አምላክ መሐሪ ነው? እስልምና ለክፉ እና ስለ መከራው የሰጠው ምላሽ

  አላህም (እርሱ) እጅግ ርኅሩህ በጣም ኃያል ነው

በሀምዛ አንድሪው ታዜትዝስ ልጅ ሳለሁ ወላጆቼ የአባቴን ሹክሹክታ ለመጠጣት በመሞከር ሁልጊዜ ያሾፉኝ ነበር ፡፡ መገመት ትችላላችሁ ፣ ንቁ እና አስተዋይ የሆነ ትንሽ ልጅ አያቱን ይህን ወፍራም ፣ ወርቅ ፣ ለስላሳ ፈሳሽ ሲሰምጥ። የተወሰኑትን እፈልግ ነበር! ሆኖም ፣ ማራኪውን መጠጥ በስውር ለመጠጥ በሞከርኩ ቁጥር ወደ ትልቅ ችግር እገባለሁ ፡፡ ለምን እንደሆነ በጭራሽ አልገባኝም ፣ ስለዚህ የወላጆቼ አሉታዊ ሀሳቦች በአዕምሮዬ ውስጥ ይሮጣሉ ፡፡ በፍጥነት ወደፊት ብዙ ዓመታት-የአያቴን ሹክሹክን እንድጠጣ የማይፈቅዱልኝ ለምን እንደ ሆነ አሁን ተገነዘብኩ ፡፡ የ 40 ከመቶ መጠን የአልኮል መጠጥ በወጣት ሆዴ ወይም በጉበት ላይ ደስ የሚል አልነበረኝም ፡፡ ሆኖም ፣ ወጣት በነበርኩበት ጊዜ ፣ ​​የወላጆቼን ውሳኔ መነሻ መሠረት ያደረገውን የጥበብ መንገድ አላገኝም ነበር ፣ ግን ለእነሱ ቸልተኝነት እንደሆንኩ ይሰማኝ ነበር ፡፡

ይህ በዓለም ላይ ክፋትንና መከራን ለመረዳት በሚሞክሩበት ጊዜ ወደ እግዚአብሔር የለሽነት ያሳያል (ማስታወሻ-ይህ ለሁሉም አምላክ የለሽ አይደለም) ፡፡ ከዚህ በላይ ያለው ታሪክ ሰዎች የሚያጋጥሟቸውን መከራ እና ሥቃይ ለማቃለል የታሰበ አይደለም ፡፡ እኛ ሰዎች እንደመሆናችን መጠን የሌላውን ችግር እንደምናስብ እና የሰዎችን ችግሮች የምናቃለልባቸውን መንገዶች መፈለግ አለብን ፡፡ ሆኖም ምሳሌው ጽንሰ-ሃሳባዊ ነጥብ ለማሳደግ ነው ፡፡ ለሰው ልጅ እና ለሌሎች ስሜት ነክ ፍጡራን ትክክለኛ እና እውነተኛ አሳቢነት ምክንያት ፣ በርካታ አምላክ የለሾች (ሀ) አንድ ኃያል እና መሐሪ [እግዚአብሔር] በዓለም ካለው ክፋትና ሥቃይ ጋር የማይጣጣም ነው ሲሉ ይከራከራሉ። እርሱ መሐሪ ከሆነ ክፋትና ሥቃይ እንዲቆም ይፈልጋል ፣ እርሱም ኃይሉ ከሆነ እርሱ ማቆም ይችላል ፡፡ ሆኖም ፣ ክፋትና መከራ ስላለ ፣ ያ ማለት እርሱ ኃያል አይደለም ፣ ወይም ምህረት የለውም ፣ ወይም ሁለቱም።

በሁለት ክፉ የሐሰት ግምቶች ላይ የተመሠረተ ስለሆነ ክፉ እና መከራ መከራከር በጣም ደካማ ነው ፡፡ የመጀመሪያው የእግዚአብሔር ተፈጥሮን ይመለከታል። እሱ የሚያመለክተው መሐሪ እና በጣም ኃያል መሆኑን ብቻ ነው ፣ በዚህም ሁለት ባህሪዎችን በመለየት እና ቁርአን ስለእግዚአብሄር የገለጠውን ሌሎችን ችላ በማለት ነው ፡፡ ሁለተኛው ግምትም እግዚአብሔር ክፋትና መከራ እንዲኖር ለምን እንደፈቀደ ያለምንም ምክንያቶች ለእኛ አልሰጠን መሆኑ ነው ፡፡ ይህ እውነት አይደለም ፡፡ እስላማዊ መገለጥ እግዚአብሔር ክፋትና መከራ እንዲኖር ለምን እንደፈቀደላቸው ብዙ ምክንያቶችን ይሰጠናል ፡፡ ሁለቱም ግምቶች ከዚህ በታች ይብራራሉ ፡፡

አላህ መሓሪ አዛኝ ነውን?

በቁርአን መሠረት እግዚአብሔር-ቃዲር ነው ፡፡ እርሱም እጅግ ኃያል ማለት ሲሆን አር-ረዐማን ማለት ርህሩህ ማለት ነው ፡፡ እስልምና የሰው ኃይል በኃይል ፣ በምሕረት እና በጥሩነት አምላክ እንዲያውቅና እንዲያምን ይጠይቃል ፡፡ ሆኖም ግን ፣ አምላክ የለሽ ሰው የእግዚአብሄር አጠቃላይ የእስልምና አስተሳሰብን ሙሉ በሙሉ በተሳሳተ መንገድ ያሳያል ፡፡ አላህ መሓሪ አዛኝ ብቻ አይደለም ፡፡ ይልቁንስ እርሱ ብዙ ስሞች እና ባህሪዎች አሉት። እነዚህ በጥቅሉ በ እግዚአብሔር አንድነት ተረድተዋል ፡፡ ለምሳሌ ፣ ከስሞቹ አንዱ አል-ሀኪም ሲሆን ትርጉሙም ጥበበኛው ነው ፡፡ የእግዚአብሔር ተፈጥሮ ጥበብ ስለሆነ ፣ እሱ የሚሻውን ሁሉ ከመለኮታዊው ጥበብ ጋር የሚስማማ መሆኑን ይከተላል ፡፡ አንድ ነገር በጥበቡ ጥበብ ሲብራራ ፣ እሱ ለሚከሰትበት ምክንያት ይጠቁማል። በዚህ ብርሃን ፣ አምላክ የለሽ እግዚአብሔርን በሁለት ሁለት ባህሪዎች እየቀነሰ በመሄድ ገለባ ሰው ይገነባል ፣በዚህም አግባብነት በሌለው ብቸኛ ድርድር ውስጥ ይሳተፋሉ ፡፡

