en op bepaalde feiten met betrekking tot kinderen gewezen. 

het wijst erop dat kinderen levensvreugde zijn, evenals bronnen van trots en fonteinen van leed en verleiding. maar het haast zich om de grotere vreugde van de geest te benadrukken en waarschuwt ouders voor overmoed, valse trots of misdaden die door kinderen kunnen worden veroorzaakt. het religieuze morele principe van deze positie is dat ieder individu, ouder of kind, rechtstreeks tot Allah verhoudt en onafhankelijk verantwoordelijk is voor zijn daden.

geen enkel kind kan de ouder op de dag van het oordeel ontheffen. evenmin kan een ouder tussenbeide komen namens zijn kind.

ten slotte is de islam sterk gevoelig voor de cruciale afhankelijkheid van het kind van de ouders. hun beslissende rol bij het vormen van de persoonlijkheid van het kind wordt duidelijk erkend in de islam. in een zeer suggestieve verklaring verklaarde de profeet (vrede zij met hem) dat elk kind wordt geboren in de ware kneedbare aard van 'fitrah' (dat wil zeggen, het puur natuurlijke geboren, monotheïstische geloof in god), dat zijn ouders later maken hem in een jood, christen of heidens.

 volgens deze richtlijnen, en meer specifiek, is een van de meest onvervreemdbare rechten van het kind in de islam het recht op leven en gelijke levenskansen. behoud van het leven van het kind is het derde gebod in de islam.

Allah, de Verhevene, zegt (wat betekent): “Zeg, kom, ik zal reciteren wat je heer je heeft verboden. [hij gebiedt] dat u niets met hem en ouders associeert, goede behandeling en uw kinderen niet uit armoede doodt; wij zorgen voor u en hen. en benader geen immoraliteit - wat duidelijk is van wat en wat verborgen is. en dood de ziel niet die Allah heeft verboden [gedood te worden] behalve door [wettelijk] recht. dit heeft hij u opgedragen dat u de rede mag gebruiken. '' [koran 6: 151]

een ander even onvervreemdbaar recht is het recht op legitimiteit, dat inhoudt dat elk kind een vader en slechts één vader zal hebben. een derde set rechten valt onder socialisatie, opvoeding en algemene zorg. om goed voor kinderen te zorgen is een van de meest lovenswaardige daden in de islam. de profeet was dol op kinderen en hij was ervan overtuigd dat zijn moslimgemeenschap onder andere gemeenschappen bekend zou staan ​​om zijn vriendelijkheid voor kinderen.

het is liefdadigheid van een hogere orde om in hun geestelijke welzijn, onderwijsbehoeften en algemeen welzijn te voorzien. interesse in en verantwoordelijkheid voor het welzijn van het kind zijn vragen met topprioriteit. 

volgens de instructies van de profeet moet het kind op de zevende dag een goede, aangename naam krijgen en moet het hoofd worden geschoren, samen met alle andere hygiënemaatregelen die nodig zijn voor een gezonde groei. dit zou een feestelijke gelegenheid moeten zijn die gekenmerkt wordt door vreugde en naastenliefde.

verantwoordelijkheid voor en mededogen jegens het kind is een kwestie van religieus belang en van sociale zorg. of de ouders nu leven of zijn overleden, aanwezig of afwezig, bekend of onbekend, het kind moet optimaal worden verzorgd. als er executeurs of familieleden zijn die dichtbij genoeg zijn om verantwoordelijk te worden gehouden voor het welzijn van het kind, wordt hun opgedragen deze plicht te vervullen.

maar als er geen nabestaanden zijn, wordt de zorg voor het kind een gezamenlijke verantwoordelijkheid van de hele moslimgemeenschap, zowel aangewezen ambtenaren als gewone mensen.

b. de plichten van het kind: de rechten van de ouders

de ouder-kindrelatie is complementair. in de islam zijn ouders en kinderen met elkaar verbonden door wederzijdse verplichtingen en wederzijdse verplichtingen. maar het leeftijdsverschil is soms zo groot dat ouders lichamelijk zwak en mentaal zwak worden. dit gaat vaak gepaard met ongeduld, degeneratie van energie, verhoogde gevoeligheid en misschien een verkeerde inschatting.

het kan ook resulteren in misbruik van ouderlijk gezag of vervreemding en onrust tussen de generaties, iets wat lijkt op wat nu de 'generatiekloof' wordt genoemd. het is waarschijnlijk met het oog op deze overwegingen dat de islam kennis heeft genomen van bepaalde feiten en basisbepalingen heeft vastgesteld om de relatie van het individu met zijn ouders te regelen.

het feit dat ouders gevorderd zijn in de leeftijd en algemeen worden aangenomen dat ze meer ervaring hebben, bevestigt op zichzelf niet hun standpunten of certificeert hun normen. evenzo is jeugd op zich niet de enige bron van energie, idealisme of wijsheid.

in verschillende contexten noemt de koran gevallen waarin bewezen werd dat de ouders ongelijk hadden in hun ontmoeting met hun kinderen en ook waar kinderen de positie van hun ouders verkeerd inschatten.

