ท่านศาสดาถาม (p) ซึ่งเป็นรูปแบบที่ดีที่สุดของรายได้ เขาตอบว่า:  “ สิ่งที่ผู้ชายทำงานด้วยมือของเขา และการซื้อขายที่ซื่อสัตย์”  ท่านศาสดาเองก็เป็นพ่อค้าและเป็นที่รู้จักในเรื่องความซื่อสัตย์ของเขา ในความเป็นจริงเขาเป็นที่รู้จักอย่างแพร่หลายว่า "อัล - อามิน" ซึ่งหมายความว่า

ในช่วงเวลาที่ราคาสูงผู้คนขอให้เขาแก้ไขราคาและเขาตอบว่า  “ พระเจ้าคือผู้ที่แก้ไขราคาผู้หัก ณ ที่จ่ายผู้ให้อย่างฟุ่มเฟือยและผู้จัดหาและฉันหวังว่าเมื่อฉันพบเขาไม่มีใครในพวกคุณ จะมีการเรียกร้องต่อต้านฉันสำหรับความอยุติธรรมใด ๆ เกี่ยวกับเลือดหรือทรัพย์สิน”  สิ่งนี้ชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการค้าที่เป็นธรรมและเสรีภาพของแต่ละบุคคลในการขายและซื้อโดยปราศจากการแทรกแซงทำให้ตลาดผันผวนตามอุปสงค์และอุปทาน การควบคุมราคาอาจส่งผลให้เกิดผลกระทบในทางลบหลายประการเช่นการเสื่อมคุณภาพของสินค้าหรือบริการเช่นเจ้าของบ้านลดการดูแลรักษาอพาร์ตเมนต์ที่ควบคุมค่าเช่าซึ่งเป็นตลาดมืดที่ขายสินค้าอย่างผิดกฎหมายปันส่วนถูกกำหนดให้จัดการกับปัญหาการขาดแคลน การควบคุมและอื่น ๆ

อย่างไรก็ตามเมื่อมีการจัดการราคาโดยธุรกิจหรือร้านค้าในความพยายามที่จะบ่อนทำลายประสิทธิภาพของตลาดและความเป็นธรรมความสนใจจากสาธารณชนจะมีความสำคัญเหนือเสรีภาพส่วนบุคคลและ "การควบคุมราคาจะได้รับอนุญาตเพื่อตอบสนองความต้องการของสังคมและปกป้อง การแสวงหาผลประโยชน์และความอยุติธรรม” (มุมมองของศาสนาอิสลามเกี่ยวกับการค้าที่เป็นธรรมอาจัสอาเหม็ดข่านและลอร่าธาร์)

ความสำคัญของความซื่อตรงและเกียรติในการติดต่อทางธุรกิจชี้ให้เห็นโดยแถลงการณ์ของศาสดา (pbuh)“ พ่อค้าที่ซื่อสัตย์และไว้ใจได้จะอยู่ในกลุ่มของศาสดาผู้เที่ยงธรรมและผู้พลีชีพ” ดังนั้นจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อการคอร์รัปชั่นแทรกซึมตลาดและเศรษฐกิจของประเทศและชุมชนโลกถูกควบคุมโดยผู้ที่สนใจเพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับความยุติธรรมและความยุติธรรมทางสังคม สิ่งที่เกิดขึ้นก็คือความยากจนและความทุกข์ทรมานส่งผลกระทบต่อผู้ชายผู้หญิงและเด็กจำนวนมาก: มากกว่า 3 พันล้านคนในโลกที่มีชีวิตอยู่ด้วยเงินน้อยกว่า 2 ดอลลาร์ต่อวัน ผู้คนในแอฟริกาที่เป็นเจ้าของเพียงหนึ่งเปอร์เซ็นต์ของความมั่งคั่งทั้งหมดของโลก ทายาทหกคนของโชคชะตาวอล - มาร์ทมีความมั่งคั่งมากเท่ากับหนึ่งในสามของชาวอเมริกันทั้งหมดรวมกัน (ประมาณ 100 ล้านคน); ด้านบน 0.01% ของคนอเมริกันทำค่าเฉลี่ยของ $ 27,000000 ในขณะที่ด้านล่าง 90% ทำเงินได้เฉลี่ย 31,000 เหรียญ