የወጣት atheist መመሪያ መጽሐፍ የፃፈው ጸሐፊው አሎም ሻሃ ፣ መለኮታዊ ጥበብ ክፋትን እና መከራን ለመግለጽ የተብራራ መግለጫ እንደሆነ በመግለጽ ምላሽ ሰጡ-

የክፉው ችግር አብዛኛዎቹን ተራ አማኞች በእውነቱ ይገታል። በእኔ ተሞክሮ ፣ እነሱ ብዙውን ጊዜ መልስ በሚሰጡበት መንገድ መልስ ይሰጣሉ ፣ ‘እግዚአብሔር ምስጢራዊ በሆነ መንገድ ይንቀሳቀሳል’ ፡፡ አንዳንድ ጊዜ ‹መከራ መከራ የእግዚአብሔር የመፈተሻ መንገድ ነው› ይላሉ ፣ ግልፅ የሆነው ምላሽ ‹ታዲያ በእንደዚህ ያሉ ክፋት መንገዶች ለምን ሊፈትነን አለበት?’ ምላሹ ‹እግዚአብሔር በሚስጥራዊ መንገዶች ይንቀሳቀሳል› የሚል ነው ፡፡ ሃሳቡን ያገኛሉ ፡፡ [3]

አሎም ፣ ልክ እንደሌሎች እንደ ሌሎች ኤቲስቶች ፣ የክርክር ክርክር ግድየለሽነትን ፣ ድንቁርናን በመከራከር ይሰራል። መለኮታዊውን ጥበብ መድረስ ስለማይችል እሱ የለም ማለት አይደለም። ይህ አመላካች ለታዳጊዎች የተለመደ ነው ፡፡ ብዙ ልጆች ብዙ ጣፋጮችን መመገብን ለሚፈልጉት ነገር በወላጆቻቸው ይገረፋሉ ፡፡ ታዳጊዎች ብዙውን ጊዜ ያለቅሳሉ ወይም ቅሬታ አላቸው ምክንያቱም እማዬ እና አባቷ ምን ያህል መጥፎ እንደሆኑ ያስባሉ ፣ ግን ልጁ የእነሱን ተቃራኒነት የሚያስከትለውን ጥበብ አላስተዋለም (በዚህ ሁኔታ ብዙ ጣፋጮች ለጥርሳቸው መጥፎ ናቸው) ፡፡ በተጨማሪም ፣ ይህ ክርክር የእግዚአብሔርን ፍቺ እና ተፈጥሮን ይረዳል ፡፡ እግዚአብሔር ሁሉን ቻይ ፣ አዋቂ እና ጥበበኛ ስለሆነ ፣ የተገደበ የሰው ልጆች መለኮታዊውን ፈቃድ ሙሉ በሙሉ ሊረዱ አለመቻላቸው ምክንያታዊ ነው ፡፡የእግዚአብሔርን ጥበብ ድምር እናደንቃለን ብለን ለመናገር እንኳን የእግዚአብሄርን ማመጣጠን የሚክድ እንደ እግዚአብሔር ነን ማለት ነው ወይንም እግዚአብሔር እንደ ሰው ውስን ነው የሚል ነው ፡፡ ይህ መከራከሪያ ከማንኛውም አማኝ ጋር ምንም ዓይነት አቋራጭ የለውም ፣ ምክንያቱም ማንኛውም ሙስሊም በተፈጠረ ፣ ውስን በሆነ እግዚአብሔር አያምንም ፡፡ ወደ መለኮታዊ ጥበብ ለመጥቀስ የእውቀት ግልባጭ አይደለም ፣ ምክንያቱም እሱ ስለ አንዳንድ የማይታወቁ ምስጢራዊ ያልሆኑትን አይደለም። ይልቁን ፣ የእግዚአብሔር ተፈጥሮን በሚገባ ይገነዘባል እና አስፈላጊውን አሳማኝ ድምዳሜ ያደርጋል። ከዚህ በፊት እንደጠቆምኩት እግዚአብሔር ስዕሉ አለው ፣ እኛም አንድ ፒክስል አለን ፡፡ምክንያቱም እሱ አንዳንድ የማይታወቁ የማይታወቁ ምስጢሮችን ስለማይናገር ነው ፡፡ ይልቁን ፣ የእግዚአብሔር ተፈጥሮን በሚገባ ይገነዘባል እና አስፈላጊውን አሳማኝ ድምዳሜ ያደርጋል። ከዚህ በፊት እንደጠቆምኩት እግዚአብሔር ስዕሉ አለው ፣ እኛም አንድ ፒክስል አለን ፡፡ምክንያቱም እሱ አንዳንድ የማይታወቁ የማይታወቁ ምስጢሮችን ስለማይናገር ነው ፡፡ ይልቁን ፣ የእግዚአብሔር ተፈጥሮን በሚገባ ይገነዘባል እና አስፈላጊውን አሳማኝ ድምዳሜ ያደርጋል። ከዚህ በፊት እንደጠቆምኩት እግዚአብሔር ስዕሉ አለው ፣ እኛም አንድ ፒክስል አለን ፡፡

ምንም እንኳን የእነሱን አሳቢነት እና ስሜታዊ በሆኑት በሌሎች ሰዎች ላይ በደረሰው ስቃይ ሀዘናቸውን ብመለከትም ፣ አንዳንድ ኤቲስቶች በከባድ የራስ ወዳድነት ስሜት ይሰቃያሉ ፡፡ ይህ ማለት ዓለምን በገዛ ዓይናቸው ካልሆነ በስተቀር ዓለምን ከማንኛውም እይታ ለማየት ልዩ ጥረት ያደርጋሉ ፡፡ ሆኖም ፣ እንዲህ ሲያደርጉ ፣ ስሜታዊ ወይም መንፈሳዊ ያልሆነ የውሸት አይነት ያደርጋሉ። እነሱ እግዚአብሔርን ያልታሰበ እና ወደ ውስን ሰው ይለውጣሉ። እነሱ ነገሮችን እኛ የምናይበትን መንገድ እግዚአብሔር ማየት አለበት ብለው ያስባሉ ፣ ስለሆነም ክፋቱን ማስቆም አለበት ፡፡ እንዲቀጥል ከፈቀደ እሱ መጠይቅ እና ውድቅ መሆን አለበት።