Allah, de Verhevene, zegt (wat betekent): en [vermeld o Mohammed], toen Abraham tegen zijn vader aazar zei, 'neem je afgoden als goden? inderdaad, ik zie dat u en uw volk een kennelijke fout maken. '”[koran 6:74]

Allah zegt ook wat betekent: "en het zeilde met hen door golven als bergen, en noach riep zijn zoon die apart van hen was," o mijn zoon, kom aan boord met ons en wees niet met de ongelovigen. " [maar] hij zei: 'Ik zal mijn toevlucht zoeken op een berg om me tegen het water te beschermen.' [noah] zei: 'er is vandaag geen beschermer van het decreet van Allah, behalve aan wie hij genade schenkt.' en de golven kwamen tussen hen in, en hij was onder de verdronken. en er werd gezegd: 'O aarde, slik uw water in, en o hemel, onthoud [uw regen].' en het water zakte weg, en de zaak was volbracht, en het schip kwam tot rust op de [berg van] joodiyy. en er werd gezegd: 'weg met de kwaaddoeners'. en noach riep zijn heer en zei: 'Mijn heer, inderdaad, mijn zoon is van mijn familie; en inderdaad, uw belofte is waar;en jij bent de meest rechtvaardige rechter! ' hij zei: 'o nee, hij behoort inderdaad niet tot uw familie; inderdaad, hij is [iemand wiens] werk anders was dan rechtvaardig, dus vraag me niet om datgene waarover u geen kennis hebt. inderdaad, ik adviseer u, opdat u niet tot de onwetende behoort. '”[koran 11: 42-46]

misschien nog belangrijker is het feit dat gebruiken, volksverhalen, tradities of het waardesysteem en de normen van de ouders op zichzelf geen waarheid en juistheid vormen. in verschillende passages verwijt de koran degenen die misschien van de waarheid afdwalen alleen maar omdat het nieuw voor hen lijkt, of in tegenstelling tot wat als normaal wordt beschouwd, of onverenigbaar is met de waarden van de ouders.

bovendien benadrukt het het feit dat als loyaliteit of gehoorzaamheid aan de ouders het individu waarschijnlijk van Allah zal vervreemden, hij als het ware de kant van Allah moet kiezen. het is waar; de ouders verdienen aandacht, liefde, mededogen en barmhartigheid. maar als ze uit hun eigen lijn stappen om inbreuk te maken op de rechten van Allah, moet er een scheidslijn worden getrokken en gehandhaafd.

de koran vat de hele vraag samen in het hoofdconcept van 'ihsaan' (dwz een sterk gevoel van godsbewustzijn dat een gelovige voortdurend neigt naar vroomheid), wat duidt op wat goed, goed en mooi is. de praktische implicaties van het concept 'ihsan' voor de ouders omvatten actieve empathie en geduld, dankbaarheid en mededogen, respect voor hen en gebeden voor hun ziel, hun legitieme verplichtingen eren en hen oprechte raad geven.

een fundamentele dimensie van 'ihsaan' is eerbied. ouders hebben het recht om gehoorzaamheid van hun kinderen te verwachten, al is het maar in gedeeltelijke terugkeer voor wat de ouders voor hen hebben gedaan. maar als ouders het verkeerde eisen of om het ongepaste vragen, wordt ongehoorzaamheid niet alleen gerechtvaardigd, maar ook geboden. gehoorzamen of ongehoorzaam zijn, is de houding van de kinderen ten opzichte van ouders misschien geen categorische onderdanigheid of onverantwoordelijke opstandigheid.

het laatste integrale onderdeel van 'ihsaan' dat hier wordt genoemd, is dat kinderen verantwoordelijk zijn voor de ondersteuning en het onderhoud van ouders wanneer de ouders zwak worden en niet in staat zijn om zichzelf te onderhouden. het is een absoluut religieuze plicht om in nood te voorzien voor de ouders en hen te helpen hun leven zo aangenaam mogelijk te maken.

de eerste woorden die het kind moet horen, zijn de woorden van de hemelse roeping, waaronder de hoogheid en majesteit van de heer en het getuigenis van het geloof, wat de eerste stap is om de islam te omarmen. dit wordt dus beschouwd als het kind de slogan van de islam leren wanneer het tot leven komt, alsof hem wordt gevraagd het getuigenis van het geloof uit te spreken. het is ook mogelijk dat het effect van de athaan het hart van het kind zal bereiken, zelfs als hij het niet beseft. er is ook nog een ander voordeel dat wanneer de duivel - die op de geboorte van het kind wacht - de woorden van de athaan hoort, hij wegrent. dus hoort hij woorden die hem verzwakken en woedend maken vanaf het eerste moment dat hij aan het kind gehecht is. 