ระบบควบคุมการเงินโลก

ในโศกนาฏกรรมและความหวัง: ประวัติศาสตร์โลกในยุคของเราศาสตราจารย์คาร์โรลควิกลีย์แห่งมหาวิทยาลัยจอร์จทาวน์ (อาจารย์และที่ปรึกษาของบิลคลินตัน) เขียน

พลังของระบบทุนนิยมทางการเงินมีจุดมุ่งหมายที่ไกลออกไปอีกไม่น้อยไปกว่าการสร้างระบบควบคุมการเงินโลกในมือของเอกชนที่สามารถครองระบบการเมืองของแต่ละประเทศและเศรษฐกิจของโลกโดยรวม ระบบนี้จะถูกควบคุมในแบบศักดินาโดยธนาคารกลางของโลกที่ทำหน้าที่ในการแสดงคอนเสิร์ตโดยข้อตกลงลับมาถึงในการประชุมส่วนตัวและการประชุมบ่อย จุดสูงสุดของระบบนี้คือ Bank for International Settlements ใน Basle ประเทศสวิสเซอร์แลนด์ธนาคารเอกชนที่เป็นเจ้าของและควบคุมโดยธนาคารกลางของโลกซึ่งเป็น บริษัท เอกชน การเติบโตของระบบทุนนิยมทางการเงินทำให้เกิดการรวมศูนย์ของการควบคุมทางเศรษฐกิจโลกและการใช้อำนาจนี้เพื่อผลประโยชน์โดยตรงของนักการเงินและการบาดเจ็บทางอ้อมของกลุ่มเศรษฐกิจอื่น ๆ

ดังนั้นธนาคารกลางจึงเป็นแกนหลักของ "ระบบการควบคุมทางการเงินระดับโลก" ซึ่งเป็นระบบที่ควบคุมโดยระบบศักดินาโดยธนาคารกลาง ระบบศักดินาใหม่นี้คืออะไร? มันให้ทุกความได้เปรียบทางเศรษฐกิจการตั้งค่าภาษีและเงินอุดหนุนจากรัฐบาลแก่ "ผู้สร้างงาน" ชนชั้นสูงที่ร่ำรวยของอุตสาหกรรมและโลกธุรกิจและการยึดติดกับการปฏิบัติที่พิเศษนั้น แต่ในระบบนี้ผู้ชายและผู้หญิงที่ทำงานในชีวิตประจำวันเป็นเหมือนขุนนางที่รออยู่นอกปราสาทหรือกำแพงที่ดินโดยหวังว่าจะมีความเอื้อเฟื้อเล็ก ๆ น้อย ๆ จากเจ้านายแห่งคฤหาสน์

การรับรู้ว่าอุตสาหกรรมการเงินตามโครงสร้างมีไว้สำหรับผลลัพธ์ที่ไร้ยางอายไม่ได้โดยไม่มีหมายจับ Mayer Amschel Bauer Rothschild นายธนาคารในศตวรรษที่ 18 ผู้ซึ่งถูกเรียกว่า“ บิดาผู้ก่อตั้งกระทรวงการคลังระหว่างประเทศ” อ้างว่า“ คนที่เข้าใจระบบน้อยมากจะได้รับความสนใจจากผลกำไรหรือขึ้นอยู่กับความโปรดปรานของตนว่า จะไม่มีการต่อต้านจากชนชั้นนั้น "และ" ให้ฉันออกและควบคุมเงินของประเทศและฉันไม่สนใจว่าใครเขียนกฎหมาย " นโปเลียนโบนาปาร์ตกล่าวว่า“ …นักการเงินไม่มีความรักชาติและไร้เหตุผล; วัตถุเดียวของพวกเขาคือกำไร” ในปี 1933 แฟรงคลินรูสเวลต์กล่าวว่า“ ความจริงที่แท้จริงของเรื่องนี้คืออย่างที่คุณและฉันรู้ว่าองค์ประกอบทางการเงินในศูนย์ขนาดใหญ่ได้เป็นเจ้าของรัฐบาลสหรัฐฯนับตั้งแต่วันที่ Andrew Jackson”