የክፋትና የመከራከሪያ ችግር ራስን ከፍ አድርጎ በመባል የሚታወቅ የግንዛቤ አድሎአዊነትን ያሳያል ፡፡ እንደዚህ ዓይነቱ ሰው ከራሱ ውጭ በሆነ ጉዳይ ላይ ማንኛውንም አመለካከትን ማየት አይችልም ፡፡ አንዳንድ በአምላክ መኖር የማያምኑ ሰዎች በዚህ የእውቀት አስተሳሰብ ላይ ይሰቃያሉ። በዓለም ላይ ላለው ክፋትና መከራ ተገቢውን ትክክለኛ ምክንያት ማወቅ ስለማይችሉ እግዚአብሔርንም ጨምሮ ሁሉም ሰው ተመሳሳይ ችግር ሊኖረው ይገባል ብለው ያስባሉ ፡፡ E ግዚ A ብሔርን ይክዳሉ ምክንያቱም በዓለም ውስጥ ክፋትንና መከራን መፍቀዱን E ግዚ A ብሔር ጻድቅ ሊሆን እንደማይችል ይሰማቸዋል። እግዚአብሄር ትክክለኛነት ከሌለው የእግዚአብሔር ምሕረት እና ሀይል ሀሳቦች ናቸው ፡፡ ስለዚህ ፣ የእግዚአብሔር ባህላዊ ፅንሰ-ሀሳብ ተሽሯል ፡፡ ሆኖም ፣ አምላክ የለሾች ሁሉ ያደረጉት በእግዚአብሔር ላይ ያላቸውን አመለካከት የላቀ ነው ፡፡ ይህ እግዚአብሔር ሰው እንዴት ማሰብ እንዳለበት ማሰብ እንዳለበት ክርክር ነው ፡፡ ይህ የማይቻል ነው ምክንያቱም የሰው ልጆች እና እግዚአብሔር ሊነፃፀሩ ስለማይችሉ ፣አላህም በጥበብና በእውቀቱ ሁሉ (በእውነቱ) ሁሉ የበላይ ነው ፡፡

ምግቦች: - [1] የክፉ እና የመከራከሪያ ችግር በብዙ መንገዶች ተገል beenል ፡፡ አንዳንድ ነጋሪ እሴቶች ቃላቶቻቸውን ጥሩ ፣ መሐሪ ፣ አፍቃሪ ወይም ደግ የሚለዋወጡ ቃላቶችን ይጠቀማሉ። የተለያዩ ቃላቶች ቢጠቀሙም ክርክሩ አንድ ዓይነት ነው ፡፡ ጥሩውን ቃል ከመጠቀም ይልቅ እንደ መሐሪ ፣ አፍቃሪ ፣ ደግ ፣ ወዘተ ያሉ ቃላቶች እንዲሁ ጥቅም ላይ ሊውሉ ይችላሉ ፡፡ የክፉው ችግር የእግዚአብሔር ባህላዊ ፅንሰ-ሀሳብ እግዚአብሔር ክፋትና መከራ እንዲኖር እንደማይፈቅድ የሚያሳይ ባህርይ ማካተት አለበት የሚል ነው ፡፡ ስለሆነም እንደ መሐሪ ፣ አፍቃሪ እና ደግ ያሉ ተለዋጭ ቃላትን መጠቀም ክርክሩን አይጎዳውም ፡፡ ይህ አስተሳሰብ በክፉ ችግር ላይ ከፕሮፌሰር ዊልያም ሌን ክሬግ ሕክምናው የተወሰደ ነው ፡፡ ሞንድላንድ ፣ ጄ ፒ እና ክሬግ ፣ ደብሊው ኤል. (2003) ለክርስቲያን Worldview የፍልስፍና መሠረቶች። ዶውነርስ ግሩቭ ፣ ኢሚ ፣ ኢቪቫርስቲቭ ፕሬስ ፡፡ ምዕራፍ 27 ን ይመልከቱ ፡፡[3] ሻሃ ፣ ኤ. (2012) የወጣትነት አመች መፅሃፍ ፣ ገጽ 51. 

አምላክ ታላቅ ነው? እስልምና ለደረሰበት ሥቃይ እና መከራ 

 ሰውን ከእግዚአብሔር ጋር ማወዳደር ነገሮችን በዝርዝር የመረዳት ችሎታቸውን ያጋልጣል ፡፡ በአምላክ መኖር የማያምነው ሰው ይህ ማለት ሰው ከእግዚአብሔር የበለጠ ርህራሄ አለው ማለት ይለምናል ፡፡ ይህ ነገሮችን ከአስተሳባቸው በላይ ለማየት የማየት መቻላቸውን ያጎላል ፣ እንዲሁም የእግዚአብሔር እርምጃዎች እና ፈቃዶች እኛ መድረስ የማንችል ከሆነው መለኮታዊ ምክንያት ጋር የሚጣጣሙ መሆናቸውን ለመገንዘብ አለመቻላቸውን ያጋልጣል። እግዚአብሔር ክፋትና መከራ እንዲከሰት አይፈልግም ፡፡ እግዚአብሔር እኛ እነዚህ ነገሮች እኛ እንዲከሰቱ አያደርጋቸውም ምክንያቱም እኛ የማናየውን ነገር ስለሚያይ ክፋትና መከራ እንዲቀጥል ስለሚፈልግ አይደለም። እግዚአብሔር ስዕሉ አለው እኛም ፒክስል አለን ፡፡ ይህንን ማወቃችን በመንፈሳዊ እና በአእምሮ መረጋጋትን ያመቻቻል ምክንያቱም አማኙ የሚመለከተው በመጨረሻ በዓለም ላይ የሚከሰቱት ሁሉ ከላቀ መለኮታዊ ቸርነት ላይ የተመሠረተ ነው ፡፡ይህንን ለመቀበል እምቢ ማለት በእውነቱ ኤቲስት በእብሪተኛነት ፣ በራስ ወዳድነት እና በመጨረሻም ተስፋ መቁረጥ ላይ የወደቀበት ቦታ ነው ፡፡ ፈተናውን ወድቋል ፣ እናም ስለ እግዚአብሔር ያለው የተሳሳተ ግንዛቤ እግዚአብሔር ማን እንደሆነ እንዲረሳው ያደርገዋል ፣ እናም የመለኮታዊ ጥበብ ፣ የምህረት እና የመልካምነት እውነታን ያስወግዳል።

