ความประเสริฐของการกลัวอัลลอฮฺ
] ไทย – Thai – تايلاندي [
ดร.รอชิด บิน หุเสน อัล-อับดุลกะรีม
แปลโดย : สะอัด วารีย์
ตรวจทานโดย : ฟัยซอล อับดุลฮาดี
ที่มา : หนังสือ อัด-ดุรูส อัล-เยามียะฮฺ มิน อัส-สุนัน วะ อัล-อะห์กาม อัช-ชัรอียะฮฺ, เว็บ al-islam.com
2014 - 1435
فضل الخوف من الله
« باللغة التايلاندية »
د. راشد بن حسين العبد الكريم
ترجمة: سعد واري
مراجعة: فيصل عبدالهادي
المصدر: كتاب الدروس اليومية من السنن والأحكام الشرعية
موقع الإسلام www.al-islam.com
2014 - 1435
ด้วยพระนามของอัลลอฮฺ ผู้ทรงเมตตา ปรานียิ่งเสมอ
ความประเสริฐของการกลัวอัลลอฮฺ
อัลลอฮฺ ตะอาลา ตรัสว่า
﴿ وَلِمَنۡ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِۦ جَنَّتَانِ ٤٦ ﴾ [الرحمن: ٤٦]
“และสำหรับผู้ที่ยำเกรง ต่อการยืนหน้าพระพักตร์แห่งพระผู้อภิบาลของเขา (เขาจะได้) สวนสวรรค์สองแห่ง” [อัร-เราะหฺมาน : 46]
และพระองค์ตรัสอีกว่า
﴿ وَأَمَّا مَنۡ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِۦ وَنَهَى ٱلنَّفۡسَ عَنِ ٱلۡهَوَىٰ ٤٠ فَإِنَّ ٱلۡجَنَّةَ هِيَ ٱلۡمَأۡوَىٰ ٤١ ﴾ [النازعات: ٣٩، ٤٠]
“และส่วนผู้ที่หวาดหวั่นต่อการยืนเบื้องหน้าพระผู้อภิบาลของเขา และได้หน่วงเหนี่ยวจิตใจจากกิเลสต่ำ ดังนั้นสวนสวรรค์ก็จะเป็นที่พำนักของเขา” [อัน-นาซิอาต:39-40]
ท่านอบูฮุร็อยเราะฮฺ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ ได้เล่าว่า ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ได้กล่าวว่า
« سَبْعَةٌ يُظِلُّهُمُ اللَّهُ فِي ظِلِّهِ، يَوْمَ لاَ ظِلَّ إِلَّا ظِلُّهُ: الإِمَامُ العَادِلُ، وَشَابٌّ نَشَأَ فِي عِبَادَةِ رَبِّهِ، وَرَجُلٌ قَلْبُهُ مُعَلَّقٌ فِي المَسَاجِدِ، وَرَجُلاَنِ تَحَابَّا فِي اللَّهِ اجْتَمَعَا عَلَيْهِ وَتَفَرَّقَا عَلَيْهِ، وَرَجُلٌ طَلَبَتْهُ امْرَأَةٌ ذَاتُ مَنْصِبٍ وَجَمَالٍ، فَقَالَ: إِنِّي أَخَافُ اللَّهَ، وَرَجُلٌ تَصَدَّقَ، أَخْفَى حَتَّى لاَ تَعْلَمَ شِمَالُهُ مَا تُنْفِقُ يَمِينُهُ، وَرَجُلٌ ذَكَرَ اللَّهَ خَالِيًا فَفَاضَتْ عَيْنَاهُ » [متفق عليه]
“เจ็ดจำพวก ที่อัลลอฮฺจะทรงให้พวกเขาได้อยู่ในร่มเงาของพระองค์ในวันที่ไม่มีร่มเงาใดๆเว้นแต่ร่มเงาของพระองค์ ผู้นำที่ยุติธรรม และเยาวชนที่เติบโตมากับการทำอิบาดะฮฺต่อพระผู้อภิบาลของเขา และชายคนหนึ่งที่หัวใจของเขาผูกพันอยู่กับมัสยิด และชายสองคนรักกันเพราะอัลลอฮฺ รวมตัวกันและแยกจากกันเพราะพระองค์ และชายคนหนึ่งได้มีหญิงคนหนึ่งที่มีทั้งตำแหน่งและความงามเชิญชวนเขา(ให้ทำผิดประเวณี) เขาก็กล่าวตอบว่า แท้จริงฉันนั้นกลัวอัลลอฮฺ และคนๆหนึ่งที่บริจาคทานไป เขาก็ได้ปกปิดมันกระทั้งมือซ้ายของเขาไม่รู้ถึงสิ่งที่มือขวาของเขาจ่ายทานไป และคนๆหนึ่งที่เขารำลึกถึงอัลลอฮฺคนเดียวตามลำพังแล้วน้ำตาของเขาก็เอ้อล้นออกมา” [บันทึกโดยอัล-บุคอรียฺและมุสลิม]
ท่านอิบนุอับบาส เราะฎิยัลลอฮุอันฮุมา ได้เล่าว่า ฉันได้ยินท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม กล่าวว่า
« عَيْنَانِ لَا تَمَسُّهُمَا النَّارُ: عَيْنٌ بَكَتْ مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ، وَعَيْنٌ بَاتَتْ تَحْرُسُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ » [أخرجه الترمذي]
“ตาสองดวงที่ไฟนรกจะไม่แผ้วพาน ตาที่ร้องไห้เพราะกลัวอัลลอฮฺ และตาที่อดหลับอดนอนเพราะเฝ้ายามในวิถีทางของอัลลอฮฺ” [บันทึกโดยอัต-ติรมิซียฺ]
คำอธิบาย
การกลัวอัลลอฮฺเป็นอิบาดะฮฺทางใจที่ยิ่งใหญ่ อันจะเกิดขึ้นไม่ได้นอกจากจะออกมาจากผู้ศรัทธาที่มีความศรัทธาอย่างจริงใจเท่านั้น ด้วยเหตุนี้มันจึงมีสถานะภาพที่สูงส่งและมีความประเสริฐอย่างยิ่ง และความกลัวที่น่าสรรเสริญอันนี้คือสิ่งที่จะผลักดันให้เจ้าของมันทำความดีต่างๆ และคอยยับยั้งเขาไม่ให้ทำสิ่งต้องห้ามต่างๆ
ประโยชน์ที่ได้รับ
· ความประเสริฐของการกลัวอัลลอฮฺและมันจะเป็นเหตุให้ได้เข้าสวรรค์
· การกลัวอัลลอฮฺจะยับยั้งไม่ให้ทำสิ่งที่เป็นการฝ่าฝืนทั้งหลาย