het heeft een andere betekenis om de woorden van de athaan in het oor van de pasgeboren baby te zeggen dat het een oproep tot Allah, zijn religie en hem te aanbidden is, die voorafgaat aan de oproep van de duivel, aangezien de pure fitrah (gezonde aangeboren instelling) voorafgaat aan de veranderingen die de duivel daarin maakt. er zijn veel andere redenen. 

vanwege het belang van deze periode in het leven van het kind in termen van het leren van de basis van geloof; de profeet,, gebood moslims om "la ilaaha illa allaah (niemand is echt aanbidding waard behalve Allah)" de eerste woorden te zijn die aan het kind moeten worden geleerd. ibn 'abbaas zei dat de profeet, zei: "maak het eerste woord dat door je kinderen gehoord moet worden om te spreken: la ilaaha illa allaah (niemand is echt aanbidding waard dan Allah)." 

het geheim achter dit bevel is om het woord van tawheed en het getuigenis van het omarmen van de islam het eerste te laten zijn dat het kind hoort, het eerste dat wordt uitgesproken en de eerste woorden die het moet leren. de profeet, beval ouders en mentoren om de kinderen de handelingen van aanbidding te leren als ze zeven jaar oud zijn. 'amr ibn al-'aas zei dat de profeet zei:' beveel uw kinderen om gebed te verrichten wanneer ze zeven jaar oud zijn, en sla hen omdat ze het niet aanbieden (wanneer ze tien zijn), en scheid ze in bedden. ' 

op basis van deze uitspraak trekken we een analogie om het kind enkele dagen te leren vasten als het vasten zou kunnen verdragen. dit geldt ook voor andere vormen van aanbidding.

belang om kinderen vanaf jonge leeftijd aan de edele koran te hechten:

dit moet op zeer jonge leeftijd plaatsvinden zodra het kind begint te spreken. dit is de gouden periode voor het onthouden, leren en maximaliseren van de psychologische impact van wat het kind leert en onthoudt.

daarom adviseerde de profeet, ouders dit te handhaven. 'ali, moge Allah tevreden met hem zijn, zei dat de profeet, zei:' train uw kinderen om drie kenmerken te verwerven: liefde voor uw profeet, liefde voor het huishouden van de profeet en het reciteren van de koran, want de dragers van de koran zullen zijn in de schaduw van de troon van Allah op de dag dat er geen schaduw zal zijn behalve die van hem, met zijn profeten en zijn uitverkorenen. ” [at-tabaraani]

de metgezellen van de profeet, volgden dit pad. sa'd ibn abi waqqaas zei: "we leerden onze kinderen de strijd van de boodschapper van Allah, net zoals we hen de soera's (hoofdstukken) van de koran leerden." hun bereidheid om hun kinderen de koran te leren, kwam eerst; ze gebruikten het als een middel om een ​​indicatie te geven van hun intense interesse en zorg. al-ghazaali adviseerde moslims - in zijn boek ihyaa '' uloom ad-deen - om kinderen de koran, de hadieth (vertellingen) en de verhalen van de rechtvaardige mensen te leren. in al-muqadimmah benadrukte ibn khuldoon het belang om kinderen de koran te laten leren en uit het hoofd te leren. hij wees erop dat de koran de basis van onderwijs is omdat het leidt tot het vestigen van de geloofsbelijdenis en het implanteren van geloof. 

de koran bouwt het karakter van het kind op:

door het kind de koran te leren, kan hij de componenten van het geloof in zijn persoonlijkheid opbouwen. het prikkelt ook de hoogste waarden in hem en eenvoudig gedrag. het vormt zijn persoonlijkheid en manier van denken op een manier die wordt gekenmerkt door puurheid en originaliteit. het maakt hem welsprekend en een sprekende persoon. het vergroot zijn kennis en versterkt zijn geheugen. er is een rapport dat deze betekenis versterkt en het volgende stelt: “wie de koran reciteert terwijl hij een gelovige jongeling is, de koran zal vermengd worden met zijn vlees en bloed en Allah de Almachtige zal hem tot de nobele en plichtsgetrouwe bode-engelen maken. " 

memoriseren, leren en gehecht zijn aan de koran maken de zielen van kinderen in vrede, rustig en verbonden met de schepper. daarom zullen ze genieten van het gezelschap van Allah de Almachtige die hen zal behoeden voor het kwaad, het kwaad en de heerschappij van de duivels. dientengevolge zal de koran inderdaad vermengd raken met hun vlees en bloed, dankzij het opzeggen van de verzen ervan met hun ouders of leraren. dienovereenkomstig zouden ze niet tolereren dat ze hun mus-hafs (kopieën van de koran) of opgenomen banden van de koran achterlieten. zelfs in tijden van ziekte en koorts, zullen hun tongen uitspreken wat in hun frisse harten wordt bijgebracht, inclusief de woorden van Allah de Almachtige en hun grote gehechtheid eraan.