በዚህ ነጥብ ላይ አምላክ የለሽ ባለሙያው ከላይ ያለውን ችግር ለማስወገድ የሚያስችል ብልህነት መንገድ በመግለጽ መልስ ይሰጣል ፡፡ የሥነ-መለኮት ባለሙያው የእግዚአብሔርን ጥበብ - እና ጥበቡ እጅግ ታላቅ ​​ከመሆኑ የተነሳ ሊገባው የማይችል ከሆነ ፣ መለኮታዊውን ጥበብ በተመለከተ ማንኛውንም 'ምስጢራዊ' ነገር ልንገልጽለት እንችላለን። ለዚህ ምላሽ በተወሰነ መጠን እረዳታለሁ ፣ ሆኖም ፣ በክፉ እና በመከራ ችግር አውድ ውስጥ ፣ እሱ የውሸት ክርክር ነው። የሚጀምረው በአምላክ መኖር የማያምነው አምላካዊ ባሕርይ ነው ፣ ኃይሉ እና ምህረቱ። የሚነገርለት ነገር ቢኖር ሁለት ባህሪያትን ብቻ ያለው ወኪል ሳይሆን እግዚአብሔርን እንደ እርሱ መጥቀስ አለባቸው ፡፡ እንደ ጥበብ ያሉ ሌሎች ባሕርያትን ማካተት ከጀመሩ ክርክራቸው ትክክለኛ አይሆንም ፡፡ የጥበብን ባህርይ የሚያካትቱ ከሆነ መለኮታዊ ጥበብ ከመከራ ወይም ከክፉ ዓለም ጋር የማይጣጣም መሆኑን ማሳየት አለባቸው ፡፡የአዕምሯችንን አናሳነት የምንቀበልበት ብዙ ምሳሌዎች በአዕምሯችን እና በተግባራዊ አኗኗርዎቻችን ብዙ ሊሆኑ ስለቻሉ ይህ የማይቻል ነው - በሌላ አነጋገር ፣ ለመረዳት ለማይችለው ጥበብ የምናስገዛባቸው ጉዳዮች አሉ ፡፡ በመደበኛነት ልንረዳቸው የማንችላቸውን እውነታዎች በመደበኛነት እንገዛለን ፡፡ ለምሳሌ ፣ ወደ ሐኪም ስንጎበኝ ሐኪሙ ባለስልጣን ነው ብለን እናስባለን ፡፡ በዚህ መሠረት የዶክተሩን ምርመራ እናምናለን ፡፡ ሐኪሙ ያለምንም ሁለተኛ ሀሳብ በሐኪም ያዘዘውን መድሃኒት እንወስዳለን ፡፡ እነዚህ እና ሌሎች በርካታ ተመሳሳይ ምሳሌዎች የእግዚአብሔር ጥበብን መጥቀስ ችግሩን እንደማያስወጣ በግልፅ ያሳያሉ ፡፡ ይልቁኑ በትክክል እግዚአብሔር ማን እንደ ሆነ በትክክል እያቀረበ እና እግዚአብሔር ሁለት ባህሪዎች ብቻ እንዳሉት አለመሆኑን ያሳያል ፡፡ እርሱ ጥበበኛ ስለሆነ ስሞቹ እና ባህሪው በአጠቃላይ ፍጹም ናቸው ፣ያንን ጥበብ ባናውቅም ወይም ባናውቅም እርሱ ከሚያደርገው ሁሉ በስተጀርባ የሆነ ጥበብ አለ ፡፡ ብዙዎቻችን በሽታዎችን እንዴት እንደሚሠሩ አንገባም ፣ ግን የሆነ ነገር ስላልገባን ብቻ ህልውናውን አናሳም።

ቁርአን ይህንን መረዳት ለማስተማር ጥልቅ ታሪኮችን እና ትረካዎችን ይጠቀማል ፡፡ ለምሳሌ ፣ ኪሂር በመባል የሚታወቀው የሙሴን እና የጉዞውን አንድ ሰው ታሪክ እንደ ምሳሌ እንውሰድ ፡፡ ሙሴ ፍትህ የጎደለው እና መጥፎ የሚመስሉ ነገሮችን ሲያደርግ ተመልክቷል ፣ ነገር ግን በጉዞቸው ማብቂያ ላይ ሙሴ የማያውቀው ጥበብ ይገለጻል ፡፡

«ከዚያም ሁለቱም ተመለሱ ፡፡ ፈለጎቻቸውን ፈተኑ ፡፡ ባሮቻችንንም ምህረትን ያደረግናለት የኛንም ዕውቀት የሰጠናውን ሰው አገኘ ፡፡ ሙሳም‹ አንተ እንድትከተል እከተልሃለሁ ፡፡ የተማርከውን ትክክለኛውን መመሪያ ሊያስተምረኝ ይችላል? ' ሰውየውም 'ከእኔ ጋር በትዕግስት መታገሥ አትችልም ፡፡ ከእውቀትህ ባሻገር ባሉ ጉዳዮች እንዴት ታጋሽ ነህ?' ሙሴም 'እግዚአብሔር ፈቃደኛ ከሆነ ታጋሽ ታየኛለህ በምንም መንገድ አልታዘዝህም' አለው ፡፡ ሰውየውም 'እንግዲያውስ እኔን ብትከተለኝ እኔ ራሴ ለአንተ ከመግለሌ በፊት የማደርገውን ማንኛውንም ነገር አትጠይቅ ፡፡' ተጓዙ ፡፡ በኋላ ላይ ወደ ጀልባው ሲገቡ ሰውየውም ጉድጓዱ ውስጥ ሲገባ ሙሴ ‹እንዴት ጉድጓድ ውስጥ ታደርጋለህ? ተሳፋሪዎቹን ማጥለቅ ትፈልጋለህ? ምን እንግዳ ነገር ነው! ' እርሱም።'በጭራሽ ከእኔ ጋር መታገሥ እንደማይችሉ አልነገርኩሽም?' ሙሳም አለ ‹ረሳሁ ፡፡ መከተሌ በጣም ከባድ እንዳትሆን አታድርገኝ ፡፡ እናም ተጓዙ ፡፡ ከዚያም አንድ ትንሽ ልጅ ባገኙ ጊዜ ሰውየው ሲገድለው ሙሴ 'እንዴ ንፁህን ሰው እንዴት ትገድላላችሁ? ማንንም አልገደለም! እንዴት ያለ መጥፎ ነገር ነው! ' እሱም መልሶ “በጭራሽ ከእኔ ጋር መታገሥ እንደማይችሉ አልነገርኩሽም? ' ሙሴም አለ-አሁን ካደረግኸው ማንኛውንም ነገር ከጠየቅኩ ከድርጅትህ አባረኝ ፡፡ እናም ተጓዙ ፡፡ ከዚያም ወደ አንድ ከተማ በመጡ ጊዜ ነዋሪዎቹን ምግብ እንዲለምኑ ሲጠይቁ እንግዳ ተቀባይነትን ግን ለመቀበል ፈቃደኛ ባለመሆናቸው እዚያ ወድቆ የቆመ ግድግዳ አዩና ሰውየው ጠገነው ፡፡ (ሙሳ) አለ-‹ብትሠራ ኖሮ (አሁን) ብትከፍል ኖሮ በገንዘብ ልትቀበል ይችል ነበር ፡፡እርሱም ‹እኔና እኔ የምንተባበርበት ቦታ ይህ ነው ፡፡ በትዕግስት ሊሸከሟቸው የማይችሏቸውን የነገሮችን ትርጉም ትርጉም እነግርዎታለሁ-ጀልባው ከባህር ውስጥ ኑሮአቸውን የሠሩ አንዳንድ ችግረኛ ሰዎች ስለነበሩ እነሱን ተከትዬ የሚመጣው ሁሉንም አገልግሎት የሚይዝ ንጉሥ መሆኑን አውቄያለሁ ፡፡ ] በጀልባ። ወጣቱ የእምነት እምነት ያላቸው ወላጆች ነበሩት ፣ እናም በክፉ እና በክህደቶች እንዳያስቸግራቸው በመፍራት ጌታቸው በእሱ ምትክ ንጹህ እና ርህሩህ ልጅ እንዲሰጣቸውላቸው እንመኛለን ፡፡ [1] ግድግዳው በከተማው ውስጥ ሁለት ወጣት ወላጅ አልባ ሕፃናትን የያዘ ሲሆን ከእነሱ በታች የሆነ የተቀበረ ሀብት ተከማችቶ ነበር። አባታቸው ጻድቁ ሰው ነበር ፡፡ ስለዚህ ጌታህ ወደ ጉልምስና ዕድሜ ድረስ እንዲደርስላቸው አሰበ ፡፡ እነዚህን ነገሮች በራሴ ፈቃድ አልሠራም።እነዚህ በትዕግስት (ሊገ couldቸው) የማይቻሏቸውን ነገሮች ማብራሪያዎች ናቸው ፡፡ ›(ቁርኣን 18 65-82)

