HEEFT U HOREN OVER DE MOSLIM VROUWENSTRIJDER DIE ZELF MISLEKT ALS MAN OM DEEL TE NEMEN AAN EEN GEVECHT?

Ze is Khawlah bint al-Azwar, geboren in de zevende eeuw, ze was de dochter van een van de leiders van de Banu Assad-stam. Ze was een felle moslimstrijder en werd later een grote militaire leider. Ze wordt beschreven als een van de beste vrouwelijke militaire leiders in de geschiedenis en haar tegenstanders op het slagveld kwamen haar vergelijken met Khalid Bin Walid.

Khawla was de zus van Derar bin Al-Azwar, soldaat en commandant van het Rashidun-leger tijdens de islamitische verovering van de zevende eeuw. Ze hield van haar broer, Derar, en de liefde tussen deze twee broers en zussen was absoluut legendarisch. Haar broer, Derar, was een zeer bekwame krijger van zijn tijd en hij leerde Khawla alles wat hij wist over vechten, van de speer, vechtsporten, zwaardvechten, en zij werd ook een krijger. Bovendien was Khawla een dichteres die die nobele kunst domineerde. Historici zeggen dat ze een brunette was, lang, dun en van grote schoonheid. Zij en haar broer waren onafscheidelijk, ze gingen samen naar elke plaats, naar de markt of naar het slagveld.

Haar talenten op het slagveld werden duidelijk tijdens de Slag om Sanita Al Uqab tijdens de belegering van Damascus tegen het Byzantijnse leger onder leiding van Heraclius in 634 AD

HET BELEG VAN DAMASCUS

In de slag bij Sanita Al Uqab had Khawlah de moslimtroepen vergezeld om medische hulp te verlenen aan de gewonde soldaten. Ze zette medische tenten op en behandelde de gewonden, 13 eeuwen voor Florence Nightingale (die wordt beschouwd als de grondlegger van de moderne verpleegkunde). Derar verloor zijn speer, viel van zijn paard en werd gevangengenomen.

Gegrepen door onbeheersbare hysterie, trok Khawla het harnas van een krijger aan, bedekte haar gezicht met een sluier en wikkelde haar middel in een groene sjaal. Ze reed op haar merrie en pakte wat sommigen denken dat een zwaard is en anderen een speer. Galopend stak ze de Romeinse rangen over en gebruikte haar wapen vakkundig tegen iedereen die haar pad kruiste en uit wraak doodde ze zoveel mogelijk Byzantijnse soldaten als ze kon.

Volgens rapporten zei een van de bevelhebbers van het Rashidun-leger, Shurahbil Ibn Hassana,: "Deze krijger vecht als Khalid ibn Walid, maar ik weet zeker dat hij geen Khalid is."

De Arabische historicus Al Waqidi [1] vertelt ons in zijn boek "The conquest of Al Sham (Greater Syria)" dat: "In een strijd die plaatsvond in Beit Lahia, nabij Ajnadin, Khalid een ridder zag met een zwarte kleding, met een grote groene sjaal om zijn middel gewikkeld en zijn buste bedekt. Die ridder kwam als een pijl door de Romeinse rijen. Khalid en de anderen volgden hem en namen deel aan de strijd, terwijl de leider zich afvroeg over de identiteit van de onbekende ridder. '

Rafe 'Bin Omeirah Al Taei was een van de krijgers die naar deze gebeurtenis keek. Hij beschreef hoe die soldaat de vijandelijke gelederen verspreidde, in hun midden verdween en na een tijdje weer verscheen met bloed dat uit zijn speer druppelde. Hij zwenkte opnieuw en herhaalde de actie meerdere keren zonder angst. Het hele moslimleger maakte zich zorgen om hem en bad om zijn veiligheid. Rafe 'en anderen dachten dat hij Khalid was. Maar plotseling verscheen Khalid met verschillende soldaten. Rafe 'vroeg de leider:' Wie is die soldaat? Bij God, hij heeft geen acht op zijn veiligheid! '

Natuurlijk wist Khalid niet wie hij was. Maar hij verzamelde een groep om deze onbekende held aan te vallen en te beschermen. Ze waren verbluft door deze gepassioneerde vertoning en zagen de onbekende krijger verschijnen met verschillende Romeinse soldaten achter hem aan. Dan draait hij zich om en doodt de dichtstbijzijnde voordat hij zijn aanvallen hervat.

De Romeinen verloren de strijd en vluchtten, waardoor veel doden en gewonden op het slagveld achterbleven. Khalid zocht de onbekende soldaat totdat hij hem vond. De soldaat zat onder het bloed. Khalid prees zijn moed en vroeg hem zijn gezicht te onthullen. Maar de soldaat reageerde niet en probeerde te vertrekken. De rest van de soldaten liet hem niet gaan.

De soldaat, die zag dat er geen manier was om aan de situatie te ontsnappen, antwoordde met een vrouwelijke stem: 'Ik antwoordde niet omdat ik verlegen ben. Je bent een geweldige leider en ik ben slechts een vrouw wiens hart brandt ”.

"Wie ben jij?" Vroeg Khalid haar.

'Ik ben Khawla Bint Al Azwar. Ik was bij de vrouwen die het leger vergezelden en toen ik bericht kreeg dat de vijand mijn broer had gevangengenomen, deed ik wat ik deed ”.