โธมัสเจฟเฟอร์สันกล่าวว่า“ ถ้าคนอเมริกันยอมให้ธนาคารเอกชนควบคุมปัญหาของสกุลเงินโดยเงินเฟ้อก่อนแล้วโดยภาวะเงินฝืดธนาคาร…จะกีดกันผู้คนในทรัพย์สินทั้งหมดจนกว่าลูก ๆ ของพวกเขาจะตื่นขึ้นบนทวีป พ่อเอาชนะ…. อำนาจการออกควรจะนำมาจากธนาคารและเรียกคืนไปยังผู้คนซึ่งเป็นเจ้าของอย่างถูกต้อง” David Rockefeller เขียนไว้ในบันทึกความทรงจำปี 2545 ของเขา“ บางคนเชื่อว่าเราเป็นส่วนหนึ่งของพันธมิตรลับที่ทำงานเพื่อผลประโยชน์สูงสุดของสหรัฐอเมริกาทำให้ครอบครัวของฉันและฉันเป็น 'สากลนิยม' และสมคบคิดกับคนอื่น ๆ ทั่วโลก โครงสร้างทางการเมืองและเศรษฐกิจโลก - โลกเดียวถ้าคุณต้องการ ถ้านั่นเป็นข้อกล่าวหาฉันมีความผิดและฉันก็ภูมิใจในสิ่งนี้”

รูปแบบธุรกิจที่มี แต่เพียงผู้เดียวคือวัตถุที่ได้รับ

การเอารัดเอาเปรียบการฉ้อโกงและการจัดการเป็นรูปแบบธุรกิจในการเงินระหว่างประเทศในวันนี้เนื่องจาก“ ได้รับวัตถุเพียงอย่างเดียว” Goldman Sachs ทำกำไรมหาศาลเดิมพันกับการลงทุนที่ขายให้กับลูกค้าของตนเอง ธนาคารขนาดใหญ่สมรู้ร่วมคิดในการขายทอดตลาดพันธบัตรเทศบาลเมืองโกงและเมืองหลายพันล้านดอลลาร์ Bear Stearns ขายการจำนองเดียวกันให้กับผู้ซื้อหลาย ๆ รายซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการลงทุนที่ซับซ้อนซึ่งเชื่อมโยงกับการจำนอง JP Morgan กำลังถูกตรวจสอบว่ามีการผิดกฎหมายในตลาดไฟฟ้าถูกปรับเนื่องจากละเมิดกฎหมายห้ามส่งสินค้าและถูกอ้างถึงในรายงานของวุฒิสภาเกี่ยวกับการสูญเสียตราสารอนุพันธ์มูลค่า 2 พันล้านดอลลาร์ซึ่งพวกเขาโกหกต่อนักลงทุนและรัฐสภา

นี่คือส่วนปลายของภูเขาน้ำแข็ง แม้แต่ธนาคารโลกก็ยังถูกกล่าวหาว่าฉ้อโกง Karen Hudes ผู้เรียนกฎหมายที่ Yale Law School และเศรษฐศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยอัมสเตอร์ดัมทำงานในแผนกกฎหมายของธนาคารโลกตั้งแต่ปี 2529 ถึง 2550 ในที่สุดในฐานะที่ปรึกษาอาวุโส ตอนนี้เธอเป็นผู้แจ้งเบาะแสที่พยายามเปิดเผยวิธีการกู้ยืมที่น่าสงสัยซึ่งเกี่ยวข้องกับเงินหลายร้อยล้านดอลลาร์ เธอพูดว่า“ ฉันเห็นการทุจริต ฉันเห็นว่าคนจนไม่ได้รับสิ่งที่กำลังมาหาพวกเขา พวกเขากำลังหิวโหยและเหตุผลที่พวกเขาหิวโหยคือเพราะคนทำให้แน่ใจว่าเงินที่ตั้งใจให้กับคนจนกำลังซับกระเป๋าของคนอื่น .. ผู้บริหารต้องการให้แน่ใจว่าเงินยังคงไหลไปในทิศทางที่ผิด” เธออ้างว่าทุกคนในโลกต้องทนทุกข์ทรมานเพราะการทุจริตที่ธนาคารโลกเนื่องจากเป็น“ สหกรณ์ระหว่างประเทศที่เป็นของ 187 ประเทศรวมถึงสหรัฐอเมริกาซึ่งมีส่วนแบ่ง 20% และเมื่อมีการพังทลายในกฎของธนาคารโลกสิ่งนี้โดยทั่วไปหมายถึงว่าระบบการเงินทั้งหมดจะพัง”