የበራሪ ወረቀቶች: [1] ይህ የታሪኩ ክፍል የእግዚአብሔርን ምህረት ያሳያል ፡፡ እምነታቸውም ሆነ ድርጊታቸው ምንም ይሁን ምን ሁሉም ልጆች ወደ ዘላለማዊ ደስታ ወደ ገነት ይገባሉ ፡፡ ስለዚህ እግዚአብሔር ወንድ ልጁን እንዲገድል እግዚአብሔር ያነቃቃው በምሕረት እና በርህራሄ ሌንስ በኩል ነው ፡፡

አምላክ ታላቅ ነው? እስልምና ለደረሰበት ሥቃይ እና መከራ 

 ውስን ጥበቡን ከእግዚአብሔር ጋር ከማነፃፀር በተጨማሪ ፣ ይህ ታሪክ ቁልፍ ትምህርቶችን እና መንፈሳዊ ግንዛቤዎችንንም ይሰጣል ፡፡ የመጀመሪያው ትምህርት አንድ ሰው የእግዚአብሔርን ፈቃድ ለመረዳት አንድ ትሁት መሆን አለበት ፡፡ ሙሴ ወደ ኪዲር ቀርቦ እግዚአብሔር ለሙሴ ያልሰጠ መለኮታዊ ተመስጦ ያለው እውቀት እንዳለው ያውቅ ነበር ፡፡ ሙሴ በትህትና ከእርሱ ለመማር ጠይቋል ፣ ግን ካሂር ታጋሽ የመሆን ችሎታን በመጠየቅ መለሰ ፣ ሆኖም ፣ ሙሴ አጥብቆ ለመማር ፈለገ እናም ሊፈልግ ፈለገ ፡፡ (የሙሴ መንፈሳዊ ሁኔታ በእስላማዊ ባህል መሠረት በጣም ከፍተኛ ነው ፡፡ እሱ ነብይ እና መልዕክተኛ ነበር ፣ ግን ወደ ሰውየው በትህትና ቀርቧል ፡፡) ሁለተኛው ትምህርት በስሜትና በስነ-ልቦና ውስጥ በሥቃይ እና በስነ-ልቦና ለመወጣት ትዕግሥት አስፈላጊ መሆኑን ነው ፡፡ ዓለም. ኪህሪ ሙሴ በትዕግሥት ሊታገሰው እንደማይችል አውቆ ነበር ፡፡ሙሴ ክፉ ነው ብሎ ያሰበውን ያደርግ ነበር። ሙሴ በትዕግሥት ለመሞከር ሞክሮ ነበር ነገር ግን ሁል ጊዜ በሰውየው ድርጊት ላይ ጥያቄ ያነሳ እና በሚታሰብበት ክፋት ቁጣውን ገል expressedል ፡፡ ሆኖም በታሪኩ መገባደጃ ላይ ኪህሪ ሙሴ ታጋሽ መሆን እንደማይችል ከገለጸ በኋላ ከድርጊቱ በስተጀርባ ያለውን መለኮታዊ ጥበብ አብራራ ፡፡ ከዚህ ታሪክ የምንማረው እኛ ልንረዳው የማንችል መሆናችንን ጨምሮ በዓለም ላይ ክፋትንና መከራን ለመቋቋም እንድንችል ትህትና እና ታጋሽ መሆን አለብን የሚለው ነው ፡፡እኛ ልንረዳው የማንችል መሆናችንን ጨምሮ ትህትና እና ታጋሽ መሆን አለብን።እኛ ልንረዳው የማንችል መሆናችንን ጨምሮ ትህትና እና ታጋሽ መሆን አለብን።

ከላይ የተጠቀሱትን ቁጥሮች በመጥቀስ ክላሲካዊው ምሁር ኢብን ካትሪክ ካህሪን በክህደትና በስቃይ በስተጀርባ ያለውን እውነታ እግዚአብሔር የሰጠ እርሱ ለሙሴ ያልሰጠው እሱ መሆኑን አብራርተዋል ፡፡ ኢብን ካቲር “በትዕግሥት ከእኔ ጋር መታገሥ አትችሉም” የሚለውን አባባል በመጥቀስ እንዲህ ሲል ጽ writesል-“ከሕግዎ ጋር የሚጋጩ ነገሮችን ስሠራ ከእኔ ጋር አብረው መሄድ አይችሉም ፡፡ ካላስተማረህ ከእግዚአብሔር ዕውቀት አለኝ ፣ እርሱም ካላስተማረኝ ከእግዚአብሔር ዕውቀት አለህ ፡፡ ”[1]