Khalid beval zijn leger om de Romeinen die op dat moment op de vlucht waren te halen, met Khawla die de aanval leidde, in alle richtingen op zoek naar zijn broer, maar allemaal tevergeefs. 'S Middags was de overwinning doorslaggevend. De meeste Romeinse soldaten kwamen om.

Wetende dat de gevangenen ergens moesten zijn, stuurde Khalid Khawla met verschillende soldaten om hen te vinden. Na een achtervolging slaagden ze erin een Romeins detachement te vinden dat de gevangenen naar hun hoofdkwartier bracht. Een ander gevecht vond plaats, Romeinse bewakers werden gedood en gevangenen werden gered.

DE DAG WERD ZIJ GEVANGENEN GENOMEN

In een andere strijd in Ajnadin werd de speer van Khawla gebroken, werd haar merrie gedood en werd ze gevangen genomen. Maar ze was geschokt toen ze ontdekte dat de Romeinen het vrouwenkamp aanvielen en een aantal van hen gevangen namen. De leider verdeelde de vrouwelijke gevangenen onder zijn commandanten en beval Khawla naar zijn tent te worden overgebracht. Woedend besloot ze dat de dood beter was. Ze stond tussen de andere vrouwen en riep hen om te vechten voor hun vrijheid en eer of sterf.

Ze hadden geen wapens, maar ze zaten zeker niet te wachten tot een charmante prins hen kwam redden: ze namen zelf de tentstokken en haringen en vielen de Romeinse bewakers aan, met een strakke cirkelformatie, zoals Khawla hen beval .

Khawla leidde de aanval, doodde de eerste bewaker met haar paal en de andere vrouwen volgden. Volgens Al Waqidi doodden ze 30 Romeinse ridders, terwijl Khawla hen aanmoedigde met haar verzen, waardoor hun bloed zelfs kookte.

De Romeinse leider was woedend over wat er gebeurde en richtte een detachement van zijn ridders op de vrouwen, hoewel hij ze eerst met veel beloften probeerde te verleiden. Hij vertelde Khawla dat hij van plan was met haar te trouwen en haar de first lady van Damascus te maken. Maar ze antwoordde minachtend: 'Ik zou je niet eens accepteren als de herder van mijn kamelen! Hoe verwacht je dat ik degradeer en bij jou woon? Ik zweer dat ik het zal zijn die je hoofd afsnijdt vanwege je onbeschaamdheid. '

Dit gezegd hebbende, in de gebeurtenissen die volgden, toonden de dames hun moed, hielden ze een tijdje stand, moedigden ze elkaar aan en stootten de aanvallers af met hun lange palen. Tot uiteindelijk Khalid en het leger arriveerden. In de strijd die plaatsvond, werden meer dan 3.000 Romeinen gedood. Khawla zocht de leider die haar wilde meenemen en doodde hem.

Je moet gewoon niet met een vrouw knoeien wiens geest ontembare is.

Maar daar stopt het verhaal niet ...

ANDERE CAMPAGNES

In een andere strijd werden moslims overweldigd door een veel groter Romeins leger. Veel soldaten vluchtten, maar ze kwamen niet ver: Khawla en de andere vrouwen die achter het leger kwamen, lieten hen twijfelen aan hun beweringen van moed en werden gedwongen terug te keren naar de strijd. De mannen waren stomverbaasd toen ze zagen dat Khawla haar zwaard uit de schede trok en een tegenaanval leidde. Ze draaiden hun paarden en deden mee aan de strijd, die uiteindelijk werd gewonnen.

Een van de aanwezige soldaten zei die dag: „Onze vrouwen waren veel harder tegen ons dan de Romeinen zelf. We voelden dat opnieuw vechten en sterven veel gemakkelijker was dan de woede van onze vrouwen later onder ogen te zien. '

EER

Veel straten en scholen in haar thuisland (dat nu Saoedi-Arabië is), hebben haar naam. Jordanië heeft ter ere van haar een zegel uitgegeven als onderdeel van de 'Arabische vrouwen in de geschiedenis'. Veel Arabische steden hebben scholen en instellingen met de naam Khawla Bint al-Azwar. Tegenwoordig wordt een Iraakse militaire eenheid van vrouwen de Khawlah bint al-Azwar-eenheid genoemd ter ere van Khawlah. In de Verenigde Arabische Emiraten werd ook het eerste militaire college voor vrouwen, Khawlah bint Al Azwar Training College, naar haar vernoemd.

Khawla is een inspiratiebron om onze dromen te volgen en niet te laten schrikken door de angst voor een nederlaag. Ze is een les voor alle vrouwen, welke positie of carrière je ook volgt (zolang het iets eerlijks is, aanvaardbaar voor God), stop niet, heb vertrouwen in je capaciteiten en laat je niet beperken, daag de samenleving en haar orde uit indien nodig!

Problemen creëren kansen en we moeten ze gebruiken om onze vaardigheden te demonstreren en onszelf in staat te stellen te groeien. Khawla's broer werd gevangen genomen en tegen alle verwachtingen in ging ze hem zoeken. Uiteindelijk vond ze niet alleen haar broer, maar werd ze ook erkend als een getalenteerde militaire leider.

En last but not least, uw houding kan andere mensen beïnvloeden en opbeuren en zo samen slagen in de meest ondenkbare situaties. Zoals Khawla en haar groep vrouwen deden in de strijd tegen het enorme Romeinse leger.

'Wees niet bang voor mislukking. Vrees om volgend jaar op exact dezelfde plek te zijn als u vandaag bent. '