เธอฟังเสียงเตือน "ในท้ายที่สุดสิ่งที่ฉันบันทึกไว้เป็นสิ่งที่ร้ายแรงมากซึ่งเรียกว่าการยึดครองรัฐ" ในวรรณคดีของธุรกิจและเศรษฐศาสตร์ และกฎระเบียบของรัฐเพื่อผลประโยชน์ของตัวเองโดยการให้ผลประโยชน์ส่วนตัวที่ผิดกฎหมายแก่เจ้าหน้าที่ของรัฐ” (Hellman และ Kaufman, 2001) การอ้างถึงการศึกษาสำคัญของสวิสที่ตีพิมพ์ในวารสาร PLOS ONE เกี่ยวกับ "เครือข่ายการควบคุมขององค์กรระดับโลก" Hudes ตั้งข้อสังเกตว่ามีองค์กรจำนวนไม่มากนักซึ่งส่วนใหญ่เป็นสถาบันการเงินและโดยเฉพาะอย่างยิ่งธนาคารกลาง “ สิ่งที่เกิดขึ้นจริงคือทรัพยากรของโลกกำลังถูกครอบงำโดยกลุ่มนี้” รวมอยู่ในเครือข่ายหลักของการควบคุมตามที่ระบุไว้ในการศึกษาเป็นชื่อที่คุ้นเคยรวมถึง Morgan Stanley, Citigroup, Merrill Lynchธนาคารแห่งอเมริกา JP Morgan Chase, Goldman Sachs, Bear Stearns, Lehman Brothers และอื่น ๆ จากการศึกษาพบว่าสถาบันการเงินและธนาคารกลาง 147 แห่งโดยเฉพาะอย่างยิ่ง Federal Reserve อยู่ในแกนกลางของหน่วยงานที่มีอำนาจเหนือกว่าซึ่งควบคุมเครือข่ายทางการเงินระหว่างประเทศผ่านเครือข่ายที่ซับซ้อน “ นี่เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับวิธีที่ระบบการเงินระหว่างประเทศได้รับความลับโดยส่วนใหญ่มาจากธนาคารกลาง - พวกเขาเป็นคนที่เรากำลังพูดถึง”“ นี่เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับวิธีที่ระบบการเงินระหว่างประเทศได้รับความลับโดยส่วนใหญ่มาจากธนาคารกลาง - พวกเขาเป็นคนที่เรากำลังพูดถึง”“ นี่เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับวิธีที่ระบบการเงินระหว่างประเทศได้รับความลับโดยส่วนใหญ่มาจากธนาคารกลาง - พวกเขาเป็นคนที่เรากำลังพูดถึง”

ผู้ที่ถูกปกครองด้วยความโลภ

มีคนร่ำรวยหลายคนในโลกที่มีโชคชะตาที่ถูกต้องตามกฎหมายผ่านการทำงานอย่างหนักผู้มีชีวิตที่ดีมีคุณธรรมและมีความห่วงใยคนจนและผู้ด้อยโอกาส แต่มีเปอร์เซ็นต์ของเศรษฐีผู้ยิ่งใหญ่ที่ไม่สนใจเรื่องความยุติธรรมและความยุติธรรมทางสังคมและพยายามที่จะครองเหนือประชากรโลก พวกเขามีความสามารถเหนือชั้นทรงตัวในฐานะชนชั้นปกครองเพลิดเพลินไปกับพลังและสิทธิพิเศษที่พวกเขาไม่ต้องการที่จะละทิ้งหรือมองไม่เห็นในทางใดทางหนึ่ง พวกเขาพิมพ์คนที่ถูกปกครองด้วยความโลภของพวกเขา“ ถ้าลูกชายของอดัมได้รับหุบเขาที่เต็มไปด้วยทองคำเขาจะรักที่จะได้อีกหนึ่ง และถ้าเขาได้รับสิ่งที่สองเขาจะรักที่สาม…” (บุคอรี)

