Het steunen van een wees





بسم الله الرحمن الرحيم


Imaam al-Bukhari (ra) heeft in zijn boek getiteld Sahih al Bukhari, vermeld


dat: Sahl bin S‘ad (ra) heeft overgeleverd:Ik en degene die een wees


steunen zullen zoals dit in Djennah(paradijs) zijn, en hij (saws) wees naar zijn


wijs- en middelvinger. (Bukhari)


Het sociale welzijn is een van de belangrijkste aspecten van de islaam. In


feite, heeft de westerse wereld vele activiteiten met betrekking tot sociaal


welzijn aangenomen die aanvankelijk door moeslims uit het vroegere


islamitische tijdperk werden gepraktiseerd.


Het is de natuurlijke weg een familie te hebben waarvan beide ouders


onder een dak leven, zich toevertrouwen aan dezelfde levensprincipes,


dezelfde waarden delen met betrekking tot morele, sociale en geestelijke


aspecten. Een gelukkig echtpaar zal hun geluk, standvastigheid, moraliteit


en goede gewoontes aan hun kinderen en huishouden aanbieden. Beide


ouders hanteren specifieke regels in het leven. Zij zijn tevens het beste


voorbeeld voor hun kinderen.


Kinderen volgen en imiteren hun ouders zonder instructie. Een gezond,


redelijk en vreedzaam thuis is het resultaat van verstandige, gezonde en


gevoelige ouders en andersom geldt hetzelfde. Ieder kind moet die gezonde


omgeving hebben zodat hij/zij zal opgroeien tot een normaal vruchtbaar,


gezond en goed burger.


Kinderen waarbij een of beide ouders ontbreken, om welke reden dan ook,


komen behoorlijk te kort met betrekking tot het essentiële criterium van


een normaal leven met een veelbelovende toekomst, aangezien zij niet


beschikken over de basiselementen van standvastigheid in hun leven.


De islaam biedt een vervanging voor kinderen die hun ouders hebben


verloren. In dit geval komen zij bij een familie die hen steunt, die de rol van


ouders op zich neemt en de gemiste ouders voor zo‘n ongelukkige wees


vervangen.


4


Een echtpaar die deze verantwoordelijkheid op zich neemt moet exact


weten waar het aan begint. Zij kunnen allerlei verschillen tegenkomen. Het


kind is biologisch niet van hen. De sfeer in huis kan heel anders zijn dan die


waar de wees opgroeide. Hun eigen kinderen, als die er zijn, kunnen al dan


niet weten dat de wees niet hun eigen broer of zuster is. Het gevoel van de


ouders voor de wees is niet gelijk aan dat voor hun eigen kinderen. De


houding van de mensen, anderen dan de familieleden, jegens de wees is


niet hetzelfde als die ten opzichte van de ouders hun eigen kinderen.


In de islaam en volgens de bepalingen van Allah (swt) bestaat er niet zoiets


als adoptie. Een kind moet toegeschreven worden aan zijn eigen biologische


ouders en familie, ofschoon hij onder toezicht opgroeit in een andere


moeslimfamilie. De islaam moedigt daarom echtparen aan, die alle


genoemde verschillen en moeilijkheden niet uit de weg willen gaan, een


wees groot te brengen.


Zulke ouders moeten zichzelf kunnen opofferen. Zij moeten in staat zijn hun


eigen emoties te beheersen. En zij wensen het Genoegen van Allah (swt) en


Zijn beloning voor hun daad te verkrijgen. Het steunen van een wees in een


weeshuis elders wordt, ofschoon het niet hetzelfde is, ook beloond. Het


beste wat een ouder kan doen is de wees onder zijn eigen steun en toezicht


houden, hem zoveel mogelijk als van zichzelf beschouwen en hem het


gevoel geven dat hij/zij tot de familie behoort. Zij moeten hem de juiste


richting wijzen, gelijke aandacht geven, passend onderwijs geven enz.


Het beste tehuis is voorzeker dat tehuis wat er zorg voor draagt dat een


wees een eerzame en goed behandelde burger in de toekomst wordt. De


islaam moedigt daarom dergelijke volgelingen aan zichzelf op te offeren


voor de zaak van Allah (swt) en een wees op te nemen in hun eigen huizen


en hen eerlijk en correct te behandelen. De beloning voor zo‘n daad is


ontegenzeggelijk groot insha Allah. De beloning is dicht bij de profeet (saws)


te zijn in Djennah, een beloning waarop iedere moeslim hoopt.


5


www.islamhouse.com


Islam voor iedereen !


6