በመሠረቱ የእግዚአብሔር ጥበብ ወሰን እና የተሟላ ነው ፣ እኛ ግን ጥበብ እና እውቀት ውስን ነው ፡፡ ለማስቀመጥ የሚቻልበት ሌላኛው መንገድ እግዚአብሔር የጥበብ እና የእውቀት ድምር ነው ፡፡ እኛ ዝርዝር ይዘቶቹ አሉን። ነገሮችን ከአባባዮታዊ አመለካከታችን እይታ አንጻር እናያለን። ለራስ ወዳድነት (ወጥመድ) ወጥመድ መውደቅ አንድ ቁራጭ ብቻ ካዩ በኋላ አጠቃላይ እንቆቅልሹን እንደሚያውቁት ማመን ነው ፡፡ ስለሆነም ኢብን ካትር እንደሚገልፀው “ከእውቀትዎ በላይ በሆኑ ጉዳዮች ትዕግስት እንዴት ሊታገሱ ይችላሉ?” እኛ መድረስ የማንችለውን መለኮታዊ ጥበብ አለ ማለት “እኔ በትክክል እንድወርድበት እንደምችል አውቃለሁ ፣ ነገር ግን እኔ የእግዚአብሔር ጥበብ እና እኔ የማየውን ስውር ፍላጎቶችን አውቃለሁ ፣ ግን አይችሉም።” [2]

የሚከሰቱት ነገሮች ሁሉ ከመለኮታዊ ጥበብ ጋር የሚስማሙ አመለካከት ኃይል እና ቀና ነው ፡፡ ይህ የሆነበት ምክንያት የእግዚአብሔር ጥበብ እንደ ፍጽምና እና ቸርነት ካሉ ሌሎች የፍጥረቱ ገጽታዎች ጋር የማይጋጭ ስለሆነ ነው ፡፡ ስለዚህ ክፋትና መከራ በመጨረሻው መለኮታዊ ዓላማ አካል ናቸው ፡፡ ከብዙዎቹ የጥንታዊ ምሁራን መካከል የ 14 ኛው ክፍለ ዘመን ምሁር ኢብኑ ተይሚያህ ይህንን ነጥብ በጥሩ ሁኔታ ጠቅለል አድርገው ጠቅሰዋል-“እግዚአብሔር ንጹህ ክፋት አይፈጥርም ይልቁንስ በሚፈጥረው ነገር ሁሉ መልካም በመልካም በኩል የጥበብ ዓላማ ነው ፡፡ ሆኖም አንዳንድ ክፋት ሊኖር ይችላል ፡፡ በዚህ ውስጥ ለአንዳንድ ሰዎች ይህ እና ከፊል ፣ አንጻራዊ ክፋት ነው ፡፡

ይህ የእውነተኛ ሥነ ምግባራዊ እውነቶችን ጽንሰ-ሀሳብ ቸል አያደርገውም። ምንም እንኳን ሁሉም ነገር ከመልካምነቱ ጋር የሚጣጣም ቢሆን ፣ እና ክፋት ‹ከፊል› ቢሆንም ፣ የእውነተኛ ክፉን ፅንሰ-ሀሳብ ዝቅ የሚያደርግ አይደለም ፡፡ ዓላማ ያለው ክፋት እንደ ፍፁም ክፋት አንድ አይደለም ፣ ይልቁንም እሱ በአንድ የተወሰነ አውድ ወይም በተለዋዋጮች ስብስብ ላይ የተመሠረተ ክፋት ነው። እናም የሆነ ነገር በተወሰኑ ተለዋዋጮች ወይም አውድ ምክንያት በእውነቱ መጥፎ ሊሆን ይችላል ፣ እና በተመሳሳይ ጊዜ ጥሩ እና ብልህ ከሆነው መለኮታዊ ዓላማ ጋር ሊካተት ይችላል።

ይህ ሁሉ ክፋትና መከራ ሁሉ መለኮታዊ ዓላማ ስለሆኑ ይህ ከአማኞች አዎንታዊ ሥነ-ልቦናዊ ምላሾችን ያስወግዳል። ኢብኑ ተይሚያ ይህንን ነጥብ ጠቅለል አድርጎ ጠቅለል አድርጎታል-“እግዚአብሔር ከፍ ከፍ ከፍ ካለው የሁሉ ነገር ፈጣሪ ከሆነ ተግባሩ መልካም እና ፍፁም በሆነ መልኩ ባለው መልካም ጥበብ ምክንያት መልካሙን እና ክፉን ይፈጥራል ፡፡ 4]

ሄንሪ ላውዝ በእሱ ኢስፔ sur les መሠረተ ትምህርቶች ሶቪዬትስ እና ፖሊቲካስ ዴ ታኪ-ዲ-ዲ አህመድ ለ. ታሚያም እንዲሁ ይህንን አቋም ያብራራሉ-“እግዚአብሔር በመሠረታዊ ደረጃ ጥበቃ ነው ፡፡ ክፋት በዓለም ላይ ያለ መኖር የለም ፡፡ እግዚአብሔር የፈለገው ሁሉ ሉዓላዊ ከሆነው ፍትህ እና ማለቂያ የሌለው በጎነት ጋር መስማማት ይችላል ፣ ሆኖም ፣ ከመድረኩ አስቀድሞ ከተነገረ ፡፡ ስለ ፍጽምና እና ፍጽምና የጎደለው ዕውቀት ሳይሆን ፍጥረታት በእውነቱ ስላላቸው እውቀት ሳይሆን። ”[5]

ፎተቶች: [1] ኢብኑ ካቲር ፣ I. (1999) ታፍሲር አል-ቁርአን አል-አቴም ፡፡ ጥራዝ 5 ፣ ገጽ 181. [2] ኢብዲድ። [3] ኢብኑ ተይሚያህ ፣ ኤ. (2004) ማሙሙ አል አል ፋዋዋ khይኪል ኢስላም አህመድ ቢን ተይሚያህ። ጥራዝ 14 ፣ ገጽ 266. [4] ኢብኑ ተይሚያህ ፣ ኤ (1986) ሚሃጅ አል-ሱና ፡፡ በመሐመድ ሩሲድ ሰሊም ታተ ሪያድ-ጃማህ አል-ኢማም መሀመድ ቢን ሳዑድ አል-እስልሚያስ። ጥራዝ 3 ፣ ገጽ 142 ፡፡ [5] በሃውቨር ፣ ጄ (2007) ኢብኑ ታይይሚያ የቲዮፊቲቭ ኦፕቲቲዝም ቲዎቲቭ ፡፡ ሊዲያ: ብሩሊ ፣ ገጽ 4 

አምላክ ታላቅ ነው? እስልምና ለደረሰበት ሥቃይ እና መከራ

እግዚአብሔር ክፋትንና መከራን እንዲኖር ለምን እንደፈቀደ እግዚአብሔር ምክንያቶችን ይሰጠናል?