ผู้ที่มีส่วนร่วมตามที่ FDR อธิบายไว้ใน“ การผูกขาดทางธุรกิจและการเงินการเก็งกำไรการธนาคารที่ประมาทการเป็นปรปักษ์กันในชั้นเรียนการแบ่งแยกนิกาย [หรือ] การทำกำไรจากสงคราม” พร้อมที่จะใช้ประโยชน์จากคนธรรมดาเพื่อให้มั่นใจว่า สำหรับการดำรงชีวิตนั้นถูกขนาบไปทางด้านบนสู่เจ้าของทุน คนงานจะได้รับค่าแรงน้อยที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ซึ่งช่วยให้แทบจะไม่รอดจากการอยู่รอดของตัวเองและครอบครัวของพวกเขา นี่คือสิ่งที่ตรงกันข้ามกับคำสั่งสอนของพระเจ้าเพื่อให้แน่ใจว่าการกระจายความมั่งคั่งไม่ได้ผลประโยชน์อย่างไม่เป็นธรรมต่อผู้อื่นที่น่าสังเวช Abu Saeed Khudhri รายงานว่าท่านศาสดา (p) กล่าว “ ใครก็ตามที่ครอบครองสินค้าเกินความต้องการของเขาควรมอบสินค้าส่วนเกินให้คนอ่อนแอ (และคนจน)และผู้ที่ครอบครองอาหารเกินความต้องการของเขาควรให้อาหารส่วนเกินแก่ผู้ขัดสนและผู้ยากไร้” (Al-Muhalla โดย Ibn Hazm)

Neo-Liberalism: การรับรองความไม่สมดุลของโครงสร้าง

ความไม่สมดุลของโครงสร้างระหว่างทุนกับแรงงานถูกฝังอยู่ในระบบเพื่อให้แน่ใจว่าชนชั้นสูงจะมีอำนาจเหนือกว่า นี่คือการแบ่งมนุษยชาติออกเป็นสองกลุ่ม: มวลชนที่ยิ่งใหญ่ของมนุษย์ที่ทำงานหนักเพื่อความอยู่รอดและด้วยความสามารถในการผลิตของพวกเขาสร้างความมั่งคั่งส่วนเกินที่พวกเขาไม่ได้แบ่งปันยกเว้นในทางที่ขาดแคลน แทนที่จะเป็นความมั่งคั่งที่ส่งตรงไปยังชนชั้นสูงผู้ปกครองกลุ่มเล็ก ๆ กลุ่มหนึ่งที่อ้างตัวเองว่าผลไม้ทั้งหมดของแรงงานของมนุษยชาติรวมถึงทรัพย์สินสิทธิพิเศษและการพักผ่อน

ปรัชญาสังคมเสรีนิยมตระหนักถึงความต้องการของรัฐบาลในการสร้างความมั่นใจว่าความมั่งคั่งและอำนาจมีการกระจายในรูปแบบที่สร้างสังคมที่เท่าเทียมและเป็นธรรมมากขึ้น ในทางตรงกันข้ามกับลัทธิเสรีนิยมในฐานะปรัชญาสังคมเป็นโปรแกรมของชนชั้นปกครองซึ่งเรียกว่าแดกดันเสรีนิยมใหม่ เสรีนิยมในฐานะปรัชญาสังคมมักจะสับสนกับลัทธิเสรีนิยมทางเศรษฐกิจหรือเสรีนิยมใหม่ ในวาทกรรมทางการเมืองในปัจจุบันของเราเราได้ยินอย่างต่อเนื่องเกี่ยวกับตลาดเสรีกฎระเบียบการตัดการบริการทางสังคมการแปรรูปสินทรัพย์ที่เป็นของรัฐและความเป็นอันดับหนึ่งของปัจเจกชนและต่อต้านความต้องการส่วนรวมของสังคม อันที่จริงแล้วสิ่งเหล่านี้เป็นคุณลักษณะที่เชื่อมประสานกันของเสรีนิยมใหม่:

กฎของตลาด - ความคิดคือตลาด "ฟรี" ที่ไม่มีข้อ จำกัด จากการควบคุมหรือการแทรกแซงของรัฐจะปลดปล่อยจิตวิญญาณผู้ประกอบการที่สร้างสรรค์และสร้างสรรค์ที่กระตุ้นการเติบโตทางเศรษฐกิจและความเจริญรุ่งเรืองให้แก่ผู้ประกอบการ และคนจน

