การอภัยโทษสำหรับผู้ถือศีลอด

ด้วยพระนามของอัลลอฮฺ ผู้ทรงเมตตา ปรานียิ่งเสมอ


หะดีษบทที่ 4


การอภัยโทษสำหรับผู้ถือศีลอด

ความว่า จากท่านอบู ฮุร็อยเราะฮฺ เราะฎิยัลลอฮฺ อันฮุ เล่าจากท่านรอซูล


ศ็อลลัลลอฮฺ อะลัยฮิ วะสัลลัม ท่านได้กล่าวว่า “ผู้ใดที่ถือศีลอดในเดือน


เราะมะฎอนด้วยเปี่ยมศรัทธาและหวังในผลบุญ เขาจะได้รับการอภัย


จากความผิดบาปที่ผ่านมาของเขา” (รายงานโดย อัล-บุคอรีย์ หมายเลข 37


และมุสลิม หมายเลข 1276)


คำอธิบายหะดีษ


คำว่า “ إِفْمَانا ” (การถือศีลอดด้วยเปี่ยมศรัทธา) คือ การอิอฺติกอด(เชื่อมั่น)ต่อหน้าที่ในการ


ถือศีลอดอย่างเต็มเปี่ยม ส่วนคำว่า “ احْتِسَابا ” (การหวังในผลบุญ) คือ การวิงวอนขอผลบุญ


จากอัลลอฮฺ ซุบฮานะหุวะตะอาลา


อัล-ค็อฏฏอบีย์ กล่าวว่า “ احْتِسَابا ” หมายถึง การตั้งใจ นั่นคือ การที่เขาถือศีลอดอัน


เนื่องจากหวังเพื่อได้รับผลบุญที่เกิดจากจิตใจที่บริสุทธิ์และยินยอม ขณะเดียวกันเขาจะไม่มี


ความรู้สึกหนักใจในการถือศีลอดและไม่รู้สึกว่าเวลาในการถือศีลอดนั้นนานเกินไป (ฟัตหุลบารีย์


4/114)


อัส-สุยูฏีย์กล่าวว่า คำว่า “ إِفْمَانا ” หมายถึง การยอมรับให้การถือศีลอดเป็นฟัรฎูเหนือเขา


และเป็นสิทธิที่เป็นวาญิบ และเป็นหนึ่งในรุก่นอิสลาม อีกทั้งยังเป็นส่วนหนึ่งของกระทำที่อัลลอฮฺให้


คำมั่นสัญญาว่าจะให้ผลบุญและผลตอบแทน (ตุหฺฟะตุลอะห์วะซีย์ 3/361)


อิหม่ามอัน-นะวะวีย์กล่าวว่า สิ่งที่รู้กันในหมู่นักวิชาการฟิกฮฺก็คือ การอภัยโทษที่ว่านี้


เจาะจงเฉพาะบาปต่างๆ ที่เป็นบาปเล็กเท่านั้น ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับบาปใหญ่แต่อย่างใด แต่


บางท่านก็กล่าวว่า เป็นไปได้ที่การอภัยโทษดังกล่าวจะหมายถึง การลดหย่อนโทษสำหรับบาป


ใหญ่ด้วยในกรณีที่ว่าไม่มีบาปเล็กอยู่


อิบนุล มุนซิรกล่าวว่า การให้อภัยนั้นจะคลอบคลุมถึงบาปทุกอย่าง ทั้งที่เป็นบาปใหญ่และ


บาปเล็ก


2


บทเรียนจากหะดีษ


1. กล่าวถึงความประเสริฐของการประกอบอิบาดะฮฺคือ การถือศีลอด


2. ผู้ที่ถือศีลอดอย่างแท้จริงนั้นจะได้รับการอภัยโทษจากบาปต่างๆ ที่ผ่านมา


3. การถือศีลอดที่แท้จริงเกิดจากความศรัทธาต่อคำสั่งของอัลลอฮฺและหน้าที่ในการถือศีลอด


พร้อมทั้งหวังในผลบุญจากพระองค์


4. ในภาพรวมแล้ว หะดีษนี้จะกล่าวถึงบาปทั้งที่เป็นบาปใหญ่และบาปเล็กจะได้รับการอภัย


จากอัลลอฮฺ แต่ทัศนะของนักวิชาการเห็นว่าการอภัยโทษนั้นเจาะจงเฉพาะที่เป็นบาปเล็กเท่านั้น


ส่วนบาปใหญ่จะเบาบางลงเท่านั้น


5. การอภัยโทษจากอัลลอฮฺนับเป็นความโปรดปรานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแด่บ่าวของพระองค์