ለሁለተኛው ግምት በቂ ምላሽ በዓለም ላይ ክፋትን እና መከራን ለምን እንደፈቀደ እግዚአብሔር አንዳንድ ምክንያቶችን ለእኛ ገልጦልናል የሚል ጠንካራ ክርክር ማቅረብ ነው ፡፡ የእስልምና አስተሳሰብ ምሁራዊ ብልጽግና ብዙ ምክንያቶችን ይሰጠናል ፡፡

ዓላማችን ማምለክ ነው

የሰው ልጅ ዋና አላማ ጊዜያዊ የደስታ ስሜት ለመደሰት አይደለም ፣ ይልቁን እግዚአብሔርን በማወቅ እና በማምለክ ውስጣዊ ውስጣዊ ሰላም ማግኘት ነው ፡፡ ይህ የመለኮታዊ ዓላማ አፈፃፀም ዘላለማዊ ደስታ እና እውነተኛ ደስታ ያስገኛል ፡፡ ስለዚህ ፣ ይህ ተቀዳሚ ዓላማችን ከሆነ ፣ የሰው ልጅ ተሞክሮ ሌሎች ገጽታዎች ሁለተኛ ናቸው ፡፡ ቁርአን እንዲህ ይላል-“ጋኔን (መንፈሳዊ ዓለም )ንም ወይም ሰው እኔን ብቻ እንዲያመልኩ አልፈጠርኩም ፡፡ (ቁርአን 51:56)

በጭራሽ ምንም ዓይነት ሥቃይ ወይም ሥቃይ አጋጥሞት የማያውቀውን ሰው አስቡ ፣ ነገር ግን ልምዶች ሁል ጊዜ የሚደሰቱበት ፡፡ ይህ ሰው በተስተካከለ ሁኔታው ​​እግዚአብሔርን በመጠቀም እግዚአብሔርን ረስቶታል ስለሆነም እንዲሠራ የተፈጠረውን ማድረግ አልቻለም ፡፡ ይህንን ሰው የችግር እና የስቃይ ልምዶች ወደ እግዚአብሄር ከሚመራው እና የሕይወት ዓላማውን ከፈጸመው ሰው ጋር አነፃፅሩ ፡፡ ከእስልምና መንፈሳዊ ባህል አንፃር ፣ መከራው ወደ እግዚአብሔር እንዲመራው ያደረገው እሱ በጭራሽ ካልተሰቃይ እና ተድላዎቹ ከእግዚአብሔር እንዲርቁት ካደረጉት ይሻላል ፡፡

ሕይወት ፈተና ነው

እግዚአብሔር ለእኛም የፈጠረው እኛን የፈተና ነው ፣ እናም የዚህ ፈተና አካል በመከራ እና በክፉዎች ፈተናዎችን ማለፍ ነው። ፈተናውን ማለፍ በገነት ውስጥ የዘላለም ዘላለማዊ ደስታ ዘላለማዊ መኖሪያችን ያመቻቻል። ቁርአን ያብራራል እግዚአብሔር ሞትንና ሕይወትን እንደፈጠረ ፣ “ሊፈትራችሁም ፣ ከመልካም ሥራዎቻችሁ ውስጥ የትኛው ያፈተለለለትን ሊመረምር (ይፈተሻል) ፡፡ እርሱም እርሱ አሸናፊው መሓሪው ነው ፡፡” (ቁርአን 67: 2)

በመሠረታዊ ደረጃ ፣ ኤቲስት በምድር ላይ የመኖራችን ዓላማ ምን እንደሆነ ይረድታል። ዓለም ምግባራችንን ለመፈተን እና በጎነትን ለማዳበር እንድንችል ዓለም የሙከራ እና መከራ መድረኮች መሆን አለበት። ለምሳሌ ፣ ትዕግሥታችንን የሚፈትን ነገር ካላጋጠመን ትዕግሥት ማዳበር የምንችለው እንዴት ነው? ሊያጋጥሙን የሚችሉ አደጋዎች ከሌሉ እንዴት ደፋሮች መሆን እንችላለን? ማንም የማይፈልገው ካልሆነ እንዴት ርህሩህ መሆን እንችላለን? የሕይወት ፈተና ለእነዚህ ጥያቄዎች መልስ ይሰጣል ፡፡ ሥነ ምግባራዊና መንፈሳዊ እድገታችንን ለማረጋገጥ እነሱን እንፈልጋለን ፡፡ እኛ እዚህ ድግስ የለንም ፡፡ ይህ የገነት ዓላማ ነው ፡፡

ታዲያ ሕይወት ለምን ፈተና ነው? እግዚአብሔር ፍጹም ጥሩ ስለሆነ ፣ እያንዳንዳችን እንዲያምኑ እና በውጤቱም ከእርሱ ጋር በገነት ውስጥ ዘላለማዊ ደስታን እንድንቀበል ይፈልጋል ፡፡ ለሁላችንም እምነትን እንደሚመርጥ ግልፅ ያደርገዋል “እርሱም ለአገልጋዮቹ ክህደትን አያፀናም” ፡፡ (ቁርአን 39 7)

ይህ በግልጽ የሚያሳየው እግዚአብሔር ማንም ወደ ገሃነም እንዲሄድ እንደማይፈልግ ነው ፡፡ ሆኖም ፣ እሱ ያንን ተፈጻሚ የሚያደርግ እና ሁሉንም ሰው ወደ ገነት የሚልክ ከሆነ ፣ የፍትህ መጣስ ፈጽሞ ይከናወናል ፣ እግዚአብሔር ሙሴን ፣ ፈር Pharaohንን ፣ ሂትለሩን እና ኢየሱስን እንደ አንድ አድርጎ ይመለከታቸው ነበር ፡፡ ወደ ገነት የሚገቡ ሰዎች በበጎ ፈቃድ ላይ ተመስርተው ይህንን የሚያደርጉበት ዘዴ ያስፈልጋል ፡፡ ይህ ሕይወት ለምን ፈተና እንደሆነ ያስረዳል ፡፡ ለዘላለም ዘላለማዊ ደስታ የሚገባቸው እነማን እንደሆኑ ለማየት ህይወት አንድ ዘዴ ብቻ ነው። እንደዚሁም ፣ ህይወታችን እንደ ምግባራችን ፈተና በሚሰሩ መሰናክሎች የተሞላ ነው ፡፡