กฎระเบียบเป็นมาตรฐานของตลาด "ฟรี" - ไม่ จำกัด โดยกฎระเบียบผลกำไรสูงสุด ซึ่งรวมถึงการลดหรือกำจัดสหภาพและการเจรจาต่อรองร่วมกันการลดค่าจ้างหรืออย่างน้อยก็ลดความซับซ้อนและทำให้พวกเขาคงที่ กฎหมายแรงงานรวมถึงกฎหมายเกี่ยวกับค่าแรงขั้นต่ำวันทำงานแปดชั่วโมงสุขภาพและความปลอดภัยและการต่อต้านการเลือกปฏิบัติจะถูกทำให้อ่อนแอหรือรื้อถอน

การลดการบริการทางสังคม - ได้รับการส่งเสริมภายใต้หน้ากากของการลดขนาดและบทบาทของรัฐบาล ในขณะที่เงินอุดหนุนให้กับธุรกิจและการลดหย่อนภาษีและผลประโยชน์สำหรับคนรวยนั้นยังคงดำเนินต่อไปความปลอดภัยของคนจนและชนชั้นกลางก็จะลดลง การตัดจะต้องทำเพื่อการศึกษาการดูแลสุขภาพและการบำรุงรักษาโครงสร้างพื้นฐานรวมถึงถนนสะพานและระบบน้ำประปา

การแปรรูป - โครงสร้างพื้นฐานล่มสลายจากการขาดความเอาใจใส่เนื่องจากรูปร่างหน้าตาของรัฐบาลที่เข้มแข็งนักเคลื่อนไหวและการใช้จ่ายที่จำเป็นของมันถูกทำลาย จากนั้นจะมีการเรียกร้องให้มีการชี้แจงเกี่ยวกับความสามารถของรัฐบาลและความไร้ประสิทธิภาพ การสนับสนุนการขายรัฐวิสาหกิจให้กับนักลงทุนเอกชนรวมถึงถนนที่เก็บค่าผ่านทางระบบน้ำโรงพยาบาลเรือนจำการศึกษา ฯลฯ

การขจัดการคำนึงถึงผลประโยชน์สาธารณะของชุมชนที่ใช้ร่วมกันและการคบหาสมาคม - ความเป็นอันดับหนึ่งของปัจเจกบุคคลได้ถูกเหยียบย่ำมากกว่าและต่อต้านการเรียกร้องใด ๆ ของกลุ่มสังคมและความดีร่วมกัน โดยเน้นถึงความรับผิดชอบส่วนบุคคลในกรณีที่คนยากจนหรือคนพิการหรือคนขัดสนถูกปล่อยให้อยู่ในทรัพยากรของตนเองและเมื่อไม่สามารถจัดหาบริการพื้นฐานหรือเพียงพอในการศึกษาการดูแลสุขภาพ ฯลฯ พวกเขาถูกเรียกว่าขี้เกียจหรือไม่รับผิดชอบ

Neo-liberalism ในฐานะโปรแกรมชนชั้นปกครองพิจารณาแล้วว่าจุดประสงค์เพียงอย่างเดียวของรัฐคือการปกป้องเสรีภาพส่วนบุคคลและเชิงพาณิชย์และสิทธิในทรัพย์สิน มันต่อต้านนโยบายใด ๆ ที่จะแทรกแซงการกระจายความมั่งคั่งและอำนาจที่เป็นที่นิยมของชนชั้นสูง ในกระบวนทัศน์นี้กรณีของความไม่เสมอภาคและความอยุติธรรมทางสังคมถือว่าเป็นที่ยอมรับทางศีลธรรมเพราะพวกเขาได้รับการพิจารณาผลของการตัดสินใจและการตัดสินใจของบุคคลในตลาดเสรี นายทุนหลายคนที่ถกเถียงกันว่าระบบเศรษฐกิจแบบไม่รู้ตัวอ้างถึงสิ่งที่เรียกว่า "สังคมดาร์วิน" ซึ่งใช้หลักการคัดเลือกโดยธรรมชาติของชาร์ลส์ดาร์วินกับสังคมมนุษย์ การแข่งขันที่ดุเดือดจึงถือเป็นเรื่องปกติในการต่อสู้เพื่อเอาชีวิตรอดและ "การอยู่รอดของผู้ที่เหมาะสมที่สุด" หมายความว่าบุคคลที่ร่ำรวยและประสบความสำเร็จคือ "fittest" และผู้ยากไร้และผู้ขัดสนผู้ด้อยโอกาสทุกคนถูกความล้มเหลวและความทุกข์ยาก

ทุนนิยมที่เร่าร้อน

มุมมองที่เหยียดหยามและเห็นแก่ตัวนั้นส่งผลให้สิ่งที่เรามีอยู่ทุกวันนี้ - ระบบทุนนิยมที่โลดโผน William Deresiewicz เขียนในหนังสือพิมพ์นิวยอร์กไทม์สในปี 2012 ชื่อนายทุนและนักโรคจิตคนอื่นเขียน“ … Enron, BP, โกลด์แมน, ฟิลิปมอร์ริส, จีอีเมอร์ค ฯลฯ ฯลฯ การฉ้อโกงบัญชี การละเมิดความปลอดภัยของผลิตภัณฑ์, การเสนอราคา, การเรียกเก็บเงินเกินจริง, การเบิกความเท็จ เรื่องอื้อฉาวเกี่ยวกับการติดสินบนของ Wal-Mart, News Corp เรื่องอื้อฉาวการแฮ็ก - เพียงแค่เปิดส่วนธุรกิจในวันเฉลี่ย ทำให้คนงานของคุณเสียเปรียบทำร้ายลูกค้าทำลายที่ดิน ปล่อยให้สาธารณะหยิบแท็บขึ้นมา สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่ความผิดปกติ นี่คือวิธีการทำงานของระบบ: คุณจะได้รับสิ่งที่คุณทำได้และพยายามที่จะพังพอนออกไปเมื่อคุณถูกจับ”

นั่นคือคำอธิบายของลัทธิทุนนิยมที่ออกไปอย่างดุเดือดในการละทิ้งความเย่อหยิ่งและไร้ศีลธรรม: ใช้กลยุทธ์การล่าสัตว์และศีลธรรมทุกประเภทเพื่อปล้นคนและสิ่งแวดล้อมเพื่อความโลภ ควบคู่ไปกับสิ่งนี้คือการผลักดันให้เกิดการบริโภคนิยมที่ไม่เชื่อฟังต่อผู้คนในโลก นี่คือศูนย์กลางของนโยบายการเติบโตทางเศรษฐกิจที่ยั่งยืน ทว่าแนวคิดเรื่องเศรษฐกิจที่กำลังเติบโตอยู่ตลอดเวลานั้นเป็นข้อบกพร่อง เราอาศัยอยู่บนดาวเคราะห์ที่มีทรัพยากร จำกัด และมีระบบนิเวศที่สมดุลและปรับได้อย่างละเอียดซึ่งสามารถถูกปล่อยให้อยู่ในสภาวะที่ไม่สามารถกู้คืนได้ การเติบโตนอกการควบคุมคือมะเร็ง สิ่งมีชีวิตที่มีสุขภาพดีอยู่ในสภาวะสมดุล เช่นนี้โลกมีกลไกการควบคุมตนเองและวงจรป้อนกลับที่รักษาเสถียรภาพความสมดุลและสัดส่วน ตามที่หน่วยงานคุ้มครองสิ่งแวดล้อมของสหรัฐอเมริกา“ การพัฒนาอย่างยั่งยืนสร้างและรักษาสภาพที่มนุษย์และธรรมชาติสามารถดำรงอยู่ได้ด้วยความปรองดองที่มีประสิทธิผลซึ่งช่วยให้บรรลุตามข้อกำหนดทางสังคมเศรษฐกิจและอื่น ๆ ของคนรุ่นปัจจุบันและอนาคต” จะต้องมีการทำงานร่วมกันที่เหมาะสมของ "สามเสาหลัก" ของการพัฒนาอย่างยั่งยืน: สิ่งแวดล้อมความเท่าเทียมกันทางสังคมและความต้องการทางเศรษฐกิจ