በዚህ ረገድ እስልምና እጅግ መከራን ይሰጣል ምክንያቱም መከራን ፣ ክፉን ፣ ጉዳትን ፣ ሥቃይንና ችግሮችን እንደ ፈተና ይመለከታሉ ፡፡ መደሰት እንችላለን ነገር ግን በዓላማ የተፈጠርነው ያ ዓላማ እግዚአብሔርን ማምለክ ነው ፡፡ የእስልምና እምነት አነቃቂነት ፈተናዎች እንደ የእግዚአብሔር ፍቅር ምልክቶች መታየታቸው ነው ፡፡ ነብዩ ሙሐመድ (ሰ.ዐ.ወ) “እግዚአብሔር ባሪያን በሚወድ ጊዜ እሱ ይሞከረዋል” ብሏል ፡፡

እግዚአብሔር የሚወዳቸውን የሚመረምርበት ምክንያት የገነትን ዘላለማዊ ደስታ ለማግኘት የሚያስችል መንገድ ስለሆነ ስለሆነ - እና ወደ ገነት መግባት የመለኮታዊ ፍቅር እና የምህረት ውጤት ነው። አላህ ይህንን በቁርአን ውስጥ በግልፅ እንዲህ ሲል ገልጾታል-“እንደ ቀድሞዎቹ እንደእነዚያ ከእናንተ በፊት እንዳልተሠቃዩ ወደ ገነት የሚገቡ ይመስላቸዋልን? በክፋትና በችግር ተጎዱ ፡፡ እነሱ መልዕክተኛውና ምእመናን እንኳን ተንቀጠቀጡ ፡፡ የእግዚአብሔር እርዳታ መቼ ይመጣል? በእውነት የእግዚአብሔር እርዳታ ቀርቧል ፡፡ (ቁርአን 2: 214)

የእስላማዊ ባህል ውበት ፣ እኛ እራሳችንን ከሚያውቀው በተሻለ የሚያውቀው እግዚአብሔር አስቀድሞ ኃይልን ሰጥቶናል እናም እነዚህን ፈተናዎች ለማሸነፍ ምን እንደምናደርግ ነግሮናል ፡፡ "አላህ ማንኛትን ሊሸከም ከሚችለው በላይ አይጫንም ፡፡" (ቁርአን 2: 286)

ሆኖም ፣ የተቻለንን ጥረት ካደረግን በኋላ እነዚህን ፈተናዎች ማሸነፍ ካልቻልን ፣ የእግዚአብሔር ምህረት እና ፍትህ በሆነ መንገድ ፣ በዚህ ሕይወት ወይንም በሚጠብቀን ዘላለማዊ ሕይወት በሆነ መንገድ ሽልማት እንዳገኘን ያረጋግጣሉ ፡፡

እግዚአብሔርን ማወቅ

ችግር እና መከራ ሲኖርብን እንደ ጠባቂ እና ፈዋሽ ያሉትን ያሉትን የእግዚአብሔር ባህሪዎች እንድንገነዘብ እና እንድናውቅ ያስችለናል ፡፡ ለምሳሌ ፣ ያለ ህመም ህመም የእግዚአብሔር ፈዋሽ ወይም መገለጫ የሚሰጠንን ባህርይ አደንቅም። በእስልምና መንፈሳዊ ባህል እግዚአብሔርን ማወቁ የበለጠ ጥሩ ነው ፣ እናም በመጨረሻ ወደ ገነት የሚመራውን ተቀዳሚ ዓላማችን መፈጸሙን የሚያረጋግጥ ስለሆነ የመከራ ወይም የስቃይ ተሞክሮ ዋጋ ያለው ነው ፡፡

ታላቁ ጥሩ

መከራ እና ክፋት ሁለተኛ ጥሩ ነገር ተብሎም የሚታወቅ ታላቅ መልካም ነገርን ይፈቅድላቸዋል። የመጀመሪያ-ትዕዛዝ መልካም አካላዊ ደስታ እና ደስታ ነው ፣ እና ቅድመ-ትዕዛዝ ክፋት አካላዊ ሥቃይ እና ሀዘን ነው። የሁለተኛ-ስርዓት ጥሩነት ምሳሌዎች ድፍረትን ፣ ትህትናን እና ትዕግሥትን ያካትታሉ። ሆኖም ፣ የሁለተኛ ቅደም ተከተል መልካም (እንደ ድፍረትን) የመጀመሪያ ትዕዛዝ (እንደ ፈሪነት) ሊኖር ይገባል። በቁርአን መሠረት ከፍ ያለ ጥሩነት እንደ ድፍረትን እና ትህትናን እንደ ክፋት ተመሳሳይ ዋጋ የላቸውም ፡፡ ‹‹ ነቢዩ ሆይ ፣ ክፉ ምን ያህል መልካም እንደሆነ ቢደነቁም ምንም እንኳን በጥሩ ነገር ሊመሰረት አይችልም ፡፡ እንድታድጉ ማስተዋልን እሰጥሃለሁ ፡፡ (ቁርአን 5: 100)

ነፃ ምርጫ

እግዚአብሔር ነፃ ምርጫ ሰጥቶናል ፣ እናም ነፃ ምርጫ ክፋትን መምረጥን ያካትታል ፡፡ ይህ የግለሰባዊ ክፋትን ያስረዳል ፣ እሱም በሰው ልጆች ላይ የተፈጸመውን ክፉን ወይም መከራን። አንድ ሰው መጠየቅ ይችላል-እግዚአብሔር ለምን ነፃ ምርጫን በጭራሽ ሰጠን? በህይወት ውስጥ ያሉት ፈተናዎች ትርጉም እንዲኖራቸው ነፃ ምርጫ መኖር አለበት ፡፡ ተማሪው በእያንዳንዱ ጥያቄ ላይ በትክክል እንዲመልስ ከተገደደ ወይም ከተገደደ ፈተናው ዋጋ ቢስ ነው። በተመሳሳይም በሕይወት ፈተና ውስጥ የሰው ልጅ የፈለጉትን ለማድረግ በቂ ነፃነት ሊሰጣቸው ይገባል ፡፡

መልካሙን እና ክፉውን እግዚአብሔር ሁል ጊዜ መልካምን መምረጥን የሚያረጋግጥ ከሆነ መልካም እና ክፉ ትርጉማቸውን ያጣሉ። የሚከተሉትን ምሳሌዎች ከግምት ውስጥ ያስገቡ-አንድ ሰው የተጫነ ጠመንጃ ወደ ጭንቅላትዎ በመጠቆም ለበጎ አድራጎት መስጠቱ ይጠይቃል ፡፡ ገንዘቡን ይሰጣሉ ፣ ግን እሱ ምንም የሞራል እሴት አለው? ነፃ አይደለም ፣ አንድ ነፃ ወኪል ይህን ማድረግ ከፈለገ ብቻ ዋጋ የለውም።